CHRISTELIJK
WYBERT
K. Kruithof in Utrecht
ter aarde besteld
Nederlands Studentenorkest
begint lustrumtoernee
Zelfs Life zegt het maar is het
werkelijkheid zo?
nu in
U"UTen derde zegt het bla(J(
Meer federaal
Indonesië?
2
Indrukwekkende plechtigheid
Gehele christelijke vakbeiveging
tvas vertegenwoordigd
LI ET stoffelijk overschot van de heer K. Kruithof, in leven voor-
-LJ- zitter en daarna ere-voorzitter van het C.N.V., is gisteren te
Utrecht op de derde algemene begraafplaats onder enorme belang
stelling, speciaal van de rijde van de Christelijke vakbeweging,
ter aarde besteld. Op verzoek van de familie werd in de aula alleen
het woord gevoerd door de voorzitter van het C.N.V., de heer M.
Ruppert en de wijkpredikant, ds. L. W. Muns, geref. predikant tfc
Utrecht. Het plechtige, sobere karakter van de begrafenis vertolkte
op treffende wijze de nuchtere eenvoud en de stoere eerlijkheid, die
de heer Kruithof in zyn arbeidzaam leven zo sterk aan de dag legde,
De heer Ruppert noemde slechts in
het kort het vele werk. dat Kruithof
op sociaal, politiek en kerkelijk terrein
heeft verricht. Een brede uitwijding
hierover, die maar al te zeer voor de
hand ligt, zou echter te zeer in strijd
zijn met de levenshouding van K. K„
aldus de heer Ruppert.
Met dankbaarheid terugdenkend aan
wat K'uithof voor de chr. vakbeweging
in Nederland betekend heeft, noemde
de heer Ruppert Kruithofs profetisch
Godsvertrouwen als één van de zuilen,
waarop zijn markante persoonlijkheid
steunde.
Een andere hoofdtrek was zijn diepe
sociale bewogenheid met alles wat in
moeite en druk verkeerde. Priesterlijk
was zijn optreden als het er om ging.
de belangen van de minderbedeelden te
bepleiten. Wat hij meende, dat recht
was, moest zijn loop hebben, ook al
ontmoette hij op zijn weg zowel voor-
als tegenstanders
Koninklijk was zijn optreden als het
ging om de ere Gods. Kruithof boog voor
geen mens. Dat toonde hij duidelijk, toen
hem op bepaalde voorwaarde hét lid
maatschap van de Tweede Kamer werd
aangeboden. Bij het einde van het leven
van Kruithof past ons een lofzang van
dankbaarheid aan God. die ons zulk een
man schonk, aldus de heer Ruppert.
Als een kind
De tekst: „Als gij niet wordt als een
kind", is in 't leven van de heer Kruithof
op karakteristieke wjjxc in vervulling
gegaan, zo zeide ds. Muns In ziln toe
spraak. Kruithof was een kind in het
aanvaarden van Jezus Christus als zijn
Heiland. Hel werk van zijn Heiland was
zün toevlucht en getuigenis en niet ziin
e'gen werk. Ds. Muns zegde daarna de
twaalf artikelen des geloofs. die in het
l-"en van Kruithof zulk een ruime plaats
hebben Ingenomen.
Boek
VAN DE DAG
„Geachte Jubilaris", door Pé Fa-
ber. Uitgeverij J. H. Gottmer, Haar-
lem-Antwerpen, 131 blz. 5,90.
Een jubileum is een belangrijk ding
voor wie er bij betrokken zijn. Natuur
lijk vooral voor de jubilaris z^lf. Hij
heeft er recht op. dat de viering van
zijn jubileum zonder stoornis verloopt.
Daarom vergt de viering ook de nodi
ge voorbereiding. Dit boekje wil daar
bij helpen. Het beperkt zich overigens
niet tot de viering van jubilea, maar
adviseert over allerlei gelegenheidstoe
spraken, zoals bij het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd, bij de slui
ting van een congres, bij een promotie,
bij een begrafenis, bij de verjaardag
van de Koningin. Rein van Looy produ
ceerde het ontwerp-omslag en de illus-
Tijdens het verlaten van de aula
speelde het orgel de melodie van psalm
18. Het negende couplet van deze psalm:
„Ik kan met U door sterke benden
dringen", was een van de lievellngs-
verzen van de heer Kruithof.
