MODE
SHOW
Maatschappelijk werker in
de moderne tijd
ldfp-OlW
VAN HENS TOT MENS
JL'
lc?
Zo goed als geen wijzigingen
te melden
Van het draaiboek]
151
~WEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1956
Bezetting bracht verbroedering
Ondersteunde mag in geen geval
tweederangs burger worden
;lij»7AGEN WE EEN VORIG MAAL, hoe de ontwikkeling van het maat-
schappelijk werk van 1900 tot 1940 is geweest, nu willen we ons
ertyezig houden met de oorlogsperiode en de tijd daarna. Tijdens de bezetting
ons land kwam er een zekere verbroedering tot stand tussen de groe-
aaAen, waaruit ons volk is samengesteld. Klassen en standen waren er niet
ipejieer. Samen pleegde men verzet, samen luisterde men naar verboden
i ijenders, en samen ook leed men honger. In fabrieken en werkplaatsen
vajs de solidariteit nog nooit zo groot geweest als toen. Verschillen op poli
tiek en kerkelijk terrein werden overbrugd. Dit is van zeer grote beteke-
vaiis geweest, ook voor het maatschappelijk werk.
4Reeds kort na de bezetting werden in
opele steden de burgerlijke armbesturen
en ondergebracht bij de dien-
Sociale Zaken. Het voordeel
/as, dat vele instellingen van
j nu regelrecht onder de ge-
nte ressorteerden. Voor de Duitsers
kende dit een integratie, waardoor zij
onder één beheer brachten,
j De diensten, belast met de uitkering van
ersteuning, hebben het niet gemakke-
gehad. Er was direct contact met de
•idsbureaus en die moesten zorgen
arbeiders voor Duitsland, Het zich
bij de steunorganisaties was toen
verplicht, maar waren er moeilijk-
bijvoorbeeld bij razzia's, dan kwa-
i de
tBil
t
r kwam niemand. Voor het ont-
n stempels werd dan geen geld
louden. Ook na de infiltratie van
•gezinde ambtenaren in de diensten
i bevelen zoveel mogelijk gene-
Verzoeken om verlof, ten einde in
lere provincies eten te kunnen halen,
rden toegestaan. De jaren 1940 tot 1945
i ellendige jaren geweest, maar ook
s het een periode van een naar elkaar
groeien in alle regionen.
Verfrouwen
Bij de bevrijding was onder ons volk
vertrouwen in de toekomst niet ver-
gegaan. Als dit vertrouwen ont-
•ekt, zijn de kansen voor een maat-
lappelijke vooruitgang gering.
In de na-oorlogse jaren werd de kring
eeuwen doorbroken. Men zag
uitsluitend naar de wereld na
wereld, maar had ook oog voor het
I Langen het schreef
het kennen en erkennen van de
waarden raakt het tijdelijke van
wige doortrokken". Een stuk prak-
i Christendom brak zich baan, het be-
i op de wereld is ook om de
te helpen. Een oorlog was nodig
n ons te leren, dat God ons roept tot de
Naast de vele noden van de werk-
en invaliden werden de ach-
van het maatschappelijk ge-
i in het licht van het heden bezien.
5 nodig. De na-oorlogse tijd bracht
"ie men in zo'n omvang voor-
niet had gekend.
Ontreddering
I Allerwege bespeurde men de ontredde
ring, door de oorlog gebracht. Arbeiders
etterden uit Duitsland terug in uiteenge-
wpllen gezinnen, de politieke delinkwen-
in vroegen de aandacht, gevallen van
Twaadwillige verlating, ongehuwde moe-
Uiers, herscholing van arbeiders De over-
werd voor een massa problemen ge-
die alle op korte termijn om een
«lossing vroegen.
Dat dit niet kon worden aangepakt in
de trant van vóór de oorlog, was zeker.
