Opzegging der Unie
Caballero
UTRECHTSE JAARBEURS
Nescafé ..4^ is koffie!
Onderzoek naar dood ltz.
Challik gewenst
vl.
in 40 jaar
9 maal zo
omvangrijk
In oktober '55 gebeurd ongeluk
doet nóg stof opwaaien
„They taste like home"
DONDERDAG 8 MAART 1958
Geboren uit de nood der tijden
MIDDEN in de eerste wereldoorlog,
waarbij ons land niet direct
was betrokken, maar waarvan het
toch terdege de gevolgen ondervond,
werd in Utrecht de „Vereeniging tot
het houden van Jaarbeurzen in Ne
derland" opgericht.
Het initiatief werd geboren uit de
nood der tijden, want door de stag
natie in het internationale verkeer
was men meer dan ooit aangewezen
op het eigen fabrikaat en het lag dus
in de bedoeling een apparaat te vin
den ter controle op datwat de Ne
derlandse industrieprodukten bete
kenden op de binnenlandse markt.
aren de Maatschappij voor Nij
verheid. de Vereeniging Ned Fabrikaat
en de Ned. Vereeniging voor Tentoonstel-
lingsbelangen. die, onder voorzitterschap
van mr. dr. W. A. van Zijst, de onderne
ming op touw zetten.
Dat gebeurde op 26 mei 1916 en op
26 februari 1917 werd. eveneens in Utrecht
(en op naar onze huidige begrippen
eenvoudige wijze) de eerste Nederlandse
Jaarbeurs geopend.
Nu besloot men. ook buitenlandse deel-
GEDENKBOEK
^ER GELEGENHEID van het veertig
jarig bestaan hebben de organisatoren
een gedenkboek uitgegeven, waarin de
aspecten van de jaarbeurs en de samen
hang met het economisch leven in het
algemeen door allerlei autoriteiten wor
den behandeld.
werd aan de inrichting van de stand w«
nig aandacht geschonken: de gebouw
inspireerden hiertoe ook niet direct. Een
begane grond en verdiepingen, die om
een vide waren gebouwd, met stands
langs de buitenzijde langs de ramen.
Vaste zijschotten schiepen een aan drie
zijden volkomen afgesloten ruimte, een
figuur, die in sommige warenhuizen nog
wordt aangetroffen. De inrichting bestond
voornamelijk uit een demonteerbare
heidstafel.
De gebouwen, die aan de Croeselaan
werden opgetrokken en van later dat'
zijn dan die aan het Vredcnburg. zijn
daarentegen hoge. grote ruimten, zonder
vaste gangen en met zo min mogelijk
kolommen.
Hierdoor hebben de standhouders
groter mate van vrijheid, wat echter
begrip voor groepering impliceert.
De standhouder heeft met een aantal
typische problemen te maken, zoals: Wat
doe ik voor dat grote aantal bezoekers!
Wat krijgen ze te zien. als zij zich ir
drommen voortbewegen en vooral: hoe
wek ik hun interesse op?
Bepaalde artikelen, zoals grote machi
nes. worden bij voorkeur, niet in de
laatste plaats om de overzichtelijkheid,
in buitenstands ondergebracht. Staan zij
in zalen geëxposeerd, dan zijn goed ge
plande paden tussen lage podia vol
doende.
Ontvangruimten kunnen worden gemar
keerd door een duidelijk andere vloer
bedekking, een borstwering of hekje.
Artikelen die noodzakelijk in gesloten
stands moeten worden ondergebracht,
vragen brede, verlichte paden. Deze loop
paden kunnen worden verlevendigd door
vitrines en etalages aan de buitenkant
der stands en spreekruimten. Veelal is
de overheersende indruk echter die
een tweede-rangs winkelstraat, namelijk
die van tijdelijke bouwsels tegen de wln-
Gesloten stands over grote lengten
ken vermoeiend en zijn daarom, behalve
uit esthetisch, ook uit zakelijk oogpunt af
te keuren.
DE BESTE BEREIDINGSWIJZE:
Wanneer U Nescafé in het
kopje hebt gedaan:
1eerst kokend water erbij
2. dan nas suiker en melk naar
smaak toevoegen.
