Egyptes Fata Morgana in
de woestijn
Geen herleving
kolonialisme
Politiek is meer dienst
dan
gewin
Proces Poznan wordt steeds meer
onverwachte demonstratie
«rSNELPON
VELPON
MAANDAG 8 OKTOBER 1956
IN HET LAND VAN NASSER (X)
„Puur Egyptisch'
„Drie jaar zijn we nu bezig", klonk de
stem van mijn begeleider in de werk
kamer van majoor Magdy Hassanein, de
directeur-generaal van de Bevrijdings
provincie (waar in Egypte komt men een
belangrijke functionaris tegen, die niet
tot hét leger behoort?). „We hebben vijf
duizend hectaren in cultuur gebracht en
de helft hiervan beplantWe hebben
een kanaal gegraven met een lengte van
veertien kilometer en twintig waterput
ten aangeboord Het dorp, waarin u
zich bevindt. Omar Saber, is zo goed als
gereed We hebben er vierhonderd hui
zen neergezet, een school, een moskee
en een coöperatieve winkel
„Wat heeft alles tot dusverre gekost?"
„Dat is moeilijk te zeggen",, antwoord
de m'n gids. „U moet niet vergeten, dat
we op vele plaatsen tegelijk bezig zijn
Het bouwen van huizen bijvoorbeeld of
van fabrieken is kapitaal intensief en moet
over de hele provincie worden omgesla
gen
„Bent u boven of beneden de ramingen
gebleven?" vroeg ik weer.
„Ramingen? Wat bedoelt u?"
,.U moet toch een financieel plan heb
ben, wanneer u zich richt? Er zal toch
wel van te voren be ekend zijn hoeveel
Ook de vrouwen van de land
bouwers of zijn het landarbei
ders? worden militair gedrild.
Met haar hoofddoeken zien ze er
eerder uit als Russinnen dan als
Egyptischen.
Modelmensen in modeldorpen in
een modelprovincie
(Van onze reiscorrespondent Link van Bruggen)
ALEXANDRIE, oktober
A AN DE WESTKUST van de Nijldelta, niet ver van Alexandrië, Egyptes
eerste havenstad, ligt de El-Tharir Muderia. Bevrijdingsprovincie is
een andere naam voor deze streek, die een oppervlakte van 250.000 hec
taren heeft en tot het oneindige woestijngebied van Noordafrika behoort.
Sinds drie jaar is men doende de El-Tharir Muderia in cultuur te brengen.
Bulldozers, zandkranen en Jakobsladders kan men er bezig zien, kunst-
mcstverdelers, tractoren en andere landbouwwerktuigen. Op vele plaatsen
kan men ook de ritmische klop van de hamer horen. Er wordt gebouwd,
hard gebouwd zelfs, in de Bevrijdingsprovincie en huizencomplexen, scho
len, moskeeën en reusachtige fabriekshallen rijzen als paddestoelen uit de
grond.
Op zichzelf is het een alleszins
lofwaardig denkbeeld van Kairo
weest zijn landbouw- en tuinbouw-
areaal uit te breiden. Egypte is arm
aan cultuurgrond, aan water en aan
agrarische experts, die met gebruik
making van moderne hulpmiddelen
in staat zijn de akkeropbrengsten te
vergroten. Meer dan vijftien miljoen
van zijn twee-en-twintig milji
woners leven van de bodem: van de
Delta met zijn katoen en maïs en van
de smalle, vruchtbare strook grond
die de Nijl tot aan haar oorsprong
vergezelt. Het beschikbare bouwland
is even groot als dat in Nederland.
Het gemiddeld inkomen van de land
arbeider, de fellahin, is nog geen
tweehonderd gulden per jaar en jn
de lemen hutten en rieten krotten,
die men bij honderden tegelijk in het
veld kan zien staan, wordt diepe ar
moede geleden.