vifen kon niet langer problemen aanhoren
joor een loketje, nieuwsgierig aangegaapt
°P!oor volgende „klanten". De bureaus van
jet burgerlijk armbestuur hadden vroe-
djer veel weg van onneembare vestingen,
Tet tralies en al en blinden, die werden
omdat men anders de ruiten in-
Het kostte dikwijls meer moeite
ctj|oor te dringen in het bureau van het
burgerlijk armbestuur, dan in de werk
van een minister,
Veel Instellingen werden gereorganl-
g^eerd en ondergebracht in moderner ge
louwen, waar voldoende gelegenheid is
jen rustig gesprek te hebben, van mens
irdfct mens. Van lieverlee verdween het
ggieeld van de armbezoeker, die er alleen
.lp toe had te zien, dat de voorschriften
liet werden overtreden. Hij maakte
fetylaats voor de maatschappelijk werker of
die behoorlijk raad kon ver-
h,i Studie
g tHoeveel verbeteringen ook kunnen wor-
aangewezen, toch blijft voor de maat-
-jchappelijk werker studie en ervaring
De situatie wisselt voortdu
rend. Niemand, die in het maatschappe-
|k werk zit. kan zeggen „het" te hebben
'onden. Elke dag weer wordt hij ge-
infronteerd met de gecompliceerdheid
het individu. Van groot belang is de
iding, waarmee hij de mens. die hulp
left, tegemoet treedt En de leiding
de diverse instellingen en diensten
ig de ogen niet sluiten voor de weten-
ihappelijke zijden der problemen. He-
is dit nog niet doorgedrongen tot
Hen, die bij het maatschappelijk werk
'|n betrokken. Vaak willen die mensen
isthouden aan tradities. Zij kunnen het
itwlkkellngstempo niet bijhouden en
ven hun vooroordelen uitkomen. Inner
lijk moeten zij eerst vrij komen, willen
e®ij het maatschappelijk gebeuren kunnen
ct
lil, Verschil
°1' Er is een boekje verschenen, getiteld
laatGesprekstechniek". Dit werkje is spe-
Gesprek in kleine zaal
tbii Morgenochtend half 11 wordt in de
"eine zaal van de Stadsgehoorzaal een
leenkomst gehouden, uitgaande van het
It. bijzondere Kerkewerk van de Leidse Her-
irmde gemeente. Dr. P. L. Schoonheim
met een van zijn medewerkers een
i'sprek voeren over het onderwerp „Ik
Een dokter nodig?
rliij De zondagsdienst der Leidse huisart-
lerrn wordt morgen waargenomen door de
kfltbens Van Alphen, De Jager,, Stoffers,
Perbrugge en Wydicks.
i Welke apotheek
De avond- nacht- en zondagsdienst der
.eken te Leiden wordt tot zaterdag
februari 8 uur waargenomen door
•pot'neek Kok, Rapenburg 9, -tel. 24807 en
ipotheek „Tot hulp der mensheid", Hooi-
taoh't 48, tel. 21060.
kjpoth,
J\i fet
ciaal geschreven voor maatschappelijke
werkers en wil aantonen, hoe men iemand
tegemoet dient te treden. Bij het lezen
besluipt je de gedachte, dat maatschap
pelijk werk geen voetbalspel is. Bij voet
bal is een eerste vereiste, dat een elftal
technisch goed speelt. Dat is de halve
overwinning. Voeg daarbij eén goed team,
dat de bal op tijd doorgeeft, en alle kan
sen op de zege zijn aanwezig. Zo is het
maatschappelijk werk niet. Ieder wil in
zijn eigen taal worden aangesproken. Een
maatschappelijk werker van vandaag
krijgt met mensen van elke stand te
maken. Het grote verschil met voor de
oorlog is, dat toen alleen de arme kwam
aankloppen om financiële steun. Thans ii
het werkterrein veel uitgebreider.
Weldaad
Maatschappelijk werk betekent iemand
te leren geloven, dat het leven nog veel
goeds kan geven. Het betekent iemand te
leren geloven in het leven, te leren zich
zelf te zijn. Het kan ook betekenen de
struikelende de hand te bieden, maar ook
de beginneling in het leven de juiste weg
te wijzen. Een open gesprek is voor de
betrokkene vaak een weldaad. De onder
steunde mag geen tweederangs burger
worden, integendeel, men moet trachten
hem op te heffen. Het gebod, dat Jezus
ons gaf: „Hebt uw naaste lief als uzelf",
geldt ook heden nog. Een maatschappelijk
werker, die zich hierdoor laat leiden, zal
zich altijd opnieuw bezinnen. Hij zal zich
geen autoriteit voelen, maar de dienst
knecht van Hem, die hemel en aarde
heeft geschapen.
Leiden G. A. Jasperse
Stand van de arbeidsmarkt
Op 4 februari 1S56 stonden bij het ge
westelijk arbeidsbureau Leiden 405 man
nen als geheel werkloos ingeschreven, ter
wijl daarenboven 45 personen tewerkge
steld waren op objecten voor aanvullende
werken. Hieruit valt af te leiden, dat zich
practisch geen wijzigingen voordeden. D--
totale arbeidsreserve beliep derhalve 450.
Bij de beoordeling van dit cijfer dient
evenwel de restrictie te worden toegepast
dat in laatstgenoemd cijfer zijn opgeno
men 70 minder valide en 35 oudere of
minder geschikte arbeidskrachten. Het
reële aanbod bedroeg dus 345
Overigens leert een vergelijking met de
standcijfers van het overeenkomstige tijd
stip in 1953. 1954 en 1955 eveneens met de
zelfde restrictie en rekening houdende
met dc natuurlijke aanwas van de be
roepsbevolking. dat de zgn blijvende;
werkgelegenheid in belangrijke mate is!
toegenomen. De voordelige verschillen be
dragen n.l. reap. 1725. 1100 en 340. Ten,op
zichte van het totaal aanbod (alile werk
loos ingeschrevenen) belopen de verschil
len resp. 2005. 1310 en 500.
