CHRISTELIJK
Bond Chr.Vervoerspersoneel
„tevreden en teleurgesteld"
Taak van diakonaat: zichtbaar
maken van het Evangelie
De uil-achtigheid der kerk deed
haar deuren sluiten
DAN
MAAR ZO!
Nieuw-Guinea
-KANTTEKENING
Herziening dienstvoorivaarden N.S.
Op een gisteren te Utrecht ge
houden vergadering heeft de Pro
testants-Christelijke Bond van
Vervoerspersoneel de voorstellen,
die betrekking hebben op herzie
ning van het thans geldende regle
ment dienstvoorwaarden van de
N.S. besproken.
Na een vrU lang: durende discussie
kon de vergadering akkoord gaan met
het standpunt van het hoofdbestuur dat,
gezien de begrenzing die van overheids
wege werd gegeven aan een mogeiyk-
heid, de lonen by afloop van bindende
loonregelingen te verhogen, het tot te
vredenheid stemt, dat het maximum
toegestane werd bereikt.
Dit neemt niet weg, dat de teleur
stelling uitgesproken moet worden, over
de begrenzing zelf, waardoor aan het
Boek
VAN DE DAG
Een dissertatie getiteld „De Neder
landse opstand in pamfletten, 1566—
1584" wekt waarschijnlijk op het eersl
gezicht de indruk van een vakstudie d:
alleen voor historici van professie va
belang zou zijn. Niets is echter minder
waar bij dit proefschrift, waarop pater
P. A. M. Geurts aan de Rooms-Katho-
lieke Universiteit te Nijmegen promo
veerde. Hier wordt een gebied ont lo
ten, dat zeer velen onbekend zal zijn.
Geurts laat zien. dat de Tachtigjarige
oorlog voor een groot deel een oorlog
in pamfletten, een „papieren oorlog", is
geweest. Nu hoeft dat onze waardering
voor de opstand zeker niet te vermin
deren. Wie zich maar herinnert de
Tweede Wereldoorlog, zal het duidelijk
zijn. dat het voeren van een doeltref
fende propaganda een aangelegenheid
van de eerste rang is.
Zorgvuldig heeft de promovendus een
groot aantal pamfletten geanalyseerd.
Die tonen ons en dat is het belang
wekkende van deze studie dat ui
om het in moderne woorden te zeggen
de propaganda tegen Philips en
Granvelle op meesterlijke wijze geleid
heeft. Hij heeft ingezien, hoe belang
rijk de pamfletten waren. Zij schiepen
een sfeer tegen bepaalde personen en
waren aan de andere kant uitdrukking
van wat in het volk leefde. Aan de
Spaanse kant had men van deze tak
van het oorlogsbedrijf wel zeer weinig
kaas gegeten Zo was de „papieren >or-
log" eigenlijk reeds gewonnen door de
Nederlanders, toen het grootste gedeel
te der militaire acties nog moest be
ginnen.
Zeer belangrijk zijn de pamfletten ge
weest t.a.v. de menings- en mythevor
ming omtrent de verschillende perso
nen die in deze lange krijg een rol van
betekenis speelden. Lange tijd ht.ft
men hen getekend volgens de pamflet
ten, die echter steeds van één kant ko
men en vaak een mistekening geven.
Deze dissertatie vestigt weer eens de
aandacht op de vele goede historische
publicaties die de laatste jaren va:
zijde van de Nijmeegse universiteit ko
men. Zelf vormt zij daar een uitstekend
voorbeeld van.
normale karakter van een R.D.V.-wijzi
ging geweld wordt aangedaan en ver
scheidene gerechtvaardigde verlangens
moeten worden opgeschort.
Het hoofdbestuur is met klem verzocht
op deze wensen terug te komen, zodra
het de tijd daartoe gekomen acht en
or zover mogelijk hiermede bij de vast
stellen tijdsduur van het R.D.V.-reke-
ning te houden.
