Olympische pelgrimage
in Olympisch jaar
Toeristenpolitie helpt vreemde
bezoekers uit de nood
OPVALLENDE
KWALITEIT
IBE
BRIEVEN UIT
AUGUSTDORF
5
VRIJDAG 27 JULI 1956
Vaarwel aan het Griekse vasteland
O
(Van onze speciale verslaggever.)
VIII
LYMP1A. Het horen van de naam alleen al is voldoende om iedereen
vuur en vlam te zetten. Zo suggereert de prospectus tenminste. Van
zelfsprekend wordt daarbij gespeculeerd op de roem van de Spelen. Er
zulks niet geheel ten onrechte. Bovendien beleven wij ditmaal nog eer
Olympisch jaar. Voor mij, die met dit speciale jaar voor ogen naar de ge
boorteplaats van de befaamde Spelen pelgrimeerdezal de naam echter
altijd verbonden blijven met de beste herinnering aan de Toeristenpolitie.
Dank zij dit instituut van de Griekse Hermandad, naar mijn weten geen
plaatselijke noch zelfs Griekse godheid, verkeerde een voor mij bijzonder
nare reiservaring namelijk in een zeer goede.
Griekenland veilig reizen is. anders had
ik dit onbelangrijke geval niet aangehaald.
Het was hierbij eveneens de bedoeling de
niet genoeg te roemen toeristenpolitie
u in te leiden. Zij helpen het pad van
toerist, die zich in het een of ander dreigt
te verstrikken, te effenen.
Lieflijk Olympia
TNAAR IS ECHTER nog Olympia zelf,
dat om .aandacht schreeuwt. Wel, de
plaats het verkleinwoord moet hier
eigenlijk gehanteerd worden is
lieflijk celegen Het landschap is
Het begon heel normaal met het „Sto
kalo", het „goede reis" van Griekse
vrienden. Die zetten me met deze woor
den op de diesel, welke me van Athene
naar de wieg van de Spelen zou rijden.
Daar ik derde klas reisde èn op een
weekeinde, vond ik alle plaatsen bezet.
Het plaatsje verwisselen is echter ook
in Griekenland op lange trajecten een
goede gewoonte en nadat men mij als
„Amerikaan" had ontdekt, werd er al
onmiddellijk plaats ingeruimd. Voor de
„Americanos", sit down please. De Ame
ricanos maakte zich al gauw als Hollan-
dos bekend en de vreugde was er des
te groter door, naar bleek Het ging als
een lopend vuurtje de hele wagon door:
een echte Hollandos in de trein. Aan het
handenschudden kwam geen eind en het
regende uitnodigingen om „eens langs te
Geitenbraad
T\AT WAS EVENWEL helemaal niet
doenlijk. Ik moest hals over kop nog
naar Olympia, wegens een wat overhaast
vertrek naar Kreta. In dit Olympische
jaar mocht ik echter deze jslaats in geen
geval onbezocht laten. Dus werd het op
zijn Amerikaans „even Olympia doen".
ach
I
Maar toen had ge de trein
moeten zien, na de ontdekking van
het „misdrijf", ledereen was al even
ontzet over het gebeurde. Dat
hier nog nooit vertoond: een toerist
bestelen, ledereen sprak er schande
over. Het ontbrak er nog maar
dat er aan de noodrem getrokken
werd. Toen hoorde ik echter ook
voor de eerste maal over de toeris
tenpolitie spreken. Die zou het geval
wel ophelderen en het toestel weten
te achterhalen. Daar was iedereen
van overtuigd. Ik begreep niet hoe,
maar besloot crp het volgende station
Pyrgos was het meen ik, den man in
de arm te nemen die het woord
„touristpolice" op zijn mouw droeg.
Wandelende V.V.V
heden heeft dé Griekse regering de hof-
waarin echter altijd nog zo'n kleine tien
uren dieselen gaan zitten.
De uitnodigingen moesten dus beleefd
van de hand gewezen worden, met de
boutjes geitenbraad en de ietwat harsig
maar goed op de tong liggende wijn was
het anders gesteld. Die konden met goed
fatsoen en tegen inruil van wat speci
fieke Nederlandse lekkernijen worden
geaccepteerd. Zo werd het langdurig
dieselen een ongemeen genoegen. Bijna
het hele traject liep langs de kantige
kust met het heldere blauwe water en.
aan landzijde, de bergmassieven en de in
de vlakten overal bloeiende onvolprezen
oleanderstruiken. Paradijsje, op Griekse
aarde.
