ervaring
veemarkt
Tachtigjarige
Leidse
op
de
VAN MENS TOT MENS
LÖIISTIEIRT
Zit-volleybal tussen invaliden
uit Leiden en Den Haag
In
bijna alle bedrijfstakken
is personeel nodig
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 26 JANUARI 1957
Vitaal en lachend
Gradus Bouwmeester (Noordw.hout)
begon er als jongen van elf
T^OEN DE HEER GRADUS BOUWMEESTER gistermorgen eindelijk bij
-*• het gebouwtje van de omroep kwam, meenden wij, dat er twee Bouw
meesters uit Noordwijkerhout op de veemarkt waren. Wij verwachtten na
melijk een man van 94 jaar en voor ons stond een vitaal, lachende veehan
delaar, één van de honderden, die de Leidse markt haar roem verlenen.
Maar hij was het tóch en glimlachend ging hij even later met ons mee een
„plaatje schieten". Daarna kwam achter een kop koffie het verhaal. De
94-rjarige Gradus Bouwmeester begon als jongetje van elf jaar naar de
Leidse veemarkt te gaan, iedere vrijdagmorgen, en dit heeft hij volgehou
den, nu al bijna 83 jaar.
De omroep schalt over het marktterrein
en de politie heeft handenvol werk om
de auto's doorgang te verlenen. De heer
Bouwmeester voelt zich tussen deze war
reling van moderne techniek volkomen
op zijn gemak, maar toen hij zijn ruim
80-jarige loopbaan begon, was de auto nog
niet eens geboren. Wanneer men toen
had verteld, dat nog eenmaal zoiets als
een omroep op de markt zou komen, zou
den alle handelaren hartelijk hebben ge-
Drie oorlogen heb ik meegemaakt, ver
telde Gradus Bouwmeester, de Frans-
Duitse en Wereldoorlog 1 en 2. Enkele
jaren na de Frans-Duitse van 1871 is hij
zijn wekelijkse tochten naar Leiden be
gonnen. Als jongen van elf stond hij
iedere donderdagnacht om één uur op.
Het vee, dat voor de boeren moest wor
den verkocht, stond al bij zijn vader in de
wei en om half drie had men het ver
zameld en trok men te voet naar Leiden.
Onderweg kwamen collega's uit andere
plaatsen de stoet vergroten en omstreeks
zes uur kwam men in Leiden aan, waar
de marktdrukte dan al was begonnen.
Duister
meester over zijn kopje koffie, waren in
Noordwijkerhout nog maar 2000 inwoners.
Er waren (slechts) enkele behoorlijke
wegen, maar het leven was gemoedelijk.
Ruim vijf jaar ging hij met zijn vader
naar de markt, maar toen begon de tijd
van zelfstandig werk. In het nachtelijk
duister stelde hij nu zelf de stoet koeien
op en de loop der jaren maakte Gradus
Bouwmeester tot een bekend man op de
Toen wij hem gistermorgen zochten,
wist iedereen, die we op de veemarkt
aanklampten, ons te vertellen, dat hij er
was. Ten slotte moesten we toch nog de
omroep te hulp roepen om hem uit de
warrelingen van de veemarkt te voor
schijn te halen.
Een van de laatste vrijdagen van de
oktobermaand in 1903 behoren tot de
glanspunten van de heer Bouwmeestere
koopmansleven. Toen vertrok hij 'e nachts
om drie uur uit Noordwijkerhout met
60 koeien. Toen deze colonne in Leiden
aankwam, bracht de beste koe f 185 op.
Thans liggen de prijzen vijfmaal zo hoog.
Stoom
De stoomtram bracht voor de handela
ren uit Lisse en Hillegom een grote ver
betering, want op marktdag werden er
veewagens aangekoppeld, maar de heer
Bouwmeester moest tot rond 1920 wach
ten, voordat hij zijn wekelijkse wande
ling naar Leiden kon vervangen door
ratjes per veewagen.
Hoewel hü momenteel geen han
del meer dr(Jft, komt h(j soms toch
G. BOUWMEESTER
r de mesterijen te Schiedam, maar
vertelt Gradus Bouwmeester de
grote branderijen zijn weg en het vet i6
daar allang vanaf. Toen de fiets een ver
voermiddel werd, dat ook door de nor-
sterveling gebruikt werd. schafte
de heer Bouwmeester zijn tilbury, waar-
e hij bij de boeren het vee kocht, af
ging trappend „de boer op".
