PRIKKELDRAAD, scheiding tussen
Oost en West
U KENT TOCH NEDERLANDS?
NEUROTONIC
S)
OOK SENAAT AKKOORD
MET NIEUWE GASBELEID
BRITS JOURNALISTE SCHRIJFT
BOEK OVER IWAN SMIRNOFF
Uitstel zonder
afstel
- ZENUWEIK
WOENSDAG 20 FEBRUARI 1957
bkn speciale reportage van
jan bouwer,
onze correspondent in bonn
DE „GRENS DES DOODS" IS 1300 KM LANG
Grenswacht: blusapparaat
LüBECK, februari 1957
Het zou interessant zijn zich de vraag te stellen, of en
ja hoe vaak reeds een incident langs de zg. zonegrens
ssen de Westduitse Bondsrepubliek en de Oostduitse
)emokratische Volksrepubliek11 zou hebben kunnen
iden tot het gevreesde gewapende West-Oost-conflict.
dien er geen „Bundesgrensechutz" de „Grenswacht"
b West-Duitsland zou zijn geweest. Het lokaliseren
Hl an dergelijke incidenten, waarvan er in de loop der jaren
lloze hebben plaats gehad, is nl. de taak, waarvoor in
951 deze grenspolitie werd gesticht. Zij heeft deze taak
it dusverre naar behoren kunnen
nlbrengen, is evenwel op het ogen<
n«b ik sterk gedecimeerd door het
trlies van rond 58 procent van
ar officieren en manschappen
in de nieuwe Westduitse strijd-
I -achten. Van de wettelijk toege
laten 20.000 man B.G.S. zijn nog
rond 8.000 over. In de Bondsrepu
bliek wordt onder auspiciën van
iel ministerie van binnenlandse
raken waaronder de B.G.S. re-
sorteert een krachtige wervings
campagne gevoerd om nieuwe
manschappen aan te trekken.
De Westduitse minister van defensie,
ranz-Joseph Strauss, heeft, met betrek-
ting tot de verdediging van West-Europa
van de verdediging van West-Duitsland
«Heen kan, volgens hem, al geen sprake
neer zijn), veelvuldig gesproken over de
rSchild-en-z\vaard"-theorie. Daarmede be-
loelt hij de in West-Europa staande
"A.V.O.-strijdkrachten als het schild,
aarmee de eerste en wellicht zwaarste
clap moet en ook kan worden opgevan
gen. Het zwaard is dan de atoom-bewape
ning der land- en vooral luchtstrijdkrnch-
aarmee aan een mogelijke agressor
en daarvoor komt eigenlijk alleen maar
de Sowjetunie in aanmerking een af-
Wrslag zal worden toegediend.
MINIATUURSCHILD
De Westduitse „Bundesgrenzschutz", een
(emilltariseerd politie-apparaat, kan men
tlgenljjk beschouwen als een soort minia
tuurschild. Zjj staat langs de ruim 1.300
km lange zonegrens tussen West- en Oost-
Duitsland om een eventuele eerste klap
vangen en om zo mogeiyk te ver
hinderen, dat het grote N.A.V.O.-schlld
„beambten" en kunnen ontslag nemen
wanneer zij willen. Vele jongelui, die naai
de B.G.S. gaan gebruiken de jaren al:
grensjager om zich voor een burger-
beroep (mecanicien, radio-technicus, ma
chine-bankwerker etc.) te bekwamen.
NIET-MILITAIR
i het ge
in actie moet komen, met alle
gevolgen daarvan in de vorm vai
vreesde internationale conflict
Derde Wereldoorlog.
De „Bundesgrenzschutz" is daardoor
niet alleen een Duits belang. Zij
kennen de beeldspraak nog van Korea
en Suezkanaal, waar V.N.-troepen in
grepen) het belangrijkste blusapparaat,
dat een grotere brand moet voorkomen.
Ook wanneer grote incidenten langs de
zonegrens de laatste jai
voorgekomen en zelfs schietpartijen tot de
betrekkelijke zeldzaamheden behoren: de
„Bundesgrenzschutz" staat voortdurend
klaar om als brandweer op te treden.
Haar aanwezigheid werkt preventief op
de ongeveer 60.000 man z.g. „gekazerneer
de volkspolitie" der Oostduitse com:
nisten, die aan de andere kant van
demarkatielijn staan.