Rome en Reformatie
in Oostenrijk
De Oostenrijkse protestantse bisschop
Is. Gerhard May heeft aan de nieuwe
aartsbisschop van Wenen, dr. König,
bij diens ambtsaanvaarding een brief
geschreven, waarin hij de nieuwe aarts
bisschop gelukwenst en hem in herinne
ring brengt .dat zijn voorganger, kardi
naal Innitzer, alles deed wat in zijn ver
mogen was teneinde de godsdienstvrede
in Oostenrijk te bewaren. „Wij Protes
tanten", zo schrijft ds. May, „zijn er
dankbaar voor, dat er op sommige ter-
einen van diakonale en sociale arbeid
ruchtbare samenwerking tussen de ker
ken mogelijk blijkt, in tegenstelling tot
vroeger, en dat op deze wijze een on-
'erschillige en ontkerstende wereld de
-erbindingslijnen tussen beide kerken
ontdekt.
aartsbisschop heeft in een hartelijk
antwoordschrijven de hoop op een goede
verstandhouding tussen beide kerken
uitgesproken.
Onderwijsbenoemingen
Benoemd tot hoofd van de chr nat.
school te Hei- en Boeikop: M. van Balen
te Brakel; tot onderwijzeres aan de
Oranjeschool te Maasdijk: mejuffrouw
N. J. Plaatsman te Wolvega en mejuf
frouw G. C. W. Veldhuizen te Putten;
aan de chr. school te Driebergen: me
juffrouw G. van Dijk te Lunteren; aan
de c.v.o.-school te Parsega (bij Bols-
ward): mejuffrouw B. Praamsma te
Bolsward; tot onderwijzer aan de chr.
nat. school te Midwolda: J. van Dalen
te Assen: aan de herv. u.l.o.-school te
Enschede: K. Vonk te Kampen.
VAN HER EN DER
De minister van onderwijs heeft op
schriftelijke vragen van de heer Gort
zak (coram.) geantwoord, dat er
nieuwe uitkeringsregeling voor het nij
verheidsonderwijs op stapel staat
leraren, die ontslagen worden en geen
recht op wachtgeld hebben, bijv. om
dat hun tijdelijke aanstelling bij het
nijverheidsonderwijs korter dan vijf
jaar heeft geduurd
De r.k. kerken in Roemenië zouden
naar verluidt voortaan slechts op zon
en feestdagen open mogen zijn. Hier
mee zou de Roemeense regering dus de
dagelijkse kerkdiensten en begrafenis-
en huwelijksdiensten onmogelijk
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Stolwijk: B. Kristensen
te Blija; te Zegveld: J. Smits te Groot-
Ammers.
Bedankt voor Andel en voor Wad-
dinxveen: C. Vos te Westbroek;
Tietjerk: J Dijkstra te Westerhaar;
Nijkerkerveen: W. Vroegindeweij
Bleiswijk; voor Vlaardingen: J Borg-
hardt te Den Helder: voor Dreischor:
vik. J. J. Korpershoek te Overschie.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Nieuwolda: kand. W. L
Mulder te Veenendaal; te Siddeburen:
de Kruijk Jr. te Tijnje; te Urk: B
Oeveren te Vries en J. Wolben te
Grootegast.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Ulrum: W. de Graaf te
"s-Gravenmoer.
Tweetal te Groningen: A. Hilbers te
Enschede-West en M. W. Nieuwenhui-
te Amsterdam-West.
Kilo's slanker
ƒ3.30 per flaco
BonKorets
Melodie en woord
der Ethergolven
PUZZEL NO. 447
HORIZONTAAL: 1 Slijk. 6 Vorstelijk
verblijf, 8 Plaats in Zwitserland, 10 Wa
ter doorlatend, 11 Vogel. 13 Goed nieuws,
14 Ontstaan, 16 Geheel de uwe. 17 Andere
naam voor Ierland. 18 Plaats in België.
20 Zweep. 21 Iedereen, 23 Gewaad
VERTIKAAL: 1 Ogenblik. 2 Drukpers,
3 Vallei. 4 Treurzang, 5 Veerkracht 7
Klinkdicht, 8 gemoedsaandoening. S
Sportterm, 12 Kleinhandelaar, 13 Zet
baas. 15 Kreet. 18 Krantenjongen. 19
Vogel. 22 Dichtbij.
OPLOSSING PUZZEL NO. 446
HORIZONTAAL: 1 Brancard. 6 El. 7
Kegel. 10 S.S., 12 Set. 13 Kat, 14 Aa. 16
Lam. 18 Re. 19 Nap. 20 Gom. 22 Dr.. 23
Veter, 25 S E 26 Gestremd.
