CHRISTELIJK it WYBERT Meer aandacht van regering voor sociale problemen! Boek Hoe sterk is binding van leden aan de vakbond? reumatiek Zeer scherpe kritiek kan de grote dankbaarheid niet overschaduwen 1 DHD 2 KANTTEKENING Drs P. de Jong over het Deltaplan TEGENOVER de sociaal vrij kille Deltawet kunnen wij bij het bestuderen van de betekenis der voorgenomen werken het rap port Randstad en Delta alsmede het schema studieobjecten van de werkgroep Deltazaken Zeeland stellen en als wij dan lezen over tweelingsteden langs het Haringvliet en de Wester schelde, over grote havenbekkens en industriegebieden, massale recreatieoorden, inpol deringen en bassins voor oestercultures, komt ons toch wél een stuk warm sociaal leven voor ogen. Sommigen zien in deze plannen gouden bergen verrijzen en an deren menen dat aan de horizon een soort Sodom en Gomorra op doemen. Beide opvattingen kunnen tot een zekere overspannenheid voeren en daarom is het goed, tijdig nuchtere bezinning aan de dag te leggen. Van deze gedachten ging drs. P. de Jong van het Sociologisch Insti tuut der Ned. Herv. Kerk te Utrecht uit, toen hij gisteravond in Mijnsherenland de serie door het Vormingscentrum Beukenhof uitge schreven lezingen opende met een beschouwing over de sociale bete kenis van het Deltaplan. Drs. De Jong zei het Beroepingswerk NED. HERVORMDE KERK GEREFORMEERDE KERKEN Aangenomen naar Wetsinge-Sauwerd: kand. G. van den Berg te Amsterdam, die bedankte voor Heer Hugowaard. Kand. E. Haverkamp. Het adres van kand. E. Haverkamp is: p.a. R. Kla- zinga, Langeweg 52. Grootegast. Onderwij sbenoemingen H. P. J. de n Zee. Wegens het bedankei sollicitant is de vacature aai Voorkom heesheid door regelmatig gebruik dat de met de uitvoering menhangende sociale verwikkeling» met een enkele opmerking worden ;.i- gedaan en verwezen naar sociaal on voorbereide en maatschappelijk te zwak geoutilleerde „instellingen", d.e. aldus het ontwerp. ,,de schok van plot selinge wijziging van de verkeerscon- stellatie zoveel mogelijk dienen op te vangen en de onvermijdelijke wijzigin gen in de sinds eeuwen gegroeide sociale en maatschappelijke verhoudin gen zo geleidelijk mogelijk moeten doen verlopen". Meer aandacht Hij bepleitte daarom meer aandacht van de regering voor de sociale en maatschappelijke problematiek samen hangende met de afsluiting en de aan sluiting voortvloeiende uit de Deltawer ken, waarvoor zij dan ook de financiële middelen zal moeten verschaffen; voorts intensieve samenwerking tussen beleidslieden van overheid, onderwijs, kerken, vakbeweging, maatschappelijke organisaties van de Delta, de eilanden en de waarden enerzijds, met deskun dige teams van sociologen, sociaal-peda gogen, maatschappelijke werksters, JET debuut VAN DL DAG Gelder: 11 „Ding en a m^fn (Kok, Kampen) is zeker geen misluk king. Zij kan onderhoudend vertellen en het gegeven is origineel. Het boek verraste ons te meer, omdat het begin bepaald slecht was: een opgeschroef de, gewild-geestige toon. Maar al spoedig laat Heieen van Gelder die toon varen, en komt er een uitstekend verhaal voor den dag. In dit boek wordt niemand be keerd, maar het is goed christelijk. Een weesmeisje krijgt een fikse erfenis: een quasi-vrome zemelaar probeert haar onder zijn macht te krijgen; aan vankelijk lukt dat, totdatmaar dat kunnen we natuurlijk niet verklappen. Er speelt nog een andere geschiedenis tussen door, welke in een volgend boek (zo belooft de schrijfster ons) wordt be schreven. We zijn benieuwd! geestelijke leid:, bied zoals het nu is en zoals het ontsluiting zal zijn. Terwille jongere generatie, die straks i gerealiseerde