De mooie Sieiliaanse verkoopt haar lokken Zo moederzo dochter -Dat laat ik aan mijn man over' baby NIEUWE LE1DSCHE COURANT Keukengeheimen van SLAG BIJ BELGRAVIA: KOSTBARE STRIJD OM TE MOGEN „MEETELLEN" jaar worden debutanten voorgesteld aan bet Engelse ^io\ T N Engeland noemen ze het de „slag bij Belgravia". Belgravia is een plein in Londen en er komen verschillende straten op uit. Het is er zo deftig, dat zelfs de huizen hautain kijken maar soms verandert dat Belgravia in een slagveld. Een deftig slagveld natuurlijk. Slagveld is een beetje te veel ge zegd. Men bedoelt er mee, dat in de buurt van dat plein zich de jaar lijkse festiviteiten afspelen, die ge paard gaan aan bet voorstellen debutantes aan het Koninklijk huis. Het zijn achttienjarige meisjes uit de Engelse society, die debutantes, ln feite komt bet hele evenement hierop neer, dat haar naam met lui der stemme wordt afgeroepen en ze een buiging mogen maken de Koningin. En dan mogen ze zich officieel storten in een wir-war feesten en feestelijkheden te harer ere. De nevenbedoeling is duidelijk: op die manier komt het meisjt aanraking met huwbare jonge r nen De voorbereidingen voor zo'n son" zijn niet te onderschatten. Het voorstellen aan het Hof vindt plaats in maart, maar de verzoeken daartoe moeten op 16 december al binnen zijn. Worden al deze verzoeken ni gewilligd? Meestal wel, want probleem is het niet. Ma^r als bedenkt, hoeveel geld het allemaal gaat kosten, kan men zich voorstel len, dat er heel wat tranen gestort zijn door meisjes, die zich zo'n son" haar neus voorbij zagen g En hoeveel rekensommetjes zouden er wel gemaakt zijn, vóór een zuchtig ouderpaar besloot dat „het" dan maar moest gebeuren? Want het is in feite een kwestie van genoeg geld hebben. Als het er op aan komt, kan men zijn dochter haar weg door het hele seizoen heen, kopen. Chaperonne zoeken Het enige dat de trotse ouders te doen hebben, is, iemand die zelf het hof is voorgesteld, te bewegen de naam van de jongedame door te ge ven aan de Lord Chamberlain, kantoor houdt in de nabijheid van Sü St. James Palace. Zelfs volslagen vreemden zullen, tegen vergoeding uiteraard, dit willen doen. En zc komt het dan ook, dat er in de kran ten tegen de tijd dat het .season" aanbreekt, advertenties geplaatst worden als: Peeress wil debutante chaperonneren voor het Londeftse zoen. Brieven postbus." Als de jongedame een blanco straf register heeft, geen lid is van het hoofdbestuur van de communistische partij of andere vreemde afwijkingen vertoont, zal ze waarschijnlijk aan vaard worden. Maar dan komt de eigenlijke wor steling en geen generaal heeft meer beleid van node om zijn strijdkrach ten op te stellen en zijn gaven te ont plooien, dan een matrone, die haar beschermelingen door het Londense seizoen heen moet loodsen. Bij deze dure optocht van „prille bloemen" kunnen de respectieve papa's ont last worden van dikke pakken bankpapier „scheurpapier", zeg gen de debutantes. Een seizoen kan elk bedrag kosten van duizend pond sterling (f 10.645) tot zo hoog als men maar wil gaan en er zijn papa's geweest, die wel 20.000 pond hebben moeten betalen. Een debutante moet op zijn minst zes avond- en misschien wel acht cock tailjurken hebbenafgzien nog van die heel bijzondere, extra creatie voor het debutantenbal, die gewoonlijk op 200 pond sterling komt, dat is ruim 2100 gulden. Dit bal kan, tenzij de debutante het met andere meisjes te zamen geeft, papa op 4000 pond ster ling, ruim 42.500 gulden komen. Sprookjesachtige bedragen maar het is dan ook een sprookje: ge dempt licht, zachte muziek., knappe jongemannen.. kennismakingen, nachtelijke tochtjes op de Theems., champagne en kaviaar.lange week einden met vrolijke feestpartijen in de nog statige behuizing in het lief lijke Engelse landschap.. Ook teleurstellingen Maar er zijn ook meisjes, voor wie zo'n seizoen een aaneenschakeling van teleurstellingen is: hartzeer en soms een wekenlange vernedering in het pogen om gelijke tred te houden met de rijkere en wat vaak nog belangrijker is knappe meisjes. Er moet zelfs geconcurreerd worden tegen