Men kan misschien beweren, dat d;
mede de „Bundesgrenzschutz" te veel
is gegeven. Het is mogelijk, maar niemand
vermag met zekerheid vast te stellen, of
niet juist door haar bestaan, haar paraat
heid en haar wat de Duitsers
„Einsatzbereitschaft" verschillende
malen ergere dingen in West-Europa zijn
voorkomen.
VOORBEELD
Haar taak is officieel omschreven als
het beveiligen van het zonegrensgehied
tegen overvallen van achter het IJzeren
Gordijn en het oprollen van storingsacti
in dat gebied Om dit met een voorbeeld
te illustreren: vlak na de afbakening
de demarcatielijn tussen West- en Oost-
Duitsland een „grens" in internatio-
naal-rechterlijke zin is zij natuurlijk niet
trachtten manschappen van de ge
kazerneerde volkspolitie over de z
grens in Nedersaksen heen de ijzer-
ertsmijnen in de buurt van Salzgitter te
demonteren en mijnwerkers en andere
arbeiders naar het Oosten te ontvoeren.
Een zuiver geval van gewapende agressie,
dat zeer ernstige gevolgen had kunnen
hebben, indien niet de gealarmeerde en
grondig gemotoriseerde „Bundesgrenz
schutz" ten tonele was verschenen om de
aanvallers te verdrijven en het terrein te
zuiveren.
ZWIJGZAAM
Van deze voorbeelden zijn er meer in
de annalen van de grensjagers, die daar
over evenwel zwijgzaam zijn. Zij patrouil
leren dag en nacht langs de zonegrens en
zijn bijzonder populair bij de grensbevol
king, die zij het gevoel hebben kunnen
geven, dat men niet is overgeleverd
de willekeur van „de andere kant".
Deze militaire taak is niet de enige, die
de grenswacht heeft te volbrengen. Zij
wordt ingezet ingeval van natuurrampen.
Haar genie herstelt bruggen, slaat ponton-
verbindingen, onderhoudt gestoorde ver
bindingen, helpt de „Landespolizei" in de
grenslanden Hessen en Beieren en werkt
in het algemeen nauw met de politie
De B.G.S. is militair ingedeeld, echter
niet volgens het traditionele systeem,
heeft geen divisies, wel afdelingen
„Hundertschaften". De onderofficieren
hebben politierangen („Wachtmeii
e.d.). De bevelhebber op het ogenblik
de ex-generaal Andersen heeft de titel
van „commandeur" of „inspecteur"
heeft zijn bureau op het ministerie
binnenlandse zaken in Bonn. Het uniform
van de grensjagers is een curieus meng
sel van vroegere „Wehrmacht" (de helm),
douane (het diep-donkergroen) en politie
(de uniform-snit). De distrinctieven zijn
speciaal voor de grenswacht ontworpen.
De grensjagers hebben hun eigen vakbond,
die in Bonn hun belangen behartigt. Zij
en niet de manschappen van de „Bun-
deswehr", de nieuwe Westduitse strijd
krachten houden in de voorlopige
Bondshoofdstad nog steeds de wacht aan
de poort van het „Palais Schaumburg",
waar de leider van de Westduitse regering,
dr. Adenauer, „kantoor houdt". Zijn zijn
Over de brug ziet men het Oostduitse
„Autobahn Kontrolpunkt" Helmstedt,
aan de weg van Hannover naar
Berlijn, via de Russische zone.
Het IJzeren Gordijn loopt dwars door
het dorpje Zickerie. Tussen de houten
omheining en het prikkeldraad ligt
de Todesstreifenhet stuk niemands
land, waar geen mens zich op waagt.
Het gearceerde gebied langs de zone
grens dat door de Bundesgrenz
schutz" wordt bewaakt.
