De Meiers zwoegen in heet
Ajn Radjan
I
Zwitsalette:
Ondanks hitte en vlieven:
een heerlijk leren
12
AANGEDANE KEEL
ME
MAANDAG 23 JANUARI 19 58
NEDERLANDSE PIONIERS OOK IN DE NEGEV
de sheik nog nc
omdat
hoogst denkbart
zijn in gegaan. Zoiets was
een blanke vrouw met
s en voor hem dus het
ideaal, kwam hij tenslotte
NEDERLANDSE PIONIERS vindt men in alle uithoeken der wereld. Ge
kunt ze aantreffen aan de Noordpool, aan de Zuidpool, in de steppen
van Afghanistan en in de eindeloze zandvlakten van de Sahaia. Zij leven
in Australië of in Canada, in Honoloeloe of op de Malabaren en was het
niet, dat zij in Nederland nog een familielid, of in enkele gevallen nog een
bijzonder goede vriend hadden achtergelaten, wij zouden sinds hun „ver
scheiden" uit onze beschaafde wereld niets meer omtrent hen vernemen.
Hun aantal is moeilijk te schatten, maar het moeten er vele tienduizenden
zyn en het zou dan ook heel raar hebben moeten lopen als wij er in de
Israëlische Negev ook niet een paar van waren tegengekomen.
JIJ BIVAKKEERDEN midden In de
Arawa, het enorme lengtedal dat tus
sen de Zuidpunt van de Dode Zee en de
Golf van Akaba loopt, gemiddeld 10 kilo-
meter breed en 250 kilometer lang Het is
een geologische inzinking In de bodem en
scheidt de oostflank van de Negev van
het hoge Trgns-Jordanische gebergte aan
de overkant. Gedurende duizenden jaren
was dit dal de karavaanroute van Afrika
naar Arabië en Azië.
Toen ik geel van het stof en na een
moordende rit in de zon bij hen neer
streek was Elly Meier juist op de vliegen,
jacht. Ik stond achter het horregaas van
de deur toe te kijken hoe ze met een woe
dende handdoek tientallen vliegen het
leven probeerde te benemen en daarin
dig scheen te slagen. Toen ze de hor wilde
opentrekken om de oogst naar buiten te
vegen keek ze verrast op Kennelijk
niet gewend iede-
Een jong
journalist
over een
jonge Staat
dag bezoek
krijgen. „Abakas-
ja?" vroeg ze. het
geen zoveel zeg
gen wil als „Wat
„Groeten
Holland en of ik
even binnen mag
„Wel allemach
tig, wat leuk man!
Kom d'r
te vegen
Eddy Eddy .1"
vergeet je voeten i
doe je, wie ben ja?
en ze liep naar buiten, „Eddy.7" Ze
schreeuwde naar de heuvelrand van dt
Arawa. waar een klein stipje juist over dt
kam verdween. Maar Eddy was al te vei
weg om te horen, dat er bezoek uit Neder
land was.
„Nou ja. geeft ook niet," zei ze eer
beetje teleurgesteld. „Toe man, ga naai
binnen. Wil je wat drinken? Je zult wel
dorst hebben."
Als een dolle neger." antwoordde ik.
T)E CONVERSATIE sprong als oen ping-
-L/ pongballetje heen en weer en na enlte-
Ie minuten was het alsof we elkaar al
jaren kenden.
„Waar kom je vandaan?"
„Uit Noordholland."
„En wat doe je voor de kost?"
„Verhaaltjes in kranten schrijven."
.„Allemachtig, wat een baantje zeg!"
„Nou."
„Ja, zeur maar niet; Je bent een bof vogel
om zo te kunnen reizen en trekken."
„Nouver van huis, honger en dorst
lijden, weinig geld op zak en zo hè
„Ach ga toch door man, moet je ons
hebben: Ook ver van huis, ook arm als de
mieren, geen dorst, dat is waar: We heb
ben hier tenminste zout water waarvan
we het allen aan onze ingewanden hebben
gekregen, maar voor de rest: hier een
„pittig leventje' gehad hoor!"
