In Hortus komt wonderlijk gewas in bloei NU AFLUKIN-C WOENSDAG 8 FEBRUARI 1956 „Lijkenbloem" uit Sumatra Reuzenaronskelk heeft anderhalve meter 1 1 .ven hopen, namelijk op 5 september, werd bloem van hem dit gebracht. Twee mannen kwamen hoogte T^IET ALLE WONDEREN van het plantenrijk blijven voor ons verbor- -L gen. Zeer binnenkort wordt in de Leidse Hortus de gelegenheid ge boden een Reuzenaronskelk te aanschouwen. Dat deze verheugende mede deling kan worden gedaan is te danken aan de niet genoeg te waarderen hulp van dr. A. H. Schrage, medicus en groot plantenliefhebber, wonende te Siantar op Sumatra. Midden augustus 1954 berichtte hij twee knollen, respectievelijk van 10 en 15 kg., van Amorphophallus titanum naar Leiden te willen zenden, als hiervoor belangstelling zou bestaan. Wie 'ook maar enigszins kan bevroeden wat dit aanbod betekende begrijpt, dat nog de zelfde dag een brief op de post ging. waarin dankbaarheid voor dit gene reuze gebaar de boventoon voerde. Want, mocht alles goed gaan, dan zou de Hortus een bloem kunnen tonen, waarvan zowel schoonheid als afmeting wonderbaarlijk mag worden genoemd. Wat denkt men van een bekervor mige bloem met een hoogte, van de grond af gemeten, van anderhalve meter Vóór we echter over deze bloem, die riu de laatste toebereidselen voor de bloei treft, zullen vertellen, moeten we eerst verslag uitbrengen van onze ervaringen met, en teleurstelling over de bovenge noemde twee knollen. Deze arriveerden op S oktober 1954. Volgens dr. Schrage zou de zwaarste knol bloeibaar zijn. Men moet namelijk weten, dat -zo'n knol óf •en bloem óf één, zij het zeer groot en lamengesteld, blad geeft Vol verwachting werden ze direct na aankomst elk in een kuip geplaatst en naar de warme kas ge bracht. Vrij kort daarna begon er wer king in de knollen te komen, en een „neusje" werd zichtbaar, dat op 3 novem ber voor beide een hoogte had van 3 cm. Dit w"as een gunstig teken, dat niet naliet, onze nieuwsgierigheid nog meer te prikke len. Op 23 december had de neus van de grote knol een lengte van 16,5 cm en die van de kleine 10.2 cm. Op 12 januari 1955 waren deze getallen respectievelijk 28 en 17 cm, waaruit dus wel bleek, dat de grote de kleine ver achter zich zou laten. Doch waar bleef onze zo vurig begeerde bloem? Zouden het toch twee bladeren worden? t is niet gemakkelijk in het eerste sta- m uit te maken, of het een blad, dan I een bloem zal worden, temeer daar de «taf nog in het geheel geen ervaring met de cultuur van deze plant had. Kortom, ït werd voor beiden een blad, waarvan armdikke, gevlekte stelen op 18 maart 55 een lengte hadden van respectievelijk 10 en 147 meter. Momenteel zijn deze ig aanwezig, hoewel dat van de kleine knol tekenen van verval begint te ver in, hiermede te kennen gevende, dat de rusttijd blijkbaar is aangebroken. de Italiaanse plantkundige, dr. Odoardo Beccari, op éérf van zijn vele reizen, te Ajer Mantjoer benoorden Pandang (Su matra), op een berghelling 1100 m boven de zeespiegel een knol met een blad. In grote verbazing gebracht door deze vondst loofde hij een prijs uit voor degene, die hem een bloeiend exemplaar zou kunnen brengen. Reeds spoediger dan hij had dur- knol, waarop een bloeischede, aandragen. Ze hadden de plant aan een paal gebonden en torsten deze samen op de schouders. Geen wonder, dat Beccari in zijn publikatie gewag maakte van „una planta maraviglosa". een wonderbaarlijke plant. Deze plant, behorende tot de