bieclt herten
een onderdak
ZONDAGS
BLAD
dat achttien maanden duurt
Een bloemetje op VALENTIJNDAG
%'f t.
P*
Drie maal een
glimlach
BRIEVEN AAN DE
ilieuiup Cciïisrljc Courant
ZATERDAG 2 FEBRUARI 1957
Geleerden uit de hele u/ereld maken zich gereed voor
Ook deze week weer tal van
verzoeken in de rubriek, die zo
langzamerhand werkelijk een
,.Helpt-Elkander-Hoek" gaat wor
den. De ruimte is beperkt dus
we beginnen maar direct:
MUZIEK
Tenslotte twee vragen over mu
ziek. De lieer A. de. Keyser, Ka-
tendr. Lagcdijk 304b, Rotterdam-
Zuid weet, dat er een koorwerk
bestaat voor mannenkoor, waarvan
de titel misschien luidt: „Zijn laat
ste kerkgang". De componist is
hém niet bekend, evenmin of het
nog in de handel is. Het enige dat
de lieer De Keyser weet is, dat
psalm 42 domineerde door liet ge
hele lied. - De heer H. den
Hertog, Ringdijk 148, Ridderkerk,
ing de
„Al i
IS'IET MOGELIJK
Mevrouw P. Visser, Zuidelijke
Dwarsweg 6. Waddinxveen, heeft
van zeer vele zjjdcn het boek
„Moederloos" aangeboden gekre-
zicken-
opgei
daar
kan
(hoe
harte beterschap.
elkaar willen helpen.
Hartelyk dank hiervoor.
KV DIALECT
Mevr! J. v. Tilburg-Timnn
man. Moosterschuur 1. Rijnsbui
zou heel graag het gedicht in di
lcrt bezitten, dat begint mei
lemientje, oarig kiciidje".
helpt?
TWEE ROKKEN
Mevr. M. Balkenende,
polder 45, Sluis (Z.V1.) zc
jaren naur twee boeken vi
.Wil-
vrouw Scvensma-Ther
leid „Daden, die ken
en" en ..De
nogelyk ook
NCRV-om-
MET Z X ACUTE*
Mevrouw Weemhoff heeft ze
vele afschriften van „Met z
Achten" mogen ontvangen, i
veel, dat ze niet ieder persoi
lyk kan bedanken. Dat doet
dan hierbij. Graag zouden i
41, Sliedrecht, zou in
lipt bezit gesteld willen worden
van het gedicht of de. voordracht
„Jezus in de herberg".
»R. GUNNING
„Christus Triumfator" door Dr.
Gunning zou mejuffrouw J.
Qnak, 's-Herenstraat 19, Maasland,
graag willen kopen van een onzer
lezers.
KINDER KRUISTOCHT
De heer W. J. v. d. Graaf. Aal
markt 5, Leiden, vroeg twee ge-
Wetenschapsmensen uit de gehele
wereld zijn zich thans aan het voor
bereiden voor een groots opgezet
onderzoekprogramma. Zij maken zich
gereed voor een veldslag. Een veldslag
tegen de natuur. Over de gehele we
reld hebben geofysici zich verenigd
om in gemeenschappelijke inspanning
aan de zich nog in een sluier van ge
heimzinnigheden hullende aarde en
haar dampkring mysteries te ontwor
stelen. Nog enkele maanden en men
gaat daarmee starten, om precies te
Dit verkeer wordt mogelijk
gemaakt door de ionosfeer
(luchtlaag tussen 30 en 300 ki
lometer). die' elektrisch gela
den deeltjes bevat, welke de
radiogolven weerkaatsen.) Dat
zijn zo al een paar ondenver-
niet het fijne weet en waar
naar men een intensief onder
zoek zal instellen. Men doet
dat onder meer door radiopei
lingen van de ionosferische la
gen en door driftmeting. Op
verschillende plaatsen verricht
men deze metingen al en men
heeft er onverwacht grote snel
heden gevonden.