Bij het graf werd alleen gesproken
door ds. Muns. die enkele woorden sprak
naar aanleiding van Openbaring 14 vers
13: „En ik hoorde een stem uit de
hemel, die tot mij zeide: Schrijf: zalig
zijn de doden, die in de Heere sterven,
van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij
rusten mogen van hun arbeid, en hun
werken volgen-met-hen." Tenslotte werd
gemeenschappelijk het Onze Vader
gebeden.
Namens de familie dankte de oud6te
zoon van de heer K. Kruithof
vele belangstelling getoond gpdurendc
de ziekte en na het overlijden. Hij
dankte alle organisaties en bijzonder
het C.N.V. voor alle diensten,
vader bewezen.
„Zelf heeft vader dit ook bijzonder
op prijs gesteld. Met de christelijke vak
beweging heeft hij bijna tot op het
laatste ogenblik meegeleefd. Zeer erken
telijk is hij altijd geweest voor de vak
bladen, die zo talrijke organisaties hem
zijn blijven zenden."
Op verzoek werd tenslotte nog
zongen gezang 29: „Halleluja, eeuwig
dank en ere".
Hetzelfde gezang werd indertijd ge
zongen bij de groeve van de echtgenote
van de heer Kruithof; hij gaf toen zelf
dit gezang op. Zijn vrouw overleed eind
Februari van dit jaar.
Vrijwel alle organisaties aangesloten
bij het C.N.V. waren bij de begrafenis
vertegenwoordigd. Het voltallige C.N.V.-
bestuur was aanwezig en namens
A.R. Tweede Kamerfractie mr. A
Roosjen (tevens voor de N.C.R.V.)
dr. J. A. H. J. S. Bruins. Slot. Zelfs.vele.
ouderen uit de kring der christelijke
vakbeweging ontbraken niet; van hen
willen we hier met name vermelden, de
heer C. Smeenk. als voorzitter van de
Christelijk Psychologische Centrale voor
School en Beroep.
Beroepingswerk
NEDERL. HERVORMDE KERK
Bedankt voor Etten: vik. W. Doudc
an Troostwijk te Doornwerth-Heelsum;
'oor Barsingerhorn, Kolhorn, Aarinck-
huizen H. Brouwer te De Wilp.
Aangenomen naar Oostzaan: K. J. F.
Keuning te Blijham.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Slikkerveer: W.
»n der Meulen te Sleeuwijk.
Beroepen te Workum: Joh. C. Baum-
falk te Oostwold (Old.); te Gouda: J.
Bijleveld te Rijnsburg; te Krabbendijke
en te Opperdoes, kand. J. van der
Klaauw te Noordwijk aan Zee; te Wet-
singe-Sauwerd G. v. d. Ber, kand. te
Amsterdam.
GEREF. KERKEN (ond. art. 31)
Bedankt voor Rotterdam-Charlois: A.
J. Krijtenburg te Zaamslag.
Beroepen te Musselkanaal: H. Poel
te Zeist.
Hilversum da. T. Mayer i
Kleuteronderwij s
in cijfers
Vorig- jaar op 1 januari waren
3.706 kleuterscholen in ons land met
370.222 leerlingen en 10.052 hoofdleidsters
en leidsters.
Hoewel het aantal scholen en leidsters
in het jaar daarvoor steeg (resp. 4 en 5,4
procent), bleef het aantal leerlingen
vrijwel gelijk. Eigenlijk had het aantal
leerlingen moeten teruglopen, omdat de
jaargangen minder groot waren. Maar
omdat veel meer 4- en 5-jarigen naar
de kleuterschool gingen bleef het aantal
Gebed
Het nieuwe jaar heeft ons weer
te pakken.
De weemoed over het oude ver
zinkt weer, de onrust over de
nieuwe tij dskring wordt weer op
geslokt door de sleur.
Het alledaagse leven dreigt weer
alle bezinning Weg te nemen.
Hoe minder wij ons vergissen
met het jaartal, hoe minder wij
vasthouden van het diepe besef
van eeuwigheid, verantwoordelijk
heid, onherroepelijkheid, dat de
oudejaarsnacht in ons opriep.
Moet dit jaar s.
dan weer zo wor
den als het oude?