Men gaat het El-Tharirproject echter
met kritische zin benaderen, als men weet.
dat Egypte er zonder voldoende voorbe
reidingen mee begonnen is en zich aan de
exploitatie-rekening niets gelegen laat
liggen. Op stel en spror.g i6 de eerste 6pade
dn de grond gestoken, ter verheerlijking
van de nieuwe epoche, die was aangebro
ken. tot meerdere eer en glorie van Nas
ser vooral. Want de geestelijke vader van
de Bevrijdingsprovineie is niemand min
der dan de veelbesproken president van
Egypte. Hij wilde zijn volk op plastische
wijze tonen wat het van de revolutie, de
Grote Revolutie, zoals men in het land der
Nijl zegt, te verwachten had. De El-Tharir
Muderia moest het symbool van de wel
vaart worden, die Nasser brengen zou, het
onafzienbare woestijnmonument van de
reformator zelf.
De kritiek op het project wordt nog
verzwaard door de omstandigheid, dat
men er. met wegsehakeling van de mens
als individu, een modelgemeensrhap van
wil maken. „Burgers, die uitverkoren wor
den in de Bevrijdingsprovincie -te mogen
wonen, zo leest men in een propaganda-
geschriftje, „zullen een volledige trainings
cursus ontvangen, welke er op gericht is
hen in fysiek, psychisch en sociaal op
zicht te ontwikkelen door middel van een
integrale opvoedingspolitlek. die parallel
loopt met de filosofie van de Revolutie,
die op haar beurt weer de filosofie van
de El-Tharir Muderia reflecteert." In wat
meer zakelijke termen betekent dit. dat
de persoonlijkheid en de eigen verant
woordelijkheid totaal worden weggecij
ferd. Men krijgt het bijna benauwd, als
men zich realiseert welke plaats de staat
zichzelf heeft toegekend. Alles, tot het
gezinsleven en de vrijetijdsbesteding toe, is
geregeld. De Bevrijdingsprovincie blijkt in
de praktijk een project te zijn. dat alle na
delen van coöperatieve en collectieve ge
meenschappen m zich bergt, dat „commu-
nistischer" is dan het <ommunisme zelf.
Een dorp rijst uit de grona. Ge
groepeerd om de moskee *ullen
er vierhonderd Bezinnen komen
te wonen.
iR!iiiiii)iiiiiii;mifKiiiniiiiiii:iiii!iiiiiiiiiiiii:iiiiiiini!iun!iiiiniiiiiiiiiiiiiiintii!ir
Amerika genoten had en die door de
Egyptische autoriteiten was aangezocht
„Een nieuwe bewoner van de El-Tharir
Muderia", zei de heer Kanbil, „moet aan
verschillende eisen voldoen... Hij mag
niet meer dan een vrouw hebben maxi
maal drie kinderen en moet Mohamme
daan zijnVoorts dient hij militair
te zijn geweest, omdat hij anders niet
in disciplinair verbac.d kan werken
Hij moet gezond zijn. lezen en schrijven
kunnen, de landbouw als beroep uitge
oefend hebben, zonder strafregister zijn
en in de leeftijdsgroep vierentwintig tot
dertig jaar vallen We pogen de ideale
gemeenschap van de we^ld te v.'nden
Mannen zowel als vrouu%i train ik hier.
want beide sexen dienen zich aan de
nieuwe omgeving aan te passen, orders
leren op te volgen enz.Ook de vrou-
men moeten werken, maar we weten nog
niet precies hoe langDe kinderen
kunnen ze in crèches onderbrengen en
's avonds moeten ze verplichte lessen in
hygiënische verzorging en koken vol
gen De voeding hebben we ook precies
uitgedokterd, zodat niemand te weinig
calorieën krijgt of zich kan overeten
„Wat zijn zo de moeilijkheden, die u
met uw mensen ondervonden hebt? Wat
gebeurt er als ze niet kunnen wennen?"