M
De „Bundesgrenzschutz" is allerminst
een militair apparaat in de algemeen ge
accepteerde zin van het woord, ook al
kan zij ingeval van een ernstig grensinci
dent een belangrijke factor in de lands
verdediging zijn. Het is bepaald niet juist
om de B.G.S. met een „schaduw-leger"
te vergelijken, waarmede de Bondsrepu
bliek heeft getracht om onder het tot 1
geldende herbewapeningsverbod door
kruipen. Evenmin gaat de vergelijking op
met de vroegere „Reichswehr", die
soort stiekem leger was, dat Duitslands
herbewapening na de Eerste Wereldoorlog
technisch voorbereidde. Zij heeft me
„Reichswehr" slechts haar zwakte
VERHOUDING ZOEK
De verhouding tussen de thans 8.000
man grenswacht (die men voor 31 n
tot 10.000 man hoopt te kunnen opvoeren)
en de 60.000 man gekazerneerde volks
politie achter het IJzeren Gordijn (zeven
z.g. „Schutzendivisionen") is volkomen
zoek. De „Volkspolizei" is uitgerust met
tanks, artillerie en afweergeschut (tegen
de helikopter, waarmede de B.G.S. af en
toe heeft geholpen het gestremde verkeer
op de Autobahn van Hannover naar de
zonegrens te ontwarrenDe zwaarste
wapens der grensjagers zijn revolvers,
machinepistolen, karabijnen, machine
geweren, verouderde pantserwagens,
veertien granaatwerpers en 1 helikopter.
Haar is thans toegezegd, dat zij negen
wat zwaarder gepantserde wagens met
snelvuurkanonnen zal krijgen, maar de
grensjagers zijn een beetje voorzichtig
geworden in hun verwachtingen. Zij
weten, dat zij in Bonn ergens onderaan
het budget bungelen. Dat is vermoedelijk
ook de reden geweest, waarom drievijfden
der manschappen en officieren overgingen
naar de „Bundeswehr", waar een betere
bezoldiging, betere promotiekansen en
betere uitrusting wachtten.
Zelfs de vroegere bevelhebber der
B.G.S., generaal Matzky. ging naar de
„Bundeswehr" over. Hij wacht overigens
nog op zijn benoeming tot korps-comman
dant. Wat er overgebleven is, is echter
een betrouwbare kern, die men op het
ministerie van binnenlandse zaken hoopt
opnieuw te kunnen uitbouwen tot het slag
vaardige grêns-politiekorps, dat sinds zijn
oprichting in 1951 West-Duitsland en
daarmede West-Europa enkele malen
heeft kunnen behoeden voor de explosie,
velen in angst leven.
Roll in de Hofstad. Dans om de schatkist Alle sigaretten straks een duppie per
leer Tob niet beste vrienden, maar blijf waar voor uw geld kiezen, dus... Lexington
(Van onze, parlementsredactie)
De Eerste Kamer heeft gistermiddag
zonder hoofdelijke stemming haar goed
keuring gehecht aan een tweetal wetsont
werpen die tot doel hebben de afstands-
gasvoorzienlng in ons land te coërdini
Krachtens deze wetsvoorstellen zal
N V. Nederlandse Gasmaatschappij
den opgericht, waarin het ruk participeert
een bedrag van ten hoogste t 200.1
terwül een garantie wordt gegeven i
ten hoogste f 2 miljoen.
In deze naamloze vennootschap hebben
de drie grote gasproducenten zitting: de
Hoogovens, de Staatsmijnen en de Rijks
dienst voor de Gasvoorziening, tezamen
de drie grote steden en de regionale
gasbedrijven. Het is de bedoeling van de
Nederlandse Gasmaatschappij de verspil
ling van gas zoveel mogelijk tegen te
gaan. Nationaal-economisch gezien moet
het als een verspilling worden beschouwd,
ïeer plaatselijke gasfabrieken gas
produceren, terwijl afstandsgas ter be
schikking is. Ook uit 't oogpunt van brand-
stoffeneconomie verdient het gebruik van
afstandgas de voorkeur. Bij de produktie
afstandgas immers worden als >ege)
geringere hoeveelheden z.g. primaire ener-
(Van
Londense correspondent)
OP 28 óktober van het vorige jaar
overleed. Iwan Smirnoff, de be
kende KLM-piloot, wiens naam voor
altijd verbonden zal blijven met de
onvergetelijke Pelikaanvlucht. Er zijn
reeds (in het Nederlands) verschei
dene boeken over hem geschreven,
doch over enkele maanden zal er
het Engels een biografie over hem
verschijnen van de hand van mevr.
