UUM
DOOR
koppensnellers
kannibalen
p?
Mevr,
m
De Rooy liet Overijssel
zijn element glijden
Mej. Veeger organiseerde voor
Perzië Jeusd Rode Kruis
ACADEMISCHE EXAMENS
5
MAANDAG 9 JULI 1956
T~\E VOLGENDE OCHTEND starten we met de Catalina. Doel: Agats j
L' aan de Oetoemboewee-rivier, niet ver van de Flamingo-baai. In
Agats zit controleur Scheele, die het hele drama min of meer naast
zijn deur heeft beleefd.
In de blister van het vliegtuig bevindt zich, behalve resident Boender
maker, die de leiding der actie heeft, ook monseigneur Tillemans. Hij
wil er bij zijn en dat is zijn goed recht. Ik weet nl al, dat er een uit
stekend contact is tussen bestuur en missie in Zuid-Nieuw-Guinea. Men
moet er niet aan denken, als een dergelijk contact niet zou bestaan.
over onbekend gebied. Onder
me schuift een reusachtig gebied, dat
terecht de kwalificatie draagt van de
Biesbos van Nieuw-Guinea. Wat een
water! We vliegen van de ene grote
rivier naar de andere. Na Frederik-
Hendrik-eiland gepasseerd te zijn
eerst de Digoel, een der grootste van
het zuiden. Dan de Mappi-rivier. de
Koningin Juliana-rivier, de Kam
pong-rivier, de Wildeman-rivier en
ten slotte de Oetoemboewee-rivier.
Mij krijgt een gevoel van hopeloosheid,
waar het onder bestuur brengen van zulke
gebieden betreft Het is te groot, te ver.
te ruig. Men zou duizend, en nog eens
duizend, mensen moeten hebben, om zo'n
land werkelijk te besturen.
Junglejungle
Jungle, .jungle..jungle! Sagobossen. ri
vieren. kreken, meertjes, poelen. De zee
tre'-* het land binnen en verlaat het weer
Dat is de grote ademhaling van dit land.
Soms gaat dit bin
nendringen rustig,
nauwelijks merk
baar. Soms wild.
onstuimig. Hier en
daar glijden licht
groene vlakten
voorbij. Maar men
vergist zich als men
denkt, dat dit grazige weiden zijn. Want
dat vermoeden is vals. Dit zo lieflijk schij
nende jonge groen is geen land en is geen
water Het is een mengeling van beide
Men kan er niet lopen en niet varen. Een
hopeloos gebied om in te moeten wonen.
Maar er wonen dan ook niet veel mensen.
Slechts hier en daar schemeren kleine
kampongs door het groen Meestal aan de
oevers der rivieren. Soms ook in de kre
ken. Nergens ter wereld kan een volk zich
zó verdekt opstellen, om ongezien te blij
ven voor anderen. Heel
feit
Casuarinenkust heet dit gebied. En ik
merk, dat monseigneur Tillemans bezig is
een kaart bij te werken. Dat zal wel nodig
zijn. Een kaart, die waarschijnlijk ge
maakt werd door een toernerende missio
naris. Maar van de lucht uit is dat land
anders. Duidelijker.
De bisschop knabbelt op z'n potlpod
ziet ernstig naar benedenschetst lij
nen, noteert bijzonderheden.. Zo ont
staat de verbeterde editie van een kaart...
Ik laat geen oog van het land af. Ik
weet dat dit onbekend Nieuw-Guinea is
Hier vlieg ik dus over een der laatste ge
bieden der aarde, die nog als wit op de
atlas staan aangegeven.
Een enkele rivier kent men. Een andere
heeft men 'n stuk bevaren. Weer 'n andere
heeft men van de lucht uit verkend. Maar
wat daar leeft en hóe het leeft, daarvan
werd nog slechts een fractie geopenbaard
En het doorvorsen van dat land zal niet
een kwestie van enkele jaren zijn. Daar
voor is het te groot, te gecompliceerd, en
bovenal te moeilijk bereikbaar.