De naam geofysischjaar
drukt uit, dat de onderzoekin
gen zich uitstrekken over het
gehele aardoppervlak. In totaal
zullen duizend stations en vijf
tigduizend geleerden uit veertig
landen in die achttien maan
den een hoeveelheid onderzoe
kingswerk comprimeren, waar
voor normaal vele jaren nodig
zouden zijn. Omdat het niet
mogelijk is overal een voldoen
de dichtheid van gcofysisèhe
stations te stichten, heeft men
deze posten geconcentreerd in
een aantal geselecteerde gebie
den: de poollichtgordcls. de
equatoriale zone en de streken
langs de meridianen van 10 en
140 graden oost en 70 tot 80
graden west. De organisatie
hiervan is in handen van de
International Council of Scienti
fic Unions, het overkoepelend
orgaan van alle internationale
Enkele dagen per maand (de
..regular world days") is voor
deze gebiéden een gedetailleerd
waarnemingsprogram samenge
steld. Bovendien zullen dagen met
sterke activiteit van de zon, waar
op men aardmagnetische en iono
sferische onrust en poollicht kan
verwachten, als „special world
days", van te voren worden aan
gekondigd. Dit gebeurt door de
waarschuwingsdienst in Fort Bel-
voir (U.S.A.). De Amerikanen
verwachten dat het met deze voor
zorg niet vaker dan twee of drie
maal zal gebeuren, dat tijdens het
geofysisch jaar een belangrijke
storing onaangekondigd optreedt.
zijn op 1 juli. Dan begint het zoge
naamde geofysisch jaar, een jaar dat
merkwaardigerwijze achttien maanden
zal duren en zich uitstrekt tot en met
december 1958.
Men heeft daarvoor dit tijdvak uitgeko
zen, omdat men in die periode een maxi
mum aan zonnevlekken verwacht. En
dat is algemeen bekend de zon beïn
vloedt alle gebeuren op natuurkundig ge
bied. De zon stool bijvoorbeeld deeltjes uit
die o.m. het poollicht of het noorderlicht
veroorzaken én de storingen in het radio
verkeer op lange afstand.
bracht, door schepen zullen
worden gevolgd. Dan heeft
men het geheimzinnige Zuid
poolgebied. Is dit werkelijk
een continent? En verder: ge
durende de laatste decennia
vertonen de gletschers een op
vallende achteruitgang. Tijdens:,
het geofysisch jaar zal men
de toestand zo volledig mo
gelijk vastleggen om in de
toekomst te controleren of
het klimaat op aarde in zijn
geheel of plaatselijk veran
dert. Reeds zijn verschillende
expedities naar de koude stre
ken vertrokken en Rusland,
de Verenigde Staten en En
geland hebben daar al hun
stations ingericht. Ook Frank
rijk, België, Argentinië, Chili
en Japan zullen aan dit on
derzoek hun medewerking
verlenen. De seismologie zal
zich bezig houden met de
vorm van de aarde. Daarvoor
zullen zwaartekrachtmetingen
worden gedaan.
DOELSTELLING
te schaal vuurpijlen gaat lance
ren. Tijdens het geofysisch jaar
zullen zestig Aerobees (voor we
tenschappelijk onderzoek ontwor
pen V2-achtige raketten) de lucht
in gaan, zowel in Nieuw Mexico
als in de onherbergzame oorden
van Noord-Canada. Verder zullen
niet minder dan honderd rockoons
kleine vuurpijlen met twee se
conden brandtijd uit een ballon
afgevuurd het luchtruim kiezen.
Men wil dit doen bij Groenland, in
het hogedrukgebied van de Ber
muda-eilanden, bij Californië en
ook op het zuidelijk halfrond. De
Amerikanen maken veel reclame
voor deze rockoon, die slechts
S 1800 kost (een Viking vergt een
bedrag van 400.000!), De prijs
van de Aerobee bedraagt 2500.
