CHRISTELIJK
ESBSSBI1
Zwitsaletten
K 77 de snelle VELPON
Omstandigheden voor Chinese
gelovigen worden onhoudbaar
HELPT „BARTIMÉUS"
Welke houding moet de Christen
aannemen to.v. de cultuur?
Achtergeblevenen
WOENSDAG 28 MAART 1956
Verklaringen van ooggetuigen
Grote ontberingen voor zogenaamd
vrije burgers
De ontberingen, waaraan de aan-1 lholiek verklaarde, dat de toestand
hangers van het Christelijk geloof j niet alleen van de gevangen gelovi-
(zowel rooms-kaiholiek als protestants) gen, maar ook van de zogenaamd vrije
in China bloot staan, tart elke
schrijving. Een aantal getuigen van
verschillende nationaliteit en gods
dienst, dat kort geleden uit Shanghai
in Hongkong aankwam, heeft over
de toestanden in China uitvoerige
mededelingen gedaan. Eén van hen,
een 20-jarige niet-Chinese rooms-ka-
Advertentie
Chr. BLINDENINSTITUUT ZEIST
STORT UW BIJDRAGE OP GIRO 31454
Buek
VAN DE DAG
Christenen onhoudbaar is geworden.
Zij worden van scholen en universi
teiten gejaagd, zonder dat zij ergens
werk kunnen vinden, omdat zij te
boek staan als anti-revolutionaire ele
menten.
Velen zijn geworden tot wankelende
skeletten en lijden dikwijls aan bloed
spuwingen. In weerwil van dit alles
worden zij gedwongen vergaderingen
bij te wonen, waar kritiek geleverd
wordt op de kerk. De bijeenkomsten
duren veelal tien uur achtereen en
soms hele nachten. De ongelukkigen
zitten in elkaar gekrompen op kleine
bankjes als stenen die zich niet
roeren.
Het aantal van deze zgn. vrije
n wordt echter begrijpelijkerwijze
steeds geringer. Bovendien zijn de
gevangenissen en de arbeidskampen
overvol van gelovigen, die niet wil
len buigen voor de leer van het com
munisme. Daarnaast bestaat er voor
de door de comunistische regering
beschermde staatskerk bij de bevol
king vrijwel geen belangstelling.
De verklaringen van genoemde stu
dent werden bevestigd door een Rus-
sisch-orthodoxe vrouw, een Prot. Chr.
Zweed en een 50-jarige ingenieur,
die ongeveer zijn gehele leven
Shanghai heeft gewoond.
De Chinese gelovigen, dfe zgn.
vrijheid leven, staan voortdurend on
der toezicht en ondergaan dagelijks
het martelaarschap, aldus deze Rus
sische vrouw.
Uniecollecte: meer dan f 340.000
Holwiez
Stadskan;
Wijckel 107, Havelterberg 190. Noord
oostelijke polder 4.733.90. Borculo 125, Teuge
140. Vorden 1.070,30, Wezep 98,16. Kamerik
Enkhuizen 530. Oud Alblas 117. Alphen a d
Rijn 908.50, Krimpen a d Lek 547,05. Leider
dorp 275,69, Noordwttk a/Zee 642,65, Slie-
150 Scharendijke 788.50. Vrouwenpol.
71. Heerlen 235. Totaal van 725 locale
i 1 341.255,74 (v.J. 302.463,54)
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
GEREF. KERKEN
De Geref. kerk van Alphen a. d. Rijn
ontving een legaat van 5000 waarvan
3000 voor de kerk en 2000 voor
de diaconie. De Unie bouwcommissie
van de Unie van Baptisten gemeen
ten kreeg een gift van 1000 van de
gemeente van Delfzijl. De Herv. Ge
meente van Molenaarsgraaf ontving
een gift van 500.
Mijn God
waarom
Dit is de angstkreet die u en
mij soms naar de keel grijpt:
„God, waarom?" Het leven kan
ons soms zulke harde slagen toe
brengen, dat we er benauwd on
der raken, dat we geen uitzicht
meer zien. En dan kunnen we
het uitschreeuwen: „Waarom?"
Het is ook Jezus' angstkreet
in het dieptepunt van Zijn lijden.
Als het drie uur
lang duister is
geweest om Hem
heen en als die
duisternis ook
in Zijn ziel
dreigt neer te
dalen en het
contact met Zijn
Vader in de he
mel dreigt te
verbreken, dan roept Hij het uit:
„Mijn God, Mijn God, waarom
hebt Gij Mij verlaten?"
Kent ge het antwoord? Het
staat zo heel simpel in het avond-
maalsformulier: „Opdat wij tot
God zouden genomen en nimmer
meer van Hem verlaten worden!"
