OHRISTFLIJK
WYBERT
Werkers in de evangelisatie moeten
tussen-personen zijn
r
F
Dertig nieuwe gezangen
Proefschrift van predikant over
pastorale zorg aan bejaarden
Het Zuiden
Geen verslag
DONDERDAG 24 MEI 1956 i
Geref. Evangelisatie-commissies
Hoe zijn z.g. derde en vierde mens te bereiken?
De conferentie, welke oudergewoonte volgt op de jaarvergadering van
het Verband van Evangelisatiecommissies der Gereformeerde Kerken en
die ook nu weer wordt gehouden op Woudschouten, werd door ds. H. U.
Buitink van Amsterdam met een kort woord geopend.
Mej. C. C. Ie Clercq, instructrice van Evangelisch Herstel en „De Open
Poort" hield een causerie over „De persoon' van de Evangelist(e)". Spr.
typeert deze als de tussen-persoon tussen God en mens, die God, ondanks
al zijn gebreken, wil gebruiken om de weg naar Jezus te vinden.
Hoewel we enerzijds geen „condities"
mogen stellen voor iemand dit werk
mag doen, daar Jezus Zelf zijn discipe
len uitzond terwijl deze van het komen
de Godsrijk zo bitter weinig afwisten
zullen ze -
kwaamheden
vertonen.
Niet iedereen is voor iedereen ge
schikt. Voorts zij men een mens van
deze tijd en versta men de gedachten-
wereld van het kind van deze eeuw.
Enerzijds zij men weer niet te „vlot",
anderzijds wekke men niet de indruk
alsof het volgen van Jezus bestaat in
een serie geboden fn verboden. Spr.
stelde de vraag of hier niet te hoge eisen
worden gesteld. Dit is wèl zo voor wie
op zijn gaven wil vertrouwen en uit
eigen kracht leven. Maar niet voor wie
bereid is Gods Geest in zich te laten
werken en die midden in dit dwaas-
drukke leven de stilte vindt waarin wij
met God alleen zijn.
De bekering
Dr. D. van Swigchem refereerde over
„Het vraagstuk van de bekering m onze
evangelisatie". De Gereformeerde Ker
ken hebben steeds, aldus spr., huiverig
gestaan tegenover het woord „bekering".
Het Piëtisme met zijn kenmerken en
uitgestippelde wegen, het methodisme
met zijn dateerbaar gebeuren is aan
deze schroom niet vreemd. Daarom sprak
men liever van het geleidelijke van dit
proces, schoof men het genadeverbond
sterk naar voren en legde men nadruk
op de „voortgaande" bekering. Bijge
volg weten we niet goed weg met de
vraag wat we moeten doen wanneer wij
in ons werk komen te staan voor de
bekering van andersdenkenden. Spr.
vroeg zich af of wij niet bepaalde bij
belse momenten hebben verwaarloosd,
uit reactie tegen het methodisme vooral.
In de Bijbel wordt pas van bekering
Israël de afgoden
Boek
VAN DE DAG
Men kan dit een cocktailboek noe
men. Ingrediënten: detectiveavonturen,
jachten op groot wild tijdens safari's
in Afrika, Mau-Mau-activiteiten, spion-
nagecomplotten uit de tijd van de oor
log plus wat liefde. Op zichzelf kun
nen al deze ingrediënten dienen om een
voortreffelijke drank samen te stellen,
maar zo door elkander gehutseld sma
ken ze niet helemaal. Het ene element
doet het andere afbreuk. De draad van
de geschiedenis raakt zeker niet zoek.
maar de bijkomstigheden waaronder
vele nauwelijks meer terzake doende de
tails breken de spanning. Zo wordt
het geheel wat chaotisch en vermag
niet voldoende meer te boeien.
dient. De prediking draagt dan het ka
rakter van herstel van het verbroken
Verbond. In het Nieuwe Testament komt
er een nieuw motief bij „wanthet
Koninkrijk der Hemelen is nabij". Jezus
zelf riep zondaren tot bekering en stelde
voor de radicale beslissing: Alles ver
laten en ingaan door de enge poort.
Deze eis geldt ook voor de heidenen,
getuige het zendingsbevel „in Zijn Naam
prediken bekering tot vergeving der
zonden aan alle volken", al is de inkle
ding anders. Lucas spreekt van het zich
wenden tot God en Paulus van eei
sterven van de oude en een opstanding
van de nieuwe mens. Markant is de
tegenstelling tussen het „gij waart"
„gij zijt".
Moeten wij nu de buiten-Kerkelijke op
roepen tot bekering? Ook de z.g. derde
en vierde mens? Paulus zegt: Allen.
Maar daarom behoeven we dit woord
dat velen niet eens verstaan en histo
risch wat belast werd niet altijd en zeker
niet direct bij eerste contact te gebrui
ken. Geheel verkeerd is het om de boet-
prediking en gerichtsaankondiging voor
op te stellen. Dat deed Jesaja niet. die
begon met: ..Troost, troost mijn volk"
Dat heeft ook Jezus niet gedaan. De
verkeerde voorstelling van het christen
dom in zijn wettische karikatuur
er slechts door bevorderd worden.
