OHRISTFLIJK Chr. Geref. Synode sprak over de televisie Horecabedrijven hadden deze zomer tegenvallers Christelijke organisatie is een noodzakelijk waagstuk Gupa: KNEEDBAAR HOUT van Geta Bever Boek DAN MAAR ZO! Overdrachten van het rectoraat 2 Afvaardiging prof. TFisse in discussie Geen overeenstemming over het uitzenden van kerkdiensten (Van een onzer verslaggevers) OP DE eerste vergaderdag van de synode der Christelijk Gerefor meerde Kerken te Apeldoorn deden zich al dadelijk twee be langwekkende vraagstukken voor, die elk een bespreking van enkele uren eisten. BelangrijK was de kwestie van de houding der synode ten opzichte van de televisie in het algemeen en godsdienstige tele visie-uitzendingen in het bijzonder. In hun rapport hadden deputaten voor radio-kerkdienstuitzendingen vermeld, dat het Convent van Gereformeerde confessie, waarbij ook de Chr. Geref. Kerken zijn aangesloten, de minister van ónderwijs, kunsten en wetenschappen heeft verzocht, voor het uitzenden van kerkdiensten via de televisie zendtijd beschikbaar te willen stellen. Deputaten tekenden hierbij aan, dat, indien de minister op dit ver zoek gunstig mocht beslissen, „dit nog niet voor onze kerken inhoudt, dat wij van de televisie-uitzending moeten gebruik maken." de middagvergadering was gedaan, zeide ds. Velema, dat het bij zijn voorstel bteef. Vijftien afgevaardigden van de 48 stemden tegen, maar twee leden verzochten bovendien aantekening, dat zij het onjuist vonden, dat de synode moest stemmen over de vraag of de kerkorde gehandhaafd moet worden. De synode deed gisteren nog enkele andere zaken af. O.m. dat de kerke lijke indeling in het noorden van land \vordt gewijzigd (instelling classis Hoogeveen). De rapporten inzake E.B.P- kas en van deputaten inzake Psalm berijming werden aangenomen. Laatst genoemde deputaten kregen opnieuw de opdracht, zich op de hoogte te stel len van wat geschiedt in de Inter kerkelijke Commissie inzake de Psalm berijming en tien onder auspiciën van deze commissie opnieuw berijmde psal men te bestuderen. Tijdens de middag vergaderingen werden telegrammen ver zouden aan Koningin Juliana en Prinses Wilhelmina en aan de emeritus predi kant ds. P. de Groot te Meerkerk, die onlangs tachtig jaar werd. Over de werkwijze van de synode Is besloten, dat men deze week zoveel mogelijk zal afwerken. Voordat weer bijeenkomt zal men wachten op het rapport van de commissie vooi onderzoek in de zaak Westerloo. kan vier, maar ook vijf of zes weken duren. Ook werd bepaald, dat de vóói zaterdag bij de synode Ingekomen stuk ken nog in behandeling zullen worden genomen. D6. M. Baan uit Dordrecht viel hier over, omdat hij een volstrekt afwij zend standpunt tegen de televisie in neemt. Ds. C. van der Zaal. voorzit ter van deputaten antwoordde echter, dat de zaak niet tegen te houden is. ondanks het misbruik, dat velen van de televisie maken. Moeten we de televisie alleen overlaten aan de we reld en het IiC.O.R.? De predikant waarschuwde er ten zeerste tegen, de weg tot het gebruik van de televisie voor godsdienstige uitzendingen af te sluiten. We moeten de mogelijkheid openhouden, hetgeen nog lang niet zegt. dat wij uitzendingen zullen verzorgen. Dat kunnen wij trouwens ook niet Prof. G. Wisse was het met ds. Baan eens. Ter bevordering van de rust en vrede in de kerken is het gewenst, zich van deze dingen verre te houden. We moeten niet vragen „Hoever kunnen we gaan?" maar; ,,Wat eist het geloof". Ook ds. S. v. d. Molen uit Aalsmeer had deze bezwaren: „Veel dingen worden gekerstend". Laten zaken als televisie maar uitgroeien in hun goddeloosheid en laten wij onze mensen ertegen beschermen." Fel keerde