Altijd in angst
Ik zie prauwen. Soms twee. drie tege
lijk, die haastig van de grote kali weg
schieten en dan plotseling verdwenen zijn
Waarom? Omdat men dodelijke angst
heeft voor dat ding, dat zo laag hun rijk
van-land-en-water komt binnenvliegen.
Hun schrik moet onvoorstelbaar zijn. En
misschien zijn er ook nog andere redenen
voor die schrik. Immers we zijn hier bo
ven een gebied van eeuwige angst, strijd
en oorlog. Als men zegt: er hangt een
geur van bloed over Zuid-Nieuw-Guinea,
dan is dat niet overdreven, doch bittere
werkelijkheid. Dit volk beneden ons leeft
voor moord, leeft voor oorlog. Heel deze
„maatschappij" is zonder koppensnellen
totaal ondenkbaar.
Misschien dat men nu enig begrip krijgt
van de problemen voor bestuur en missie,
'die beide aan het werk gingen, maar met
veel te weinig mensen. Die weinigen ver
richten daarom een herculische taak.
We vliegen al weer over een brede
rivier en monseigneur Tillemans schreeuwt
me toe boven het grommen der Catali-
na-motoren uit dat deze kali twee we
ken geleden voor het eerst werd waarge
nomen door personeel van de Nederl.
Nieuw-Guinea Petroleum Mij, dat ook
boven dit gebied verkenningen deed. Op
nieuw corrigeert hij, weer vult hij aai
Hier een kleine kampongdaar
grotere.daar een heel grote
I. W, UHNEHANN,
e.'
r is geen enkele kans, op deze rivieren
landen, hoe veilig ze mogen lijken.
Want die veiligheid blijkt slechts schijn.
Holle bomen
Dat ontdekken we als we op een ge
wen ogenblik heel laag over zo'n kali
heensuizen. Het ligt er vol met uitgeholde
boomstammen, die ijlings wegschieten in>
kreek. Even is die armada nog zicht-
Dan sluit zich de jungle erover. En
geen macht ter wereld is meer in staat
boten en bemanningen terug te vinden.
Men zou eerder een speld in een hooiberg
opsporen.
We vliegen verder. Dicht bij de kust
gt een grote kampong. Resident Boen
dermaker roept me toe: „Dé&r was kort
geleden de politie, om een eerste contact
te leggen. Maar ze wilden niet. De politie
•erd teruggeslagen en kreeg geen kans.
Aardige lui zijn het hier I"
Weldra komt Agats aan de Oetoemboe-
ee in zicht. Agats is een bestuurspost,
>aar men moet zoiets vooral niet
posant voorstellen.
Wat ik zie zijn
wat bruine hutten
huisjes. Meer
niet Het wordt dus
het bestuur van het
Koninkrijk der Ne-
ndt zich dus
datgene, wat Ne
derlands gezag heet.
ligt dus de plaats
handeling van
het treurspel.
andant Van
der Wel brengt de
Catalina naar bene
den. Hij zoekt een
ats op de kali
daarbij uiterst
voorzichtig. Zelfs
hier loopt men ri-
vanwege de
:igheid van
veel drijfhout. Een deel ervan kan men
Maar er is een ander deel,
•drijft, doch voortzwééft. Dat
is het gevaar.
Daarom scheert de Catalina een paar
maal op nauwelijks tien meter hoogte
de rivier. Soms hangt ons. toestel zo
schuin in de lucht, dat het lijkt of de hele
„Biesbos" legen ons aan zal slaan. Ik moet
goed vasthouden om niet van het pri
mitieve zltplaafsje afgeslingerd te wor
den Tegelijk wil ik, dat me niets ontgaat
de landing.
Goed geland
rivier schiet omhoog. In het licht
de zon wordt het water bloedrood.