Wat roept gij, o mens, uw God
toe: „Waarom?" Weet ge dan niet
Was het Prot. seminarie in Madrid
in overtreding
Geen antipathie tegen protestanten
zegt Spaanse minister
De beloofde officiële regeringsverkla-1 tantse seminarie en school te Madrid
ring over de sluiting van het protestant- van ernstige aard. Gedurende de bur
se seminarie te Madrid ij tot op heden geroorlog en geruime tijd daarna bleef
niet verschenen. Er bestaat zelfs veel het seminarie gesloten. Het werd eerst
kans dat de minister van binnenlandse j in 1947 weer heropend. De protestantse
zaken. Bias Pedres Gonzalés, de gehe- j kerkelijke autoriteiten verzuimden ech-
le zaak als afgedaan beschouwt en geen I ter bij de Spaanse regering een toela-
verdere verklaring zal afleggen I ting aan te vragen. De seminarie-direc-
In vele landen heeft die plotselinge I tie trok zich, aldus het r.k. blad,
sluiting zonder opgave van redenen heel I totaal niets aan van de wettelijke voor-
wat verontwaardiging gewekt. In Span- schriften die gelden voor alle onderwijs
je zelf weet de overgrote meerderheid instellingen en verenigingen. Op het aan
der bevolking niets af van het hele ge-1 het seminarie verbonden internaat gaf
val en zij, die er wel van op de hoogte men gemengd onderwijs. Hiervoor heeft
zijn, tonen er geen belangstelling voor. men in Spanje een speciale vergunning
De protestantse bevolkingsgroep, die nodig maar ook deze werd nooit
slechts 28.000 zielen telt, Is te klein om
veel van zich te doen spreken, zo le
zen we in de (r.k.) Volkskrant.
Volgens de Spaanse autoriteiten wa
ren de overtredingen van het protes-
dat ge nimmermeer van Hem
verlaten zult worden? Al zijn de
levensvragen nog zo benauwend
en al zijn de slagen nog zo hard:
God staat naast u. Hij helpt u.
Niets gebeurt er zonder Zijn wil
en alles wat Hij doet is goed.
God staat naast u omdat
Jezus uit de angst der hel, het
waarom riep tot Zijn Vader. En
Zijn Vader vond
„TN Ballingschap"dicht-
1 zawerk van de aristocratische indi
vidualist A. Roland Holst in een boekje
van de Ooievaars-serie dit il
lustreert wel de opgang, die het goed
kope boekje in zakformaat ook in ons
land maakt. Maar de combinatie blijft,
speciaal in dit geval, merkwaardig.
Niettemin: de dichter moge eenzaam en
in hoge regionen leven of trachten te
leven, de lezer behoeft noch hoog, noch
eenzaam te zijn. Het werk van de dich
ter behoort aan de gemeenschap en het
is juist werk van dit gehalte dat men
bezitten moet om er iets aan te heb
ben. Nu dit boekje het belangrijkste uit
het werk van de dichter volgens diens
eigen keuze samenvat, is het woord
vooraf, dat hij er bij schreef, uiteraard
voor hemzelf een woord achteraf ge
worden en zo noemt hij het ook. Roland
Holst bekent, dat zijn werk zonder
eigenlijke werklust (lees: ambitie of
eerzucht) tot stand gekomen is. Ook
heeft hij nooit de wereld willen verbe
teren of een of ander cultuur-ideaal wil
len verwezenlijken. „Eigenlijk komt het
er op neer, dat vrijwel alles wat ik
opschreef achteraf bezien geen
ander doel had. dan een mij ingeschapen
wezen, dat in het dagelijks leven
of in veel te geringe mate, aa
kwam. naar buiten hoorbaar en zicht
baar te maken: enigermate te besten
digen. wellicht". Belangrijke kunste
naars. 'die hij heeft leren kennen: Leo
pold. Gorter. Henr. Roland Holst, Slau-
erhoff, Du Perron. Ter Braak. Marsman,
Totius, hebben hun levensovertuiging
niet op hem kunnen overdragen. Theo
logisch gesproken is hier een eigenwil
lige pseudo-religie aan het woord
trots en eigenzinnig mokken on
verloren contact met een verre gouden
eeuw, waarvan laatste resten zich nog
laten ontdekken en spiegelen in scher
ven. die men gedichten en lyrisch proza
noemt. Maar soms geeft een enkel ge
zegde meer inzicht in onze culturele
situatie dan sommige omslachtige boe-
ken of verhandelingen aan verstandelijk
deze ^dichter is soms" JSTTSK KOORTSIG, RILLERIG
1».-!=,
aan de natuurlijke mens nog heeft ge |llmvgiMAl i
laten. Nog. 1 n mm m
VING de opdracht
i de
Vrije Universiteitsdagen op
4 en 5 juli in Haarlem
De jaarlijkse Vrije Universiteitsdagen
zullen te Haarlem worden gehouden en
wel op woensdag 4 en donderdag 5
juli, De wetenschappelijke samenkomst
en de bidstond vinden op 4 juli plaats
alsmede de jaarvergadering van Vrou
wen V.U. hulp. Donderdag 5 juli wordt
de jaarvergadering gehouden van de
Ver. voor Hoger Onderwijs op Geref.
