Mozart sprak laatste woord
in het Holland Festival
PARTHENON IS PLAAG
VOOR DE VROUW
ACADEMISCHE EXAMENS
Akropolis in maanlicht gewilde
attractie voor Amerikanen
„Tutto finito!"
land Festival. Zijn Jupiter-Symfonie was het slotstuk
van onze jaarlijkse feestmaand met muziek, toneel en dans.
En het is opvallend dat zulke muziek toch altijd nog in
staat blijkt zelfs na een maand verzadiging opnieuw de
aandacht te spannen. Er is hoe zou het anders kunnen
in het Mozartjaar veel muziek van deze Salzburger
meester gespeeld in het Holland Festival: het Amadeus
Kwartet, het Ned. Kamerkoor en het Ned. Kamerorkest
hadden hele programma's aan Mozart gewijd. Het verveel-
d de niet. Dat typeert de grootheid van Mozarts kunst. En zo werd het slot-
6 concert van het Holland Festival, zaterdagavond in Den Haag gegeven,
weer een hoogtepunt. Omdat er uitsluitend muziek van Mozart
De drie kunstenaars die voor het artistieke slot van het Holland
Festival zorgden, v.l.n.r- de hoboïst Haakon Stotijn, de dirigent Otto
Klemperer en de pianiste Annie Fischer.
Bij de ontvangst door het Haagse gemeentebestuur was ook Japan ver
tegenwoordigd en wel door prof. Joshira en zijn echtgenote, beiden in
gesprek met de wnd. burgemeester, wethouder v. d. Oever, en mevr.
Frequin (geheel rechts), echtgenote van de administrateur van het
Gemeentemuseum.
Natuurlijk wilde minister Cals (links) van de nieuw-benoemde direc
teur van het Residentie Orkest, Willem Brederode, iets weten over
diens plannen in zijn nieuwe functie. Daarover moest Brederode zich
echter nog even achter het oor krabben. Zijn echtgenote, de zangeres
Atie BrederodeBettinck, kijkt belangstellend toe.
Het hoofd van de afd. Kunstzaken der gemeente, drs. G. Kamphuis, had
niet alleen behoefte aan culinaire genoegens, maar ook aan charmant
gezelschap, dat hij vond bij mevrFrequin (links) en de beeldhouwster
Corinne FranzenHeslenfeld, die voor de gevelversiering van het
nieuwe Haagse postkantoor gaat zorgen.
Ten slotte spraken de echte theatermensen over de problemen van
nieuwe concert- en operazalen in de Residentie. V.l.n.r. de administra
teur van het Gemeentemuseum P. A. Frequin, mevr. Deinum, de direc
teur van de Kon. Schouwburg Bob van Leersum, de directeur van het
Gebouw voor K. en W. in Den Haag M. L. Deinum, mevr. Cornelis en
de scheidende directeur van het Residentie Orkest mr. Evert Cornelis,
die glimlachend toekijkt, omdat het zalenprobleem in zijn nieuwe
functie bij Philips Phonografische Industrie niet zo actueel meer is
voor hem.
En dan nog hoe gespeeld. De 71-jarige
Otto Klemperer naar het uiterlijk een
gebroken mart maar naar de geest nog
springlevend, heeft in vier werken Mo
zart geëerd zoals alleen een groot musi
cus dat kan doen. Klemperer heeft geen
weke, geen romantische, geen zwakke Mo
zart doen horen, maar een levenskrach
tige. Klemperer heeft Mozart stevig aan
gepakt en dat mag, dat moet zelfs. Doen
andere dirigenten echter datzelfde dan
verliest Mozart's muziek daardoor vaak
de doorzichtigheid, de glans en de soepe
le beweging. Bij Klemperer niet: hij be
waart de fijnheid van Mozarts kunst. En
heeft hij het Concertgebouworkest za
terdagavond doen spelen, zo heeft hij deze
groep prachtige musici tot een doorleefd
spel gebracht, èn in de Symfonie in
(K.V. 201), èn in het Hoboconcert in
(K.V. 285d), èn in het Pianoconcert in Es
(K.V. 482) en in de zgn. Jupiter-Symfonie
C (K.V. 551).