famil van de Aronskelkachtigen, bleek nieu' voor de wetenschap te zijn, en werd door hem beschreven als Amorphophallus Het ontdekken van planten en dii die een verrijking betekenen van het tcnschappelijk bekende, is niet zo zonder, daar nog dagelijks in nog ni> slechts ten dele onderzochte gebieden wetenschap geheel onbekende e: iren worden gevonden. Het bijzondere dit geval was echter, dat Beccari geconfronteerd werd met een plant, die nog, grootst bekende bloem voortbrengt. Zoals uit het hierna volgende zal blijken, de „bloem" van deze aronskelk geen bloem in de betekenis, die wij er ge woonlijk aan hechten, doch een bloeiwijze, dat wil zeggen, een groter of kleiner aan tal bloemen, gegroepeerd volgens een be paald systeem. Iets dergelijks vertonen ook de Dahlia en de Zonnebloem, waarbij hetgeen wij zien als bloem, in feite een groep afzonderlijke bloempjes voorstelt. Beschouwen we. ter Illustratie, de ge- one witte Aronskelk eens wat nader: de gele „steel" is, botanisch gesproken, een Noviteiten op 5e meubelbeurs BIJZETTAFELTJES, bij voorkeur a-symmetrisch, driekantige taboe- retjes, een geheel nieuw soort wieg, opvouwbare bedden, al deze nieuwigheden zijn ook voor het publiek te zien op de vijfde vakbeurs voor meubelen en woningtextiel, die tot en met zaterdag in de Margriethal van de Kon. Ned. Jaarbeurs in Utrecht wordt gehouden. Hoewel er meer rust is gekomen in de vormgeving, wordt nog steeds druk geëxperimen teerd met kleur en dessin. Speurwerk Dr. Schrage, die nieuwsgierig was hoe het met „zijn" knollen ging, werd regel- ig op de hoogte gehouden, ook door middel van fotos, die de fotografe op ge regelde tijden maakte, mede ten behoeve i het foto-archief van de Hortus. Toen n bekend was, dat de voorspelde bloem tot de vrome wensen zou blijven behoren, •aamde hij plannen om nu, hoe dan ook, het zekere voor het onzekere te nemen. Na lang speuren kwam hij in het bezit van knol van maar liefst 46.6 kg, die prompt naar Leiden werd verscheept. Dezelfde procedure werd weer gevolgd als bij de eerste „knolletjes". Toen het rste teken van leven wat al te lang eigde uit te blijven, werd boven de grote kuip een warmtebron, ln de vorm van een infraroodlamp, geplaatst om zo de bodem- temperatuur op peil te brengen en te houden. Dit had de verwachte goede re sultaten, en spoedig werd een neus zicht- Toen deze enigermate was uitge groeid, kopden we zien, dat deze toch wel een Iets bollere gedaante had dan die van de beide voorgaande. Dit was een aanwijzing, die ons niet zou blijken te be driegen. Historie Maar eerst lets over de geschiedenis van dit merkwaardig gewas. Op 6 augustus 1878 ontdekte de beroem- gaande jaren had gekregen. En dan te bedenken, dal allen zo druk doende waren in een voch tige atmosfeer bij een temperatuur var 96 graden FahrenheitI Europa Ook op het vasteland van Europa was men verlangend, deze plant te bezitten en de tuin. welke de eer toekomt in deze de eerste te zijn geweest, is de Hortus van Hamburg, die 25 juni 1929 een bloeien de plant in de kas had. Eveneens kort daarna, op 24 december 1930. Nadien volg den meer tuinen, ook in Nederland: in het Arboretum van de Landbouwhoge school te Wageningen op 23 en 24 juli 1932, waarbij ruim 20.000 bezoekers wer den geteld. Nog recent in de jaren 1951 en 1953 had deze gebeurtenis plaats in de Victoriakas van Di^-gaarde Blijdorp te Rotterdam. Wat krijgt men nu in de „bananenkas" te zien èn te ruiken? Zoals in het boven