Voorop stelle men het Evangelie
dat het Koninkrijk komt! God de eerste
laten en de mens roepen tot Zijn Heil.
Met nadruk wees spr. op de eis van
solidariteit met de mens die we benade
ren met het Evangelie In Paulus' da
gen hadden de christenen veel meei
contacten met de niet-christenen dan wij
nu. Wij moeten uit deze beslotenheid
welbewust uit, wil ons gehele evangeli
satiewerk niet mislukken. Dit betekent
geen „doorbraak" intussen, maar vriend
schap en omgang die hoger doel na
streeft.
Het allerbeste is, de mensen dit „an
dere" zelf in de Bijbel te laten ontdek
ken. Soms is het noodzakelijk te zeggen
dat men toch eens zal moeten kiezen.
Laten we niet te bang zijn dat we teveel
vragen. Billy Graham heeft velen tot de
beslissing gebracht die allang aarzelden
Voor de z.g. vierde mens is zijn methode
ongeschikt. Zeggen, op welk punt men
zich moet bekeren, kweekt misverstan
den en wetticisme. Het bewijs van de
echtheid zal blijken uit de vruchten, ook
al „voldoet men nog niet aan
norm". Intussen bestede men meer
dacht aan de eigen bekering! Ook in de
prediking. Wanneer men van ons weet
dat wij gekozen hebben en de schepen
achter ons hebben verbrand, zal dat een
steun zijn in de strijd om in te gaan
door de enge poort tot de grote ruimte.
Beroepingsicerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Wijk bij Heusden: J. van
Rootselaar te E<jerveen.
Aangenomen naar Garthuizen-Schaar-
woude, Avenhoorn en Ursum: J. A. P.
Bongaards, voorganger Vrijz. 'Hervorm
den te Sneek.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Huizen (N.H.): P.
Veenhuizen te Amsterdam.
Beroepen te Londen; A. Vos te
Westmaas.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Rotterdam-West; J. Keu-
ning te Barendrecht.
Bedankt voor Rotterdam-Kralingen:
S. Wijnsma te Broek op Langedijk.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Kampen: Chr. van Dam
te Barneveld.
OUD-GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Rijssen: M. A. Mieras te
Krimpen aan den IJssel en H. Wiltink
te Doetinchem.
Advertentie
Voorkom W
heesheid door
regelmatig gebruik
MELODIE en WOORD
der Ether golven
VRIJDAG 25 MEI
m-NCRV: 7.00 Nws
V d zieken: 9.25 V d vrouw; 9.35 Waters!
9.40 Lichte mui; 10.10 Gram; 10.30 Morgen
dienst; 11.00 Mezzo-sopr en plano. 11.30 Gram
12.00 Lichte muz; 12.30 Land- en tuinbmeded:
12.33 Surinaamse volksmuz; 12.53 Gram en
act; 13.00 Nws; 13.15 Prot Interkerkelijk
Thuisfront; 13 20 Llchtemuz; 13 45 Gram;
1405 Kamerork; 14 50 Sopr en piano: 15.15
Voordr; 15.35 Pianokwint en sol—ste; 16.00
Tulnb praatje; 16.1» Gram; I
Puzzel mee
5
2
5
6
7
y
a>9
,y°°rdr: 1720 Gram; 17.40 Koersen;
17.45 Gram; 17.55 Een goed woord voor een
goede zaak. caus: 18.00 Stemmen van Over
zee; 18.15 Accord ork; 18.35 Zoeklichten op
de jeugdvorming; 19.00 V-
19.10 Regeringsultz: Rubr
toelichting: J Nljkamp: Naar buiten"*mét
open oog en oor; 19.20 Regeringsmtz: Emi
gratierubriek: Het emigratiepraatje van H A
van Luyk; 19 30 Gram; 20.00 Radiokrant;
20.20 De Jeugd vliegt uit. hoorsp; 20 50 „Da-
vid". opera; 22.45 Avondoverdenking- wnn
Nv—
10.20 V d kleuters
10.40 Metropoleork
iariton en piaiï
12.30 Land-
13.00 Nws; 13.15 Meded of gram; 13.20 Dans-
muz; 13.55 Beursber; 1400 Pianotrio; 14.30
De onbekende Kipling, cuas, 14.50 Gram;
15.15 Parijs half vier 's morgens, klankb;
15.30 Amus muz. VARA: 16.00 Amus muz;
16 30 V d kind; 17.00 Muz caus: 17.40 Roe
meens ork; 18.00 Nws; 18.15 Act; 18.20 Or-
i Hammondorgel; 18 45 Tot r
stel verbonden.
