Marathon een afgelegen
plaatsje aan zee
Moderne straaljagers razen nu
over het vredige Eleusis
Laten wij positief werken
kerk bouwen
en
de
Zoon keerde na twaalf jaar
hij zijn moeder terug
Smokkelscliip Planet vertrok
onrler anrlere kapitein
VRIJDAG 20 JULI 1936
Elk dorp heeft z'n Amerikaan
(Van onze speciale verslaggever)
TpR WAS GEEN REISOPDRACHT. Er was alleen de vakantie d>e me
-*-J Griekenlandwaarts dreef. Ik was dus vrij te gaan en te staan waar
ik wilde. De enige concessie die. ik aan dit vrijheidsbeginsel deed, was die
aan de sportredacteur. Zonder zijn influistering over de Marathonloop,
waar hij vol van is, zou ik Marathon waarschijnlijk links hebben laten
liggen. Het ligt wat verloren, wat uitmiddelpuntig, in het Griekse land.
Of eigenlijk, aan het randje van de zee. De verlossende kreet „Thalassa,
tlialassa" mag hier historisch en geografisch misplaatst zijn, deze woorden
kunnen je hier in een onbewaakt ogenblik van de lippen vallen.
Er was voor mij geen enkele reden om
Marathon te voet te doen, alleen omdat
eens een krijgsman in 490 v. Chr. ruim
veertig kilometers over berg en door dal
snelde om Athene kond te doen van de
grote zege, op het slagveld behaald. Men
kent de geschiedenis, waarin de loper
ten slotte het loodje legde. Maar zulks
niet voordat hij de zegevierende bood
schap „Nenekekamen" ofwel „Wij heb
ben overwonnen" had afgegeven. Het
was zijn laatste woord. Wat zou hij gezegd
hebben, als hij geweten had, dat atleten
in de twintigste eeuw zijn lange-afstand-
loop, maar nu zonder boodschap, zouden
navolgen?
Naar de tombe
TIC VOLGDE DUS de gemakkelijkste w"eg
naar Marathon en nam de bus, min
der heldhaftig, meer comfortabel. Een
heerlijke rit, over asfalt, dat niet stoort
tussen de wijn-tuinen en de olijfgaarden.
Attikè laat er zich van zijn vruchtbaarste
zijde zien; steil zijn de bergen van Eu-
boia, hoog de pijnen en rank de cypres-
sen. Langs de kant van de weg zijn bloe
men en zigeuners. Zij stofferen het land
schap, dat door hun aanwezigheid nog
aan liefelijkheid wint. En daarboven is
een hemelse blauwe lucht, die de kleu
ren nog helder aanzet. Veertig kilometers
met de bus duren ^evenwel niet lang en
de chauffeur vraagt, waar ik afgezet wil
worden: in Marathon of bij de tombe. Ik
kies de tombe en omdat de bus verder
geen Marathon-gangers bevatte, sta ik,
een tien kilometer voor het plaatsje,
leen op het asfalt. Ik had het blauwe
ter al gezien en ook het rechts var
asfaltweg afslaande pad.
aardig wandelingetje j Griekenland heeft met de naburige
n langs Balkanlanden gemeen dat het de ar-
Deze bevallige paardekop sierde
eens het voetstuk van het monu
ment der Dioskuren in Eleusis.
Dit stukje beeldhouwwerk be-,
aj hoort tot het weinige spectacu-
,a_l laire dat van het eens zo roem
de' volle Eleusis is overgebleven.
tussen wijnbouwende boeren door
veel vijgeboomte. Zo loop ik n==.
lege plek, een onaanzienlijke heuvel, de moe, die met de bitterste bijsmaak,
tumulus van Marathon. Nog geen vijftien kent. Het verschil met hun armoe-
meter hoog kan hij zijm Van hier rende di b ht d d
de krijgsman-loper, met het overwinnende
woord op de lippen, naar Athene. Aan °ttijd bij de hand hadden en dus niet
het kopje staat hij nu in bij de pakken behoefden neer te zit-
steen geportretteerd. De heuvel, die ge
langs een smal trapje beklimt, is een
grafheuvel. Eronder rust de as van 192
Atheners, die de krijgsdood stierven bij
de eerste Perzische aanval op Attikè.