Een gemeen, onheilspellend rood. Dan
het geluid der motoren weg. En even
raakt het toestel het water. Altijd
hetzelfde geluid. Het geluid van
scheurend papier Het is een goede lan
ding, want een botsing met een zwevende
of drijvende stam blijft uit hoewel je
daarnaar zit te luisteren
Het toestel komt tot stilstand en de blis
ter wordt geopend. De hitte slaat naar
binnen, maar niemand die erop let. We
letten ergens ónders op: op hen. die zich
in de wal bevinden
Een paar prauwen scheren op ons af en
zie ik voor het eerst levende Asmatten.
Hun uitgeholde boomstammen zijn prach-
verslerd. Het moge dan een primitieve
kunst zijn, maar deze wilden van Zuid-
Nieuw-Guinea weten toch wèl hoe ze een
prauw moeten uitdossen. Zowel op de zij
kanten als voor- en achteraan ontwaren
uitgesneden ornamenten,
e mannen zijn naakt. Spiernaakt. Zelfs
de geringste schaambedekking is hier geen
mode. Men moet eraan wennen, hoewel
iroces is in dit land
hun prauwen te roeien met
lange peddels en ik ben stomverbaasd
niet alleen over de snelheid, waarmee ge
roeid wordt, maar ook over de behendig
heid, waarop da* gebeurt. Het is een won
der. Ofis het eigenlijk wel een won-
Deze mensen, deze Asmatters, zijn
>f meer geboren in hun prauwen. Ze
leven in hun prauwen en sterven er in.
t zijn grootmeesters in het roeien en
de komende dagen zal ik daarvan nog
wonderlijke staaltjes meemaken.
Het zijn grote forse, over het algemeen
prima geproportioneerde figuren. Opval
lend is de ontwikkeling van het boven
lichaam. De zon schijnt over enorm
spierde armen, over brede borstkassen
bonken van ruggen Het onderlichaam is
minder ontwikkeld. De oorzaak? Deze
mensen roeien iedere dag urenlang,
als gevolg een niet geheel harmonische
ontwikkeling van het lichaam.
Aangestaard
Ze komen langszij van de Catalina
staren ons aan. Ik zie doorboorde neuz
waar allerlei voorwerpjes in zitten. Ook
de oren zijn doorboord en bevatten even
eens versierselen. Sommigen dragen ge
vlochten banden van vezelstof om de bo
venarmen. De meesten hebben kroeshaar;
enkelen dragen een kort baardj
Het is hun bedoeling, dat we met die
boomstammen naar de wal gaan. Ze
ken een solide, stabiele indruk, mas
zijn aan de smalle kant voor gezette figu
ren. Er is echter geen ander transport en
dus laat ik me uit de blister zakken. Hele
maal handig gaat het niet en ik zie iets
van verbazing op het gezicht van enkele
Asmatters. Ze fluiten zacht en manipule
ren op allerlei manieren met de peddels,
zodat de prauw onmogelijk kan omslaan.
En dat was wel het minste wat ik had
verwacht. Een vooruitzicht, dat overigens
niet aanlokkelijk was. Minder met het
oog op het natte pak (dat hier weinig te
betekenen heeft) dan vanwege de drei
gende boeaja's of krokodillen.
Maar er slóét' geen prauw om! Kwiek
i de I
de wal
af.
weergaloos be
kwaam doen ze dat. Werkelijk.het zijn
grootmeesters in die kunst!
Ik zit gekneld tussen beide wanden van
de boomstam en men kan zich dan ook
best een betere accommodatie voorstellen.
Maar ondanks al dat ongemak ben ik blij
dat het vaartuig zo rustig in het water
ligt en ik zo veilig aan de wal wordt ge
bracht.
De wal! Daar staat controleur Scheele.