*0
f 2.45 en v
Coffeïne-vrij
respectievelijk f 2.80 e
Bom ontplofte onder M.L.D.-vliegtuig
Poststukken, die van 12 tot 24 maart
ln de post-bijkantoren op de terreinen
Vredenburg en Croeselaan1 te Utrecht
worden aangeboden zullen ter gelegen
heid van het veertigjarig bestaan van
de Kon. Ned, Jaarbeurs van een speciaal
poststempel worden
nemers tot de beurs toe te laten
kreeg de instelling een internationaal ka
rakter. Ook werd de behoefte
actie gevoeld en van 1922 af werden twee
beurzen per jaar georganiseerd.
In 1930 opende koningin Wilhelmina het
tweede Jaarbeursgebouw, (evene
5 verdiepingen, naast het eerste opgetrok
ken) en twee jaar later het derde.
KONINKLIJK
i mijlpaal
manifestatie en bij deze gelegenheid
kreeg de instelling het predikaat „konink
lijk".
De geschiedenis van de Jaarbeurs weer
spiegelde als het ware de groei van het
prinselijke gezin: in 1938 werd de Bea-
trixhal aan de gebouwen op het Vreden
burg toegevoegd, in 1941 de Irenehal.
NA DE OORLOG
VAKBEURZEN
het instituut van de jaarbeurs er in 1950
toe over, ook vakbeurzen te organiseren
en zo zag men twee jaar later de eerste
meubelbeurs, de eerste landbouwbeurs, de
eerste ledefbeurs te Utrecht en de eerste
Vochema te Rotterdam.
Om een kleine indruk te geven van de
groei, welke de instelling onderging, hét
volgende: in 1917 hield men de eerste
beurs met 690 deelnemers op 7.050 m2,
1953 de 60ste met 4027 deelnemers
zaken met
kosten,
minimum aan oppervlakte.
Naast de strikt commerciële kanten
de jaarbeurs heeft deze ook
tieke, namelijk de «tandbouw. De stand
houders zullen ongetwijfeld inzien, dat
een artistiek verantwoorde stand meer
bezoekers trekt. De heer G. Rietveld,
architect B.N.A.. heeft in het gedenkboek
een artikel geschreven over de opbouw
der stands en de principes, die hieraan
ten grondslag liggen.
Tijdens de eerste beurzen te Utrecht
Aan koninklijke belangstelling heeft het de Jaarbeurs nooit ontbroken.
In 1918 brachten koningin Wilhelmina en jyrins Hendrik een bezoek aan
de beurs. Zij werden ontvangen door de toenmalige voorzitter, mr. dr.
W. A. van Zijst.
EEN SCHENDING VAN HET VOLKENRECHT
door prof. dr. GE SIN A H. J. v. d. MOLEN
i de t
in beslag nemen.
Intussen is een deel van de houten ge
bouwen op het Croeselaanterrein alweer
verdwenen, want de Jaarbeurs bouwt
ijverig verder, ook al
schijnen de plannen
cretariaat (het oude
Uis, nog altijd in een
houten gebouwtje ge
vestigd) altijd maar
plannen te blijven.
In elk geval staan
er nu drie grote nieu
we hallen op het
Croeselaanterrein: de
Bernhardhal, de Margriethal en de Julia-
nahal, welke ter gelegenheid van de a s.
Voorjaarsbeurs in gebruik genomen wordt.
Naar wij reeds eerder hebben verteld, is
de Julianahal van geheel nieuwe con
structie: deze is op pilaren gebouwd, zo
dat men open standruimten beneden heeft
en een vrijwel geheel glazen expositie
ruimte daarboven.
Er zijn behalve trappen en liften ook
opritten voor auto's naar de hal ge
maakt. zodat de te exposeren artikelen
gemakkelijk kunnen worden aangevoerd.
Wanneer straks het 40-jarig bestaan
van de beurs zal worden gevierd, kan
men terugzien op een periode van arbeid
zaamheid. uiterlijke en Innerlijke groei.
De Kon. Nederlandse JaarbeurS is thans
over de gehele wereld bekend en haar
evenementen trekken belangstelling tot
in de verste landen.
Dit jubileum, dat goud noch zilver
betekent, verdient gevierd te wor
den, omdat het zilveren jubileum van
de Jaarbeurs in de tweede wereld
oorlog viel en er toen geen gelegen
heid was, er ruchtbaarheid aan te
geven.