Roodbruin is er de aarde, als nog van
hun bloed doordrenkt.
Op dit slagveld overrompelden de Athe
ners de Perzen en begonnen zij te graven
aan de ondergang der Perzische bar-
Men moet wel veldheer zijn om de be
faamde veldslag van dit verheven punt
uit in zijn geheel te kunnen reconstrueren.
Overigens, Herodotos heeft het strategi
sche wonder dat hier gewrocht werd al
voldoende bezongen.
Amerikaan
ten. Energiek van aard als ze zijn,
pakten velen hun schamele boeltje
en zochten het geluk in Amerika.
De meesten hunner boerden er goed
en kwamen met meer terug dan
waarmee ze gingen. Naar het oude
aderland terugkeren doen ze bijna
allemaal. Zo komt het ook, dat de
vreemdeling, mocht hij geen woord
nieuw-Grieks kunnen uitbrengen,
Hellas altijd wel zo'n thuisgevaren
Amerikaanse Griek tegen 't lijf loopt.
Alexandros
iiif ik r
r op
;n, die terug-
wuiven en roepen. Als ik ze even later
opzoek, drommen ze, niets verlegen, om
me heen en snateren vriendelijk in een
taal, die de mijne niet is.
Het is al laat in de middag en het werk
zit er bijna op. Marathon, wijs ik, ik
moet naar Marathon. Dat treft mooi,
want een boerenwagen zal ze er straks
heenrijden en ik mag mee. Zo rijd ik het
plaatsje binnen. Veel meer dan wat lan
delijke huizen, veelal met bloemen om
rankt, is er niet te zien. En de bus voor
Athene gaat pas over een paar uur. Dus
brengt de wagenmenner me eerst nog even
langs zijn Amerikaans-sprekende vrien
den. Amerikaans, want Amerika is voor
vele Griekenland op het platteland zoveel
als hun tweede vaderland.
Grieks toeristenverkeer
niet overdadig
f)AT GRIEKENLAND nog niet
onder de toeristenstroom be-
zwijkt, blijkt wel uit het overzicht
je van het toeristenverkeer in Hel
las over 1955. Vergeleken bij het
jaar daarvoor nam het bezoek van
het totale aantal buitenlandse toe
risten er met ongeveer 28 procent
toe. Over de verschillende nationa
liteiten genomen is dit percentage
ongeveer gelijk verdeeld. Het totale
aantal buitenlandse toeristen dat
Griekenland in 1955 bezocht be
droeg 171.47-1. in 1954 was dit cijfer
nog maar 133.873.
Bovenaan deze bezoekerslijst
slaan de Amerikanen (34.181) ge
volgd door Joegoslavië, Frankrijk,
Engeland. Duitsland, Turkije, Italië
en andere landen. Nederland kwam
op de 12e plaats met 2.107 toeristen.
De grootste stroom toeristen,
ruim de helft, bezocht Griekenland
in de jaren 1953—1955 gedurende
de zomermaanden juniseptember,
terwijl het aantal tijdens de winter
maanden novemberfebruari daal
de tot 20 procent van het totaal.
Op het ogenblik wordt getracht
het aantal buitenlandse loeristen
in de wintermaanden en het voor
jaar op te voeren, omdat ook in
deze jaargetijden het Griekse kli
maat mild en zonnig is. De Griek
se regering keurde onlangs een
plan goed. uitgaande van een groep
Amerikaans—Griekse kapitaal
krachtigen, om in de omgeving van
Athenede berg Parnes. de baai
van Varkiza, Sounion, toeristen
centra op te richten. Voor de eerste
inrichting van deze centra werd
een bedrag van vijftien miljoen
dollar beschikbaar gesteld.
L-
merkend met „just stones" plegen
doen. Hel zijn inderdaad niet meer
resten, zij het antieke, van het voorm.
heiligdom der godinnen Demeter
Persephone. Men komt er nu in de
ste plaats om er het Telesterion te
de tempel waar de eigenlijke mysteriën
bedreven werden.
