DE PRESIDENT
_ZEI NEENi
ZONDAGSBLAD
eeNicosa vemAt]
Maarten Maartens.
Besch
erming
Bevolking
MIFBEL BIJ DE MASSAJEUGD
De kleine man had maar één hartstocht: vissen.
En die regenachtige dag, dat hij met zijn hengel op
stap ging, vond zijn besluit in de verdachtenbank van
de rechtbank. Maar gelukkig voor hem zei de presi
dent op alle aantijgingen van de grote, zware vracht
autochauffeur: neen.
daar had hy nog nooit gevist
Een mooi stukje viswater, zo
te zien, een rechte vaart met
bomen erlangs. Wat zou hy
doen? Hij was moe. erg moe
zelfs. Eventjes, besloot hij en
als hij niets ving, gelijk door
naar huis. Hij daalde met zijn
hengel, zijn tas en zijn leejnet
de dijkhelling af, stapte over
een sloot en liep op de vaart
toe
en het is een schande, ik
vvat verlegen komt hij de hoge. ouderwetse ramen, die mot toch me recht De presi-
rechtzaal binnen Maar ee- uit'^gen op de witgekalkte dent keek de rode getuige over
h.t *!L muur van e*n binnenplaats, het zijn bril aan. Bijzonder vriende-
lUKKlg IS het aantal toe- ronken van de gj.Qfg roetioe lijk keek hy niet. ..Voor dat recht
schouwers beperkt tot drie salamander-kachel in de win- WiSV "figB
vrouwen, die op een vol
gende zaak zitten te wach-
ten. Acht«r de groene pers-
kijk, daar zorgen wij
•tuige sprak hij be-
""I j J' V' T" dachtzaam en de parketwacht
ventilator m die hoek by de mompelde goedkeurend als
tafel zitten twee jongeman
nen wat verveeld in hun
krantje te lezen en rechts
vooraan zit die man, die
grote dikke vrachtwagen
chauffeur, rond te kijken met
zijn rode gezicht, waarop de
triomf staat te lezen. Het
kleine mannetje ziet het in
een flits en het is voor hem
weer een onderdeel te meer jaar
van de wereld, die altijd ha- vlotte
telijk en vijandig tegen hem
is. Hatelijk in zijn werk, vij
andig in zijn kosthuis. Dan
dit leve
roeg, voor hij naar kantoor
moest, wat
langs de va*
En dan als hoogtepunt
ieder jaar: veertien dagen naar
Friesland, veertien dagen te
midden van het blijde feest,
ran water, riet en wolken. En
iedere dag dromerig in een
bootje, de hengel vertrouwd in
zyn handen.
gaan zitten, dat is mislei-
dromerig vissen ding riep de dikke vracht
buiten de stad. rijder nog. maar de president
keek hem alleen maar aan. Over
zijn bril. zoals men een lastig
kind bekijkt.
Hoe dichter hij bij de vaart
kwam, hoe mooier hem dat
viswatertje wel leek. Door de
regen bespetterd, maar mooi.
diepzwart water. Hij vouwde
Er was niets aan te doen, dit zjjn stoeltje uit, zette zijn hen
één dag. Maar het gei jn elkaar, zwaaide zijn
erg. de vissen beten dobber uit de kant en moest
niet. Stil lag zijn dobber temid- toen opeens verschrikkelijk om
den van de luchtbelletjes en zichzelf lachen. Daar zat hij nu,
kringetjes, die de gestaag val- op vouwstoeltje, met zijn
lende regendmppels op het wa- hengel in de hand en met zijn
zit hij in de geel geschilderde ter etsten. Eerst in de vaart, dobberdwaas languit lig-
houten bank. wat naar vo
ren geleund op het harde,
groene saaien kussen, een
rijkspolitieman achter hem.
Parketwacht heet zo'n man,
schiet het hem in gedachten.
verderop, zijn fiets tegen gen(j Dp het asfalt. Want die
t| J A" vaart, dat was helemaal geen
vaart, dat was een in de regen
zwart glimmende asfaltweg en
hij zat hier.... hy had nog
nooit zo om zichzelf gelachen.
Maar toen was het allemaal
ineens gebeurd. De grote lich-
een knotwilg, daar
vaart in het kanaal uitkomt.
Maar ook daar niets....
De president zegt wat en de
parketwacht port hem weer in
de ribben. Waarom lachen ze nu
allemaal? Is dit dan niet ernstig?