De vraag bleef vrijwel constant: ze be-
Vro uwen
Het aantal als geheel werkloos inge
schreven vrouwen bleef vrijwel gelijk en
bedroeg op 4 februari J.l. 70. Ook de
vraag vertoonde een daling en was 270.
Ongeveer 35 procent van het totaal aantal
aanvragen had betrekking op Jeugdigen
van 15 t.m. 18 jaar.
In vrijwel alle bedrijfstakken bestaat
goede tot ruime plaatsingsmogelijikheid.
Het tekort aan huishoudelijk personeel
blijft aanhouden.
TOT ZIENS OP DE MARGRIET-MODESHOW
„Openbare les" voor meisjes-H.B.S.
Mevrouw Witsen Elias droeg
gedichten voor
Bij de studie voor het eindexamen van de middelbare school komt de voor
dracht van gedichten meestal in het gedrang terwille van de tekstverkla
ring en de letterkunde. Om nu de leerlingen van de derde, vierde, vijfde
en zesde klas van de meisjes-H.B.S. toch met de voordracht te doen kennis
maken, werd in het Antonius-clubhuis gistermiddag een soort openbare
les georganiseerd, waar mevrouw Claudine Witsen Elias als declamatrice
optrad. De tweede beweegreden voor de organisatie van deze middag was
de leerlingen te stimuleren tot het zélf voordragen.
Bij haar keuze 5
Witsen Elias de literatuur
geschiedenis van de beweging van '80 af
het ontstaan van de eerste ex
perimentele poëzie; van Herman Gorter
it en met Paul van Ostayen.
Naast gedichten van de bovengenoemde
dichters werd poëzie voorgedragen van
Jan Prins, Geerten Gossaert, H. Marsman
Jac. Bloem. Van Martinus Nijhoff
droeg mevrouw Witsen Elias één oor
spronkelijk gedicht voor en een vertaling
de fabel van Lafontaine: „De twee.
duiven". Ook de dichteressen waren in
het repertoire vertegenwoordigd, met Jo
Landheer, Ida G. M. Gerhardt en M.
Vasalis. De jongere dichters, van wie zij
werk had gekozen, waren Koos Schuur
en J. M. W. Scheltema.
In een gesprek vertelde de voordrachts
kunstenares. dat voor haar het woord pri
mair is. Het gebaar, hoe gering ook. leidt
af, is haar mening. In haar voordracht
maakte zij dan ook geen enkel gebruik
daarvan. Alleen door middel van de stem
en met een weinig mimiek trachtte zij
het gedicht tot leven te brengen, niet
zozeer visueel als wel muzikaal.
Het was hinderlijk dat zij hierbij voort-
i de gedichten door-1 durend werd gestoord door hefc. open i
i 15 t
18 ia:
DOLLE DWAZE DINGEN
Oud programma met veel ritme
en charme
Het programma, dat het gezelschap van Cees de Lange gisteravond in de
Stadsgehoorzaal voor de houders van groene K. en O.-kaarten gaf was zo
goed als gelijk aan dat, wat hij drie oktober in de Schouwburg heeft ge
in vrijwel alle - ui te -se i zoewgevx
drijfstakken bestaat plaatsingsmogelijlk-1 geven. We kunnen dus kort zijn. Cees de Lange is de man die weet te
heid, terwijl vooral in de metaalindustrie mengen. Zowel z'n eigen nummers, conference en liedjes, als wat het ge
en de textielindustrie de behoefte aan ar-j J
beidskrachten sterk od de voorgrond j welschap brengt. Hij heeft het geheim
treedt. iedereen luistert.
dicht klappen van de deur.
Aan het eind van de middag overhan
digde een leerlinge mevrouw Witsen Elias
een boeket bloemen en vertolkte met
enkele eenvoudige woorden de dank van
een juiste dosering, waardoor
Jeugd
Het aanbod bleef zeer miniem waar
door de disharmonie, welke reeds lang
tussen vraag en aanbod bestaat, nog toe
nam. Wellicht zal de inschrijving van
Vluchtelingen komen
naar Nederland
De tweede groep vluchtelingen-arbei
ders die in ons land worden toegelaten,
zal volgende week donderdag uit Oosten
rijk ln ons land arriveren. Ze wordt,
evenals de eerste, voorlopig onderge
bracht in de kampen Grlendtsveen en
Horst-America.