Grondslag.
In Lausanne kwam de synode der Zwit
serse Methodistenkerk bijeen. In Lau
sanne dit keer, omdat eei. der eer
ste predikanten der Methodlstenkerk,
medewerker ook van John Wesley,
de uit Nyon (bij Lausanne) afkomsti
ge William Fletcher was. H(j werd
200 jaar geleden in Londen tot predi
ker gewijd en hij werd een steunpi
laar van Wesley. Voorts, omdat het
100 jaar geleden is, dat in Lausanne
door een Duits Methodistenpredikant
de eerste methodistische kerkdienst in
Zwitserland gehouden werd.
Advertentie
Uitg. Daamen N.VDe
aicnierscnap1 mm m a
H",/D'Slk-ju
MELODIE en WOORD
der Ethergolven
DÖNDERDAG 29 MAART
AVRO: 8.00 Nws; 8.15
d vrouw; 9.10 V d huisvr: 9.15 Gram": 9.35
Waterst.; 9.40 Morgenwijding: 10.00 Gram
10.50 V d kleuter*; 11.00 V d huisvrouw
11.15 Mil ork; 1145 Dat vervelende dieet
eau*: 12.00 Metropole-ork; 12.25 In "t spion-
tulnb. meded; 12.3!
d jeugd; 20.00 Nws: 20.05 Buitei
srork en solist; 21.10 Haas
1 weerber; 8.15 Gra
30 Gram NCRV: 1
gendienst. KRO: 11.00 1
1 Angelus,
m NCRV: 14.00 Lichte mu
Gram: 14.45 V d vrouw; 15.15 Gelde
16.00 Bijbellezing; 16 30 Kamermuz; 17.00 V
„oorsp.: 21.00 Ba-
roKensemoie en sol; 22.15 Tijdschriftenkron:
22 25 Pianorecital; 22 45 Avondoverdenking;
23.00 Nws; 23 15 Sportuitsl 23.20—24 00 Gr.
hof. Daar ligt de wijde
vang van de cultuur. Deze
opdracht was niet iets bij
komstigs. Wanneer de post
bode 's avonds bij hét be
zorgen van de post aanbelt
om te waarschuwen, dat
men de buitendeur open
heeft laten staan, dan is
dat iets bijkomstigs in die
zin dat als hij het niet doet,
hij toch postbode blijft.
Wanneer hij echter nimmer
meer brieven bezorgt is
iets wezenlijks weggeval
len.
Prof. C. A. v. Peursen over
demonische machten en
verheven strevingen
het mate Actueel
in deze levenspractijk "zijn
- vérdere vorm en formulè-
op ingrijpen, het opheffen
in een nieuw verheugend
licht, dat van het komende
koninkrijk.
De christen moet ingaan
in de cultuur. Een wonder
lijke verwachting kan daar
soms zichtbaar worden;
een landbouwer richt zich
Hiict °P de toekomst als hij de
1 aarde toebereidt voor het
ontkiemende koren en
louter menselijke in
spel is.
Ook de moderne mcua vciucie vorm en mrmuie- h" t t
weet daarvan: van massale ring moeten verkrijgen. Er
sportbeoefening kunnen is namelijk iets algemeens, 3; a? P i
vreemde krachten uitgaan, een cultureel bestaan, of om
in de liefdesroes kan het beter nog, het mens-zijn zelf ga
zijn of boven-persoonlijke dat in stand gehouden
machten ontketend worden, wordt door God.
de dichter voelt zich soms Het vraagstuk van de cul-
voortgedreven door een tuur is slechts dan op te ZiffïFlzt r-?n ri2gen"
onbekende overmacht. Het lossen, als men de cultuur n v or
duidëlijk dat hier juist ziet, als iets dat vanwege
Zo i> de cultuuropdr.icht
wezenlijk voor de mens en
voor zijn koninklijke positie ia UU1UC1
kerk en de chriiténm God liT stand wordt "««tol:
toeten spreken en hande- den. God is aanwezig in al-
n. Ie cultuur en maakt het zo
mogelijk dat de boodschap
DE CHRISTEN ONTDEKT van zijn genade, ten volle
in de wiide cultuur de- in Christus geopenbaard, uit - -
algemene gena- waphtin_ nipt kl,nn„n
ook daarom, omdat hij zioh
in de cultuur gesteld weet
tegenover zijn Opdrachtge
ver, die hem in zijn woord
en in zijn opdracht tot aan
zijn riep, aldus prof. dr. C.