ds. Van der Zaal zich hiertegen: Als het voorgesteld wordt, dat de televisie rechtsstreeks uit de hel is gekomen, vraag ik, of de satan de televisie heeft uitgevonden of dat God de mogelijkheden ervan in de Schepping legde. We hebben de roe ping, dit alles in Gods dienst te stel- Ien. Men kan met verboden komen maar dan ontstaat het verschijnsel, dal zich ten aanzien van de bioscoop heeft voorgedaan. Vele Chr. Gereformeerden gaan naar de bioscoop. Door dit steeds te verbieden hebben wij het terrein van de film verloren en nu heeft de bioscoopbond de macht in handen. La ten wij bij de televisie deze fout niet maken." Prof. Wisse: „Het geloof is uit het gehoor en de televisie is er om te beha gen en naar te kijken." Prof. W. Kremer betoogde nog eens, dat het openhouden van de mogelijk heid geenszins betekent, dat de Chr. Geref. Kerken mee zullen doen. „We behouden ons volkomen de vrijheid voor om neen te zeggen. We hebben slechts met andere Geref. groepen de weg willen openlaten." Prof. J. J. van der Schuit adviseerde nu. tijdens de experimentele periode van de televisie er niet aan te beginnen. Hij ontried de synode dit pad te be- - t rr Tf.istelde da" deputaten op het terrein der televisie voorlopig tot de volgende synode geen stappen meer zouden doen. Elf leden keurden bjj de stemming het beleid van deputaten op het terrein van de televisie af. In feite betekende dit, dat het deputatenrapport waa aan genomen. Evenwel waa nog niet uitge maakt, of men nu de televisie al dan niet aan de verkondiging van het Woord dienstbaar moet stellen. Ds. Ve lema meende, dat de uitspraak van de synode niet Inhield, dat de televisie voetstoots wordt aanvaard voor de dienst des Woords. HJ) vertrouwde, dat deputaten met het besprokene winst zouden doen. Prof. dr. J. van Genderen wil de .het door praeses beloofde in het synodebesluit opnemen: De depu taten meenden hierin echter een bewijs van wantrouwen tegen hun beleid te zien. En ds. D. Biesma jr. zeide, dat op deze manier voor goed de weg om ooit nog televisieuitzendingen te kun nen verzorgen, werd afgesneden. Ds. Velema echter antwoordde, dat met de clausule noch het een, noch het ander werd bedoeld. Zij was er uitsluitend om tegemoet te komen aan de „zwak heid der broeders". Bovendien trouwens een onderstreping v beleid van deputaten. Zestien synodeleden bleken stemming tegen opneming van de clau sule in het besluit te zjjn. De 32 overigen schaarden zich aan de zijde var praeses. Prof. Wisse Langdurig was de bespreking eens over de rechtsgeldigheid va afvaardiging van ouderling prof. Wisse van Doorn. Het ls namelijk gebleken, dat prof. Wisse nooit in het ouderlingen- ambt ls bevestigd, maar wel als zodanig de synodes van 1950 en 1953 had bijge woond en dit ook nu weer op punt stond te doen. Op punt stond, want tijdens de morgenvergadering, waariD de kwestie werd besproken, lokte. Ds. Velema verklaarde, dat het mode- ramen zich verbaasde, dat prof. Wisse is afgevaardigd onder deze omstandig heden. De werkelijke situatie was haar niet bekend. Het moderamen stelde voor, het nu nog te dragen, en o deze zaak bericht te zenden naar Particuliere Synode van het Oosten de classis Utrecht, overeenkomstig tikel 22 D-K.O. Ds. Van der Zaal wenste evenwel de kerkorde strikt te handhaven. H-et gaat, zeide hij, niet over de persoon, maar over de zaak. Ds. Velema kon dit standpunt begrijpen. Maar uit het feit, dat we het ditmaal nog willen dragen, blijkt, dat we ons in feite achter ds. Van der Zaal stellen. Ouderling J. L. Floor uit Den Haag wenste wel de aanwezigheid van prof. Wisse, ma^r dan zonder stemrecht en in de functie van adviseur. Ds. Velema