staande reeds even werd aangegeven, is het schutblad, dat in knoptoestand samen gevouwen is eri groen gekleurd, tijdens de bloei komvormig uitgespreid, aan de binnenzijde donker purperrood en aan de buitenzijde licht groengeel met lichtere vlekken. De randfranje is, ook aan de buitenzijde, duidelijk rood gekleurd. Het bovenste, steriele, gedeelte van de kolf is kegelvormig en geel; het meest basale gedeelte hiervan sterk geplooid en wijd uitgegroeid, waardoor dit het schutblad aan de basis nagenoeg afsluit en luifelge- wijze het fertiele gedeelte van de kolf overwelft. De Amerikaanse evangelist Qilly Graham, die een reis door Azië maakt om daar de Christenen toe te spreken, nam in Kottayam (Zuid-lndia) wat vakantie. Hij maakte een tochtje op de olifant van Indische Christenen. „Wat een ervaring!" riep Billy uit. Hetzelfde moet hij gezegd hebben toen hij onlangs te Bombay in zijn hotel zat opgesloten tijdens de bloedige betogingen tegen de regering. 'lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllüllllllllllllllllllllllllllllllllülllllllllilHIII'l Inwerkingtreding C.A.O. Loonsverhoging voor landarbeiders Het traditionele meubel met de bal- poten, de ornamentele versiering, de terra en groene bekledingsstof. de imitatie kelims en perzen, ze concurreren nog altijd volop tegen het moderne buismeu bel en het opvouwbare bankbed. Harde kleuren Harde kleuren in de bekledingsstoffen: rood. blauw, groen, worden wat meer gewisseld met niet-altijd-rustige dess Een nieuw snufje is het fauteuiltje met hars geperste kunstvezel, dat de druk van gelakt metaal geeft, zeer koel aandoet, maar tóch lang niet slecht zit. Veel aandacht wordt besteed aan hi bijzettafeltje., dat in meer of minder g< slaagde a-symmetrische vormen en i allerlei kleuren wordt uitgevderd. Na de al voldoende bekende „komma" i ppige driehoekje gekomen en vleugelmodel. TwC£"Vleugels. schuin elkaar geplaatst, geven heel wat ri uit de hand te zetten en het dige van de hoekige tafeltjes is. dat zij ssen tot een twee- of meerkleurige ineengeschoven kunnen worden driehoekje heeft een fabriek ge erd lot het maken van klcim driekantige taboeretjes, een variatie oi het melkstocltjc. Deze tabouretjes, met :huimplastic zitting en met heldere stof bekleed, zullen een vrolüke noot in d< kamer kunnen geven. Heel merkwaardig is de nieuwste wieg: een opklapbare houten schraag, waarin ;oort vrolijkgekleurd visnet hangt. In dit net plaatst men een langwerpige uten bak (die dan plezierig kan schom- ilen') en klaar is de wieg. Het ont- »ken van een gordijn betekent echter gebrek aan beschutting tegen icht! Bed en deken i wel. dat wil Landarbeiders in m loonsverhoging losse landarbeiders d te dienst krijgen vijf cent per uur, en een halve cent Dit steriele gedeelte no Is de pro ducent van een dermate penetrante geur van. zoals velen beweren, iets gepeperde rottende vis. dat zelfs de meest verwenden in dit opzicht geen spijt van het bezoek behoeven te hebben Ook de maleise naam voor de plant, „kerabang bangké" (lijken- bloem) wenst in deze onwelriekende richting, doch geeft eveneens zeker heid, dat de bestuiving geschiedt door aasgeur afkomende insecten, die, e bruingele ke- Deze verhoging is gisteren, de dag aarop het college van rijksbemiddelaars nieuwe collectieve arbeidsovereen komst voor landarbeiders goedkeurde, van kracht geworden. frPur; Bij de onderhandelingen over de C.A.O. voor landarbeiders voor 1956-1957 zullen de lonen niet in