A. v. Peursen, die in het
Centraal Weekblad een ar
tikel schreef n.a.v; het ge
schrift van zijn hand over:
Cultuur «>n Christelijk Ge
loof (Uitg. J. H, Kok.
Kampen).
alsof een goddelijke liefde
zich in spiegelt; de kunste
naar heft de gewone dingen
op alsof hij een wonder,
dat te gebguren staat, zicht
baar wil maken.
De christen mag dat alles
in da Wijde cultuur de- m ChrVstuVgéöpenbaard.ü'it °p e<2) diep? "Mze erken-
-tonische machten en te- kan gaan tot de mensheid,
erheven strevingen. Cultuur
Welke houding moet hij" In- de willen zeggen dat er een wachting niet kunnen door
nemen? Veroordelen, goed- terrein van ontmoetingsmo- dat.pod lh Zijn*
keuren el nu een. dit dnn gelijkheden ligt. een terrein Z™"1 m het cultuurleven is
weer dat? -SSr het arblidsveld der ™gne«aaJ, om te verkondt-
De zaak is moeilijk, om- kerk ligt.
dat de christen cn de kerk
Bij het woord cultuur aangewe
denkt men dikwijls aan mu- niet-christelijke cultuur:
sea universiteiten archie- nimmer kan men zich vol- zen iets goeds
ven'. 20 schrijft dé hoogle- ledig afmnderen van ge- christen dus ja zeggen le- jjj oVr'Tfhanktiïj'khSd. Bij
raar. Dit alles is echter "oonte, denktrant, taal- gen elke mtmg van cidtuur. zaJ dat doen doQr zich
slechts neerslag, uiling van gebruik, omgangsvormen Neen er werd reeds op keren ontaarding
de mens als cultureel we- der omringende cultuurue- gewezen hoe in de cultuur d bj a
zen. Trouwens niet alleen reld. Tot-in de stijl van ge- ook demonie kan liggen. De bee,d wa£g£'
dit. maar ook het omga- bouw en mn.iek en tot In mens ervaart soms wel een van de kuns,
ploegde land. de in cultuur de structuur en begrippen ..botennatuurUjke macht ketml< moet neme„)J tegin
gebrachte gronden de werk- van jum zeil. lnd^^uur. maar rum- jigodendUmst (roals Paldus
het liefdesge-
tuur vormt de mens h>
tuurlijke om. En dat i
dat hij als méns nimmer la
ten kan. evenmin als de
postbode het brieven bezor
gen.
deelhebben
emeen menselijke
n de ruime zin va
die
Er zijn van die bezigheden, Zo liggen de vragen
niet direct onder christelijk geloof en cultuur geen'cTlvijn"noemdê!
.voord cultuur zou wil- niet ver en veilig buiten ®aad der'reli
len laten vallen: sport, li- ons: daar waar het in bed ligt binnen"'ieder i
chaamshygiene, eten en waardering van de moder- zjjn
t-'—n—- Afhankelijkheid (dat
cul- den onder
drinken, de omhelzing t'
geliefden. Men vindt dit al
les te „natuurlijk"
beuren. waarvan hij het
„bovennatuurlijke", het ge
heimenis. erkent, doch in
Daarmede is de cul- het juiste perspectief
tuur zelf geen zonde; inte- plaatst), tegen ideologie (in
gendeel, zij is het besef van wetenschap bij voorbeeld,
afhankelijkheid, dat God in wanneer deze zich tot we-
wekt. Zij is. het- reldbeschouwing opwekt).
het De houding van de chris-
ge- ten is dan steeds positief,
ns- Hij getuigt van het Licht,
teneinde de verblinding der
is demonische krachten te
r te zijn.
wij
film of de hedendaagse
betreft, maar mid- hetgeen het woord „reli- ren. En daardoorheen laat
aanduidt) is voor de hij ten diepste de
gevraagd.