Natuurlijk gaat het de ene keer beter
dan de andere, maar hij is de man waar
mensen van verschillende ontwikkeling
naar luisteren cn die weet hij vast te
houden. Z'n hele gezelschap staat hem
daarin brouw terzijde-
Daar is Roland Wagter jr.. met z'n le
vendige mimiek en expressie, die in de
kortst mogelijke tijd de mensen aan het
lachen heeft. Toch vonden we dit keer
zijn parodieën niet zo geweldig. Ze mis
ten die paar druppels gevoel, die een
parodie de warmte geeft, nodig om d«
zaak niet uitsluitend in het vlak der spot
te doen belanden.
Wil men succes hebben dan moet men
zorgen voor charme en ritme. Twee eisen
waaraan vooral door het vrouwelijk ele
ment in de groep in ruime mate werd
voldaan. De kwaliteit dezer eigenschap
pen overtrof die der zangkunst, maar dat
doet aan het succes niets af. Daardoor
loopt men de kans. wanneer men niet
serieus is. een programma te brengen dat
hol is. Bij Cees de Lange behoeft men
hier nog met bang voor te zijn. Hij heeft
genoeg verantwoordelijkheidsgevoel om
ook in dit opzicht te zorgen, dat zijn pro
gramma iedereen bevrediging kan schen
ken.
In Co v. d. Heijde Weima heeft men
een begeleider, die niet alleen op han
dige. maar ook op muzikale wijze bege
leidt en daardoor een groot aandeel in
het succes van deze avond had.
A. C. Bouwman.
GEMEENTE LEIDEN
Officiële publ'ika.ie
GESLOTENVERKLARING
Burgemeester en wethouders van Lel
den brengen ter openbare kenmie, dat zij
hebben besloten de hierna vermelde stra
ten, met ingang van heden., gesloten te
verklaren voor het verkeer met alle voer
tuigen, rij- en trekdieren en vee, in beide
richtingen, voor de duur der aldaar
plaatsvindende werkzaamheden.
1 De Ma mixstraat vanaf Herensingel
tot de Anna van Saksenstraat en het aan
sluitende gedeelte van de Molenstraat tot
de Mauritssiraat;
2. de Lombokstraat vanaf de Formosa-
etraat tot de Ambonetraat en de Java-
straat vanaf de Kooitoan tot de Drift
straat, alsmede het aansluitende gedeelte
Driftstraat tot de Ambonstraat;
3. de Paul Krugérstraat;
4. de Van der Werf straat vanaf de Jan
Vossensteeg tot de Lange Mare;
5. de Vliet vanaf de Bakkersteeg tot het
Rapenburg;
6. de Middelweg.
Begrafenis van de heer
P. J. van der Zeeuw
Gistermiddag is .het stoffelijk over
schot van de heer P. J. van der Zeeuw
in het familigraf op Rhijnhof bijgezet.
Naast familieleden en kermissen bewezen
het bestuur, leden en ereleden van de
Leidse schaakclub, „Philidor" hem de
laatste eer. Op verzoek van de overle
dene werd san het graf niet gesproken.
Namens mevrouw Van der Zeeuw dankte
de heer A. Zaalberg jr. voor de belang
stelling en het betoonde medeleven.
Tussen
de
bladzijden
„De prairie verdwijnt", prachtige natuurfilm
uif hef Verre Westen
Als vervolg op „De woestijn leeft" heeft Walt Disney nu weer een andere
natuurfilm uitgebracht, „De prairie verdwijnt". Twaalf cameralieden heb
ben twee jaar rondgezworven in de uitgestrekte natuurreservaten van het
Verre Westen van Amerika. Dit was vroeger het domein van de Indianen
stammen. De mens heeft het beeld van deze grootse natuur grondig ge
wijzigd, althans wat het dierenleven aangaat. Talrijke soorten staan op
het punt uit te sterven, waardoor het evenwicht in de natuur ernstig ver
stoord dreigt te raken. Het is niet de geringste verdienste van deze film,
dat voor het nageslacht een getrouw beeld blijft bewaard van hoe het
vroeger was.
gelukkig, maar Vronsky, die zijim mili
taire carrière er aan heeft moeten geven,
kan alleen van de liefde niet leven. Als
Evenals de eerse natuurfilm van Disney
raait ook dit nieuwe produkt in Trianon,
Uit de geweldige hoeveelheid opnamen
is een film gecomponeerd, die nergens
verveelt en bijzonder spannende episo
des bevat, zonder de wrede effecten uit
de eerste te herhalen. Disney behandelt
verschillende diersoorten als een afge
rond geheel. Eerst maken we kennis
de watervogels, waarbij een geraffineerd
gebruik is gemaakt van vertraagde opna-
len. Uitermate sierlijke landingen op
ater en ijs zijn het gevolg, waarbij ook
de komische noot er goed uitkomt. Bijzon,
der spannend verfilmd is het leven var
de prariewolf, die een uiterst zware strijd
voor hef bestaan heeft te voeren. Een ra
telslang moet het tegen moederwolf af
leggen, maar een hertejong weet zich te
redden door zich doodstil te houden. De
schutkleur als natuurlijk afweermiddel
blijkt probaat te werken, en de natuur
heeft er zelfs voor gezorgd dat het jonge
dier ook niet door de reuk kan worden
opgespoord. Uitvoerig is ook het doen
laten van de marmotten gefilmd, een z<
bedrijvig volkje, dat ook al dreigt uit te
sterven wegens de vele natuurlijke
menselijke vijanden. Door het blootleggen
van de holen zien we ook hoe het leven
in het ingewand der aarde reilt en zeilt.
