•USSiE^ESi NARE GEWOONTEN BAZEN" VAN AMSTERDAM, VIA ROSENDAAL NAAR PARIJS NASPEL VAN DE ZOMER Dienst aan christelijke barmhartigheid KT/ETSEN GOUDBANDLELIE ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1956 AMERIKAANSE SECRETARESSEN KLAGEN OVER: VAN DE Reeds een maand lang zoeken wij een pienter meisje voor de post van jongste secretaresse van ons bureau. Tot dusver hebben wij met minstens 200 meisjes gesproken. Ongeveer 150 wilden alleen weten of wij air-conditioning (luchtregelingapparatuur) hebben. Dat hebben wij niet. Een stuk of twaalf voelden er alles voor, maar dan wilden zij zolang het nog zomer is om 4 uur 30 naar huis gaan Deze verzuchting is afkomstig van een New Yorks kantoor. Of het inderdaad waar is, wat er be weerd wordt? Het lijkt nogal vreemd, dat de interesse van drie kwart van de sollicitanten alleen maar uit ging naar die air-condi tioning ofschoon men er ook weer niet te gering over moet denken. Die air-conditioning zorgt in de winter voor warme en in de zomer voor koele lucht, en door de circulatie vindt er regelmatig luchtverversing plaats. In een op eengepakte steenklomp als New York is die luchtverversing wel van heel groot gewicht! Maar hoe het ook zij, er blijkt wel uit dat het verre van eenvoudig secretaresse te „bemachtigen" Amerika. Sommigen zeggen dat genwoordig de droom van menige Ame rikaanse zakenman niet meer een sport wagen is of een eigen zwembad, neen, in ietwat droefgeestige gepeinzen denkt hij aan een goede secretaresse. AANMERKINGEN Maar hoe denken die secretaressen er zelf over? Zij blijken op hun beurt ook heel wat aanmerkingen te hebben op de patroons. Dat kwam bijvoor beeld tot uiting op een vergadering, georganiseerd door de redactie van het blad, dat door het bureau voor de za- kenpraktijk wordt uitgegeven. Het duur de niet lang, of onder leiding van de voorzitster miss Suzy, zeiden de aan wezigen (allemaal secretaressen dus) wat hen ..hoog" zat. Dat bleek niet mals te zijn. Zaken lieden mogen dan aanmerkingen ma ken op het meisje, dat zich secretares se noemt of is, de medaille bleek ook een keerzijde te hebben. Een van de meisjes merkte nl. op, dat haar patroon de ergerlijke ge woonte had, om voortdurend met sleutels of kleingeld te rinkelen als hij brieven dicteerde. Een heel hin derlijke bezigheid, die het haar niet mogelijk maakte een behoorlijk steno gram te maken. Een collega'tje van dit meisje vertelde, dat haar baas tijdens het opgeven van brieven steeds maar heen en weer ijsbeerde. Dui delijk spreken deed hij niet, hij mom pelde maar wat in zijn baard en het meisje moest maar raden wat er eigenlijk gezegd werd. Een veel voorkomende klacht was ook, dat de bazen, als ze papieren no dig hadden, of iets moesten opzoeken in oude brievenmappen, deze op een ontstellende manier door de war gooi den. De secretaressen moesten dan maar zien dat ze de boel weer opruimden. Natuurlijk is de les senaar van de baas heilig, daar mag geen mens aankomen, laat staan de secretaresse. Opruimen is taboe, baasd, dat jij een uit brander krijgt als hij door die enorme chaos iets niet terug kan vinden, vertelde een van de secretaresjes. Er waren nog veel meer klachten: het no teren van afspraken zijn zak steekt of onder zijn vloeiblad schuift Het neerkriebelen van no tities voor de secreta resse, onderweg van huis naar kantoor, op de rand van zijn och tendblad. En een heel grote grief: weggaan zonder boodschap ach- te laten. De „baas" iveel van geen ophouden, h{j ijs beert door de kamer en dicteert de ene brief na de andere. En de tijd draait sou de directeur er niet aan denken dat iyn secretaresse ook wel eens naar huis wil? Een goede secretaresse heeft hart oor haar tverk, maar