eroeide de I.C.L. Uit cle„ontbi jtbewegin Jaarverslag van het CJ.M.V. WE HADDEN WILLEN BLIJVEN ZONDAGSBLAD International Council of Christian Leadership ZATERDAG 19 MET 1956 leidinggevende personen komen van 23-27 mei naar Huis ter Duin Albert Vereide was niet bepaald met opwekkende gedachten vervuld. Het Seattle van 1935, de stad in de Amerikaanse staat Washington, waar hij zijn sociaal werk voor de arbeidersbevolking verrichtte, was in rep en roer. Stakingen waren aan de orde van de dag. Fabrieken werden gesloten. Gezinnen leden honger en het zag er niet naar uit dat zijn werk veel vrucht had gedragen. Plotseling werd hij uit zijn gedachten weg gerukt. Een sterke hand hield zijn jas vast, een vuist werd onder zijn neus gehouden en een woedende directeur van een groot concern, die hem pas nog een groot bedrag geschonken had voor zijn werk, beschul digde hem scheldend een oplichter te zijn. De woede van de man was enigszins te begrijpen; juist die ochtend waren ook zijn arbeiders in staking gegaan. Albert Vereide sliep slecht dieinende, nacht. Innerlijk voelde hij dat hij had zoening: in gefaald, dat de man voor een groot deel gelijk had. Hij had de mensen! Deze beweging bezit geen vastgelegde betere levensomstandigheden willengeloofsbelijdenis en is geen secte. De 1 :x „„„j 'leden komen van zeer verschillende ker- geven, maar had dit gedaan ronder keUjke achtergrond(,„ het geloof van Christus, of njn geloof afiede'r wordt ^«„peeteerd. Dit veil niet .a zeggen (jat jjg beweging qua geloof een ondefinieerbaar zwevend geheel is, en er slechts in de ruimte wordt gespro ken op de samenkomsten. Men gaat van de gedachte uit dat onze levens hele maal niet zijn zoals ze zijn moeten, maar dat God in ons volbrengen kan wat wijzelf ten ene male niet kunnen als wij tenminste Jezus Christus als Hei land aannemen en Hem Koning laten zijn in ons leven. Men gelooft dat de crisis van onze wereld in de eerste plaats een zedelijke en geestelijke cm- sis is en dat het communisme en mate rialisme alleen daar kunnen doorwerken waar het christelijk leiderschap ont breekt en daarom juist wil men de ombijt uil bet Amerikaanse leven aan- zaten: v.l.n.r. rechter Matthew Hill ran het HooggerechtshofIt.-generaal IFiliarr! S. Paul. president van de I.C.L.; gouver neur Langlie van de staat Washington Walter Williams, tvaarnemend secretaris van de Kamer van Koophandel en C. S. Freeman, vice-admiraal b.d. van de US. Navy. •SPIEGEL VAN_SMIENLEVING ROTARY - -j met nadruk op de wil om te dienen Gesprek met de nieuwe gouverneur van het 67ste district De volgende ochtend stond hij reeds vroeg voor het enorme kantoorgebouw van de fabrieksdirecteur, die hem op zijn nummer had gezet. Hij werd niet toe gelaten. Nog eens legde hij de secreta- I resse uit, dat hij zijn verontschuldigingen I aan kwam bieden, dat hij had gefaald in zijn werk. Eindelijk werd hij in het I „heilige der heilige" toegelaten. Hij ver- telde de man waarom hij nu de oorzaak 1 van zijn falen wist. Voor het eerst sprak hij over zijn geloof in de Heiland en., j vond een luisterend oor. Uit het gesprek J werd het idee geboren om ook met i 8ndere leiding gevende i personen over de invloed van het geloof op het practische dagelijkse le ven van de mens te spre ken. Maar wanneer kreeg men zulke druk bezette functionarissen bij el kaar? De oplossing werd gevonden en twee weken later straalde een helder aprilzonnetje over de keurig gedekte tafels v?n een hotel van Seattle en terwijl de borden werden verwisseld luisterden ne gentien sleutelfiguren uit de Amerikaanse industriële wereld naar Albert Vereide, die sprak pver zijn so ciaal werk, zijn falen, en zijn inzicht dat I slechts geloof in de Persoon van Jezus j Christus een oplossing kon brengen in I de moeilijke omstandigheden van hun I stad, een geloof dat moest worden uit- I geleefd van hoog tot laag. j Negentien hoofden bogen zich voor ge bed om Gods leiding te zoeken. Negen tien stemmen smeekten God om hulp en bijstand. Wekelijks