zeide, dat dit onmogelijk was, en prof. W. Kremer voegde er aan toe, dat prof. Wisse in 1937 geen prae-adviseur kon zijn, dus nu ook niet. Ouderling K. Geleynse, Den Haag. dacht, dat het moderamen de Smit P Wisse ligt en ds Joh. Prins vroeg zich af, hoe gehandeld zou wo niet om prof. Wisse ging. Het moderamen besloot nu, eerst oe kwestie zelf met prof. Wisse te be praten. Toen dat voor het begin var Melodie en woord der Ethergolven Puzzel mee DONDERDAG 13 SEPTEMBER 195« i: AVRO: 7.00 Ni VPRO: 7.50 Dagope- •s. 8.16 Gram. 9.00 n. In de steek gelaten - doch Wat een klachten van Paulus aan 't slot van zijn tweede brief aan Timotheus. Demas had hem verlaten, Alexander berokkende hem veel kwaad, Tróphinus moest ziek achterblijven. En wat de apostel 't meest aangreep: Bij mijn eerste verdediging heeft nie mand mij bijgestaan, maar allen hebben mij in de steek gelaten. Onderwij sbenoemin gen Benoemd tot ondenvijzer(es) aan: Ds. J. Fraanje-school te Barne4»ld. mevr. C. van Ruler-van Oosterom te Barneveld; Chr. school te Stadskanaal, de heer M. B. Visser te Uithoorn; School m. d. Bij bel te Texel, de heer E. Korf te Urk; Chr 9chool te Denekamp, de heer C. Hoogendijk te Amsterdam. EEN WOORD VOOR VAN- DAAG (Vers 16). In de steek ge laten o, wat kan dat pijn doen. In de nood leert men zijn vrien den kennen, en als die vrienden in een spannend ogenblik ons alleen laten, dan voelen we dat als een grievend leed. Paulus heeft geleerd ook hierin te berusten. Hij is bedroefd, meer om de houding van zijn vrienden dan om eigen eenzaamheid, en hij schrijft aan Timotheus: Het wor de hun niet toegerekend. Allen hebben mij in de steek gelaten doch de Here heeft mij ter zijde gestaan. Als we aan Hem ons in 't geloof vastgrijpen, dan komt 't goed. Hij belooft Zijn kin deren: Ik zal u geenszins veria- en Hij houdt Zijn woord. Paulus mag niet alleen roemen: Ik ben uit de muil van de leeuw verlost. Maar dit is vooral zijn blijdschap: de verkondiging is door mij tot haar recht gekomen en al de heidenen hebben haar kunnen horen. Door het weer, polio-gevallen en de Suezkanaal-kwestie (Van sociale redacteur). De welvaart van deze tijd is voor de hotel-, café- en restaurant bedrijven wat achter de schermen gebleven, zei de heer J. G. Meijer, de voorzitter van het bedrijfschap HORECA gisteren, toen hij de openbare bestuursvergadering van dit lichaam opende. Als oorzaken daarvan noemde hij drieërlei: hel. weer, dat bij de hotel houders vele afbestellingen binnenbracht en de omzetten ook in restaurants en café's deed dalen. Vervolgens het voorkomen van een aantal poliogevallen, die in het buitenland ten onrechte de indruk vestigden, dat het gevaarlijk was, met kinderen in Nederland te ver blijven. Tenslotte de Suez-kanaalkwestie. Met name Amerikanen, die van plan waren naar Europa te gaan, hebben hun plan gewijzigd en zij, die er al waren, hun verblijf bekort. Als deze moeilijkheden, zoals indertijd die in Korea, in maart waren gekomen, zou het helemaal mis geweest zijn. De voorzitter deed de opwekking ho ren, met kracht door te gaan. Daarbij zullen de bedrijven, bij de stijging der kosten, er toch op moeten toezien, niet met prijsverhoging te komen. Ook de tourist kijkt naar de deviezen, die hij besteedt. Het enige punt. dat de agenda dezer bestuursvergadering verder interessant maakte, werd door het dagelijks be stuur voor nader beraad terug genomen. Het was de ontwerp-verordening over de glasinhoud van gedistilleerd. Deze verordening bedoelde te vervangen de Voor Paulus en voor ons gaat 't er ten slotte niet in de eerste ts om of wij persoonlijke na righeid te boven komen, maar of mede door onze dienst het Evan- e