Mysteriën
bijeen, hetgeen voor een Griekse tempel
wel iets heel uitzonderlijks is. Die inge
wijden dan kwamen er bij duizenden in de
vijftien eeuwen waarin Eleusis-aan-zee
als geestelijk centrum excelleerde. Negen
septemberdagen duurden deze „Eleus
nische mysteriën", die eens in de vier jaar
werden gehouden. Zeker een dertigduizend
personen namen aan de processies orr
het hoog ommuurde heiligdom deel; tol
de tempel zelf kregen niet meer dan drie
duizend' bevoorrechten toegang. De ge
heimhoudingsplicht woog in die dagen
zeer zwaar en werd door alle „lidmaten"
van deze enige antieke Griekse „kerk'
streng nagekomen. Wat er in die negen
Eleusinische dagen allemaal gebeurde,
dus niet geheel bekend, maar een die
religieuze achtergrond hadden ze wel, al
hadden vroeg-Christelijke kerkvaders
nig op met wat er zich dikwijls allemaal
rond de gewijde handelingen afspeelde...
Eleusis is echter ook de plaats waar di
grote tragedie-schrijver Aischylos in 52
v. Chr. geboren werd. en hij is wel de
vroomste van alle klassieke dichters ge
noemd.
Wie dit niet allemaal duidelijk
voor ogen heeft, zal veel moeite heb
ben om uit het puin van Eleusis en
zijn fundamenten nog iets schoons
te voorschijn te halen. Het is alleen
een plaats voor diepe gedachten,
maar de overpeinzingen worden door
de daar altijd aanwezige straaljagers
helaas ernstig gestoord. De ogen heb
ben echter niet veel aan dit aftandse
ruïneveld. Gelukkig wachtten Del
phi, Olympxa, Mykenai, Epidauros en
andere grote en belangwekkende na
men nog op ons. En die stelden geens
zins teleur!
B.B.C.: Het was
dus een fiasco...
jyE NIEUWSLEZER van de B.B.C.
in de overzeese uitzending, aie
ook op Cyprus beluisterd wordt,
heeft gisteren melding gemaakt
van het bezoek, dat Lord Radcliffe,
de opsteller van de nieuwe grond
wet voor Cyprus, gebracht heeft
aan de burgemeester van Nicosia.
■Hij deelde mede: „Er is niet over
politiek gesproken".
Enige seconden later kwam er een
stem door de luidspreker, die min
zaam zei: „Het was dus een
Dit zinnetje ontketende een slorm
van verbazing en protesten in
Engeland.
Het bleek, dat cr iets aan een
technisch apparaat gehaperd had.
waardoor de nieuwslezer nog tn de
ether was. tetwijl hij dacht, dat de
microfoon reeds was afgesloten!
U heerlijk niks-doen... en uw camera maar FLITS doen!
Bij vakantie hoort flitsen, bij vakantie-uitrusting horen Philips
„Photoflux^lampjes
FLITS - en geen binnenhuis- of avondtafereeltje ontsnapt u.
FLITS - en u hebt geen gebrek aan zonlicht.
FLITS - en weer bent u een waardevolle foto rijker!
Flits daarom met Philips „Photoflux "lampjesze geven veel licht,
zijn klein en... maar 25 cent.
Waarom hier
niet geflitst?
Met Philips.Photo
flux" altijd rake
foto's.
Morgen vliegfeest op
Ameland
Morgenmiddag zal het vliegveld te Bal-
lum op Ameland worden ingewijd met
een vliegfeest waaraan zes typen vlieg
tuigen deelnemen. Er zullen verschillende
stunts worden uitgevoerd en ook zullen
parachutesprongen worden gemaakt. Dit
feest maakt onderdeel uit van de attrac
ties voor de badgasten.
Luclitvaartcadetten
bezoeken Nederland
Ook dit jaar neemt Nederland deel aan
de internationale uitwisseling van lucht
vaartcadetten met Amerika. Canada,
Frankrijk. Italië. Noorwegen. Zweden, De
nemarken. België, Engeland en Turkije.
De buitenlandse cadetten, die de laatste
drie dagen van deze "week in verschil
lende groepen zullen aankomen, zullen
drie weken de gasten zijn van de Ko
ninklijke Nederlandse Vereniging voor
Luchtvaart. Tezelfdertijd maken Neder
landse luchtvaartjongeren een drieweek
se -tocht door de landen, waaruit de
gasten afkomstig zijn.