VERTIKAAL: 1 Bok. 2 Angel. 3 Cel,.,.
4 Al. 5 Distel. 8 Es. 9 Etage, 10 Sar. 11
Handig. 15 Aar. 17 Motie. 21 Me, 23 Vet. c
24 Rad, 25 s.s. In
12.30 Dansmuz; 13.00
d kind; 14.00 V d vrouw; 15 00
muz; 15.45 Lichte muz; 16.15 Mi
lagboek; 16 30 Ork conc; 17 30 Liet
18.15 Tennlsrep: 18 45 Hoorsf
ivs: 19.25 Sport; 19 30 Gram; 201
»rdr; 21.00 Gevar progr;
4c; caus; 22 20 Dansmuz;
23.50 Progi
12.30 Wi
Gram; 18.30 V d sold; l
Volkszang; 20.00 De wej
ie; 22 00 Nws; 22.15 Ork
22.15 Vrije tijd; 22.55
te Krimpen .aan den IJssel.
Als
een
kind
Diakonale conferentie van Ned. Herv. Kerk
Organisatie ontslaat de gemeente niet van
opdracht maar geeft slechts stimulansen
DV
Dit is wel een van de liefelijk
ste tafereeltjes uit het Nieuwe
Testament: Jezus temidden van
moeders met haar kinderen. Geen
wonder, dat vele kunstenaars er
door werden geïnspireerd.
De grote mensen van toen en
nu worden door Jezus vermaand:
Verhindert ze niet! Dat is een
heel opmerkelijk woord van det r\ E inhoud
Heiland Grote mensen met hun LJ te maken. Het diakonaat moet^ werkzaam zijn voor gemeente-opbouw
i het diakonaat is voor de wereld het Evangelie zichtbaar
EEN
WOORD
VOOR
VAN
DAAG
kinderen een
verhindering
om tot de Hei
land te gaan.
Zij bidden met
heel hun hart
of de Here een
zusje of een
vriendje, dat
heel erg ziek
is, beter wil
maken. En dan horen ze de grote
mensen onder elkaar fluisteren,
dat dokter gezegd heeft „dat er
geen hoop meer is".
Een kind leeft naar de gulden
regel: Nooit kan 't geloof te veel
verwachten. Dit is voor een kind
geen probleem, maar realiteit.
Voor Jezus is immers alles moge
lijk.
Dat is de houding, waarin kin
deren en volwassenen tot God
moeten naderen: het Koninkrijk
Gods ontvangen als een kind. Dat
wordt alleen in de school van het
geloof geleerd. Heel groot
God denken en heel klein van
ons zelf. Maar ook in het blij be
wustzijn: in Christus is Hij onze
Vader. En mag ik Zijn kind zijn.
IN de Nederlandse
Hervormde Kerk
leeft een niet-georga-
niseerde en toch hecht-
verbonden „Kring van
Vrienden van Kohl-
brugge", die sinds 1910 belljdenls
Woord, tegen
bevinding
de Kerk Wij mogen ook nu enkel digde zondaar kan zich
zijn orgaan heeft in wordt beschreven. De Kerk, leven uit het geloof, zoals niet met een groep apart
- waara ais zij is aoor c
om de veertien dagen enige God. Onze N.G.E
verschijnend blad; na heeft (evenals'de Oude Kerk)-kruis te dragen, doch dan op <Qeeg^
het verscheiden van dr. IJjJfge taacht!"
J. C. S. Locher geredi- Stijl", die wij bij de thans
eigen- de wijze, zoals de oudchriste-
„curiale lijke kunst deze uitbeeldde:
de massieve kruisbalk,
- het lichte, hanteerbare
lijdenis en het zij het ook
cn uiyn ui .Km, u.c ..«.e Jn zijn nadere toelich- 8.e<?ï „^fILoDnr?,aicp
SÜ2SJ sp'SA/SJ?SS
de teleurstelling na telyke scheiding binnen de
Heyst te Ommen. De zij vroeger sprak, leeft
jaarlijkse conferentie wig'Ko„?„7is
werd zaterdag te gewaagt ook van de Kerk,
Utrecht gehouden. In die schijnbaar „op sterven na
dood is als in de dagen van -
zijn korte preek over Elia. Maar God betuigt: de gekomen reorganisatie.