)it vervoermiddel heeft hem vele tien-
len jaren gezelschap gehouden en eerst
enkele jaren geleden heeft de heer Bouw-
ster zijn fiets definitief op stal gezet;
kleine operatie, die hij op 92-jarige
leeftijd moest ondergaan, maakte het fiet-
Van der Luit
HAAGWEG 31 - LEIDEN
^BcefrajaHiAóevt
Een dokter nodig?
De zondagsdienst der huisartsen wordt
waargenomen door de artsen Kortmann,
Schaefer, Teeuwen, Verhoef en Gaasbeek.
Welke apotheek?
Zaterdagmiddag, -avond en -nacht zijn
geopend voor het klaarmaken van spoed-
recepten: apotheek Herdingh en Blanken,
Hogewoerd 171, tel. 20502; apotheek Reyst.
Steenstraat 35, tel. 20136; apotheek Oegst-
geest, Wilhelminapark 8, Oegstgeest, tel.
26274.
Zondag zijn van 's morgens acht uur tot
's avonds twaalf uur alleen geopend apo
theek Herdingh en Blanken en apotheek
Oegstgeest.
Vioolconcert no. 1 van Max Bruch
(KRO 19.10 uur)
De Duitse componist Max Bruch (1S3S
1920) heeft vier vioolconcerten geschre
ven, waarvan eigenlijk alleen het eerste
in g.kl.t. grote bekendheid heeft gekregen
In tegenstelling tot het klassieke concert,
dat steeds met een uitgebreide orkest
inleiding begon, begint Bruch dit werk
met twee maten paukentremolo. dan
drie maten houtblazers en daarna een
opening door de solo-viool met een vrije
cadens. Eerst daarna komen vier m
orkestspel, die naar de oorspronkelijke
toonaard terugvoeren en dan begint het
Allegro. Het tweede thema van dit deel
is bijzonder zangrijk. Het 2e deel (Adagio)
heeft een fraai-gewelfde melodie tegen
een meer geprofileerd neventhema
het orkest. De finale begint met eer
kestraal voorspel, waarna de violist het
sprankelende hoofdthema inzet. Na.
werking van een 2e thema Is het slot
en al brille. Rie Bresser speelt het werk
vanavond met het Omroeporkest
Henk Spruit.
nog wel met een veewagen naar Lei
den, want zjjn eigen vee koopt en ver
koopt hü nog steeds zelf en ook goede
kennissen doen nooit tevergeefs een
beroep op hem. Doorgaans komt hü
echter de laatste jaren met de bus
van half negen In Leiden aan. Daar
laat hü zijn taxerende blik over het
aangevoerde vee gaan, maakt een
praatje met 'n jongere collega, schudt
dé handen van vele kennissen en
stapt om half twaalf weer in de bus
om naar Noordwijkerhout terug te
Fiets
Actief
Verloren ligt de sigaar op tafel, die we
de heer Bouwmeester bij het begin van
het onderhoud hadden aangeboden. „Nee,
steek die sigaar zelf maar op, ik rook al
sinds 38 jaar niet meer!"
Maar dat is dan wel een van de heel
weinige dingen, die hij heeft opgegeven.
Eerst op 91-jarige leeftijd verliet hij het
bestuur van de Boerenleenbank, waarvan
hij 33 jaar lid is geweest. Met algemene
stemmen werd hij toen tot ere-voorzltter
benoemd en zo heeft hij nog een nauwe
band met de bank, die hij van kort na
de oprichting af heeft helpen grootmaken.
Ook op ander terrein is de heer Bouw
meester actief geweest. Ruim twintig
jaren had hij het beheer over de Noord-
wijkerhoutse begraafplaats en deze func
tie heeft hij ook pas enkele jaren geleden
neergelegd.
In 1937 stierf zjjn vrouw, na een ziekte
van bjjna twee jaren, en dc verpleegster,
die zijn vrouw had verzorgd, mej. A. A.