Handelsliberalisatie
Het liberalisatie-percentage voor de
landen van de Organisatie Europese Eco-
sche Samenwerking zal tot eind 1957
gehandhaafd blijven op 90. De vcrwach-
g van enige landen, met name Neder-
id, dat dit percentage permanent zou
worden verklaard, is niet beantwoord.
Voorts zal het plan tot opstelling van
een zg. Europese lijst van handelsgoede
ren worden bestudeerd, waardoor de ta
rieven van alle leden-landen (met uit
zondering van IJsland, Turkije en Grie
kenland) om te beginnen met een kwart
erlaagd zouden worden.
Kansen cler kerk in deze tijd (II)
wij alle nadruk gelegd op dat, wat
wij de eerste taak van de kerk ach
ten; de getrouwe bearbeiding van de
gemeente door huisbezoek en cate
chese, door de bediening van Woord
en Sacrament.
Hier liggen op het ogenblik in de
Ned. Hervormde Kerk ernstige te
korten. Er dreigt een tekort aan pre
dikanten. De tegenwoordige jeugd
cloor prof. dr. ir.
H. G. van Beusekom
voelt over het algemeen meer voor
de techniek dan voor de theologie.
En de honorering van de predikanten
heeft geen gelijke tred gehouden met
de gestegen welvaart.
Deze honorering moe-t op peil gebracht
worden op zo kort mogelijke termijn.
Daarvoor zijn alle organen van de kerk
op het ogenblik dn actie. Doen wij dit niet,
dan komt het tekort aan predikanten
Karl-Heinz raakte als 4-jarige zoek
JN MARATHON was de opmerkelijkste
van dezen wel Alexandros. Hij werk-
te twintig jaar in de States, in de auto-;in®Scihe,f blJ h€t directoraat-generaal
fabrieken. Toen zijn land in gevaar was,
kwam hij terug, om in de bergen te vech
ten. Een granaat velde zijn rechterbeen,
dat boven de knie werd afgezet. ..Dat is
dan dat", zegt Alexandros, die blij is in
Marathon zijn levensavond te kunnen
slijten. Zijn enige zorgen zijn, zegt hij,
zijn dertien dochters. Voor hén bruids
schatten, die elk Grieks meisje pleegt
mee te brengen, heeft hy zich krom ge
werkt. Hij kreeg er alleen kleinkinderen
voor terug, moppert de ou-de mismoedig.
Dollars heeft hij dan ook niet meer, al
leen nog zes wrakkige houten stoeltjes,
die hij nu elke dag voor zijn koffiehuisje
zet. Daarom ook is hij blij met elke
vreemdeling, die zijn verhaal over zijn
houten been en zijn dertien dochters wil
aanhoren. Dat brengt tenminste nog een
paar drachmen in het laatje. En als dat
het geval is, brengt hij, hinkend op zijn
houten been, de bezoeker met een stra
lend gezicht naaf de bus, die Athene als
eindpunt heeft. Zo is Marathon vandaag,
vriendelijk, niets-zeggemd eigenlijk, vre
dig landbouwend en vervuld van de ver
halen van hen, die op hun emigratie-
schreden terugkeerden.
(Van onze correspondent.)
T^EN TRAGEDIE UIT DE OORLOG
-L-J is in het plaatsje Baardwijk tot t
een gelukkig einde gekomen. Een j
moeder zag na twaalf jaren haar zoon
terug, die zij in ee
kamp in Duitsland i
geraakt
zij alles kwijt. Het gezin Roelofs vluchtte
naar Dresden en werd ondergebracht in
vluchtelingenkamp.
Verdwenen
Mr J. Vrfl, rijksinspecteur
bEVfr5erd.tot in Du"ts°and° ontaSf d?hwHjSSÓS lan?ille k<!CTda te™«'
In Keulen Anita Difenbach. Zij trouwden Naspeuringen via het Rode Krml leverden
en bij een hevig bombardement raakten geen resultaat op.
Aankomst
de Griekse hoofdstad liggen Daphni
Eleusis. Waar Marathon atleten en
veldheren moge prikkelen, daar zullen
deze twee plaatsnamen de classici onder
geestdrift doen ontvonken. De enige
overeenkomst die ik zie tussen Marathon
Eleusis is die van de wandelsport.