19.00 V d kind; 19.1
Nws; 20 05 Boekbespr; 20.10 Strijkt
20.30 Benelux; 20.45 Rep Congres v<
geestelijke volksgezondheid. VARA 21.00
Uchte muz: 21.40 Gram: 22.05 Amus m
22 25 Buitenl over*. VPRO: 22 40 Vanda
i caus; 22 45 AVondwiJding. VARA: 23 00 Na
23.15—24 00 Gram
ntw; 12.30 Gevar muz: 1
Nws, 13.10 Gevar Dr
15 Cricketultsl; 14.01
PUZZLE No. 419
Doorlopend Krulswooordraadsel
Horizontaal: 1 Gekheid; baard; 2
stuurinrichting; telwoord; achter; 3
niet thuis; rivier in Italië; vogel; 4 afk.
ter plaatse; onderdompeling; delfstof; 5
vloerbedekking; zware stem; 6 Arab
titel; stuk; 7 treffen; vreemd; 8 godin
van de vrede; lied; 9 populair; kap van
een huis
Vertikaal: 1 Vals onderdanig; 2 jong
dier; oppervlaktemaat; 3 Oost-Euro
peaan; blok geperste brandstof. 4 fabel
achtig dier; water in Friesland; achter;
5 voorgaand; bedrog; 6 vracht; zelfbe-
OPLOSSING PUZZLE No. 418
Horizontaal: 2 Klipvis; 6 mare
sneep; 9 rank; 11 er; 12 gezet; 14 ga; 16
ruil; 17 draak; 18 toon; 19 manager.
Vertikaal: 1 Smaragd; 2 kring; 3 le^
4 panter; 5 idee; 8 praline; 10 kelapa, 13
tumor; 15 aria; 18 te.
15.00 Twintig
Weerber".
Koor sane
45 C;
Lichte
WMI /ragen; 15.30
16.30 Hoorsp; 17.00 V d kind; 17.5
18.00 Nws; 18.15 Sportuitsl; 18.2
18 50 Caus; 19 00 Gevar progi
21.15 Caus; 21.45 Lichte muz; 22.15 Recital;
23.00 Nws; 23.08—23.13 Koersen
Engeland. BBC Light Programme. 1500 er
247 m. 12.00 Pianospel; 12.15 Gevar muz;
13.00 Ork conc; 13.45 V d kind; 14.00 V d
vrouw; 14.55 Sportrep; 15.10 Gram; 15.45
19.25 Sportuitsl:
18 45 Hoorsp; 19.00 Nws
1.30 Hoorsp; 20.00 Geva
- 20.45
22.00 Nws; 22.15 Act caus: 22.20 Gevar mu;
25.00 Voord r; 23 15 Jazzmuz: 23 50 Progi
overz; 23 55—24 00 Nws
Brussel. 324 m. 1145 Gram: 12 00 Onr
ork; 12.30 Weerber; 12.34 Gram; 13.00 Nw
13.15 Gram; 14 00 Schoolradio; 15.45 Gran
21.20 Symf ork en solist;
22.00 Nws; 22 15 Intern radio universiteit;
22 30 Gram; 22 55—23 00 Nws
Brussel. 484 m. 12.00 Gram; 13.00
13.30 Lichte muz: 14.00 Gram; 15.00
conc 16 Ag Lichte muz: 17 00 Nws:
Gram; 17 30 Kamermuz, 18.38 Gram;
Nws; 20.00 Gevar muz; 2115 Gram;
Amus muz; 22.00 Nws; 22.15 Vrije tijd.
EEN
WOORD
VOOR
VAN-
DAAG
A
Advertentie
'n Barstende
hoofdpijn
U voelt U weer "stralend"
"aAKKERTJE
Ds. B. N. J. Roskott
overleden
In de ouderdom van bijna 79 jaar is
overleden ds. B. N. J. Roskott, em.
predikant van de Ned. Herv. Kerk. Hij
werd in 1877 in de hervormde pastorie
van Hierden (Gld.) geboren en studeer
de te Utrecht. In 1908 werd kand. Ros
kott door zijn vader te Oud en Nieuw
Gastel in het ambt bevestigd. Daarna
stond hij te Piershil, Giessen.Oudekerk,
Buiksloot en Hendrik Ido Ambacht, waar
Wat verwondert
gij u?
Wij belijden dat God de al
machtige is en dat Hij heerst
over alles en allen. Wij weten
dat Gods wegen hoger zijn dan
onze wegen maar we zijn
stomverbaasd als we iets zien
van Gods almacht en van Zijn
Koningschap op
aarde, iets dat
wij met ons
menselijk ver
stand onmoge
lijk hadden ge
acht! En die zin:
„Gods wegen
zijn hoger dan
onze wegen",
gebruiken we
alleen maar bij gevallen die ons
pijnlijk treffen,
Toen Petrus en Johannes de
verlamde bij de tempel genezen
hadden in de naam van Jezus,
liep al het volk vol verbazing
te hoop. En dan zegt Petrus:
„Wat verwondert gij u hierover?
De God onzer vaderen heeft
Zijn knecht Jezus verheerlijkt!"