De pasgemaakte vrienden hadden ech
ter, op twee hunner na, Olympia niet
als reisdoel en stapten onderweg dus
uit. In de buurt van Olympia was er dan
ook plaats genoeg. Nu wilde echter het
vervelende geval dat ik mij in de door
lopende wagon van mijn camera had ont
daan. Het toestel hing op een haakje
achter mijn plaats. Tegen de tijd dat de
zonsondergang zich in smeltende kleuren
aanmeldde toog ik, daartoe uitgenodigd
door mijn nieuwe kennis, naar de treir.-
bar om me daar wat te laven. Het foto
toestel bleef achter. Geen eerlijker volk
dan het Griekse, dus was er ook geen
directe aanleiding om het ding met me
mee te dragen.
Camera verdivenen
TAAT DE MEESTEN de volgende halte
uitstapten en door mij onbekenden
werden vervangen, heb ik evenwel niet
geweten. Zo was ik dus niet op de hoogte
met het jongetje, een knaapje van een
jaar of acht, in wiens ogen de cameia
die daar achter hem hing, een aantrek
kelijk speelobject moet hebben toege
schenen. Bij de volgende „stop" moest
hij er al uit en wat lag er voor hem
meer voor de hand dan de daar onbe
heerd hangende leren foedraal met het
kiekkastje mee te nemen. Tenslotte wa6
De Heratempel in Olympia
felijkheid gehad eenheden van deze spe
ciaal geïnstrueerde mannen rond te
strooien. Zeer ten gerieve van de vreem
deling, die meestal niet alleen heg noch
steg weet, maar bovendien met het taal
probleem heeft te worstelen. Met deze
geüniformeerde politie nu kan men ge
rust een mondje moderne talen spreken.
Het zijn eigenlijk wandelende V.V.V.'s,
bij wie men nooit tevergeefs aanklopt.
Vragen als die waarmee ik hen nu
lastig viel hadden de heren niet vaak
te beantwoorden, gelukkig Maar nu kon
ik gerust zijn, negen tegen een, zeiden
ze, dat ze mijn verloren bezit terug zou
den krijgen. Het was al laat in de avond
en de naspeuringen zouden in de nacht
al beginnen. Of ik de volgende dag, op
de terugweg, maar even naar hen wilde
uitkijken.
Wel, laat ik een lang verhaal kort hou
den. Het kwam allemaal op zijn pootjes
terecht, zoals zij voorspeld hadden.
De volgende morgen werd ik nl. in mijn
overpeinzingen, staande op het halve ge
welf van de (Romeinse) toegangspoort
van het antieke stadion van de „Altis",
het oude heiligdom in Olympia, gestoord
door een agent. Ik dacht niet anders dan
dat hij mij zou verbieden op de koepel
te staan. Hetgeen me op zichzelf al een
beetje bevreemdde, aangezien ik in dit
gezegende land hooguit twee verbods
bordjes ben tegengekomen Zijn komst
had echter een heel ander doel. Er was
juist bericht binnengekomen van de toe
ristenpolitie in Pyrgos en dat luidde
gunstig. De camera was achterhaald. Zo
vernam ik van het Jochie, dat in een
speelse bui zijn handen niet had kunnen
thuishouden. Het jongetje kreeg een
reprimande en ik gaf mezelf er een,
omdat ik de gelegenheid had geschapen
die uiteindelijk toch maar een dief
maakt.
Hiermee wil gezegd z(jn, dat het in|
S
Praxiteles' Hermes: gladde jongeling
groots, wel vredig. Het heeft misschien
iets weg van ons Limburg, met
landschappelijke correcties hier en daar.
Er zijn bloemen overal in het rond
de pijnbomen reiken ook hier hoog n
de hemel. Vriendelijker en vreedzamer
oord om er de gedachten te bepalen bij de
vierjaarlijkse ontmoeting van de spor
tieve wereldjeugd is moeilijk denkbaar,
zoveel rust gaat er vanuit.
Het museum, met een ongekend rtfke In
houd, willen we met eon paar r
;n. Wat er te zien is, Is In brede
kring bekend. De frontongroepen vai
Zeustempel z(jn prachtig, de Hermes
raxiteles is een gladde marmeren jongen
q de Nike van Paiontus is, ondanks
eggeslagen hoofd, een sierlik zwevende
godin. En zo is er zoveel meer.