Anne Robertson Coupar, reporter van
Lord Beaverbrook's „Daily Express".
Tijdens een gesprek in Women's Press
Club te Londen, vertelde zij hoe ze
ertoe gekomen is de, wat zij noemde,
„levensroman" van Iwan Smirnoff te
schrijven.
„In september 1956 moest ik op dokters
advies rust nemen, een een vriendin no
digde mij uit bij haar in Cala d'Or.
op Majorca, te komen logeren. Daar ont
moette ik Iwan Smirnoff. („Van", noemt
ouw Coupar hem), die er een villa
bewoonde. Hij wist, dat hij het niet lang
zou maken en had toch nog zoveel
te vertellen, „want wat er over mij ge-
sohreven ls raakte de kern niet". Weken
achtereen kwam ik elke dag bij hem op
bezoek en ln zijn kleurrijk, doch aller
minst grammaticaal Engels vertelde hij
zijn leven, z'n gedachten en Ideeën,
belevenissen in Rusland en later bij
de K.L.M. en ook de tijd die hij in Japanse
gevangenschap doorbracht. Geduldig zat
ik te luisteren en alles nam ik stenogra
fisch op. Het waren gezellige en interes
ante dagen, die doortrokken waren van
weemoed, want beiden wisten wij dat zijn
inde snel naderde. Een maand nadat
ik afscheid van hem genomen had. is hij
overleden.
Ivan Smirnoff was een merkwaardig
mens. Zo kon hij, aïs wij op het eiland
een autorit maakten, plotseling zegge:
„Dadelijk komt er een wagen, bespannen
met een muilezel om de hoek", en altijd
was het zo. Wij zeiden altijd dat hij een
„ingebouwd radar-apparaat" had, want
hij kon dingen zien, die voor ons niet
waarneembaar waren. Hij was een won
derlijk mengsel van Russische onstuimig
heid en Hollandse bedachtzaamheid, maar
ondanks zijn Russische afkomst was het
toch Holland, dat in zijn hart leefde.
Holland en de K.L.M. De K.L.M. was
zijn leven, heel zijn huis legde van deze
liefde voor de Royal Dutch Airlines"
getuigenis af. Overal stonden modellen
van KL.M.-vliegtuigen en een vloerkleed
droeg een prachtig geweven afbeelding
van de „Pelikaan". De inrichting van
het huis was puur-Hollands, afgewisseld
net exotische voorwerpen als een Rus-
:ische samovar en een uit Java afkom-
rtig dikbuikige vaas.
Veel gepraat
We hebben vaak en lang met elkaar
gepraat, en zo kreeg ik een overvloed aan
stof bijeen voor de levensroman van Iwan
Smirnoff. Ik wil het boek natuurlijk graag
volledig mogelijk maken, en daarom
houd ik mij aanbevolen voor foto's van
Van" en verslagen over persoonlijke
ontmoetingen met hem. Ook zou ik graag
twee exemplaren hebben van „Smirnoff
vertelt", dat in 1938 bij Andries Blitz,
Amsterdam, is uitgegeven. Ik heb deze
exemplaren nodig voor knipsels, en dus
het niet voldoende als iemand ze mij
lenen wil. Jammer genoeg ls het boek
uitverkocht, en als iemand van uw lezers
mij dus kan helpen, dan graag"
Bij dezen dan geef ik het verzoek van
evr. Coupar door. Haar adres is: c.o.
Women's Club, 52 Carey Street, London,
W.C. 2.
gie (steenkolen en olie gezamenlijk) dan
bij- de produktie van stadsgas.
De discussie over de wetsontwerpen had
geen spectaculair karakter. De heer Jhr.
mr. T. A. J. W Schorer (soc.) steunde de
plannen van minister Zijlstra, maar vroeg
zich wel af, waarom voor de Nationale
Gasmaatschappij de n.v.-vorm is gekozen
en niet de publiekrechtelijke status die
een betere openbare controle waarborgt.
In dit verband verwees de heer Schorer
naar de openbare nutsbedrijven.