Voor Petrus was het op dat
ogenblik een doodgewone zaak.
En toch was deze Petrus de
zelfde man die nog maar enkele
maanden geleden al vloekend
had gezworen dat hij die Jezus
niet eens kende!
Wie als Petrus vervuld is van
Gods geest, die belijdt niet
slechts dat God de almachtige is
die handelt daarnaar. Die
durft te bidden, zelfs om het naar
onze maatstaven onmogelijke!
hem in 1947 emeritaat werd verleend.
Hij vestigde zich toen te Ravenzwaay.
waar hij nog vele jaren hulpprediker is
geweest.
De begrafenis heeft plaatsgehad.
Generale synode Gereformeerde Kerken
Voorlopige bundel tot 1959
De generale synode der Gereformeerde Kerken in Nederland heeft
gisteren besloten, een aantal van dertig gezangen voorlopig ten gebruike in
de vrijheid der kerken te geven, in afwachting van het resultaat dat
deputaten voor herziening en/of uitbreiding van de bundel „Enige Gezangen"
zullen bereiken.
Verder werden deputaten benoemd voor redactie en uitvoering, met
de opdracht op korte termijn contact op te nemen met een of meer uitgevers,
teneinde de in de vrijheid der kerken gegeven liederen in een bundeltje
te doen verschijnen.
Tot deze voorstellen kwaïn de
missie van twaalf, die door de synode
Leeuwarden in de april-zitting
samengesteld; haar voorstellen werden
gistermiddag aanvaard. Reeds eerder
was het bes I genomen, dat de be
staande 29 gezangen onverkort en on
gewijzigd zullen worden gehandhaafd.
Daaraan worden dan nu 30 gezangen toe
gevoegd, zodat de bundel voorlopig 59
liederen zal tellen.
Met nadruk Is er echter ter synode
op gewezen, dat het hier een interim-
periode geldt. De synode is tegemoet
gekomen aan de dringende en rechtma
tige vraag uit verschillende kerken om
meer gezangen. Een definitieve afslui
ting heeft de gezangenbundel der Gere
formeerde Kerken echter nog niet ge-
Inmiddels zullen de deputaten voor
herziening en uitbreiding van de bun
del tijd en rust vinden om hun arbeid
in overleg met de hervormde com
missie voort te zetten. Deze deputa
ten kregen de opdracht, hun rapport uit
te brengen op de synode van 1959.
De dertig gezangen
In de loop van de morgenzitting heeft
de synode de voorlopig te aanvaarden
gezangen in het kort besproken en vast
gesteld. In het algemeen is bij deze
keus de meest gangbare tekst gehand
haafd. In enkele gezangen zijn enige
wijzigingen aangebracht, die moeten
worden aangemerkt als verbeteringen.
Voor het grootste deel zijn deze veran
deringen vastgesteld in overleg met de
hervormde commissie, die werkt aan de
herziening van de in de Ned. Herv.
Kerk gebruikte gezangbundel. Tussen
haakjes hebben we achter elk gezang
het nummer van het gezang in de her
vormde bundel geplaatst
De in de vrijheid der kerken gegeven
gezangen zijn de volgende: Op U, mijn
- Heiland, blijf ik hopen (hervormde bun-
no. 7), Komt, verwondert u hier
isen (no. 15), Dit is de dag, die God
schenkt (no. 24). Daar is uit
werelds duist're wolken (no. 10: 1,
n 7), Leer mij, o Heer. Uw lijden
recht betrachten (no. 34), Mijn Verlos-
hangt aan 't kruis (no 45). Heuge
lijke tijding (no 113), God is getrouw,
zijn plannen falen niet (no. 130). Ver
losser, Vriend. Gij hoop en lust (no.
171), 'k Heb geloofd en daarom zing ik
(niet opgenomen in de herv. bundel),
Rust mijn ziel. uw God is Koning (no
179 zonder het vierde couplet). Beveel
gerust uw wegen (no. 180), Blijf bij mij.
Heer (no. 282), O God. de droeg ons
voorgeslacht (no. 293). Wat de toekomst
brengen moge (no. 300 zonder het vier
de couplet). Nu daagt het in het oosten
(no. 8). Vaste rots van mijn behoud
(no. 174). De dag uit Godes gunst ont
vangen (no. 281), Dankt, dankt nu al
len God (no. 135), Grote God, wij loven
U (no. 149), Neem mijn leven, laat het,
Heer (no. 228), Jezus leven van ons
leven (no. 49), Wees gegroet, gij eerste
ling der dagen (no. 53; 1 en 3), Heilig,
heilig, heilig (no. 92: 1 en 2), Ere zij
aan God den Vder (no. 93), De Kerk
van alle tijden (no. 112), Lof zij de Heer
(no. 136), Ik heb de vaste grond gevon
den (Lutherse bundel no. 191). Komt
voortgaan kind'ren (no. 171 met
geheel gewijzigd eerste couplet en zon
der het vierde couolet) en Ontwaak,
gij die slaapt 'nn. 165).