Het bezwaar tegen „De woestijn leeft",
de muzikale begeleiding, doet zich ook nu
weer voelen. Disney heeft zijn film niet
alleen boeiend willen maken, maar
onnatuurlijk komisch. Een geweldig
vecht tussen bergschapen wordt begeleid
door muziek uit Lortzings „Der Waffen-
schmied". Men moet daar dan wel om
lachen, doch deze circustrucjes horen in
een serieuze film als deze toch eigenlijk
niet thuis. Voor allen, die belang stellen
in de geheimen van Gods grote natui
een gang naar Trianon ten volle de moeite
waard. Speciale vermelding verdient ook
nog het voorprogramma, waarin een
kleurde Disneyfilm over Siam is opge
nomen. alsmede een uitvoerige schets
Rudi Hornecker over de balletkunst in
Nederland.
(Voortreffelijke serie opnamen van die-
ren!even in de verdwijnende prairiet uil
het voormalige Wilde Westen van Ame
rika).
Anna Katenina
Op het witte doek van het Casinothea
ter wordt deze week het actuele vraag
stuk van de huwelijksontrouw belicht. Al
blijft het dan bij een probleemstelling',
toch weript het voorbeeldig verfilmde
oude liefdesverhaal „Anna Karenina'
van de beroemde Russische schrijver Leo
Tolstoi bij de toeschouwer vele vragen
op, die het overdenken alleszins waard
zijn.
Op één van de grote hoffeesten, die
vóór de revolutie zo veelvuldig werden
gevierd, wordt een jonge ministerevrouw,
Anna Karenina, verliefd op de Jonge of
ficier Vronsky. Deze hartstochtelijke
liefde is wederkerig waardoor voor Anna
Karenina een heel moeilijke tijd aan
breekt. Daar is de heiligheid van het hu
welijk, de eer van haar echtgenoot, de
minister, en boven dit alles het gemis
van haar enige zoontje Sergei. Meester
lijk is hier het spel van de onvergetelijke
Zweedse actrice, Greta Garbo. Men gaat
werkelijk in haar liefde voor de kleine
Sergei geloven!
Anna Karenina zwicht uiteindelijk. Zij
laat alles los en breekt de band van het
huwelijk, wanneer zij met Vronsky naar
Italië vertrekt. Een korte tijd is het paar
Het kleinste
Ï~1E AVOND gleed net over in
de nacht, toen ik met ver
steende vingers voor de voordeur
naar m'n sleutels stond tè zöeken.
De ruiten van de voorkamer wa
ren van onder tot boven bevro
ren. In de achterkamer brandde
geen licht meer. M'n vrouw had
zich blijkbaar al in Morpheus'
armen genesteld. Om niet haar en
dus ook haar gevoelens ten op
zichte van mij te verkoelen, vatte
ik het plan op me eerst bij de
haard in de achterkamer voor te
verwarmen.
Maar het bleek daar helemaal
niet warm te zijn, hoewel de
haard gloeide. Toen ik de gordij
nen zag wapperen, dacht ik dat
er een raam open stond. Dat was
ook zo, maar niet op de normale
manier. In het bovenste raamvak
zat een flink gat, waardoor de
„krachtige tot stormachtige" oos
tenwind met verkillend enthou
siasme naar binnen drong. M'n
vrouw moest met de gordijnen-
stok dat gat hebben gemaakt-
Maar waarom had ze het nou niet
even dicht gemaakt! Ik werd
kriebelig. Het plan om mijn
lichaamstemperatuur weer wat
meer in overeenstemming met die
der warmbloedige dieren te bren
gen, lag in duigen. En ik had ook
de krant nog willen lezen.
„Gij zult niet verbitterd wor
den," bedacht ik me. Ik bukte me
meteen geestelijk om boze gevoe
lens weg te duwen. Toen ik me
echter uit het huwelijksformulier
ook nog herinnerde: „Gij zult op
uw huishouding goede acht heb
ben," liep ik naar de slaapkamer
om in m'n kwaliteit als „hoofd
der vrouw" een toespraak te hou
den. „Wat is er jongen?" zei ze
met het haarnet op. „Ik ben je
jongen niet," wees ik haar terug,
zodat ze in de kussens viel. _,,Wat
heb je eigenlijk met dat raam uit
gevoerd? Je had dat gat toch
kunnen dicht maken?" Ze glim
lachte, maar niet op een manier,
die je van een „onderdanige
vrouw" zou mogen verwachten.