Daar staat een pastoor. Daar staat een
jonge vrouw, de echtgenote van de heer
Scheele. Ik kijk ze aan en ik weet dat
deze mensen iets hebben meegemaakt,
waarvan de gemiddelde Nederlander geen
notie heeft. Ze hebben de wildernis
en wélk een wildernis! aan den lijve
gevoeld. Zij waren daar, toen die moord
partij begon. Maar konden niet weg. En
wilden niet weg. Ik denk dat iets der-
in- gelijks meemaken, betekent
gróót
Moord en doodslag
Zo stonden wij daar, een bisschop, een
commandant zeemacht, een resident, een
pastoor, en een journalist. Mensen uit de
twintigste eeuw Allemaal werden we op
die smerige, modderige kali-oever gecon
fronteerd met een levend stuk Stenen
Tijdperk. Het is Interessant en curieus dit
soort dingen te onthouden en er later
terug in Nederland, of waar dan ook
over te vertellen Men weet. dat men hier
oog in oog staat met een der wonderbaar
lijkste, vreemdste stammen ter wereld en-
dat men dankbaar moet zijn die kans te
krijgen. Akkoord! Maar men weet dan
óók, dat deze aarde letterlijk doordrenkt
is van bloed. Men weet óók, dat moord
hier gewoonte is. Men weet óók dat hier
gesneld wordt op een manier, die alle
voorstellingen te boven gaat En ten
slotte: men weet. dat het bij dat alles niet
blijft. Na het snellen gebeuren nog èndere
dingen.
Ik wist toen al, bij mijn aankomst op
Agats (welke naam „goed" betekent), dat
het niet bij moord en snellen gebleven
was. Een kleine dertig mensen waren hier
een paar dagen geleden na hun afslachting
door de moordenaars verslonden.
Ik bevond me in het land der kanni
balen. Ik had er vaak over gehoord. En
nog vaker over gelezen. Maar nooit had
lk het eigenlijk geloofd. En daar waren
Het besef, zich te weten in een wereld
van koppensnellers en kannibalen, is iets,
dat men beslist „even" moet verwerken
Ik heb getracht dat zo snel mogelijk te
doen. Doch dit is een verre van eenvou
dige zaak. Ook al wès het dan op de
aarde van de Asm?t waarop ik stond.
Juister gezegd- de modder van de Asmat.
Toch is hel zo
BACON OF SHAKESPEARE
(Nadruk verboden)
Bij Wilton-Fijenoord
(Van een onzer verslaggevers)
MET het routinegebaar van Iemand, die
het al meer gedaan heeft, liet me-
uw J. W. de Rooy—Raar uit Voor
burg, echtgenote van ir. G. de Rooy,
-aadsadviseur in algemene dienst bg de
hoofdafdeling materieel van het mlniste-
van marine, zaterdagmiddag op de
werf Wilton Fijenoord te Schiedam de
tiderzeebootjager Overijssel te water.
Mevrouw De Rooy, „gewapend" met
een prachtige boeket lila orchideeën, ont-
als aandenken namens de directie
van Wilton Fijervnoord een prachtige zil
veren fruiitsohaal. De plechtigheid ge
schiedde even later dan de bedoeilinig was
omdat de forse bries de vüoed wat lancer
de Nieuwe Waterweg opstuwde, dan
maad het geval is. Die bries was er
de oorzaak van dat de rokken vai
doopster met een stevig touw aan banden
moesten worden gelegd, wat onder de
diige hilariteit, niet het minst van
slachtoffer en haair echtgenoot-zèli
beurde.
Bij mijn aankomst in Agats wist ik
al, dat het niet bij koppensnellen ge
bleven was. Want in Agats is een zetel
van het Nederlandse bestuur, waar
van ik vernam, dat hier enkele dagen
tevoren een kleine dertig mensen na
een afschuwelijke afslachting door de
moordenaars waren verslonden
avontuur meemaken. Doch of ze zich dat
bewust waren is weer een andere kwestie.
Het welkom is zeer hartelijk. Men is
kennelijk verheugd dat „de buitenwereld"
gekomen is. Al was het maar alleen om
overleg te plegen en een plan de cam
pagne op te stellen. Er moet iets gaan ge
beuren hier. WatDat zal in de ko
mende uren worden vastgesteld.