Deltaplan leven houd moet geven, dient thans reeds het gesprek over en de bezinning op de kernvraag „technische afsluiting so ciale aansluiting" te worden begonnen. Wat de sociale betekenis van de Del tawerken inhoudt, daarover heeft prof. van Duynkerken eens gezegd: eerst vervreemding tussen het dijkwerk- kersleger en de inheemse bevolking, tussen agrariërs en industrie, oudere en jongere generatie, kerken en ker kelijke mentaliteiten enz., daarna een groeiende samenhang en het ontstaan van verantwoordelijkheid voor elkaar. Deze samenhang kan langs verscnil- lende wegen groeien: in de Hoekse Waard zijn er reeds voorbeelden va o.m. het werk in en rondom de Re kenhof. waarin men elkander tracht vinden. Voorts werken ten goede: art kelen en rapporten, welke de mens ai het denken zetten, het opruhten v; dorpshuizen waar men elkaar ontmoet en leert begrijpen, het Groene Kruis werk, de acties tot betere vrijetijdsbe steding en de voorlichting bij beroeps keuze. Ook zijn er reeds tekenen van kerkelijke activiteit te bespeuren. Wij moeten, aldus concludeerde spr. voor ogen houden, dat het technische gedeelte van de werken alleen deskundigen kan worden becordeeld, dat wij in de economische sect» woord hebben hiee te spreken wij op de soctate en geestelijke straks zelf een antwoord klaar moeten hebben. De volgende generatie zal kun nen beoordelen, of wij het bewoonbaar maken van het vernieuwde gebi niet in de hand, dan toch wel In het oog hebben gehad. Als mensen ons kwellen Bij alles wat wij van de mensen te verduren hebben, belediging, ondankbaarheid en ongeduld, ge voelen wij ons zelf zo gemakkelijk verongelijkt en te kort gedaan. Het zou veel gemakkelijker te dragen zijn als wij eens beseften hoe wij ons zelf gedragen jegens God. Mensen gooien ons overboord, als zij ons niet nodig hebben, hetzelfde doen wij met God. Mensen laten ons wachten als wij hen nodig heb ben. Zij luiste ren niet naar ons, zij zien ons liever niet. Doen wij niet hetzelfde met God? Leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, zegt Christus. Ook daarin is Hij het beeld van Zijn Vader. Want wie wordt zo beledigd, zo ver waarloosd door zijn eigen kinde ren, als juist Hij. Men noemt het Onze Vader het meest vermoorde woord. Hoe af wezig zijn wij soms met onze gedachten als er gebeden wordt of wanneer wij zelf bidden. Als wij in de put zitten over dat wat de mensen ons aandoen, laten wij niet moedeloos blijven, maar tot inkeer komen en kracht zoeken Binnenkort rapport van C.N.V. over: (Van onze sociale redacteur) HET Convent van Chr Sociale Organisaties verleende indertijd aan het Sociologisch Instituut van dit convent de opdracht, een rapport uit te brengen over de activiteiten van de leden in de vakorganisaties. Onder deze activiteiten werden verstaan: het versterken van de onderlinge band, het deelnemen aan discussies, het lezen van de bondsbladen, het bezoeken van vergaderingen etc. Kortom: hoe sterk is de binding van de leden aan de organisaties. In het kader van deze opdracht zijn uiteraard vele stadia van verbondenheid aan de organisaties onder de loupe genomen. Hiertoe kan als extreme vorm ook gerekend worden het verloop van het aantal leden en de oorzaak van dit verloop, dus de oorzaak van het hier en daar losweken van de band met de organisatie. Ook de verhouding van leiding en leden komt hier om de hoek gluren. Drs. J. W. de Koning, die een byzon- der groot aandeel heeft bij het uitvoeren van de opdracht, deelde ons in een ge sprek mede. dat het rapport over onge veer 5 a 6 weken aan het Instituut en het Convent zal kunnen worden uitge- Advertentie