Amerika is echter niet het eni
ge land, dat vuurpijlen op zijn
boog heeft, de Fransen hebben
aangekondigd, dat zij twaalf lich
te projectielen (merk Véronique)
in de Sahara zullen lanceren, ter
wijl ook Engeland (in Australië)
en Japan dergelijke plannen heb-
Uniek reservaat op de Hindekamp^J
Op hel grondgebied van de ge
meente Ede lopen 150 herten vrij
rond, schade aanrichtend aan aan
plant en gewas. Voor deze herten,
heeft Ede zijn reservaat ingericht.
De algemene doelstelling is
echter het onderzoek van
boventroposfeer en de lagerq
stratosfeer (dat deel van de
dampkring op een hoogte
van tien kilometer). Men zal
daar door middel van radio
sondes (meetinstrumenten aan
ballonnen, die de resultaten van
zeer grote hoogten met behulp Vói.
radio naar beneden zenden) de
luchtcirculatie nagaan, de verde
ling van de neerslag en de ver
deling van de zonne-energie over
de verschillende stralingen. Voor
windwaarnemingen gaat men ge
bruik maken van ballonnen, die
met radar tot grote hoogten wor
den gevolgd. Op deze manier
hoopt men een vollediger inzicht
te krijgen in de luchtcirculatie,
nog vragen genoeg. Men zou bij. die de "ercld »°S vaak voor ver-
voorbeeld wel eens willen weten, rassingen plaatst. Men hoeft
g"lehedie"at!n ^mt.^Du'hoop' te d™k™ de «vaar-
men te kunnen nagaan door mid- lijke straalstromen.
Wat wil men verder te weten del van radioactieve isotopen, die
komen? Nu, de geleerden hebben nadat zij in het water zijn ge- Amerika is het land, dat op gro-
ran een speciaal daarvoor gecon
strueerde lanceertoren het lucht
ruim in. Een voorproefje voor het
geofysisch jaar. Dan zullen cr zes
tig van deze gevaarten voor weten
schappelijk onderzoek worden op-
i 208 kiloi
VRAGEN GENOEG
WAAR0EV0L
Van deze raketten verwacht
men waardevolle gegevens: over
de temperatuur, de luchtdruk en
winden tot op grote hoogte en wel
licht dragen zij ook hun steentje
bij in het onderzoek van het
poollicht en de kosmische stra
ling (een sterke straling, die de
atmosfeer binnendringt). Over ra
ketten gesproken. In Amerika
staat ook nog het gigantische Van-
guard-plan (kunstmaan) op sta
pel. Maar daarover de volgende
keer.
En wat gaat Nederland nu
doen? Nee. er zullen geen vuurpij
len worden opgelaten en geen
gletschers worden gemeten, maar
toch zal ons land meedoen. Behal
ve, dat de geofysische instituten
en laboratoria de programma's
trachten uit te voeren, zijn er
ook plannen voor activiteit buiten
de grenzen. Reeds heeft men geo
fysische stations opgericht in Pa
ramaribo en Hollandia, welke bei
de plaatsen in de equatoriale zone
liggen. De landsregeringen van
Suriname en Nieuw Guinea heb
ben zich met de plannen, die in
samenwerking met P.T.T. en
K.N.M.I. tot stand zijn gekomen,
verenigd. In beide landen zullen
onderzoekingen worden geopend
van het aardmagnetisme, van de
ionosfeer en van de radiostraling,
die de zon uitzendt. De Nederland
se P.T.T. stelt de zenders voor
het peilen van de ionosfeer en de
radiotelescopen ter beschikking en
zorgt bovendien voor opstelling
van de kostbare toestellen. Naast
wetenschappelijke heeft de P.T.T.
hier ook zakelijke belangen bij het
ionosfeeronderzoek. Omdat het ra
dioverkeer tussen Nederland en
Amerika via Paramaribo loopt,
is de kennis van de ionosfeer daar
van praktische betekenis. Evenals
overigens de andere gegevens, die
men in het geofysisch jaar hoopt
te verkrijgen. En dat zijn er naar
men hoopt vele.