De minister rechtvaardigt zijn beslis
sing met de verklaring dat hij zeer be
trouwbare bewijzen heeft, dat zowel
de school als het seminarie verzamel
punten waren van anti-Spaanse activi
teit. Er bestaan ernstige veidenkingen
tegen de directie en de leraren, waar
van er versoheidenen aanhangers zijn
van het communisme en de vrijmetse
larij dat zij in verbinding zouden staan
met buitenlandse groeperingen die stre
ven naar omverwerping van het huidi
ge Spaanse regiem.
De minister heeft verklaard dat hij
bereid is om aanstonds het bevel te ge
ven tot heropening van het seminarie
zodra het bestuur hiervan voldaan
heeft aan de Spaanse wetten.
Zijn strafmaatregel is niet ingegeven
door antipathie voor het protestantis
me, maar als gezagsdrager kan hij niet
toelaten dat een volks -reemde instelling
en een geloofsbeweging, die in Spanje
maar heel weinig aanhangers telt, van
oordeel zijn dat zij zich niet behoeven
te storen aan wetten en verordeningen
die voor alle bewoners in het land de
zelfde zijn. Het seminarie van de doops
gezinden te Barcelona dat aan de ver
eiste bepalingen heeft voldaan is niets
in de weg gelegd, aldus de Vkr.
Advertentie
WMr dat ichroeland,
brandend maagznnr.
Tijd voor 'n paar Bennies!
Wéér een avond bedorven
zich zoveel hadden voorgesteld. Bij de
eerste hap eten al viel "t verkeerd. Zuur-
branden voor en na. En niet te stillen
Totdat een paar Rennies redding oiach
ten. Onmiddellijk! 'n Wonder die Ren
nies - U gebruikt ze toch ook? In iedere
apotheek en drogisterij verkoopt
U Rennies graag.
zijn onder mén- gevallen
twt. zijn cultuur tot zijn recht
Maar de cultuur is niet sen .^en in verant- draaglijks. Hij verzet zich of komen: de mens die iets
.litrnnRprliiks maar woordelijkheid aan het na- Vormt zich goden naar zijn met het geschapene doet
algemeen tuurlljke materiaal vorm beeld. In Christus kan de om het zijn geheim te ont-
- - geven. mens zich echter met God hullen. Het geheim met na-
Duidelijker wordt nu dat laten verzoenen. De mens me. dat mens noch wereld
men om deze vragen niet als cultuurwezen kan in in zichzelf rusten, maar in
meer heen kan. Het leer- Hem Ineens zien, wat de een vreemd en blij verlan-
stuk dat onder ons bekend- bestemming, de oorsnronke- gen. door de smarten van
zijn cul- beid heeft gekregen onder lijke richting van de cul- verval en ontwrichting heen,
tuurwerkzaamheid beseft de i 1
veelal, §at
iets uitzonderlijks,
iets gewoon en
menselijks. De vraag of de
christen zich met cultuur al
dan niet moet inlaten is
overbodig: als mens is hij
reeds in de cultuur
DE SNELSTE
LIJMER
Maastricht, welke functie hij tot 1937
Dr. Vlekke binnenkort:
Hoogleraar in actuele
politieke vraagstukken
Binnenkort is de benoeming te ver:
wachten van dr. B. H. M. Vlekke te
's-Gravenhage, secretaris-generaal van
het Nederlands genootschap voor Inter
nationale zaken tot bijzonder hoogleraar
vanwege het Leids Universiteitsfonds
aan de Rijksuniversiteit te Leiden vooi
het onderwijs in actuele politieke vraag
stukken. Dr. Vlekke is reeds sinds 1951
als docent aan de Rijksuniversiteit
Leiden verbonden.
De heer B. H. M. Vlekke werd op 18
september 1889 te Oud- en Nieuw-Gastel
geboren; doorliep het gymnasium te
s-Herfogenbosch en studeerde Nederland
se letteren aan de gemeente-universiteil
te Amsterdam. Na daar in 1921 het kan-
didaatsexamen te hebben afgelegd wijdde
i hij zich te Nijmegen aan de studie in de
I geschiedenis, in welke richting hij het
I doctoraal-examen aldaar aflegde in 1926.
j in 1933 bekroonde hij deze studie met
jeen promotie aan de r.k. universiteit op
-een proefschrift getiteld „St. Servatius,
|de eerste Nederlandse bisschop in his
torie en legende". Inmiddeis was de heer
Vlekke reeds sinds 1921 leraar geschiede-
inis aan de HBS en het gymnasium te
j Maastricht - •-
bekleedde.
Van 1937 tot 1946 I
van het Nederlands historische instituut
te Rome. In 1946 keerde dr. Vlekke naar
Nederland terug om in 1947 verbonden
te worden aan het Nederlands genoot
schap voor internationale zaken. In 194£
werd hij secretaris-generaal van deze
instelling.