Ik sta aan de oever van de rivier en
n me heen drommen Asmatters. Weinig
Die zich laten zien zijn schuw
ouwend. Ook hun kleding is
uitermate schamel. Ze bestaat uit een
minuscule schaam
bedekking. Een en
kele man blijkt een
kort broekje te be
zitten. ontvangen
van de missie.
Ik zie de kinde
ren. Kleim
duiveltjes. met
schitterende, vitale
ogen. Nieuwsgierig
en wantrouwend
tegelijk.
Maar steeds weei
naderbijkomend om
Iets op te vangei
van de aanwezig
heid der zojuis'
aangekomen blan
ken. Ze begrijpen
er weinig
wereld waarin zi.
leven en die waar
uit die andere we-
men een contrast,
dat de hersenen dei
Asmatters onmoge
lijk kunnen ver-
W We
laatste nieuws en
dat is, geen best
nieuws. Heel de
streek schijnt in
beroe
Het
oude kwestie
Iedere moord wordt gewroken en dit leidt
uiteraard tot een zuivere ketting-reactie.
En omdat er veel gemoord is. zal er ook
veel gemoord worden in de komende da
gen. Alles volgens de wet van de jungle
in dit deel van Zuid-Nieuw-Guinea.
Ik hoor bijzonderheden van het drama.
Ze zijn wreed en stuitend, ja weerzin
wekkend. Totaal ongeschikt om hier in
details weer te geven. Doch geloof me,
het waren schokkende bijzonderheden, zó
schokkend, dat mijn eerste uren op die
kali-oever haast ondraaglijk waren. Men
komt er nu eenmaal niet met de opmer
king: het zijn maar wilden. Ook deze As
matters zijn mensen Hoewel hoewel
het me die eerste dag moeite kostte,
dat besef te handhaven. Soms moest ik
rpOEN mejuffrouw G. J. Veeger zater
dagmiddag met het lUntoestel uit
Rome op Schiphol landde, was zij aan het
einde gekomen van een prachtige op
dracht. die luidde: reorganisering van het
„Jeugd Rode Kruis" In Perzië.
Aangezien een vrouw in Perzië. zoals
in zo vele oosterse landen, nog njet veel
in de melk te brokkelen heeft, en de zegs
wijze „Oost is oost en west is west" ook
in dit geval van kracht blijft, zegt mejuf
frouw Veeger: Ik heb hen verteld, hoe ze
een Jeugd Rode Kruis moeten organise
ren, dat bruikbaar Is in een land als
Perzië. heb de beste beloften meegekre
gen. maar of ze er zich aan zullen hou-
Uit Perzië kwam het verzoek om advies
over een Jeugd Rode Kruis binnen bij het
Internationale Rode Kruis te Genève. In
mejuffrouw Veeger zag men de geschikte
persoon. Zij deed verdienstelijk werk
voor het Rode Kruis in Indonesië, zette
het Rode-Kruiswerk in Nieuw-Guinea op
poten, organiseerde daar de bloedtransfu
siedienst en het welfare-werk en deed
in ons land veel voor het Jeugd Rode
Kruis, waarvan zij leidster werd in Noord
brabant. Geen wonder dus, dat mejuf
frouw Veeger in januari jl. naar Perzië
vertrok.
Het Rode Kruis in Perzië heet De Rode
Leeuw en Zqn. De jeugdafdeling hiervan
bestaat reeds acht jaar, maar is slecht
georganiseerd, o.a. doordat eerst vorig
jaar de leerplichtwet werd uitgevaardigd
en er zeer weinig jeugdverenigingen zijn.
Mejuffrouw Veeger heeft de Perzen
richtlijnen gegeven voor een J.R.K., dat
vooral gebaseerd is op de bescherming
van de gezondheid. De organisatie moet
van de kinderen uitgaan en slechts door
de onderwijzers geadviseerd worden.
Als dit plan lukt en mejuffrouw
ger hoopt op de blijvende steun van
zuster van de Sjah en haar echtgenoot
zal in een grote leemte zijn voor
want in Perzië zijn bijna geen gezond
heidsorganisaties. Zij wil de belangstel
ling voor reinheid bij de kinderen wek
ken door gezondheidsspelen met de Perzi
sche poppenkast en door kaarten, waarop
de kinderen kunnen aankruisen, of zij
zich hebben gewassen, hun zakdoek ge
bruikten, enz.