„Vertel eens, mijnheer de journalist, wat
kom Je eigenlijk doen in Ajn Radjan, waar
eens in de twee dagen een vrachtauto
voorbijkomt, twee maal per week een
autobus en waar we 200 kilometer van de
bewoonde wereld liggen. Wat lokte jou
naar dit pompstation, dorp van 1
huis, één machinekamer en één aftands
douchehok en een militair kamp achter de
heuvels? Zoek je avontuur, gevechten met
Arabieren? Wil Je soms met Eddy mee op
een geologische expeditie en hoop je ken
nis te maken met smokkelaars van hashis?
Of kwam je hier een stndie van het anti
semitisme maken? Ja? Goed geraden?
Non, dan kan Ik Je zeggen, dat de vuilste
anti-semieten die we bier hebben, die
vervloekte vliegen zQn. Bah, wat een r
beesten. Iedere dag slaan we er honder
den kapot, maar als Je er tien naar de
eeuwige vliegvelden hebt gestoord staan
se al weer In drommen voor de hor en
solliciteren naar hetzelfde lot. Drink Je li
monade op!"
Biond haar, blauwe ogen
a moeder
naakt jongetje binnen.
„Dat is Igal" maakt Elly duidelijk.
„M'n jongste. Geboren in de desert, on
vervalst woestijnkind en wasecht Ik ben
hem al lang niet meer de baas, doet
hij wil en lapt alle adviezen en degelijke
Hollandse vermaningen aan zijn eeltige
voetzool.
„Zeg eens Shalom, Igal."
„Daag" zegt Igal en geeft me een hand.
„Zie je wel." verduidelijkt Elly tussen
twee slokken limonade door, „precies
tegen de draad in."
„Zeg eens dag tegen mijnheer."
„Shalom," lacht Igal en kijkt z'n moeder
allerbeminnelijkst aan.
„Nou" vindt Elly, .proef op de
niet Zo zijn alle kinderen die in dit land
geboren worden. Vrijgevochten en brutaal
als de beul.' Het schijnt aan het klimaat te
liggen zeggen ze, het klimaat, dat het
hele „echt" Joodse type bezig is uit te
wissen. Zou jij nou van Igal zeggen, dat
Jodenjongetje is?.... Blond ha:
blauwe ogen?Nou?"
Ik moet Elly inderdaad geljjk geven. Al
eerder heb ik me er over verwonderd hoe
weinig specifiek-Joodse types men in Is
raël aantreft. De zogenaamde Sabrees
degenen die in het land geboren werden,
nakomelingen van de eerste pioniers, zijn
atletisch gebouwd, hebben blond baar en
blauwe ogen. Het zjjn zelfverzekerde men
sen en kijken nogal eens met diepe min
achting neer op de immigranten, die nog
dagelijks Israël binnen komen.
Ik hoorde van twee Sabrees die naar
Canada waren geëmigreerd en stom ver
baasd waren, dat men hen minderwaardig
behandelde toen xy zeiden Israeli's te zijn.
Halsoverkop kwamen zy naar Israël terug.
Misschien dat zjj nu een beetje van de
minachting voor hun geïmmigreerde land
genoten bekomen z(jn.
Zeli-contijtende dadels
vier jaar nog eens terug en je zult zien.
dat de hele Arawa dan één grote vruch-
tentuin is. Sinds het ontstaan van onze
aarde zal dat dan voor de eerste keer in
haar geschiedenis zijn."
,En wat de Arabieren van de overkant
aangaat" en Elly wijst door het enige
raampje in haar houten hutje naar de
hoge Transjordaanse bergen, „och je moet
natuurlijk voor hen oppassen. De revol-
i nogal los in hun holsters, maar
niet allemaal zijn ze gevaarlijk. Er zijh er
bij, die door hun landheren zijn aangezet
de streek onveilig te maken.
'.n Je moet hier niet een week lang
lelfdc weg gaan. Want je mag er zeker
i zjjn dat je aan het eind van die
en dagen bent „neergelegd". Een Ara-
r valt alleen aan, wanneer hij volko-
n zeker van zijn zaak is en hij z(jn
vlucht voor 100 procent heeft kunnen or
ganiseren.