Hebben wij dan
over de diepe in
snijding in ons
gewone bestaan
heengeleefd zon
der te denken
aan God? Of heb-
EEN
WOORD
VOOR
VAN
DAAG
ben wij Hem weer vergeten?
O God, houd ons vast. Leer ons
toch aan het eind of begin van
elke onherstelbare dag (onherstel
baar als het alleen aan ons lag)
te bidden en te bezinnen, leer ons,
te midden van sleur en haast, U
voor ogen te hebben. Uw onmid
dellijke tegenwoordigheid te be
seffen.
Leer ons biddend werken.
toch gelijk. In 1956 ontvingen 58,8 pro
cent van alle vierjarigen, 76,3 procent
van alle vijfjarigen kleuteronderwijs. In
1955 waren die getallen resp. 55,9 en 74
procent.
De opleiding tot leidster bij het kleu
teronderwijs werd gevolgd door 7.205
personen, het jaar daarvoor 5.954.
Deze cijfers komen van het Centraal
Bureau van de Statistiek.
„Nostrorum sanitas"
Af OOR het raadhuis in Bergen
kwam gisteren het Neder
lands Studentenorkest weer tot
leven. Voor de vijfde maal waren
studenten van vele universiteiten
en hogescholen samengekomen in
het Noorhollandse plaatsje, om na
veertien dagen instuderen als
beste Nederlandse amateurorkest
een toernee door het land te be-
Melodie en woord
der Ethergolven
VRIJDAG 4 JANUARI 1957
cello. VPRO: 10.00
10.45 V d kleutei
Viool
vont-uren met kinder
wijding. VARA: IC
s; 11.05 Pianoreclt
AVRO: 12.00 Liet
I 12.33
ïose; 12.50 Gram; "3.00 Nws;
a gram: 13.25 Promenade-ork:
14.00 Sopr. en piano; 14.30
Puzzel
V d jeugd; 11.30 Orgel en zang; 18.0C
18.IS Act; 18-20 Dansmuz: 18.50 Actu.
ale verzekeringsproblemen, caus; 1
kind; 19.10 Ze zijn er nog .klankb.
5.30 Vandaag, caus; 19.40 10 jaar 2
eweging, gesprek; 10.50 Ber; 23.00
).05 Boekbespr; 20.20 Chansons: 20.3C
a één, caus: 20.45 Zwart op wit,
VARA: 21.00 Dansmuz; 21.25 Menser
•lj. inter
298 m. NCRV: 7.00 Nws
ewijde muz; 7.C0 Gram;
r de dag; 8.00 Nw;
iz; 9.00 V d
11.30 De Jeugd -J
12.30 Land- en tuinb meded; 12.
Amüs muz; 12.53 Gram en act; 13 00 Nw
Metropole ork; 10.45 Gram; 14 00 Llcl
ïuz: 14.25 Radio Fith ork; 15.15 Lit
kroniek; 15.35 Lichte muz; 16.
a praatje; 16.15 Gra
HORIZONTAAL: 3 Touw. 5 Geestige
uitval tegen iets. 8 Grappenmaker. 9
Soort. 12 Zangnoot. 13 Bekrompen, 14
Tandeloos zoogdier, 16 Gezinslid,
Drank, 19 Als volgt, 21 Meisjesns
22 Uniek 24 Werelds. 25 Volgroeid.
VERTICAAL: 1 Aardigheidje. 2 Soort.
3 Uitdrukking, 4 Inweefsel. 6 Nachtvo
gel. 7 Gebak. 10 Dier, 11 Wapen. 13
Maatschappelijke plaats. 15 Elecfrisch
geladen deeltje. 18 Groot onheil, 20 Over,
langs. 22 Nauw. 23 Zwart agaatsteen.
OPLOSSING PUZZEL No 8
HORIZONTAAL: 1 Bollebof, 7 Laan.
8 Krijt, 10 Glad. 13 Suf. 14 Pel, 15 T T.,
16 Rul. 17 Kr.. 18 Pul. 19 Ria. 20 Ruim.
21 Eind. 22 Bult, 24 Negatief.
VERTICAAL: 2 Olijf, 3 Lat. 4 La,
5 Engel. 6 Ekster, 9 Rut, 11 L.L., 12
Dorade. 14 Pul, 16 Rumba. 17 Kin. 18
Pi, 19 Rite, 21 Eli. 23 Ut.