Niettemin zullen er, naar wij reeds
meldden, geen grote feesten worden
gehouden. De viering beperkt zich
lot een herdenkingssamenkomst op
12 maart a.s. waarbij de Koningin
rich onder de tweeduizend genodig
den zal bevinden en bij welke gele
genheid zij de nieuwe Julianahal aan
de Croeselaan zal openen. Voorts
«uilen er enkele diners en ontvang-
»ten
zijn.
gaande artikelen heb uiteenge
zet, toe op de daad, die Indonesië
gesteld heeft, dan moeten we con
stateren, dat de jonge republiek
gehandeld heeft in flagrante strijd
met het geldend volkenrecht.
In de eerste plaats moet in acht wor
den genomen, dat het hier niet be
trof een gewoon internationaal
tractaat, doch een overeenkomst,
die het samengaan van twee staten
inhield. Wat voor andere tractaten
geldt, gold hier nog in versterkte
mate. De opheffing van een unie
is zeker een zaak, die alle betrok
ken partijen aangaat. Men kan
zulk een unie niet maar eenzijdig
aan de kant schuiven. Voor zover
mij bekend is zulks in de geschie
denis ook nimmer voorgekomen.
In de tweede plaats was overeengekomen,
dat -eventuele geschillen aan een Hof
van Arbitrage zouden worden voorge
legd. Deze bepaling heeft Indonesië
volkomen genegeerd.
Ten derde had Nederland zich reeds be
reid verklaard over de voorwaarden,
waaronder de unie zou worden opge
heven, te praten. Het had zelfs al een
overeenkomst met Indonesië daarom
trent aangegaan.
In de vierde plaats stond Indonesië, bl)
onwil van Nederland om tot opheffing
der unie over te gaan, de weg naar het
Internationaal Gerechtshof open. Het
zou in dat geval wel overtuigend heb
ben moeten aantonen, dat er sedert het
sluiten van het verdrag ingrijpende wij
zigingen hadden plaats gegrepen.
Indonesië heeft zich echter aan geen en
kele regel van volkenrecht gestoord. Het
heeft zelfs een der belangrijkste regels
daarvan met voeten getreden. Dit feit
is nog belangrijker dan de opheffing
der unie zelf, die toch reeds lang ten
dode was opgeschreven. Nederland
dient zich hiervan terdege bewust te
zijn en in woord en geschrift deze
rechtsschennls te signaleren. Juist in
de wereld van thans, die zich moeizaam
beweegt de richting van een op recht
en op trouw gebaseerde Internationale
gemeenschap, is zulk een minachting
van verdragsgebondenheid uiterst be
denkelijk en gevaarlijk.
Rechtsmiddelen om Indonesië alsnog tot
naleving van de verdragsbepalingen te
dwingen, staan Nederland nauwelijks
ten dienste. Het kan Indonesië niet
wegens verdragsbreuk voor het Inter
nationaal Gerechtshof dagen, daar dit
land de verplichte rechtsmacht van dit
Hof niet heeft aanvaard en dus niet
behoeft te verschijnen, indien het ge
daagd zou worden. Alleen wanneer
beide landen gezamenlijk zouden be
sluiten de zaak aan het Hof voor te
leggen, zou het Hof bevoegd zijn er
kennis van te nemen. Maar daaraan
valt natuurlijk niet te denken.
De Ronde Tafel Akkoorden zijn niet al
leen ter registratie voorgelegd aan het
Secretariaat der Ver. Naties, maar zijn
zelfs onder de auspiciën der U.N.C.I.
(de Commissie der V.N. voor Indonesië)
gesloten, die de Mantelresolutie mee
heeft ondertekend en plechtig heeft ver
klaard op de nakoming van de op de
Ronde Tafel Conferentie bereikte c
eenkomsten te zullen toezien. In het
kritieke stadium, waarin de Ver. Naties
verkeren, ls het voor de internationale
samenleving van het grootste belang,
dat de hand wordt gehouden aan de
plichten, die deze organisatie ten aan
zien van de rechtsnaleving- op zich heeft
genomen.
Dat belangen van derden door de on
rechtmatige daad van Indonesië niet
mogen worden geschaad, spreekt wel
vanzelf doch vormt een hoofdstuk apart.
Deze daad zonder precedent betekent een
aanslag op die rechtsorde self en gaat
dus de gehele gemeenschap aan. Ne
derland zal dus in dit geval niet zozeer
voor eigen belangen op de bres moeten
staan dan wel voor de handhaving van
een recht, dat niet straffeloos kan wor
den geschonden zonder de gehele we
reldorde te ondergraven.