spit in Uw rug AKKERTJES" helpen direct in God, Die zo lang op ons gewacht heeft. Melodie en woord der Ethergolven DONDERDAG 31 JANUARI 1957 AVRO: 8.00 Nws; 8.15 Gram; 9.00 Gym v.d. I 19.00 V.d .kind; 19.05 Piano, gitaar en bas- vrouw; 9.10 V.d.vrouw; 9.15 Gram; 9.35 Wa- 19.25 Fanfare ork; 19.45 v!d.jeugd- NATIO- -;_enwUding; 10.00.Gram; 10.50 NAAL PROGRAMMA; 20.00 Nws; 20.05 „Een 1.00 Kookpraatje; 11.15 Zang t ïstindisch ork. 12.50; gie klankb; 20.20 0 Vraaggesprekjes irogr; 22.20 Sociolo- 3.55 Koersen; 14.00 sp; 14.45 Jiddische liederen; 15.15 V.d zieken: Gram; 16.00 Gram; 16.15 Voordr; 16.30 Gram; 16.40 Nws. e Jazzmuz: 17.00 V.d.jeugd; 17.45 Regerings- vr; 9.4( 298 m. KRO: 7.00 Nw: >rgengebed en lit. kal >er; 8.15 Gram; 8.50 V. Puzzel mee U.40 oram; 12.00 Angelus; 12.03 Xnstr. oc- -v tet; 12.25 V.d.boeren; 12.35 Land- en tuinb meded: 12.38 Lichte muz; 12.55 Zonnewijzer; I 13.00 Nws. en kath. nws; 13.20 Piano en ba- I riton; 13.45 Gram NCRV: 14 00 Metropole I ork. en klein koor; 14.45 V.d vrouw; 15.15 g; 16.30 Cello en Iram; 17.40 Beur: ork; 18.45 Legei 5ram; 18 17.00 V.d.jeugd; 17.45 Radiophil- 9.10 Gram; 19.20 s; 19.30 Verz. pre keltje, toespr; NAT 20.00-24.00 Zie Hih Televisieprogramma's NAAL PROGRAMMA: VPRO: 20.00 NATIO- rijftafel. 20 30 Voordr., Horizontaal: 2. Nederlander, 6. Blaas instrument. 7. Godsdienst, 8. Dominee. 9. Kledingstuk. 12. Nominatie. 13. Plaats in Drente. 16. Tweetal, 17. Bergplaats. 18. Chin. maat. 19. Soort zalf. 21. Boos aardige vrouw. Verticaal: 1. Achter 2. Plantengeslacht. 3. Boom, 4. Voegwoord, 5. Kompasstreek, 6. Ohocoladestaafje, 8, Lidwoord, 10. Aandrift, 11. Stjjf, 14. Zuidvrucht, 15. Rondhout, 18. Kostuum, 19. Dierenroep, 20. Voegwoord. OPLOSSING PUZZEL NO. 31 Horizontaal: 1. Passief. 6. Kuras, 8 Tol, 9 Smal, 12. Pleit. 13. Om. 15. Boa. 16. Re. 17. Robijn. 20. Meel, 21. Arm, 23 Smeet, 24 Notitie. Verticaal: 1 Prop. 0 Aal, 3. S.S. 4. Terne. 5, Fiit»;; 7. Ut. Sla, 10 Air. 11 Vormen. 12. Pot. 14 Moe. 15. Bijl. 18 Best. 19. Tree, 21. Ami, 22. Me, 23, St. 13 55 Weerber: 22.15 Buitenl c le's dagboek; 12.30 Dansmuz; 13.00 Par overz; 13.15 Dansmuz; 13.4Ö Ork conc 14 45 V d kind: 16.00 V d vrouw 16.00 Nws er fabrieksfanfare 16 45 Lichte muz; 17.15 Mrs Dale's dagboek: 17 30 Orgelspel; 13.00 Gevai muz; 18 45 Liederen; 19 00 Lichte muz 16 4i Hoorsp: 20 00 Nws 20.24 Sportber 20.30 Ge- var muz; 21.15 Discussie: 22.00 I chte muj 23.00 Nws; 23.15 Act caus; 23 20 Dansmua 24.00 Voordr 0.15 Lichte muz; 0.50 Progr- overz 0.55—1.00 Nws. Brussel, 324 m. 12.00 Omr ork; 12.30 Weer ber. 12.34 Gram; 12.50 Idem; 12.55 Koer sen; 13.00 Nws 13.11 Gram 14.00 Schoolra dio 15.45 Gram: 16.00 Koersen 16.02 Muziel Herinneringen aan de eigen schoolgang I Het culturele maand blad voor het Christelijk onderwijs Ad F ont e s, waarvan wij de lezing aan ieder, die dit onder wijs dient, hartelijk aanbevelen, heeft aan een aantal personen ge vraagd iets te schrijven over hun herinneringen aan hun jaren in de christelijke school. Een viertal antwoorden nam de redactie in het laat ste nummer op. Zelfs wanneer de strekking van het betoog van sommigen der inzenders beslist niet. onze in stemming heeft, dan nog valt er veel ont- dekkends uit te leren: zo ziet men ons onder wijs Vandaag nemen wij de reacties van wijlen dr. J. W. Marmelstein en ds. Abr Mulder, doopsgezind predikant te Dordrecht over. Mor gen die van staatsraad mr. W. F. Schokking en ds. J. J. Buskes. TAR. Marmelstein schrijft; L» Het valt niet gemak kelijk. uw vraag te beant woorden. Be heb namelijk nooit anders dan christelijk onderwijs gekend, passief en actief, en kan daardoor jaar een