18.16 Koorzang; 18.36 V d jeugd; 9.00 Nw
weerber; 19.10 Regeringsultz: Rubriek
klaring en toelichting: Seri
ming en v>
Jerie: Teugdvor-
migratiepraatje
Hid; 13.0 An
Gram; 15.00 Filmmuz; 16.00 Gesprek;
Orkestconc; 17.30 Hoorspel; 18.00 V d k
18.55 Weerber; 19.00 Nieuws; 19.15 Stad
land; 19.45 Sport; 20.00 Gevar.progr; 20.45
Klankb; 21.15 Gram; 21.30 Gevar.progr;
Nieuws: 22.15 Caus; 22.45 Planotrio;
Klankb: 24.00 Nws: 0.06—0.13 Koersen.
Engeland, BBC Light Progr. 1500 en 2
ar.muz; 23.00 N'
.25 Dansmuz; 24.00
0.50 Progr.overz
m. ork: 12 30 Weei
art. en sol; 16.00 Koersen;
16.02 Muziek en dans; 17.00 Nws; 17.10 Llch.
te muz; 17.45 Duitse les; 18.00 Jazzmuz:
18.10 Voordr; 18.20 Gram; 18.30 V d sold;
19.00 Nws; 19.40 Lied v d week; 19.45 Caus:
20.00 Symf.ork
Sym
list; 20.45 Kunstkalei-
Zuidamerikaans
Raken predikanten overspannen? I
N augustus is er in
Schuld van de mensen
niet van het ambt
i een bepaald beroep, dit Anders zouden zij niet ir
-.uiad Life een artikel
verschenen, dat tot titel
droeg „Why ministers
are breaking down", ook in een ander zou kun- het ambt blijven. Het is ze-
Waarom predikanten
overwerkt geraken ^«nde
Hierin wordt beweerd neemt
deprimeren door de veel
heid van zijn problemen
of de schijnbare zwakte
van zijn stem. Misschien
gaat zijn stem vaak ver-
nen overkomen". Voor ker niet het geld, dat hen l°ren door de luidere stem-
iedere predikant, die kal- daar houdt, noch het pres- mei}> die actueler, interes-
middelen
—„n er duizend
dater een verontrus- die- -dit niet doen. -Nie- te bèhalen. Uiteindelijk
mand zal ontkennen, het de liefde voor hun be-
dat er predikanten zijn roep.
tend aantal predikan-
tige, noch het onvermogen santer, geleerder zijn. Ook
ander werk succes kan hÜ niet concurreren
met.de sprekers voor de
radio en televisie. En toch
-kan- hij -het -evangelie van
"ten is dat aan psychi- met problemen wat Hun de liefde voor hun beroep. Christus verkondigen, hij
sche overspanning lijdt, geestelijke gezondheid be-
De schrijver zegt, dat frfR;
leidend om het voor te ciacn, ure nuu gesiexu wui- t~*
„talloze predikanten m- stellen zoals het artikel den. onmogelyk. Zwaar, lyke nood tot in de groot-
storten, dat de taak m Life doet, dat talloze ia- en vaak enerverend, st1„dl.e?te tegen?°e „ir":
Geen van de predikan- kan er op wijzen hoe dit
10_. "ten, die ik ken, vinden de Past bÜ bet leven van van'
te eisen, die hun gesteld wor- daag, hij kan de mense
van een predikant on- Amerikaanse predikanten
mogelijk is geworden,
dat probleem nummer wicjlt dat zjj hebbai-te
1 .van de Amerikaanse dragen.
livocmac pxcuiiuuitexi niet onmogelyk. Het kan er daf fff daan
psychische overspan- leven van de doorsnee pre- tteveree™
ning lijden onder het ge- 1 nr" "n 0 vereen.
dikant is niet een leven de predikant te vereen-
van onoplosbare conflic- voudigen in een beroep
ten en teleurstellingen, zo- waarvan toegegeven moet
dominee» de geestelijke fe de taak van een pre- in LiIe ver-, Z?"™ M
gezondheid is".