De veroudering van ons volk
DE bevolking van
Nederland verou.
dert snel en in gelijke
mate met de veroude
ring neemt het aantal
moeilijkheden voor de
bejaarden toe. Een
proefschrift te schrij
ven, dat de pastorale
zorg aan de bejaarden
tot onderwerp heeft,
getuigt dan ook van
veel begrip voor de
actuele problemen
rondom de veroudering
onzer bevolking.
Een dergelijk proef
schrift is thans versche
nen van de hand van
ds. C. Gilhuis, die vrij
dag aan de V.U. pro
moveert tot doctor in
de theologie.
In de wijk van de Ge
reformeerde Maranatha-
kerk in Den Haag, waar
ds. Gilhuis zijn arbeids
terrein, heeft, bestaat
grote belangstelling voor
de promotie van deze
pastor. Meer dan hon
derd gemeenteleden zijn
van plan vrijdagmiddag
om half vier in de Am
sterdamse Woestduinkerk
de promotieplechtigheid
te gaan bijwonen.
Het proefschrift bergt
in zich het geheim, hoe
een predikant, die de ge
hele dag in de wijk werst
en geen gezin onbezocht
laat, toch nog tijd vindt
allerlei andere takken van
Promotie ds. C. Gilhuis
vrijdag te Amsterdam
predikantswerk te ver
richten, boeken te schrij
ven ©n tenslotte Ook nog
een dissertatie samen te
stellen.
F)S. GILHUIS benadert
zijn onderwerp niet
zonder enige schroom,
want hij vraagt zich af
of hij, die pas de middag
hoogte van het leven be
reikt heeft, wel over het
einde van de baan mag
schrijven. Er is evenwel
niemand, die op de ou
derdom kan terugzien, het
is de laatste periode van
het leven.
De promovendus geeft de
voorkeur aan het woord
bejaarden boven het
neerbuigende „oudjes",
waarbij dan het gering
schattende, ironische
klopje op de schouder
hoort.
Aan het pastoraat, dat
ds. Gilhuis als zielszorger
het naast aan het hart
ligt, is veel aandacht be
steed. Zowel van weten
schappelijk als van prak
tisch standpunt wordt be
sproken de wijze waarop
men met de bejaarde
moet spreken en hem op
zoeken, de verhouding tus
sen ambt en persoon, d«
rust bij het gesprek, de
wijze van luisteren, het
stellen van vragen, de
studie van de tijd, waarin
de bejaarden hebben ge
leefd, de belangstelling
voor de lichamelijke
klachten, de troost, het
vermaan, de bemoediging
en het gebed. Een keur
van onderwerpen waar
voor ongetwijfeld al
len, die bij de pastorale
zorg betrokken zijn veel
belangstelling zullen heb
ben.
Ook over de bejaarden-
diensten en de Avond
maalsviering worden nog
belangwekkende dingen
gezegd.
Het proefschrift wil een
bewijs zijn van eerbied
voor en dankbaarheid aan
de ouden van dagen.
TYE belangrijkste van de
21 stellingen laten wij
hieronder kort samenge
vat volgen:
De eerste stelling ver
klaart, dat de bejaarde
evenzeer als dit met het
kind het geval is, een
menselijk wezen van ge
heel eigen aard is en een
speciale pastorale zorg
behoeft. Verder wordt ge
wezen op een gebrek aan
bezinning op deze zorg.
De derde stelling houdt
in, dat de pastorale zorg
heeft rekening te houden
met het bestaan van een
mannelijk climacterium,
de vijfde, dat de bewo
ners van bejaardentehui
zen als minimumeisen
van Christelijke barmhar
tigheid de beschikking be
horen te hebben over een
eigen kamer.
De zesde stelling ver
klaart, dat het op bijbel
se gronden niet onmoge
lijk geacht' dient te wor
den, dat er vóór de zon
deval, in de natuur, reeds
een zekere versterving
aanwezig was. In de 9de
stelling wordt de mening
uitgesproken, dat Matth.
6 27 en Luc. 12 25 niet
op de lichaamslengte,
doch op de levens
duur slaan.
Voorts wordt opgemerkt,
dat afschaffing van het
peremptoir examen voor
de aanstaande predikant
geen wezenlijke belangen
zou schaden. Aangedron
gen wordt op wederinvoe
ring van het voorlezer-
schap in de eredienst. In
een andere stelling dringt
de promovendus er op
aan, dat aan de belijde
nisvragen worde toege
voegd: „belooft gij mede
te werken in de arbeid
van Gods Kerk".
Na nog te hebben gewe
zen op de verwaar
lozing der buitenkerkelij
ke bejaarden door de ge
organiseerde evangelisa
tie, wendt de promoven
dus zich tot het jeugdwerk.
Hij bepleit een fusie der
bonden van J.V.'s en
M.V.'s op Gereformeerde
grondslag en de aanwezig
heid van kinderen uit bui
tenkerkelijke gezinnen op
de Christelijke school.