zeer soliede en uit gebreide kennis had van de Bijbel die m'n catechiseer meester (ik was Hervormd en de plaats waar ik woon de had slechts een evangeli- satiepost) in extase bracht. Maar ik vraag me af, of de eenvoudige Zondagsschool niet hetzelfde had bereikt, want ik was (en ben het nog altijd) dol op Geschie denis en de taal van de Bij bel had een ongelooflijk grote invloed op me. Wat de overige vakken betreft, in dien ik rekening houd met de primitieve toestand, waarin permanente geld nood de schoolgemeenschap gekluisterd hield, dan moet ik respect hebben voor de genen, die daarin ongeveer evenveel presteerden als zij die (voor die tijd) in over vloed leefden. Ontdekkend Naderhand, als onderwijl zer, heb ik buitengewoon gewaardeerd het voorrecht om uit de Bijbel te vertel len. Trouwens er is niets zo mooi en ook niets zo pak kend en interessant als de verhalen uit de Bijbel. Haast elk kind ondergaat de be koring ervan. Beter leer stof bestaat er niet. Kinde ren aan wie goed uit de Bijbel is verteld hebben reeds daardoor een enorme voorsprong op hen die dat voorrecht hebben moeten ontberen. Hoe uitvoeriger en degelijker de Bijbel wordt verteld, hoe beter is het. Het is op de Lagere school, wat naderhand de klassieke talen zijn voor het Gymnasium. In 't algemeen ben ik niet voor de concen trische behandeling, zoals de methode van Lankamp bijvoorbeeld aangaf. Hier op Paron waar ik de leiding heb van 1'instruction reli- gieuse, ervaar ik weer de grote waarde van het on derricht uit de Bijbel. De Heer zegene uw en quête, en geve u vrucht op deze arbeid. P.S. Toch heb ik het gevoel dat, als de Bijbel wordt behandeld door lui die je als kind veracht, het kwaad dat ze stichten heel groot kan zijn, groter dan de absentie van de be handeling. DS. Mulder antwoordt: Juist nog vóór de ge vraagde datum moge ik antwoorden op uw vraag in zake mijn herinneringen aan de Christelijke scholen, die ik bezocht. Dankbaarheid overheerst daarbij toch wel ondanks de critiek. Die dankbaarheid is heel groot voor de godsdienstige opvoeding op de ouderwetse bewaarschool van mejuf frouw Zwaan. Oude Mol straat in Den Haag, 1896 1-899. Ik leerde daar kinder versjes die voedsel waren voor mijn zich ontwikkelend zieltje; ook een deel van Jesaja 53 uit het hoofd. Zo'n klein kind heeft m.i. over eenkomstig het woord van Jezus, de beste geestelijke aanpak van het Koninkrijk Gods, nog onbedorven door de rationele dogmatiek. De invloed ervan kan reiken tot het eind van het leven. Ook aan de Prins Willem- school van meester G. P: Post in de Nobelstraat (1899 - 04) heb ik nog goede gods dienstige herinneringen. Het gemeenschappelijk gezang, toegelicht door de boven meester, te 9 uur en te 4 uur, vond ik heerlijk. Ik leerde er veel mooie psal men en gezangen uit het hoofd, voorbereid met be sprekingen door de klasse onderwijzer. waarvan som mige mij nog volkomen in het geheugen liggen. Toen ik. 11 jaar, naar de Groen van Prinstererschool ging van de heer L. Looijen aan de Van de Spieghel- straat, veranderde de gods dienstige sfeer heel sterk. Mijn ouders waren om streeks 1895 Gereformeerd geworden. Maar die sfeer was toch heel anders dan bij mij thuis. Die sfeer pas te niet bij de naam van Groen, veeleer bij de latere Colijn, wiens zoontje ook op die school was. Het kan geen kwaad, dat ik daar Zondag 1 van de Heidelbergse catechismus heb geleerd; ik herinner mij niet, dat we veel verder zijn gekomen. Maar het zingen van de psalmen bij elke aanvang van de lesuren was verschrikkelijk, en ook het cursorisch bijbellezen. Dat was geen stijl! Ik heb dankbare eerbied voor het geloof