De heer Regout (Kath. v.) verklaarde
zich, in tegenstelling tot de heer Schorer,
tegen egalisatie van de gasprljzen. Er be
hóórt zijns inziens niet geleverd te wor
den via de op te richten gasmaatschappij,
zolang de regionale bedrijven tegen lagere
prijzen kunnen leveren. De heer Vixse-
boxse (c.h.) was van mening, dat de zelf
standige ondernemingen, de gemeente
lijke gasbedrijven nog niet kunnen worden
gemist.
In zUn antwoord bestreed de minister de
stelling van de heer Schorer, dat de pu
bliekrechtelijke vorm een betere openbare
controle waarborgt. Niet alle openbare
nutsbedrijven hebben trouwens de pu
bliekrechtelijke vorm. Tegenover de heer
Regout stelde de minister met nadruk,
dat de nationale gasvoorziening op den
duur ook voordelen zal opleveren voor de
consument. De egalisatie der gasprljzen
zal zich nameiyk meer bewegen In de
richting van lagere dan van hogere prij
zen. Uit het ontbreken van de verbruikers
in de gasmaatschappy mag men niet d$
conclusie trekken, dat met hun belangen
onvoldoende rekening zal worden gehou
den.
De Kamer heeft gistermiddag ook nog
zonder hoofdelijke stemming en zonder
beraadslaging de nieuwe internationale
tarweovereenkomst goedgekeurd. Hier
door verplicht ons land zich de komende
drie jaar 700.000 ton tarwe af te nemen
tegen een prijs, die ligt tussen de S 1.50 en
2,- per bushel. Het doel van de over
eenkomst is de aanvoer van tarwe voor
invoerende landen te verzekeren en de
ultvoerlanden een afzet te waarborgen.
Vergeleken by de vorige overeenkomst
heeft de Nederlandse regering zich ver
plicht 25.000 ton tarwe meer af te nemen
Dit is verantwoord, omdat ook Argen
tinië bij de overeenkomst is betrokken.
Bovendien heeft Frankrijk zijn kwantum
verhoogd. De verhoging van de afne
ming is ook gerechtvaardigd op grond
van het feit, dat de binnenlandse con
sumptie toeneemt.
De Kamer heeft zich tenslotte kunnen
verenigen met een ontwerp-Destructie-
wet, waarin een regeling wordt voorge
steld voor het onschadelijk maken (door
verwerking tot nuttige produkten) van
ondeugdelijk materiaal van dieriyke her
komst. Volgende week behandelt de Ka
mer de P.T.T.-begroting.
ii
t)E VORIGE MAAL eindigde ik met de bolkvanger.
Dit woord doet me aan een ander denken, name
lijk b o 11 e j a g e n. Dit heeft, nu althans, niets meer
met jagen te maken. Want het betekent het
werkstaken in veenbedryven en ook andere veen
arbeiders tot staken trachten te bewegen. Vraag
my nu niet naar de verleden tyd en het voltooide deel
woord, want het komt alleen ln de volle werkwoords
vorm of onbepaalde wijs voor.
In de venen kent men ook het woord baggelaar.
Dit Is een veenarbeider die baggerturf maakt. In som
mige streken van Vlaanderen en op Zuid-Beveland
betekent het woord echter nog heel wat anders. Het
is daar Iemand die een waggelende gang heeft. Men
zegt het ook van kinderen die nog niet goed kunnen
lopen.
Wat is aterling? Hebt u Helmers. Bellamy of
Tollens gelezen? Dan zult u het weieens ontmoet heb
ben. Het woord beduidt: schelm, snoodaard.
Een Zuidnederlands woord is ammelaken. Bij
de Noordnederlandse romanschrijvers der negentiende
eeuw komt het evenwel ook nog voor. Het is daar
zelfs een geliefd woord voor wat wij tafellaken noe-
WJe spraken vroeger over een bolkvanger. Maar we
bezitten ook het woord baaivanger. Ook
hier hebben we niet met een vanger in onze beteke
nis te doen. Het is een ouderwetse overjas of
schansloper (dit woord werd in mijn jeugd nog
in Zeeland voor een zware jas gebezigd, maar men
sprak het schanslobber uit) In figuurlyke zin
betekent baaivanger ook nog zwierbol of haantje de
wel voor een persoon gebruiken, die deze kunst ver-
Een estrik is helemaal geen strik, maar een lel
die tot plaveisel dient. Het meervoud heeft maar één
k: estriken. Het woord komt van het latijnse astricu#
(plaveisel).