„Moeilijkheden hebben we vrijwel niet",
antwoordde de heer Kanbil. „Alle men
sen kunnen goed wennen, maar daarvoor
zijn ze ook zorgvuldig geselecteerd
We werken volgens een methode, die per
fect *e noemen is en vergissingen volko
men uitsluitHet enige, waar ik wel
eens last mee heb, is de animositeit, die er
,Oh, bedoelt u dat!" De man weifelde
en, ging te raad bij een van z'n colle-
s en na enig heen en weer gepraat
kwam er ten slotte uit, dat een hectare
land in de Bevrijdingsprovincie 7,250
De gids vertelde nog, dat de opzet van
het El-Tharir project puur Egyptisch was
„Nou ja, we hebben wel missies naar
het buitenland gezonden, maar pas na-
we begonnen waren" dat zestig
procent van de nieuws cultuurgrond voor
de teelt van fruit was uitgetrokken en
de rest voor die van groenten en voor
graanverbouw. Elk dorp zou 120 Friese
koeien krijgen een dorp in de El-
Tharir Muderia zal 'weeduizend zielen
gaan tellen en verantwoordelijk worden
gesteld voor de exploitatie van een col
lectieve boerderij ter grootte van acht
honderd hectaren tweehonderd scha
pen, vierduizend kippen en vierduizend
konijnen. Er zouden voorts bijen worden
gehouden, zomede zijderupsen.
Ideale gemeenschap99
n tweede dorp. Het
aten. maar het trai-
gevestigd, waar de
tevrijamgspro-
We reden naar
was zo goed als t
uincie gedurende drie maandi
taak worden voorbereid. In een nog naar
verf ruikend kantoor, voor een wand,
die met grote propaganda-platen beplakt
was, zat de directeur, de heer Ibrahim
Kanbil, ons al op te wachten. Hij was
een vriendelijke man, die zijn opleiding inj
tussen de mannen bestaat, als het op het
plaatsen van een leider aan komt Daar
heb ik ondertussen ook iets op gevonden,
want elke cursist krijgt een paar dagen
de kans zijn leiderskwaliteiten te to-
O ver al uniformen
De heer Kanbil bracht nog naar voren,
dat het mogelijk voor een gezin was een
paar pond per maand over te houden (een
Egyptisch pond is ongeveer elf gulden).
De arbeidstijd lag tussen zes uur
's morgens en half negen 's avonds en
voor elke maaltijd werd een uur vrij
gegeven. Rustdagen waren er (nog) niet
zelfs op de vrijdag, de Mohammedaan
se zondag, werd er gewerkt en op
het lesrooster stonden o.m. de Filosofie
der Revolutie en de Militaire Training als
verplichte vakken aangegeven.
Alle „gelukkige bewoners" van de Be
vrijdingsprovincie waren ook geünifor
meerd. De mannen droegen geruite cow
boyhemden, een blauwe pantalon en een
militaire pet; de vrouwen waren met een
Russisch aandoende hoofddoek uitgerust,
een groene rok en een witte blouse. De
netto-inkomsten van een boerderij ten
slotte, waarop dus vierhonderd gezinnen
in collectief verband moesten werken,
zouden „rechtvaardig verdeeld" worden,
m.a.w.: iedereen zou evenveel krijgen.
„Een laatste vraag, meneer Kanbil
Hoe controleert u of iedereen wel even
hard werkt?Wat doet u met mensen,
die de lijn trekken?
„We hebben speciale controleurs,"
antwoordde de directeur van het trai
ningscentrum. „die strikt eerlijk zijn
Ze maken dagrapporten en op grond
hiervan kunnen we de luie werkkrach
ten er natuurlijk onmiddellijk uit ha
lenHoe we deze mensen zullen aan
pakken, weten we nog niet precies, maa
het is mogelijk, dat we hen op hun in
komen zullen besnoeien
Opnieuw reden wc door de El-
Tharir Muderia. nu door een gebied,
dat een vrij desolate indruk maakte.
Hier was inderdaad nog niets aan de
bodem gedaan. Het was alles woes
tijn, dat in de rondte lag: droog,
vuilwit zand. bezaaid met stenen en
gruis. Toch was men ook hier aan het
werk geslagen. Niet aan de ontgin
ning van het land, maar aan de bouw
van fabrieken, waarvan sommige al
helemaal gereed waren.
Veertig naaimachines
„Wat voor fabrieken komen hier'
vroeg ik aan m'n begeleider.
„Een wapen-, een confectie-, een col
serven- en een autobandenfabriek."