van Jezus Christus in de wereld gehoord wordt. /IJ HEBBEN' in een aan tal artikelen op deze plaats het geheel van de Christelijk-sociale beweging naar de mate van onze kennis van zaken in ogen schouw genomen en gewe zen op de zegen en de zor gen van deze beweging. Daar was aanleiding loe, omdat wij in ons blad re gelmatig aan de arbeid van die beweging aandacht be steden, doch daarbij Christelijk Sociaal VII en slot gen bevlekt is. Wij kunnen ken van de weg ons daarom levendig de Evangelie, aarzeling van sommigen voorstellen, omdat die zon- tekortkomingen de Christelijke organisatie, geen wij al bij elk van de mensen die daarin takken van de werken, een smet kunnen sociale beweging, zijn op de hoogheilige aangew czeii uai men u.u- Naam- die ziï vo' dal dit altijd broksgewijs ook uit de laatste tijd, van .werkgevers die spraken op vergaderingen van afdelin gen van arbeidersvakorga nisaties. Het omgekeerde kwam misschien zelfs meer voor. Maar regel is het zeker niet. De ontmoeting ontbreekt. In,de gedachten ligt, dat er, naast het lan delijk Convent, ook plaatse lijke conventen zouden ko men. Hier en daar bestaan die zelfs. Maar het is de christelijk- sl"^ts e.en begin. buiten het- moet gaan, het gezicht op het geheel verliest. En daardoor ook de zin van f het geheel niet Nog niet schreef ons een „Waarom doet ge toch? Het baat niets. Als de Kerk maar goed is en daar ontbreekt het nodi gt- aan is het genoeg. Dit is allemaal lapwerk!" Wij kunnen dit standpunt niet delen. De Kerk heeft hebben geloven, dat de chrls- zorgen telijk-sociale beweging niet Toen de christelijk-sociale mag rusten, voor deze ln beweging, nu 80 jaar gele- feite algemeen zijn. Daar- den in ons land haar arbeid bij zal men er naar moe- iemeii begon, was er één organisa- ten streven, om deze ont- waae- tie, die allen bijeenbracht, moetingen niet alleen iibn ni«t -anrr /if ptanri hPTIPrk PT1 f (it Hp hpcj' agstuk. Maar zich „Christen" noemen niet ook reeds stuk? Is het we Kerk niet. een waagstuk, lang geleden omdat de zonden en tekort een lezer: komingen van de Kerk ook dat een vlek zijn op de naam Als van Hem, Die aan die js Kerk haar opdracht gaf? En is het optreden in en niet-Christelijke or:a- isatie niet veel meer dan waagstuk, omdat het mensen gelegenheid Er zijn verblijdende hMl Fvi^PlVp6 tp6vprlfnnrtY* *eeft tot positief optreden? voorbeelden van broeder- D* Christelijke organisa- lijke samenspreking en bid- gen, maar kan nooit in di- tje bJedt de mogelijkheid, dend overleg. Van de eer dat men zich aan de nand ste vergaderingen van Fa- van het Evangelie bezin- trimonium af loopt op dit nen kan op zijn taak op punt maatschappelijk gebied. Ie e: Daarom is die organisatie congres zo nodig. En daarom wat rang of stand beperken tot de besturen, met de bedoeling dat doch ook de leden er bij te tekort- met e^aar samen ver- betrekken. Misschien zelfs gaderende, de wegen zou- ook daar zijn al voor den zoeken op maatschap- beelden van dat het zin pelijk terrein. zal hebben, de leden der Is dit tot zijn recht' geko- christelijk-sociale bewe- men? ging ondernemings- of be- Wij behoeven gelukkig drijftaksgewijs bijeen te niet zonder meer te zeg- brengen, opdat men con- gen: neen. creet de problemen kan be naderen. recte zin op het maatschap pelijk terrein optreden. Zij kan geen collectieve con tracten afsluiten, geen zit ting nemen in bedrijf schappen en wat al meer. Dat is de taak van de Christenen, die als leden der Kerk op maatschappe lijk terrein de beleving •de waarheden van Evangelie tot werkelijkheid moeten brengen. Daarom is Christelijke organisatie van zo hoog belang. Ook daar- allen, die de Christen- tijd zij