Achter de groene tafel, die met De vrachtwagenchauffeur denkt ten van de vrachtwagen
Hij staat recht de bocht t""> .non het
wat waterglazen en witte papie-
net
eenzaam op zijn verhoging nu, zijn grote grove handen
Het
staat, gaat een deur open.
komt een man met een lin'
de hals binnen en die roept:
Hof De parketwacht achter
hem stoot hem in z^n ribben.
„Opstaan"" sist hij
hem toe Hij staat
de dagvaarding
mompelend wordt
voorgelezen .ter
zake dat hij. ver
dachte, op den
avond van den
24sten mei van dit
Jaar. toen hij. te
rugkerend
ten op het hekje voor de groene vreemde zwaai
tafel ..Dit is geen geintje, me- die hem
neer de president Neenee,
weert die glimlachend at na
tuurlijk niet. getuige. Maar z<
Guido Hasselaar
in de lichten,
de ogen had
den geschenen en toen de klap
en het geluid van rinkelend
glas, toen de zware vrachtwa
gen met aanhanger in de sloot 9
reed. schuin hangend, met de hei
rechterwielen nog op de asfalt- f,,
weg, die hij, Van der Velde. wordrt
voor een viswatertje had aan
ZATERDAG 24 NOVEMBER 195l
dichter en romanschrijver,
meer geëerd in het builenlanc
dan hier
i „de culturele verheffing van
Nederlandse volk" wordt te-
iwoordig veel gedaan. Geregeld
lieven geno-
i esthetische
weg- kijken hem aan, Marinus van
berm plaats genomen hebbend der Velde, verdachte „Ik ver
en de handelingen verrichtend stond u niet", zegt hij benepen
horende bU misleid door het Maar het gesprek gaat
slechte lieht, e
der Velde
,,Of ik nog wat op te merken
heb? Jawelzeker Hij staat
weer breeduit voor het hekje,
de vrachtrijder. „Ik kwam op
die avond om de bocht van de
weg. toen ik ineens in het licht
lampen die
hen. die i
vorming ontberen in contact te
brengen roet de voortbrengselen
van de cultuur. Niet alleen wor
den in de dichte bevolkingscentra
de nodige pogingen gedaan de gro-
tüd
kunst te
betreft het een ander en niet hem.
de kleine man in de geelgeschil-
derde houten bank.
Het
rekkelijk isolement leven. En
ooral besteedt men aandaeht aan
Ie opgroeiende jeugd. Dat de lief-
r roeg
dat hU. Marinus verder, soms tussen de president zitten vissen Ik schrok, dat be-
Het is net als en de officier, soms tussen hem grijpt u. want ik dacht: ik rij
en de getuige Manders. vracht- zó het water in. Ik gooi me stuur
rijder van beroep enorme om en toen reed ik in de sloot
schade die man z'n schuld En dat is die man z'n schuld
wat doet ie ook zo stom te gaart De president fluistert wat met
Am mnimtinm ritten dronken misschien zijn buurman aan de groene ta-
- f TST wel Hij verstaat het maar fel. ..Dc zie niet in. wat voor zin
morgen, dat hy op stap ging. half Qaat het over hem« Dron. het had. hiervan proces-verbaal
de hengel langs net frame van ho^ komen ze erbij te laten opmaken, getuige. Maar
ryn fiets gebonden, het leefnet goed. uitspraak over veertien
met een touwtje op de bagage- Nee het was alleen maar een dagen
drager Zijn laatste vrije dag beetje triest, want na het ka- De hamer valt op de tafel, de
ven dat jaar. de r„t tva, ip,B- "aal u-a, hij weer verder ar- plrketa.,cht doet het deurtle van
gegaan met de ziekte van ryn fietst in de regen. Sloten, een H hank voor ™n hü loont '«"«eiidineung was m
broer, toen hy hem verpleegde poel, waar hij anders toch nog v!» t hartewens geweest, die
en verzorgde. Nog eén dag va- wel wat gevangen heeft, weer ?e *»r. Is het nu al afgo- vooroorlogse Medan op Sumatra
kantie. nog maar één dag vis- terug bij de vaart en toen. laat loP«n- °P B*ng is het een
sen, in plaats van twee volle in de middag, zijn besluit, nog geschuifel van mensen, maar hij
weken, die hy van het kantoor even een rondje door de polder voelt een hand aan zijn mouw.
pry kreeg. Ja, zijn kantoor, de te fietsen en eens te zien, of er Hij kijkt om. De president, met
nog ergens een watertje was twinkeUichtjes achter zijn brille-
bont. wat j.
komen en vele aeries daardoor een
teleurstellend verloop hebben, doet
niets af van de nobelheid van dit
streven. Nooit kan in deie grauwe
tijd genoeg gedaan worden aan
het propageren van de schoon
heid. En dat er van die culturele
verheffing niet zoveel terecht
komt, mag geen ontmoediging zyn.