van mijn onderwij zers Hofstra en Venema. Ik voelde dat zij het eerlijk meenden, maar psycholo gisch was het op die school althans voor mij he lemaal mis. Het was geen Christelijke opvoeding, maar een typisch anti-revo lutionaire. De jongens voch ten geweldig, speelden Fi- listijn en Watergeus. Ik vraag mij af. of dit al leen kwam door die vrese lijke Colijnsfeer. of dat het in 't algemeen goed is de godsdienstige opvoeding- in de moeilijke jaren van de puberteit af te remmen, al thans op een heel andere wijze te leiden. Ik ben vijf jaar hoofd van een Openbare school ge weest (1915-'20) en was lid van de toen opgerichte ver eniging van Christenonder wijzers aan OverheidsschoT len. Op de Openbare school (dorpen) leerde ik de kin deren Christelijke liederen; ik nam nooit een blad voor de mond. Toen ik in de Lijdenswe ken van 1915 tijdelijk was in de zevende en achtste klas van de Christelijke School voor u.l.o. aan de Broersvest te Schiedam, en ik de jongelui opgaf te le ren het niet bepaald „mo derne" vers van Beets „Wie heeft op aard de prediking gehoord" alweer Jesaja 53, doorwerking van de Be waarschool leerden som mige kinderen het niet om dat zij van hun ouders geen gezang mochten leren! Dat deed voor mij de deur toe. Toen ging ik over naar het Openbaar onderwijs. Mijn conclusie is: de op voeding op de Fröbelschool zij met Christelijke leerstof geladen. Ook nog op de La gere school maar met steeds minder „zware" woorden, die merkwaardigerwijs kleuters wel kunnen verdra gen, maar niet de opgroeien de kinderen. Het Middelbaar onderwijs moet beslist een gemengd lerarencorps hebben, dus zg. neutraal zijn. Nog altijd wordt ik pijnlijk getroffen door het verschillend ge drag van „Christelijke" en „niet-Christelijke" jongelui. Ik z wel eens op u dat de Kweekscholen hier ook zwemmen. Wat een verkeerde sfeer als de „Christelijke" zwemt: zwoel, wild en lawaaiig. Het personeel weet er helaas van mee te praten. Ik zelf ben op een parti culiere, neutrale Kweek school geweest met een zeer goede sfeer en had daar een facultatieve Bij belcursus van dr. J. A. Cra mer, die, toen ik 16 jaar was, van beslissende bete kenis voor mijn leven is ge weest. Hopelijk heb ik hiermee aan de bedoeling der Re dactie van Ad Fontes vol daan. bracht. Kort daarna zal dan waarschijn lijk het rapport ook aan het verbondsbc- stuur van het C.N.V. kunnen worden aan geboden. Het C.N.V. was binnen het Con vent de organisatie, van welke het initia tief tot dit onderzoek uitging. Voor het onderzoek zijn 1200 personen uit de vakverenigingswereld geënquê teerd. Dit is geschied door vakbondsfunc- tionnarissen en niet door geschoolde en quêteurs. De enquêteurs hebben zich daarom gehouden aan het verzamelen van feitenmateriaal aan de hand van vragenlijsten. Tot opvattingen en inzicht, die in een gesprek tot uitdrukking zouden kunnen komen, heeft het onderzoek zich dan ook niet uitgebreid. Toch zal het resultaat van het onderzoek een diepgaand en om vangrijk beeld kunnen geven, omdat het onderzoekingswerk is gespreid over een Wij hopen te zijner tijd, wanneer hel rapport voor publicatie mocht worden vrijgegeven, hierop nog nader terug te komen. K.A.B.--rapport Dezer dagen verschenen in een aantal r.k.-bladen artikelen over een K.A.B.- rapport, dat uitsluitend de verhouding vakbondsleider en vakbondsleden be spreekt. De publicaties hierover zijn evenwel bijzonder voorbarig geweest, omdat het rapport nog een interne K.A.B.