het bevend, zich in die Christelijke het orSanisatie begeven. Er zijn natuurlijk nog eer variaties op dit the- ia te bouwen. De hoofdzaak is echter dat was de bedoeling in onze artikelen, dat ge en wordt dat de christe- vele andere sa- lijk-sociale beweging, naast irekingen tot op deze haar zegen en zorgen, haar staat eigen roeping heeft daar sinds 1937 het Convent midden van ons volksleven, van christelijk-sociale orga- Een roeping, die inhoudt te nisaties als een symbool laten zien maar dan ook van het inzicht, dat ook nu werkelijk te laten zien Mits zij dan ook zien, dat nog de rfiannen „van alle dat het woord van de Bij- :en rang of stand" uit het be- bel in zijn strekking, dat of drijfsleven in dezelfde linie het de liefde predikt zij niet klaar zijn met formeel lidmaatschap financiële bijdrage hebben te staan. de wet Gods stelt als geiat net Bijoeise doch beseffeili dat juist die Het bezwaar, dat men richtsnoer van ons leven, kan opperen is: Dit gebeurt volle geldigheid heeft, ook alleen aan de top. Hoe is in deze tijd. het met de leden? Ontmoe- Zij die de Christennaam In ten die elkaar? Helaas, dat opheffen over hun persoon woord: waar twee of drie in Mijn Naam tezamen zijn, plicht ben ik in het midden. ven e, Wij weten, dat dit Christelijke organisatie ot hartelijk meele- alleen medearbeiden. leen in die weg kan i i die organisa- gebeurt vrijwel niet, dit tie de mogelijkheid zijn van thans veel te weinig. Christelijk organisatiewerk een voortdurende opscher- zijn ook op dit punt enkele roeping èn het middel, om met zonden en tekortkomin- ping van elkaar in het zoe- verblijdende voorbeelden, dit aan de wereld te tonen. vroegere verordening van de vakgroep, die een tweeledig doel had: de glasin houd vast te stellen en de prijs te rege len. Dit laatste is vervallen. Echter is het gewenst, de glasinhoud van 35 kub. centimeter te handhaven (met mogelijk heid van uitzonderingen voor 40 cc) uit het oogpunt van bescherming publiek, omdat anders de glasinhoud object van concurrentie kan zijn. Dit laatste in tweeërlei opzicht, nl. door grotere glazen te schenken (waar door het publiek, dat een bepaald aan tal glazen drinkt, toch meer alcohol tot zich zou nemen, dan de bedoeling is), of ook; door meer glazen vooi lagere prijs te verkopen (waarin „drinkdwang" zou gezien kunnen den, althans een aanmoediging tot drin ken). Tevens bedoelde de verordening, het geven van geschenken (bitterballen, bijv.) en toegiften (een paar glazen extra, bij een behoorlijke vertering) te verbieden. Wat de oorzaak was, dat deze veror- dening nog niet in behandeling kon ko men, zullen we pas in een volgende ver gadering VAN DE DAG Een roman, omtrent een eeuw gele den geschreven door een vriend van Dickens. Een roman, die zijn naam eer aan doet: waarin héél veel gebeurt, dank zij misdadige graven, moedige man nen, beeldschone, ofschoon bezwijmende vrouwen. De verteltrant mist het - voor onze generatie te breed uitgesponnen karakter van Dickens' verhalen en blijft daardoor zeer vlot leesbaar. Er zitten elementen in, die herinneren aan het hedendaagse detectiveverhaal. De auteur heeft zich bijzonder ingespannen om ieder karakter recht te doen. Kort om, een boek, dat uitermate boeit. Advertentie beroemde geneesmiddelen in 1 tablet doen wonderen! Chefarine „4" Beroepingsiverk NED. HERV. KERK Beroepen: Te St. Maartensdijk C. Vos te Westbroek; te Op en Neder Andel, J. G. Jansen te Daarle; te Zuid-Beijer- land, L. A. Klootwijk te Raamsdonks- GEREF. KERKEN (onderh. art. 31 k.o.) Beroepbaar. De classis Amersfoort heeft praeparatoir geëxamineerd en toe gelaten om te staan naar het ambt van dienaar des Woords, kand. H. van