En wat is een e u n j e r? Het woord komt o a. voor
ln een roman uit de eerste-helft der negentiende eeuw,
namelijk „De Pestilentie te Katwijk" van Aernout
Drost. Deze roman Is ook nog in onze tijd herdrukt.
Het woord eunjer betekent tovenaar of heks.
Kent men tegenwoordig nog de uitdrukking „a a n
de fep z ij n"? Ik betwijfel het. Men vindt haar in
„Sara Burgerhart" (Dames Wolff en Deken) U kunt
het vermoeden wat ze betekent. Ze beduidt: aan de
drank zijn, veel van een borrel houden.
En wat is kleinzen? Het is een van die woorden
welke wij hebben verloren, doordat we er een vreemd
woord voor zijn gaan bezigen. Bilderdijk gebruikt het
nog. Het betekent filtreren, laten doorzijgen. De By-
belse uitdrukking: de mug uitzygen en de kemel
doorzwelgen wordt nu wel duldelyk. Onwetenden heb-
by van dit uitzygen het woord uitzuigen gemaakt,
wat de gehele uitdrukking tot onzin maakt
Tfen grappig woord dat helemaal niet zo oud ls en
dat u misschien wel kent is duizendpoot,
waarmee ik dan niet een beest bedoel, maar een klein
dienstmeisje dat van alles en nog wat moet doen.
Wat is een e i e r m y n? Het is natuurlyk heel wat
anders dan een yzer- of kopermyn. Wanneer u denkt
aan 't werkwoord mijnen of afmijnen, zal 't u duidelijk
zyn dat men er een markt mee bedoelt. Zo spreekt
men bijv van de eiermyn te Roermond. Al is het
woord verouderd, u kent natuurlijk enteren In de
tachtigjarige oorlog en de verhalen daarover komt het
herhaaldelyk voor. Maar wat u misschien niet be
kend is: we hebben hier hetzelfde woord als in „en-
iI«Z -' W>t-Wg roep*n- wanneer we iemand wil-
binnen te komen. Het beduidt dus
eigeniyk: een vyandeiyk sohip binnentreden.
Iedereen kent een flensje. Maar wat ls nu een
flens? Ik heb het woord wel eens horen gebruiken
ÏLtVmÏ va" klaP- (-een dreun"). Deze betekenis
bedoel ik echter niet. Het is een min of meer technisch
woord, want het beduidt: de opstaande randkraag aan
het einde van buizen.
U kent het woord fooi in de gewone betekenis,
misschien zelfs maar al te goed. Maar ln sommige
streken heeft het nog een heel andere zin. Het woord
wordt daar gebruikt voor schoorsteenmantel en om
gang van een toren. Iemand kan dus staan op de
fooi(e) van de toren d.w.z. aan de voet van de spi
Jk noemde in mijn eerste artikel over dit onderwerp
een zetboer. Men heeft echter ook nog het woord
g a r f b o e r. Dit is een pachter, die graan als pacht
moet betalen, inplaats van geld.
Kent u de notaris-uitdrukking: onder gehoude
nis van? Zeker wel niet. Toch is het woord gemak'
kelyk te begrijpen. Het beduidt dat men gehouden is
Iets te doen of na te laten. Het komt dus overeen met
ons tegenwoordig woord: verplichting.
En dan het woord g e h e n g e n Als u Da Costa nog
weieens leest, kent u het nog. In „Hagar" komt voor:
En nu die Abram 't eerst den vadernaam deed
die veertien jaren op de aartsvaderlijke knièn
aeen tweeden nevens zich gekoesterd had gezien
•noet thands dien tweeden als ztfn meerdere
[gehengen
Het woord beduidt: dulden, toelaten.
Dr. f. C. Dominlcus.