Het proefschrift, dat bij
de handel verkrijgbaar
wordt gesteld, is uitgege
ven bij de N.V. J. H. Kok
te Kampen.
Aantal bleef dertig
Nadat dit dertigtal gezangen was
aangenomen, stelde ds. G. Zeyl te
Baarn voor, het aantal op deze zitting
nog verder uit te breiden. Hij sprak er
zijn vreugde over uit, dat er nu een
(voorlopige) uitbreiding is, waarmee
tegemoet gekomen is aan een algemeen
verlangen. Maar het aantal van dertig
achtte hij toch wel zo minimaal moge
lijk. Hij wilde graag zien, dat de syno
de nog enkele stappen verder ging.
In het jongste rapport van deputaten en
ook onder het aantal gezangen, dat
spreker zelf in januari jongstleden ter
synodetafel bracht, moeten nog ver
schillende liederen zijn, die zonder meer
en met algemene instemming éi deze
voorlopige bundel kunnen worden op
genomen, zo bracht ds. Zeyl naar voren.
In ds. J. D. Boerkoel te IJsselmonde
ds. M. Kamper te Wierden vond ds.
Zeyl steun bij het indienen van zijn
voorstel, verder te gaan dan de dertig
gezangen
De rapporteur van de commissie van
twaalf, ouderling A. Th. Besselmaar te
Amsterdam, heeft ten sterkste afge
raden, verder te gaan. Een verdere
behandeling achtte hU niet voldoende
voorbereid en ook te tijdrovend.. Het
-as zijn mening, dat de kerken tevre
den zullen zijn met deze tijdelijke uit
breiding. De rapporteur kreeg steun
i prof. dr. D. Nauta te Amsterdam
wist ook de commissie achter zich.
Een grote meerderheid der synode
heeft het voorstel van ds. Zeyl daarna
verworpen.
Oorspronkelijk had de
twaalf voorgesteld, te besluiten, dat
de voorlopige bundel geen nationale
liederen zouden worden opgenomen. Dit
punt is later achterwege gelaten, om
dat het begrip „nationale liederen" niet
heel gelukkig geformuleerd is
vooral ook, omdat het in het besluit
r om ging. welke gezangen wèl
werden aangenomen dan welke gezan
gen niet zouden worden aanvaard bij
deze voorlopige keuze. Ds. Boerkoel
kreeg echter nog wel de gelegenheid,
het pleit te voeren voor het opnemen
van het Wilhelmus (drie coupletten) ii
de voorlopige bundel. Spreker wilde ii
het geheel niet de kerk vereenzelvigen
met een natie, maar was er toch voor,
dat de Gereformeerde Kerken tonen,
dat ze Nederlandse kerken zijn door
ook het Wilhelmus in de bundel op te
en. Het geval doet zich nu voor, zo
zeide ds. Boerkoel, dat we het „O God,
die droeg ons voorgeslacht" wèl in de
dienst mogen zingen (terwijl het toch
gereserveerd zal blijven voor nationale
gebeurtenissen)maar dat we het Wil
helmus bijvoorbeeld op Koninginnedag
alleen mogen zingen in de kerk. nadat
de zegen is uitgesproken. Ook ds. Boer
koel kon echter niet voldoende mede
standers vinden. Het aantal nieuwe ge
zangen was en bleef dertig.
Andere zaken
De synode besprak 's middag nog het
wekken van belangstelling voor de arbeid
der Gereformeerde Oecumenische syno
de. Doordat een echtpaar 65.000 ge
schonken had voor de bouw van eer
nieuw administratiegebouw, was de
synode in staat zonder extra belasting
van de zendingskas de bouwplannen
voor dat gebouw goed te keuren De
synode stelde zelf reeds 60.000 be
schikbaar.
I-TET WAS te verwachten, dat de
leiding van de K.V.P. lichtelijk in
de knoop zou zitten met enkele inci
denten, welke zich rondom de ver-w
kiezingsstrijd in het Zuiden van ons jj]
land hebben voorgedaan. Aan de IC
andere kant was het te verwachten, he
dat de leiding van de P.v.d.A. hetgeen
zich daar in het Zuiden heeft voor-F
gedaan bepaald niet kleiner zou voor-|wl
stellen dan de werkelijkheid. jkr
Nu vertoeven wij (helaas) niet elke|el'
dag in de Limburgse plaatsen Thora'
Hcijthuijzen, die schouwtonelen
deze incidenten zijn geweest, ja
wij moeten ons zelf het genoegen ont- M
zeggen, ons dagelijks te vertonen in
teden als Venlo en Roermond, waatra
óók al het een en ander is gebeurd st<
Vandaar onzerzijds een bescheiden
opmerking. Wij hebben er begrip voor,le:
dat in een verkiezingsstrijd de gemoe
deren wat meer verhit kunnen raken
dan in andere tijden. Wij zijn zelfs ge
neigd tot de klacht, dat het tot dusver
elders in ons land wel eens heel erg
gemoedelijk toegaat. Hetgeen nielj
wegneemt, dat wij ook onzerzijds be-Lj
paalde verschijnselen, die zich thans gt
in het Zuiden hebben voorgedaan, va
ernstig afkeuren. de
Wanneer wij dan een enkele op-vr
merking maken, dan is het er een van
bezorgdheid om de commentaren, die ge
wij hier en daar in de r.k. pers aan-re
troffen. Wij denken aan een artikel"11
in prof. Duvnstee in „De Maasbode'de
»n gisteravond. w<
Wij proeven uit deze beschouwingen V
en uit andere soortgelijke teveel d«
opvatting, dat het Zuiden eigenlijk
zaak apart is, een gebied met een ge
eigen geestesmerk, een eigen bescha- co
ving:, een eigen klimaat.