Sn zo ook hebben de solisten gespeeld,
het bijzonder de Hongaarse pianiste
Annie Fischer Welk een adeldom, welk
en puurheid, welk een verinnerlijking
demde dit spel Annie Fiscjier beschikt
niet alleen over een zeldzame technische
beheersing, maar ook over een ongeloof
lijk rijk-genuanceerd toucher. Zij heeft
deze muziek gespeeld zoals we dat maar
elden horen, ook niet van de zgn. be
faamde Mozart-interpreten. Annie Fischer
de Mozartvertolkster par excellence. En
de hoboïst Haakon Stotijn heeft eveneens
wie wist dat trouwens nog niet bé-
vezen een groo musicus en een groot in-
trumentalist te zijn. Ook in dit spel was
het alleen Mozart die sprak. Langdurig
hebben de talrijke luisteraars van dit ga
laconcert de uitvoerenden toegejuicht. Dat
het laatste, maar ook wel het meest
spontane, wat de trouwe festival-bezoe
ker dit jaar kon doen. Zijn geklap en
bravo-geroep was tevens een posthume
hulde èn aan Mozart èn aan het Holland
Het Gemeentebestuur van 's-Gravenha-
ge meende deze hulde toch ook nog ge
paard te moeten laten gaan met enkele
hartverkwikkende dranken en lichaam-
sterkende spijzen. In het oude, stem
mingsvolle raadhuis bood dit Gemeente
bestuur een receptie aan na afloop van
oncert. En al misten we helaas de
altijd zo voortreffelijke gastheer burge
meester Schokking, zijn wethouders heb
ben de traditie van Den Haag hoog ge
houden en voor een bijzonder aangenaam
en gastvrij onthaal gezorgd, waar vele
autoriteiten gewone mensen werden.
De halans
A LS WE NU. na dit slot, de balans van
het festival even kort willen opmaken,
dan zouden we met enorm veel kritiek
kunnen komen als we niet wisten hoe
ilijk het is om elk jaar de zaken te
laten gaan zoals men zou willen. De orga
nisatoren weten hoeveel tegenslagen er
altijd te wachten zijn. We hebben niet in
de keuken gekeken en dat willen we ook
niet. Een wei-opgevoed mens gaat niet
naast de kok staan, maar vertrouwt op
een zo goed-mogelijk toebereiding der
spijzen. En zo willen we ook de organi
satoren van het-Holland Festival "vertrou
wen, we willen aannemen dat ook zij naar
het beste streven.
Als consumenten hebben we alleen maar
de voorgezette spijzen te proeven en dan
te constateren dat er wellicht hier iets
meer zout en daar iets meer zoet had bij
gekund. Om het in andere termen te zeg
gen: het ene was wat flauw en het ander
te bitter. Maar er waren ook voortreffe
lijke spijzen bij en die zijn waard 't eerst
genoemd te worden. Die lekkernijen wa
ren dit jaar in twee verschillende afde
lingen- de muziekdramatische kunst en
de kamermuziek Eerst die fantastische
groep uit Ljubljana met Prokofieffs „De
liefde voor drie sinaasappelen" en daarn.
de Italianen onder Giulini met Verdi';
„Falstaff". Dat waren voorstellingen di<
we zonder een Holland Festival waar
schijnlijk nooit in ons land hadden ge
kregen. De Ned. Opera sloot bij dit peil
tamelijk goed aan met Beethovens „Fi-
delio". De opvoering van „Peter Grimes"
van Britten was ook waardeerbaar, maar
die van „Sampiero Corso" van Tomasi
werd helaas een mislukking. Dat was een
vergissing van de kok. Op het gebied van
de kamermuziek heeft in het bijzonder
het Amadeus Kwartet in zijn Mozart-pro-
gramma's de heerlijkst toebereide gerech
ten voorgezet. Het Ned. Kamerorkest en
het Ned. Kamerkoor zorgden voor een
goede, maar nog niet voldoende stevige
spijs.
Op het terrein van de symfonische mu
ziek werd er door het Concertgebouwor
kest, het Residentie Orkest, het Rott.
Phil. Orkest, het Radio Phil. Orkest, het
Tsjechisch Orkest en het Belgisi
Orkest uitnemend gemusiceerd, doch de
programma-keuze was over het algemeen
zo bijster interessant, ook niet
uitstrevend. Een belangrijk winstpun
de inschakeling van meerdere koren
de Ned. Bachvereniging. De Toonkunst
koren uit Leiden en Arnhem t
wel in het bijzonder het koor De Stem
des Volks uit Amsterdam hebben het
Holland Festivalpell beslist niet verlaagd.