beweging komen, zo is bepaald. Wel zal eventueel over secun daire arbeidsvoorwaarden worden ge sproken. Wanneer bijv. door een loon- ronde tot algemene loonsverhoging zou worden overgegaan in dit of het komen de jaar, zullen ook de lonen der landar beiders voor verhoging in aanmerking De mogelijkheid bestaat ook, dat uit de knol geen bloem maar een blad te voorschijn komt. Het gewas dat u op de foto ziet en dat sterk aan een plant doet denken is slechts één blad vlezige steel, waaromheen sluit de bloem zich, de geur verdwijnt e een reuzen aronskelk zoals binnenkort in de Hortus Botanicus te zien zal zijn. De bloem kan wel anderhalve meter hoog worden. kolf, dit i een groot aantal zeer kleine bloempj zijn gegroepeerd, en wel onderaan d< vrouwelijke, die dus na bestuiving de bes sen zullen geven; hierboven de manne lijke, terwijl de top een steriel gedeelte voorstelt. Het witte „bloemblad" is et schutblad of kolfschede. die de kolf jonge toestand omsluit. In de grond bi vindt zich 'n knolletje van enkele cm's du meter. Om een beeld te krijgen van on: Reuzenaronskelk, ook wel Slangenblad ge noemd naar de vlekkerige tekening op de bladsteel, moet men zich dit alles vele malen groter en veel fraaier gekleurd, voorstellen. Zo is hier het schutblad zwartpurper en glanzend aan de bi zijde, en aan de buitenzijde gelig groen met lichtere vlekken. Is het nu niet op merkelijk dat de plant, die de grootst be kende „ware" bloem ter wereld voort brengt. de boven reeds genoemde Raffle- sia arnoldi, eveneens voorkomt in de bos sen van Sumatra' Nadjen is deze Amorphophallus op m plaatsen, zowel in de laagvlakte als het gebergte gevonden tot 1200 m, doch steeds groeiend onder dezelfde omstan digheden, op Sumatra gevonden, zoal: in de Ophirdistricten (S.W.K.). in he district Benkoelen en in het gebied var Padang Pandjang nabij de bekende Anel- kloof. De plant komt niet voor in donkere oerbos, maar uitsluitend op ter reinen. die begroeid zijn met secundaii bos, alwaar ze kunnen profiteren var enig zonlicht. In Amerika De grootst bekende bloeide, voor het eerst op het westelijk Halfrond, op 8 juni 1937 in de New York Botanical Garden, met een hoogte van 2.55 meter! Het is in teressant te lezen in een Amerikaans tijd schrift uit die tijd. welke reacties het ontluiken van deze bloem teweegbracht. Toen op 26 mei de knop een meter boven de grond was en dit bekend werd ge maakt, ontstond een ware invasie van persfotografen in de tropische kas. waar de plant werd gekweekt. De dagbladen hielden het publiek voortdurend op de hoogte van de verdere ontwikkeling, die voortschreed met 10 c.m. per dag. Toen de eerste, definitieve, aankondiging op 7 juni van de opening van de bloem we reldkundig werd. groeide dc invasie aan tot een stormloop op de kas Filmopera teurs van zes filmmaatschappijen stelden hun camera's in, persfotografen van elke denkbare krant deden hun werk en zelfs meer dan dat; journalisten gaven ogen en pen terdege de kost cn stelden meerl vragen aan de staf, dan deze in alle voor- tjes i zijn. Dat echter ten opzichte van de beoorde ling der geur ook andere meningen be staan, moge blijken uit een mededeling van jhr. De Koek in het tijdschrift „De Tropische Natuur", die| doelend op d< plant, schrijft: „De lucht deed mij niet zozeer denken aan die van rotte vi: wel aan die van een in ontbinding kerend varken. Het was afgrijselij mijn hele huis de bloem bloeide bij mijn kantoor was eenvoudig verpest, zodat