begonnen deze mensen elkaar te ontmoeten. Ze lunch- I ten samen, spraken samen en baden sa- i men; ze luisterden samen naar een ge tuigenis of een gedeelte uit Gods Woord j en samen zetten ze zich ertoe om hun geloof niet alleen in de kerk maar ook op de fabriek en in de zaak uit te le- Groter De groep werd groter en moest ge splitst worden. In andere steden begon men 's ochtends bij elkaar te komen voor gezamenlijk ontbijt en onderlinge gemeenschap en zo werd de „ontbijtbe- weging" geboren. Toen de hoogste func tionarissen in Seattle hun geloof gingen uitleven, kwamen ook andere groepen bij elkaar om samen Gods aangezicht te zoeken en een jaar later was de rust in de fabrieksstad Seattle weergekeerd en sindsdien zijn er geen-stakingen meer geweest. De officiële naam van deze beweging klinkt iets officiëler dan „ontbljtbewe- ging." Toen anderen het voorbeeld van Seattle gingen navolgen en het idee zelfs in het buitenland ingang vond koos men de naam International Council of Christian Leadership (.Internationale Raad van christelijke leiding gevende personen). Overal ter wereld ont moeten vooraanstaande leidinggevende personen elkaar op wekelijkse bijeen komsten. Meestal eet men eerst samen, omdat nu eenmaal ook drukke mensen moeten eten en samen eten altijd ge zelliger is dan-alleen een broodje opeten achter een bureau bezaaid met paperas sen. Maar het eten is niet het belang rijkste. Onmiddellijk na de maaltijd leest men een gedeelte uit de Bijbel, denkt daar over na, en meestal bespreekt men een bepaalde vraag die nauw ver- band houdt met het persoonlijk geloofs- De ICL (spreekt uit ai-sce-el), zoals de vrienden van deze beweging hun werk gemakshalve noemen, wil geen nieuwe evangeliesatiebcweging zijn, noch een „kerkje in de kerk" of een nieuwe or ganisatie met een prachtig verheffend doel. Als men iemand uit de beweging naar het doel vraagt zegt men meestal „Wij zoeken een informeel samenzijn van niet-theologen, die hun geloof wil len versterken en de christelijke leiding gevende personen in het culturele, econo mische. sociale en politieke leven wil len aanmoedigen om als wedergeboren mensen in het leven van iedere dag hun geloof uit te dragen „want God kracht van Christus in de hoofden en harten van vooraanstaande leiders doen regeren. Gemeenschap „Gemeenschap" is het woord dat steeds weer naar voren komt in de li teratuur. Het „Handbook for Christian Fellowship Groups" schrijft: „Aan offi ciële kerkdiensten, hoe belangrijk zij overigens zijn, hebben we niet genpeg, noch aan alleen maar organisaties. Daar dacht Jezus dan ook niet aan toen Hij sprak van „twee of drie vergaderd" in Zijn Naam. Een officiële bijeenkomst of dienst schenkt niet de vereiste inti miteit. Slechts wat nauw verwant is aan de beste familiebijeenkomsten of het vondgebed met de kindereri breekt de ruren tussen ons en zal groei en sa menwerking mogelijk maken." Daarom komt men dan ook niet in massasamen komsten bij elkaar, maar zoekt men het in het ongedwongen samenzijn aan de ontbijttafel of bij de lunch. In Ame rika ontdekte men dat juist leidingge vende personen, die vaak zo druk be zet zijn een grote behoefte voelden aan deze gemeenschap. President Eisenhower, één van zijn naaste medewerkers Harold Stassen, Se nator Frank Carlson, Rechter Matthew de Hoge Raad van de Verenig de Staten, de millionair Howard Butt de hoteleigenaar Hilton zijn vrij wel wekelijks aanwezig, samen met nog duizenden anderen. In Nederland toon de Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Wilhelmina zoveel interesse voor deze sa menkomsten dat zij zelfs gekozen is tot ere-presidente van het internationaal bestuur. In Huis ter Duin Twee jaar geleden werd in het hotel Huis ter Duin te Noordwijk de eerste we reldconferentie gehouden, die officieel Werd geopend door Hare Majesteit de Koningin. Een week lang sprak men over het onderwerp „Gezamenlijke Christe lijke Actie." Na de zeer geslaagde conferentie be sloot men om zo vaker bij elkaar