Nu zouden wij in dit artikel zt
gaarne hebben gelezen, in welk opzichl Vo
dan andere partijen dan de K.V.P w<
provocerend zouden zijn opgetredenke
Men mag toch niet aannemen, da! da
die partijen er zijn en bovendiei re
propaganda maken, als een provo se!
katie moet worden aangemerkt. ve
Dat enkele heethoofdige lieden ziek da
misgaan het zal de beste partj f0:
kunnen overkomen. Elk woord vai de
verontschuldiging zal graag wordei
geaccepteerd. Maar wij voor ons heb-
ben het gevoel, dat dit soort na- je:
beschouwingen, dit soort van verwe« bl:
tegen beweerde jmaar nog niet aan
getoonde provokaties, de zaak beslist d€
niet beter maakt. ge
23.
Het verleden was voorbij, het heden was goed
en aan de toekomst dacht hij eenvoudig niet.
Die kon wachten. Zijn altijd practische aard
stelde hem nog in staat zich met de voor de
handliggende dingen bezig te houden en de rest
buiten te sluiten. Het eerste waar het op aan
kwam, was beter worden en het was duidelijk
dat hij daarmee op de goede weg was.
Doch de voornaamste reden was de hartelijk
heid, waarmee hij werd omringd, hetgeen hij
voornamelijk dankte aan zuster Penley-Cooper,
die het particuliere ziekenhuis van Greenlands
leidde, zijn verpleegsters uitkoos en om zijnent
wille heel wat voorschriften opzij zette. De
warme en diepe genegenheid welke hij voort
durend ontmoette, bevredigde een grote behoef
te, waarvan hij zich nochtans zelf niet bewust
was. Alle verpleegsters en ook Patricia en Hil
da vonden hem uitermate aantrekkelijk, niet al
leen omdat hij zo jong, levendig en knap was,
maar ook omdat hij een heroïsche figuur was,
die zijn lot droeg met een moed, welke deze
jonge vrouwen, die zoveel gewend waren en
nuchter bekwaam hun werk deden, ontroerde.
Nu de twee meisjes (zo nu en dan ook an
deren) en zijn moeder hem telkens kwamen be
zoeken, verveelde hij zich geen ogenblik. Me
vrouw Hobbs mocht de meisjes niet zo erg, en
onderling waren dezen ook met zo bijster op el
kaar gesteld. Doordat geen harer zich aan een
bezoek-schema wenste te onderwerpen, stond Do
rothy Brace voor de uiterst lastige taak de be
zoeksters ter wille van de vrede zo op te van
gen, dat terwijl de een op bezoek was, zij de
andere op de een of andere manier bezig hield.
Het was bijvoorbeeld een bewogen dag toen de
beide meisjes een minuut na elkaar arriveerden,
terwijl mevrouw Hobbs al bij haar zoon was.
Nauwelijks had ie verpleegster Hilda nêar de
wachtkamer gedirigeerd of Patricia kwam aan-
DAN
MAAR ZO!
zetten en ze stopte haar toen maar zo lang in
de koelkamer om ,,'n beetje af te koelen."
Dorothy Brace had het meest op met Hilda,
een toegewijd en volkomen altruïstisch meisje,
ofschoon Douglas daar was hij nu eenmaal
,'n man voor een beetje verkikkerd raakte
op de knappe,' zij het minder trouwhartige Pa
tricia.
Op 15 januari mocht hij voor 't eerst van zijn
bed; een maand en een dag na zijn vliegongeluk.
In bed trok hij een kamerjas aan en toen Do
rothy Brace een rolstoel tegen het bed schoof,
werkte hij zich er in en keek toen stralend van
voldoening rond. Hij stuurde zichzelf naar het
raam en zat een tijdlang naar buiten te kij
ken: hij werd erg gauw moe en na een paar
uur ging hij weer naar bed. Maar binnen een
week konden de verbanden van zijn beenstom-
pen en kon hij zijn stoel de tuin in rijden,
waar hij wat rondscharrelde en opgewekt met
de tuinlieden praatte.