jongedames, wier ouders een voudigweg .public-relations-deskun- digen" (lieden, die zeer bedreven zijn in de kunst van leggen van waarde volle contacten) in de arm nemen, om de dochters voortdurend onder de aandacht te brengen van het pu bliek, dat overigens niet altijd even belangstellend is. Een heel netelig probleem is voorts, welke jongemannen op de partijen moeten worden uitgenodigd. Hierbij speelt dat geheimzinnige en belang rijke document een rol, dat bekend staat als „de lijst". Die lijst wordt samengesteld door de voornaamste douairières en afschriften ervan den gestuurd aan de bevoorrechte mama's, die bereid en financieel ir staat worden geacht, luisterrijke par tijen te geven. Het is een hoogst geheim do cument. De naam van iedere jonge- wordt gevolgd door codeletters, die geacht worden een beknopt, maai vkeurig overzicht te geven var het karakter, de manieren, en de fi nanciële en maatschappelijke stand in deze jeugdige gentleman. Sommigen kunnen door deze code letters soms danig in de war gebracht orden. Zo stuurde eens een geest driftige moeder, die niet al te zeer doorkneed was in de methoden Belgravia, een uitnodiging aan jonge man, achter wiens naam ters stonden, welke naar zij meende een onbekende buitenlandse onder scheiding aanduidden. Die letters wa ren „N.S.I.T.", welke, zoals ieder, maar dan ook ieder van dt ingewij den weet, betekenen: Not Safe ln Taxis, oftewel: niet te vertrouwen JN het weekblad Vrij Nederland verschijnen recepten onder de titel „Hoe doe je dat?" Twee denkbeeldige keukenprinsessen, Alie en Aaltje, zijn daar om beurten of soms ook wel eens tegelijkertijd aan het woord. Alie is degeen, die graag met vitaminen schermt, terwijl Aaltje veel van een „stevige pot" houdt. Die recepten zijn nu gebundeld en zijn onder de titel „Keukengeheimen van Alie en Aaltje" uitgegeven bij Ad Donker in Rotterdam. De bespre king van ieder gerecht begint nTet een gezellig babbeltje, er zijn heer lijke ouderwetse en ook heel moderne recepten bij en soms geven beide keukenprinsessen haar eigen visie op de verwerking van een bepaalde groente zoals bijvoorbeeld prei. Vader Cats zei het al. zo staat het in dit boekske: ..lek wil dat eerst krop- salae voor hem (mijn gast> op tafel stae... Maar pareye met raket dienter mede bij gezet." Aaltjes recept luidt: drie bossen prei, twee a vier hardge kookte eieren, 25 gram boter, zout. De groene harde stukken van de prei snij den en de overblijvende witte gedeelten wassen en in hun geheel in weinig wa ter met zout gaar koken. De kooktijd is ongeveer een half uur. De stukken prei. die in deze gedaante wel een beetje aan asperges doen denken, goed laten uitlekken en op een verwarmde schotel leggen. De gesmolten boter er overheen gieten en de prei garneren met de in helften of in schijfjes gesneden harde eieren en eventueel met plakjes koud varkensvlees. En het recept van Alie is niet minder smakelijk:per persoon twee a drie prei- en. drie a vier aardappelen, 100 gram gehakt, 25 gram boter en wat zóut. De aardappelen schillen en in kleine blok- YFFRFFTV 1VÏFT T FFR jes snijden, de prei schoonmaken en in n itlt, l J-.n.n.fX schijfjes van \Vz cm verdelen. De bo ter in een braadpan lichtbruin laten wor den en hierin de aardappelen, de prei en het gehakt zachtjes bakken. Het ge hakt met een vork enigszins gelijkmatig door de aardappelen en de prei ver delen en de hele massa af en toe met een pannekoekmes omkeren. Na tien minuten het deksel op de pan leggen en de inhoud een kwartier lang zacht laten sudderen. Daarna de hele zaak nog vijf minuten zonder deksel op een flink vuur nabakken. Even controleren of de aardappelen gaar zijn, proeven of er niet neg wat zout bij moet en het gerecht is klaar. EEN BUITENPLANT VOOR BINNEN Jj^LLE planten zijn naar hun aard buitenplanten. Doch vele zijn reeds zo door de cultuur beïnvloed, dat ze met enige zorg binnen gehou den kunnen worden. Als we dan Ook de Saxifraga cotyledon in de eerste plaats een buitenplant noemen dan komt dit omdat deze plant alleen maar tij dens de bloei binnen kan aarden i de langste tijd van het jaar