Col 3 14-17 toonde ds. «>et volle Setall ZOT er
Alb ter Steege (Bu- T.esT'gS
rum. Fr.l zich een goed lijke: zij schijnt dood te doch hebben nog wel de- hÜ
leerling van dr. H F. doch juist dan bloei, „elkeen bestuur en wel
schapsleven, eerst dan kan gesproken worden van een levende gemeente.
Deze woorden, die ten diepste het wezen van het diakonaat aangeven,
sprak gisteren dr. C. Blankesteijn, directeur van de Nederlandse Hervormde
Stichting voor Kerkelijk Sociale Arbeid te 's-Gravenhage, op de eerste dag
van de tot en met morgen durende 29ste diakonale buitenconferentie van
de Federatie van Diakonieën in de Ned. Herv. Kerk, die in het conferentie
oord Woudschoten wordt gehouden.
Nog veel te veel wordt het diakonaat
gezien als het uitsluitend verzorgen
van armen. Dr. Blankensteijn vertelde
de meer dan 200 aanwezige diakenen,
dat hoe 28 van 32 jonge leden van de
Ned. Hervormde Kerk in Den Haag op
de vraag waaruit de taak van het dia
konaat bestaat, het verzorgen van ar
men opgaven.
Een van de grootste gevaren van het
diakonaat noemde dr. Blankensteijn de
organisatie. In de gemeenten worden
gezinsverzorgsters benoemd, er komen
jeugdleiders en wijkverpleegsters, er
zijn stichtingen voor diakonale arbeid
en nog vele toporganen. En de gevaar
lijke conklusie bij vele kerkleden is dan.
nu zijn wij er af. De gemeente behoeft
niets meer te doen. De gemeente wordt
echter niet ontslagen van het werkelijke
diakonaat. De organisatoren eeven
slechts de stimulansen, zij behoren
slechts het uitvloeisel te zijn van het
gemeenteleven
Behalve een gezinsweek en
dag voor Israël, moet er een speciale
week voor het diakonaat komen. De
diakenen moeten op huisbezoek gaan,
bij voorkeur samen met een ouderling
en dan niet alleen wanneer hij geroe
pen wordt. Hij moet vertellen over de
betekenis van het diakonaat, de gezin
nen leren kennen en hen mettertijd wij
zen op hun verantwoordelykeid in be
paalde gevallen. Vrijwillige medewer
kers moeten aangetrokken worden, wal
de onderlinge solidariteit aanzienlijk
versterkt. Er moeten noodhulpcentrales
komen, Herv. vrouwendiensten
halve ouderlingen met speciale opdracht
ook diakenen met een aparte
En dan behoeft de diaken geen dui
zendpoot te zijn, ook al omvat het dia
konaat op het platteland volgens de
kerkorde ontzaglijk veel.
Op het platteland
Op deze eerste diakonale conferentie
dag werd ook nog het woord gevoerd
door ds A. G. Roeders te Rolde, voor
zitter van de Provinciale Diakonale
Kommissie van Drenthe. Deze spreker
formeerde Kerk; be
schouwde de Afscheiding
als „een werk van de
mens" en weigerde (hoe
wel nog steeds ambteloos)
een beroep naar een afge
scheiden gemeente te over
wegen. De gerechtvaar-
i. De Kerk. zoals kruis als overwinningsvaan, de Kerk (dank zij haar be
de als een wonder tot stand Kerk; onderscheidde
sterk een uitwendige en een
inwendige kerk, om deze
We zouden van de „be- laatste uiteindelijk alleen
sturen-kerk" verlost zijn, over te houden. In 1866 brak
- t de Hervormde Kerk
doperse lijn: de
nens maakt de kerk
kerk:
Terwijl bij Capadose de
bevinding sterk op de voor
grond treedt als verzegeling
van Gods beloften, vraagt
dr. D. Kalmijn te Baren- Kohlbrugge steeds
Jezus Christus. lyk het leven uit de kerk drecht over „Kohlbrugge
Kohlbrugge: het nieuwe
u t j i Gevaarlek is, wuuwei ue -"-j- viun
Gode geheiligde leven Kerk, ook al gaat het als niet horen wil. Wie niet tot