te komen en voor de tweede maal zal ho tel Huis. ter Duin ongeveer honderd vijftig gasten van allerlei nationaliteiten ontvangen, die zich van 23 27 mei zullen beraden over de verantwoorde lijkheid van christenen, die in de we reld van vandaag leiding moeten geven vooral gezien in het licht van de ver antwoordelijkheid van het westen in de wereld van vandaag. De conferentie zal ge leid worden door de man die in 1935 op de straat van Seattle werd wakker geschud, terwijl verder zullen spreken Harold Stassen uit de USA. Pierre Pflimlin. oud- minister van Frankrijk; Dr. Franz J. Würmeling, Duits minister van Ge zinszaken; Prof. Alexan der Tsirintanes uit Athe ne; Dr Joh. Bavinck uit Nederland en vele ande ren Direct na het Pink sterfeest zal hotel Huis ter Duin gevuld zijn met gasten die dan lichamelijke rust, geestelijke rust willen zoeken in Gods Woord om i sterkt hun verantwoordelijke taak deze wereld te kunnen dragen. Brazilië's Protestantisme in eijfers Aan „Réforme" van 21 april jl. ont lenen wij de volgende cijfers betreffen de het Protestantisme in Brazilië: vol gens een recente statistiek behoort 3,35 pet. van de Braziliaanse bevolking tot het Protestantisme. De evangelische CHrisfenën hebben 468 lagere scholen eri 93 middelbare scholen gesticht; dóór middel van 8.065 Zondagsscholen berei ken zij een half miljoen kinderen. De Protestanten, die over 25 uitgeverijen beschikken, publiceren 101 bladen. Van 19481951 zijn er in Brazilië 265.000 Bijbels en 270.000 Nieuwe Testamenten verspreid. ■Ö- Lutherse negcrgemccnte in Chicago In een overwegend door negers be woonde wijk van Chicago werd de eer ste lutherse negergemeente geïnstitu eerd binnen de Evangelisch Lutherse Kerk van de Verenigde Staten. Slechts drie van de 153 gedoopte leden zijn blanken. De gemeente is ontstaan uit het werk van de Lutherse Binnenlandse Zending, die sedert 1934 in de sloppen Chicago werkt. Het 103de jaarverslag van het Chris telijk Jonge Mannen Verbond is ver schenen. Als we de cijfers bekijken valt ook bij deze bond een achteruit Groningen Friesland Drenthe Overijsel Gelderland Utreoht Noord-Holland Zuid-Holland Zeeland Noord-Brabant Limburg 4/2 procent: Dec. 1954 Dec. 1955 1008 958 2555 2260 2459 2525 1039 1305 47 2632 2301 1013 1115 433 53 17.014 16.209 De besfcuurssecretaris, de heer G. J. Kriste schrijft naar aanleiding van deze cijfers o.a.: Over het geheel ge nomen moet geconstateerd worden, dat de vrije jeugdvorming in onze samenleving niet meer die functie bekleedt als vroeger. De steeds dergaande differentiëring in allerlei groepsvormen geeft de jeugd ruim- sohoots de gelegenheid zich op aller lei wijzen te organiseren." Na op verschillende mogelijkheden gewezen, te hebben dóe nog steeds perspectief openen voor het werk der CJMV, schrijft de secretaris „Tenslotte willen wij er nog op wijzen, dat -on danks alle zwakheid het werk toch dpor gaat. De functie der jeugdorga nisaties moge verminderd zijn, dwenen is zij stellig niet. Dit allerlei beweringen ten spijt, zelfs gelanceerd door leidende figu ren uit de wereld van Kerk en jeugd. Aan ons leden van het CJMV "de taak om rustig door te gaan. mindering van het aantal betekent n.iet altijd verlies van betekenis. Maar wel dienen wij toe te. zien op de kwaliteit en ons er op te bezinnen of het verlies- in ledental, dat in de meeste CJMV's viel waar te nemen, ons niet de vraag voorhoudt: Doen wij het wel goed". Bidstond voor verhouding tussen de rassen in U.S.A. Dr. Eugene Carson Blake, president van de National Councel of Churches in de Verenigde Staten heeft de kerken opgeroepen tot gebed. Hij zei onder meer: „Wij allen dragen de verant woordelijkheid voor het conflict tussen de rassen... Wij roepen alle christenen en allen die dat willen op om te bidden. We moeten er aan denken dat beke ring, vergeving en verzoening een cen trale plaats in ons geloof innemen Dr Blake wees er verder op dat de Natio nal Baptist Cpnvention 17 mei. e Presbyterian Church 20 mei als een