dikant werkelijk
mogelijk
The Christian Century tend als het artikel
Soms kan hij slecht or- Het artikel in Life stelt
rt'lf l ganiseren: soms is hij niet voor om door de Nationale
verstandig of te be- Raad »ox. CC11 na
komt ineen van zijn laat- kue veronderstelt, is net scheiden om verantwoor- quête te laten houden
ste afleveringen op tegen waar dat zyn werk zo in- delykheid aan anderen over de vraag „welke on-
de inhoud van wat in Life gewiKKeld is, dat r.ij van over dragen waardoor mogelyke eisen de ge-
gezegd is. „e ™a.™V*n thu's m°et hy probeert alles zelf te meenten stellen aan de
De schrijver zegt dat het z«n, dat hy moet probe- doen geestelijke gezondheid van
gemakkelijk is om het ge- ren zowel te kunnen pre-
hele predikantencorps te ken, als les te geven, ad-
brandmerken vanwege de ministratieve werkzaam-
onevenwichtigheid
Soms timmert hij graag de Amerikaanse predikan-
aan de weg en overlaadt ten"
hij zijn programma en zet In de tweede plaats wil
heden te verrichten, ad- dingen, die op de tweede het de arbeid van de pre-
te geven. Misschien en derde plaats moesten dikant meer specialiseren
net waar dat vele komen, bovenaan. wat dus neerkomt op een
Soms raakt hij over- uitbreiding van het aan
werkt omdat hy njet de tal predikanten.
dat de gemeenten de taan,
n "emaaj die zij de predikanten
nj®|. hebben toegedacht moeten
begrijpen en veranderen
en niet langer het onmo
gelijke van hen "ragen.
The Christian Centu-
blijdschap leven ais hij dit rY meent, dat de pre-
feit maar accepteert en dikant er zelf ook veel
enkelen. In het artikel in
Life wordt niets gezegd
dat er op wijst, dat over- plichtsgetrouwe predikan-
spanning onder predikan- ten 74 uur per week wer-
ten meer voorkomt dan. in ken. Maar het is ook waar discipline bezit om zichzelf
andere beroepen, er is dat predikant groten- in de hand te nemen,
geen bewijs geleverd, dat deels zijn eigen baas is, Maar dil
de verschillende geeste- da* hij meer vacantie heeft fouten van
lijken, die met dergelijke da" de meeste zaken- toestanden die behoren bij
moeilijkheden te kampen mensen of intellectuelen het vak. Aangenomen dat
hebben, deze ook niet ge- en dat hij de grote afwis- een predikant altijd meer
had zoüden hebben op een seling in zijn werk bijzon- te doen heeft dan hij kan,
ander arbeidsterrein. der fascinerend en bevre- toch kan hij in vrede
digend vindt
Een bekend psychiater.
zegt de schrijver in F)E meeste predikanten God dankt voor de kleine aan La_ Jnpn Mnropn
Christian Century, heeft U achten hun werk een rol die hii mae snelen in n Morgen
rol die hij mag spelen in
my verzekerd „dat iemand groot voorrecht, niet een het bouwen van het Ko- noPen W1J dit op deze
die overspannen is geraakt drukkende verplichting, ninkrijk Gods. plaats door te geven.
ginnen, waarvan de baten voor
het Nederlandse Studentensanato
rium zijn.
Een groot bord met de kaart van Ne
derland, waarop de toernee was uitge
zet, vormde de achtergrond van burge
meester dr. W. Huygens, die het orkest
in zijn gemeente verwelkomde en z"
bewondering uitte voor de prestaties
het verleden. Hij hing dirigent Jan Brus-
sen een krans om, daarmee alle leden,
van wie velen enkele maanden hun stu
die onderbreken, huldigend.
Dr. Huygens drukte op een knopje,
waardoor op de landkaart lichtjes gin
gen branden bij de plaatsen, die het or
kest denkt te bezoeken. Het begint naar
traditie in Bergen zelf op 14 januari.
De voorzitter van het orkest deed in
zijn dankwoord enikele mededelingen
over het toenemend bezoek aan de con
certen. In 1953 telde men 7000 bezoekers,
vorig jaar was dat aantal elf duizend
en hij hoopte, dat in dit lustrumjaar het
getal twaalfduizend bereikt zal worden.
Aan het slot zong men het oude Io
Vivat, want het gaat immers om een
studentenorkest, dat speelt ten bate van
dé sanitas nostrorum, de gezondheid der
Onderwijsbenoemingen
JUW W. J. Augustijn te B
md tot onderwijzer aan d
F. Honlngh t
minaschool te 1
^Jekerke; aan d
r b.l.o.: L. Bos te Arnhem.