Soms houden ze hier ook Bedevaart
gangers naar Mekka aan. Deze Mohamme
danen komen uit een willekeurig deel van-
Afrika, weten natuurlijk niets van poli
tieke strubbelingen fn dit ge"bied, over
schrijden de grens en worden opgepakt. In
Elat houden ze hen een poosje vast, waar
na ze weer naar Afrika worden terugge
stuurd. En dan zijn die kerels vaak al twee
jaar of langer onderweg. Ik vind het zielig
hoor, echt gemeen!
"TtE DERDE CATEGORIE Infiltranten
bestaan uit Bedoeïenen, ook Arabieren,
Deze mensen weten niet eens wat een
grens is, zwerven van Oost naar West
en van West naar Oost en schijnen in po
litieke zaken volkomen ongeïnteresseerd.
Een poosje geleden sloegen
het hoogst denkbare bod dat
jeienenogen denkbaar is: een pac
Een paard is voor een Bedoeïen e
Marion en Oom Jacob kunnen
uitstekend met elkaar overweg.
Jammer, dat dit niet altijd in
Ajn Radjan het geval is.
,,'t Gaat nogal," antwoordt Elly. „Meest
al komen ze 's nachts en dan gappen ze
dadels uit de plantage, die de militairen
hier hebben aangelegd. Prachtige dadels,
de mooiste ter wereld. Ze confijten zich
zelf. Overal waar water is daar schieten
evenals vijgen, olijven en andere
vruchtbomen uit de grond als paddestoe-
ïa een Hollandse regenbui. Kom over
Eddy Meier is een verwoed archeoloog en een tocht met hem door de
Negev is alleszins de moeite waard. Nu eens toont hij u een kerkhof'
van versteende schelpen, een ander maal wijst hij u op de resten van
een Arabische schuilplaats, zoals hier.
en hij vertroetelt het als zijn eerstgeboren
Maar Eddy schudde zijn hoofd.
Toen deed de „handelaar in vrouwen"
er het zwijgen toe.
Na dit was er voor hem „niets" meer
en het kostte m'n man heel wat moeite
hem uit te leggen dat in de wereld van
het Westen het houden van vrouwen Iets
anders is dan het houden van kamelen en
kippen in het Oosten.
En dus leefden we hier nog lang en ge
lukkig," besluit Elly haar verhaal.
ren is iets heerlijks, weet je! Je voelt
je vrij en je bouwt iets van de grond af
aan op. Er zit iets avontuurlijks in. Maar
omdat je met een klein groepje mensen
leeft is het noodzakelijk, dat je goed met
elkaar kunt opschieten. In het begin was
dat ook zo. Toen waren hier mensen waar
we het uitstekend mee hadden. We leefden
voor elkaar en met elkaar en het was
bijna ideaal. Maar toen kwamen Jankei
en Jacob en ineens ging het niet meer.
Niemand stoort zich nu meer aan de
ander en op den duur gaat dat in een ge
meenschap als de onze mis. Iedere dag
mis ik nu wat uit m'n ijskast Dadels voor
de kinderen of wat verse groenten die ik
voor de Sabbath achteraf houdt en lang
zaam maar zeker begin je woedend te
worden. En dan opeens is het besluit ge
vallen. Je gaat weg.
Het is hier al moeilijk genoeg. Voor
noodzakelijke inkopen moet ik minstens
eenmaal in de twee weken naar Elat, dat
40 kilometer naar het Zuiden ligt. 's Och
tends vroeg ga ik dan met mijn boodschap-
penmandje aan de kant van de weg zitten
in de hoop dat de vrachtauto die langs
komt geen panne heeft gekregen. Anders
zit ik uren lang in de brandende hitte
de Arawa. Voor wat vers fruit of een paar
eieren ben ik dan 80 kilometer op sjouw
en een dag in de weer. Het is allemaal
niet zo erg, als het thuis maar goed Is.
Voor onze militairen moet je ook nog
oppassen. Op een nacht kwam er eentje
met een geladen geweer van boven met
het dreigement dat hij iedereen zou neer
schieten die zich bewoog. Kennelijk was
het de jongen in z'n hoofd geslagen. Toen
Eddy hem ontwapende kreeg m'n man
met de kolf van het geweer nog zo'n
hevige slag op het hoofd, dat het bloed
hem langs z'n lichaam stroomde.