is mogelijk en werke- thans haar niet naar den „doorgebroken" is, geldt
lijk voor wie in geloof tadVa^en'v^ conservatief,
vasthoudt aan Hem, in Constantyn scheen de wereld
Wie
het Woord zegt. Ook de
weg. Thans zien wy de Kerk Capadose in hun wederzijds wedergeborene blijft in zich-
- kleiner worden en de wereld contact". Beide mannen ston- zelf vlees, doch weet zich in
den mèt hun overtuiging vrij Christus ^rechtvaardig
Geboeid luisterde de
gadering naar de Amster- 0m haar heen groter. Beden-
damse emeritus-predikant, ken wy, dat de Kerk bestaat
ds. W. A. Hoek (Rheden), voorzover wy in Chi'
toen deze op de hem eigen geloven. Anders zien
wijze handelde over „De alleen n
nood der Kerk de nood schappen,
der prediking". Merkw
alleen heilig. Capadose onder-
wü in Christus Gode gehoorzaam te zijn. schreef Da Costa's beschul-
s zien we Beiden leefden van 's Heren £.iging^
kerkgenoot- vrije genade. Reeds i
20er jaren der vorige
ontmoetten zy elkaar
het adres
dë Kohlbrugge als zou deze anti-
euw nominiaan zyn. Stellig ten
de onrechte, want Kohlbrugge
die, aldus spr.. dat in de ROMENDE op de Hervorm- Amsterdamse Réveilkring, legt juist sterk de nadruk
pnnvnnatip Kprk met een de Kerk van nu ver- doch eerst later komt een °P onze verantwoordelyk-
d. Kort gezegd: Capadose
ijdt de rechtvaardiging
de uitverkorenen; Kohl-
vanwege haar uiï-achtigheïd ten" "achtte hij (met dr. (1831) in Schè"rpenzeef zich brugge die van de goddeloze
(de uil als symbool van nood Noordmans) zéér gevaarlijk, vestigde, terwyl Kohlbrugge naar Gods eeuwig voor-
by de oude Grieken). Zo De ketterij kan niet meer in Utrecht woonde. Beiden nemen,
begingen zowel de Hersteld gesignaleerd worden. De ver- hadden een kring om zich
Lutherse als de Hervormde schülen worden niet eerlijk heen gevormd, zeer tot on- rienalve vele INeder-
Kerk destijds de domheid om ™®®r erke^-.^er^i'i, genoegen van de Utrechtse landse vrienden waren
2 wmen ook enkele Duitse aan-
northo- tegentreden Kohlbrugge reist wezig, O.a. ds. Tünte
r- j Laar Zaterdag 30
juni (nam. 7 uur)
In 1834 keuren beide wordt in de Herv. kerk
symbool van wijsheid De sanctioneerd! Doch ee:
Kerk heeft in het Woord doxie-zonder-tanden
Gods de hoogste wijsheid, orthodoxie meer!
Leven wij daaruit, dan heb
ben wij de nood onder ons!
hóofdfê«!rhk™a°n SSn"!!! ïerk". w^rbïnnen <lan -»»«» ojecheiding af, te VianeiTherdacht, hoe
- »»«i.roir" Hi.nt t* xx, nr. hoewel hun hou ding t.o.v. - - --
de
op het Evangelie. En i
geen nood: het
als doelend j«' ..seaprek" dlenl te
den gevoerd. Doch dan moet de Hervormde Kerk
eerst een Kerk zyn c
dr. Kohlbrugge op
verschillend
De door juni 1856 aldaar
aÜerlei nood". ^Prof. Jonker Er moet ook oog zUn
erkende, dat de uren van de engte der Kerk, want ook
votttbereiding hem waren
i angst èn van geluk-
gemeente het
kaUiedraal is begrensd haar gedoopte Jood Capa- bediend ^eeft.
Dbeperkt. Eerst dan kan dose keert zich hoe langer Clr. K.. Lzroot, as. J. rl.
'aHghei'd"Laten wij"dit" niet het gulle belyden^ worden tioe meer van haar af. Grolle en dr. K. H. E.
Kohlbrugge, die het be- Gravemeyer zullen
Zs
op het herstel der Gere- ren.
kwijtraken. vernomen. Wy leven
Zo bracht het opgegeven de Kerk in mineur; de grote
onderwerp Ds Hoek in een vreugde is verdwenen. De
impasse. Als context koos hij Kerk verdwijnt stil uit
daarom Art. 27 der Geloofs-
werkelijkheid!