bui ten moet staan. Ook in de winter, want ze is winterhard. Uit een rozet van bladeren, niet eens een groot rozet, schiet een wel 40 centimeter hoge bloemtros op. Geen ijle tros. neen een zware tros van wel honderden, misschien wel duizenden kleine witte en zeer welriekende bloempjes. De bloei duurt zes tot acht weken, soms nog wel iets langer. MES doet goed om dadelijk na de bloei de bloemsteel af te snijden. Dat bevordert de groei van de plant. Deze groei bestaat uit het ontstaan van jonge rozetten. Die rozetten van bladeren moe ten minstens twee jaar groeien voor ze kunnen bloeien. Het ver dient daarom aanbeveling een aan tal bladrozetten aan te houden ge durende enige jaren. De beste pot men in het voorjaar op, om ze te gen de bloei in de kamer te zetten. De bloei valt gewoonlijk ir. juni- juli. En ae Saxifraga is heel niet kieskeurig wat de plaats aangaat. Niet in de kamer en niet in de tuin. Ze kan tegen zon en tegen halfschaduw. Voor een goede ontwikkeling van de enorme bloem is het wel nodig, dat ze niet te schrale giond heeft. En tijdens de bloei veel water. Bloeiende planten verdampen veel meer water dan andere. J18ÉÏ& Spijkerloos schoeisel Systeem is niet zo heel nieuw Het systeem van spijkerloos schoei sel, waarover wij schreven op Blad Zij van 24 December, is blijkens een schrijven van de heer G. Brobbel uit Vlaardingen, schoenmaker, niet zo nieuw als wy wel dachten! Dat sys teem van randgenaaide schoenen blijkt zelfs het oudste te zijn volgens hetwelk schoenen worden gemaakt. „Eeuwen geleden," aldus de heer Brobbel. „werkte de schoenmaker niet anders en ook bij herstelwerk zaamheden moest deze werkwijze worden gevolgd. Binnenzool en over leer werden niet met elkaar aan een leren band genaaid (ook thans nog niet) maar het overleer werd (en wordt) met een leren rand aan de binnenzool genaaid. De binnenzool is het „fundament" van de schoen. Aan deze rand wordt de zool genaaid en dan wordt met de hak de schoen verder afgewerkt." „In later jaren is voor Zwaar werk en goedkoper soort eerst het gepen de en daarna het doorgenaaide en ge spijkerde werk in de plaats gekomen, waarbij het overleer op de binnen zool geregen of gespijkerd wordt; en voor het lichtere damesschoeisel kwam het gelijmde onderwerk. Uit Amerika kwam het ,,Goodyear"-sys- teem, waarbij door ingenieuze ma chines die binnen-naaiwerkzaamhe- den werden verricht, die anders met de hand moesten geschieden. Weldra kwam de aflapmachine, welke de zool aan de rand naait. De uitdruk king „spijkerloos" schoeisel is dus slechts een moderne benaming van een al oud systeem." DAAR is een middel om geld te verdienen. De vrouwen op Sicilië weten er van. Zij laten het haar er voor groeien, want op deze natuurlijke rijkdom van de mens is een unieke, bloeiende industrie gebaseerd, waarvan men de producten bijna overal ter wereld kan aantreffen. Zij camoufleren de kaalhoodigheid van een heer in New York of sieren, gekruld tot een keurige chignon, het kapsel van een Parisienne. Sicilië levert een groot deel van de grondstof voor pruiken, toupets en valse vlechten, vooral zulke, waar oor zwart, weelderig haar nodig is. „Makelaars in haar" trekken dorp tot dorp, kopen de lange, zwarte lokken der Sieiliaanse dames cn vi koptn zo weer aan de verwerkers de steden. Duizenden vrouwen bieden heur haar te koop aan, telkens als dit weer een voldoende lengte heeft bereikt. Een der vrouwen heeft in de industrie een bijzondere reputatie verwor omdat zij ultra-lang haar ongeveer anderhalve meter kan "produce- De verdiensten zijn niet groot, zelfs niet voor haar, wier haren het snelst weer aangroeien. Een „oogst" van zes maanden kan 6.000 lire 36.48) opbrengen. Het middelpunt van de industrie is Palermo. Hier bevindt zich in het hart van het oudste gedeelte van de stad het atelier van de gebroeders Lo die 60 arbeiders in dienst heb- van de gesorteerd naar de kwaliteit en nog een ander reinigingsproces hebben ondergaan ten slotte verpakt in hoeveelheden van 100 gram ter ver zending aan de klanten. Het grootste deel van de export gaat naar de Verenigde Staten. Ook