Het zijn piepjonge jochies daarboven,
amper bij moeders pappot vandaan en lp
het donker zo bang als hazen.
„Als we 's nachts overvallen worden,"
hebben ze gezegd, „moeten we maar direct
naar boven komen. Het pompstation, het
enige dat via de pijplijn Elat van water
voorziet, zullen ze niet verdedigen."
Paardenmiddel-opvoeding
schoten,
lar Elly
blijft kalm haar sigaret roken.
„Blijf maar zitten," is het geruststellend
advies, ze schieten maar op dadeldie'
Maar voor alle zekerheid pakt Eddy toch
altijd geladen pistool
wand en verdwijnt naar bulten.
Beiden turen Elly en ik nu in de stik
donkere Arawa. Er klinken wat verwarde
itemmen om het huisje en dan wordt het
Eduard ran Beinum benoemd toll
directeur te Los Angeles
Betrekking met Amsterdam blijft ongewijzigd!
gebouworkest, is met ingang van 1 januari
1957 benoemd tot muziekdirecteur van het
Philharmomsch Orkest van Lo6 Angeles.
Hij zal in deze functie Alfred Wallenstein
opvolgen, die reeds 13 jaar directeur van
ddt orkest is.
is de bedoeling van Eduard van
er stil.
.Hetzelfde liedje weer," bromt Eddy
die binnen komt, „ze hebben alleen
geschoten om de heren wat angst s
jagen. Ze durven niet verder in de plan
jan op deze plaats verloren als een v
een zandhoop. Maar zo onmogelijk klein
als het is, het is Israëlisch tot in de laat
ste vezel van zijn antennemastje. Want in
Ajn Radjan met zijn zes inwoners,
niet minder dan drie nationaliteiten
tegenwoordigd. Daar is Eddy met zijn
vrouw en twee kinderen, daar is Jankei
die uit Wenen komt. ('n Echte Mof zegt
Elly kwaadaardig) en daar is Jacob, een
pikzwarte Jood uit de binnenlanden van
Afrika. Vier volwassen mensen, die uit
drie totaal van elkaar verschillende werel
den komen.
Jacob, die voor de bewaking van Ajn
Radjan aangewezen is. is behept met een
ingeworteld minderwaardigheidsgevoel.
HU is een doodgoeie jongen, die dol op de
kinderen is, maar bU de geringste aanmer
king op zijn lang niet volmaakte werk op
stuift als een leeuw. Al is hij nu honderd
keer Jood onder Joden, het probleem
blank-zwart zal hij nimmer meer kunnen
fDOOR-N
I WERNER SPRUIT
Dat Eddy Meier zijn tijd in de Negev niet. alleen heeft doorgebracht met
vliegen vangen blijkt wel uit het feit, dat hij midden in de woestijn een
zwembad heeft gebouwd.
Verloren als een vlo in een zandhoop ligt Ajn Radjan in de Arawa. 200
kilometer van de dichtstbijzijnde stad, permanent bedreigd door infil
tranten, een op-en-top Israëlisch probleem.
kamp op en genoten wij het hoge voo\
recht aan te zitten bij hun kampvuur Di
is in de Bedoeïnenmaatschappij een hoge
uitzondering en we begrepen maar niei
waar we dat aan te danken konden heb
ben. Maar de aap kwam al heel gauw uli
de mouw. Toen de vlammen van hun vuui
eenmaal hoog opflakkerden en ik me echt
romantisch begon te voelen, kwam de
sheik die ons had uitgenodigd bij Eddy
aan met het verzoek of hij mij mocht
kopen. Hij zou Eddy een ezel geven en
Eddy zou mij aan hem overdoen.
„Nou," zei Eddy, „dat vind ik wel een
beetje weinig. Ik ga maar niet op je aan
bod in. hoor'"
Of Eddy dan in plaats van een ezel lie.
ver een paar geiten wilde hebben Het
waren heel goede geiten en ze gaven
en goede melk zei de hoofdman.
Maar die prachtige Eddy bleef op zijn
stuk staan. Nu pas bleek welk een tri
echtgenoot ik had.