„Het is je eigen schuld," zei ze.
„Ik kon niet bij dat gat komen,
omdat het trapleer bij de timmer
man is en toen ik op de venster
bank ging staan, kon ik er nog
niet bij. Ik ben te klein. En wat
dit laatste betreft, weet je niet
meer, wat je zondagavond zei
tegen Jaap en Bertie, toen we het
er over hadden, dat ik zo klein
ben?" „Neu", zei ik met een voor
gevoel, „wat bedoel je?"
„Ik bedoel" en ze wurmde
zich al pratend weer onder de
dekens, „dat je zei: „De wijze
kiest van alle kwaad steeds het
kleinste."
LIEGENIER
Veilig door onszelf
■\7EIHJZE. de bond Veilig door Uzelf,
heeft zoals men weet de eerste
bondsinsignes uitgereikt. Op de foto
ziet men het eerste bordje op een
fiets. Het geldt voor het jaar 1956. De
insignes worden gefabriceerd bij de
C.V. Emres le Ecmnes.
Het Verbond voor Veilig Verkeer
hëeft, zoals reeds werd gemeld, sa
menwerking met Veduze gezocht. De
heer H. A. J. Klusman, oprichter van
Veduze. wil trouwens niet anders dan
samenwerken met deze cn andere
bonden en verenigingen.
„Er blijkt hier en daar misverstand
te bestaan over wat we nu eigenlijk
willen", zo vertelde de heer Klusman
ons. „We willen beslist niet een bond
van fatsoenlijke weggebruikers of van
heren in het verkeer zijn, maar van
doodgewone Nederlanders, die zich
bewust zUn, ook fouten te maken en
die zich in 't geheel niet superieur ge
voelen aan anderen. We willen alleen
maar doen. wat w(j als mensen menen
te moeten doen in 't algemeen belang.
Het bondsinsigne heeft ook geen tover
kracht, maar wil alleen het verant
woordelijkheidsbesef versterken. De
taak, die hel Nederlandse volk ten
aanzien van deze problemen heeft,
dient in eerste Instantie door ons volk
zelf te worden vervuld."
De heer Klusman wees er tenslotte
op, dat iedere weggebruiker (en wie
van ons is dat niet?) lid van Veduze
kan worden. Hij verwacht dus ook,
dat vele fietsers en voetgangers zich
als lid zuilen aanmelden.
Drukkerij cire c trie e
heet. maar ook mejuffrouw D. W. M:
de Vries, dieeen kwarteeuw aan
het hoofd van een drukkerij staat. In
februari 1931 stonden haar koffers ge
pakt, omdat zij naar Brussel zou gaan
teneinde daar haar muziekstudies
voort te zetten. Juist in die dagen
echter overleed haar vader en zo
kwam de jonge vrouw voor de zware
keus te staan, haar roeping te volgen
of de zaak van haar vader voort te
zetten. Mejuffrouw De Vries koos het
'laatste en zo zal zij haar vijfentwintig
jarig jubileum als hoofd van Maison
Gravure, Noordeinde 7, aanstaande
woensdag tegelijkèrtijd met de hèr-
denking van hét zestigjarig bestaan
van de zaak vieren.
Bondsinsigne Veduze
het
Haagse léven van Hof én Corps Diplo
matique. Vele van onze vertegenwoor
digingen in het buitenland bestellen bij
haar de invitatiekaarten. Toen konin
gin Juliana en prins Bernhard hun
Amerikaanse reis maakten, werden de
uitnodigingen voor de ontvangsten aan
het Noordeinde gedrukt. En prinses
Wilhelmina stapt nog wel eens de
winkel binnen om er keus te maken
voor haar postpapier, terwijl de Prin
ses ook haar Kerstkaarten bij mejuf
frouw De Vries Iaat maken.
Naar deze „nationale figuur"
mogen we wel zeggen gaan ook
onze Leidse gelukwensen.
Kaartjes en invite li es
EJUFFROUW DE VRIES kan
precies vertellen, wat de eti
quette eist b\j verlovings-, trouw- en
geboortekaartjesKom bij haar niet
om kaartjes met een tekening van
twee duifjes of ringen In ontzetting
zal ze wijzen op twee keurige losse
kaartjes, die in één enveloppe verzon
den dienen te worden als aankondiging
van een verloving. Een chic visitekaar
tje behoort een gearceerde letter te
hebben, een letter die nu al veertig
jaar lang in gebruik is. Bij de geboor
tekaartjes is een strikje in rose of
blauw toegestaan. De strikjes worden
met de hand gemaakt.