(Van een onzer verslaggevers)^
Men schijnt bij de Kon. Marine nog steeds niet precies de omstandig
heden te kennen waarin op maandagmiddag 23 oktober j.l. de 34-ja-
rige luitenant ter zee vlieger le klasse D. Th. Challik uit Valkenburg
(Z.H.) om het leven kwam. Op genoemde dag werd de Seafury van ltz.
vl. Challik bij de landing op het vliegkamp Valkenburg vernield, toen
onder het vliegtuig een bom ontplofte. Na de ontploffing vloog het wrak
in brand. Onmiddellijk na deze gebeurtenis deden vreemde geruchten de
ronde door het vliegkamp. Ltz.vl. Challiks dood, zo werd hardnekkig be
weerd. zou te wijten zijn aan het bestaan van een dienstorder, waarbij
het de M-L^D^-vliegers was verboden om in geval het bomafwerpmecha-
nisme van hun vliegtuigen weigerde, gebruik te maken van de dan nog
enige mogelijkheid de bommen toch kwijt te raken, welke mogelijkheid
bestond in het mèt de bommen afwerpen van het bommenrek.
Vóór deze dienstorder was ultgex
digd, zou het de gewoonte der vlieger»
zijn geweest bij weigering van het afwerp-
mechanisme de bommen toch af te werpen
door ook toet rek van 't vliegtuig los te
ken. Het uitvaardigen van de dienstorder
zou zijn geschied in verband met de kost-
baarheid der bommenrekken. Het gevolg
vandeorderwas.dat de vliegers voortaan
riskante landingen moesten uitvoeren.
Lfcz. vl. Challik zou het slachtoffer zijn ge
worden van de uiit het uitvaardigen
de dienstorder gebleken misplaatste
ruigheid.
Lang werd in marinekringen ovei
geval gesproken men spreekt er trou
wens nog over maar niet zodra tracto-
teh wij te ontdekken of er gronden vooi
die geruchten waren, of men toonde zicto
hoogst huiverig inlichtingen te verstrek
ken. Inmiddels zijn wij er desondanks ir
geslaagd zoveel informaties in te winnen
dat toet in toet openbaar stellen van enkele
vragen gerechtvaardigd la.
Keus
Het lijkt dienstig alvorens de vragen te
stellen nog enkele dingen in de herinne
ring terug te roepen. Op genoemde datum
krwam Qtz. vl. Challik met een formatie
drie Seafury's, waarover hij het bevel
voerde, terug van een oefening dn
bommenwerpen boven bet Noordzee-
oefengebied. Toen de afiwerpinrichting
van het toestel van de fonmatiecomman-
dant defect raakte, moet het lte. vl. Chal
lik bekent! zijn geweest, dat een landing
met de bommen voor hem gevaar ople
verde. In het marinevliegkamp wist
dat namelijk ook, zoals de marinevoor
lichtingsdienst na het verongelukken van
Challik bekend maakte. De Marvo deelde
dat „alle bij de situatie passende
maatregelen waren getroffen".
Het hoofd van de commissie van onder
zoek veklaarde enkele dagen later ir
strijd met deze Marvo-mededeling, dat de
brandweer die altijd wanneer vliegtui
gen starten of landen gereed staat
ngrijpen in verband met de landing
,-an ltz. v-L Challik geen bijzondere v
schuwing had ontvangen. Wij zijrt
deskundig, maar ons zou een dergelijke
waarschuwing een „passende maatregel"
hebben geleken. Ook. zo werd verklaard,
men geen bijzonder gevaar aanwezig
geacht Vatte men de zaak dan niet
al te gemakkelijk op? De Marvo im
deelde destijds mee. dat „tijdens de
log verscheidene vliegtuigen door deze
oorzaak verongelukten".
Onderhoud
Begonnen met het inwinnen van infor-
laties, werd ons zowel door de bevoegde
hoge marine-officieren als door de Marvo
onderhoud toegezegd, waarbij de
clusies van de commissie van onderzoek
zouden worden medegedeeld. Werd dit
onderhoud misschien toegezegd omdat wij
lieten blijken op de hoogte te zijn var
verongelukken van twee vliegtuigen
de M.L.D., waarover de Marvo, wellicht
zijns ondanks, aan geen enkel persorgaan
mededelingen had verstrekt Wij bedoe
len het verongelukken van een Avenger,
vliegtuig voor de onderzeeboo tb est rij
ding, dat kort na het ongeluk met ltz. vl.