„Zijn er al arbeidskrachten?'
„Nee. nog niet, er zijn nog geen wi
ningen."
„En hoe worden de grondstoffen aai
gevoerd?"
„Er moeten eerst wegen en spoorlijnen
worden aangelegd."
„Dus al die grote gebouwen s
renteloos?"
„Niet allemaal. De confectiefabriek
draait alIk zal u haar laten zien
„Bij een fabriek, die tot de grootste
van het Roergebied zou kunnen worden
gerekend, stapten we uit. Het gebouwen
complex lag midden in de woestijn,
uit beton en staal opgetrokken en
een kolossale massiviteit. Toen ik de hal
binnentrad, was men er inderdaad a
werk. Op een oppervlakte van zeker
vierduizend vierkante meter stonden
veertig naaimachines opgesteld, achter
welke een zelfde aantal jonge ma:
■erhemden aan 't maken
„Voor veertig naaimachines heeft t
toch niet zo'n grote, moderne fabrieks
hal nodig?" vroeg ik verbaasd.
„Nee, maar de machines moeten nog
worden aangekocht
We keerden terug, dwars door de Be
vrijdingsprovincie van Nasser, welke
alleen op plaatsen, waar men aan
landontginning en de bodembewerking
bezig was 25 vierkante kilometer mis
schien een bedrijvige indruk maakte.
De inefficiency, de verspilling en de
hordegeest, de wangedrochten, die in de
huidige Egyptische samenleving rondwa-
stonden me duidelijk voor ogen.
Fabrieken, die zonder machinepark, zon
der aanvoerwegen, zonder arbeidskrach
ten en zonder materiaal in de woestijn
lagen. Grond, waarop duizenden en no{
eens duizenden werden verspild om d(
fata morgana van een eerzuchtige zicht
baar te houden. Mensen, die op militaire
leest werden geschoeid, die nummers in
plaats van individuen waren en die voor
een modelgemeenschap werden opgeleid,
waarvan de makers geen lering uit de
geschiedenis hebben willen trekken.
Achter de ware feiten van de El-Tha
rir Muderia, de werkelijke kosten bij
voorbeeld, welke voor die paar duizend
hectaren zijn gemaakt, zal niemand
lopig komen. Maar reeds nu staat oi
stotelijk vast, dat men in de westelijke
woestijn van Egypte aan een project be
en is. zonder zich de consequenties
an te realiseren. Waar komt het wa-
voor die 245.000 hectaren vandaan,
welke nog ontgonnen moeten worden?
Waar het geld. dat voor jaren vast z
de meest oneconomische bewapening, die
men zich maar denken kan?
Nasser maalt er niet om. Honderd
duizenden Egyptenaren zijn in de
loop der tijd al naar zijn lichtspiege-
ling gaan kijken om er, zoals dit
officiële termen heet. van overtuigd
te raken, „dat de zonen van Egypte
aan een eervolle en glorierijke toe
komst kunnen bouwen". En de mees
ten hebben, precies zoals Egyptes
dictator dat wilde, uitgeroepen:
,Welk een zegen heeft de Grote
Revolutie over Egypte gebracht!"
revolutionairen dus zuiver om een
politieke kwestie. En dus niet om de
vraag of de AR met dit departement en
Overzeese Rijksdelen wel voldoende
haar trekken komt. Daarom kan men
de heer Roosjen niet verlangen dat
hij het aanbod van de heer Burger moest
accepteren.
(Vervolg van pag. 1)
De KVP is het eens met de opvattingen
van de West en van de AR. dat het oi
gelijk is om de West en Nieuw-Guinea
nog langer in één departement onder
brengen. De consulaire taak die het de
partement van Overzeese Rijksdelen nog
vervult zal moeten geschieden door de
gevolmachtigde ministers Pos en Lampe.
Opheffing van het département zal ook
.betekenen dat het onbehagen in de West
over de controle van Overzeese Rijksdi
len op de uitvoering van projecten, die
mede door Nederland worden gefinan-
ciërd, zal verdwijnen.
De Quay bedankt
Informateur Burger beeft het afgelopen
weekeinde nog een bedankje gekregen.