Maar de Bedoeïen moest en zou me
ben en na heel wat heen en weer gei
bleek hij bereid nog meer voor m
bétalen: een kameel Nou, dat was
Een kameel is voor een Bedoeïen wai
koeienstal is voor een Noordhollandse
boer een kapitaal Eddy bleef
bü stuk houden en de sheik begreep t
niets meer van. Een kameel voor
Jankei met zijn dikke buik, die ii
Radjan eigenlijk manusje van alles
wiens taak er hoofdzakelijk uit bestaat de
brandstoftanks van de pompen te vullen,
stoort zich aan niets of niemand. Juist als
de kinderen hun middagdutje doen ggat
hij op de waranda achter zijn machinege
weer liggen om schijf te schieten. De sal
vo's knetteren met lange stoten uit de loop
en de echo's daveren seconden lang tegen
de heuvels op.
Elly rent vloekend naar buiten en schopt
em tegen z'n zware lichaam.
„Ellendige rotmof." gilt ze, „schiet op.
Je maakt de kinderen helemaal van
itreek" en tranen van woede biggelen
langs haar trillende kaken.
slotte is Eddy hier, die
algemene toezicht op de gang van zaken
is belast. Zijn levensweg is door 12
lentratiekampen gegaan en alle twaalf
heeft hij overleefd. Hij kan e
/er vertellen. Te rustig bijna.
„Ik heb het zo lang volgehoui
at ik wist hoe ik de Duitsers aan moest
pakken." zegt hy. „Hard werken
dreigden, direct een grote mond geven.
Beproefd recept! M'n morele houvast was
broer, die later het leven heeft ge-
tage door te dringen omdat ze bang zijn
zelf „gekilled" te worden" en tot mij:
„Als er werkelijk sprake was van
overval, dan lagen we hier al keurig
.koud gemaakt" op de vloer. Zoiets ge
beurt altyd volkomen onverwacht. Snel
afdoend."
Elly loopt naar de kamer van de klnde-
m en dekt hun blootgewoelde lijfjes
zorgvuldig toe.
,De jongen heb ik een poos geleden
na verloren." fluistert ze. Terwijl hij
buiten liep stak er plotseling een storm
op. Van één van de loodsen hier werd eer
het dak afgerukt, het zeilde dooi
de lucht en viel boven op hem. Toen ik
hem vond was hu al blauw aangelopen.
bijna gestikt.
Dan buigt ze zich over het bedje
Marion. En haar heb ik moeten afleren
met wapens te spelen. Verscheidene keren
vond ik haar op de grond met Eddy's ge-
Ik mocht het risico niet langer
en vlak naast haar oor heb ik het
geweer toen afgeschoten. Het kind schrok
zich dood. maar nooit heeft ze er ook nog
één keer naar getaald,
om hier je kinderen op te voeden,
oor zijn wel eens paardcmiddelen
nodig. Maar nu gaan we dan toch weg
n kant vind ik het jammer.
Radjan was in ons leven een prachtige
halteplaats. Maar we moeten verder, ook
de kinderen.
HU i
i iets
bleef ik boven water Toen hy
stierf, dacht ik dat het met mU ook ge
daan was. Gelukkig werd ik net op tyd
bevrUd."
Soldaten bang in donker
ALS WE 'S AVONDS nog wat zitten
na te praten en ik vraag of het leven
in Ajn Radjan hun eigenlijk bevalt, dan
blijkt het dat de Meiers op het punt
deze plaats voorgoed vaarwel te zeggen.
„Twee jaar lang hebben we het hier
bijna ideaal gehad," vertelt Elly. „Pionie-
met beproefde, keel-verzach-
tende bestanddelen van Vicks
VapoRub! Doeltreffend! Heerlijk!
WICKS
W MEDICINALE
De weg van Elat naar Beer Sheba is op sommige plaatsen van een wilde jcipe
schoonheid. Lang niet overal komt men bomen tegen, zuals hier, maar jmog
ter hoogte van Ajn Radjan, waar men kort geleden water heeft gevon- |Dl^c
den, beginnen zij na duizenden jaren op te komen. Eenmaal zal dit
kurkdroge dal één geweldige vruchtentuin zijn.