Challik van een Engels vliegkampschip
de start in zee viel. Wij bedoelen ver
der de Avenger, die weer korte tijd later
op het vliegkamp Valkenburg bij de lan
ding over de kop sloeg, waarna de vlie
ger, die zwaar werd gewond in het Aca
demisch Ziekenhuis te Leiden werd op-
Turh ia hel z<i
GIBRALTAR, ROTS VAN TAKIK
In de oudheid droeg de rots
an de zuidpunt van Hi8panii
a (het tegenwoordige Spanje)
le naarn Calpe en vormde te
met de op Afrikaanse hodem
n Abyla I by het hedendaagse
i de „Zuilen van Hercules". Tu«-
eze twee zuilep stroomt de zee-
die de verbinding tussen de
ische Oceaan en de Middellandse
ormt en op het smalste punt een
e van 13 km heeft,
it duidelijk, dat deze
landse-Zeegebied. Ze zu
wel van de Zuilen van
hen gehoord, maar het
vraag of die aanduiding
voor hen heeft gehad.
et Middel-
misschien
rculea heb-
fundar
telegd
beteker
t zij de toegang t
riin
He
reeds
geweest, deels
de Atlantische
omdat zich hier de kortste waterverbir
ding tussen Europa en Afrika bevludi
Vóór we echter ingaan op de avontr
ren die de Zuilen van Hercules in d
oudheid reeds te zien hebben gekreger
!ijksteCp.
gekomen.
allei
onder
zuide-
„Gi-
tspraa
zou krijgen. Want de ve'
e, loodrecht uit zee stv
verwierf de naam „Brr
in vloeiend Arabisch uil
s: „Djebel al Tarik". Ni
aard niet. hoe het met nv
het Arabisch staat, maa
het ko
zendvoudige herhaling van het woord
Djebelaltarik. vanzelf op Gibraltar te
recht komL Mocht het u niet lukken.
voldoende zijn te weten.
dat vel
tering
cl hehlir
cn en Nederlanders in 1704
jaarden, zich nu reeds meer
uw in Engelse handen be
en we er op wjjzcn, dat niet
verbasterde Arabische naam
s t(jd van Tarik herinnert,
braltar" en „de Zuilen van H
wel een zó groot verschil bestaat, dal
dit door een paar klankverschuivingen
niet verklaard kan worden.
Nu waren de Arabieren, die in een
«utv tijds geheel Noord-Afrika en een
paar flinke lappen van Klein-Azië
hadden veroverd, veel minder erfelijk
Hoe het ook zjj, in het jaar 711 be die ondergebracht i
reidden de Arabier
oudheid hchhei
een blik slaan
bekende Tarsjis
belas
NADRUK VERBODEN i
genomen Lijkt het niet waar, wat Het
Parool een paar weken geleden schreef:
„De marinestaf beschouwt de Marvo ken
nelijk bovenal als een handig rookgordijn,
dat hinderlijk geachte berichtgeving tot
elke prijs moet zien te voorkomen"?
Er is overigens van dat onderiioud niets
gekomen.
Kort voor de dag waarop wij wisten, dat
het rapport over het ongeluk met de vlie
ger Challik gereed zou zijn, trachtten wij
een afspraak te maken ten aanzien
een datum, waarop het beloofde onder
houd zou kunnen plaats vinden. Van de
zijde van de Marvo werd ons kortweg
degedeeld, dat het opderhoud geen door
gang kon vinden. Om de volgende reden
niet. Ons was voor vaststaand verteld, dat
de weduwe van ltz. vl. Challik
rechtelijke actie tegen de sbaat
voeren, in verband met het ongeluk, dat
haar echtgenoot was overkomen. Na rijp
Deraad besloten wij bij mevrouw Challik
die ontkende, dat zij vo
ae staat een proces aan te doen zelf
inlichtingen te vragen. De Marvo
hierover gebelgd en het onderhoud
het rapport werd ons geweigerd.