soms sou de lust tot werken je hartgrondig vergaan- -XiffrirtrtrtrtrtrtrtririrtcirirtrirCriiiiirtrtrii-ü-ü- Veel vijven en zessen! De henne-eieren zijn ste produkten van de in dit jaar gebo ren hennen. De kuikens, die de boeren tussen januari en april voor de verjon ging van hun pluimveestapel hebben ge kocht, beginnen na vijf maanden te leg gen. Er zijn dus nu al heel wat jonge hennen met de leg begonnen. In het be gin zijn de eitjes klein, zo tussen de 40 en 50 gram. Dit zijn de „vijfjes" Op vele punten verdienen deze eie de voorkeur boven de grotere. De schaal is in het algemeen veel sterker, want de kalkreserve, waaruit de kip produceren van de eischaal put, groot. Toch is de schaal in verhouding niet zwaarder dan bij een groot ei geval is. Verder hebben deze eitjes fijne smaak, voor sommigen een delicatesse. Kinderen, die wat moeite hebben met een groot ei-ineens, zullen deze kleine eitjes zeer kunnen waarderen. Ook de voedingswaarde betreft, is het niet nodig om kleine kinderen de grootste eieren te geven. Tot eind oktober gen we een behoorlijke wachten. De Amsterdamse modc-on een van de beste couturiers Behalve kledingstukken (dit deswege „la ligne ampouler hij oi crper Dick Hollhaus, volgens som Nederland bezit, is een veelzijdig izoen geïnspireerd op het gloeilampjt eheten) ontwerpt hij ook hoeden, sc t.w strengen gekleurd en geslepen glas) voiles die bij avondkleding de hoed Dick Holthaus richt zich voornamelijk op Italië, waar dit jaar platte beugeltassen de mode zyn en waar de puntige schoentjes steeds de toon aangeven. De hoeden hebben over de hele lini neiging naar het baret-achtige. Al deze tenden/en vindt men terug i grappige wit-awart geruite combinatie op de foto rechtsboven. Blijven de sokken van wol De strijd tussen synthetische vezels en wol duurt nog in onverminderde he vigheid voort. Toch schijnen de fabri kanten van wollen produkten niet zo be ducht meer te zijn voor concurrentie als voorheen het geval was, getuige een verklaring van de heer Max F. Schmitt. president van het Wool Bureau in New York. Wel hebben de ..wondervezels' ik in het begin succes, maar na eni- tijd volgt onherroepelijk een terug- tai in de richting van wol. De heer Schmitt ïorme toename van het wolverbruik, zowel in de sector heren- en jongens- kleding (in 1955 17 pet. boven 1954) als de sector dameskleding (in 1955 11 pet. boven 1954). Aanleiding tot deze uitspraak was de mededeling van Dupont (de grootste ny lon-magnaat van de Ver. Staten) dat een belangrijk aantal fabrieken van heren sokken op de marl|£ zal komen met Or ion exemplaren, vooral in de dikkere typen, tot op heden vrijwel uitsluitend -vaardigd uit wol. Maar de heer Schmitt zei er niet aan te twij felen, of ook in de sokkenindustrie wol zich volkomen weten te handhaven. Voor de Roosendaal: ontwierp Gré Nye een 1 meluaine, gegarneerd ingebracht. „VEEL HAAST. Ergerlijk vonden heel veel meisjes het dat hun directeuren in de middag pauze soms heel lang (vaak tot vier uur) met hun zakenrelaties bleven lunchen en borrelen, om dan op het kantoor terug te komen en de secreta ressen tegen de tijd, dat haar werk er op zat, brieven dicteerden of werk op gaven, „waar veel haast bij was". Met het gevolg, dat de meisjes 's avonds pas heel laat klaar waren. En intussen vonden diezelfde bazen het heel gewoon, dat ze hun secre taressen privé-boodschapjes opdroegen die ze dan natuurlijk, in hun lunchpauze in orde moesten maken „Zelfs geen bedankje kan er dan af," klaagde een meisje, „maar wel zegt hij, als ik vijf of tien minuten later binnenkom: Heeft het zo lang ge duurd?" triiirtrtriiitMiIrtrirtrtrftirirfrtïirtiArirtifrfrtrtr Gehoord dat vergellng van nylon niet