De gouden wapens boven de invita
ties van ambassades en gezantschap
pen worden nok. met de hand stuk voor
stuk gemaakt Eerst in blank relief en
dan tweemaal met verguldsel zorg
vuldig gemengd, over gestempeld. Dat
doet mejuffrouw De Vries altijd per.
soonlijk. Een nauwkeurig werkje
waarbij het de kunst is precies de
juiste druk op het stempel te brengen,
zodat het goud glanzend op het wapen
ligt.
De buitenlandse diplomaten in Den
Haag zijn trouwe klanten in de
Haagse zaak. Vrijwel alle wapens der
landen staan in de kast van de zet
terijDie blinken dan in goud op de
kaarten. Alleen de Russen houden het
bO' het pure blank.
De invitaties worden altijd in Frans
of Engels geschrevenalleen de Zuid-
afrikanen gebruiken bij voorkeur het
smeuïge Zuidafrikaans, als er een
skemerkelkie (een cocktailparty zeg
gen wij in goed Nederlands!) wordt
gehouden.
Ook de keuze van het papier is be
langrijk. Voor naamkaartjes en tnul-
taties wordt glad papier gebruikt, dat
mejuffrouw De Vries ln Frankrijk en
Zwitserland gaat kopen.
Eigem fabrikaat
i matrassen,
mogen wél
de nieuwste worden genoemd. De ver
eniging Nederlands Fabrikaat heeft er
ons wat meer van verteld cn er daar
bij op gewezen, dat „een bekende Ne
derlandse industrie, met fabrieken in
Voorschoten cn Leiden" op dit terrein
heel goede resultaten heeft bereikt.
Dat is dus kennelijk de I.K.I.
„Haar verrassend lichte matrassen
hebben geen uitgespaarde holtes en
zijn dus aan beide zijden te gebrui
ken, wat de duurzaamheid ten goede
komt", aldus Nederlands Fabrikaat.
„Ze zijn 7'A centimeter dik, zeer elas
tisch en veerkrachtig. Daarbij hoog-
isolerend, wat zoveel wil zeggen als
's winters niet koud en 's zomers niet
warm. en volkomen stofvrij. Ook
kunnen deze matrassen niet verbaan
of verkruimelen, kleverig worden of
oxydcren. Ze zijn bestand tegen zon
licht, water, olie, benzine cn orga
nische stoffen zoals transpiratie."
Dit produkt uit eigen omgeving
wordt onder andere uitgevoerd naar
Zuid-Afrika, Zuld-Amcrika, België.
Saoudi-Arablë en Italië, terwijl vele
landen het speciale Nederlandse recept
wel gaarne zouden willen kopen.
Slar.genmidc»2l
leuke dingen tegenkomen. Deze week
troffen wij bijvoorbeeld nog een soort
medisch handboek, waarin nu niet be
paald de meest moderne therapieën
naar voren werden gebracht
Leest u even mee?
tegen buikwaterzucht: Een le
vende slang op de zieke plek leggen,
met de kop naar de maag gekeerd.
Met een servet dient men deze slang
24 (I) uur vast te houden, waarna zij
in een mesthoop moet worden begra
ven. De zucht zal gewis verdwijnen
Als het geen slangemiddel was, zou
den wij het een paardemiddel noemen!
de vervelling komt en zijn vriendenkring
hem trekt verdwijnt zijn genegenheid.
HU laat Anna achter en gaat de Servi
sche oorlog in. De vrouw i6 ten einde
raad. Haar vroegere echtgenoot heeft
haar verboden hun kind ooit weer te ont
moeten en zo blijft haar niete over dan
de dood.
In de zelfmoordscène toont de regisseur
zijn meesTerschap. Een bijna ondraaglijke
spanning vindt haar climax, wanneer
Anna Kerenina zich voor dp wielen van
een voortrazende trein stort.
(Klassiek verhaal in uitnemende filmbe
werking met de grote Garbo i
rol).
i de hoofd-
Napoleon
Sacha Guitry heeft een nieuwe film
ontworpen, samengesteld en geregisseerd.
En hij speelt er ook nog een hoofdrol in.
De film behandelt het hele leven van de
grote Consicaan Napoleon, van zijn jeugd
af tot het sterfbed» toe. Dat leven wordt
in een adeilijke salon in Parijs verteld
door Talleyrand Guitry zelf en tel
kens als de .verteller aan een bepaalde
episode toe is, komen er een aantal mooi
gekleurde lantaarnplaatjes uit de bU6.