Dr. Vlekke heeft verscheidene publ:
katies op zijn naam staan, o.a.: „De
geschiedenis van de Indische archipel"
(1947), „Amerika ,en wij" (1948), er
„Tweespalt der wereldrijken" (1953).
Mensen en feiten
Aan de Rijksuniversiteit te Utrecht pro-,
moveerde gistermiddag tot doctor in
de geneeskunde op het proefschrift
getiteld: Gevolgen van totale exstir-
patie van de maag, de heer J, H. Meiss.
In het proefschrift komt de stelling
voor, dat na verwijdering van de maag
bij patiënten b(j de spijsvertering vi
tamine B 12 en ijzer slecht worden
opgenomen, waardoor bloedarmoede
kan ontstaan. Door middel van toe
diening van medicamenten is dit ech
ter gemakkelijk te genezen.
Op 3 april a.s. viert ds. A. H. Haentjes,
emeritus predikant van de Remon
strantse Broederschap, te Haarlem zijn
tachtigste verjaardag. Ds. Haentjes
stond twee jaar te Meppel en vervol
gens van 1901 tot 1939 te Haarlem.
Ds. Haentjes was curator van het se
minarium der Broederschap en be
kleedde voorts tientallen andere func
ties.
12.20 Schramme;
55 Kerkd; 13.45 Gram
14.00 Nws; 14 10 Meded;
15.00 Ork conc; 16.00 Gram; 16.31
the Cross; 23.45 Pari ov
13 Koersen
Light Progra
PUZZEL No. 376
Horizontaal: 1 Onduidelijk. 4 afgeba
kend gazon.. 8 enghartig. 10 hert, 11
spil. 12 speelgoed, 14 pers. voornaam
woord, 15 grassoort. 17 Z.-Afr. dier, 19
inwendig lichaamsorgaan. 21 wapenstil
stand. 23 Spaans. 24 vogel. 26 zangnoot.
28 oppervlaktemaat. 29 kippenprodukt.
30 haspeltje. 31 zin.
Vertikaal: 1 Bui. 2 gering gewicht. 3
gereed. 5 bijwoord. 6 koor. 7 grauwe
erwt, 9 bezeten. 12 dooreengekookte spijs. fe"s: 14 45" ptant
erwt. 9. bezeten. 12. dooreengekookte
spijs. 13. siertorentje. 15. hond.
koortswerend middel. 18. let wel. I
dergelijke. 22 ieder. 25. gezond,
reeds. 29. verlaagde toon.
OPLOSSING PUZZEL No. 375 NBSru*<el 484 m. 1
Onthaal, letsel, loterij, ijzer, rontondc. I l3i0o Nws: 1415 Gr
epos sater, regel, legende, eikel. Ian-1 ,2e acte): 15 50 Gr»r
taarn nooit trompet, troost, terdege 19.30 Nws; 2" 00 Gi
etage.' HOTTENTOT. Nws: 22.15 Gram;
22.00 Gevar mui; 23 00 Nws
Dansmuz: 24.00 Voordr: 0.1!
Progr overz; 0.50 Waerbei
Brussel. 324 m. 11 45 Grai
12 34 Gram: 13.00 Nws;
14.00 Eng les; 14.15 Omr k
teke
15.CH
Meisleskoor: 17 00 N'
Godsd caus: 18.30 V
Rep; 19.40 Gri
23.15 Act; 23.20
Lichte muz; 0.45
0 55-1.00 Nws
12.30 Weerber;
13.15 Orgelspel;
toor; 14 30 Franse
3ram; 16.00 Koer-
16 35 Gram: 16.40
kina; :8 00
Sold; 19.00 Nws: '.9 30
50 Caus: 20.00 Gram;
Passion: 22.00 Nws; 22.15 Dub-
n: 14 30 Parsifal opera;
;6 0ó tdem: 17.15 Idem.
m: 20.40 Hoorsp: 22.00'
12.55 Nws
96.
„Wij wij ontmoetten elkaar bij de brug.
Wij wandelden samen door de boomgaard."
Het was niet prettig om gade te slaan, hoe wan
hopig Corole zich inspande om haar zelfbeheer
sing te herkrijgen.
„Ga door."
„Dan zoals ik zei hoorden wij een man
in kamer 18. En wij wilden weten, wat hij bezig
was te doen. Dat was vanzelfsprekend, geloof
ik.-' Zij hield op.