8 Sis
lof
teland. Als oorzaken zag ds Roeders de
vele latente mogelijkheden, gebrek aan
juist zicht op de kerkelijke samenle
ving, de snelle ontwikkeling van het
diakonaat in de laatste tien jaar; een
ontwikkeling, die het platteland niet
heeft kunnen bijhouden en het vertrek
"an velen naar de grote stadscentra.
Om tot herleving te komen van het
diakonaat ook op het platteland, noem
de spreker twee middelen, namelijk, de
mondelinge voorlichting, het gesprek en
de bezinning. Het geregeld mondeling
kontact prikt de geest. Bij deze voor
lichting zal ook de predikant een grote
rol kunnen spelen, omdat diakonaat en
apostolaat aan elkaar grenzen. Achter
het diakonale werk ligt immers een
groot stuk geestelijke nood. Daarnaast
zal er ook een gesprek gevoerd moeten
worden met de plaatselijke overheid en
met de diakonieën van andere kerken.
De diakenen zullen daarbij hun taak
nieuwe ogen gaan zien en er zich
verheugen, dat niet alleen de ma
teriële nood hun is toegewezen.
Bij verhindering van de voorzitter ds
J. F. Wesseldijk, stond deze eerste
conferentiedag onder leiding van de 2de
voorzitter, de heer A. J. Rotteveel te
's-Gravenhage. Als gasten waren ver
tegenwoordigers aanwezig van de
Vlaamse Diakonale Raad.
Ds H. M. Stratingh te Goes, direk-
teur van de Ned. Stichting voor Ker
kelijk Sociale Arbeid in Zeeland, stel
de de problemen voor het diakonaat
in de agrarische sector aan de orde,
zoals de funktie van het grondbezit der
diakonie en de menselijke gevolgen
van ruilverkaveling en mechanisatie. De
heer A. Stoel, assistent personeelschef
de Kon. Hoogovens, refereerde
de mogelijkheid van maatschap
pelijke zorg door het bedrijf aan d«
beiders buiten de fabriek.
De derde dag van de conferentie zal
uitsluitend gewijd zijn aan een e:
sie.
Wees Slank
tzond In Uw boudin
h*t prachtige
me/k* iraukl
51.
„Ik heb er niet het flauwste idee van," ant
woordde Bader eerlijk, „maar ik moet zorgen
dat ik werk krijg en omdat ik goed met sport
op de hoogte ben, dacht ik dat ik misschien op
dat gebied iets kon doen."
De redacteur legde hem uit dat de krant al
ettelijke sportverslaggevers had, voor 't meren
deel internationaal bekende figuren. Hij dacht
even na en vroeg toen: „Wat zou u zeggen van
speciale contacten? Kent u mensen uit de hogere
kringen, van wie u nieuwtjes los zou kunnen
krijgen?"
„Wel nee! Hoe komt u daarbij?" zei Bader
misprijzend en ineens had hij volstrekt geen be
langstelling meer voor kranten. Toen hij
leerd uitziende, oudere heer, die de indruk maak
te professor aan een universiteit te zijn, ook
met een baan kwam aanzetten, waarvoor nij
naar de tropen zou moeten gaan. Terneerge
slagen legde Bader hem z'n bezwaren uit. De
buiten liep, schoot hem plotseling een prettige professorachtige heer dacht een tijdje na „We
gedachte door het hoofd: die vent had niei zijn kort geleden een kleine luchtvaartafdeling
eens bemerkt dat hij geen benen had. begonnen," zei hij. „Misschien is daar
Al vond hij het ook vernederend, toch begoi
hij nu elke morgen de personeelsadvertenties
in de kranten door te lezen. Toen kreeg hij
een brief van het bemiddelingsbureau voor of
ficieren, dat hem adviseerde de personeelschef?
van de Unilever en de Asiatic Petrol Compa
ny te spreken te vragen. Eerst ging hij naai
Unilever, waar ze hem van alles vertelden over
zeep en de bij-producten daarvan. Hij kon daai
een betrekking in Londen krijgen voor 20f
pond per jaar, in afwachting van zijn uitzen
ding naar West-Afrika. Hij maakte hun duide
lijk dat een baan in de tropen niets voor hem
was, gezien de moeilijkheden welke hij in dal
klimaat met z'n benen zou ondervinden. Ze rei
den daarop dat uitzending niet per se noodza
kelijk was, maar dat zijn kansen op promote
dan aanzienlijk geringer waren
Toen naar de oliemaatschappij, waar een ge-
ure. Zou dat iets voor u zijn?"