VOORAL MUZIEK
Met name brengt de radio in een
overdadige hoeveelheid de kunst
tot in de verste hoeken van ons
land. Haast ieder uur van de dag
zang horen; en Henk Stam houdt
een inleiding tot muziekbegrip;
dinsdagmiddag luidt het onder
werp van de schoolradio „Muziek
voor jullie en my"; woensdagmid
dag is er een uitzending voor dc
jeugd „Speel jy dit ook" en om
zes uur nemen Meindert Boekei en
Maarten Kooy de koorzang onder
de loep; donderdagmiddag be
spreekt en laat Piet van de Hurk
kamermuziek uit het verleden en
heden horen en vrijdagmiddag om
geeft
i het
de-
zikale
dez<
Een huis vol dieren
Cornells Conyn. de schrijver
/an boven vermeld boek. is een
groot dierenvriend. Een eigen die
renverzameling was altijd zijn
ook i
ofoon
inger
■ordt
ïeen ale ik me niet vergis, dat a
voorlichting en toelichtini
orden gewaardeerd en haar ui'
•erking niet mist.
BEELDENDE KUNST
9 Alleen ligt tot nu toe voor de
Vervolg van voorpagina.
de In hun wijk liggende inktfa-
briek en een grote garage van de
NSF voor hun rekening moeten ne
men. Een tip-top-opleiding voor
tip-top-dames. van wie de heer
Vink nu al overtuigd ls. dat zij
zullen uitgroeien tot een model-
blokploeg. In elk geval stemt ri;t
voorbeeld van vrouwelijke onver
zettelijkheid en dienstbaarheid tot
nadenken, dunkt ona.
SUCCES
zyn hospita wachtte nooit lang
mvt het eter,. He, regerde vog h" lo" boe m.a)
steed., en hel water sapte in ver"" bet: vi«„ un een
zyn schoenen. Hy voelde zich asfaltweg. Hahaha maar
beroerd en bovendien werd het maak Je maar geen zorgen. U
al aardig donker. Triest, zo'n treft geen achuld en als die man
rrgendag. die opbrandt ale een we,r d,„ lk:
Tl «1 de den, uit pp de
i Tl. jr.cht. Van de rechteitting blijft
dijkje, toen hij rechu ren nch hem v„, bu m,lr w», dJ„
de diepte de vaart zag. Hé. de president lachte en ..neen" zei
in vervulling ging.
Het begon met een hondje, dat
hij redde, en het eindigde met
apen, vogels, vleermuizen, kroko
dillen en zelfs een tijger. Het
boek verhaalt van zijn vriend
schappelijke omgang met al deze
dieren, en het feit dat het alle-
echt gebeurd" is vormt
een van de grote aantrekkelijkhe
den van het verhaal.
Gelukkig staat geen valse sen
timentaliteit deze liefdevolle be
schrijving van de vele tropische
dieren in de weg. Het boek is af
gestemd op de jeugdige lezer,
maar ook ouderen zullen zich
niet bekocht voelen na het lezen
van deze uitgave van Elsevier
(Amsterdam. Brussel 1956'.
onze laars lappen. Maar dat
de schuld van de radio, de radio,
die toch meer goede dingen in de
huiskamers heeft gebracht, dan de
waarschuwcrs voor wereldse ge
varen hebben vermoed.