Opsporing is verzocht van de veertien
jarige Frans Hinkema. die 14 januari
overspannen de woning van zijn broer
te Wolvega heeft verlaten. Sindsdien is
hij spoorloos.
Koninklijke onderscheiding
voor Willem Hespe
De 80-jarige dirigent Willem Hespe
heeft tijdens een concert in het concert
gebouw te Amsterdam uit handen van
de burgemeester van Amsterdam, mr.
A. J. d'Ailly, de gouden medaille beho
rende bij de orde van Oranje Nassau
ontvangen. Het concert werd gegeven
er gelegenheid van de 80at« verjaardag
ran Willem Hespe.
SchildereB Anneke van der
Veer o verf eden
Op 54-jarige leeftijd is zaterdag te
Amsterdam overleden de kunstschilderes
Anneke van de Veer. Ruim dertig jaar
woonde eii werkte zij in de hoofdstad.
Middenstandscursus:
er deugde niets van
„Hoofdleraar" had geen
enkele akte
Twaalf Jonge middenstanders uit Lollum
en Burgwerd sloten enige tijd geleden
met een colporteur een contract af
het volgen van een Amsterdamse ci
voor het middenstandsexamen,
schriftelijke cursus voor het midden
standsexamen, een schriftelijke cursus
met aanvullende mondelinge leasen.
Toen men eenmaal met de cursus was
begonnen, bleek de correctie van het
huiswerk veel te wensen te laten en
werden de lessen niet op de afgesproken
data gegeven.
Toen twee maanden vóór het examen de
lessen geheel werden gestaaakt, maakte
een der cursisten een proces aanhangig.
Het resultaat was, dat de onderwijs
instelling tot terugbetaling der lesgelden
en betaling van de proceskosten werd
veroordeeld. Zonder dat een proces
dig was, ontvingen ook de elf andere
leerlingen hun lesgeld retour.
De kantonrechter werd een huiswerk
cahier overgelegd met stijloefeningen,
die door de leraar als „zeer goed" v
beoordeeld, maar dat talloze niet
beterde taal- en stijlfouten bevatte. De
hoofdleraar bleek geen enkele onderwijs
bevoegdheid te bezitten, en de rechter
vroeg zich af hoe 't dan met de opleiding
van de andere leraren zou zyn gesteld.
De contaotraad van de samenwerkende
stichtingen voor onderwUe en ontwikke
ling van detailhandelaren en ambachts
lieden In Nederland heeft reeds herhaal
delijk gewaarschuwd tegen malafide
instellingen, die leerlingen a
voor de opleiding voor het midden
standsexamen algemene handelskennis.
Jongens stalen auto en
veroorzaakten botsingen
Op de St. Annalaan by het St. Emma
plei n in Maastricht, schoot gisteren een
personenauto door te grote snelheid uit
de bocht en botste tegen een geparkeer
de wagen, die op zijn beurt tegen een
verderstaande auto reed.
De eerste auto, die verderop tegen een
boom tot stilstand kwam, bleek te zijn
gestolen van de internationale bagger-
ichappij Closet In Maastricht De
uitvoerder van deze firma de heer Dijk-
1 inmiddels reeds aangifte ge-
De politie arresteerde de inzittende van
deze auto, de 16-jarige A. Gijsen uit
Maastricht, die met ernstige hoofdwon-
het ziekenhuis werd opgenomen
De bestuurder, de 15-jarige J M. van W
aanvankelijk voortvluchtig, meldde zich
later bij de politie
Amerik. prof. dr. H. H. Power
komt in Delft lezen
Prof. dr. H H. Power van de uimiversi-
teit van Texas zal in februari aan de
T H te Delft enkele colleges geven over
de pet roleumtechnologie HU zal ook een
bezoek brengen aan Engeland en Frank
rijk.
Beinum voorlopig ieder seizoen gedurendjh00
maanden het orkest in Lo6 Angelq8*n
te leiden. Zyn betrekkingen met het Co»tn
certgebouworke6t blijven evenwel ong«-*an
wijzigd. N
Dr. Van Beinum beëindigt thans eeihet
aantal gasUiirecties van het Philharmogen
nisch Orkest van Los Angeles. Vorig» vro
r. toen hy vier concerten in ht
Hollywood Bowl dirigeerde. maakt P
Eduard van Beinum zün debuut in Zuid
Caldforndë.
