Lompenlords hebben eigen
J
CHRISTIE
Paul krijgt volgende week
zijn invalidewagen
beurs in Amsterdam
r
was er
bij
'zondags
blad
brieven aan de
foeuiue Cciterljc (üouranl
ZATERDAG 13 APRIL 1957,
WELVAART IN LOMPEN
vare speurdersogen wordt,
iaar onze correspondentie uit
rijst, deze wekelijkse „boek-
oeic-kolom", zoals hij wel mag
eten, nagegaan. Hoe twinkelde
et speurderslicht in de ogen
ran een onzer lezers van verba-
jng, toen hij gewaar werd dat
en stadgenoot van hem uit was
>p iets, waar hijzelf al jaren
iaar op zoek is en waarvoor hij
ich eindelijk van deze rubriek
bedienen. Maar die mede-
urger was hem bij het aan-
ragen juist een week voor ge-
eest! En het betreft een boek-
dat nogal zeldzaam is. Maar
Misschien kunnen ze nu elkaar
etoen, wat dan weer wel zo
ardig zou zijn. Het doel van
e nu gezamenlijke speurtocht is
;ex jaarhoekje
Behalve L. Schouten, Escumplaan
144, Den Haag, zoekt ook M. C.
Kersten, de verraste heer voor
noemd, wonende Mispelstraat 12,
Den Haag dus, het jaarhoekje 1926
van de Geref. Kerk van 's-Gravcn-
liage. De heer Kersten is vooral
geïnteresseerd in een artikel van
prof. dr. D. H. Th. Vollenhoven,
handelende over de geschiedenis
dier Kerk van 1572 tot 1924.
Helpers in den lande?
titel
i gaat v
rder. Dat is
hoek, dat
J. C. Siliakus, Wyhestraat
147, Den Haag, graag wil hchbcn.
Het is van de schrijfster A. M. de
MoorRingnalda. Van dezelfde
„Moeder Ditta". dat ver-
.ok wei
.Jolly Roc
Bonni
JBLIE
Mevr. M. Snijders—'Visser, West-
kanaalweg 107, Ter Aar, zou erg
blij zijn met enkele hoeken van
df bekende evangelisten Moody en
Spurgeon („we hadden ze vroe
ger thuis, de titels weet ik niet
meer") en liet werk „De lelie van
ons Vorstenhuis".
ADERS JONGE*"
Nergens is „Vaders jongen" van
\T. Schippers meer te vinden. Wie
kan mej. L. Naaktgeboren, Molen
dijk 65. 's-Gravendeel, er nog
flSIOENEN
s helpt M. de Waard,
'burgstraat 52, Den Haag,
foenen" en „Een geroe-
i Sadhoe Soendar-Singh?
KLATERGOUD
Nogmaals doet M. Balkenende,
avenpolder 45, Huis, een beroep
p ons voor de boeken „Kla-
...ISCHE
Mevr. J. G. Ockhuysen-de Boer
il in haar woonark „Luctar",
Soestdijksekadc t/o
lsebap heb-
ben i
i „De Sjo.
j „De Egyptische", beide
hij-
GRAF
De enige poëzie-petitie kwar
mevr. A. de Boef, Beatrixweg
Dalem (Gld.). Zij zoekt lie
dicht „Het laatste graf".
(kruissteek
slotte i
Mevi
I G. H. J. van Hecreii—Sinith, Gon-
j delstraat 51, Schevcningen, zit ver
legen om kruissteek-voorheelden,
i om te borduren dus. Het Wapen
van Nederland en van de provin
cies wil ze maken.
Zjjn er helpers-in-de-nood?
WERELDMARKT IN HET HOOFD; BOEKJE ACHTER DE HAND I
„Welvaart in lompen". Het zou een
tijdsbeeld kunnen zijn, maar het slaat op
de Amsterdamse lompenbeurs. Daar lopen
elke maandagmorgen de lompenlords
rond. Vergis u niet: in welgesneden pak
ken. Met radde tong babbelen ze er tonnen
lompen en oude-metalen bij elkaar. En la
ten ze het niet horen, van die lompenlords.
Ze zijn al eens de „Japies Vodde" genoemd
en sindsdien is een- krantenman op hun
beurs aan de Kloveniersburgwal in de
hoofdstad niet erg gezien. Dat van die
Aan deze beurg
kan de buitenstaan
der overigens geen
touw vastknopen.