Bij het woord „luchtvaart" had Bader al di
.•eet de oren gespitst. De meneer nam hem
nee naar het kantoor, waar de luchtvaartafde
ling was ondergebracht en de afdelingschef daai
zei dat hij wel een handige, jonge kerel kon
gebruiken. Het was een kantoorbaan en hij zou
moeten assisteren bij de verkoop van vliegtuig
benzine aan luchtvaartmaatschappijen en bui
tenlandse regeringen. Ogenblikkelijk hoopte Ba
der vurig dat ze hem voor die baan zouden ne
men; want dat was precies in zijn straatje. Ze
namen hem mee naar de personeelschef, die
een praatje met de sollicitant maakte om eer
ndruk van hem te krijgen en toen plotselinp
zei: „Goed, we zullen u 200 pond per jaar beta-
en en u kunt maandag beginnen Hoe denkt v
laarover?"
De overrompelde Bader zei: „Mag ik er even kon kopen
over nadenken, meneer?"
De chef van de luchtvaartafdeling bracht hem
tot aan de deur en zei hem enige keren:
„Bader, je bent gek als je die baan niet neemt
't Is een pracht van 'n kans voor je."
Maar ofschoon hij zijn vreugde nauwelijks kon
bedwingen, wilde Bader hem toch geen beslis
sing geven. Hij vertikte het de indruk te wek
ken dat hij zo'n baantje op een handelskantoor
met beide handen aangreep. Hij ging recht
streeks naar Thelma om haar te vertellen dat
hij werk had gevonden. Toen zei hij met onro
mantische en irriterend mannelijke nuchterheid
..En nou kunnen we aan trouwen gaan denken,
veronderstel ik."
Ze keek hem aan op de vriendelijke, gedul
dige manier, die zo bij haar paste. „Hoeveel
dacht je dat we nodig zouden hebben?" vroeg
„Och, 'k weet het niet zo precies," antwoord
de hij„Toch op z'n minst 500 pond per jaar,
zou 'k zeggen
Dat scheen een redelijke schatting. Alle twee
varen ze nog maar drie en twintig en met zijn
pensioen en invaliditeitsrente had hij nu 399
pond en 10 shillingen per jaar. „En ik zal er
gauw voor zorgen dat ik meer ga verdienen,"
zei hij vastberaden, waarna ze overgingen tot
?en waarlijk meeslepende discussie over wonin
gen, prijzen van levensmiddelen en verlovings
ringen. Heel tactvol stelde Thelma voor dat ze
nog maar een poosje met de verlovingsringen
zouden wachten en hun verloving nog stil zou
den houden om thuis geen moeilijkheden te krij
gen. Want al wist Bader dat haar ouders hem
graag mochten, ze zouden zich terecht zorgen
maken, wanneer ze te horen kregen dat ze met
hem wilde trouwen. Bovendien wist Thelma
dat Douglas geen cent bezat en dus geen ring
(WORDT VERVOLGD)
Y^ANNEER Iemand ons oproept
bezinning over een bepaalde
gelegenheid, dan raakt hij ons op tj
tere plek. De mens van vandaag ti
heeft des te meer behoefte aan ij,
zinning naar mate hij er minder
en rust voor vindt. Ook leeft de m<
van vandaag zo gehaast en maakt
zo veel mee, dat er bijna geen pla
meer is voor verwondering. Het
alles zo vanzelfsprekend geworden. 1
aanvaarden het, zoals het
komen is. In zulk een levenshoudi (e
kan een oproep tot bezinning wel b en
zonder heilzaam werken.
Naar zulk een oproep tot bezinnl
zullen we te gereder moeten luis*
ren, als hij afkomstig is van iema^ci
jegens wie wij bezield zijn van
bijzonder respekt en van iemand
voor ons heeft een bijzonder gezag.