Esveld, is sindsdien, dus ruim 20 jaren
reeds, b(j hem gebleven om het huishou
den
regeler
Kom, het is mijn tjjd, zegt de heer
Bouwmeester als de klok naar half twaalf
neigt. Aan tafeltjes waar hij langs komt.
worden hem handen toegestoken en over
al heeft hij even tijd voor een klein
praatje. Van Amsterdam tot Rotterdam
zullen er maar weinig veekooplieden zijn,
die deze vitale koopman met zijn ruim
80-jarige praktijk niet kennen, maar de
heer Bouwmeester is deze roem niet naar
het hoofd gestegen, want als wij hem
vragen om een plaatje te maken, zegt hij:
Als het maar ongemerkt gaat, want ik heb
een hekel aan bekijks!
Zo speelden militaire oorlogsslachtoffers gisteravond in de Doelen
kazerne zitvolleybal. De Leidenaren speelden in witte shirtsde
Hagenaars waren in het zwart gekleed.
Foto N. van der Horst.
In gymzaal van Doelenkazerne
Het mag zo langzamerhand wel ais bekend verondersteld worden, dat de
bond van Militaire Oorlogsslachtoffers alles in het werk stelt om zijn leden,
allen min of meer invalide, zoveel mogelijk te gerieven door hen in de
gelegenheid te stellen diverse sporten te beoefenen. Ook andere bonden,
die zich het lot der invaliden aantrekken, zijn erop uit meer en meer in
deze geest te doen.
Arbeidsmarkt in Leiden
Het aanbod van arbeidskrachten
derging over de periode van 14 tot
met 19 januari vrijwel geen wijziging en
beliep 375. Blijft de weersgesteldheid
zich gunstig ontwikkelen, dan zal het
aanbodcijfer zeer binnenkort een niet on
belangrijke daling te zien geven.
Een analyse van het aanbod naar de
vorm van werkloosheid, levert het vol
gende beeld op: wrijvingswerkloosheid
175, seizoenwerkloosheid 130 en overige
vormen van werkloosheid 70.
Een vergelijking met de standcijfers
van het overeenkomstige tijdstip in 1953.
1954, 1955 en 1956 wijst uit, dat de ver
schillen. te weten respectievelijk 2065
1355, 675 en 65, vooral ten aanzien van
de jaren 1953 tot en met 1955 belangrijk
zijn, hetgeen het gunstige karakter van
de arbeidsmarkt aantoont.
Bij de plaatsing van Hongaarse vluch
telingen deden zich geen moeilijkheden
van betekenis voor. Voor nagenoeg alle
ook gedurende de afgelopen periode in
Leiden aangekomen Hongaren, werd een
arbeidsplaats gevonden.
i- De vraag handhaafde zich op gelijk ni
veau en bedroeg 375 geregistreerde aan
vragen, waarvan er 170 betrekking had
den op jeugdigen. In vrijwel alle bedrijfs
takken bestaat voor jonge krachten '15
-18 jaar) goede tot ruime plaatsingsmo-
gelijkheid.
In de textielindustrie (spinnerijen, we
verijen, stoffenfabricage en vezelproduk-
ten) alsmede in de metaalindustrie be
staat een permanent tekort, zowel aan
geschoolde als ongeschoolde arbeids
krachten. Overigens-béstaat in vrijwel
alle sectoren van het bedrijfsleven be
hoefte aan personeel.
Het aanbod van vrouwelijke arbeids
krachten beliep 110 en is derhalve gelijk
gebleven. Dé vraag bleef
wel ongewijzigd en bedroe
veertig procent betrekking had op jeug
digen (15 tot en met 18 jaar).
In vrijwel alle bedrijfstakken kunnen
vrouwelijke krachten worden geplaatst
Het tekort aan huishoudelijk personeel
bleef aanhouden, evenals in de textiel-
en de confectie-industrie.
Jammer genoeg ontbreken meermalen
de middelen, deze slachtoffers hun licha
melijke tekortkomingen te doen vergeten,
maar de wijze, waarop men door beoefe
ning van diverse sporten tracht de be
staande leemten te vullen, vindt zonder
twijfel de belangstelling en, zo nodig, de
steun van ieder valide mens.