Alles en iedereen
loopt er door el
kaar. Er is tegen
de verwachting in,
geen oud-papier-
hoek. geen schroot-
of lompenhoek. Ie
dereen praat er
met iedereen en
schrijft cijfertjes
op een stukje pa
pier, dat in de
handpalm schuil
gaat. Maar zo, in
het warrige heen-
en weergeloop en
gepraat komen toch
de grote transac
ties tot stand. Het
gaat met tonnen
tegelijk en groot
handelaren weten
net zo goed als de
exporteurs, die ze
hier ontmoeten,
wat er op de we
reldmarkt precies
te koop is. De man
nen van het oud
papier zinken op
het ogenblik bij de
handelaren in schroot
metalen (koper. lood. tin e.d.) in
het niet. Het papier staat namelijk
niet hoog.
Japies Vodde kwam hun eer te na en de
an maken of naar Eind
jaar ze radiokastjes uit
betiteling „lompenlords" kan nog maar nfuiideii eSefaetYATreÏGOT-'
dijn. Rusland niet meegerekend,
zijn verder belangrijke afne-
DE BEULEN
juist door de beugel. „Wat kopen wij voor
die grapjes?", zeggen deze grote vodde-
bazen dan. „We verdienen het niet met de
Zo heeft de Amsterdamse lom-
nek te worden aangekeken Gelijk hebben penmarkt voor elk wat wils. Er
ze. Hun handel is eerlijke handel en van
groot belang voor de nationale welvaart.
Vorig jaar is er voor rond 170 miljoen aan
afvalprodukten omgezet. Tegen zo'n be-
zeg je geen „vodde!"
i nonferro-
VAN IJZER GRIJZEN
„Dat Is wel eens anders ge
weest", zo /erteit er één. Voor de
oorlog zeiden ze: „Van ijzer wor-
je grijzer, maar niet wijzer."
Heb je vandaag een ton ijzer bij
elkaar dan zeg je, nou heb ik
tenminste nog wat verdiend, maar
heb ,jc een ton papier bijeenge
bracht dan ben je nog maar een
pbilantroop op de koop toe.
de handelaar, ten overvloede nog vorig j;
een waarschuwend woord mee als maakte
dit: „Wilt u er vooral
dat dit niet in vreemde handen
komt?" Maar zoals gezegd de
-Tet sorteren is hier
het halve werk. Niet alleen bij
lr tpen, ook bij oud-papier-
drukt papier maakt een mi:
prijs, de houtvrije stort daai
tegen weer een goede. Als
Daar moet meestal geld bij De handelaar nu een zich als houtvrij
n keurig stapeltje
de koopman. Voor
zorgen, de oorlog gingen de lompen voor
pet. het land uit en nu nog
ar voor 70 pet. De grote han-
producent" van~ afval delaren kopen hun partijen van de
wandelende dossiers, tussenhandel en vaak ook nog de
dan zogenaamde snippers van dé tex-
tielfabrieken.
KLEREN VAN
„MEVROUW"
waarheid zal hier wel
in het midden liggen,
is de opbrengst niet i
doet ons land elk jaar
tot 30.000 ton van dit papier weg. rc.
Bij onze zegsman kómen de huis- hij met houtpapier
vrouwen - dagelijks met hun sta- weet hij voldoende, nas
peltjes kranten en tijdschriften voorsorteren echter veel
aansjouwen. Hij koopt dan „over
de schaal". Dat is het kleine
werk. Wat meer zoden aan de
dijk zet. is het opkopen van hele
afgedankte archieven. Soms haalt
hij ..even" 140 ton bij een depar
tement of grote instelling weg.
Papier dat zijn waarde voor de
ambtelijke- en administratieve we- -
reld verloren heeft. Het opkopen Tegenwoordig rekent
ongeveer aandiende zending niet helemaal
groot vertrouwt, heeft hij maar een
Toch fi -je Voor het grijpen om zeker-
25.000 heid te krijgen. Vloeit de uïtgego-
druppel uit tot rood, dan heeft
maken en
kracht vraagt, worden de partijen
meestal echter op één hoop
gooid om als mixture tot balen
5 a 6 ton geperst te - worden.
schuilen onder de leden
algemene vereniging van lompen
en metaalhandel dan ook vogels
van wel heel verschillende plui
mage. Een „beurs in de beurs"
vormt wel de groep sehroothan-
delaren en die in non-ferrometalen.
