„Rembrandt in zijn Leidse tijd" trok door onze straten T~ Profeet in vaderstad geëerd op waarlijk luisterrijke wijze Aardige behendigheidswedstri j d voor automobilisten NIEUWE I.EIDSCHE COURANT 3 DONDERDAG 4 OKTOBER 1956 Jjichtsperen contra sombere wolken Hoog het glas. De voorzitter der 3 Octobervereeniging, mr. Ph. J. de Ruyter de Wildt (links), en de secretaris, de heer E. W. Wichers Rol- landet, heffen het glas champagne op het Leidse gemeentebestuur, nadat burgemeester jhr. mr. F. H. van Kinschot de heren een reproduktie had overhandigd van het echte en onvervalste Leidse stadswapen. Schriel De rol van Rembrandt is door verschillende personages gespeeld. Ze staan hier en één ligt er, in de armen van Neeltjen Willemsd. tegen het passend decor van het kleine Oud Hortuszicht-toneel. Van I.n.r. Jaap de Ruyter de Wildt, Floris Herfst, Peter Waasdorp en het schildpad-babietje in de armen van mej. Y. Commandeur. Blikkerende kurassen en helmen schitterden in veler ogen HET LEEK ER OMSTREEKS het middaguur op of het uitzicht op de optocht „Rembrandt in zijn Leidse tijd" versomberd zou worden door regen. Boven de stad pakten zich wolken samen en de mensen, die om twaalf uur al hier en daar langs de te volgen route stonden, vroegen zich af of ze niet al te optimistisch waren geweest, toen ze de regenjas aan de kapstok lieten. Met argwanende blikken werd het uitspansel bespied. Maar geen enkele pessimist kreeg de kans om met een grafstem „Hoera, het regent!" te zeggen, want voor één uur vielen er al lichtsperen in de Leidse straatspelonken. De belichting der route-decors was weer in orde. Regisseur N. A. Commandeurs hand wierp een schaduw op het plaveisel, toen hij bij de Burggravenlaan werd geheven ten teken, dat de spelers konden op komen. Het schouwspel begon, zoals het in het programma was aangekon digd. De geschiedenisschrijver der „3 October-vereeniging" kan het boek staven: „Te één ure in de namiddag van 3 oktober 1956 ving aan de luister rijke historische optocht, genaamd „Rembrandt in zijn Leidse tijd". Een echt Leids plaatje. De burge meester van de Sleutelstad, jhr. mr. F. H. van Kinschot, met haring en wittebrood. Klinken met bier Een attractie, die nooit in het feestprogramma wordt opge nomen, is voor vele Leidenaren altijd de studentensociëteit. Elk jaar weer heerst er voor Mi nerva een vrolijke, nu en dan wel eens te grote drukte Het Leidse publiek vermaakt zich dan met de studentenstreken, die aan de lopende band ten beste worden gegeven. Vorige jaren zochten de studenten een soort muzikale verstrooiing in het bespelen van een voor de helft gedemonteerde piano. Dit jaar hadden ze een attractie bedacht, die meer op het pu bliek was afgestemd. Men had namelijk een vaatje bier met een tapkraan op de Breestraat neergezet. En vele dorstige drie oktobervierders hadden de eer, om met de leren studenten te mogen klinken. Nu maar af wachten, u-at de heren volgend jaar zullen bedenken. enigte te smoezen zolang de klar< nog niet in de verte schalden. Tc die wel hoorde konden de pindavi kopers en boeienkoningen voorlopig pakken. Hooggeëerd publiek, atten ior de optocht! Schoon Motorpolitie veegde vriendelijk doch beslist de straat schoon voor de s het hoofd waarvan commis: uws samen met hoofdinspecteur voor het laatst op 3 oktobei ie, was gezeten. En men beho inger verder maar over de bladen net programma te laten glijden: pau- kenist, vier trompetters, erewacht mei /aandel der „3 October-vereeniging" er commando van de het en de mannen van de harmoniekapel der Ned. Kabelfabriek uit Delft, de roodgevoerde capes om de schoudi blinkend de instrumenten daar hèb je de burgemeester, zeider cn en daar hèb je Jopie Brom rie zijn dat dan? Ach man, dat die lui uit Alkmaar. Daar hebben ze ook oktober-vereniging. 