Joyce had hem gezegd dat hij eind Januari
een loopstelt aan zijn linker stomp kon krijgen
en dan mocht proberen op krukken rond te
strompelen. Bader wilde meteen een „echt"
kunstbeen hebben, maar Joyce legde hem uit
dat het zonde zou zijn omdat de stomp waar
schijnlijk nog zou krimpen. De ware reden was
echter dat hij nogmaals aan le stomp moest
opereren om wat van het been weg te nemen,
maar daar praatte hij niet over.
De volgende dag kwam een mannetje in een
witte jas Bader's kamer binnen om een gipsaf
druk van de stomp te nemen voor de huls
van de stelt. Bader ontblootte de stomp en
mannetje kwakte er gips op. Binnen vijf
nuten was dit hard geworden en toén de
het gips van de stomp trok, rukte hij alle haar
tjes met wortel en al uit, wat Bader een gevoel
gaf alsof hij met duizenden naalden werd ge
prikt. Hierdoor volkomen verrast, brulde hij van
pijn en verontwaardiging en bijna huilend bood
het mannetje zijn verontschuldigingen aan; hij
had vergeten, bekende hij, eerst een dunne sok
over de stomp te trekken.
Een paar dagen later was het mannetje met
de stelt terug, een korte gedraaide houten stok,
zwart geschilderd, met van onderen een rubber
dop. Bovenaan was een leren koker in het mo
del van de beenstomp gemaakt en daarboven
uit staken twee metalen armen, scharnierend
op de plaats van de knie en eindigend in een
leren corset, dat om het dijbeen werd gesnoerd.
Bader bond zich de stelt aan, waarbij het man
netje hem uitlegde dat het gewicht werd ge
dragen door de wanden van de huls en niet door
de bodem ervan.
Het was een raar gevoel, toen hij het ding
had vastgemaakt. De beenstomp paste precies
in het gemodelleerde leder, maar dat voelde
vreemd aan tegen de huid en het corset rond
het dijbeen zat erg strak. Op de rand van zijn
bed zittend, terwijl het mannetje, Dorothy Brace
en een forse Ierse verpleegster toekeken, boog
hij zijn knie en zwaaide de stelt heen en weer
om er wat aan gewend te raken. Zuster Brace
reikte hem een paar krukken aan en zei: ,,U
moet er wel aan denken dat u de eerste tijd
nog geen kracht in dat been hebt."
(WORDT VERVOLGD)
J7EN teleurstellende mededelint
voor stellig velen hebben wij
wij zijn niet in de gelegenheid, eet
verslag te brengen van de bonds
dag, welke de Gereformeerde Meis
jesbond (vrijgemaakt) gisteren t
ZwoUe heeft gehouden. Anders da
de Gereformeerde Jongelingsbon:
(eveneens vrijgemaakt), heeft i
Meisjesbond de verslaggevers vr
de negen protestants-christelijk
dagbladen, die wij in Nederlani
hebben, althans in hun kwaliteit v»
journalist niet tot deze vergaderiq
willen toelaten.
Nu is iedere organisatie vrij
het verlenen van het karakter, di
zij haar vergadering heeft toep
dacht. Wij zouden het hebben kui
nen billijken, indien de leiding va
de vergadering aan een beslota
karakter de voorkeur had gegevè j
Dit was hier echter niet het gevs t
Er komt wel een verslag, doch nie
in de negen protestants-christelijk
dagbladen.
Dit is het wat wij moeten beschot
wen als een teleurstellende ervariai,
Zij is het stellig voor de Gerefei jg
meerde lezers (onderhoudende ai,
tikel 31 D.K.O.), die wij gelukkli'
en wij zijn er dankbaar voör,
vele tellen. Zij is het ook voor oa'
Sinds jaar en dag achten wij ht
ons een gaarne nagevolgde plicht, t|
ijver en toewijding verslag te doe jj
van het christelijke organisatielevfl
in Nederland in zijn rijke schab
ring. Wij menen zelfs wel eens
mogen opmerken, dat de rijke bl«
van het organisatieleven in ons la»
niet te denken ware zonder de
baatzuchtige steun, door de prot»; f
tants-christelijke dagbladpers ve)
leend. Dan stemt het wel eens
drietig, wanneer men, door t
goede bedoelingen bezield, de def
wordt gewezen.
Het is intussen niet weer
dat we erover blijven mokkel
Maar onze lezers weten thans, wa;
om wij dit keer met het verslag v
onze vrijgemaakte Gereformeerd
meisjes verstek moeten laten gaai
Advertentie
Kilo's slanker
dikte noe langer met u meedragen Bonko'd
geven u in enkele weken weer uw jeugdig si»
figuur. Na de maaltijd een dragee met een slok?
- en u verliest ponden per week. BonKor"
■n volgens het principe van drhydratie -
vekt en monter' Begin een nieuw leven - beft
andaag met BonKorets, f 3.30 per flacon.
BonKorets
VERMAGERING SO RAG EES