Achter elkaar lopen we op het smalle paadje, daar waar
het bos aan de heide grenst. Voor ons de gemeente-opzichter
J. Versteeg, achter ons zijn zwijgzame zoon. De takken van
de sparren rechts van ons slaan ons ritselend tegen de
benen, en dat is het enige geluid in dit stille, rustgevende
landschap van de Hindenkamp, tussen het Planken Wan-
buis en de schiethei, Veluwe, gemeente Ede. Maar dan breekt
rechts van ons, in de schemer van het sparrenbos, een tak
en een voorbuurman staat als een blok. „Rood-wild" zegt
hij fluisterend, en dat is in lekentaal: een hert. Het gekraak
herhaalt zich niet, we speuren vergeefs in het duister van
takken en stammetjes. We lopen verder, maar tien minuten
later staan we weer, verstard in onze ganzenmars want
een hert is hier geen uitzondering, in het omheinde stukje
van 60 hectare bos en hei lopen vijftien herten.
En die omrastering, d
trots van de heer Verstee-
het „reservaat"
Ede,
Z' E is maai een eenvoudige mijnwerkersvrouw en ze
1 woont ergens in een vergeten dorpje diep in Lim
burg. Maar elke nacht, als een groep ondergrondse
werkers voor haar huis staat te wachten op de bus die
hen naar de mijn zal brengen, komt zij naar buiten en
schenkt de mannen een kop warme koffie.
Kunt u zich indenken, wat zo'n trouw volgehouden
liefdedaad voor deze mannen betekent? Ze vraagt er
geen betaling en geen eer voorze dóet het
eenvoudig
doet, verdient toch wel alle lor.
Misschien weet ge, dat zij er
in 1952 mee is begonnen? Dat
gebeurde op heel ongedwongen
wijze. Er was bestuursvergade
ring en een van de leden keek
voor het begin nog even de
krant door.
.Wat een narigheden alle
maal." zei hij, „kijk toch eens
even aan. We hebben wel eens
een beetje vrolijkheid nodig als
ook tegenwicht. Wat kunnen we
dan verdiend,
zo'n voor j aars-
hulde vóórhaar
alleen?
Op diezelfde dag prijkte
•en bloemstuk in een v
dassen van een Haagse jon- Op dat moment dacht iemand
;cns-HBS. In het afgelopen jaar aan de Valentijndag, die in Ame-
vas er in Alkmaar iets naars rjka al heel lang wordt gevierd,
•ebcuid: onnadenkende jongens maa.r ook in Engeland en Schot-
ladden een donderbus laten ont- jand en andere landen,
ploffen achter een blindegeleide- Hoe komt men aan Valentijn-
hond. Het dier schrok zo, dat dag? Wel. de legende wil, dat in
het zijn waardevolle taak niet -,et jaar 700 voor Chr. de mon-
meer kon uitvoeren. Die Haagse nik Valentijn een kloostertuin
jongens hebben toen met elkaar verzorgde. Iedereen, die de tuin
die misslag goedgemaakt: zij kwam bekijken, schonk hij een
hebben de Alkmaarse blinde bloem en die bloemen brachten
een nieuwe hond gegeven. geluk.
Een beminnelijke legende, die
In Indonesië werd mevrouw men iater als grondslag aannam
Bouman op die dag met bl9e" om de naamdag van Valentijn
men uit Nederland gehuldijd met een bloemengroet te vieren,
voor haar moedig vasthouden in In Amerika is de Valentijnvie-
het proces tegen haar 'andge- :jng zeer algemeen: bij wijze van
gelukwens zendt men elkaar-
>roegi U1
In ons land heeft De Ned.
Bloemisterij het weer iets an
ders opgevat: zij zendt bloemen
aan ten hoogste honderd perso
nen. die in het afgelopen jaar
daden van naastenliefde hebben
gedaan.
Wie zijn die mensen en hoe
krijgt de vereniging hun namen?