Napoleon als jongen, als officier, als
strijder, als minnaar en tenslotte als ge-
Meer dan bewegende lantaarnplaatjes
zijn het niet geworden, daar elke span
ning er aan ontbreekt. Een gevecht lijkt
meer op een poppenspel en een liefdes
scène i6 geworden tot een stumperige
vertoning. De toeschouwers wordt ver
zocht bijna drie uur lang naar al die
plaatjes te kijken in Luxor. Maar hij
moet dan niet huiswaarts gaan met de
troostrijke gedachte, dat die lange zilt
hem een getrouw beeld van Napoleon
heeft opgelewrd. Hij heeft weliswaar
Beethoven zelf de Eroica op de piano
horen en zien spelen, maar zelfs een
niet doorgewinterde bioscoopbezoeker zal
zijn ogen uitwrijven als hij ziet, dat Erich
von Stroheim de grote meester gestalte
moet geven. Men had moeilijk een figuur
kunnen vinden, die minder van Beetho
ven weg heeft dan deze acteur. Michèle
Morgan slooft zich uit als Joséphtoe zo
verleidelijk mogelijk te doen, en verder
zien we dan nog Damn Robin als Désirèe
en zowaar ook Danielle DarJeux in de rol
van Eleonore. Iedere bewogenheid ie aan
dit spel vreemd. Slechte éé>n figuur houdt
ln een scène van drie minuten de aan
dacht volledig gespannen, en wel de Oos
tenrijkse Maria Schneil ais Marie-Louise
van Oostenrijk. Daniel Gelin geeft een
bijzoader zwakke uitbeelding van de Jon
ge Napoleon. Voor de oudere dictator
heeft men de vertolker van een oneindi
ge reeks schurkenrollen, Raymond Pel
legrini, uitgèzocht. Hij doet het wat beter
dan Gelin, maar toch zeker niet zo goed,
dat hier van een creatie sprake is. Napo
leon its het idool van vele Fransen, voor
wie met deze film dan wel een zekere
ontnuchtering is weggelegd.
(Sacha Guitry levert zijn ei pen eipen-
ijze kfjk op Napoleon).
De Twee Wezen
Het LIdotheater komt met de zoveelste
verfilming van Adolfo d'Ennery's stok
oude roman De Twee Wezen voor de dag.
Als we het aMemaal goed hebben bijge
houden zagen de filmproducenten er nu
de vijfde maal brood ln deze melo
dramatische geschiedenis uit 1784 op de
celluloidbahd vast te leggen, ditmaal
zelfs met een overvloedig gebruik van
schitterende kleuren. De twee befaamde
gaan men herinnert zich dat
misschien nog wel naar Parijs om een
oogarts te zoeken, want het ene arme
kind is blind geworden. Ze worden wreed
gescheiden, vallen dn handen van gewe
tenloze schurken en een zee van ellende
golft de bioscoop dn. Het ene (blinde)
meisje wordt geëxploiteerd door een be
delares, heit andere komt op de speur
tocht naar de verdwenen zuster zelfs in
de gevangenis terecht. Zo kan men dit
wit-zwartepel in Italiaanse kleuren aan
schouwen, compleet met hoffeesten, uni
formen en ook bittere armoede. Het is
de bedoeling, dat bij het verwerken van
diit verhaal stromen tranen worden ver
goten. Of dit in &eze tijd nog wel zo vlot
gaat
t twéé i
i in het oude
Jacht op blond
Een zekere Mdskey Spillane boekt de
laatste jaren een fabelachtig succes met
zijn detectiveromans. In Amerika lopen
de oplagen in de miljoenen, en dat wil
zelfs voor dat land heel wat zeggm. Die
opgang is niet te danken aan des schrij-
kundigheid. integendeel, zijn ver
halen kurfnen alleen maar wat de intrige
betreft worden geslikt door een goed
gelovig publiek. Neen. met hem is wat
anders aan de hand: Spillane etaleert ln
zijn werken een bijzonder navrant soort
sadisme, vooral met betrekking tot vrou-
En over dit soort gruwelen willen
hele volksstammen gaarne lezen. Vandaar,
dat Hollywood 'zich ook over hem ont
fermd heeft.
1 van de beruchtste boeken van
Spillane's hand, „The long walt", Is nu
onder de titel „Jacht op blond" In Rex
te zien. Het verhaal is te zot om los t«
lopen, maar dat is uiteraard niet het be
langrijkste.
De begaafde acteur Anthony Qtimn.
die in „La Strada" al van zich deed
spreken, loopt in dit produkt rond ais
man, die zijn geheugen heeft ver
loren ten gevolge van een ongeluk. W.iu-
hij terugkeert in zijn vaderitad
blijkt, dat hij wegens moord wordt ge
zocht. En dan begint een serie ijsoiijke
avonturen, waarin gemoord, gevochten en
gevrijd wordt naar hartelust.
„Een Gilhet Geluid van Scheuren
de Zijde Een Schotaldus wordt
dit fraais per advertentie omschreven. Die
wreed verscheurde zijde hebben we
niet kunnen ontdekken, maar de rest
er allemaal wel. WIJ noemen zo'n
him een onverhulde aanslag op de gees
telijke volksgezondheid.
(Onmogelijk verhaal met sadistische In
slag).