Vereniging voor
Calvinistische
wijsbegeerte
In Amsterdam is gisteren de 21-ste
jaarvergadering, tevens studieconferen
tie. begonnen van de Vereniging voor
Calvinistische Wijsbegeerte. In zijn ope
ningswoord sprak de voorzitter, prof. dr.
H. Dooyeweerd, zijn blijdschap uit over
de grote opkomst op deze dagen. Hier
uit blijkt, zo zei hij, dat de zaak van
de reformatorische wijsbegeerte door
een brede groep wordt gedragen. De
hoogleraar sprak vervolgens over
belang van een Calvinistische wijsbegc
te tegen de achtergrond van de huidige
stromingen van het existentialisme en
het logisch positivisme welke, aldus
prof. Dooyeweerd. uit de tegenwoordige
geestelijke crisis voortgekomen zijn.
Dr. F. H. von Meyenfeldt, geref. pre
dikant te Leiden, hield een causerie over
het werk van de stichting bijzondere
leerstoelen voor calvinistische wijsbe
geerte aan openbare universiteiten ei
gescholen, welke stichting van de ve.
ging uitgaat. Prof. dr. D. H. Th. Vollén-
hoven sprak over: „De wijsbegeerte
het evolutionisme".
Vandaag is het woord gevoerd door de
heer H. de Jongste uit Rotterdam, die
sprak over: „Acroamatisch contact"
(contact door mondèlinge voordracht in
verhandeling, verhaal en prediking).
Advertentie
Bescherm Uw
këel ën voorkom -
verkoudheid met
39.
Soms zat hij stil aan tafel en keek in de ver
te, zodat Vera er ongerust over werd en aan
de brief dacht. Ook begon hij enkele dingen te
vergeten en zijn vrouw zeil „Wat ben je de
laatste tijd gedachtenloos, man."
Dat is zo'n eigenaardig misverstand bij de
mensen, dat ze iemand, die aan een stuk dooi
denkt, .gedachtenloos noemen, omdat hij enkele
dingen vergeet. Nee, Anton Kuipers is niet ge
dachtenloos. Hij heeft een klap op zijn hoofd ge
had, zeven jaar geleden en hij is versuft. Nu
heeft hij weer een paar tikken gehad en hij
wordt weer wakker. Hij weet nu wat hij is. Hij
weet het el'ke daig een beetje beter. Een nu] is
hij. Een prul. Een man die zijn plicht verzaakt.
Een dokter? Ja, moet je geloven! Zo iemand
hadden ze niet op de mensen los mogen laten.
Dat zei die professor toch ook, al was het
met andere woorden. Hij weet nu ook, dat er
wat moet gebeuren. Dat het zo niet kan blijven.
„Nee, Anton, dat kan toch zo niet doorgaan..."
zegt Vera.
Ze maakte zich angstig om hem. Zo'n vreem
de angst. Ja. ja er moet iets beslissends gebeu
ren. Anton Kuipers gaat zijn leven weer in zijn
eigen hand nemen.
Hij heeft niet zo'n verbeelding meer als vroe
ger. Dat heeft hij tenminste geleerd.
Hij wil weg, hier vandaan. Naar de stad, op
nieuw beginnen. Dat zegt hij er niet bij tegen
zijn vrouw. Alleen dat hij weg wil. Natuurlijk,
zij zal hem volgen, overal waarheen hij wil. Al
staan alle mensen nog zo vreemd te kijken. Ja,
al begrijpt ze er zelf niets van en al berokkent
zijn doen haar alleen vrees. Achter hem
voor hem alleen.
Denk aan de brief in het kistje....
De glazen knikker
door KAIIL WEST
aan,
22.55-^23.0
Brussel 484 m. 12.00 Gri
13.10 OrK.conc; 14.00 Hoorsp
Sï O1»30 TWAALFDE HOOFDSTUK
Nws: 20.30 kamerork. e'n solist; 22.00 Nws;j werkte Vera Meilink in de stad waar ze
22.35 Chansons; 22.55 Nws. I geboren en opgevoed was. Ze werkte inderdaad
en dan werken, opgevat als arbeiden, zelfs
zware arbeid. Het huis, dat ze met haar man en
kinderen bewoonde, was een ouderwets gebouw
aan een gracht, die vroeger deftig geweest
was. De huiseigenaars, ziende dat er van de pan
den niets meer te redden viel en ervan over
tuigd, dat de panden steeds in waarde zouden
zakken, vermeden angstvallig alle kosten en zelfs
dwang van gemeentelijke instanties wa
voor zij er toe overgingen de allernodigste
paraties aan riolering 'of dakgoten te laten ver
richten.