Mejuffrouw Veeger gaf cursussen aan
35 onderwijzers, die stof voor een jaar
van haar kregen. Men heeft haar dan ook
gevraagd volgend jaar terug te komen.
In de werf kantine werden nog enige
hartelijke worden gesproken. Namens de
minister van marine sprak ir. De Rooy,
die in de grote belangstelling, die deze
tewaterlating te beunt viel een bewijs zag,
dat door het Nederlandse volk nog met
de Koninklijke Manine wordl meegeleefd.
De scheepsbouwers verzocht de spreker,
hoewel op dit ogenblik geen bouworders
te veryvaehten zijn, toch een marinekern
in stand houden opdat, wanneer in de
toekomst weer opdrachten zouden kunnen
worden gegeven, een snelle uitbreiding
van kundig personeel verzekerd zou zijn.
Ook Ir. J. E. Woltjer, die namens de
werfdrrectie sprak roerde het punt van
Zo was het nog
eens echt!
Vier gemaskerde mannen hielden
in Marseille een auto aan. bedreig
den de chauffeur met een revolver
en begonnen de geldzakjes uit de
bergruimte te slepen.
Alles tot grote vreugde van een
paar Amerikaanse toeristendie nu
in Europa nota bene eens zagen hoe
echt een gangsterfilm werd op ge-
„Oh boy, oh boy", verzuchtten
zij en filmden op hun beurt de
spannende scène.
De politie speurt thans even ijve
rig naar de Amerikanen als naar
de gemaskerde mannen, want de
roofoverval was écht en de bandie
ten hebben 2.300.000 francs als buit
meegenomen.
De Amerikanen zijn met hun
filmopnamen de mooiste getuigen,
die de politie maar wensen kan.
de bouwepaoibeit aan. „Voor welke capa
citeit moeben bij de daarvoor in aanmer
king komende werven, voor de marine
bouwplaatsen vrij worden gehouden", zo
vroeg spreker zioh af. Deze vraag is niet
alleen voor de bezetting van de werven
van belang, maar heeft ook in wijder ver
band betekenis, aldus ir. Woltjer.
Het grote tekort op de arbeidsmarkt
doet uitbreiding van de bouwprogram
ma's van de werven voorlopig nog illu
soir zijn. Heden zijn de werfprogramma's
tot de jaren 1960'63 bijna vol bezet en
dagelijks komen nog aaanvragen binnen
voor passagiere-, vracht- en tankschepen
10.000 tot 50 000 ton.
Onder de ruim vierhonderd aanwezigen
bevonden zich o.a. de staatssecretaris van
marine, vice-admiraal H. C. W Moorman,
de commissaris der Koningin in Over
ijssel, ir. J. B. ridder de Van der Schue-
ren. de Engelse ambassadeur, Sir Paul
Mason, leden van de defensiecommissie,
en tal van burgemeesters, onder wie het
college van B. en W. van Voorburg.
Het was de vierde te waterlating, die
mevrouw De Rooy verlichtte.
De nieuwe onderzeebootjager is de
tiende oorlogsbodem van deze naam. Het
schip werd in secties gebouwd; de eerste
sectie werd medio oktober 1953 op de
helling geplaatst. De bemanning zal uit
283 officieren en schepelingen bestaan.
De afmetingen zijn: grootste lengte 116
in, gr. breedte 11.77 m, gem. diepgang
3.99 m. stand-watervcrplaatsing 2500 ton.
Het totale machinevermogen bedraagt
60.000aipk, de max. snelheid is 36 zee
mijlen p. u. De bewapening bestaat uit
vier automatische snelvuurkanonnen van
12 cm., zes mitrailleurs van 40 mm., cn-
zeebootbestrijdingsraketten en dieptebom-
Twee jongens
verdronken
Bjj Castricum waagde gistermiddag de
zestienjarige Antonius S. uit Amsterdam
zich te ver in zee. De jongen was de
zwemkunst niet machtig en verdronk. Een
vriendje van hem werd bewusteloos op
het strand teruggebracht.