Om men, Tromplaan 44, Baarn. DOOPSGEZINDE BROEDERSCHAP Viertal te Oldeboorn: kand. M. C. Postema te Amsterdam; mej. T. G. Siccama te Boven-Knijpe; A. Veldstra te Hfallum en H. D. Woelinga te Hollum (Ameland) GEREF. GEMEENTEN Bedankt: Voor Zeist W. Hage te Nun- speet. De rector magnificus van de rijksuni versiteit te Utrecht, prof. dr. Chr. P. Raven, zal op maandag 17 september in het groot auditorium verslag uit brengen van de lotgevallen der uni versiteit ln het afgelopen studiejaar daarna het rectoraat overdragen a zijn opvolger, prof. dr. H. W. Obblnk. KRUISWOORDRAADSEL Horizontaal: 1 Begerig. 7 blijft goed. 9 voedsel. 10 telwoord. 11 hoofddeksel. 13 zangnoot. 15 uitroep. 16 openen (van bloemen». 17 dier. 18 Gode zij lof. 19 wijnmaat. 21 vreemde titel. 22 aalvork, 24 Gouverneur-Generaal. 25 niet raken Vertikaal: 2 Amsterdams peil. 3 jonge hond. 4 buitengewone prijs. 5 onbep. voornaamwoord. 6 pers. voornaam woord. 7 bewijsvoering. 8 schijnsel. 12 behendig, 14 in gevecht, 15 belegering. 19 oosterse mannennaam. 20 snijgereed- schap. 22 titel, 23 zangr.oot. OPLOSSING PUZZEL NO. 13 Horizontaal: 1 Kombuis. 8 noria. 10 ut, 12 fijt, 13 da. 14 cel. 15 ezel, 16 HG, 17 bon. 18 1.1.. 19 teer. 20 sta. 21 in, 22 aal 25 A.D.. 26 palet. 28 pompoen. Vertikaal: 2 On. 3 mof 4 brij. 5 uiten 6 ia 7 luchtig. 9 ballad- 11 tegen. delta. 17 braam. 23 alp, 24 Leo, 26 Po. het bedrijfsleven. 13 15 Nws. 13.56 Bei Joedo: D< i. 18 00 Nw 15.30 Rep dijk- 45 V d jeugd. Ingsultz.: Ne- M H landse bijdi reld: Mr R M H Koe an de Verenigde Na 18 15 Sportproblemen18.25 00 Gesproken brief uit Lon- llt kal. 8.00 II, 298 m: KRO: 7.00 t Morgengebed 8.15 Gra m, 10.30 Morg« ieken, 11.45 Grs rouw. NCRV' 10 00 Gi lenst. KRO: 11,00 V d 2.00 Ang. led. 12.33 WIJ 13.35 Piai V d vrouw :p dijkdlcl Leger des Heilskwaï •rdenking. 15.30 KRO: 20 15 Operatie ,.I ntalr progr. 21 10 Coppéll» ?iloog NTS: 22.15—22.45 Recht 120. Na de lunch trokken ze er wederom op uit, nu naar St. Omer, waar dit keer heel wat meer Duitsers in dezelfde kleine formaties rondzwier- Van alle kanten werden ze door vijandige ogen bekeken en toen draaiden de 101's gevaar lijk in de zon. Iemand schreeuwde een waar schuwing toen de vijand een aanval deed en Ba der verspreidde zijn wing onmiddellijk voor een gevecht van man tegen man hetgeen de enige oplossing was waarna de lucht in enkele se conden vol elkaar bekampende vliegtuigen was. Van dichtbij kreeg hij een achter de andere aan komende 109 te pakken en er spoten rook en oranjekleurige vlammen uit de Duitser, toen de ze omlaag stortte. Maar er kwamen nog meer 109's op hem af. Hij trof er een recht van voren, die schuin voor hem langs joeg en toen de strijd wat overzichtelijker werd, voegde hij zich bij Ken Holden's squadron, gaf nog een vuur stoot naar een ronddolende vijand en kwam, he vig transpirerend maar opgewonden op zijn ba sis terug. Weer twee sterretjes in zijn logboek; er kwam werkelijk weer leven in de brouwerij. Van dat ogenblik af maakten ze op zijn minst één ..sweep" per dag, tenzij het weer te slecht was. Hun verliezen waren betrekkelijk gering, doch stegen niettemin langzaam en er was geen uit zicht op het einde van de strijd. Je moest daar maar niet aan denken alleen maar voor het ogenblik leven. Maar dat was moeilijk en het was vooral moeilijk wanneer je voor het aan breken van de dag wakker werd en aan het den ken sloeg; in de lucht had je er geen hinder van, want dan waren je ogen en je hersenen te druk bezig. Bader had niet de minste last van nervositeit; hii was altijd de nonchalante kerel in het zwarte vliegpak een blauwzijden das met witte stippen om zijn hals geknoopt, de