Zij hebben meestal enorme be
drijven achter zich, met schepen,
magneten, kranen en beulen.
Voor een goed begrip moet hier
direkt worden opgemerkt, dat de
beul een apparaat is om het lood
zware gietijzer stuk te beulen.
Niet alleen kachels maar ook he
le locomotieven gaan er onder
De Nederlandse industrie kan
500.000 tot 600.000 ton oud ijzer
per jaar opnemen en de Hoog
ovens zijn de belangrijkste afne
mers. Lange tijd was alle uitvoer
verboden, maar binnen het raam
van de Kolen en Staal Gemeen
schap mag er nu een deel van het
ijzer, waarop de nationale indus
trieën na de oorlog zaten te sprin
gen, het land uit. Dit had on
middellijk zijn weerslag op de
prijs. In 1948 deed oud ijzer nog
18,50 per duizend kilo en nu
moet er 180 tot 200 gulden voor
worden betaald.
Hier geen wol bij wol, hout bij
'houbpapier, maar klokkenbrons
bij klokkenbrons, koperplaat»
draaisel bij koperplaatdraaisel
enz. Aan sorteren ontkomt men
echter ook ditmaal niet.
Koper, tin, lood, kortom de non-
ferrometalen, blijven voorlopig
nog in het eigen land, al heeft
men nu in België een uitlaatklep
gekregen.
IN HET HOOFD
Van al deze bijzonderheden
merkt men op de maandagse
beurs aan de Kloveniersburgwal
echter niets. Exporteur en grote
handelaar hebben de wereld
markt in het hoofd en het op
schrijfboekje achter de hand. Het
blijft bij druk gepraat en het note
ren van een paar getallen. De vol
gende dag krijgt de handelaar zijn
kooporders wel thuis en dan heeft
hij zwart op wit waar hij met
zijn lorren, oud-papier of ijzer
heen moet.
De man in de straat weet van
hun bestaan nauwelijks af. Die
zien alleen het bedrijf van de
„morgensterren", zoals men in
Amsterdam de asbakkensnuivers.
Le:
;ers, we zijn trots op u!
NYLONKOUSEN
Lompen en lompen zijn twe
Veel is er veranderd, ook In do l'Ü'?.*','.-
lompenhandel. De vraag: „Lorre-
baas heb je een jasje voor me of
een japonnetje?" hoor je niet
meer. De werkster die nu een
bundeltje gedragen kleren
krijgt," kijkt
partijen naar om, maar legt ze zo als vod- 1
hoop ge- den bij de opkoper in de schaal. dc federatie
- - voor handelaren in oude materia-
De particulier koopt haast geen 'en en afvalstoffen en internatio-
kloffies" meer bij de opkoper, naai is er overleg binnen de
In Amsterdam is echter nog wel BIR: Bureau International de la
Handelaar in oude
materialen en afvalstoffen zijn,
is heel wat anders en echt niet
iets om met een vies gezicht je
neus voor op te trekken. Goed
"naar huis georganiseerd zijn deze
verenigingen
GELD WAS IN ENKELE DAGEN BINNEN
voel. Slechts één keer plaats- behoorlijk pienter" zei ons de
daad gesteld, waar wij ten wij een oproep in ons Béi'g,tevérfere reTtaiutse'u'Br"»
ter niet genoeg geladderd worden Voor de oorlog
.SR.. daar- mag dan een knóop af zijn, of e
van dergelijke oud-papierbergen toe ook al oude nylonkouseri, die voering los zitten, dat is niet
gaat dan vaak nog bij insdirij- de Nederlandse vrouwen met zijn Deze partijen kleren gaan r
ving.
Meestal krijgt de grote opko
per dan een ambtelijk mannetje
mee om toezicht te houden en
zelfs bij de verlading aanwezig te
zijn. En voor het overige is het
een kwestie van vertrouwen,
waarop het hele vak van „afval-
producent" trouwens berust.