Wellicht kan het aantal koren laten
we toch vooral niet vergeten dat de koor
zang een belangrijk facet in ons muziek
leven is volgend jaar nog worden uit
gebreid, zeker met een koor als dat var
de Handelvereniging onder Jack Loorij.
Het Groot Omroepkoor is al vast deel
nemer aan het festival geworden en qu£
zang ook wel de beste.
Bij het toneel misten we helaas de Ned.
groepen en was ook de keuze van Schil
lers „Maria Stuart" door de Stuttgarten
wel erg zwak. Het baliet werd uitnemenc
vertegenwoordigd door het London's Fes
tival Ballet, maar het Ned. Ballet had
zich tijdens een dergelijk muziekfeest ni
aan experimenten mogen wagen. D
Schumann, die 100 jaar geleden ove
leed, slechts met één klein en zwak co
certje in Amsterdam is gehulidgd, betreu
ren we ten zeerste. Tevens zal men vooi
volgende jaren wat meer vooruitstrevend
heid moeten tonen ten aanzien van dt
keuze der solisten. Totaalindruk: smake
lijk maar niet voor altijd.
Corn. Basoski
PROMOTIES TE LEIDEN
IN.
in de
schrift getiteld ..Thermodynamic propertie!
polyvinyl
MAANDAG 16 JULI 1956
LEIDEN. 13 juli. Geslaagd voor het
ni-arta ex mej. E. M. de Bruijn te R'dair.
de heren L C van Andel te Haarlem
Guss (USA). J T A. M. Hendriks te Den
ag en P H M. Strijkers te Maastricht.
Vrtsexamen mevr. H. C. Dolberg-Barend-
te Leiden, mevr. S A. Thalheimer-Peljak
Den Haag en de heren G. N Bink te Lei-
n. W. F Hofkes te Den Haag. R. J. M A
iaf Schimmelpenninek te Leiden en J J.
n Went te Oe-gstgeest
srop. ex. godgeleerdheid: mej. A. Penders
Rotterdam
<and. ex godgeleerdheid de heer W. N.
rtram te NoordwRk.
Kand ex psychologie mej J. Bussema-
Le Utrecht, mej. A. Chr Alblas te Ber-
(N.H.), mej A J. Scheltema te Haar-
en de heer R Marat te Leiden.
ex sociologie de heer J. W. Pan-
te Hoenderloo.
ex. geneeskunde II mej. A H. C. C.
n Bos te R'dam, mej. P. T. van der
Oegstgeest, mej. E. M. Schade te
aar, mej W. S. MacGlUavry te Den
n de heren D G. Byrnes (USA). P. S
Ti (Ver. Staten), J J Herskovits
Staten). A. G. Koslln (USA), O. A.
ïgezaal te Leiden, H. yan Malde te
B Matricali te Den Haag, B W.
Neerijnen te Delft, J. van der Noordaa
J. Pols te Den Haag, M. W. J. P.
Leiden, H. M. Rosen (USA). T.
aarlem; L. Blok. Rotterdam; P. Kuyper.
Doet. scheikunde: J J Hagen. Haarlem;
W. Tolk. Amsterdam; P J. Christen,
msterdanv G Somsen, Amsterdam
WAGENINGBN, 13 juli. Ingenieur tro-
ische landbouw: J. C. Wilms. Anna Pau-
UTRECHT. 13 Juli. Geslaagd voor die-
marts: C. Folkers. Leeuwarden; A W.
iersjes. Sinderen (Gld.); E J van de Kuip.
Amsterdam; J J van Logtesiiin. Soest; F.
Meutstege. Eibergen; R A Oosterwoud.
mbergum (Fr M.
Malang (Ind.) i
In de marineren lusthof
(Van onze speciale verslaggever)
VROUWEN, DE KLASSICAE onder hen waarschijnlijk uitgezonderd,
houden niet echt van het Parthenon. Zij hebben er een reden voor. De
grootste tempel die de Atheense Akropolis beheerst en bekroont, doet zich
hun ogen als een onmatig geval voorHet mag dan in gelukkiger jaren
het maagdenhuis zijn geweest, het Parthenon is naar de mening der mo
derne vrouwen onbegaanbaarAlleen al wat betreft de tempeltreden. Die
zien er inderdaad nogal ontoegankelijk uit vanwege hun onverwacht hoge
opstap. Het it uitgerekend hier, dat het zwakke geslacht de oude Grieken
vijt te zijn afgestapt van het klassieke thema, dat de mens de maat
alle dingen moet zijn.