gebed had bestemd. Ds. H. D. Bruggeman, predikant der Gereformeerde Kerk van Schiebroek-Hillegersberg te Rotterdam, is de nieuwe gouverneur van het 67ste de helft van Nederland omvattende Rotary district en daarmede moet wel voorgoed zijn afgerekend met de fabel als zou de Rotary een geheim genootschap zijn of een op de Vrijmetselarij lijkende beweging. Deze unieke aanwijzing tot gouverneur èn omdat het hier een calvinistische dominee betreft, èn omdat hij de jongste (32-jarige) gouverneur van Nederland maar waarschijnlijk ook de jongste ter wereld is achten wij een passende gelegenheid om Rotary en haar streven meer in de horizon van ons Protestants- Christelijke volksdeel te trekken. het de organisatie, de Rotarians, maar de buitenstaanders hebben er een ge heimzinnig waas om geweven. Ter wijl alles in feite heel simpel is. Het woord Rotary ontstond 51 jaar ge leden in Chicago, waar de advocaat Paul P. Harris er niet langer vrede mee kon hebben, dat het maatschap pelijk leven weliswaar een sterk functioneel contact vertoonde, doch bijzonder arm was aan persoonlijk contact. In een poging, de beroeps eenzaamheid te doorbreken, verza melde Harris enige mensen om zich heen, die de afspraak maakten, op kantoor gezamenlijk de lunch te ge bruiken. Nu eens bij de één, dan bij de ander. Zo ontstond het woord Rotary, wat inhoudt roteren, draaien, bij toerbeurt. CLASSIFICATIE Uit het eerste gesprek tussen vier mannen tijdens een eenvoudige maal tijd is een wereldorganisatie gegroeid, die in bijna 100 landen meer dan 400.000 leden telt. Eenmaal per week komen die vele duizenden in hun clubs tijdens de middaguren aan de lunch bijeen. Een plicht, welke vrijwillig en stipt wordt nagekomen. En nog steeds is het uitwisselen van gedachten vanuit de eigen beroepssector één van de pijlers waarop Rotary rust. Het meest opvallende is het classifi catieverschijnsel. De Rotary poogt te zijn een dwarsdoorsnede van de maat schappelijke verscheidenheid, bijzonder voor het gebied, dat paalde club bestrijkt. Alle beroepen, daarin voorkomend, worden zoveel mo gelijk vertegenwoordigd in de club door een Rotarian, die zijn sector volkomen beheerst. Ieder voor *:ich moet dus in staat zijn de anderen omtrent zijn sec tor tot in details voor te lichten. Logi- cherwijs brengt dit met zich mee. dat vele Rotarians mensen zijn, die top functies bezetten. Maar de opmerking: „Rotary Is een club van hoge pieten, van rijken alleen" houdt geen steek, want Rotary telt veie envoudlgen on der haar leden, boeren, landbouwers, figuren uit het verenigingsleven. En de meesie dominees kan men evenmin tot de rijken rekenen. WIL OM TE DIENEN Wij hebben bij ds. Bruggeman geïn formeerd naar de ideële achtergrond en kregen ten antwoord: „Rotary is ge baseerd op verscheidenheid. Kent geen vastliggend uitgangspunt van overtui ging. Het grondideaal is de bevordering van de wil om te dienen." Alvorens te vertellen hoe de Rotary zulks tracht te verwezenlijken, moe ten we even iets vertellen van het insigne. Als vrijwel elke vereniging heeft de Rotary een embleem. Ook dit slaat op het roteren, het draaien, namelijk een wiel. Een de zes spaken duiden op het aanvankelijke aantal stellingen, waarin het dienstideaal was vastgelegd. In 1936 kwam men tot een nieuwe vertaling van de Ame rikaanse tekst in vier punten, doch in het embleem bleven de zes spaken gehandhaafd Ds. Bruggeman noemt het bij voor keur vier kanalen. En dat zijn: 2. De toepassing te bevorderen van hoogstaande beginselen in het zaken- en beroepsleven; de waarde te er kennen van elke nuttige arbeid en elke werkkring te verheffen tot eer middel om de gemeenschap te die- 3. Het dienen toe te passen in ieders persoonlijk, maatschappelijk en za kelijk leven. 