Prof. De Quay is n.l. niet bereid om het
departement van Binnenlandse Zaken, ge
combineerd met PBO en bezitsvorming te
beheren. De heer De Quay zou tevens
vice-ministcr-president zijn. Door deze
weigering staat de heer Burger nu weer
voor de vraag, welke k.v.p.-er hü voor
deze post zal kunnen vinden.
De socialistische fractievoorzitter is nog
steeds van plan zjjn pogingen voort te
zetten. Als die pogingen rcël willen zijn
dan doet hij ongetwijfeld het beste om
een nieuwe zetelverdeling te bedenken.
K.L.M.-lijn op Keulen
vandaag geopend
Vanochtend om elf uur is het eerste
vliegtuig van de nieuwe lijndienst der
K.L.M. op Keulen van Schiphol vertrok
ken. Ter gelegenheid hiervan zouden van
daag op de stadhuizen van Keulen en
Bonn officiële ontvangsten plaats heb
ben. Het vliegveld dat door de K.L.M.
wordt aangedaan, Whan, ligt namelijk
tussen beide steden.
De leiders van de Masjocmi hebben
verklaard, dat zij niet tegen het komende
bezoek van de president van rood-China
Mao Tse Toeng zijn. Zij waren niet tevo
ren ingelicht, doch dat hinderde niet,
omdat het slechts een vriendschappelijk
bezoek betrof.
Strijd van levensbeschouwingen
Conferentie van
C.H.-jongeren
DA
(Van een onzer verslaggevers)
AT DE DEELNEMING aan de
najaarsconferentie der C,H.
jongeren groot is, vertelden we
reeds. Maar ook ouderen zijn aanwe
zig in ,,'t Trefpunt" te Ermelo, waar
men tot vandaag bijeen was. Naast
bestuursleden van C.H.-kiesvereni-
gingen was ook baronesse Mackay-
Katz, die jarenlang voor de C.H U.
zitting heeft gehad in de Tweede
Kamer, temidden, van de jeugd.
Nadat men vrijdag was begonnen
een kaderbijeenkomst, nam de eigenlijke
conferentie zaterdag een aanvang. Jkvr.
mr. C. W. I. Wttewaall van Stoetwegen,
lid der Tweede Kamer, hield een betoog
over: „De toekomst van de jeugd i
C.H.U." Haar rede muntte uit door open
hartigheid. iets, dat ook van de discussie
gezegd kon worden.
In. tegenstelling tot de meeste partijen,
mist de C.H.U. grotendeels het karakter
van de straffe partijorganisatie, die ge
richt is op het verwerven van politieke
macht. Freule van Stoetwegen sprak als
haar ervaring uit, dat de Unie door haar
bijzondere opzet en vorm een grotere
binding "kan geven in het politieke leven
dan andere partijen. „Binding niet allee
binnen, maar ook naar buiten.
Haar positie tegenover de Kerk is ee
eigene, de houding tegenover de overheid
bijzondere.
•t zijn vooral de tegenstanders, dii
steeds weer hebben over de ver
schillen in de C.H.U. Natuurlijk zijn deze
- zijn we niet een Unie? Echter: ook
ille andere partijen heeft men te
Ballonvaarders vierden lustrum
Haagse Ballonclub zaterdagavond haar
vierde lustrum gevierd, een gelegenheid
en tevens had aangegrepen
acht heren en de twee dames die reeds
of verscheidene malen een ballonvaart
hadden meegemaakt toe te laten tot de ge-
;ren van deorde „sic itur ad astra" er
de Coupe Andries Blit;
In witte capes gehuld wandelden de „do
pelingen" op bevel van aanvoerder God
fried Bomans en zijn assistente mevrouw
Boesman met gebogen hoofd de zaal in,
aldus uiting gevend aan hun nederigheid.
De doopliturgie van Godfried Bomans
bracht hen in de juiste geestesgesteldheid
n het roemvolle genootschap van de
echte ballonvaarders als het „jongste
te. en onbeduidenste lid" te worden
opgenomen.