OOK TOELICHTING
Maar de radio heeft het hierby
niet gelaten. Men heeft begrepen,
dat het brengen van kunst alleen
niet voldoende is, maar er ook
voorlichting en toelichting nodig
zyn op wat wordt geboden. Het is
verheugend dat de omroepvereni
gingen dit de laatste tyd
ken.
de beeldende kui
Op 2 november van dit
jaar is in Doorn het feit
herdacht dat de jeugdher
berg „het Maarten Maartens
huis" aldaar, 25 jaar geleden
werd gesticht. Dit zou op
zichzelf niet de moeite waard
zijn geweest om er een
speciale herdenkingsbijeen
komst voor te beleggen, ware
het niet dat er ook nog
andere dingen mee in ver
band stonden. Laten we na
gaan hoe deze jeugdherberg
haar naam heeft gekregen
Maarten Maartens. wiens wer
kelijke naam Jozua Marius Willem
van der Poorten Schwarz was. is
een der weinige mensen geweest,
die romans en .verzen heeft ge
schreven in een andere taal dan
zijn moedertaal. Klikspaan (pseu
doniem van Kneppelhout) die in
ons land bekend is geworden door
zijn „Studententypen", heeft de
eerzucht gehad ook in het Frans
door zijn geschriften naam te ma
ken. maar dit is hem, ondanks zijn
grote kennis van die taal. niet ge
lukt. Want, al kan men zich zeer
goed in een vreemd idioom uit
drukken. daarmee wordt men nog
niet iemand, die een vreemde taal
zo kan hanteren dat de fijnere ge
voelens geraakt worden. Joseph
Conrad, een Pool. is een voor
beeld van iemand, die, hoewel hij
tot zijn twintigste jaar geen woord
Engels had geleerd, toch een aan
tal romans in die taal heeft ge
schreven. welke tot de beste op dit
gebied worden gerekend.
Van der Poorten Schwarz was
de zoon van een predikant, die uit
Joodse ouders in Pruisisch Polen
was geboren. Zijn vader was op
ongeveer twintigjarige leeftijd
Christen geworden en werd later
zendeling onder de Joden in Hon
garije. Hij werkte voordien
vijf jaar in Berlijn en ging toen
naar Amsterdam, waarheen hij
was uitgenodigd door Abraham
Capadose en Isaac da Costa, die
blijkbaar in hem een verwante ziel
vonden. In 1864 verhuisde hij naar
Londen, waar hij in 1870 stierf.
In deze zes jaar verkreeg zijn
zoon. die nauwkeurige kennis van
het Engels, die steeds de verba
zing van Engelsen zowel als van
Nederlanders zal opwekken. Op
zijn twaalfde jaar keerde hij met
zijn moeder naar Amsterdam te
rug en in zijn later leven is hij
nooit langer dan enkele weken
achtereen in Engeland geweest.
In Amsterdam volgde hij een paar
jaar de lessen op het Gymnasium
aldaar. Maar ki 1873 verhuisde het
gezin naar Bonn.
„TOUR DE FORCE"
Daar kwam hij ook weer op het
Gymnasium en studeerde er van
zijn vijftiende tot zijn negentien
de jaar. Hij zegt er zelf van: „Het
opvoedingsstelsel was er even
dwaas toen als het thans overal
is. We leerden geweldige massa's
dingen, die ik nooit heb nodig ge
had of heb kunnen gebruiken. Ge
lukkig ben ik er veel van verge
ten. Maar ik mag het als een
„tour de force" beschouwen, dat.
ofschoon ik niets wist van die al
lerverschrikkelijkst ingewikkelde
taal het Duits, toen ik begon, er
in 1877 met groot succes eind
examen deed."
dan vijftig stellingen voo.
merkwaardig, dat enige ervan
regelrecht verband stonden rm
RIVIERA
In
wde Schwa
Wegens haar
is hij veel met haar op reis p
weest naar zuidelijker streken o*
de Riviera, wat we in zijn boeke
duidelijk bemerken. Een jaar i
zijn huwelijk verliet hij de 01
versitelt voor goed en niet nJ
genoegen, want waarschijnlijk t
gevolge van politieke kuiperi>
hij niet benoemd tot prole
Van dit ogenblik af is hij de
terator Zijn eerste werx ».as t
boek met Engelse verzen, dat n
veel de aandacht trok. Hij schre
toen een drama over Julia
Afvallige, da door Nicolaas Bee
zeer geroemd werd. Ook e<
del sonnetten in 1888 verschene
is door de schrijver van de „f
mera Obscura" zeer geprezen.