„Mogelijk," zei O'Leary. „Waaraom wachtte
u niet, totdat deze deze man uit achttien
„Wij wachtten niet op hem. Iemand kwam er
langs. Wij hebben nooit precies geweten, wie het
was, ofschoon ik dacht, dat het Jim Gainsay
was. Hij was ook die nacht in de boomgaard."
„Dat schijnt een gezocht rendez-vous geweest
te zijn," commentarieerde O'Leary grimmig.
„Dus de nadering van deze persoon deed u op
de vlucht slaan?"
„Helemaal niet," ontkende Corole met een
vleug van haar gewoon zelfvertrouwen. „Wij
gingen een- idig heèn."
„Waarheen ging u?"
„Door de appelboomgaard."
„En na deze eh onbekende persoon te
zijn ontlopen, keerde u terug naar dé interes
sante buurt van kamer 18?"
„Neen." zei Corole botweg. Ik ging dadelijk
naar huis."
„En dokter Hajek°"
„Hij keerde naar zijn kamer in het ziekenhuis
terug."
„Is u daar zeker van?"
„Ja
^lOie
het
„Hij vertelde mij dat later," zei zij tam.
„Waarom was hij van plan dokter Letheny op
te vangen of liever de man die u voor dokter
Letheny hield?"
Corole leunde naar voren.
„Kijk eens hier, ik weet dat Louis Letheny
die nacht in kamer 18 was!"
„Dat weet ik ook," beaamde O'Leary kalm.
Zij ging weer achterover in de kussens liggen,
met verwonderde ogen, terwijl haar zwaaiende
hakjes van Rijnkiezel- rode en gloeiende glanzen
weerkaatsten.
„Waarom was u dan van plan om hem op
vangen?" vroeg O'Leary
„Omdat dokter Hajek begreep dat hij de
reden van Louis' vreemde gedrag moest weten."
„Aangezien dokter Hajek een inwonend assis
tent was en dokter Letheny de hoofddokter,"
verduidelijkte O'Leary sceptisch.
Corole's ogen wierpen een boosaardige, loense
blik naar de detective, maar zij zei niets.
HOOFDSTUK XV
COROLE WORDT TOT
OPENHARTIGHEID GEBRACHT
Er viel een stilte in de Kamer. O'Leary liep
naar het raam, duwde de zware moerbeziékleu-
rige overgordijnen ter zijde en bleef daar een
ogenblik staan. De wereld buiten was doorweekt
en koud; het dichte groene struikgewas met zijn
rottende gevallen bladeren en zijn zware drui
pende takken stond daar vreemd en ongewoon.
Ik maakte een ongeduldige beweging en O'Leary
wendde zich om om Corole aan te zien, die nog
nors neder zat op haar rustbank, terwijl haar
vingernagels zich groeven in een oranjekleurig
kussen.
„Komaan, juffrouw Letheny. Geef het radium
over en vertel mij de hele waarheid."
„Ik heb het radium niet Als u mij niet ge
looft, kunt u het huis doorzoeken."
„Het huis is reeds doorzocht. Uw dienstbode
kreeg bevel, het u niet te zeggen. Het gebeurde
gisteren, terwijl u uit was."
„Terwijl ik gisteren uit was. Zeg mij
mijnheer O'Leary, geschiedt nog iemand anders
de eer van bewaakt te worden? Een van de poli
tie volgde mij gisteren de hele dag en ik ver
onderstel, dat hij op het ogenblik daarbuiten is,
zittend op de leuning van het bordes of ergens
anders."
..Hij heet O'Brien," zei O'Leary beminnelijk
„Neen, u is niet de enige, die aldus wordt be
waakt."
„Dat geloof ik." Haar ogen glinsterden van
boosaardige voldoening. „Dat geloof ik. Hoe
staat het met Jim Gainsay? En Maida Day?"
„Welnu, wat is er met hen?"
„Wat is er met hen?" Ik moet Corole recht
laten wedervaren; zij aarzelde geen tiende se
conde om door te gaan: „Is het mogelijk, dat
u niet weet. dat Maida Day het laatste levende
wezen was dat met Louis praatte?"
Er was een pauze, gedurende welke Corole te
vergeefs uitkeek naar enige verandering op
O'Leary's gelaat.
(Wordt vervolgd.)
kre
gR zit toch altijd een zekere gan|
in de geschiedenis. En men moei
deze gang wel in het oog houden
Wie zelf in de gang der geschiedenis
stil blijft staan, verstart. L,
Er zijn in alle perioden van de
geschiedenis groepen van mensen,
die bij de anderen achterblijven io
het delen in welvaart en die in tij
van tegenspoed zelfs in snel
tempo achterop raken.