Het was met grote voldoening, dat wij
gisteravond weer zo'n sportavond van in
validen in de gymzaal van de Doelen-
kazerne te Leiden mochten bijwonen,
want de zitvolleybalwedstrijd, die we
hier tussen de teams van Leiden en Den
Haag aanschouwden, schonk ons opnieuw
de overtuiging, dat de sportbeoefening het
beste middel is om de mensen niet alleen
de nodige afleiding, doch ook de nodige
oefening te geven, om hun lichamelijke
gebreken zoveel mogelijk aan te vullen.
De heer H. de Jager, voorzitter van de
afdeling Zuid-Holland-Noord van de bond
van militaire oorlogsslachtoffers, sprak
namens de sportafdeling een inleidend
woord. Hü wees erop, dat het nog niet
zo erg lang geleden is. dat men het
onmogelijk hield, dat zeer ernstige i
liden aan de een of andere sport zouden
kunnen deelnemen. Dank zij de steeds
verder voortschrijdende wetenschap der
geneeskunde, is men tot de overtuiging
gekomen, dat een verlamming zeker niet
zo onoverkomelijk was als men eerst
meende. Een invalide moet er echter sterk
van doordrongen zijn, dat hij met het deel
van het lichaam, dat valide is. zeer veel
kan bereiken. Deze gedachte komt ner
gens beter tot uitdrukking dan op het
Tussen
de
bladzijden
De dood van een wiel
rijder
Casino Juan Bardem de regisseur
van de Italiaanse ?''m .De dood van een
wielrijder" beschik* blijkbaar over een
krachtige fantasie Hierdoor en door zijn
vakmanschap is hij erin geslaagd van een
weirig zeggend verhaaltje een rolprent
te vervaardigen, die filmisch bezien op
uitstekende kwaliteiten kan bogen. Op
merkelijk zijn de zeldzame staaltjes van
filmrijm, de rijkdom aan geniaal gevon
den fragmenten, de sterke verbeeldings
kracht. de verbindende klankwerking en
som^ ook de fijne fotografie.
Er zijn natuurlijk zwakke punten te
noer .en. zoals de neiging naar het melo
dramatische en de te lange dialogen en
monologen, maar deze moeten voorna
melijk worden geweten aan het uiter-
mat i zwakke verh.ial Het gaat over een
man en een vrouw, die een verboden om
gang met elkaar habben en uit egoïsti
sche motieven een 'ietser laten leegbloe
den. die zij met de auto hebben aange
reden. De man wi! voor deze harteloze
daad boeten, maar de zelfzucht van d<
vrouw is zó groot, dat zij haar geliefdi
doo it om toch vooral maar buiten schot
te blijven.
Op de rolprent is 't interessant
wat Bardem van d<t pretentieloze gege
ven nog heeft weten te maken. Ook al
kan de kracht van de regie, de zwak
heid van het verhaal niet doen vergeten,
waardoor de film als eenheid dus niet
is gelaagd.
(Goede verfilming van een weinig zeg-
gendverhaal)
Gevaarlijk spel
Lloo. Het verhaal: zeer knap. De
Korea-veteraan Brick heeft in het grote
sterven op de „tjots". rondom de 38ste
breedtegraad zijn psychisch evenwicht
verloren, is in verband daarmee ver
pleegd in een hospitaal voor geestelijk
gestoorden, maar als genezen ontslagen
en gaan studeren. Maar nog leeft hij
dagelijks op het scherp van de snede. De
onvermijdelijke explosie is geraffineerd
uitgesponnen. Het is alsof men langzaam
de paddestoel van een geestelijke atoom
ontploffing ziet opstijgen.
sportterrein. De sport geeft de invalide
niet alleen groter zelfvertrouwen, maar
bevordert bovendien in niet geringe mate
de kameraadschappelijkheid.
Spr. deelde mee. dat er in Duitsland
een eigen sportorganisatie voor invaliden
bestaat, waarvan circa 20.000 personen lid
zijn. In Finland, Frankrijk en de Vei
Staten wordt veel voor de invaliden in de
sport gedaan. Nederland. Pakistan, Grie
kenland ontmoeten elkaar in de spelen
voor invaliden. Engeland kent zelfs zijn
jaarlijkse Olympische Spelen, wa
vorig jaar in Stoke Mandeville 280 i
nen en vrouwen uit achttien landen el
kaar ontmoetten. Wel het beste bewijs,-
dat sport voor invaliden mogelijk is. Zij
vinden daarin een geestelijke kracht en
het is het ernstig streven van de bond
om de sport voor alle militaire en burger-
invaliden mogelijk te maken.