Wel, wanneer ge regelmatig uw
krant leest, weet ge, dat in het
prille begin van het jaar de ge
legenheid tot voordragen van
„gegadigden" open is.
Dan klimmen heel wat mensen
in de pen en de voordrachten
komen binnen uit alle lagen der
bevolking. Van burgemeesters,
dokters, van een vrouwtje dat
liefderijk is verpleegd, van ver
enigingen en tal van particulie-
We noemden u al enkele per
sonen, maar ook mensen die
iemand het leven hebben gered,
die zich op sociaal terrein bij
zonder verdienstelijk maakten
of om andere redenen de naas
tenliefde in praktijk brachten,
worden voorgedragen.
Het gaat er niet om, promi
nente figuren te huldigen (al
kunnen die ook in aanmerking
komen) maar juist degenen, die
zo maar in stilte tewerk gingen,
Willen de Nederlanders door het
zenden van een bloemetje onder
elkaar de Valentijngedachte mee
bevorderen, dan vinden wij het
best en gunnen wij de bloemen
handel een extraatje, maar Va
lentijndag zou, zijn waarde van
„naastenliefde eren" verliezen,
als het eigenlijk een midden
standsactie werd. Gauw zei men
er bij: „Niet, dat we iets willen
zeggen ten nadele van de Moe
derdag, die wij ook graag in ere
houden, maar wij bedoelen niet
te bevorderen, dat men de ver
plichting krijgt op 14 februari
rechts en links aan iedereen
bloemen te sturen."
Intussen zullen ook tien emi
granten in de vreemde dit jaar
een bloemengroet namens de ge-
nele Nederlandse bevolking kun
nen ontvangen en daarmee be
antwoordt ook deze vereniging
aan de algemene wens, de band
-ussen emigranten en het moe
derland stevig te houden.
Zo wil men Valentijndag in het
3lgemeen zien als een dag van
vriendschap en waardering van
net goede, vooral van de naas
tenliefde.
dat besloot een aantal her
ten van de ondergang te
redden. Want de herten op
de Veluwe zijn de land
bouwers tot grote last.
Op een stuk Veluwe. dat
naar schatting van kenners
een vijftig a zestig hérten
zou mogen bevatten, lopen
er wel 150, en hun vraat
zucht is zo groot, dat vele
boeren ertoe overgaan, hun
landbouwgronden hoog te
omrasteren. Het hielp niet,
en de afdeling Jacht van
'het ministerie van Land
bouw besloot, aan enkele
jagers afschotvergunningen
te gaan uitdelen, om de
hertenstand rond Planken
Wambuis terug te brengen.
Gemeente-ambtenaar Versteeg,
belast met het bosbeheer in Ede,
had echter een betere oplossing.
We zetten een hek om de Hinden-
kamp en lokken daar zoveel mo
gelijk herten in. Daar kunnen ze
geen schade aanrichten, en daar
kunnen we ze observeren en voe
deren. Het plan werd goedgekeurd
en de omheining van tienduizend
gulden aan hout en gaas werd ge
sloten op het moment, dat er zich
vijftien herten in bevonden. En
deze gevangenen in De Hinden-
kamp hebben niet alleen Ede aan
de basis voor zijn rescrvaatbevol-
king geholpen, zij hebben ook heel
wat pennen in beweging gebracht.
Hel veluwse hert, ondertverp van
zorgen voor landbouwers en bos-
beheerders, krijgt een toekomst
in het reservaat op de Hindenkamp.
SCHANDE.
noten en in Arnhem
blocmcnverrassing v
Legerstee, die zich
r de heei
beijverde oonte bloemenkaarten, het liefst
in het sportbeoefenen met zgn me^ uittrékbare rozen e.d.