ik alle deuren en ramen moest openzetten en de bloem benedenwinds moest brengen". Helaas duurt de bloeiperiode slechts tot hoogstens vier dagen. Daarna reeds spoedig is het eens zo fraaie ge heel verworden tot een vormeloze massa. Hiermede treedt dan een rustperiode in, die ongeveer vier maanden zal duren. Daarna zal de knol. indien alles naar wens verloopt, een blad geven, en nadat dit is afgestorven, zeer waarschijnlijk weer een blad. Want er bestaat géén regelmatige afwisseling in de produktie van blad en bloem. Dezer dagen zal men dus in de krant de aankondiging vinden, dat de bloem zich volledig heeft ontplooid. Hopenlijk zal niemand zich. dank zij, of ondanks het bovenstaande, zich de gelegenheid willen laten ontgaan, één der wonder lijkste gewassen door eigen aanschouwing te leren kennen. Teneinde hiertoe een ieder zoveel mogelijk in de gelegenheid te stellen, zal de Hortus dan dagelijks door lopend toegankelijk zijn van 8 tot 22 uur. H. J. van Hattum Rijndam te laat in New York. Door winterweer op het noorden van de At lantische Oceaan (windsnelheden van 70 km per uur.) is de Rijndam van de H.A.L. Eigen regionale omroep Oost gevraagd De stichting Regionale Omroep Oost acht het voornemen van de minister, een Overijssel en oostelijk Gelderland bestemde regionale omroep te vormen door samenvoeging met de Regionale Omroep Noord, die dan in een R. O. Noordoost zou worden gewijzigd, teleur stellend. Volgens dit ontwerp zou het Overijssel-Gelderse programma de be schikking krijgen over een kwartier zend tijd per dag. Het algemeen bestuur van le stichting dringt nogmaals aan op een ;igen regionale omroep. DiepvriesWuizen voor dorpsbewoners Een adviescommissie van de Nationale coöperatieve raad heeft de stichting van d'iepvrieskluizen in ons land op coöpera tieve basis van harte aanbevolen. Dergelijke kluizen, waarin constant een temperatuur van achttien graden onder nul heerst en waarin de plattelandsbevol king loketten kan huren, zijn in de Ver enigde Staten, Denemarken en Duitsland reeds in gebruik. Deze loketten hebben een inhoud van 180 liter, wat overeen komst met een bergruimte voor ongeveer 125 kiilo levensmiddelen of de Inhoud vah driehonderd inmaakflessen van één liter. Gistermiddag om vijf uur brak brand uit in de boerderij van de Prot. weesin richting Neerbosch bij Nijmegen. De kap brandde geheel af, het woonhuis kon be houden blijven. De weesinrichting zelf heeft geen gevaar gelopen- zeggen zonder de kussens, van het voet einde af in drieën kan worden opge vouwen tot een beklede zitbank. Voor kleinbehuisden heeft men uitge dacht: een van boven wat gebogen houten plaat, tegen de wand gespijkerd en daar mede een soort hoofdeinde vormende voor twee lage divanbedden. Zo heeft men, met minder ruimte, toch de idee Heel praktisch lijkt ons ook de opvouw bare en daardoor vierdelige schuim- plasticmatras, geborgen in een vrolijk- gekleurde hoes met handlussen. zodat men de matras als een licht pakket kan dragen. Men kan deze dan in de auto of de trein meenemen, er onderweg een stoeltje-met-leuning van vouwen, een kinderbedje van maken door de delen dubbel op elkaar te leggen ofwel het hele stapeltje-van-vier als pouffe ge- wolle dekens worden steeds feller kleur, want er is grote vraag naar heel bonte dekens. Natuurlijk kan men ook nog te kust en te keur effen of zacht- gebloemde dekens krijgen. n nieuw artikel is de gestikte deken liet meer met wol of kapok, maar met