Een voorbeeld uit de geschieden»
is de wereld van de arbeiders. Dit
voorbeeld laat intussen ook zien,
hoe door organiseren en samengroe-
pen van de achtergeblevenen ach-
terstanden kunnen worden ingehaald
en voor de toekomst voorkomen.
Nog niet zo lang geleden heeft ge^
minister Zijlstra in de Tweede Ka-, dek
mer ook dit voorbeeld aangehaald, U
Hij zei toen: „Het sociale probleem-
niet per definitie het arbeiders-, bez!
probleem. Het sociale probleem be- E
hoort te zijn het probleem van dé bra
achtergeblevene, van de zwakke, van
hulpeloze. En dat zijn in onze ben
maatschappij veel meer de mensen, ver
die niet meer werken, en groepen non
van kleine zelfstandigen dan de
werknemers, die zich op doeltreffen- ten,
de wijze door organisatie en met sne
behulp van sociale wetgeving gro-
tendeels aan de positie van het zwak der
en achtergebleven zijn hebben weten zo
te ontworstelen. Ik ben intussen 8ei1
zeer verheugd dit laatste te kunnen
constateren". jn
E
dat
J^E groep die eens een achterge-
bleven groep is, behoeft dit dus brs
niet steeds te blijven. Organisatie en wa
sociale wetgeving kunnen belangrijk
bijdragen in het inhalen van de ach- be]
terstand. Echter, het rapport dat de dde
Sociaal-Economische Raad deze week doi
heeft gepubliceerd over de achter-
gebleven groepen van vandaag, doet gn,
wel uitkomen, dat het met déze ach- de
lergebleven groepen bij uitstek j bri
moeilijk ligt. J
Het ligt er zó moeilijk mee, dat
het rapport, door de S.E.R. uitge
bracht, nauwelijks het karakter kan 1
dragen van een advies. Er is al da
delijk de moeilijkheid van de om- sp
schrijving, wat de vergeten groep c-
van vandaag omvat. Een groepska-
rakter draagt zij maar ten dele. En
daarom zijn er ook slechts beperkte
kansen op organisatie en is het daar
naast uitermate bezwaarlijk, deze
mensen met een behoorlijke sociale ar
wetgeving afdoende te helpen.
Voor bepaalde categorieën is dit
laatste intussen zeker mogelijk en
hier dient het naar onze overtuiging
dan ook te geschieden, en wel met
spoed. Wij denken bijvoorbeeld aan
de weduwen en wezen.
Voor het overige is het rapport
van de S.E.R. niet verrassend, maar
het rapport blijft teleurstellend in
zijn onmacht om een afdoende op
lossing in dit probleem aan te geven.
Temeer aandacht komt daarom toe
aan het advies, voor zover de S.E.R.
dit nog wèl uitbrengt.
DIT advies dan onderstreept de
enorme waarde ener vertrouw
de en vertrouwenwekkende prijssta-
bilisatie. Laten wij er, aldus zo on
geveer dit advies, laten wij er toch
als volksgemeenschap zo ernstig als
maar tflogelijk is op toezien, dat het
geld zijn waarde behoudt. Want
waardeverlies van het geld treft in
de allereerste plaats de zwakken, de
achtergeblevenen, hen die vergeten
dreigen te raken.
Vandaar een krachtig beroep op
allen, die hierbij, in welke vórm ook,
betrokken zijn, om toch vooral zich
te laten leiden door een sterk ver
antwoordelijkheidsbesef: een beroep
op de werkgevers om, zo het kan,
het prijspeil eer te doen dalen dan
te doen stijgen; een beroep op de
werknemers, matig en redelijk te
blijven In het naar voren brengen
van wensen.
Daarom betekent dit advies van
de S.E.R. over de achtergebleven
groepen, hoe sober het ook is en
vermoedelijk ook wel moet zijn, juist
in zijn soberheid een sterke steun
aan de economische politiek, zoals
4ezc door onze regering en met
name door onze minister Zijlstra
wordt gevoerd: een politiek van op
zijn minst stabilisatie in de prijzen
en, zo daartoe ruimte is, verlaging
van de prijzen.
Wie dit wenselijke niet in het
oog houdt, vergeet nog eens extra
al diegenen die toch al zo gemakke
lijk worden vergeten: de kleinen, de
zwakken, de eenzamen, zij mogen
weduwen zijn of kleine zelfstandi
gen of mensen die leven van een
matig en bescheiden pensioen.
Het advies van de S.E.R. is een
sober advies. Organisatie en sociale
wetgeving kunnen hier niet alles
uitrichten. Des te meer komt het
daarom aan op ons allen, op ons die
toch samen ook één volksgemeen
schap vormen.