man die zijn onaf- O» levensgeschiedenis de piloot zonder bene scheidelijke pijp pas in z'n zak stopte wanneer hij zich in zijn cockpit hees. Wanneer ze bo ven „Diamond" (de codenaam voor Beachy Head) rendez-vous hielden en koers naar Frank rijk zetten, zagen ze beneden zich het kielzog van de snelle boten der Opsporings- en Reddings- Dienst van de R.A.F. die hun posities in zee gin gen innemen teneinde vliegers op te pikken, die in „de plomp" waren beland. Dat was niet leuk om aan te denken, maar aan de andere kant toch wel geruststellend. XX Met de dag werden de Messerschmitts bruta Ier en namen ze in aantal toe. Verbeten vielen ze de buitenste Spitfires van de escortes aan en steeds vaker liet Bader zijn vliegers de forma tie verbreken, waarna de lucht een paar wilde minuten lang daverde van de grommende draaiende en vuur spuwende jagers Verscheide ne vliegers van de wing behaalden successen er drie Spitfires gingen verloren De Messerschmitts bleven zeer verstandig nooit lang in de buurt om het met de beter ma noeuvreerbare Spitfires uit te vechten, omdat zij in een gevecht van man tegen man de mindere Doch ondanks hetgeen de Britse propa ganda beweerde, waren de 109's een tikje sneller en daarom was voor de Duitsers de aangewezen tactiek: op de vijand neerduiken, schieten, en er vandoor te gaan Soms trokken ze hun toestel len weer op of maakten ze een halve rol, na ze in tegenovergestelde richting uit de strijd wegdofken. Voor elke Spitfire die na een lucht gevecht van zijn makkers was afgedwaald, gold onherroepelijk de order dat hij zich onmiddellijk bij de dichtstbijzijnde jagers moest aansluiten zodat er op z'n minst twee toestellen naast el kaar vlogei., die eikaars staart konden dekken. Want daarboven gold de wet van de jungle en de eenzame liep het grootste gevaar. Toen ze op een dag boven het Kanaal op huis aan vlogen, zag Dundas tot zijn ontsteltenis dat Bader, die naast hem vloog, het dak van zijn cockpit openschoof, zijp zuurstofmasker afdeed, z'n pijp in de mond stak, een lucifer afstreek (hij moest de stuurknuppel dus met zijn knieën bedienen), zijn pijp aanstak en als Popeye zat te paffen, terwijl de slipstroom de rookwolken weggriste. Dundas smachtte naar een sigaret, maar kon zich bedwingen omdat geen normaal mens vuur maakte in de cockpit van een Spit fire. Bader keek zijn kant uit, zag Dundas' stom verbaasde blik, grijnsde en maakte een gebaar van ,,je kunt 't me doen". Na die vlucht rookte hij altijd een pijp op weg naar huis en de vlie gers naast hem plachten dan van hem vandaan te stuiven, ten dele bij wijze van grap, maar toch ooft omdat ze er helemaal niet zeker van waren dat Spitfire D.B. niet plotseling zou explo deren. Maar dat gebeurde niet en versterkte de 'roeiende en inspirerende mythe dat Bader bom vrij, kogelvrij en vuurvast was. IWOKD7 VERVOLGD, Y^OLGENDE week is er niet alleen de openingszitting van de Staten- Generaal; dan openen ook de univer siteiten en hogescholen haar deuren. Een als regel belangwekkende gebeur tenis gaat daaraan vooraf: de rector magnificus van universiteit en hoge school draagt zijn waardigheid aan zijn opvolger over en hij doet dat met een rede, die om meer dan één reden aandacht toekomt. Eigenlijk is het ten onzent met het bestuur van universiteiten en hoge scholen vreemd gesteld. Hoogleraar is men om in de gemeenschap van de universiteit wetenschap te beoefenen en om voor zijn deel werkzaam te zijn aan de vorming van de studenten. Bij de benoeming wordt overwogen, of men aan deze eisen voldoet- Maar naar toerbeurt wordt van de hoog leraar nog, zo niet iets meer, dan toch iets anders verlangd: hij moet gaan optreden, een