Maar dan beproeft Maarte
zijn krachten aan een
Merkwaardig genoeg een detec
ve-geschiedenis: ..The Black R
Murder." Dit verhaal schreef
anoniem. Tegelijkertijd werkte
aan een van zijn bekendst gewt
den romans: „The Sin of Joost Ave
lingh" en bezigde hier vc
eerst zijn pseudoniem Maarte
Maartens. omdat „het een aanp
lands uiterlijk, die Engelse lezer
mogelijk zouden kunnen uitspn
BEROEMD
Dit boek maakte hem plotselii
beroemd. Er volgden spoedig
talingen in het Duits, Nederlam
Frans, Noors en Italiaans,
meende eerst dat het boek
vertaling uit het Nederlands
Het boek munt uit door een
zonder onderhoudende schrijftrar
die een zeer natuurlijke gespre
toon uitstekend weergeeft. E?
hoofdstuk erin beschrijft een ei
Nederlandse Sinterklaasavond, ii
wat men in andere landen zo n
kent. Het kernprobleem van
roman is dit: Is een mens. i
niet helpt, waar hulp nodig is
kan gegeven worden, schuldig
niet? Het antwoord van de schr
ver luidt dat zulk een mens
schuldig moge zijn voor het
der wet, maar wel schuldig is
het oog van God. De hoofdfigu
van het boek, Joost Aveling
komt dan ook niet in het
met zijn geweten, voordat hij zi
schuld heeft erkend en er bo
voor heeft gedaan.
Ik kan niet op deze plaats
zijn andere romans en boeki
met korte verhalen gaan opn«
men. want het zijn er een
twintig, afgezien nog van artikelf
van zijn hand en niet gepublicee
de werken. Op het eind v.
leven schreef hij een honderdB
Nederlandse gedichten, die we
den uitgegeven onder de schrijven
naam Joan van den Heuvel.
Het Is zeker te bejammero
dat deze auteur meer erkcnnb
heeft gevonden In het buitenlai
dan in zijn vaderland.
ZONHEUVEL
alle*
hy spreken blyv
Columbus is, dat
raars reprodukties thuis stuurt,
die voor de microfoon besproken
kunnen worden. Een onlangs opge
richte stichting voor esthetische
woord en beeld, kortweg genoemd
de stichting „Openbaar kunstbe
zit" heeft de omroepverenigingen
gevraagd, te beginnen met vrydag
11 januari, wekelyks van tien voor
•elichtif
*yn gas
Öm
grammahladen voor de komende
week: \Tim ter Burg laat maan
dagavond met zyn zanggroep volks-
kun.
i op
of ander
uur mill mini mi» mm mm mm
m» mm «mi mm mm uiiih mm minnm mm mm mm urn mm mini iimii inn mm imm mini iiiii inn urn mm
Gezin achter matglas
(22)
het
ontbreken
maakt dat Charlie
spreken. Dat lijkt i
nipe mededeling Eerstens
Want deze vrouwen hebben dan
toch maar een doorslaggevend ant
woord gegeven op de nuchtere
vraag: Is die B B. dan werkelijk
wel zo'n groot succes? We horen
en lezen toch nog steeds, dat er
nog lang niet genoeg vrijwilliger*
zijn en herhaaldelijk rijn we getui
ge van wervingsacties om de ge
lederen te versterken. Mogen we
dan. aan de hand van een simpel
maar duidelijk voorbeeld een we
dervraag stellen* Stel dat u zich g daad dat i* allemaal u-aar,
vandaag zou voornemen miljonair J J—
te worden. Als u dan over een
pear Jaar. laten we zeggen
700.000 - op de bank hebt staan
dan bent u nog niet voor de vol
le honderd procent geslaagd, maar
mogen wij dan toch ons petje
voor u afnemen en u een succes
vol zakenman noemen? Zo onge
veer ligt bet nu btj de B.B.. waar
men bereid en bekwaam ia om
oorlogsramp evengoed als vre-
desramp het hoofd te bieden. Velen
willen van de Bescherming Bevol
king alleen maar de nare kanten
zien. die er zeker ook zC -
Maar de positieve waarden we
gen daar toch ruimschoots tegen
op. Zoals die heus niet zo heel
stoere Hllversumse huisvrouwen
minder groepen op Hl.
voelt. Dan klaagt u: „Ik be
grijp de mensen tegenwoordig
met meerHet is net of je
een aan dovemansoren staat
plaats al deze gesprekken zijn op Die dingen schenkt hij vaak
niets uitgedraaid en dat alleen andere namen dan wij doen,
maar omdat zij woorden ge- waarbij het extra lastig voor
bruikten en zinswendingen het contact kan zijn dat hij die
Charlie niet het dingen benoemt met namen
ouderlijk thuis heeft ge- preken! En ik snap ook niet flauwste begrip had Terwijl die wij voor andere dingen ge- ü-
r\1meer wat zir hedoelen rii on hun henrt him niot hniitsn Mnnr hef ernvte i«-
maken heeft met de spanning
niet bepaald doofstomvoortgaande ontbinding
pen op niets doen uitdraaien.