Markant maar niet overheersend
is in het rustieke landschapsschoon
ongetwijfeld de Kronos, de door den
nen gans overwoekerde bekende
berg. Heuvel of kopje moogt ge, wat
mij betreft, ook zeggen. Aan de voet
deze milde berg ligt dan de Al
tis, het oude heiligdom, dat ge gaan
de langs een lange statige laan van
cypressen via de brug over de Kla-
deos benadert.
Het eerste wat dan opvalt is de plaats
aar het Olympische vuur ontstoken
pleegt te worden. De avond voor
aankomst was er juist met enig cer<
nieel vuur weggehaald om overgebracht
worden naar de Olympische rulter-
spelen te Stockholm. Enige tientallen
rs verderop rust het hart van Pierre
baron de Coubertin, de man die de spelen
v leven inblies, onder een niet al te
Het oude tempelcomplex zelf is over
groeid met hoog gras en kruiden, het
geen het wandelen er een dubbel ge
noegen maakt. De Duitse archeologen
hebben hier groots werk verricht.
Het meest indrukwekkend is het
middenveld met de netjes in moot
jes uiteengevallen zuilen van de
Zeus-tempel. De kapitelen zijn van
een haast onvoorstelbare omvang en
het vellen van de geweldige, dertien
meter hoge zuilen kan haast onmo
gelijk door mensenhand zijn ge
schiedt. Ook hier zal de aarde, in dit
door bevingen zo vaak bezochte land,
wel in opschudding zijn geweest, met
alle ruïneuze gevolgen van dien. De
zuilentrommels van modderkleurig
poreuze steen liggen bezijden het
kloeke basement. Phidias plaatste
hierop zijn dertien meter hoge gou
den godenpóp van de Olympische
Zeus, die maar net onderdak was.
De tempel zelf was 210 meter lang
en 30 meter breed.
Via de paar zuilen van de Heratempel
de galerij van schatkamers trekken
e aan op het achteraf gelegen antieke
stadion, waar kennelijk nog in gewerkt
wordt, gelet op de kiepwagentjes en de
De ruimte zelf lijkt nauwelijks
verrassend goed van smaak
M.
lang genoeg om er een sintelbaan
e brengen, maar op de aarden talud
tegen de noordhelling van de Kronosheu-
vas plaatsruimte voor 20.000 perso-
Start en finish zijn ei
lijnen nog blijven staan. Overigens
'e een lyrischer harp bespelen c
klassieke Spelen hier tot leven te wekken
recht te doen. Zodra de Spelen
bourne wat dichter voor de deur staan,
zullen we daartoe wellicht nog de ge
legenheid krijgen.
Laten we voor dit ogenblik tevreden
Qn met de vrede, die van dit plaatsje nu
nog uitgaat. Speelser kan ik mün reis
notities over het Griekse vasteland immers
niet afsluiten.
Al moet ik dan nog eenmaal verant-
oording afleggen van de trip naar Kreta.
Snuffelen aan het vaste land der Grie
ken alleen is niet toereikend, de eilanden
zijn zeker zo belangrijk en interessant!
Overslagbedrijf begint op
zondag te werken
Het bedrijf van de in oktober 1954 op
gerichte N.V. Overslagbedrijf Amsterdam
begint zondag a.s. te werken. Men zal
namelijk de lading overslaan van het
Liberiaanse s.s. Galatia, dat met 13.825
ton steenkolen uit Amerika op weg is naar
Amsterdam. Het overslagbedrijf ds opge
richt door een zestigtal hoofdzakelijke
Amsterdamse bedrijven en de gemeente
Amsterdam, die tezamen voor 5 miljoen
hebben deelgenomen.
EXAMENS BOEKHOUDEN M.O.
Boekhouden MO.
G. Kleinki
G. J. v d H<
Holst. Rotterdam;
dam; J tJonguma.
Rotte rdBi
i; H. J M. Hej
I. L J. van Hoor
Tilburg; H W.
nans. Zwijn-
Oss; Th W.
uys, Tilburg;
G C. Klooster.
Almelo; N. J.
d Knaep. Rotterdar
i E. de Jong, 's-Gra-
lage.
EXAMENS TEKENEN M.O.
•GR A VBNHAGE26 juli. Geslaagd
het examen Tekenen M 9 akte M.
E. M. Korver, Amsterdam- de hei
H. Ames. Haarlem: J Binnendijte. Rotter
Amsterdams paartje
in Schotland
getrouwd
Het van huis weggelopen Amsterdamse
paartje S.mone Snijders en Jos van der
V;s is gisteren te Dumbartonshire. Schot
land, getrouwd, omdat het v
'ijk in het eigen land niet de
;reiste
ouderlijke toestemming had kunnen krij
gen. Vlak voor het burgerlijke huwelijk
belden de ouders echter uit Amsterdam
op om hun kinderen ervan op de hoogte
'e brengen, dat zij toegaven. Verder vroe
gen zij Simone en Jos asjeblieft nog voor
de plechtigheid naar huis te gaan.