Fanatiekelingen er zijn er niet meer
eel plegen beide namelijk te voet
bereiken '.e d'oen.
De „heilige weg" die van de Atheense
Akropolis naar de Eleusinische myste-
leidt, placht men namelijk te voet
af te leggen, zij het in mindere haast dan
het traject MarathonAthene. De wan
deling naar Eleusis was dan ook voor
herhaling vatbaar. Hij is. ook bij de
'oordige asfalt-belegging, een goede
ren gaans.
i bc-
r allen, die zich i
saïckcn intc
Ik deed dat niet, maar Daphni deed me
desondanks heel veel. In deze Byzantijnse
kerk uit de elfde eeuw kijkt ge verheer
lijkt op naar de vrome motieven, die de
mozaïekers met hun steentjes van de
mildste pastelkleuren zo kunstig gelegd
bebben.
Maar dan Eleusis en de straaljagers.
Eleusis betekent aankomst. Straaljagers
betekenen oorverdovend gedonder. Men
wandelt de heilige weg niet af zonder bij
aankomst te Eleusis met het oorverdo
vende van de overdonderende „jets" (van
de nabijgelegen straaljagerbasis) in aan
raking te zijn geweest. Oud en nieuw
raken elkaar hier hinderlijk.
Eleusis is, wat de Amerikanen zo ken-
Anita, die bij Radio-Keulen werkt,
wist gedaan te krijgen, dat enkele malen
via de zender een oproep werd gedaan.
En eindelijk kwam uit de Russische zone
bericht, dat Karl-Heinz leefde.
Zijn broer kreeg verlof hem te gaan ha
len en enkele dagen geleden kwam het in
Keulen tussen moeder en zoon tot een blij
weerzien. Daar kwam ook Karl-Heinz'
verhaal: Hij was opgevoed in een wees-
huis in Coswig (Sowjetzone) en daar bleef
hij tot zijn elfde jaar. Daarna werd hij
I ernstig ziek, moest herhaaldelijk geope-
reerd worden en verbleef niet minder dan
2'i jaar in het ziekenhuis. Na zijn gene
zing volgde een schier eindeloze zwerf
tocht van het ene weeshuis naar het an
dere. Karl-Heinz leerde een vak en kwam
in een bakkerij terecht, waar hij van
's morgens vier uur tot 's avonds moest
werken.
PERIODIEKE EXPEOSIES OP STERREN
heftige periodieke explosies onderhevig
zÜ'n. Een ster, genaamd AB Drac
eft gemiddeld iedere 14 dagen
zeker. Maar aari de andere kant zullen
vele kleine gemeenten het vereiste trakte
ment niet kunnen opbrengen. Hier moet
raad geschaft worden en daarvoor Is
menwerking van ieder, die in de kerk
enige invloed kan oefenen, nodig.
De gemeenten moeten overtuigd worden
van hun taak tegenover de predikanten.
Maar zij moeten ook geholpen worden om
die taak te kunnen volbrengen. Voor dit
alles is vertrouwen nodig. Vertrouwen
elkaar en in de leiding van de Kerk. Dit
vertrouwen wordt ernstig ondermijnd,
wanneer het hoogste orgaan uitingen doet.
die de kern der gemeente van haar
vreemden. Wij moeten met de droefheid
constateren, dat dit telkens weer gebeurt.
Eerst met het Herderlijk Schrijven. Nu
weer met de oproep over Nieuw Guinea.
TJET HERDERLIJK SCHRIJVEN is
het overgrote deel ook voor een
doorbraak-Christen aanvaardbaar. Het Is
zelfs zeer belangrijk. Het zegt veel dingen,
die nodig eens gezegd moeten worden.
Al6 wij het maar goed lezen.
Maar het is nu eenmaal een feit, dat het
niet goed gelezen wordt. Het eenvoudige
gemeentelid kan ook een dergelijk stuk
niet lezen.' Hij leest een verdwaald stuk
In de krant en trekt er de conclusie
dat het toch maar beter is om dadelijk
op Drees te stemmen.