alleen veroorzaakt wordt door zonnestra ling en warmte, maar ook kan op treden door opname in de vezel van vet (bijv. huidvet)vuil en kleurstof fen. Gezien een „armband" voor naaisters (of modinettes, zoals zij tegenwoordig officieel heten) waarop een klein speldenkussentje was bevestigd. Gelezen In „Denken en Doen" (maandblad der Nederlandse ver. voor huisvrou wen) dat er een textlelplakmlddel „Fealon" bestaat, dat de hulsvrou wen vele uren van moeizaam stop pen kan besparen. Door middel van een heet strijkijzer wordt dit mid del op de te repareren plaats, aan de achterkant van het kledingstuk aangebracht. Het zijn kleine stukjes van 15 bij 25 cm. Bij wassen en ko ken blijft het lapje aan de stof ge hecht, alleen bij chemische reiniging laat het los. NIET TE SPREKEN itïrtrtr/r-trtrfrtrb-irü-ü'üüii-Crirïz'tr misschien zouden zij die klachten nooit zo openlijk geuit hebben, als zij er door middel var. deze vergadering niet toe in de gelegenheid gesteld waren. De zakenlieden waren kwaad omdat zij geen goede secretaressen konden krij gen; de meisjes op haar beurt zou den de bazen dan wel eens even ver tellen dat het heus niet alleen'aan de secretaressen lag als de zaken minder vlot gingen dan wel wenselijk was. De waarheid ligt natuurlijk in het midden: voor een veeleisende zakenman zal heus wel te werken zijn als deze zakenman tenminste tegenover zijn se cretaresse óók efficiënt en correct is. Ochtendhumeuren en een mislukking in een transactie kan men moeilijk op de secretaresse verhalen! Wie de recensie op Blad Zij enige maanden geleden, en naar aanleiding daarvan het boek van mevrouw Haitsma Muiier- van Beuse. kom „de Secretaresse" heeft bestu deerd, zal er uit opgemaakt hebben, dat voor een goede gang van zaken van de zijde van de secretaresse ijver, nauwgezetheid en toewijding verwacht wordt, i vooral belangstelling Die belangstelling wordt bij de baas of de directeur stilzwijgend aanwe zig geacht, maar die zal toch ook tot uiting moeten komen in het tonen begrip voor het lang niet altijd eenvoudige werk, dat de secretaresse te verrichten heeft. Irritante ge woonten, zoals die Amerikaanse se cretaressen tijdens die vergadering, waarop ze het hart mochten uitstor ten, naar voren brachten, zijn er om af te leren! Juist in het belang van saak! Eén avond in de week: De eerste september het is, zoals Margaritha elders op deze pagina schrijft, net een soort nieuwjaar. De vakanties zijn voorbij, de scholen beginnen weer, het huishouden vraagt voorbereidingen voor de winter. Opvallend is het groot aantal goede voornemens, dat hen bezielt, die de schoolbanken al lang verlaten hebben. Velen zijn hard van plan een cursus te gaan volgen: de fijne keuken, knip pen en naaien, E.H.B.O., of ze willen zich aansluiten bij een vereniging. Want de winter komt en dat is tijd van plannen maken. Is de tijd het tenminste toelaat. „Geen tijd hebben" is een kwaal, haast een ziekte geworden. Verwacht van hen, die het druk hebben (maar nooit zo druk. of ze hebben nog wel even tijd om anderen te vertellen hoe druk ze het hebben niet, dat zij zich veel moeite en opofferingen zullen getroosten. Zij, die over de minste tijd bepchikken. presteren het meest. Dat komt meest al omdat zij beschikken over de vaste wil om door te zetten en zichzelf be perkingen op te leggen. Het is dat soort mensen, dat zo bitter-bitter no dig is in tal van verenigingen, die om nieuw leven en nieuwe activiteit vra gen. i'n „vereniging" is de werkgemeen schap van de Orde van St. Jan. Die orde bestaat uit Nederlandse edellie- I den, die het christelijk geloof in formatorische zin belijden en die daar van in woord en daad willen getuigen. Een facet van dit werk wordt