De bruid wilde echter per se te Dum
bartonshire trouwen. Na het kerkelijke
huwelijk verklaarde zij dolblij te zijn. dat
zij daartoe besloten had. Een telegram,
waarin de toestemming tot het huwelijk
gegeven werd. was ontvangen Aan die
toé stemming was echter de voorwaarde
verbonden, dat zij 21 jaar oud moesten
In het kerkje verdrongen zich ongeveer
2u0 nieuwe vrienden, die zij zich gemaakt
hadden tijdens het volgens de Schotse
wetten voorgeschreven verblijf van 21 da
ten te Dumbartonshire.
Daarvoor was het burgerlijk huwelijk
voltrokken in het kantoor van de burger
ij ke stand te Giffnock. De eerwaarde heer
Alan G. Hasson. die het kerkelijke huwe
lijk voltrok, fungeerde als getuige.
Velen hadden geschenken bij zich en
het jonge paar keerde naar de pastorie
terug met tafelkleden, handdoeken, luiers,
linnen en een beurs met geld.
Passagiersschip aan de
steiger in IJmuiden
De Oslofjord (16.844 ton) zal maandag
s eerste passagiersschip sinds de oor-
g een bezoek aan IJmuiden brengen
1 meren aan de nieuwgebouwde toe
ristensteiger. Het schip komt met 391
passagiers van een trip langs dc Noorse
fjorden naar IJmujden. De passagiert
zullen een bezoek aan Amsterdam bren-
Nederlands smaldeel
5 dagen in Stockholm
Het Nederlandse smaldeel dat een be-
;oek aan Leningrad heeft gebracht, li
gisteren in Stockholm aangekomen, waar
voor een beleefdheidsbezoek vijf
dagen zal vertoeven.
Honderdvijftig schepelingen werden
door de Zweedse marine uitgenodigd
een diner op de basis Skeppsholmen,
in het centrum van Stockholm. De com
mandant bracht bezoeken aan de Zweed-
autoriteiten en de Nederlandse gezant.
IV. Man kann doch nicht...!
A-ugustdorf, juli
'Wijt ge, als vreemdeling, een zoiidagoch-
tend dn het protestantse kerkje
te Augustdorf, dan zult ge daar een
wijze van afkondigingen voor de ge
meente horen, die ge én Nederland niet
kent. Elke mededeling, die van een ge
schiede begrafenis of die van een voor
genomen huwelijk, wordt elk voor zich
namelijk begeleid door een sobere voor
bede. een stijl. die ook „btf ons" be
tracht zou kunnen zijn.
En. omdat hij u niet kent. spreekt Pastor
Beine u bij de uitgang aan en nodigt u
een avond in het Pfarrhaus, waar ge
aan een met het zeldzaam Meissener
Porzelan gedekte tafel honderduit te
horen krijgt. Over NiemöUer, die on
bekend ie in het eigen vaderland, de
aanstaande Kirchentag in Frankfort am
Main, waar van de 2800 gemeentenaren
slechts één voor warm te krijgen is, en
het pastoraal probleem.
Want uiterlijke welvaart mag er zijn,
maar er is een leegheid in de ziel. De
leegheid na het verlies niet van de
Nazi-pohtiek, niet van de idealen van
Das Dritte Reich, niet van een Welt
anschauung, maar ten diepste van een
godsdienst, een religie. De geestelijke
onmacht van een geleegde ziel: in de
Oostzone „Man kann doch nicht in
einem Augenblick ehn Braunes Hemd
ausziehen und ein Rotes Hemd anzie-
hen" in de westelijke zone: ein
Christen Hemd man kann doch
nicht
In de vestibule van de pastorie staat
echter: „Lasset uns auf Christus
se hen", en ge hoo, t uw gastheer
o weldaad in de conversatie meer
spreken over Christus dan over eigen
moeilijkheid, en ten slofte neem? h(j
voor u zijn luit en zijn vrouw en de
kleine Christoph en Martin zingen
liederen van de zondagsschool voor U.
Ge herinnert u dat gering getal van
mensen in de kerk. die ene voor de
Kirchentag. dat zwijgende „man kann
doch nicht".
EZS39SE9Q'
RONDOM HOPE^DIAMANT