Spr. besloot ten slottp met het aan
halen van de woorden van dr. Ludwig
Guttman uit Stoke Mandeville: „Het gaat
er niet om te treuren om hetgeen men
verloren heeft, het gaat er slechts om te
woekeren met hetgeen men heeft mogen
behouden".
Hierna werd een demonstratie zit
volleybal gespeeld tussen de zestallen van
Leiden en Den Haag. De Leidenaars won
nen met 15—13, 12—15, 15—9 en zij ver
dienden de zege volkomen. De avond
werd daarna met een oefenpartijtje tus
sen de ploegen Leiden en Gouda besloten.
V ondst
RUSSEN de onttakelde kraampjes en
de bergen afval van de zaterdagse
markt liep een man, die zich al jaren
lang wijsmaakt, d'at zelfs de hoogcon
junctuur hem niet aan een passende
werkkring kan helpen. Zijn wisselval
lige inkomsten poogt hij te vermeer
deren met een arbeid, die voor de
oorlog nog wel een boterham op wilde
leveren, maar de loonronden hebben
dit werk onberoerd gelaten.
Ondanks zijn uur wroeten in afval
en vuil had hij slechts de spaarzame
buit vam twee stuivers, drie dubbeltjes
en zeven centen weten te vergaren.
„Wel verhoogde welvaart", gromde de
man bitter, „maar meer verliezen, ho
In zijn buurt drentelden een paar
Jongens rond. Zij hadden nog niet het
peil bereikt van hun oudere vriendjes,
die met matte oogopslag hun avonden
zoek brengen in de portieken van de
Steenstraat, om daar met laatdunken
de blik de voorbijgangers te beschou
wen. De knaapjes hadden nog enig
Initiatief, dat zal moeten afslijten,
voordat zij het portieken-peil bereikt
zullen hebben.
Toen de man even een andere kant
uitkeek, legde een van de jongens een
echte zilveren gulden op straat en
ging er met zijn voet opstaan.
„Joh. kijk eens'', riep de jongen ver-
rukt. toen de man hun kant weer uit
keek en vol blijdschap haalde hij zijn
voet weg. zodat de blinkende gulden
tussen het afval te schitteren lag.
„Ik zag hem 't eerst!" hijgde de man,
die ijverig toeschoot, maar de jongens
waren hem te vlug af.
Snel gritsten ze de gulden van de
straat en zetten het op een lopen.
De man probeerde het maar heel
even. toen bleef hij hijgend en verbit
terd staan: „Zo is het leven nu" mom
pelde hij, „altijd onrechtvaardig. Ik
zag hem het eerst, maar die snotneu
zen gunnen je geen eerlijke boterham".
Het klonk filosofisch, maar de man
zag er op dat ogenblik niet naar uit,
dat hij troost en blijdschap in de wijs
begeerte vond.
Nest
MET ZIJN goedige, beweeglijke oog-
jes zat de witte duif op de balu
strade van de loggia van de heer Joon,
Boerhaavelaan 49, Leiden, te ktyken
naar het glas van de verandadeuren
en toen hU z(jn lieve verzorgster, me
vrouw Joon. zag. hield hjj die oogjes
op haar gericht en scheen er een twin
keling in te komen. Hü moet toen vast
hebben gezien, dat er nieuw voer in
het bakje zat en dat de beide jongen
in dc papieren zak zich lagen te koes
teren in de warmte van de kachel
houtjes. waar het vrouwtje pas van
daan was gefladderd.
Die loggia grenst aan de studenten
kamer. die mevrouw Joon in haar
huis heeft vrügemaakt. Maar w(j zul
len er niet ver naast zün, als wjj ge
loven. dat zü nog vaker op die kamer
komt dan haar studenten zelf. Haar
verstandhouding met de twee duiven
is nog verinnigd, toen dinsdag de twee
eitjes uitkwamen, waarop ze in de zak
met houtjes de een na dc ander trouw
hadden zitten broeden
Dc duiven zün al gewend aan men
sen. Mevrouw Joon heeft daartoe het
hare bügedragen. Ze zün er al zó ge
wend. dat de gefotografeerde duif
geen teken van schrik vertoonde, toen
het licht uit de fotolamp flitste. „Hü
zal toch niet wegvliegen en niet meer
terugkomen?'' vroeg mevrouw Joon
een beetje bevreesd. „Hü zal van
schrik zün jongen toch niet doodbü*
tcn?" Driemaal flitste de fotograaf en
driemaal was de pose van de duif. die
onder zich zün kinderen koesterde,
rustig en voortreffclük.