Want niet altijd kan
mannetje bij blijven on
zien. dat elk officieel papierty
ook metterdaad in de onder hoge ook al
druk samengeperste papierbalen ogen rusten
terecht komt. In zo'n geval krygt het papier
speciaal bedrijf, dat derge- Recuperation. Die BIR heeft ook aJs krant trots OD ZÏin. Op- blad om geld bijeen te bren- met radio-onderdelen e
lijke nog dragelijke kleding bij de zPn vertegenwoordigers bij de or- Li--. jD„,ono„ straks best zijn weetje weten. Mo-
lompenhandclarcn opkoopt. Er ganlsatie voor Europese economi- nieuw IS blijk gegeven van gen voorbeen invalldewagen menteel wordt hij verplaatst ii
sche samenwerking. En dacht
nu heus dat een organisatie als
de OEES zich met „vodderapers"
zou afgeven?
Dat Engelands beroemd
ste en geliefdste schrijfster
van criminele romans Aga
tha Christie eenmaal aan het
hof kwam, dankte ze wijlen
koningin-moeder Mary. Toen
deze vorstin namelijk 80
jaar werd, bood de B.B.C.
laar een onverwacht en
origineel geschenk aan; men
vroeg haar voor een omroep-
•rogramma van twee uur
laar wensen kenbaar te ma-
Dit programma zou dan
„Het koningin-Mary-
programma" uitgezonden
worden. In spanning wacht
te men op de beslissing der
koningin-weduwe. Men re
kende vrijwel op muzikale verscheidene
topnepn ieder draaiboek leverde haar
meei dan 1 miljoen gulden op. In rjère
Doch de verrassing, maar ook MM» „PUblkwrtM de._-P»n«^
te geestdrift was groot, toen de
Wrstin in haar privé-r
Rimineel hoorspel van
uitverkocht
de opslagplaatsen, die niets an-
kousen gebruikt. Ook ders doen dan lapjes sorteren, ko
hier dus weer het bekende thema: men handen tekort. Lappen, eer-
:r een van oud maakt men hieuw. De ste lappen, tweede lappen, dikke
toe te tijd dat lompen gebruikt werden lappen, schuurlappen (een witte
het maken van papier is ]ap die smoezelig is geworden),
goed als voorbij. Uw kleur bij kleur, wol op wol, half-
nschijnlijk op wel bij halfwol, er komt geen eind
staan daar zonder
aan de lompenta-
rvolle magazijnen,
hun vakbekwaamheid doet
niet onder voor die van een gedi
plomeerd textielhandelaar. Ze tor
nen hele jassen uit elkaar en
mopperen dan dat je tegenwoor
dig nergens meer op aan kunt.
Vroeger was een lakense jas echt
een lakense jas. Nu moet je ze
eerst openscheuren, want de kans
is groot, dat er een katoenen
draad uit te voorschijn komt. Wit
is de favoriete kleur, daar kun
nen ze van alles mee beginnen.
Overigens zijn overhemden voor
tot poetslappen uit te
groeien.
Dè lompen gaan soms wel een
vreemde weg. Zo verhuist er heel
wat naar Huizen, waar ze er ba-
een groot saamhorigheidsge- voor de 15-jarige Paul van duwwagentje, zoals trouwens de
Ooyen, die vergeefs 50.000
Sigarettenmerken spaarde, echter aardig zijn, als meer van
In nog geen week kwam
meer binnen dan nodig was. del" zoals wij dat van de straat
Na een paar dagen kunnen kennen dus, zouden kunnen rijden!
VERANTWOORDING
DER GIFTEN
„Koningin
aan de misdaad
sca. een landhuis bij de mond
de Dart in Devonshire en
woonhuis te Oxford. Met smaak bestemd
vertellen de bladen, dat zij haar
geschiedenissen in bad pleegt te
bedenken, en dat ze bij ieder
hoofdstuk een kilo appels eet.
onbekende gevers.
we al zeggen: Paul krijgt
zijn zo begeerde en ook no
dige wagen, compleet met
versnellingsnaaf om de voort
beweging wat gemakkelijker
te maken. Geachte lezeres- peril? w™"
sen en lezers: de directie y~st nrgf'n'*
T i 7 65.— opbracht en de zusters van het
van ae Johanna Stichting te gemeenteziekenhuis in Schiedam deden
bekende pseudonii
De Chr. school van As-
an Paul leerling ls ge-
niseerde een inzameling.
Arnhem heeft, namens
M. I
L. S. 2.50; A. V. 1.—; L. P.
B. K. 1.—; B. T. v. L. 2—; P e
1.—Kind v. H 1.—; Mevr. i
Kachels op de markt: gereed om gebeuld te worden i
handelaar, die dit gietijzer doorlevert aan o.a.