Nadat z(J onvoorwaardelijke gehoor
zaamheid aan de balloncommandant had-
en beloofd en zelfs hadden toegezegd dat.
idien de balloncommandant tijdens een
icht hun gewicht te zwaar zou achten,
j zich blindelings in de ruimte zouden
ortcn, werden de kandidaten door me-
rouw Boesman met een schepje zand en
•n scheut wijn tot de Haagse Ballonclub
legclatcn.
Vice-voorzitter J. M. Deminent dankte
de jury sportcommissarissen van de
het bezit'van de Haagse Ballonclub blijft.
I
Luchtvaart
en deelde mede dat deze vereniging de
Haagse Ballonclub een nieuwe ballon van
de firma Oxygenium uit Schiedam heeft,
aangeboden.
In tegenwoordigheid van mevrouw Blitz
overhandigde C. Kolff, voorzitter van de
Kon. Ned. Vereniging voor Luchtvaart
Nini Boesman de coupe Andries
iselbeker die nu definitief in
Blitz, de i
ken met meerdere opvattingen, maar naar
buiten blijkt dit niet zo door de strakke
partijdiscipline Bepaalde Kamerfracties
stemmen binnenskamers en volgen dan
naar buiten het meerderheidsstandpunt.
De C.H.-fractie kent deze gestrengheid
niet.
Man en vrouw
Zij deed een klemmend beroep op
de jongeren actief mee te doen in het
werk der C.H. Kiesverenigingen.
Daarbij bond zij haar toehoorsters op
het hart om hierbij niet afzijdig te
blijven. Wanneer een vrouw getrouwd
is dreigt het gevaar, dat haar g"-»in
haar helemaal opeist. Zeker in deze
tijd. waarin het bijzonder moeilijk is
hulp te krijgenToch zal de vrouw
de kracht op kunnen brengen om na
haar huwelijk belangstelling te hou
den voor het maatschappelijk leven,
mits de men er zijn vrouw ook bij wil
en kan betrekken! Veel te veel houdt
de man zijn echtgenote buiten de vra
gen van het politieke leven. Een betor
samenspel in het gezin zou zeer ge
wenst zijn.
De C.H.U. wil grag jonge mensen heb
ben in haar gelederen. Zij kunnen er een
open oor vinden voor hun eigen verlan
gens. Nadrukkelijk stelde- zU echter: po
litiek Is meer dienst dan gewin. Zek-r
in deze tijd, nu de Christelijke organisatie
niet meer „getapt" Is.
Zij vroeg de jongeren om moed en ver
trouwen voor de toekomst. Moed om te
gaan staan achter het C.H. program van
beginselen, waarin zo duidelijk de anti
these wordt afgewezen, waarbij naar het
oordel van de Christelijke Kerk wordt
geluisterd, waarbij een begeren van Ne
derland in Protestantse zin gewenst wordt.
Dr. Diepenhorst
De tweede spreker op de C.H. jongeren-
inferentie was de Gelderse gedeputeer-
dr. I. N. Th. Diepenhorst. In „Begin-
il en praktische politiek" ging spr. al
lereerst in op de vragen van antithese
i solidariteit.
De vraag doet zich voor of er geen
technisch-politiek terrein is. waar begin
selen er niet toe doen. Prof. Banning
schreef dat er in de praktische politiek
de laatste tien jaren geen vraagstuk-
waren, die op grond van confessio
nele beginselen konden worden opgelost.
Dr. Diepenhorst achtte deze ponering on
juist. Politiek noemde hij de strijd der
levensbeschouwingen. Een benaming, die
ij aan tal van voorbeelden adstrueerde.
Grote toekomst
Dr. Diepenhorst sprak als zijn over
tuiging uit, dat de C.H.U. in de naaste
toekomst de grootste Prot. Chr. partij
worden. Samenwerking met de A.R.P.
dan zeker gemakkelijker komen te
liggen. Hij verheelde intussen niet, dat hij
het als zonde zag, dat de Prot. Christenen
gescheiden werken.
Dr. Diepenhorst voorzag een grote toe
komst voor de C.H.U., wier invloed steeds
is uitgegaan boven het getal. Een toe
komst, waarin de C.H.U. haar roeping kan
vervullen een zoutend zout te zijn.