tweedens besch.kt hy over ™ze samenleving. Overigens Het heeft zelfs averechts ge-
uitgebreide uroordenschat; een eerschijnsel. dat reeds
derdrns is het feit dat hy de Bybel te vinden is. als ik
bende-aanvoerder werd wel me cerpis
zeer in tegenspraak met mijn en als ik me op
stelling Hij zal die suppor- iat Plak mag
ters en trauanten toch reker wapen. want
wel het nodige zeggen?! Inder- de wereld heeft
daad dat is allemaal waar. en al eens by na
toch houd ik pol dat Charlie de menselijke
niet kan spreken »enheid pepre-
Ik bedoel dit. Charlie kan pen. en juut op dat
zich alleen maar verstaanbaar werden de talen
werkt, uant Charlie heeft het
bruiken. Maar het ergste
Charlie kent geen enkel b e-
grip. Als je tegenover hem
over „liefde" spreekt, haalt hy
zyn schouders op Dat begrip
hem onbekend. Hij
rrk. dat zich in Neder la
openbaar bezit bevindt. Nu eens
zal een schilderij worden bespro
ken. dan weer een beeldhouwwerk,
een tekening of een litho. De vyf
omroepverenigingen hebben spon
taan hun medewerking aan deze
uitzendingen verleend. Prinses Bea
trix heeft dinsdagavond voor de
beide zenders met een kort woord
deze radiocursus ingeleid, en de
uitzendingen e?n unieke gelegen
heid genoemd met een onuitput
telyke bron van schoonheid in aan
raking te komen. Uniek is inder
daad deze gelegenheid, uniek ook
de wyze waarop de vyf omroep
verenigingen gezamenlijk trachten
de Nederlandse en buitenlandse
f beeldende
die
lieh in
cehele volk t
I bevindt, t<
En al
perlammende besef gekregen kent het noch naar de kant
maken tegenov,
een heel vielen al die
i ouderliefde die hij i
maakt anders mers nooit genoten heeft
uas dan de noch naar de kant van liefde
nette maat- tussen de geslachten uant
schappij, en zijn auonturen waren wel tal-
dat hy dus rijk. maar de liefde kwam er
maar gauw niet aan te pas. Terwijl hijzelf
moest zien om voor deze avontuurtjes andere
pry te komen en dan weer benamingen kiest. Evenmin
wraak op die samenleving te kent hy het begrip vriend-
Uit de
VOLKSWIJK
kleine nemen.
klein groepje lotgenoten, hij groepjes uiteen Maa
kan zich met roegen in het oepal moet ik vaststellen dat zonder
algemeen menselijke gesprek Charlie maar héél. heef
fn zekere z.n 'tjden we alle- klein kringetje mensen pra-
maal aan dit verschijnsel. Het 'endeweg kan bereiken Ze.«
is u ook ueï een.» overkomen triendfes En enkele gevan-
dat u rich plotseling in een
gezelschap bevond waar t
geen mond opendeed Dood-
nrndrtt u 'd,lde ..It 0E dtvoleeit tan dit alU.
begrijp deze mensen niet. re zijn bijzonder verontrustend
fpreken een soo-t geheimtaal Het betekent dar andere men
en ik ben Sang dat ze me uit- jen Charlie op hun beurt óók
'aehen als ik Het woord neem!" tt..i-r„—
Maar ii hebt niet zo bar e»
onder dit lot geleden
de gevolgen zyn bij-
lerontrustend. Charlie
«én belangwekkenn. vraagstuk
H\j leert geen pak doodge
woon omdat hij geen instruc-
by geen vakvereniging
«enpoudig omdat die vakver
eniging hebreeuws spreekt
Hij voelt zich geen Nederlan
der onkel
Vederland hem
Hij is doodeen
schap", want Charlie heeft
geen vrienden. Hij heeft kame
raads: handlangers: mede
plichtigen of hoe wij die
•pillen noemen en ook. hoe
of hij die noemt Maar het
wezen der vriendschap: de
Hij belandt geestelijke eenheid het ge
zamenlijk zoeken naar inzicht
»n klaarheid dó' ontbreekt
En dus kan hit alleen oper
ringen praten En du* is da'
reeds omdat gesprek op de straathoek
nie' begrijpt schrikbarend hol. Het is een
iam 'emidden heen en weer vmiiten met legr
woorden; ie bereikt er eer
mder niet mee ie deelt 'm
2 bieren
manlijk dt hand aan schop
brandslang ta «laan. Een plaatse
lijke brand en de jongste wereld
gebeurtenissen waren de direkte
aanleiding: hun burgerzin en of
ferbereldheld saven echter de
doorslag. Pet al. voor zulke vrou-
k„n,7n vSTjrmben. gfAAR -U P-o». tochT. - m«
de rtizfifie. de praten
blijft
tegen Ja zeker, raam bij En dat
Maar hy kan alleen bet eerste oero'o van het fei'
>er d n e n, over "'at Charlie geen 'huis heeft
MIEBEL
radio.