„straatjeugd jn Engeland kan men met een
n „v cnnirpn nno mper bloem- bloemenhulde op Valentijndag
«g jïïmss!
g!ng. De Nederlandse
rij, want het was Valentijn- een mejsje Qp 14 fcbruarj
da8- bloemen schenkt, onder de leu-
Valentijndag-vieren wordt wel ze „Let me be a Valentyn" het
eens wat geringschattend „weer gehele jaar haur „ridder" wil
zo n uit Amerika geïmporteerde zijn
Een jury beoordeelt de voor
drachten en, kon men in de eer
ste jaren geen honderd personen
met bijzondere verdiensten bij el
kaar krijgen, die jaar schiet
men heus over de honderd heen!
Voor het eerst hebben nu ook
emigranten kunnen delen in het
voordragen. Zij zijn in de ge
legenheid gesteld, door mede
werking van een emigrantentijd
schrift en emigratieautoriteiten,
personen in het vaderland die
hen bij hun vertrek hebben ge
holpen nog eens in herinnering
te brengen.
En wij mogen al verklappen,
dat er dit jaar op Valentijndag
een bloemstuk zal worden aange
boden aan iemand, die zich bij
zonder heeft beijverd om adspi-
rant-emigranten tot het leren
van de Engelse taal te brengen.
Vele emigranten noemden die
naam en schreven: „Nu we hier
zijn. beseffen we pas. hoe nodig
het geweest is dat wij tevoren
Engels leerden!"
Neen. zegt het bestuur van de
vereniging, we hebben niet de be-
De herten in Veluwe's vrije natuur hebben het in het bijzonder
's winters niet gemakkelijk en opzichters van landgoederen en
bossen hebben er dan ook een gewoonte van gemaakt, de herten
Niet goed ingelichte natuurlief
hebbers interpreteerden het Edese
initiatief aldus: ze lokken mooie,
fiere, vrije herten in een omraste
ring en gaan ze daar afschieten
en selecteren. Schande De
vingers van beheerder Versteeg
tintelden hij wilde er in die
kranten en tijdschriften wel eens
een antwoord op geven. Maar
Edes burgemeester zei: niet doen,
het sop is de kool niet waard.
Versteeg begrijpt het, maar het
is voor hem moeilijk te verduwen.
De kwestie zit namelijk zo: in
1956 heeft het roodwild (herten
-*8*5
dus), aan de landbouw 10.000 gul
den schade aangericht. Klein wild
kun je in de hand houden, rood
wild niet, omdat de minister ieder
jaar bepaalt, hoeveel herten er
mogen worden afgeschoten, en
door wie. Op dit stuk grond, om
vattende Planken Wambuis, Bos
sen van gemeente Ede, Buende-
kamp, Roekelse Bossen en Valou-
we. zouden 50 herten een „drage
lijke schade" aanrichten de 130
a 150 .stuks, die er nu leven, ma
ken hét te bont. Er verschenen af
rasteringen, om landbouwperce-
len, langs het Planken Wambuis
en toen kwam bosbeheerder
Versteeg met zijn plan. Hij sloot
het hek om 15 herten, die nu een
terrein met bos, heide en akkers
van 600 bij 1000 meter voor zich
zelf hebben. Aan de Roekelse kant
zitten nog 20 herten in de vrije na
tuur. maar die zullen moeten wor
den afgeschoten.
INSPRONGEN
Daarom bezit het Edese reser
vaat twee Insprongen, schuin naar
de hoogte van het hek (meer dan
twee meter!) oplopende zandberg-
jes aan de buitenkant, een recht
afgesneden beplanking aan de bin
nenkant. Een hert, uit de Roekelse
bossen verjaagd, kan nu tegen dat
zandheuveltje oplopen, in het re
servaat springen, ener niet
meer uit.
Kwade vrienden van dit initia
tief spreken daarom over „ge
meentelijke stroperij" en ver
geten helemaal, dat de herten, die
in het reservaat springen, daar
vrede en voedsel, onderdak en fa
milie vinden, terwijl in de Roekel
se bossen de karabijnen knal-
Ede heeft zijn reservaat inge
richt met voederplaatsen, drinkvij-
vertjes, voorraadschuurtjes en een
paar akkers voor bieten en rogge,
waar de herten zelf naar hartelust
kunnen grazen en eten.