Gezien de bijbelse achtergrond
van de C.H. denkwereld, kan dat
niet anders inhouden dan een altijd
overal kritisch staan tegenover
het bestaande. Een C.H.-er dient hei
lig ontevreden te zijn met het be
staande wij staan in de spanning
tussen traditie en ideaal.
Hij voorzag ook een toekomst,
waarin de C.H.-jongeren een belang
rijke taak kunnen vervullen door tel
kens alle symptomen van verkalking
bij de ouderen te signaleren.
Incident in rechtzaal
TToewel dit officieel ontkend wordt,
blijft men verwachten, dat niet
alle 154 Poolse arbeiders, die in ver
band met de opstand te Poznan in
voorarrest zitten, voor de rechtbank
gebracht zullen worden. Men brengt
dit gerucht onwillekeurig in verband
met de steeds krachtiger klachten
over mishandeling tijdens het voor
arrest geuit tijdens het proces.
K I it
IX
Toch is het zo
ONDERGANG VAN ST. PIERRE
filand. IrII sohiedde do.
1100° had hel op fi km
gassen, vulkanis
ndig omhoog ivo
asdeeltjes bljjvei
rater ki
sn asregen neer
len hoge tempi
i hebben gelegenheid om
Ter weerszijde van de
na enige tijd .weliswaar
73/
eggesrholen, juist i
■t «tadje St. Pierre
erd dus als het
lige «ifon bespoten
Als sluits
afgekoeld door d.
ng in de lucht, maa
e bereikten, hadder
rist een uitweg vrijliet, waar-
icning preciea op de stad ge-
zodat deze met de gloeiende
eruptieprodukten kon worden
Zaterdag kwam het zelfs tot een inci
dent dat de president noopte de rechts
zaal te ontruimen. Snikkend deed de
18-jarige chauffeur Kaczkowski verslag
van de mishandelingen, die hij had moe
ten ondergaan. Op dat moment stond de
beklaagde Antoni Klimacki op en begon
te schreeuwen tegen een politieman, die
hem op zijn plaats wilde terugduwen.
Zijn zuster, die op de tribune zat, ging
hysterisch gillen. Zij riep: „Onze vader
f in 1939 voor Polen en nu worden
:rger onderdrukt dan ooit tevoren".
In de zaal ontstond grote beroering. De
zitting werd geschorst.
Beklaagde „ziek"
Een kwartier later heropende de presi-
ït de rechtszitting. Hij deelde mee. dat
beklaagde Klimacki wegens ziekte later
afzonderlijk zou worden verhoord. Zijn
zaak zou niet nauw verbonden zijn met
;e van de medebeklaagden in dit proces.
Van de 154 gearresteerden hebben er
tot dusver slechts 22 terecht gestaan. In
zijn ontkenning van een eventuele stop-
itting van de processen schreef de pre
sident van de rechtbank de geruchten toe
het feit. dat de nu aanhangige zaken
langer duren dan aanvankelijk was be
doeld.
PROMOTIE TE LEIDEN
iromoveerd tot doctor in de wij- en natuur-
op proefschrift getiteld „Magnetic properties
balt Co304 and other oxides", dc heer P.
geboren en wonende te Leiden. De pro-
Indonesies reserves aan goud en devie-
n zijn met rp. 126 min toegenomen, zodat
het dekkingspercentage weer boven de
Verwaarloos ze niet
die Rheumatische Pijnen.
Anders kont U straks
niet meer op of neer...
Begin morgen die bloedzuiverende
Kruschen-kuur om zelf te ondervinden
i al spoedig hoeveel beter ge u
voelt, naar lichaam en geest. Want ook
Uw stemming heeft van Rheumatische
pijnen zo te lijden. Eigenlijk vergallen
die pijnen Uw hele leven, belemmeren U
Uw doen en laten. En dat terwijl hulp
>or 't grijpen ligt. Neem toch Kru-
:hen. De kleine daglijkse dosis doet
wonderen. Op Uw hele gestel.