Eveneens gistermiddag verdronk een
21-jarige Amsterdamse jongen, J. F., die
onder de gemeente Weesperkarspel een
bal uit het Amsterdam-Rijnkanaal wilde
Ernstig verkeersongeluk
in Zoetermeer
Een ernatig ongeluk heeft vanmorgen
in Zoetermeer een zwaar gewonde ge-
eist. Slachtoffertje was het vijfjarige
meisje Lydia Sentel, dat zonder uit te
kijken omstreeks negen uur de Zegwaart-
seweg overstak.
Een passerende vrachtwagen, bestuurd
door de heer V. te Benthuizen, kon haar
niet meer ontwijken; een botsing volgde,
waarbij het meisje zeer ernstig aan het
hoofd werd gewond.
Dr. Verkade verleende de eerste hulp
en vervoerde het slachtoffertje in zijn
eigen auto naar St. Antonlushove te
Voorburg, omdat de Rode Kruisauto t«
lang zou zijn uitgebleven.
:ej. H. A O Funk»
:nkamp, P. J. I. M. de Waart.
Amsterdam; F P.
G. A. V
lof F. J. de Bruin,
lie: W H Vroom, Amsterdam. Doet.
te en sociale wetenschappen (sectie
Woelderen. Noord wijk
lagd I ter Gunne. Rotterdam; L. E A. Raming, Bre
.ter-1 da; M. de Rijke, Rottendam: A. van de
IMSTBRDAM. GU. 9
apotheker; Thio Koen
ardrij-kskundi
Doet
wer, Goes;
J J. Wensink, H
ijkskunde; J. J. G. M. van Boêckel, Am-
Kand. Engels: mej. M. C. Caspers,
r; mej. G. L. L. H. Stolk,
mej H D M.
ibesoone. Amsterdai
tpoort. Kand. phys.
ui. Amsterdar
M. de Vries.
Alitemphol. M.
Ofschoon ik me niet zonder angst uit
.het vliegtuig liet zakken, daar de
boomstammen wel wat erg smal zijn
(naar onze begrippen), manipuleerden
de Asmatters zo handig met de ped
dels, dat hun bootjes onmogelijk kon
den omslaan. En dat was maar goed
ook, want aan krokodillen was
waarlijk geen gebrekl"
Cherry Belle-zaak. De bedrijfsleider
van een Goesse zaadhandel, die een n
radijs, dat na jarenlange experimenten
door een Voorburgse kwekerij was
teeld, onder de eigen naam Cherry I
in de handel bracht, is dezer dagen door
de economische politierechter in Tilburg
tot drieduizend gulden boe'.e veroordeeld.
i de grond. ir. R.
AMSTERDAM, 7 juli.
octor in de reohtsw-
rhrift; Inleiding tot d<
Groenendaal. geb U
's-GRAVBNHAGE,
wetgevingstechniek,
ie Utrecht.
EXAMEN
Juli Geslaagd voor
AmsterdamT. S J.
Dohmen. Brunssum; C J. M. den Duik,
Heemstede; D van Egmond, Haarlem; J
P M. van Eik. Bommel; K Etehove, Naar-
den; J W. van Erven Dorens, Laren (N.H.);
F. de Fouw. Delft, J. H Gaijaard. Haarlem;
C. Groenenberg, Dordrecht; J. Haan Hen
gelo (O J. C van Ham. Rotterdam- R K.
Hansen. Rotterdam; A. P. C. van Heesewijk.
Rotterdam: A H Hoefsloot. W.ieendngen-
W J A Hocnsolaar. Almelo; F Hollander
Delft; jhr. P. M. Hooft Graafland. Zeist-
S. Hylarides, Deventer; J. C J Ideler. Rot
terdam; E. W Inslnger, Helmond; N, K.