Men leest op het ogenblik niet
leer over het Herderlijk Schrijven,
begrijpelijk, want de eenvoudige
heeft er niets aan. Dat is jammer,
staat zoveel goeds in, dat wij het graag
is opnieuw geschreven zouden willen
n. Maar dan ronduit en duidelijk
belijnd. En zonder in de war brengen.
En dan zou misschien ook eens wat
zegd kunnen worden over de werkelijke
iade vragen van deze tijd: de wijze
waarop wij onze stijgende welvaart be
steden. en onze houding tegenover de
automatisering van de industrie.
FRGER IS HET met de oproep inzake
Nieuw Guinea. Natuurlijk is
deze niet goed gelezen - en zijn er
clusies aan verbonden, die de Synode niet
heeft bedoeld. Ook dit is weer een bewijs,
dat zij n:et aan ons volk heeft gedacht.
De eenvoudige man trekt uit hetgeen
hij in de krant leest de conclusie: de
Synode wil Nieuw Guinea aan Sukarno
geven.
Dat is natuurlijk niet waar. Maar de
schuld van dergelijke misverstanden ligt
bij hen, die een dergelijke oproep redige-
zo kwaad als het gaat kerk wordt gehou
den in een afgekeurde garage of de feest
zaal van een café. Er werken daar predi
kanten in wijken met 10.000 en 15.000 zie
len. En wat doen wij daaraan? Hoe voor
zien wij in dit ontstellend tekort aan pas
torale zorg? Hier dreigt een wereld voor
de Kerk verloren te gaan als wij niet alle
krachten bijzetten.
Dit achten wij veel belangrijker dan alle
oproepen over wat vergeleken met het
innerlijk leven van de Kerk secundaire
kwesties zijn. Dit moet alle aandacht
hebben en hiervoor moeten alle krachten
in de Kerk mobiel worden gemaakt, ln
plaats van geld en energie te verspillen
aan acties tegen een ondoordachte oproep
over Nieuw Guinea.
Wanneer de Synode meer aan ons volk
had gedacht, dan had zij zeker deze op
roep niet laten uitgaan, maar dan zou zij
de Kerk hebben opgeroepen tot een nieuwe
activiteit om het innerlijk leven der Kerk
te versterken, juist daar waar dit door on
voldoende pastorale zorg dreigt te verslap-
Wat hoofdzaak is, moet in onze Kerk
hoofdzaak blijven. En dat is het geestelijk
leven van de gemeente. Daarop komt ten
slotte alles aan.
Aan een openbaar debat voor de radio
thssen twee predikanten vóór en tegen
de oproep over Nieuw-Guinea hebben wij
niets. Dat geeft alleen maar sensatie, die
aan de Kerk kwaad doet.
Laten wij toch positief te werk
gaan en onze kerk bouwen. Wie
denkt aan ons volk, dat aan de her
derlijke zorg is toevertrouwd, heeft
geen behoefte aan Synodale publika-
ties, zoals wij de laatste tijd hebben
gehad-
\\/IJ VERHEUGEN ons in de groeiende
samenwerking tussen de Nederlandse
kerken in ecumenisch verband. Maar in
de Ecumenische Raad in Nederland mis
sen wij helaas nog altijd de Gereformeerde
Kerken en de kleinere Gereformeerde
groepen, die met elkaar een aanmerkelijk
deel van het belijdend volksdeel omvatten.
Dat is heel jammer.
Wij blijven hopen op verdere toenade
ring en wij zien telkens met belangstelling
uit naar tekenen die op een beter onder
ling begrijpen en op meer wederzijds©
waardering wijzen. En als wij heel opti
mistisch zijn, durven wij wel eens spreken
over een toekomst, waarin Gereformeer
den en Hervormden als één kerk zullen
optrekken. Vooral de nieuwe kerkorde
heeft ons in dit opzicht moed gegeven.
Er is trouwens onder de jongeren een
onmiskenbare toenadering. Gemeenschap
pelijk Evangelisatiewerk en andere ver
schijnselen wijzen erop, dat in de Gere
formeerde Kerken en in de Hervormde
Kerk een nieuwe generatie opgroeit, voor
wie de historische verschillen niet meer
zo spreken. Men groeit naar elkaar toe en
wil ook naar elkaar toegroeien.