De dames slaken dan ook prompt kreet-
:s van ontzetting als ze de tempeltreden
moeten beklimmen. Overigens hekelen
deze zelfde dames ook de bouwmeester
het naast gelegen Erechtheion, die ln-
•tijd al uitdrukking gaf aan wat in deze
contreien hier en daar nog altijd opvalt:
ouw die er de zwaarste lasten draagt.
Kijk er het veelgeprezen Erechtheion, wél
en op steenworp-afstand van het
kloeke Parthenon, maar op aan. Bepaald
het oogspringend zijn in deze tempei-
constructie de Karyatiden, de maagden
die de vererende opdracht kregen het
serredak te torsen. Dat ze er zo ontroe
rend bevallig bij staan, Is bepaald aan de
beeldhouwer te danken, die de wet van de
waartekracht èn die op de hoofdpijnen
kennelijk niet van toepassing achtte op
modellen. Het is curieus en amusant
tegelijk, deze op het randje van de kitsch
ilancerende bouwkundige oplossing van
n netelig architectonisch probleem.
Maar de vrouwen onder de toeristen spre-
;n er schande van.
Berekende architectuur
T7N TOCH, zonder deze Karyatiden
een Akropoliswandeling al te zw
moedig uitvallen. Immers over het al-
•en wordt hier met een zwaar uitge
vallen marmer gewerkt. Nemen we he
Parthenon weer eens in het oog. Het is
allesbehalve sierlijk, in mijn ogen
thans. Het is mannelijk in vorm en li
stoer bovendien. Er gaat kracht van i
ar toch schuilt er vrouwelijk raffin
nt in. Aan alles is te zien dat hier
bouwende mathematici aan het werk zijn heroprichting
geweest, die hun som „uit"-kregen. Het Partln
In strenge strakheid rijen de omhoog- 10.46 m hoogte elk. zodat de
revende zuilen zich aaneen tot een de loop van vele woelige G
grootse tempelruimte met een haast be-leen of meer gevloerd zo>
dneglijk aandoende vlakverdeling
ruimtewerking. Als er dan èrgens
geometrische architectuur sprake is. dan
toch wel in dit vermarmerde Parthenon
van Perikiles of, juister, van de architec
ten Iktinos. Kallikratos en Pheidias. i
eigenlijke bazen op het werk.
De Pcnthelikon heeft ervoor moet<
bloeden. Gevaar voor doodbloeden schü
bjj deze marmerberg. de hoofdleveranci
van de fraaie steen, niet te bestaan. Nog
steeds worden ztfn rüke marmeren slag
aders opengelegd en afgetapt. Dit ziende
én het schone wat er aan marmer op de
Akropolis en elders gewrocht is, doet
afvragen waarom de Christenen in
land zich nooit schgnen te hebben bekom
merd om het marmer als bi
hun bedehuizen. Of zou het i
nadat het de godentempels hun glans had
gegeven, door hen als besmet z(ji
schouwd? In elk geval, baksteen
het
riaal
zich in géén
Grieks-orthodoxen hut
oprichten, hun grote
als die van Athos en M
al niet veel gemeen
bouwdrift, die de oude
toon spreidden.
De stad Athene gen
geval voor het eerlijke
het nu nog zonder blikken of blozen e
breeduit zijn straten belegt.
Keren we echter terug tot uitgang!
punt, de Akropolis, en zijn middelpunt h<
Parthenon. Ik ben ten slotte ook de arche
ologen nog verantwoording schuldig. Er Is
vorige maal al iels gezegd
srgesmakte
.AD J Verburg t
Doet. geneeskunde II mej. Th L. Jamln
te R'dam, mej. J. C. do Wolff te Lelden,
en de heren J Andcweg te Klaaswaal, R
W. Dreyer (USA), R. Geiler (USA). J M F.
Kroft te Noordwijkerhout. J E. Mellirvk te
Wassenaar. J A Moschella (USA) en D L.
a roek te Lelden
Doet ex psychologie mej. C J E. M
lamen te Leiden.