Reeds enige jaren treedt de dirigent val
het Concertgebouworkest als gastidirigenLpp
een aantal plaatsen. Dr Van Beinurt|
van plan zijn optreden elders te t
perken tot Los Angeles.
;de
KOORTSIG, RILLERK
verjaag dat lome griepgevoel metEr
mzEza&zas
dr
Zelfbestuur
roor Malakka1
ÜRITSE POSITIES ln Zuidoost-Azij
moeten worden herzien. Het gaat om
zelfbeschikking, beperkte onafhankeiyk-
heid. De kunst is daarbij zó te laveren,
dat de banden met het westen niet ver-
broken worden. Een blik op de kaarjKs
doet de grote betekenis inzien van helga
schiereiland Malakka, in verband met d»01
politiek voor het Verre Oosten. In Augus- v0
1955 heeft de Britse staatssecretaris vai
koloniën, Lennox-Boyd, daar een bezoeli
gebracht, naar aanleiding van de geëistj fo,
zelfregering door ee
de Maleise federa g£
tie. Eerder, name] ri]
lijk in 1948, ha^ de
overleg plaats tu* wj
sen de Britse regei VE
ring, de vorstet K;
1 aantal Ma. te
't Verklaard
aiteicAf
leise staten en de federatie vo»
enigd koninkrijk. Thans confereert mei vr
Londen, waarbij de Maleise federatii
tegenwoordigd wordt door Tengku Ab- er
dul Rahman en de Britse kroon dooi j j
Lennox-Boyd. v
De, hier vertegenwoordigde, Maleise fe- d
deratle omvat een bevolking van bijn? tr
miljoen inwoners, waarvan de helft M
Maleiers, ruim twee miljoen Chinezen et et
half miljoen Indiërs. Aan de Ne« O
•kTimes ontlenen wij. dat het vooi Z
de federatie van het hoogste belang U
dat onmiddellyk zelfregering zal worded
verleend, wat betreft de binnenlands!
aangelegenheden, terwyl volledige onaf- j?
hankelijkheid geëist wordt tegen het vol- F1
gend jaar, binnen het kader van het Britst
Gemenebest. In beginsel wil Engelani
hiermede akkoord gaan. De Britten zul-
len echter meer dan één militair oogje i^
het zeil houden, omdat Malakka reedj
jarenlang geteisterd wordt door commu
nistische terreur. Men zal zich herinneren
dat op Malakka een ware guerilla-oorloj
gevoerd wordt door communistische ben
den, waarvan vooral Chinezen deel uit- 1
De Maleise federatie omvat feitelijk drU
partyen, namelijk de verenigde Maleis» 1
partij, de Maleis-Chinese vereniging en 1
het Maleis-Indische congres. Het Brits^' 1
gezag wordt uitgeoefend door een Hog^
commissaris, direct verantwoordelijk aan
de Britse regering. In Londen, waar d«.
besprekingen plaats hebben, moet nog eep
definitief akkoord worden bereikt ovet
de kwesties, verband houdende met dl
defensie, de buitenlandse veiligheid enj
het financieel beheer, waarop de Maleiers
meer invloed willen hebben. Malakka l(
voor Engeland van economische beteke
nis, vanwege de rubber- en tinproductlej
waarvaif grote hoeveelheden verkocht
worden aan de Ver. Staten. In het werk.
getiteld „De economische ontwikkeling op.
Malakka" zUn de aanbevelingen gepubli
ceerd van een missie, naar Malakka ge
zonden door de Internationale Herstel-
bank, ten doel hebbende de economisch»
positie te verstevigen. Deze aanbevelingen
voor een periode tot 1959. zouden, bij uit-|
voering van het program, neerkomen op
een bedrag van 255 miljoen dollar.
Voor Groot Brittannië ls mede van groot
belang, de houding die een onafhankelijk
Malakka zal aannemen tegenover d«
Z.O.A.V.O., de Zuidoost-Aziatische Ver-j
dragsorganisatie. Hierin zijn de defensie-
belangen van een aantal Aziatische lan
den en westelijke mogendheden geco-,
ordineerd.