Maar dan komt er plotseling weer een
uitspraak van de Hervormde Synode, die
n bom invalt en al wat groeide ver
schroeit en vernietigt. Zowel het Herder
lijk Schrijven als de oproep Inzake Nieuw
Guinea hebben aan het groeiend vertrou-
geduchte slag toegebracht
rking weer jaren achteruit
Uende keer.
(Nsdruk verboden)
De uitspraken van de contacts
zendingsarbeiders der Ned. Hervormde
Kerk op Nieuw Guinea en de houding v
de Evangelisch Christelijke Kerk op
Nieuw Guinea hebben voldoende duidelijk
gemaakt, dat de oproep ^rote onrust heeft
gesticht en alleen maar kwaad heeft ge-
Blijkens berichten in de bladen
dinsdag 3 juli heeft ds. L. H. Ruitenberg,
hoofdbestuurslid van de P.v.d.A. zondag
1 juli de oproep in een radio-uitzending
van het Ikor verdedigd. Inderdaad be
hoort een dergelijke verdediging als de i
Synode die nodig acht, tot de taak
haar ..perspredikant". Maar waarom wordt 1
de P.v.d.A. hierbij genoemd? Toch zeker I
omdat deze naar het oordeel van de pu
blieke opinie iets met dit geval te maken
heeft.
Ook dat is natuurlijk niet waar. Maar
waarom doet de Synode dan toch zulke
gevaarlijke uitlatingen?
Er is niet lang geleden een boek
schenen, waarin de Hervormde Synode
arrogant en hoogmoedig wordt genoemd,
omdat zij op hoge toon over allerlei din
gen uitspraken doet. waarvan zij geen
verstand heeft en die niet op het terrein
van de Kerk liggen, terwijl zij niet vol
doende oog heeft voor de innerlijke toe
stand van de Kerk, die bedreigd wordt
door onvoldoende pastorale zorg.
Het i6 jammer dat zulke dingen gezegd 1
worden, maar wij moeten dergelijke be
schuldigingen. ook el achten wij die niet een ni
gerechtvaardigd, met ernst ter harte ne- koste zou gaan van de woningbouw
men. Want het is met het kerkelijk leven' Wethouder Van 't Huil deelde* mede dat
rnet in orde. |een 8rotc aannemlngsmaatsehappij het
I project zou uitvoeren met tachtig procent
FR WORDEN GELUKKIG in onze arbeiders uit Portugal.
groeiende stadswijken kerken gebouwd Een communistische motie, dat het
en nieuwe wijkgemeenten gesticht, maar bouwverbod de stad ernstig zal blijven
wat wij doen is nog volstrekt onvoldoen- schaden in zakelijk en cultureel opzicht.
Er zijn nieuwe wijken met tiendul-| werd ingetrokken, omdat de raadsleden e
•zich niet
Beseft men wel, wat men hiermede stuk
maakt? Nog eens, denkt de Synode wel
ian ons volk? Bouwen wij wel de Kerk?
Raad ontstemd over
bouwstop R.A.I.
De Amsterdamse gemeenteraad heeft
gisteren eendrachtig zijn ontstemming uit
gesproken over het besluit van minister
Witte, dat voorlopig geen toestemming
kan worden gegeven voor de bouw van
R.A.I.-gebouw. daar dit ten
zenden Hervormden, waar nog zo goed t
achter stelden.
omdat het nikkel, een der verboden stra
tegische goederen had ingeladen met be
stemming Oost-Duitsland. is gisteren on
der een andere kapitein vertrokkén.
De reders. Gustav en Hein Gcrdau uit
Hamburg; die 'nmlddels naar Nederland
zijn overgekomen, bleken niets van de
smokkel af te "/eten. Dit was een particu
liere zaak van de kapitein, die zich nog
steeds in arrest bevindt, evenals twee di-
alle drie uit Rotterdam Een zekere Th.
N., een in DuPsland wonende Nederlan
der die als tussenpersoon schijnt te zijn
opgetreden, werd eveneens in Rotterdam
gearresteerd.
De smokkelhandel van strategische goe
deren, die overigens waarschijnlijk niet
de eerste is, zou zijn gefinancieerd met
uit Zwitserland afkomstige dollars.
De zestig vaten met nikkel zijn in een
Rotterdams entrepot opgeborgen.