De duiven zorgden goed voor
zichzelf en hun jongen. „Maar
toch was ik bang dat ze te weinig
zouden krijgen. En daarom heb
ik wat duivenvoer gekocht en een
bakje water bij de zak gezet".
De loggia is aan de bovenkant
van het huis. Om de aandacht van
de mussen af te leiden, strooit
mevrouw Joon beneden brood.
„Want wist u, dat die mussen zul
ke schoffies zijn? Als het er op
aan komt, ontzien ze niets".
Zo is mevrouw Joon op verras
sende wijze een duivenmoeder
geworden. Ze vindt het zó leuk,
dat ze deze belevenis aan haar
krant kwijt moest. Die het graag
doorgeeft, al was het maar om
nog eens te laten zien, dat dieren
en mensen veel voor elkaar kun
nen betekenen.
Musje
WEL NEE, JOH, zo erg is het nu ook
weer niet. sprak de mus, die zich
beveiligd tegen de wind in een por-
tiekhoek van de Haarlemmerstraat
had genesteld. „Natuurlijk is het een
tegenvaller, maar de ophef, die ze er
van maken, is bepaald overdreven".
De mus legde uit, dat het menu ook
een beetje saai was geworden, de löat-
ste eeuwen, en dat er een groot be
zwaar aan kleefde: Je moest maar de
hele tijd achter die paarden aanvliegen
en daar werd je op den duur doodop
„Vroeger was het anders", zo zei de
mus, „toen was het altijd raak, maar
de laatste tijd. toen het paard een
witte raaf werd,- kon je uren met zo'n
beest onderweg zün, voordat je succes
had".
Het musje begon een uiteenzetting
over de andere mogelijkheden. De
rijke variatie, die volkstuintjes bieden,
wilde zij 't was een vrouwelijke mus
stilzwijgend voorbijgaan, maar op
het voordeel van plastic zakjes legde
zij de nadl-uk: „Eén pikje en je bent
er doorheen". En als alles misliep, als
zelfs de meelfabriek een strenge con
trole zou gaan uitoefenen, kon ze nog
altijd naar de „overbrugging" gaan,
waar de schepen onderdoor voeren.
De laatste mogelijkheid had ze iet
wat zenuwachtig naar voren gebracht
en ongedurig wipte ze van haar een
pootje op het andere.
„Wordt u niet lekker?" wilden we
meelevend vragen, maar toen zagen
wij een van de sleperswagens van Van
Gend en Loos.
„Het is misschien de laatste keer,
dat ik de kans heb", sprak het musje
het klonk als een verontschuldiging
en weg vloog het, achter de slepers-
Hekelaar
A ANSTAANDE maandag is het 75
jaar geleden, dat Alexander Hugo
Bakker Korff te Leiden overleed. Hü
was de schilder van tal van kabinet
stukjes. waarvan ons stedelijk museum'
De Lakenhal er gelukkig ook een aan
tal bezit. Zün kunst is anecdotisch van
karakter, vaak humoristisch maar dan
negentiende-ccuws humoristisch.
In zün genre was Bakker Korff'on-
getwüfcld een meester. Hü was de
hekelaar van de levensgewoonten,
vooral van die van dames op leeftüd.
De sfeer om zün figuren is kleinbur-
geriük, maar zün schilderskük erop
is aristocratisch.
Bakker Korff werd op 31 augustus
1824 in Den Haag geboren. Eerst was
hü leerling van C. Kruseman, daarna
werkte hü aan dc Haagse Academie,
Terug
V°
rORIG JAAR kwamen de dui
ven er voor het eerst. Ze
bouwden toen in een van de twee
kolenhokken een nest. Mevrouw
Joon vond dit nu niet bepaald een
geschikte plaats, maar als de dui
ven zelf er genoegen mee nemen,
waarom zou je ze dan hinderen?