-zaak is en het bovendien nog zeer de vraag is, of het rapport ooit zal wor den vrijgegeven. Van de zijde van de K.A.B. deelde men ons mede, dat door het bestuur van de K.A.B. aan een student op diens er- zoek opdracht was gegeven, over deze materie een rapport op te stellen. De jongeman stelde dit rapport na on derzoek samen, daarbij gebruik makend van de aanwijzingen, die het Weten schappelijk Adviesbureau van de K.A.B hem verstrekte. Het rapport is thans in studie bij het Bedenkelijke en vreemde zaak "TEN ONS onbekend Nederlands journalist maakt op het ogenblik een rondreis door Indonesië en ge bruikt deze reis om handtekeningen van Nederlanders aldaar te verzame len voor een adres met betrekking tot Nieuw-Guinea. In het adres, .dat be stemd is voor de Nederlandse regering, staat, dat de Nederlandse regering be reid behoort te zijn om met de Indo nesische over Nieuw-Guinea te praten. Deze aangelegenheid vinden wij vreemd voor wat betreft de persoon en bedenkelijk voor wat betreft de zaak. De persoon is blijkbaar een journa list. Hij maakt een rondreis door Indo nesië. Wij weten niet, of hij dit doet op eigen initiatief, dus als free lance- journalist, of dat hij dit doet in op dracht van en namens een bepaald blad. Maar de berichten zijn eens luidend. dat hij in elk geval journa list is. Als journalist maakt hij een rond reis door Indonesië. Dat betekent: hij kijkt als journalist, hoe daar de zaken er op het ogenblik voorstaan. Een nuttige en waardevolle bezigheid. Niet voor niets hebben ook wij bij meer dan één gelegenheid aangedrongen op betere perscontacten met Indonesië. Aan de samenspreking te Zürich met Indonesische hoofdredacteuren, vorig jaar gehouden, hebben wij volgaarne deelgenomen en in het aanvankelijk welslagen van die samenspreking heb ben wij ons van harte verheugd. steld. In dit stadium is het rapport ech- ter op onverklaarbare wijze in de pers gekomen, wat van de zijde van de K.A." betreurd wordt. De student heeft voor zijn onderzoek slechts negentig gesprekken gevoerd, waarbij de vraag: hoe ziet de arbeiden de vakbondsleider, centraal stond. Het aantal van negentig ondervraagden naar onze mening- evenwel beslist te v nig om tot algemene conclusies te kua- nen komen. Temeer, wanneermen.'.d.e werknemers van kahtoorpèfSÓHéel"töt' oiï- geschoolde arbeiders in zijn onderzoek betrekt en bovendien een zestal' vak! den wil bestrijken. Dit betekent dat per bond slechts kele ongeschoolde arbeiders geïntervi kunnen zijn. Als we daarbij dan de strekkende conclusies lezen over de hou ding van de ongeschoolde tegenover de vakbondsleider, dan plaatsen we ee vraagteken. Hiermee is echter niet gezegd, dat h» rapport geen interessante aspecten be licht. Als onderzoekingsplaats is genomen Utrecht en als onderzoekingsjaar 1955. In dit jaar bedankten in Utrecht 800 leden voor de K.A.B. Tot negentig van hen be perkte zich het onderzoek. Betoogd wordt, dat de houding van de geschoolde arbeider sterk afwijkt van die van een ongeschoolde arbeider. De onge schoolde loopt van de ene baas naar de andere. Van een formele organisatie moet hij even weinig hebben als var formeel bedrijf. Hij heeft een hekel het zakelijk milieu; overal zoekt hij menselijke contacten. Hij verwacht, dit dit ook de hoofdzaak is bij de vakbond. Komt de bode aan de deur contributie vorderen, dan heeft hij de neiging hem weg te sturen en te bedanken. Gesugge reerd wordt deze werkzaamheid aan een maatschappelijk werker over te laten Het leukste van de bond is voor- de on geschoolde de feestavonden. Een voor keur, waarvoor de bestuurders niet al tijd begrip hebben, maar welke psvch' logisch juist is, aldus het rapport. Wat betreft de bestuurder wordt /e klaard, dat deze zelfs voor een groot deel aan de geschoolde arbeider ontgroeid is. laat staan aan de ongeschoolde. De ge schoolde begrijpt de moeilijkheden ech ter beter en schikt er zich gemakkelijker rijker geacht dan grote economische ken- introduceerde begrip „human relation:, zowel bij de ondernemers als bij de vak- bondsbestuurders tegenstand ontmoet. Volgens de bestuurders zouden de arbei ders zelfs de voorkeur geven aan een scheiding tussen bestuurders en leden, aldus het rapport. 