Het is in deze gezindheid, dat
nu enkele dagen geleden
hebben gezet tot het lf
van de oproep tot bezinning.
ke tot ons allen deed uitgaan de
nerale synode van de Nederlai
Hervormde Kerk. Het lichaam dat di
oproep deed uitgaan, de synode, red 'gl
vaardigde deze belangstelling en
evenzeer het onderwerp waarop
oproep tot bezinning betrekking ha|l"
Dat was immers onze verhouding
Nieuw-Guinea.
tij
Nu moet het ons wel van het ha-
dat, juist ook in de gezindheid wai
in wij deze oproep tot ons hebben lat^
komen, lezing zowel als herlezing
de oproep bij ons hebben opgewe v;
gevoelens van oprechte teleurstellii
Men versta ons wel. Wij behoi
niet tot diegenen, die menen dat
kerk heeft te zwijgen over de vragi bi
van het maatschappelijke en politie in
leven. Wij zijn dankbaar dat de ke
het zwijgen waarin zij zich s
tijd heeft gehuld, heeft verbroken, fii6i
is niet voldoende, wanneer de ke Ul
een oor heeft; zij moet ook een mo^te
hebben. Zij heeft te openen, tegenov
haar lidmaten en tegenover de wereljf.
het Woord van God, het Woord 4
God zich heeft geopenbaard als i
schepper, gebieder en onderhouder v
het heelal.
Daarom is wat de kerk en de i
ganen der kerk zeggen gaan wel bjl
zonder gezagdragend. Het is naar i
aard een waardevol woord. Maar daa
ook behoort het een waarde>
woord te zijn naar zijn inhoud. En
dit punt brengt deze oproep ons
wat wij er gaarne van hadden
wacht. Dit heeft op zichzelf niets t
maken met de vraag, of wij het i
de inhoud van de boodschap eens zijl
of niet. Maar een kerk kan ook I
veel willen zeggen.
Nu troost het ons nog, dat om
teleurstelling over de inhoud
deze boodschap wordt gedeeld dot 1
anderen, die stellig ook bereid zijl
tegenover het woord van de kerk 1
staan in een houding van ontvankt
lijkheid.
QNS trof een woord
Fedde Schurer
colleg
„Fries
Koerier" geschreven ook juist nai
aanleiding van deze oproep
bezinning van de synode. Schun
vraagt zich zelfs af, of een publikaii
als deze wel ligt op de weg der kerl
Hij schrijft:
„Dat de kerk zich over deze ding»
laat voorlichten, is even noodzakelij
als voor de hand liggend. Maar c
schuilt een niet te onderschatte!
gevaar in, wanneer de kerk zich bi
iedere gelegenheid opmaakt tot he
doen van gedetailleerde uitsprake
over bepaalde actualiteiten,
actualiteit is in wezen een andere,
al houdt zij terdege verband met di
actualiteiten der wereld.
„De kerk heeft een boodschap I
brengen, de boodschap van genade ei
verlossing. Maar deze boodschap gaal
boven de strijd der meningen uit
Wanneer de kerk zich gaat uitspreken
hier over de status van Nieuw-Guinea
elders over geleide en vrije loon.
politiek of over huurbelastin;
woningbouw en agrarische politiek
dan loopt zij het risico dat haar sten
in het rumoer der menigte verlorei
gaat. De kans is zo groot, dat dt
dingen worden vastgelegd, en mense
lijke meningen, voor verandering ii
de toekomst en voor correctie in he:
heden vatbaar, als dè gedachte dei
kerk in het openbaar worden ge
bracht. De publieke opinie belast
deze uitspraken met een autoriteit
waardoor de misverstanden nood
zakelijk worden opgeroepen. In de
his'orie heeft de kerk of wat er vooi
doorging onverantwoordelijke menin
gen gelanceerd over de slavernij, de
positie der vrouw, de cultuur, het
socialisme. Laat zij niet in het omge
keerde van die fout vervallen, door
zich al te concreet te gaan belasten
met een progressieve missie".
Schurer is een doorbraakchristen.
die destijds nogal hoog heeft opge
geven van het herderlijk schrijven.
Zijn woord van nü schijnt ons een
geschikt uitgangspunt voor enige
bezinning onzerzijds op de jongste
oproep tol bezinning, de bezinning
Nieuw-Guinea.