Ze heeft de diertjes met rust ge
laten en gebruikte alleen het ko
lenhok in de andere hoek. De
eitjes zijn vorig jaar, jammer ge
noeg, stuk gegaan.
Een paar weken geleden graai
de mevrouw Joon in de zak op de
veranda naar wat hout voor de
kachel, toen, tot haar schrik, een
witte duif eruit vloog. Ze hoefde
zich beslist niet af te vragen, hoe
dat kon. Natuurlijk was het de
zelfde. Twee eitjes zag ze tussen
de houtjes liggen. „Stil laten lig
gen", dacht ze, ,hij komt wel te
rug". En de twee duiven kwamen
terug.
Duivennest op kachelhout
door dc overheid gesteund. Onzeker
van zün roeping en vermoedelük
ook onzeker over de opbrengsten van
zün kunstwerken ging Bakker Korff
In 1853 aardappelen verbouwen. In
Noordwijk.
Maar in 1856 keerde hü terug naar
de stad, waar hü ook al eerder een
poosje had gewoond: Leiden. Van 1859
af ontstonden toen dc zeer verzorgde
kabinetstukjes, echt Bakker Korff.
Zün panelen zijn meestal erg klein,
maar verrassen toch door hun detail-
en ruimtewerking, en al evenzeer door
hun kleuren.
SPEELS ALS HIJ IS, had de
Wind het nu eens niet op
dameshoeden, maar op een bood
schappentas voorzien. Het ge
beurde dezer dagen in de Hooft-
straat te Alphen aan den Rijn.
Een huisvrouw kwam een krui
denierswinkel in de Hooftstraat
uitgestapt, en bovenop haar tas
lag een rol closetpapier. Juist op
die rol kreeg de wind vat.
Het papier rolde over de straat
en kennelijk was het begin niet
vastgeplakt, want de rol begon
zichzelf te liquideren. De huis
vrouw snelde achter de afrollen
de rol aan, en greep en greep.
Maar telkens blies de wind de rol
weer verder.
Toen de film gehalveerd was,
gaf de eigenares het op, met het
advies: Blijf nou maar leggen
ook!" Wat de rol niet deed, want
langs Centraal rolde ze in de
richting van de Aar. Eer ze ech
ter aan het water toe was ont
fermde de lieve jeugd zich er
over. En maakte er korte metten
Brick's zieke brein maakt tot een ge
vaarlijk spel, wat een vriend als een
studentengrap opvat, het beroven van een
speelclub, die door de onderwereld als
onkraakbaar wordt beschouwd.
Er ziten meer facetten aan deze ge
schiedenis, maar ze zijn minder belang
rijk. Al kan niet helemaal de vriend
schap tussen Brick en de oorlogskame
raad. die hij het leven redde, Al, onge
noemd blijven. Maar het drama-Brick
is het allerbelangrijkste en het is zo ver-
fiUmd, dat men de spanning tot in de
vingertoppen voelt.
De dialoog is, voorzover Brick en zijn
vrienden binnen hun studentengemeen
schap verkeren, vonkend, geestig, geesti
ger dan studentenconversatie in werke
lijkheid en in het algemeen is. Wat het
spel aangaat. Kim Novak en Guy Madison
zijn zeer sympathiek, maar Brian Keith
speelt hier de rol van Brick zó, als hij
waarschijnlijk zelden ot nooit opnieuw
een rol zal spelen.
(Film vol hoogspanning overstelpt laag-
gespannen verwachtingen
„Rock and Rollin de
verdediging
Trianon. De „Ro"k and Roll" is in de
verdediging en in de film. die deze week
in Trianon draait, gaat men eens precies
uitleggen, waarom de mensheid zo fel ge
reageerd heeft op deze rage. De mens
heid is dan iedereen, die ouder dan twin
tig 's; deze is zo verontwaardigd, omdat
zij gefaald heeft in de opvoeding van de
jeugd en nu een zondebok zoekt. Deze
zondebok had van alles kunnen zijn,
maar juist op tijd, toen de mensheid nog
Üver'g aan het zoeken was. kwam de
„Rock and Roll".