AMSTERDAM, GU 14 JuH. Geslaagd
lof voor doet aardrlllcskund"
rlohtlng)
- ged J
'hatl. Amsterdam; O G. Weysenfeldt.
ïmborg en I Bier. Haarlem.
Doet psyehologle: mej C de Wit, r
eJ. W. C. Pen. Ams
Kand. psychologie: mej. T. de Vries, r
J J Hoepelmaji, mej. C. L. van het K
J G Boerlijst. Amsterdam
Doet. rechten: mej A. A. Wolterbeek
Ier Amsterdam
Doei k'.ass letteren: mej. J G v
Lugt. J K Bos. Amsterdam en J. Hang
Den Haag
AMSTERDAM. V.U.. 13 juli. Geslaagd
kand psychologie; C H
paedagoglek: ds J J Stout
Kand. geneeskunde: J. Ben Heerer
Kand. wis- en natuurkunde: D. Dijkstr:
Amsterdam
Doet.
Jesdljk. Bred;
groot was. Het is dan ook niet bij één
gebleven. Op het laatst ging er bij de
grote Turkenstrijd nog heel wat de lucht
in. Het wès dan ook een uitgelezen plaats
om er een kruitmagazijn ln te richten
Toen het kruid dan met magazijn en al
de lucht In vloog, richtte het een waar
schervengerlcht op de Akropolis aan.
Door deze en andere gewelddaden is een
boel puin ln de vorm van afgeknotte zul
len te verklaren.
Onverwoestbaar
TT ZIET er de zuilentrommels dan ook
her en der verspreid liggen, als golden
het verstrooide schijven stokbrood
slordig verwerkte Franse picnic. Dat
het geheel van tempelresten ondanks dit
alles een bijkans onverwoestbare Indruk
op de toeschouwer maakt, komt
aan de creditzijde van deze herbouwers
te staan. Hun is het in de eerste plaats
te danken, dat nog steeds de geweldige
samenhang ln geest en materie
Propylaeën, Parthenon, Erechtheion
Nike-tempel voelbaar en zichtbaar is
Hierin leeft nu de eeuw van Perlklea
voort, dat voelt ge met uw klompen. Het
ls natuurlijk alleen wat fragmentarisch
hier en daar.
Een fragment tempel, zuil of theater,
dat ls het antieke Athene, de Akropoll!
waarbij de theaters onder de rots het
Dionysische en dat van Herodes Atticus
er nog het best afkwamen. En laten 1
er verder tevreden mee zijn. 't Is curieus,
maar met zo'n fragment weet de ver
beelding soms meer raad dan met eer
afgerond geheel. Trouwens, wie onzer zou
het kleurenmengsel waaronder de tem
pelbouwers hun blanke werken als het
ware wegmoffelden thans nog weten te
waarderen? Ons zouden al die op het pure
marmer uitgesmeerde helblauwe, rode er
gouden kleuren waarschijnlijk tegen dt
borst stuiten.
Bovendien, of die eerste Parthe
non-gangers ook het grapje met de
hoed uithaalden om zich te kunnen
verlustigen in het bezit van zo'n uit
gekiende architectuur is ook een
open vraag. Vandaag-de-dag gaat die
hoed onder de toeristen van hand tot
hand. Het hoofddeksel wordt dan
het ene einde van de tempel gelegd.
Aan het andere einde langs de trede
kijkende komt men dan tot de ont
dekking dat er van de hoed niets
meer te zien is vanwege de opwaart
se kromming. De vroegere Grieken
gingen blootshoofd en hebben mis-
r schien nooit geweten van deze en an-
eeuwendere optische correcties die de bou
worden, wende mathematici aan hun tempels
Gepromoveerd tot doctor ln de genees
kunde op proefschrift getiteld „Lichaams
bouw en aanpasslngsmogclijkhede-n bij kin
deren". de heer A F W van Meurs. ge
boren en wonende te Den Haag
Gepromoveerd tot doctor in de lettoren
en wijsbegeerte pp proefschrift getiteld ..The
Poems of Desiderius. Erasmus" de heer C.
Reedijk, geboren en wonende te R'dam. De
promotie geschiedde cum laude.
Todi is het zo 1
ZWAAK MISBKUIKTE NUL
687) Door middel van woorden is
welhaast alles te bewijzen. Wie hieraan
mocht twijfelen, moet maar eens nalezen
wat verschillende filosofen over het
zelfde onderwerp hebben geschreven,
om uitgaande van hetzelfde punt
tot geheel andere concluaies te komen.