gevormd door de groepen Johanniter zusters en Johanniter Help sters. Over deze laatsten gaat het nu zeer in het bijzon der. want deze groep kan verster king van haar ge lederen goed ge bruiken. Het gaat hier om prot. chr. jonge vrouwen van 18 tot 45 jaar. Zij krijgen een praktische oplei ding samen met de Rode Kruis help sters in de plaats van haar inwoning en hebben in de colonnes van het Ned. Roode Kruis dezelfde rechten en ver plichtingen als de NRK-helpsters. In tijden van nood treden zij als één team naar buiten op om te helpen waar ze kunnen. Waaruit die hulp bestaat? We behoe ven slechts de oorlogstijd of de waters noodramp in herinnering te roepen. De hulp van deze vrouwen is onontbeerlijk bij opvangstcentra, bij het verzorgen van zieken en gewonden. Er is in tijd van nood zovéél te doen en dan is het zaak dat er vrouwen zijn die de handen uit de mouwen steken en we ten wat haar taak is. Behalve dat zijn er echter ook nog vele andere taken, bijvoorbeeld het assis teren in zomerkampen voor lichame lijk gehandicapte kinderen, of op boottocht voor chronische zieken, of bij een samenkomst voor oorlogsinva liden. iroor de Johannlterhelpster komt er ech ter nog meer bij kijken. Naast deze technische training krijgen zij ook nog een geestelijke vorming vanuit de Jo hanniter Orde. Zij willen zich bewust zijn waarom ze dit werk doen. De lijdende mens heeft niet alleen be hoefte aan zorgende handen, maar aan een sterkend woord, aan Woord. Vragen, die liggen op het gebied ziekte en gezondheid, leven en dood worden in een korte schriftelijke sus behandeld. Een avond per week gedurende twee winters vraagt het, Johanniter Helpster derde klas te w den. Daarna kan het meisje of de jon ge vrouw haar diensten aanbieden in de uitgebreide vredestaak van hel Ned. Roode Kruis. Wie over dit alles nog meer wil weten, wende zich tot de secretaresse van de Werkcommissie Johanniter Orde, me juffrouw C. B. Rijnders, Burg. Van Hellenberg Hubarlaan 1, Hilversum. Men kan daar de meest uitgebreide inlichtingen verkrijgen over dit werk, in dienst van de christeljke barmhar tigheid. \yE zijn Zijn de kinderen klein, dan ut,o ...ij .unci Ui,6c.».j- kunnen we ons met volle en dankbaar voor de feld de ervaring hebben op- overgave op die heerlijke rust ergens buiten, 5eda"' hoe schrikbarend die duur deze maand is. De kin tellen elkaar stoere verha len, waarvan het luisterend moeder-oor zo het één en an der opvangt, wat haar doet genjtje volstaan. Moohten^de geen brieven of ansichten er. Vooralsnog kunnen va. moeder met een pla- die God ons gaf. Blij uit deren hebben en blij thuis en geen ge- jerimieer over het slechte zomerweer, vakantie-gan- gersWat dit betreft past ons alleen een oprecht mee- school nodig. Behalve de schoolbenodigdheden dik wijls ook nog iets nieuws voor kleding of schoeisel, i alles zoet met het hervonden speel. goed, waar ze vóór de vakan- niet meer naar omkeken, ar dat door de ontbering constateren: óók al verliefd. Tilt het niet te zwaar, ou ders! Ziet dit aan met een lach en een traan. Een lach, omdat u, gedachtig aan eigen puber-humeuren te lang i onze zin lijden onder de schei ding van de „geliefde", dan kan een flink koud waterbad nuchter, deur gesloten vonden, leven met hen, die door al dubbele rekeningen paar weken geleden, die gen bij thuiskomst, als ze het die regen en wind in mate rieel opzicht ernstig ge dupeerd werden. Als het u gaat als mij. Sas oude bekende wel overgaan traan, omdat zo groot worden, van het tóch fijn om hebben, weer in 't eigen huis terug "nÊeltde te komen. De eerste aanblik die januari is altijd vreemd. „O, wat is het hier kaalWat gek licht is het hierWat groot is allesroepen de kinde ren