Het was Vera's moeder geweest, die dit
huis gehuurd had, omdat het zo goedkoop was.
„Het zal beter geschikt zijn om een praktijk te
krijgen dan een huis in een van de nieuwe wij
ken Het is wel wat bewerkelijk, maar je r».ant
voor het geld, dat je aan de huur uitspaart, een
meid meer nemen."
Van die meid meer is nooit sprake geweest
Heel Vera's spaarkunst was nodig om huis en
huishouding in orde te houden en aan Anton een
zorgeloze behagelijkheid voor te spiegelen. Voor
al de eerste jaren en daarvan het derde het
ergst, toen alle reserves, ook die van haar moe
der uitgeput waren, had ze een zware strijd om
het bestaan gestreden.
Met behulp van een zg. duizendpoot, verzorgde
ze alles. Ze kookte zelf, waste de vaat en deed
in het huis ook dat werk, waarvoor in andere
huizen zelfs tot hulp van de dienstbode een werk
ster werd gebuurd Toch znrv-le ze weer gekleed
aan tafel te zitten en lelie erup, dat hei diensl-
wit schort voor be-
Ze informeerde bij haar moeder waar ze de
boter of de suiker een paar centen goedkoper
kon krijgen. Voor zichzelf naaide ze de kleren
en maakte hoeden, zo ook voor de kinderen. Eer
ze er toe kwam iets nieuws te kopen, had ze
eerst al haar kennis en artisticiteit in het werk
gesteld om van oud nieuw te maken en meestal
met succes.
Om in een stad een praktijk op te bouwen zijn
jaren nodig en dr. Kuipers doet niets om het
haar te vergemakkelijken.
Het eerste jaar is het geld, dat voor de oude
praktijk ontvangen is, bijna geheel opgeteerd.
De studie, waarop Anton zich met vastberaden
heid had geworpen, verslond vèe'
ken en proefnemingen. Hun enig
sten zijn de huur van het huis, maar daarvan
moest nog hypotheek worden afgelost en ook
het onderhoud bracht kosten mee.
Sedert die grote verandering in zijn leven is
gekomen, is Anton die toch al geen aanleg vooi
financier had, helemaal onverschillig voor geld
zaken geworden.
Jaren later, toen hij als bij toeval eens het
huishoudboek van Vera in handen kreeg, ver
baasde hij er zich over, hoe het mogelijk was
geweest, dat hij bij zó weinig inkomen, toch elke
dag goed te eten had gekregen en nooit iets van
het nijpende gebrek had gemerkt.
Die maaltijden waren buiten de nacht de eni
ge uren nog, die hem met vrouw en kinderen
samen brachten. De overige tijd vertoefde hij
buitenshuis of in het studeervertrek. Wat beziel
de die man? Waarom ging hij iedere dag naar
het ziekenhuis of de academie? Naar lezingen of
polikliniek?
Wat bezielt Anton Kuipers?
(WORDT VERVOLGD)
JNDONESIË Is het nieuwe jaar inge
treden onder opmerkelijke omstan
digheden. Tot goed verstaan van het
geen er gaande is, moge men het
volgende bedenken.
Toen in de naoorlogse jaren ge
heel in overeenstemming met de in
de oorlog afgelegde koninklijke be
lofte het streven gericht was op
een verzelfstandiging van Indonesië,
indien het enigszins kon in één rijks
verband met Nederland, leefde bij
vele goedwillenden in Nederland èn
in Indonesië de gedachte aan een fede
ratie van Verenigde Staten van Indo
nesië.
Men ging daarbij uit van twee juiste
overwegingen. De eerste was, dat
Indonesië een grote interne verschei
denheid kent. Java is Sumatra niet en
de Zuid-Molukken zijn Borneo niet.
Deze verscheidenheid zou in de aard
van de staatsvorm tot uitdrukking
dienen te komen. Vandaar de beoogde
federatie.