DE KOMENDE WEEK
Voor ernstige muziek moeten we
het morgenmiddag in hel hui
tenland zoeken. Om half drie zend.
hel Franse programma van Brus
•el (484 m) een roneert uit van de
Wiener Philharmoniker o.l.v Karl
Boehm. Dinsdagavond «peril hel
Radio Phil harmonisch orkest om
9 uur voor de K R O de „Schilde
ryen van een renl«»on«telling" van
Moe«.orgski in de nrkothrwrrkinr
van Ravel. Donderdagavond zend'
de AVRO een concert uit var
dit orkest. (Weher. Regei en Ho
negger) vrijdagmiddag 12.03 K.R.O.
r.onrert in de kantine. Gerard van
Blerk speelt de sonate pathetiqu-
van Beethoven.
Maandag. din«dag en dondrrd.
hrengl de A.V.R.O. drie rauserieë
„historie en/of legende". Behan
•leid wordt de vraag of sommigi
figuren werkelijk hebben hestaai
Zonheuvel, het Maart
Hij kende toen even goed Duits
als Engels. Het was min of meer
toeval dat hij zijn latere werken
niet in de eerstgenoemde taal
schreef. Inderdaad publiceerde hij
ook gedichten en een paar korte
verhalen in het Duits.
Het gezin verhuisde toen weer
ïaai Nederland en vestigde zich
in Utrecht, waar Schwarz in de
rteenten ging studeren. Dat hij het
studentenleven goed kende, blijkt
uit zijn romans Ook hier was hij
zo succesrijk, dat hij na zijn pro
motie, dadelijk werd aangesteld
om de colleges te geven van prof
Fruin. die Burgerlijk Recht en
Handelsrecht doceerde.
Hij was gepromoveerd op een
iroefschrift. getiteld: „De invloed
van de leeftijd in het Burgerlijke
•vond 7.10 voor de N.C.R.V. «d
venuliederen. Woensdagavond 9.35
brengt de N.C.R.V. een program-
Kerk te Breda voor de microfoon.
Vutnmatie en uw toekomst, werk
loosheid of vierdaagse werkweek
is de titel van een klaukl.. .1.1 door
Dimitri Frenkel Frank (Hilversum
II donderdag 2.10).
Bij
de enk
tmoetinr
uit si
naam Zonheuvel draagt. Bij R
dood is zijp ongetrouwde
dochter Ada er blijven
heeft het bestem
plaats voor jongelieden
landen, waarvan druk gebruik f
maakt wordt. Het koetshuis is
Jeugdherberg ingericht en kort r
leden geheel gemoderniseerd.
Zonheuvel zelf is een soort nr
seum geworden, waar echter v
ruimschoots gelegenheid Is tot ve
gaderen en lesgeven.
Maarten Maartens stierf gedi
durende de eerste wereij
oorlog, met bloedend hart denkea
aan de gruwelen die hij niet mé
mogelijk had geacht. Zijn dochtj
ts gestorven in de tweede werea
oorlog in 1944. De bijeenkomst
2 november was tevens bedoel
om haar te herdenken. Bij dei
gelegenheid is er een gedenkplw
voor haar onthuld door een v«
tegenwoordiger van de Minis*
van O.. K en W Er staat dit dj
1888 Ada van der Poorten
Sen war: 19*
Wat wijsheid u-f kon denke
Wat liefde weg non srhenke
Het legde een lichtend
spoor naar vei verschit
De geest, de hand vergled!
Maar wat wy dachte'
pn dedt
Vergeten zij die dankbaar
volgen, nit
Dr. F. C. DOMINICU!