Om dit alles begrijpelijk <te maken,
gaat een „Rock and Roll"-vertolker op
vakantie, omdat hij moe is een van de
weinige aannemelijke argumenten in de
film en dè „Rock and Roll"-man in
Amerika. Bill Haley, zal zün programma
Het zou een landelüke vakantie worden,
maar het kleine dorpje heeft ook al van
de Rock and Rol'" gehoord. Natuurlijk
kom', er een versliten burgemeester, die
de rage verbiedt en klagen honderden
jongens en meisjes steen en been.
Maar in een naburig dorpje wordt dan
toch een „Reek and Roll"-avond gehou
den die eerst een mislukking wordt, doch
een reuze succesvolle nasleep tot gevolg
heeft. Het gehele dorp snikt het uit van
louter ontroering, als de jeugd zich vol
overgave inspant om armen en benen te
breken, de burgemeester wordt tot een
„openbare zelfbes .-huldiging" gedwongen
en een felle tegenstandster van de „Rock
and Roll" een journaliste wordt vol
ledig bekeerd, omdat haar dochter ver
liefd is geworden op de „Rock and Roll"-
vertulker.
Wellicht is Amerika voor zover het
nog aan „Rock and Roll" denkt door
de xilm tot een ander inzicht gekomen.
De aanwezigen gistermiddag er zaten
vrij veel jongens en meisjes in de zaal
reageerden nogal erg mat; misschien had
den ze hoofdpijn, net als wij.
(Hoofdpijnpoeders meenemen).
Haaien van Marseille
Rcx' Deze week in Rex een Franse
film, waarin op kunstige maar wat ver
wrongen wijze enkele veel in de onder
wereld voorkomende gebeurtenissen zijn
gecombineerd tot een geheel, dat dan een
gangsterfilm moet heten.
De combinatie bestaat uit bankoverval
en kinderroof, twee altijd populaire on
derwerpen. waarbij politie en gangster
bende tegen elkaar worden uitgespeeld.
En zo zagen wij in deze film dan een
blinde man, die bleek te kunnen zien.
vrouwen die hun ogen en hersens niet
konden gebruiken, en tot slot vele doden.
Alles loopt verder „goed" af, alileen de
politie heeft fouten gemaakt.
(Tweederangs detective).
Gervaise
In Luxor is Gervaise, met Maria Schell
in de titelrol, geprolongeerd, hetgeen te
verwachten was.
ADMINISTRATIE-EN
ARCHIEFSYSTEMEN
Demmenie
Haarlemmerstraat 169
Telef 21400
Zondag in Luxor
Respect voor al wat
leeft. Waarom
In de laatstgehouden Luxorbijeenkomst
van het büzonder Kerkewerk van de
Hervormde Gemeente beantwoordde dr.
P. L. Schoonheim vele vragen van de be
zoekers. Het aantal liet niet toe, op be
langrijke vragen diep in te gaan.
Zondagmorgen eohter zullen de ant
woorden, o.a. over vivisectie en anti vi
visectie en de houding van christenen
t.a.v. communisme, bewapening en anti-
militarisme nader worden uitgewerkt on
der de samenvattende titel: Respect voor
al wat leeft. Waarom7
Ter inleiding zuilen afwisselende stem
men bijbelse spraken over mens en dier
citeren. Dr Schoonheim zal deze gege-
Daarna is het woord aan de bezoekers.
Ieder mag vrüuit meespreken. Voor dit
programmapunt wordt drie kwartier van
de beschikbare tijd gereserveerd. De bij
eenkomst vangt aan om half elf. Sluiting
kwart voor twaalf precies.
Het bekende mannenkoor Kunst na
Arbeid zal enkele liederen zingen.
Leidse universiteit
Bij beschikking van de minister van
onderwijs, kunsten en wetenschappen is
benoemd aan de Leidse universiteit voor
het tijdvak van 1 januari 1956 tot 31 de
cember 1957 tot wetenschappelijk hoofd
ambtenaar bij de Rhorax-chirurgie de
heer H. J. Gelisse, chirurg, nu hoofd
assistent.
Met ingang van 1 januari 1957 is be
noemd tot wetenschappelijk ambtenaar in
vaste dienst bij de geologie en mineralogie
de heer H. Koning, nu ln tijdelijke dienst.
Voor het tijdvak van 1 november 1956
tot 31 oktober 1957 is benoemd tot weten
schappelijk hoofdambtenaar bij de verlos
kunde dr. H. van der Loo, nu weten
schappelijk ambtenaar eerste klasse.