4. Internationale waardering, verdraag zaamheid en vrede te bevorderen door een wereldbond van zaken- beroepsmannen, verenigd door het dienstideaal. ZELF-CORRECTIE In de Rotary-clubs krijgt men niet slechts begrip en waardering vooi kaars beroep, er wordt voora' gew op misstanden, ook wanneer Rotarians daarbij betrokken zijn. Dit elkaar rlgeren en het openen van de ogen onjuiste situaties of handelingen kunnen we zien als een deel van het fundament waarop de Rotary is uitgegroeid tot zeer waardevol element in de samen- Bij dit alles is de Rotary sterk naar binnen' gericht. Men wenst geen vlag vertoon, geen publiciteit aan goede da den, doch men geeft de voorkeur z een „geruisloos effect naar buiten", als ds. Bruggeman het formuleerde. Zo is het ons bekend, dat de Rota ry internationaal enorm veel goed TER OVERDENKING Pinksteren Pinksterzondag zendingscollecte! Pinksterartikelen in de bladen met heenwijzing naar afgelegen lan den! En in de gebeden gedenken we hen, die op verre posten staan om hun geloof uit te dragen. it is goed. Te weinig denken we het moedige werk dat overal ter wereld wordt gedaan. Er is geen betere hulp aan onontwikkelde ge bieden dan zendingshulp. In vele landen was de Bijbel het eerste ge drukte boek, omdat mensen htm leven de prediking ervan hebben in gezet. Maar als we met Pinksteren alleen in zending denken, alleen aan de grote en laatste opdracht van de Heiland, voor Hij de aarde verliet om Zijn hemelse troon in te nemen, dan zijn we eenzijdig. Pinksterfeest is meer dan een zendingsfeest. het is het feest van de Heilige Geest. Weinig mensen zeggen „Neen als men hen vraagt, „Bent u een Christen?" Maar velen aarzelen als ze een antwoord moeten geven op de vraag: „Bent u vervuld van de Hei lige Geest?" In het Oude Testament daalde de wolk van Gods Heiligheid neer op de ark, toen hij was toebereid, en op de tempel van Salomo, toen de laatste hand aan de toebereidselen waren gelegd. Is uw hart toebereid? God zegt: „Wordt vervuld met de Heilige Geest!" Dat is geen verlangen van God, dat is een opdracht die wij moeten vervullen. We zouden deze zin ook als volgt kunnen parafraseren: „Weest bij voortduring in een staat van doorlopend vervuld worden met de Heilige Geest." Vervulling is niet een „eens en voor altijd", maar een voortdurend open staan voor Gods Geest. Pas als dat waar is hebt ge de opdracht van Efeze 5 18 vervuld. DS. H. D. BRUGGEMAN Christ i de •reld met zichzelf 1 Aantal Lutheranen in de wereld Volgens het zojuist verschenen hand boek van de Lutherse Wereld Bond bedraagt het aantal Lutherse christenen op het ogenblik 69.397.200. Dit getal van bijna 70 miljoen, dat ongeveer 32 uitmaakt, kan nog iets hoger zijn, om dat het aantal Lutheranen in landen waar geen officieel Luthers kerkgenoot- eliap is, niet werd meegerekend. Boven dien werden ook de leden van zeer kleine Lutherse groepen zoals bijv. in België of die van de Duitse of Scandi navische gemeenten in het buitenland niet in dit getal opgenomen, omdat hun aantal slechts geschat kan worden. Van de bijm hehoi t 69 proef Luthe Wereld Bond; 5.7 miljoen behoort tot Lutherse kerken die niet zijn aangesloten terwijl 15,9 miljoen leden behoren tot verenig de kerken waarvan de niet-Lutherse leden niet werden meegerekend. Deze verenigde kerken bevinden zich vooral in Westfalen en het Rijnland en bestaan uit Lutheranen en Gereformeerden. Gezin herenigd (Slot) Don vertrok van Hongkong naar zijn ge boortestadje in de buurt van Ohama en wij, gevangenen achter het bamboegordijn vroe gen ons af wat de toekomst brengen zou. De dag van de komst van de baby naderde, en innerlijk begon ik te hopen dat ik niet meer voor die tijd zou behoeven te vertrekken. Ik klemde me vast aan een tekst uit 1 Korin- the: „Die niet zal gedogen dat ge boven ver mogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen/' We deden al het mogelijke om te zorgen dat de baby veilig zou kunnen geboren wor den, maar alles scheen te mislukken. Ruth en Christine vertrokken niet onmiddel lijk omdat nog alle mogelijke en onmogelijke vereiste papieren in orde gemaakt moesten wor den. Voor we het wisten was het 9 juli. We waren nog steeds bij elkaar en de baby was op komst. Geen van ons had enige ervaring en we