£N DE POLITIEKE COMMISSIE van de
Verenigde Naties wordt op het ogen
blik een nieuwe strijd gevoerd, die
zouden andere Internationale gebeurte
nissen niet de aandacht hebben opgeëist
in deze laatste maanden, de wereld
het allergrootste belang zouden hebben
Ingeboezemd. Nu echter is de kwestie-
Cyprus tot het derde plan verdrongen;
wat echter aan de zaak zelf niets veran
dert. Cyprus blyft in de gemeenschap
van de NAVO een gevaariyke lont. De
tendensen ln de besprekingen van de
politieke commissie
*t Verklaarde w«Mn ert>P- dat me"
uitlicht poOW» wil doen d«
zaak toch weer op de
lange baan te schui
ven. De Jongste voorgestelde resolutie,
die van de Plhilippynen. verzoekt de par
tyen „samen te werken voor het herstel
van vrede en orde op Cyprus" en „on
derhandelingen over een interimrege
ring voor Cyprus". In de volgende alge
mene vergadering zou daarover verslag
moeten worden uitgebracht
Een dergelijke resolutie zal de oplossing
niet veel nader brengen. Engeland heeft
zyn standpunt reeds duidelijk gesteld
door het ontwerp grondwet van Lord
Radcliffe. Griekenland heeft even dui-
deiyk deze plannen afgewezen en Tur
kije kan het weinig schelen als Cyprus
maar niet by de erfvyand Griekenland
komt.
Maar afgezien van de nuttigheid van
nieuwe onderhandelingen moet men re
kening houden met de terugslag in Grie
kenland. waar de kwestie-Cyprus een
volkszaak is geworden. Uitstel tot het
volgend jaar zal voor de Grieken gelyk-
gesteld worden met „nietsdoen". Dan
dreigt de kans, dat de verhitte gemoe
deren zich tegen de regering keren, die
niet by machte i6 geweest de wereld
van het Griekse of liever het Cyprio
tische recht te overtuigen. Een toestand,
die voor Europa allerminst te wensen ls.
Ook niet voor Turkye. dat zioh tegen
het oosten schrap moet zetten, dat Bul-
garye als communistische buurman heeft
en zeker geen baat zal vinden by nieuwe
onrust in het Griekse buurland.
t~\E GRIEKSE RESOLUTIE, ingediend
in de politieke commissie van de
V.N., vraagt een onderzoek naar de be
weerde Griekse hulp aan de Cyprioten.
Engeland wyst dit af omdat het onder
zoek maanden zou duren. Een zwak ar
gument, want anderszyds maakt Enge
land in het geheel geen haast. Een der-
geiyk onderzoek zou tenminste een ant
woord kunnen geven op de reeds dik-
wUls gestelde vraag of Griekenland niet
6lechts moreel maar ook met wapens de
Griekse Cyprioten steunt. Daarmede zou
dan tevens bewezen kunnen zyn of de
roep om vrijheid van de Cyprioten een
natuurlyk gevolg van hun aard en af
komst ls of een kunstmatige beweging,
door Griekenland geïnspireerd uit hon-
naar gebiedsuitbreiding. Dat Grie
kenland een dergeiyk onderzoek wenst.
erop kunnen wijzen, dat de regering
een zuiver geweten heeft.
In ieder geval durft zy dit risico blijk-1
baar te nemen, wyst het onderzoek het
tegendeel uit, dan immers heeft Grie
kenland zyn prestige verspeeld tegen
over zyn NAVO-bondgenoten. En i6 ook
de zaak voor de Cyprioten voor lange
tijd verknoeid. De uitvoering van deze
resolutie kan het voorspel worden van
een oplossing, die nu eenmaal op korte
termijn moeilijk te verwachten 16.
„Alles of niets"
De gemeenteraad van Doorn heeft de
oud-burgemeester wan het stadje, mr. M:
P. Thomassen a Tuessink van der Hoop
van Slochteren, willen eren door een
nieuw aangelegde laan naar hem te noe
men. De raad zat echter voor een moei
lijkheid: de naam van de vroegere Doorn-
se burgervader is nogal lang en als straat
naam vrij moeilijk te hanteren. Daarom^
werd voorgesteld de laan kortweg Van'
der Hooplaan te dopen. Toen men voor
alle zekerheid de mening van de persoon
in kwestie nog even vroeg, bleek deze
grote bezwaren tegen de verkorting te
hebben. Of de laan mijn werkelijke naam,
óf de laan niet naar mij vernoemen, zei
hij. En omdat de raad de naam toch te
omslachtig vond, ging het voorstel over.
(Advertentie)
wordt U volledig de baas met
niet verdovend
maar genezend
bet zenuwpreparaat dezer tüden