jaar lang, als rector van de universiteit of van de hoge school. En dat rectoraat is toch wel bij uitstek een besturende functie. J-JIERIN schuilt iets vreemds. Wordt iemand als hoogleraar benoemd, dan pleegt geen vraag te zijn die gesteld wordt: is deze man bekwaam om te zijner tijd ook eens rector mag nificus te worden? Aan dit vermogen ontleent men geen voorwaarde voor zijn benoeming. Intussen: dat hij eens rector zal worden is zekerder dan dat het zomaar ligt in de lijn der ver wachtingen. Er zijn ook ten onzent de laatste tijd wel stemmen opgegaan om in deze procedure verandering te bren gen. Zoals hier en daar in het buiten land zou men het rectoraat tot een meer blijvende functie kunnen maken, waarmee dan een daartoe bij uitstek bekwaam persoon te belasten zou zijn. Op zichzelf ware hiervoor iets te zeggen. Maar het huidige systeem heeft toch ook wel zijn eigen bekoring zelfs zijn eigen bekoorlijkheid. Want bij dit systeem wordt nu, soms zelfs plotseling, een man van weten schap, een man van de studeerkamer, geroepen tot een gans andere functie. Niet meer het specialisme van zijn eigen wetenschap, maar de totaliteit van de universiteit is nu en een jaar lang zijn werkterrein gewor den. Maar midden in dat nieuwe en wijde werkterrein staat hij met de onbevangenheid, die, als het goed is, de man van wetenschap eigen is en ook nu eigen blijft. ^ULK een rectoraat vergt van degene die er mee bekleed wordt bijzon der veel- Men kan wel zeggen, dat de drager er van gedurende dat jaar voor zijn eigen wetenschap nagenoeg verloren is. Na dat jaar zal hij boven dien nog enige tijd nodig hebben om de voortgang, die zijn wetenschap in middels heeft gemaakt, in te halen. Daarom is het jaar van het recto raat voor de drager in zekere zin een offer, een offer overigens dat de één gemakkelijker zal brengen dan de ander. Maar het is een offer, dat toch ook wel wordt beloond. Want er zit in deze gewoonte ook veel boeiends. Boeiends zit er in voor dc rector zelf. Hij komt in aanraking met veler lei uit het volle universitaire leven. Hij moet zich verdiepen in allerlei aangelegenheden. Hij krijgt wetten en besluiten voor zich. Studentenkwes- studentenproblemen worden hem voorgelegd in een bonte veelheid menigte. Dit alles mag voor hem niet maar blijven een object van stu die; hij moet er ook beslissingen in Dit brengt het besturende ka rakter van deze functie met zich- J-JET boeiende zit er ook in voor de buitenwereld. Voor de universi-. en hogeschool, die kunnen zien, hoe elke rector ook het telken jare weer gebruikelijke volvoert in eigen sfeer, in eigen opvatting en in eigen stijl. Ook onder de hoogleraren is nu eenmaal veel verscheidenheid, die door eenvormigheid van toga en baret niet kan worden verhuld. Dat boeiende komt vooral ook naar voren, wanneer het jaar van het recto raat een einde neemt en het ogenblik daar is, waarop de rector, met meer of minder graagte, zijn opvolger de ambtsketen om de schouders gaat leggen. Want dan is ook het moment daar, waarop de aftredende rector in een rede verslag gaat uitbrengen van zijn bevindingen. Dan gaat hij vertel len, hoe hij, de man van wetenschap, de man van de studeerkamer, een jaar geleden terecht kwam in heel deze wereld, en hij gaat rapport uit brengen met de onbevangen nauw gezetheid en plichtsbetrachting, die hem, de man van wetenschap, is blij ven kenmerken. En ook dit doet hij weer in zijn eigen persoonlijke stijl. Wij voor ons willen wel zeggen, dat we met gepaste belangstelling naar al die redevoeringen van volgende week uitzien. Advertentie VenhcJk. chocolade PASTILLES

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 2