Zij, die minder hoog willen grijpen,
kunnen ook volstaan met het doorlezen
van politieke redevoeringen, afkomstig
uit verschillende kampen.
Op school vonden we er reeds ge-
lakkeiijker kan het al haf
in u voor te rekenen dat 1 2. Dal
gaat «6:2 2 1 1. Echter, 2—2
kan ook aldus geschreven worden: 2
(1 1); waardoor de vergelijking
wordt: 2 (1 1) (1 1). Beide
delen von de vergelijking kunnen door
(1 1) gedeeld worden, zodat over
blijft: 2 1.
I 1.
brengen, evenmin als tegen de kunst
greep, waardoor 2 2 wordt omgezet
in 2 (l 1). Geen enkele wiskundige
cal daartegen bezwaar maken. Integen
deel, dc heren vinden dergelijke om
slachtige bewerkingen wel belangwek
kend. Zodra echter vermenigvuldigin
gen of delingen worden toegepast met
door vervallen we in drogredenen. Op
die nunier kan bewezen worden dat
1 2, maar óók, dat 5 gelijk is aan 7,
en alle mogelijke andere ongerijmd
heden.
En met de nul is In bovenstaand
bewijs wel erg kwistig omgesprongen.
Want (1 - 1) ia al gel(jk aan nul;
wanneer die (1 1) bovendien nog
eens gaan delen door (1 1), geeft
dit als uitkomst nul gedeeld door nul.
wal op zichzelf natuurlijk óók weer nul
is. Kijk. dat vinden de wiskundigen nu
niet overeenkomstig de spelregels. Want
wanneer beide nullen van een verge
lijking ontstaan zijn doordat «ftreklal
en aftrekker gelijk zijn, is er geen
vuiltje aan de lucht. Maar indien twee
naar vezen volkomen verschillende
grootheden met hetzelfde teken (nuD
worden weergegeven, ontstaan fouten
die de meest elementaire wiskunde
ondersteboven gooien. Vandaar ook.
dat dergelijke bewerkingen alt fouten
rijn gesignaleerd.
Nu we toch met getallen bezig zijn,
noeten we toch ook maar eens spreken
iver de halveringstijd van verschillende
Moffen.
Daara
Kand theologie: W.
im; P. Bons, Rotterdam
Hoi
icht; M.
Hilver-
M MeIJndert,
Slledr*
Montfoort.
Kand Nederlandse letteren: J. van de
teen. Utrecht.
Doet. Nederlandse letteren: mej. H H.
luijter. Utrecht
Doet. rechten (vrije studierichting): mej.
J Rijn, Rotterdam.
Doet. rechten; me). W deGeus, Nijme-
en- H L J. Eweg, Utrecht.
Kand rechten: H. B. Eellkema. Utrecht;
G D Eysuik-Smeets, Den Helder
tuigkundig ingenieur; F. H. Tonen
Rotterdam
p. natuurkundig Ingenieur; K. M.
E. A. Bosmar
ld scheepsbouwkundig ingenieur; J J.
Warffum; A. M. Hofman, 's-Graven-
G. Y Nieuwland. Ridderkerk; R R.
laeker. Rijswtjlc (Z.H.); T. van der
Velde. Voorthuizen
NIJMEGEN. 14 juli. Geslaagd voor
kand. pedagogiek; Llem Tik Liong. Nijme-
doctor in de politl
•etenschappen G. M. Dih geb te Ras-Mas-
a. Libanon
GRONINGEN. 13 juH. Gepromoveerd tot
octor in de letteren en wijsbegeerte op
roefschrift; Chair sceptre and wreath his-
srical aspects of their representation on
ome roman sepulchral monuments. S. Sa-
jmonson. geb te Amsterdam.
NIJMEGEN. 14 juli. Gepromoveerd tot
octor in de letteren en wijsbegeerte on
roefschri"
M.O. EXAMENS
AMSTERDAM. 14 juli Geslaagd vo
Engels M.O.-A: P C H Hoofd. Amsterdai
Den Haag: J J P van der Booi
H Chabot, Schevenlngen en i
Naarden; H. J
C. de Reus. Rotterdam L Lim-
A. Schoorl, IJmuiden.
OP. Nil meg*
Doet. klas
bij Nijmeger
G. J. J. Cla<
H M. HllSken, He«
en; mej. V. A
en en P. L. Michels. Terwlnseler.