62. i met niemand ïidoscoop; 2100 Symf i "j Gram; 2 22.30 Gra 5 30 en 16.05 Gram; 17. 18.38 Idem 19.30 Nw LM »>.5 Gram 22.00 Ni ïcographie; 22.35 Chanso maar rondgelopen, niets willen spreken." Met belangstelling luisteren zij alle drie, wan neer hij hun, op da vraag van een hunner naar vroegere ziekten, vertelt, van die inzinking, kort na zijn artsexamen. Nu knikken ze tegen elkaar. Ja, dat lijkt de bevestiging van de diagnose van de ene dokter. Of hij toen soms een grote schok had gehad? Behalve de oververmoeidheid van het werken voor zijn examen was er misschien nog een ernstige verandering in zijn leven geweest toen? „Ja, dat is zo", antwoordde de vader. Ineens vermoedde hij zelf de oorzaak, 't Was voor hem en zijn vrouw onbegrijpelijk geweest, dat hij na de eerste schok van het ongeluk nooit meer over Vera had gesproken, haar naam niet noemde of had laten blijken, dat hij nog wel aan haar dacht. „Ja dokter, ook toen had hij een zeer bittere ervaring achter zich". Nu gaven de andere twee zich gewonnen. „Het heeft een geestelijke oorzaak en het beste is het, hem voorlopig aan die collega over te laten, die dit direct geconstateerd heeft" Deze komt nu elke morgen en elke avond om te proberen een gesprek met hem aan te knopen. Maar dat gelukt hem toch niet Evenmin als de vader en da verloofde er in slagen een woord uit hem te krijgen. Wanneer de laatste glazen knikker door KAItL WEST alleen is, denkt ze aan hetgeen de vader ge zegd heeft. Wat zou dat vroeger geweest zijn? Wat weet zij eigenlijk van de man met wie zij verloofd is? Zij staat geheel aan de zijde van die dokter, die een geestelijke oorzaak vermoedt. Nu blijkt hij vroeger reeds eenzelfde instorting te hebben gehad. De man, die zij eigenlijk alleen maar kende, is niet zwak, integendeel een zeer sterke figuur. Maar dan zou de diag nose va® de andere dokter de ware zijn, dat een tumor of iets van die aard de hersenen drukt of een hoofdgriep. Dan is er gevaar voor onher stelbare sohade aan de hersenen, ja voor het leven. Het is alles angstaanjagend. Dat steeds maar stilliggen, niet kunnen of willen spreken en dan weer die onverzettelijkheid, waarmede hij voed sel weigert en zelfs kunstmatige voeding met kracht weet te verhinderen. Ook voor de dokter met de juiste diagnose word: het weer te erg. Na drie dagen besluit ïi.i toch maar weer de twee andere collega'' Lp raadplegen .In elk geva' moeten we hem hier hebben", zeggen zij. Ze kunnen niet elk ogenblik met hun drieën uit hun werk lopen, ook niet hun hoogvereerde collega, val dokter Bertrand hem de schedel gaat open- „Maar begrijpt U wel zuster, dat in dat ge breken en ik ben er bijna zeker van, dat hij daar de oorzaak niet zal vinden". Ja, dat weet zuster van der Hoogen ook. Dokter Bertrand is bijna zo doortastend als de patient zelf. "Ik ben wel teneinde raad", zegt de dokter weer, maar voor ik hem laat vervoeren, ik nog een middel willen proberen. De kamer donker maken en het hele huis stil mogelijk. Niets vragen en niets zeggen, al leen ongemerkt observeren. Ik bel U elke twee uur op". Dat is een opdracht, die men haar kan toe vertrouwen. Het huis wordt geruisloos gemaakt Geen voetstap zal dreunen, geen deur dicht slaan Na