uit. Een paar minuten slechts duurt deze her nieuwde kennismaking met het oude huis. Dan zijn we elektriciteit, kerk of derszins. Er zijn onder ons natuurlijk de zeer verstandi- gen. die dit alles vooruit be kijken en deze bedragen al de vakantie opzij gelegd mij lukt dit -v.. ^en. voor de rest zorgt kinderen al <je school straks wel. Zodra de school met onderwijzers, leraren, vrienden en vriendin hun „wereld" is, Overpeinzingen van Margaritha zelf TTET DUURT nog wel enige n dagen vóór het leven weer „gewoon" is. Dat gewone le ven, dat toch zo boeiend is, begint pas als de kinderen al lemaal weer na gaan. September opzichten een nieuw begin Ik heb altijd een beetje een nieuwjaarsgevoel in deze da gen. Ook wat mijn portemon- houdt na de dure december maand, heeft na onze zomer vakantie september voor ons klaar liggen. Bereid er u maar op voor! Overigens: waar hebben wij anders nieu we moed en krachten voor opgedaan, dan om deze din gen vrouw-moedig, met een stralende glimlach tegemoet verte staren, te treden? Een beetje puzze- len hier en een tikkeltje schip peren da&r en we komen er wel weer zonder porte- scheuren doorheen. De vaders en moeders van grote kinderen behoeven in deze dagen een behoorlijke cocktail van wijsheid, begrip. humor. Daar komt de dochter-bak vis van vakantie thuis met ogen, die afwezig in een rose verte staren, met een mond, die niet eten wil.... Zij is ver liefd. Misschien voor 't eerst van haar leven. In het kamp of op een trektocht ontmoet te ze „hém". Dól zijn ze op groeien, straks voorgoed Begint niet direct me zwaarwichtige vragen als Terwijl wij zo middenin het naspel van de zomerva- cantie zitten, werpen we al eens een schuin oogje op on ze -Zwart-Jan, die daar nog uitvliegen ^oud staat- maar nu al s avonds eens om eten reet met schreeuwt. Onze kolenkist is schoon leeg. Zouden we 't is nu nog augustus. kunnen de kolen nog voor zoiets. Ten eerste weten de zom«"prijs krijgen. pubers daar waarschijnlijk maar die dure september. rl"jhet antwoord op m"n'1 h"' mee op te vrolyken! ï-ictftr-trir-firh-ir-fr'h-irirCr-erirb-trtr-trectcirtrtrkïr-er Wij willen u voorzetten Kwetsen *?t is zo'n naar woord, maar als het als zelfstandig naam woord gebruikt wordt ligt de zaak enigszins anders. Kwetsen zijn nl. ook langwerpige, vrij harde pruimen, en daarvan kunt u een taart maken, die bijzonder fris en smakelijk is en niet eens zo heel veel tijd vraagt. Voor het deeg heeft u nodig: 250 gi bloem, 125 gr boter, 90 gr sutkei 5 a 10 gr vanillesuiker, zout, 1 c citroensap, 2 a 3 eetlepels melk. Voor de vulling: J tot 1 kg kwetsen 2 a 3 eetlepels gemalen amandelen 50 gr suiker, 4 dl water en iets citroensap. Voor het deeg de boter door de ge zeefde bloem snijden en er met de rest van de bestanddelen stevig deeg van maken. Hiermee de beboterde open vruchtentaart vorm voeren, de andere delen erin strooien en daarna de gehalveerde kwetsen (de pit verwijderen!) erin leggen. Hieroverheen de suiker, die in het water is opgelost en waaraan iets citroensap is toegevoegd, gieten en de taart 30 a 40 min. in een matig hete oven bakken. Wanneer u nog energie over hebt om een soepje te componeren voor de zondag, beproef dan eens uw krachten op een witte ragoütsoep. Benodigdheden: 1 liter bouillon, iets foelie, peterselie 40 gr bloem, 40 gr boter, 1 ei. 4 dl melk of room, iets citroensap. 50 gr gehakt. De bouillon met de foelie en peter selie een half uur laten trekken en zeven. Met de boter en bloem er een glad gebonden soep van koken. Van het gehakt kleine balletjes vormen en deze 10 minuten in de soep mee laten koken Het ei in de soepterrine kloppen, de melk erbij doen en onder voortdurend roeren de hete soep erbij gieten On smaak afmaken met een paar druppels citroensap. 