De tweede gedachte was, dat deze
federatie van Verenigde Staten van
Indonesië, eenmaal tot stand gekomen,
een Unieovercenkomst zou kunnen
aangaan met het Koninkrijk der Ne
derlanden (in nieuwe stijl).
YJ/'IE nog eens aan die jaren terug
denkt hoever schijnen ze al
niet terug te liggenzal zich
dit proces nog herinneren. De plaats
namen Malino en Denpasar waren
dit proces verbonden. Wie aan dit
alles terugdenkt, zal zich eveneens
herinneren, dat naast deze deelstaten,
aan welker totstandkoming onder
meer de naam van de heer Van Mook
verbonden is, de Republik Indonesia
zich deed gelden, die evenwel niet
federalistisch, doch unitarlstisch in
haar streven was.
De eerste moeilijkheden zijn toen
ontstaan door de erkenning vanwege
de toenmalige Nederlandse kabinetten
van de Republik Indonesia. Men heeft
deze moeilijkheden toen trachten op
te lossen door de Republik Indonesia,
ondanks haar unitaristische strevin
gen, als het ware in de federatie op
te nemen. Het gevolg was echter, dat
bij het zelfstandig worden van Indo
nesië Nederland wel een federaal
getinte Unieovereenkomst met Indo
nesië aanging, maar dat er niettemin
beduchtheid moest bestaan voor de
nimmer opgegeven unitaristische ten-
denzen van de Republik Indonesia.
jyjEN kent het verdere verloop. Wat
gevreesd moest worden gebeurde
inderdaad. In de jonge, federaal op
gebouwde Indonesische staat nam de
Republik Indonesia van stonde aan
een overwegende positie in en het is
er toen snel op uitgelopen, dat de eno
deelstaat na de andere door de Repu
blik Indonesia werd „opgerold". De
namen Malino en Denpasar werden
nog slechts tot herinneringen aan een
wellicht goedbedoelde, maar totaal
mislukte politiek.
Totaal mislukt? Zo op het oog zeker.
Maar de gedachte, welke aan deze
politiek ten grondslag lag, was op
zichzelf dermate juist, dat de nieuwe
ontwikkelingen in de jonge eenheids
staat Indonesië toch weer niet verras
send moeten heten.
Immers, wat er op het ogenblik
gaande is op Sumatra is niet anders
dan een doorbreking van het destijds
door de Republik Indonesia geforceerde
unitarisme. Voor de Republik Indone
sia was het federalisme binnen Indo
nesië onaanvaardbaar, vermoedelijk
ook omdat men er een Nederlandse
idee in zag en waarschijnlijk zelfs een
Nederlandse poging om, al delende, te
blijven heersen.
is inmiddels de band met Neder
land 'afdoende geslaakt. Het voorbij
gegane jaar heeft van Indonesische
kant de verbreking van de Unie met
Nederland gebracht, gevolgd nog door
de opzegging van de financieel-econo-
mische overeenkomsten. Met Neder
land heeft .men dus niets meer te
maken.
Maar thans blijkt het opmerkelijke,
dat de gedachte aan de federatie, im
mers destijds bij tal van goedwillende
Nederlanders levend, toch kennelijk
ook volop Indonesisch is. Vandaar de
gang van zaken op Sumatra, waarin
nog veel onzeker is, maar waaruit toch
wel sterk de wens spreekt van een
minder knellende band, met Djakarta
allereerst en vermoedelijk in het al
gemeen met Java. Ook hier geldt dui
delijk, dat het federale bloed kruipt
waar het niet gaan kan.
Er is reden, deze nieuwe ontwikke
ling met aandacht te volgen. Ze kan
in verscheidene opzichten van belang
worden. We denken aan Nieuw-Gui-
nea, in de aanspraken waarop de
Indonesische regering tegenover het
wereldforum nu zwakker staat dan
ooit. We denken ook aan de mogelijk
heden, die er in een toenemend fede
ralisme kunnen liggen voor Ambon
de Zuid-Molukken.
De synodale vergadering van de Hon
gaarse Gereformeerde (hervormde) kerk
heeft een commissie benoemd voor on
derhandelingen met de regering Kadar
over de kwestie der betrekkingen tussen
kerk en staat, aldus het persbureau MTI.
Deze besprekingen zullen dezer dagen
beginnen.