schuimpplastic is gevuld en zo soepel valt, dat deze meteen als sprei of divan- dek kan worden gebruikt. Bij de veelal bijzonder mooie dessins op zijde of satinet aan gedacht, dat de deken ook in de zitkamer kan worden neergelegd op divan of tiivanbed. Voor liefhebbers van zachte kussens 5 het schuimrubberdons uitgevonden: en uitstekend vulsel, dat kapok kan ver- Van „titoisme' tot zionisme TEGEN VERKOUDHEID EN GRIEP -ÈJMXfÊiMIWSm- Insectenmoeders sterven voor haar kinderen UI VERINGEN zijn in de Sovjetunie weer aan de orde van de dag. nu bin nenkort het congres van de communis tische partij te Moskou zal worden ge houden. Wezen de berichten die ons uit de Sowjetunie bereikten, er tot dusver op, dat partijsecretaris Kroesjtsjef zijn positie aan de top wist te verstevigen, het nieuws over mogelijke nieuwe Joden vervolgingen in de Sowjetunie en de Oosteuropese landen maakt als het waar blijkt te zijn een eind aan alle twijfel. De harde en niets ontziende po litiek uit de dagen Van Stalin heeft op nieuw haar intrede gedaan. Nu het Titoisme heeft afgedaan, sinds Kroesjtsjef en Boelganin met Tito de vredespijp rookten, doet de benaming „zionisme" weer dienst en zionisme is vol gens de definitie van het Kremlin „trouw aan een andere zaak dan de communis tische" en dus is het verraderlijk. De strijd tegen het zionisme kan Kroesjtsjef op verschillende wijzen die nen. Hij kan er tegenstanders mee uit schakelen, het Russische prestige in de Arabische wereld kan er door worden verhoogd en enkele fouten uit het verle den kunnen er wellicht mee worden goedgemaakt, zopls bijvoorbeeld de ver oordeling van Slansky, de secretaris-gene- de Tsjechische communistische partij als „Titoist". Dit wordt nu waar schijnlijk „zionist", want Slansky was i Joodse afkomst. 'I Verklaard uitzicht Het is de of Tito deze geste op prijs zal stellen. Eén van Tito's wen- is geweest, ontbinding van de Komin- form, het orgaan dat de Russische com munistische partij de volledige controle op de partijen van het Sowjetblok geeft. Maar nog niet lang geleden verklaarde Kroesjtsjef, dat hij er niet aan denkt de Kominform af te schaffen. Dit was een e verwerping van Tito's denkbeelden. >k in Roemenië werden de voorstellen van Tito verworpen door de communisti sche partij. Het betrof daar de rehabili tatie van de Roemeense Titoisten, die in 1952 door de uitgestoten minister van buitenlandse zaken, Anna Pauker, geleid werden. Van rehabilitatie blijkt geen sprake meer te zijn en daar de besluiten enkele jaren geleden genomen werden in tegenwoordigheid van een gast, de Rus Kiritsjenko, één van de naaste medewer kers van Kroesjtsjef, kan men wel aan nemen dat Moskou niets moet hebben van Tito's inmenging in de Russische leiding van de satellietstaten. Wellicht zal wor den volstaan met de verklaring dat Anna Pauker eveneens van Joodsen bloede et wegens titoisme maar wegens zionis- e werd veroordeeld Achter dit alles gaat een verbitterde strijd schuil in het wereld-communisti sche kamp. Tito is voor Moskou een veel dringender probleem dan het westen. Kroesjtsjef wil hem niet opnieuw voor het hoofd stoten, maar hij voelt toch ook voor het aanvaarden van Tito's voorstel, de Kominform op te heffen en te vervangen door een „internationale" met veel bredere basis. Er schijnen evenwel de Sowjetunie ook vooraanstaande ren te zijn die er anders over denken. Handen en Lippen ruw? pij ROL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 5