1 kttitirtrtrirtrtrtrü-trCrtririrtrtrti-ütrtrCtii-uütiifCi-üir-CztrCrirütrirtrtririrbiró-trirtrk-iririrtrti-tct ivortelt ook boven de bol Van oude tijden af is de lelie bloem geweest, die de aandacht trok. Ze werd besproken en be zongen. Ze werd als model ge nomen voor beeldhouwwerk en in de heraldiek. Haar grote bloemen waarin de meeldraden elegant wiegelen, haar mooie kleuren, voudig en toch opvallend, haar sierlijke, deftige vorm zullen des tijds indruk hebben gemaakt en doen dit nu nog. Als kamerplant treft men de lelie niet vaak aan. De meeste soorten lenen zich daar niet voor. Toch hebben we wel eens heel mooie exemplaren in de kamers zien pronken. „Pronken" is inderdaad het juiste woord, en voor zoiets is de Goudbandlelie bijzonder geschikt. Deze lelie geeft veel voldoening in de kamer, maar dan moet men be ginnen met een bol bij een goed, ook irriteren wij hen zo gruwelijk mee. waardoor Snjpt we weer een stukje vertrou. wen verliezen. Zodra het wer kelijk ernst wordt horen wt dit heus wel. Maar die maand hu!, wat stormt het buiten!.... onze hand de telefoon het nummer van de brandstoffen- handelaar. de scholen liggen wél, dat doen verliefden i de huismoeders juist veel. Natuurlijk is hij -j.iui- dg,. Herrlichste von Allen' ze hebben elkaar voor eeuwig trouw beloofd. Er komt een brief of ansicht met een post is al zegel, die schuin zit of waar „dag schat" onder staat. De puber-zonen komen thuis, ver vragen dikwijls al dadelijk een flin- de opgedane sommigen ook een extra snuifje humor. Wat het eerste betreft: direct heel wat te te strijken, te verstellen Wij beluisteren onder de cantie-verliefdheden lopen wegstervende klanken van meestal op niets uit. In de 7rvrnorc nacriai j vacantie ziet ieder elkaar op zomers naspel de eerste z'n best. Jongens en meisjes tonen van het preludium van naar wie ze in 't gewone le- le winter, die ons dit jaar i°a'h «or lanj verlaten heelt. zijn dan opeens met reool van liefelijkheid er •harme omgeven. Ziet hel maar eens geduldig aan. Over een paar weken komen MARGARITHA vertrouwd adres te kopen. Die bol moet voorzichtig behandeld en dadelijk na de ontvangst geplant worden. Daarvoor is nodig een vrij grote, diepe pot. Nadat eerst een paar potscherven op de bodem gelegd zijn, vult men de pot voor de helft met zeer voedselrijke aarde. Hierop plaatst men de bol en drukt die voorzichtig een beetje aan. Verder doet men voorlopig niets. De wortels uit de wortelschijf, niet zo bijzondér veel, ontwikkelen zich en de bol gaat uitlopen. De stengel groeit zienderogen, en zodra deze stengel hoger wordt dan de rand van de pot, vult men deze verder met voedzame aarde. Nu kunnen de wortels, die boven de bol uit de stengel ontstaan zich goed ontwik kelen en de. plant tot forse groei aanzetten. Zowel in het eerste stodium, als de pof nog slechts halfvol is, als later bij de volle pot giet men maar matig. Men behoeft alleen maar te zorgen, dat de grond met uitdroogt. Alles geschiedt terwijl de pot in een koele kamer blijft en dicht voor het raam staat. Eindelijk ziet men de bloemknoppen verschijnen. Nu kan men de plant wel in de huiskamer brengen, maar wacht liever nog een poosje bijvoorbeeld zolang tot de kleur ven de bloem te zien is. Al^/e P10?™ uitffebloeid is, moet men de plant laten afsterven Men zet i', P°! h°' weg maar neme de bol met uit de pot Het is beter datje empe jaren in de oude gremd blijft staan. Hoogstens kan men de bovenste aarde vernieuwen met heel beste bloemistenaarde. Dat doet men in het najaar al, men door weer Wat water ,e geven de bol tot nieuw leven aanspoort.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 15