enige uren rust heeft ze de andere zus ter alweer afgelost. Zelf onzichtbaar voor de patiënt, bespiedt zij hem vanuit een aangren zende kamer. Het is zo stil, dat ze daar de ademhaling horen kan. Niets verraadt haar echter wat er in de zieke omgaat. Waar hij zich in ogenblikken van bewustzijn, tussen verschrikkelijke diepten van angst, wendt of keert, overal ziet hij zijn eigen schuld. Hij wil niet verder leven. Als hij verder leeft, wordt zijn schuld groter. tWUKDl VERVOLGD). blijkbaar meer. Hij is daar bezig om handtekeningen van Nederlanders te verzamelen voor een adres van poli tieke strekking. Het is onze mening, dat hij zich daarmede schuldig maakt aan branche-vervaging. Een journalist mag een eigen poli tieke overtuiging hebben. Het is zelfs wenselijk, dat hij deze heeft. Hij be hoeft die overtuiging niet onder stoelen of banken te steken. Hij mag ook de situatie in Indonesië aan zijn overtuiging toetsen. Maar het is wel duidelijk, dat deze man, die ons wordt aangekondigd als journalist, als jour nalist werk verricht dat niet eens journalisten is. Het zal in de wereld van de journalistiek wordeh betreurd, dat hij niet de juiste grenzen in acht heeft weten te houden. Behalve vreemd voor wat bêtreft de persoon is het geval zélf ook bedenke-..-, lijk om de zaak. Hier is een Neder lander bezig om in Indonesië hand tekeningen van mede-Nederlanders te verzamelen voor een adres aan zijn regering. In dat adres wordt iets gevraagd, wat de Indonesische regering gaarne heeft, doch dat op goede gronden, op dit ogenblik in elk geval, niet geacht kan worden te liggen in de lijn van de Nederlandse politiek. J7EN KIND kan begrijpen, dat deze handtekeningen verzamelende Nederlander daarmee zijn mede- Nederlanders zet onder een ontoelaat bare. ja immorele druk. Want wie tekent, tekent. Maar wie niet tekent, loopt gevaar een „getekende" te zijn. juist omdat hij niet tekent. Zeker, in het adres staat, dat de ondertekenaars geacht willen worden ook te spreken namens wie hun naam niet hebben gegeven. In de eerste plaats mag men zich afvragen, waar aan zij het recht ontlenen, deze me ning zó te uiten. In de tweede plaats doen zij daarmee het feit niet te niet, dat niet-tekenende Nederlanders onder druk worden geplaatst. Men mag zich zelfs afvragen, of er onder de wèl tekenenden niet zullen zijn, die zich op zichzelf liever van tekenen hadden onthouden. Onder deze omstandigheden past tegen het organiseren van een adres als dit een protest. Tot dit protest ge voelen wij ons vanuit onze journalis tieke beroepseer te meer geroepen, nu het blijkbaar een journalist is, die, slecht onderscheidende wat zijn plicht is, dit initiatief heeft genomen. De zwarte lonen Ter vergadering van de classis Harder wijk van de gereformeerde Kerken heeft van Nijkerk de vraag ter tafel - °l de kerken het niet nood zakelijk achten langs kerkelijke weg aan de overheid bekend te maken, dat vele gemeenteleden telkens voor gewetens conflicten komen te staan door het kwaad van de zg. zwarte lonen. De classis heeft daarop een commissie in een paar predikanten benoemd met de opdracht op de volgende vergadering met een voorstel terzake te komen, dat dan naar de particuliere synode van Gelderland zal worden doorgezonden. hoger onderwijs in Amsterdam, vroeger het illustre athenaeum, later de Universiteit van Amsterdam, zal op 3 juni geschieden in een plechtige zit ting van de senaat in het concertgebouw. Advertentie Huid, nem„ Uitslag dringt GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN VLOEISTOF 1.20 - BALSEM 1.50 tctf 0.90

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 2