wisten nauwelijks wat we doen moesten. Nog eens probeerden we een dokter te roepen, die zijn hoofd net lang genoeg om de hoek van de genoei deur stak om te roepen: ,,'t Is niets, U klaart het wel." Maar toen de uren aaneen groeiden, waren we het steeds minder met hem eens. We voelden dat het boven ons vermogen uit ging. Samen baden we om leiding. Eén meisjes holde naar de kerk om de e' te spreken. Zij eiste bijna van hem dat hij dokter zou gaan halen, maar hij vertelde n dat de gehele medische staf van de stad zijn kerk in vergadering bijeen was. Daar de kruidendokters, vroedvrouwen, de t: thy, James, Don, Ruth >m mevrouw Spijker steeds mee te bren- getuige dat ze louter en alleen een me dische visite afstaken. Na ongeveer drie dagen kwam de gouvernementsbode weer eens opda gen. Christine en Ruth moestén op het kantoor van emigratie verschijnen. Nog hoor ik de ent- de evangelist housiaste kreten van Ruth toen ze terug ki niet alleen met haar eigen papieren, maar met een reisvisum voor mij naar de stad Chun king. Meer wenste ik niet. In Chunking waren vrienden die zich over mij en Julia zouden kun- willen ontfermen. Ik behoefde door DOROTHY S. MCCAMMOJS Vermoeid zochten we een beschut plaatsje op de boot. Op het laatste ogenblik probeerden sommigen, die vroeger wel eens iets voor ons gedaan hadden, ons nog geld afhandig te ma ken. omdat we hen niet voldoende zouden be taald hebben, maar ook die konden we van ons afschudden. We waren onderweg. In het grote zendingshuis in Chunkmg vond ik rust en vriendschap. Daar ontmoette ik zende lingen uit geheel Midden-China. Sommigen ble ven slechts een dag en moesten dan weer te rug naar hun oude en gevaarlijke post. Anderen waren op doorreis, maar moesten hun geliefden achterlaten. Samen lachten we om grappige ge beurtenissen en samen huilden we daar over vrienden die gefusilleerd waren of aan ontberin gen waren bezweken. Ondanks alle strijd von den we kracht in Gods Woord en mochten we elkaar vaak helpen. Weken lang was er geen uitzicht op vertrekken. Ik had de stoute schoe nen aangetrokken en gevraagd of ik een aan vraag voor een vertrekvisum mocht indienen, maar kreeg alleen ten antwoord dat ik dat al twee maal had gedaan. Plotseling, onverwacht nog kreeg ik bericht dat ik een aanvraag mocht indienen, en enkele weken later, in begin sep tember kwam de brief dat een medezendeling van middelbare leeftijd en ik konden gaan. De reis die vier dagen duurde in een derde klasse coupé van een trein zonder water was een mar teling. Julia werd ziek, maar gelukkig was er een zendeling-arts in de trein aanwezig, die nog wat sulfa-pillen had om de koorts te drukken op het kantoor in Canton moestèn we een volle dag overblij- ven. Verschillende malen werden we gefouil leerd Zelfs de voering van het reiswiegje werd doktoren, die ik kende, en pure kwakzalvers leen achter te blijvei bijeen. Toen de samenkomst voorbij was. sprak de evangelist met de voorzitter. Of het nieuwsgierigheid was of om de eer van professie te redden zullen We moesten op staande voet vertrekken, gelukkig kregen we na lang smeken een extradag om alles voor mijn rc te maken. De dag waarop een groot aantal mocht iemand komen. Waarschijn- geringsfunctionarissen gewacht hadden, brak aan Reeds een jaar lang was het ons verboden ook maar het minste te verkopen of weg te geven, eiden niet De omstandigheden dwongen gage mee te nemen dan we iemand opzoeken c bezittingen. Natuurlij-k lijk besloot men daarna dat de veiligheid het aantal ligt, want twaalf doktoren vulden de kleine slaapkamer waar ik lag. Ze ,J~fa veel, gaven slechts een paar aanwijzingen, deden nog minder. De Ohristenarts legde koele hand op mijn bezwete voorhoofd. De ba- ook stukgetrokken. We brachten de dag door in jjBjr ricksja, omdat dat de enige plaats was waar Ju'ia sliep. Eindelijk kwam het laatste gedeelte van de al- tocht. In de trein kregen we de laatste hoeveel heid propaganda te verwerken. De laatste stem- - aar pels werden geplaatst, de