En heeft Ede nu 600.000 vierkan
te meter recreatie-gebied verloren
doen gaan, zoals men schreef?
Nonsens, zegt opzichter Versteeg,
in de over een zandweg hobbelen
de jeep. „Het is hier een uithoek
en hier komt nooit iemand. Als
ons reservaat eenmaal goed bezet
is, dan komen ze hier maar op ex
cursie, dat is veel beter.
GEWEIEN
De Veluwse vrije herten zijn
niet op hun best. Door de voort-
schreidende ontginning zijn ze
automatisch teruggedrongen naar
het schraalste stukje grond, waar
geen landbouwer, geen veeboer en
geen militair interesse voor heeft.
Hun voedsel is dan ook karig en
het gevolg is, dat hun geweien
steeds kleiner zijn geworden. Nu
er in de Hindenkamp vijftien her
ten bijeen zijn, besluit Ede eens
wat aan die voeding en die ge
weien te doen. De herten krijgen
sesamkoeken, ze krijgen haver en
rogge en het gevolg zal zijn,
dat de reservaat-bewoners stevi
ger zullen worden en geweien zul
len krijgen van meer dan tien
küo.
„Het moet een mooi stel wor
den," zegt de heer Versteeg vast
beraden, ..en dat wil zeggen, dat
we ook selectie gaan toepassen.
Na een jaar of acht moeten we
gaan beslissen, of er soms herten
in ons reservaat lopen, die voor
de voortplanting en het ras min
der geschikt zijn en die zullen
we dan moeten schieten. Maar
om nu te schrijven, dat ik speci
aal naast de voer-akker een hok
je in de bomen heb gebouwd om
de herten daaruit laf neer te schie
ten dat is gemeen. Ieder wild
reservaat heeft deze zogenaamde
wild-kansels, en die dienen in de
eerste plaats voor observatie en
controle. Als ik een hert moet af
schieten, dan loop ik er met de ka
rabijn op at daar heb ik geen
wildkansel voor nodig. -Dat ze die
kansels in het buitenland óók voor
afschieten gébruiken, is eigenlijk
heel normaal, maar iedere nor
maal denkende begrijpt toch wel,
dat ik nooit en nooit een hert op
de voer-plaats ga schieten? Dat
zou de andere alleen maar de stui
pen op het lijf jagen en dat is
ondanks al dat rare geschrijf toch
heus niet de bedoeling
We sluiten het toegangshek in
de 3300 meter lange omrastering.
De jeep hobbelt over een zandpad,
en we kijken een laatste keer om.
De Hindenkamp is voor ons geen
,,wlld-val" of „gemeentelijke stro
perij" Ede heeft hiermee een
nuttig initiatief genomen.
Het Veluwse hert wordt behou
den en weer op peil gebracht, en
de landbouwschadc neemt weer
normale, dragelijke proporties
BRIEVENBUSSEN
By het hoofdpostkantoor van
Keulen «taan een blauwe en
twee gele brievenbussen. Zy zyn
bestemd voor locale, interlocale
en luchtpost. Als dc bussen ge
licht worden, komt er een post-
mbtenaat
aat alles
zak. Das
EEN KAT
In Bridgetown in Engeland zag
een kat kans terecht te. komen
in de orgelkast van de Metbo-
distenkerk. Het dier begon klaag-
lyk te miauwen, zodra de orga
nist ook maar één noot muziek
maakte. De poes liet zich ech
ter ook niet uit het instrument
weglokken. Men heeft het orgel
gedeeltelijk moeten demonteren,
voordat de kat zich liet paaien.
EEN FIETS
Voor de politiepost in Senden
by Minister in Duitsland vond
de politie een fiets. Een onbe
kende had aan die fiets een
briefje gehangen van de volgende
inhoud„Omdat ik beslist gauw
naar huis moest en geen andere
vervoersmogelykheid had, ge
bruikte ik deze fiets van een
ander. Voor de door hem uit-
gestaunde angsten sluit ik hier-
by 20 Mark inM,