GRONINGEN, 14 juli. - Geslaagd
ïchtsgeleerdheid; mej. A
Houten. Assen;
aanbrachten, tot meerdere glorie van
het bouwwerk.
Het ls wel goed te beseffen, dat ook
toen niet alles zomaar van een leien
dakje ging. De Parthenonbudgetten kon
den op soms lang niet kinderachtige ma
nier in de volksvergaderingen gehekeld
en beknibbeld worden. De totale bouw
som wés dan ook niet mis. daar ging zo'n
slordige 7miljoen gulden Inzitten. De
tegenwoordige architecten mogen dan al
eens klagen, hun voorgangers op de Akro
polis werden ook danig aan banden ge
legd door hun opdrachtgevers, die, waar
het de vormgeving betrof, hun Invloed
duchtig lieten gelden. Zo verwaterde het
oorspronkelijke bouwplan van het
Erechtheion door priesterlijke Inmenging
en religieuze overlevering tot een welis
waar ingenieus maar toch wel wat al te
gekunsteld bouwwerk. Tenminste als je
het de voorname maatstaven aanlegt van
dat fraaie voorbeeld van ruimtewerking
en „schone eenvoud", het Parthenon.
Ben ik goed ingelicht en waarom zou
Ik het niet zijn dan zei een Griekse fi
losoof eens: „De mens staat met zijn
voeten op de aarde, ln het stof, maar met
zijn hoofd In de hemel, in het licht". Wie
deze filosoof en zijn gedachtengang volgt,
zal beter de oude Grieken en hun marme
ren nalatenschap kunnen begrijpen.
Juiste belichting
TT AT IK TOT NU TOE gezwegen heb
over het stralende licht boven het
Griekse landschap ls eigenlijk niet goed te
praten. Het ls te opvallend om het te
verwaarlozen. Dit schone land wordt door
schenen met een ongewoon transparant
licht. Het lichtste licht ter wereld, zou
men uitbundig kunnen zeggen.
In geen land met zoveel zon heb lk
zo dikwijls mijn zonnebril afgezet om
maar met onbedekte ogen onbelemmerd
het Griekse licht te kunnen opvangen.
Hoe de Grieken aan dit precieuse licht
komen, weet ik niet. maar de invloed van
zee, zon en bergen zullen er wel mee te
maken hebben. Al blijf je je afvragen,
waarom men deze doorschijnendheid ln
de hele atmosfeer dan in de punt van
Italië niet aantreft. Maar goed, raadsels
moeten er zijn, anders wordt het allemaal
te gemakkelijk.
Gezegend het land dat zijn schoonste
bouw- en beeldhouwwerken met het
klaarste licht- mag overgoten zien. Ik nam
deze llchtfactor speciaal onder de loep
omdat de Akropolis alleen onder een juis
te belichting ten volle genoten kan wor
den. Dat kan in de namiddag zijn, als de
zon onder gaat, maar even goed |n de
vroege morgan, of op een ander tijdstip.
Ik kan me zelfs voorstellen dat een fu
rieus onweer op de Akropolis een machtig
effect oplevert. Waarmee ik geen ervaring
heb is een bezoek-bij-volle-maan, tegen
verhoogde prijzen speciaal georganiseerd
ten behoeve van Amerikanen, die er dol
op zijn en voor paartjes, die er om weer
heel andere redenen minstens evenzeer op
gebrand zijn. De directe omgeving van de
Akropolis is echter zeker zo Interessant
als de oude godenburcht zelf. maar daar
een volgende maal nog even bij stilge-
Dit uitstellen als zodanig wordt
door sommigen ook al een typisch
Griekse gewoonte genoemd. En nu
kan men de beminnelijkste van de
Grieken het veelbelovende woord
„avrion" wel eens in de mond horen
nemen. Met een kleine schrik voor
de toegesprokene overigens, omdat
het zoveel als „morgen" of. nog
vrijer vertaald, „morgen komt er
weer een dag" betekent. En als ge
dan onverhoopt nalaat voorzichtig te
informeren wanneer deze morgen
dan wel aanbreekt, kunt ge wel eens
wat korzelig worden, de volgende
dag. Zoals gezegd, een charmant en
onschuldig Grieks trekje!