laatste formulieren bidden werden ingevuld en eindelijk mochten we de orde laatste kilometer over de brug lopend afleggen. Midden op de brug was een prikkeldraadver sperring met een nauwe doorgang. De wacht wierp een laatste blik op de foto in het pas poort om te zien of we het wel werkelijk wa- ons met meer oa- ren. ons visum werd afgenomen en we traden torsen konden, we de vrijheid binnen. Men bracht ons onmiddel- - garant te zijn lijk naar een ziekenhuis. wel. Ik noemde mogelijk by werd geboren en alles haar Julia. maar niet De volgende dagen hadden we het druk. Chris- vrt tine en Ruth moesten alles pakken voor hun kei vertrek en lijsten werden gemaakt van alles ben. Als wat ze achter lieten. Ik had medische zorg dig. die de meisjes niet kónden geven, n._. dezelfde doktoren die eerst niet durfden komen, daar zat kwamen nu wel. Ze Spijker ons er nog eens op attent wel degelijk iemand moesten heb- er echter niet toe in staat waren, konden we ons ook tot het hoofd van de buurt- iging richten. Natuurlijk vroegen we haar, op te wachten. Ze kreeg haar be- evenwel voorzichtig geerde naaimachine eindelijk in handen. Twee weken later stapte ik uit het vlieg tuig op vaderlandse bodem. Ik voelde me dronken van blijdschap. Na negen lange en vaak bange maanden waren Don en ik her enigd. Julia overleefde onze eerste omhel zing en hoewel het middernacht was had ze haar opgewekste glimlach voor hem klaar. Wij lachten ook, door de tranen heem werk verricht, dat zij, waar moge lijk activeert en stimuleert. Er zou een lange opsomming te geven zijn van projecten voor het algemeen be lang, die hun ontstaan te danken hebben aan Rotary-initiatieven, van voorzieningen op velerlei ter rein, waartoe Rotarians de stoot ga ven. Zonder er, na de verwezenlij king, de zeggenschap over te willen hebben. INTERNATIONAAL CONTACT „Betere bekendheid m^t anderen kan misverstanden voorkomen", zegt Bruggeman. En het is op grond hier van, dat hij in het jaar van zijn gou verneurschap vooral de punten één en vier van het dienstideaal sterk hoopt te bevorderen, o.a. door de uitwisseling van jongeren om zodoende de nationa liteiten tot elkaar te brengen. Een hoogst belangrijk facet is de Rotaryfoundation, als het ware de „centrale pot" waaruit beurzen wor den gefinancierd aan jonge mensen, die daarmee een jaar lang waar ter wereld ook kunnen studeren. Er wordt naar gestreefd om binnen korte tijd, elk jaar voor één jongeman of één meisje in elk district dat zijn er ongeveer 300) zo'n beurs beschik- bonr te stellen. Met alleen deze ver plichting, dat de aangewezen studen ten in het buitenland op Rotary- bijeenkomsten over eigen Irnd ver tellen en, na de studietijd terugge keerd, van het bezochte land hun indrukken weergeven. En nu vertrekt ds, Bruggeman op 22 mei per vliegtuig naar Amerika or Philadelphia met ongeveer 250 andere nieuwe gouverneurs' te worden geïnstal leerd. Om er instructies te ontvangen, deel te nemen aan de internationale assembly en aan wat wij zouden men de jaarvergadering waarop 1 gestelde wijzigingen e.d. worden worpen of aangenomen. Alle kosten, aan deze Amerikaanse reis verbonden, worden door Rotary In ternational betaald De predikant-gouverneur wacht in de Nieuwe Wereld een zeer vermoeiende tijd. Trouwens, het gehele jaar van zijn ambtsperiode als gouverneur, zal Gezanten In het blad „De Strijdende Kerk" schreef ds. Teeuwen een woord, dat met "eel inriemmine tot tweemaal toe in „Waarheid en Eenheid" werd aange haald: „Jeruzalem staat in brand en wi' discussiëren over een titel in de wet". Door de eeuwen heen is dit steeds weer gebeurd, vooral in de we reld der politiek. Belsazar liet zijn dansmeisjes dansen en zijn officieren drinken en eten, terwijl de vijand aan de lag. Volgens de geschiedenisboekjes speel de Nero viool toen Rome in brand stond. Doen wij als christenen niet vaak hetzelfde? Wij eten met smaak ons kadetje met kaas en lopen voorbij aan de geestelijke nood van onze buren. Wij praten opgéwekt met glimlachende