Ontberen
Wij hadden voor het niet-inwinnen der
informaties bij de Marvo dezelfde reden,
die Het Parool op 20 februari jl. deed
schrijven: „Aangeland bij de Marvo on
dervinden de Nederlandse joux-nalisten
dan telkens weer, dat deze voorlichtings
dienst niet op de hoogte is van de feiten
en dat hij in de marine het gezag ont
beert, dat nodig is om die feitenkennis
alsnog te verwerven".
Tot enkele dagen geleden hebben wij
afgewacht of de Marvo, nadat een com
muniqué over het rapport van de commis
sie van onderzoek dat al geruime tijd
gereed is ons was geweigerd, nog
mededelingen aan de pers in het alge.
meen zou verstrekken. Deze mededelin
gen zijn, zoals men weet, uitgebleven
Toen wij maandagmorgen telefonisch bij
de bevoegde M.L.D.-officieren informeer
den of publikatie alsnog in de bedoeling
lag, kregen wij ten antwoord, dat het
rapport weliswaar gereed
toch nog enkele vragen waren open ge
bleven.
Toen wij een suggestie In die richting
deden, bleek men toch wel iets voor het
alsnog verstrekken van enige mededelin
gen aan de pers te voelen. De zaak zou
worden besproken. Bij dit onderhoud
werd voorts gezegd, dat men bezig is aan
het opstellen van richtlijnen om in de toa-
komst ongelukken, zoals de vlieger Chal
lik één overkwam, te verhinderen. Het
lijkt ons moeilijk gevolgen te voorkomen,
als men oorzaken niet kent. Wij hebben
redenen om aan te nemen, dat men in het
geval-Ohallik geen open kaart heeft ge-
Daarom ls er aanleiding de Koninklijke
Marine enkele vragen te stellen:
Vragen
1. Waarom wierp ltz.vl. Challik zijn
bommen en zijn bommenrek niet af.
terwijl bü als oud-oorlogsvlieger even
goed zo niet beter dan de Marvo moet
hebben geweten, dat verscheiden*
vliegtuigen in de afgelopen oorlog zijn
verongelukt In dezelfde omstandighe
den. als waarin hfj zelf bjj de landing
zou komen te verkeren?
2. Is het waar, dat de twee vliegers, die
deel uitmaakten van ltz.vl. Challiks
formatie hun commandant hebben ge
adviseerd de bommen èn het rek af t*
werpen, ondanks het bestaan van een
dienstorder, waarbij dit zou zijn ver-
S. Was het van de staatssecretaris van
marine een spitsvondigheid, toen hij,
kort geleden, bij de behandeling van de
begroting van marine ln de Tweede
Kamer zei: „Er bestaat geen instructie,
dat bommen moeten worden terugge
bracht?" Verzweeg hij wellicht het be
staan van een instructie, dat wel de
dure bommenrekken moesten worden
teruggebracht?
4. Was het niet goed geweest de M.L.D.-
vlicgers juist te verbieden te landen
met bommen, ln aanmerking genomen,
dat tijdens de afgelopen oorlog zoveel
vliegtuigen zijn verongelukt op de
wijze, waarop Challiks Seafury ver
ongelukte?
5. Was aan een lid van de marine-inlich
tingendienst opdracht gegeven bij de
persconferentie, die enige t(jd geleden
werd gehouden bij het tonen aan de
pers van een uit Amerika overgekomen
vliegboot voor de M.L.D. om onze ver
slaggever In het oog te houden in
verhand met zUn naspeuringen naar de
achtergrond van het hierboven be
schreven ongeluk?
Mevrouw Man'ders met
de Maasdam naar
vaderland
Mevrouw Manderz, de Nederlandse im-
ligrante in Canada, die aan een ongenees
lijke ziekte lijdt en haar laatste levens
dagen in Nederland wil doorbrengen, Is
■en met de Maasdam van New York
Nederland vertrokken. Met een am
bulancevliegtuig werd zij van Sudbury,
Canada, naar New York vervoerd.
(Zij smaken naar thuis)
Onder de vele Amerikanen die hier
studeren of werken bestaat een
besliste voorkeur voor Caballero.
Omdat - zo verklaren zij - Caballero
het meest de smaak van hun eigen
sigaretten evenaart.
Dit gunstige oordeel bevestigt wat
duizenden Nederlandse rokers reeds
jaar en dag weten. Koop morgen
Caballero en u weet het ook.
CONSTANTE KWALITEIT