Elegante moorden
haar manuscript reisde 18 maan
den lang van uitgever naar uitge
ver, totdat er eindelijk een gevon-
HHH L, den werd, die haar boek voor 500
v,,Toi hinoH gulden kocht. En de roman had
echte druppel bloed £jet eens succes Het buurde 10
zij ook 10 boeken
De moorden in Agatha Christie's
romans zijn voorname moorden.
„Ze wekken de bloedige instinc
ten op van mensen, die bij het
ftristie"wenste "te horen Begin
«rieden raar kreeB de schrijfster
318 beloning de orde van de Bri
tish Commonwealth. De goede tan
te Agatha was op eenmaal toi
■•nationaal instituut" gepromo
veerd.
Agatha schreef in 30 Jaren 65
romans met een totale oplage var
meer dan 50 miljoen exemplarer
en 7 toneelstukken. van welke
i>De Muizenval" 5 jaar lang in de g<
Londen ging. Hollywood verfilmde gelse;
Agatha Christie's boeken ge
dragen zich goed. zijn tactvol,
moorden discreet en weten in hel
ergste geval óok zonder de lezer
te kwetsen .e verdwijnen.
De schrijfster begon haar car-
ére in 1915. Nadat ze aanvanke
lijk als pianiste en zangeres tever
geefs een toekomst gezocht had.
ging ze in dat jaar als verpleeg-
- ster naar het westelijk front en
binnen het beleefde hier. hoe, nadat een gro
te hoeveelheid arsenicum uit een
Slechts de belastingen en haar gif kast verdween, de politie de
iteraire agent weten, wat zijJJ~ gjgtijj
onmacht-rouden vallen." sohreef
Mi
roemd werd.
Sindsdien werd zij de „koningin
van de misdaad" sinds Lucre-
_lot tia Borgia de (theoretische) bloed-
\\oiden en ik begeer ze ook niet dorstigste mens en vermoedelijk
te leren kennen. De moordenaars „nir,p -
dusgenaamde harde Amerikaanse
criminele romans," verklaarde de
schrijfster „interesseren mij niet;
ik leerde nooit mensen kennen, zo-
deze boeken geschilderd
ik begee:
ook de enige, die door haar
den een vermogen verdiende. Voor
^°j; het schrijven van een manuscript
ne' 7P twpp
haar
books" 10 van haar
pocket-book met oplagen
Acatha kens 1°0.000 exemplaren: deze 1
welk bedrag, dank zij de ho
ge Engelse belastingen, per jaar
l'/i ton overblijft.
De schrijfster is voor haar volk
do iroede en „traditiesterke" En-
bezit een villa te Chel-
de ander van de diefstal
verdacht, en hoe zijzelf ze heet
te toen nog Miller
in het
_.i de sensatie stond. Op
lad van haar moeder bouwdf
j uit het geval haar eerste ro
an, ..De geheimzinnige misdaad
an Styles" Natuurlijk, alle begin
moeilijk, ook voor de later
heeft ze twee maanden nodig; ge
woonlijk geeft ze twee romans per
jaar. In 1930 liet ze zich van haar
eerste man. majoor Archibald
Christie, scheiden en huwde de
archaeoloog Max. L. L. Mallowen,
die zij op veel van zijn onderzoe-
kingsreizen vergezelde.
Ze ontvangt brieven van lezers
uit alle delen van de wereld. Ge
woonlijk zijn het brieven van be
wonderaars maar ook kwam eens
iemand tot haar met de discrete
vraag: „Lieve goede mevrouw, ik
rou sinds lang zo graag mijn
schoonmoeder uit de weg willen
ruimen. Hoe moet ik dit met suc
ces en zo discreet mogelyk ten
uitvoer leggen?" Men kan begrij
pen, dat Agatha Christie op zulke
ontzaglijk veel gelezen schrijfster;- vragen geen antwoord geeft.
Ik was erbij, toen Hij gebonden
werd aan de geselpaal;
en ik deed mee, toen Hij onschuldig
gestriemd werd, haal op haal.
Ik hieuw een tak af van de heester,
die naast het rechthuis stond;
en ik was 't, die de tak hardhandig
rondom Zijn slapen wond.
Ik spotte mee: „Gegroet, die koning
van 't volk der Joden zijt."
Op eenmaal vonden mij Zijn ogen;
dat trof mij meer dan 't felst verwijt.