mensen over de dingen onzer dagen en beseffen nauwelijks dat hun glimlach slechts het kanten kleedje is om de barsten in hun hart te bedekken. We zijn geneigd te kibbelen over de vraag waarom Saulus tot een Paulus werd, maar vergeten te luisteren naar zijn woord: „Wij zijn dus gezanten van Christus". (2 Kor. 5:20). Een gezant woont in een land dat niet het zijne is. Een gezant staat in directe opdracht van zijn Koning. Een gezant moet voortdurend rugge spraak houden met zijn Koning. Een gezant moet de boodschap van zijn Koning doorgeven. Een gezant moet ziin landgenoten in den vreemde alle mogelijke hulp bieden, al zijn het nog zulke „ver lopen types." Ik weet hoe moeilijk het is om het belangrijke van het minder belangrijke te scheiden. Ik weet dat de roep „Brand!" steeds weer klinkt en het is niet altijd duidelijk, of het gaat over Jeruzalem of over het vuur in de ka chel. Het valt niet mee om het „abso luut noodzakelijke" te kiezen uit de lijs ten van het „belangrijke". Als we even wel ons goed voor ogen houden wie en wat een gezant is en moet zijn, zullen we onze goddelijke taak zeker kunnen volbrengen. van ds. Bruggeman veel eisen. Nu hij in het snel groeiende Schiebroek steun kreeg van een tweede predikant, had hij gehoopt alle vrije tijd te kunnen be steden aan de studie voor zijn doctoraal. Doch die plannen heeft hij voor een jaar uitgesteld. „Omdat ik de calvinis tische levensbeschouwing zo waardevol acht en van een zo sterke kracht voor de samenleving, dat ik het calvinistisch gehiid ook buiten de Christelijke orga nisatie wil laten horen. Ik zoek naar een „plus", die ik in de Rotary zeker vind." STILLE WERKERS Hieruit volgt, dat de Rotarians niet alleen vertrouwd raken met eikaars beroep, maar ook, dat zij (hun levens overtuiging uitdragen. En zo onzeg baar veel bijdragen tot een beter be grip, tot het verbreden van de hori- Rotary komt niet aandragen met manifesten, spreekt zich niet uit op politiek of welk gebied ook, maar is in stilte een zoutend zout het leven van alledag. Zij vormt, ir de gehele wereld, mannen, die tot dienen bereid zijn. En daar kan de wereld alleen maar profijt van hebben. We konden slechts enkele facetten vluchtig aanstippen; we hadden graag wat meer verteld over de persoon de nieuwe gouverneur. Maar ds. Bruggeman vindt dat niet ter zake dienende. „Het gaat niet om mij, om of wat ik ben, doch om de ver wezenlijking van de Rotary-idealen". Daarom behoort tot de taak van een gouverneur het oprichten van nieuwe clubs. In dit verband kan nog worden opgemerkt, dat de verdeling van Nederland in twee districten de taak van de beide gouverneurs bijzonder zwaar maakt en dat ds. Bruggeman met zijn collega van het andere Ne derlandse rotarydistrict in Amerika waarschijnlijk besprekingen zal voe- om tot de invoering van drie districten in ons land te geraken. Want in hoe breder kring een juister begrip omtrent het Rotary-ideaal ontstaat (en daaraan zal hij alle krachten geven), des te sterker zal het aantal clubs groeien. Zullen er nog meer Nederlandse mannen wor den aangezocht, zich tot dienen be reid te verklaren. REACTIES OP HET BESLUIT VAN DE GER. SYNODE INZAKE PSALMBERIJMING Hl april heeft de Synode van de Gereformeerde Kerken in Leeuwarden besloten om niet de Psalmberijming van Haspers officieel in te voeren, nader overleg te plegen met andere kerkgenootschappen om tot interkerkelijke berijming te komen. De reacties op dit besluit van de svnode zijn geheel verschillend: „Hel kan nog wel jaren en ja „Of er wat van lerecht zal konu „Hierover gaan zeker jaren hei „We mogen veilig concluderen ming meer zal zingen." (Ds. Veile „De nieuwe Psalmberijming komt er m.i. wel gedurende het U,.cl. geslacht. HET IS IN ELK GEVAL NODIG." (Da. M. VreugdenhU). en duren." (Dr. Praamama). 1? Het ia m.i. zeer te betwijfelen." (Ds. De Graaf). 1." (Dr. Stam uit Goes). dat het huidige geslacht geen nieuwe Psalmberjj- 1 van het huidige

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 17