8 oktober-' eniging zal je bedoelen. Het gebekvi ging onder in de stortbui van muz Verkmans Wilskracht als een vi bijtrekkende wolk op de schare liet n dalen. Toen volgden de vlag van de s de groepen vormden een met kunstenaars- nd uitgebalanceerd geheel. Om in dit rjjaal de eentonigheid van Saidjah en Adinda's geschiedenis te omspelen zeg- zij maar meteen, dat wij vinden, dat opgebouwd en wie het anders vindt, die hrijft zaterdag maar een stukje in ..Al les goed en wel, maar wij denken er zo Veer en plak In groep III, voorafgegaan door de har- oniekapel „Trouw en durf" stond Rem- randt onder de hoede van schoolmeester an Woldendorp, gespeeld door gymna- ast Joost Hubeek, die schijnbaar arge- ios een punt aan zijn kippeveer sleep, laar onmiddellijk naar de plak greep, Is een zijner galgebrokken zich niet diep genoeg over griffel en lei boog. voortreffelijk deze praalwagen ook verzorgd, meester greep steeds mis. de bouwmeester van deze wagen had de hoeksteen van het destijdse on- i* ve rgeten op de katheder te leg- Bloemrijk Doopfeest Het „kinderlijk" publiek i opgetogen over de ezeltjes t het Scheveningse strand. De optocht „Rembrandt in zijn Leidse tijd" is door vele straten getrokken. Behalve door de Rembrandtstraat. Waarschijnlijk, omdat de stoet daar z'n draai niet zou kunnen vinden. Waaruit volgt, dat de verantwoordelijke vroede va deren, die de Rembrandtstraat Rembrandtstraat noemden, een schriele „benoemingspolitiek" hebben gevoerd. Tenzij deze vaderen toen nog niet wisten hoe beroemd de critici Rem brandt eens zouden maken. Is het niet iets voor het huidige college 't initiatief te nemen tot een herwaardering van deze kwestie? Rembrandt behoort niet langer opgescheept te zit ten met een tweedehands straat. Het kan nog. Het Rem- brandtjaar is nog niet ver streken. De apotheose van de optocht „Hulde aan Rembrandt". De harpiste speelt een loflied. zei hij. Hij wees op de soldaten, die met bruingepoetste benen voor de vrouwe lijke burgerij uitliepen. Wij lieten hem onze oproep voor de keuring zien. Som ber en theatraal zei hij: „Ook gij Brutus'.* geheel in stijl. Zelfs jurylid reed parcours niet foutloos ge groen in Lei en. De eer, die hij werd waardig gekeurd, iel zelfs een prinses van den bloede niet en deel Leermeester Hierna werd de stoet weer met een mu- iekkorps gegarneerd, met de R.K. Leid- e harmoniekapel, die een frisse ouver- ure blies tot de praalgroep, die Rem- irandt voorstelde ten huize van zijn eer- Met duizenden mensen als getuige heeft mevrouw I. Touw-Niekerk gis teren bij de behendigheidswedstrijd voor automobilisten aangetoond, dat de vrouw haar plaats achter het stuur vplkomen waardig is. Zij wist na melijk het parcours foutloos af te leggen, een prestatie die slechts door een mannelijke deelnemer werd geëvenaard. Feestelijke foto's van N. van der Horst Ook een stukje Taptoe stond in het teken van de Rembrandt-herden king. Hier zien we de schilder met echtgenote Saskia in de uitbeelding, die Ons Eiland van het beroemde echtpaar gaf. dat hij het parcours foutloos zou ku rijden Tot grote vreugde van het pu slaagde hij hierin niet. In Het Gulden Vlies werden de pr uitgedeeld. De heer M. de Marcus dankte In het bijzonder de heer J F. L Co voor de bijzondere wijze, waarop hij d< wedstrijd had georganiseerd. Uitslagen hte klasse: 1. M Hoogendoorn in sw. 2.26 sec.; 2. T. H. Reys in Skoda sec.; 3. J. Th. Rotteveel in Volksw. sec 4 A. Dlehl in Morris 2.43 sec.; W de Wolf in Volksw. 2.58 sec. HOUDING Rembrandt was weinig geïmponeerd door de statige verschijningen van de hoogleraren en pedellen, ten overstaan van wie hij zich liet inschrij ven als student aan de Academie. „Rembrandus Hermanni Leydensis" lacht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 3