Karlmoen, Maastricht; R. E.'Kohn. 's-Gra-
venhago; T. Kooij. 's-Gravenhage; B. Korff,
Vlaardingen; A C. Koutttaal. 's-Gravenhage-
W. van der Kraan. Rotterdam H J KnHjs-
hoop. Herten (L.l; B W Laterveer. 's-Gra-
cnhage: H P Loggere. Amsterdam- N. L.
an Luik. O verveen; M Meertens. Delft- B
A M Moolhuljsen. Slttard. H E de
tuinok Keizer. Delft: J P Nommensen
Voorburg: A. H. J. Nijhof. Borne G Ooke-
loen, Utrecht; G R A. Palm. 's-Gravenhage;
M. D. H Penn.lngs, Eindhoven; J. Postma,
A. A. Prins. Amsterdam; E. Pull
land; Sie Dh-ii
IJsselmonde; S. E. Tal,
W K Schra
TJwan. Amsterdam; J. M.
J. E M. Soaas. Bodegra-
ipapens. Waalwijk; J. C.
Loon op Zand; J. Stollk,
P. Visser.
Goes; C. J. Voilebregt. Oegslgeest; G Von)
Nijmegen; W. J. de Waard. Amsterdam;
W L J. M. Wagemans. Roggel; R. A. Wig-
gens, Rijswijk (Z.H.); J. L Wilmies. Maas
tricht; J, M van Woerden. Arnhem; P. L. C.
Wij nan t. 's-HertogenbosohE. F M. M. van
Zeijst, Utrecht; J. H do Zoeten, Amsterdam-
J. O. Zwalsman, 's-Gravenhage; A. J. A.
van der Zijden. 's-Gravenhage
GRONINGEN. 7 juli. Bevorderd tot
tandarts; dr. F von Bartheld. A J G Breg-
J. H. H. van der Burg. B. S J. Witf
M.
'ortelboer.
roningen; M.
van Ooijen, Middelburg.
Kand. sociale aardrijkskunde- J. B. Hoek
man. J F. Th Roosjcn. beiden te Groningen
en H. Hoving. Bargercompascuum
LEIDEN. 7 juli Geslaagd voor hert doet.
ex. godgeleerdheid de heer F. R. J. Knetsch
te Leiden.
NIJMEGEN. 7 juli. Geslaagd voor doet.
-'--irdhcld (vrije studierichting)mej.
M. Voestermans. Roermond
neren W. P M. Breed, Nijmegen; A. F.
Casparle, Smook- J. B. H. van Drongclcn,
Kloosterzande; P. J. A, van Dijck. Eindho
ven; H. G. J. Houben. Eys-Wittem- M. J M.
Hijncn. Maasrtrncht; R. M. C M. Janssen. Hel.
den (L)- J. J M. Leenders. Den Bosch;
J B Luiken. Den Bosch; A J G M. M.
Nollen. Raamsdonkveer; L. A M Pceters.
Weert; B. J N. Potma, Enschede; C. F van
Riet. Goes; J. J. F. Schmitz, Arnhem- J C.
M. Sohreurs, Deurne; G. W L. Tiggcler,
A J M. van der Werf, Nijmegen;
Zandvoort. Nijmegen cn S. j'.
J. M. E.
M van der Zee. Bohsw
Doet Engelse taal- en lett»
J M. J. W. Kuin MSC. Berg
J M. van Rooy. Venlo
Doet. geneeskunde le
Blomjous Breda; L.
J. H Dijkman. Zutfen
Tilburg on mej. C. A. E.
Heeswijk.
Coenders, Nijmegen;
H F Oiphen,
van Oorschot,
ROTTERDAM. 7 j
kand economie': J
C. A. M. Mul. Gouda
Rotterdam.
Doet economie: B
Ch. B de Wilde. F
.eeuwen, Oegstgeest
Anton. J Th. W.
a-nasen, allen te Der
Bevorderd tot accot
G Wilmink. Tilburg;