Terwijl Hij pleitte voor zijn beulen,
doorboorde ik Zijn hand
o God, dien Hij heeft aangeroepen,
Zijn blik staat in mijn ziel gebrand
/'ïe.ea w«?hope!
allen de wagen voor Paul iXn nemen dat u.
van Ooyen besteld. En in de antwoording alleenzijn voor'lettei
loop van de volgende week H.eiT"
hopen we in Arnhem de in-
validewagen aan Paul aan te
bieden
OPTIMISTISCH
Zo teleurgesteld Paul van Ooyen
nit Aspcren (nabij Leerdam) was
toen hij bericht kreeg, dat zijn zo
moeizaam bijeen gegaarde verza
meling sigarettenmerken waarde
loos was, zo plezierig optimistisch
is hij nu, met de wetenschap dat
zijn wagentje, waarnaar hij al ja
ren verlangt, er toch zal komen.
M 2.50; D C v d B-v L 2.50; Joh.
de V. 10.—; H. V. 10.—; C. N. 2.—; P.
v. D. 5.—; kinderen v. K. 4.—; Wed.
1.T R 1.50: F
L. 1.—: Kr. R 150; J. W. 1.—; J R.
B. 20.—; H. A. de la B 1.—; P. C. den
B. 10.—; H. L 1—: Mw B M de V.
0.50; P. D. de L. 1—; N. K. 2.50; A.
- B. 2.50; C. J. T. 2.50; J i
l 2.50; H P R 2.»
d. N. 10.-
P. B. 1.—; A. M. M. 1—; A. C. D 2
A W. G 2.50; P. G 2—; J D. de H
H. de Z 2.—: P.
i zich heeft aangetrok- T- 2 5°: K 4 5°: J. T d. 1
W v.d T. 2.50: J R 2.—:
1.—; M. d. H 2.50: M. K 1
R. 2.50: G. N. P. V. 2.50: J. C. S. 2.50:
J C 0.50; J G v d B 2.50; A v d
W. 1.99: J H S 3.— :Mevr L v d B.
2.50: Fam. R. 2.—; G. W. v H. 2.50;
c. de M. l.—: s. 1.50: A. J. O. 2— ;P.
H. F. 1.—; G T.
iets t
wiens lot
Welnu, Paul is 15 jaar, vrij
klein, donkerblond en heeft ogen
waaruit de energie u tegenstraalt,
zoals de directeur van de Stich
ting, de Johanna-Stichfing in Arn
hem naar u weet het uitdrukte.
Paul hij heeft behalve zijn ou
ders nog 2 broertjes verblijft
sedert verleden jaar mei in de
Stichting. Zijn komst daar in Arn
hem was niet gelukkig. Hij was er
nauwelijks of hij had al een been
gebroken. De ziekte waaraan hij
lijdt heeft een heel ingewikkelde
naam. maar het komt hierop neer,
dat hij zwakke, snel breekbare,
botten heeft. Hij moet zich daar
om heel. heel voorzichtig bewe-
gen, liefst zo min mogelijk. De
kans is echter groot, dat de been
deren als hij ouder wordt zullen
verstevigen, en dat zullen we al
len hopen.
OP DE ULO
Hij gaat in ieder geval op de
ULO, eerste klas, en is ingedeeld
in de categorie kinderen, die na
afloop van nun schooltijd weer te
rug de maatschappij ingaan. „Hij
P S. 10.—: C. de
W. v.d. E. 0.50;
2.-
A. de H 1.—; J v. N. 10.—: J. Th.
5.—: H. Z. 1.—; H. H. .G B. 5.—: J. S.
d R. 1—; H. - -
F
1.—M. F. K 1
H.—
Th. A. 2.50: J. B. 2.—: S. N 2.50: A J
B. 1.—; J 3.—: v A. 1.—: A. M. A.
I.—H. T. W 2.50; J. K. 3.—: L.
2 50; J. T. J. 1.—: H. P. J H. 10.—:
M v Z 5—; J C 1—: N C. O. 1—:
W v d H 2.50: J M 5.—: J v d B.
A. M. 1.—: V. d. A. l.—: v. s.
- - 2J0;
-- C. V.
5.—: G. S 5.—; M. 2.50: Mevr. J.
2.50: J. B 10.—: G. A. J. 2.—: N. S.
1.—: G. 1.75: P. I
:ens 60.— toegezegd.
Volgende week hoort
iv6r de eindstand l