Australië koopt veel en in Europa zijn Frankrijk, Oostenrijk en Duitsland de beste klanten. Schoentjes alleen voor zonnig weer Een van de nieuwtjes op de inter nationale schoenenbeurs, welke op januari te Vegevano in Italië g opend wordt, zal een nieuw soort zool zijn, die in plaats van uit het gebrui kelijke leder uit een licht, soepel, ont haard vel van dezelfde kleur als het bovenledcr bestaat. Deze schoen is ontworpen als merdracht, omdat hij niet waterproof is. Hij zal echter om zijn geringe ge wicht en zachtheid grote aftrek vin den, zeggen de fabrikanten Andere nieuwtjes zijn lakleer met gekleurde bloemen en andere patro- De modekleuren voor het volgende ïizoen zijn wit, wit-en-zwart en enke le tinten, die hennep-blond, bewolkt grijs, zeegras-groen en klaproosreod genoemd worden. JEDEREEN zal het met ons eens zijn, dat een hoed vaak de finishing S touch is voor het toiletje. En dat geldt zeker niet alleen voor het complet of de mantel, die bij officiële gelegenheden wordt gedragen, maar zeker ook voor het gemakkelijke mantelpakje, dat u aantrekr als u gaat winkelen. En voor zo'n alledag-hoedje is 'dit kapje wel x£ <r bijzonder aardig. Origineel is het niet, want heel wat van deze model- letjes worden op het ogenblik gedragen, hetgeen evenwel niet weg- neemt, dat dit kapje een charmant hoofddeksel kan zijn. Vooral tijdens een winderige dag is zo'n hoedje een prettige dracht, want -U het staat vrij stevig op het hoofd. Dit model is gemaakt van vilt van 4- een feltine-kwaliteit. ET DOCHTERTJE, dat met moeder de stad ingaat, krijgt een kapje op naar hetzelfde idee. Zo'n hoedje in een fleurige tint met een koordje er om heen en een veer aan de achterkant, staat het kleine meisje vaak heel aardig. De wollen muts wordt in de kast gelaten en dit Tirolerhoedje er uit gehaald. Ook dit hoedje is van vilt en 5* Voor aanstaande moedertjes is het boekje van dr. F. Scherer en dr. G. Loofs, dat uitgegeven werd bij Ad Donker in Rotterdam, een kostelijk bezit. De Nederlandse bewerking is van de arts I. A. H. Eleveld. Traute Becker verzorgde de (talrijke) illus traties, terwijl er voorts enige kin dertekeningen van Otto Dicke in zijn opgenomen. Het hele boekje is eigenlijk een soort gesprek, een gemoedelijk bab beltje van een deskundige tegenover een jong en onervaren vrouwtje. Heel rustig wordt gesproken over de gang van zaken voor de geboorte, in een voudige bewoordingen wordt verteld wat er precies gebeurt tijdens de bevalling en ten slotte volgen raad gevingen over de verzorging en de opvoeding van de baby. Het boekje ziet er keurig verzorgd en smaakvol uit. na de jaarwisseling meer dan nood aa ooit de vergankelijkheid van nen de 1 welhaast als alles voelen, moeten wij ons haar realiseren, dat er soms op 't onverwachtst een moment kan komen, waarin wij óók ten aanzien van deze dingen, de steun maar hij kan zó ziek worden, premie's zorgen, belangstel ling in het politieke leven enz. enz. Dat zijn echt allemaal dat hij maandenlang van die mannenbesognes. En ziekenhuis of sj wij, die het met onze „nooit liggen, hij kan voltooide taak" toch druk hebben, kunnen allemaal nog eens niet bij- léden hoorde ik torsen. Er zijn ook mannen, vrouw, wier man die het niet zouden willen. Ook wanneer meer oriënteren op buiten en binnenlandse politiek, ligt dit de meesten toch ook opvoedster. Een goede organisatie, een als geheim daarvan: „in- verstandige tijdindeling, daar plaats van de huishoudelijke komt het op aan. De mannen, arbeid als "en corvee te be- wat die de vorige week hun eigen schouwen, ik het werk als Jals de al jaar noemden, bezitten vast 2t. en zeker een vrouw, die haar ■y zijn behalve huis- werk iedere dag met vreug- niet zonder trots (joet £n die organiseren journalist, die haar ee dit laatste terview afnam, schreef: boeiende bezigheid. Het voeren van de huishouding mijn ambacht", voegde zij t door de dood te zijn, ^n boe kunnen wij politieke kan. Kunnen iet met mijn zaken" ons op z"n zachtst van eigen wijsheid zouden beschuldigen. Stél je vóór, een vrouw plotseling overleden was, hoe zij, die overigens verstandelijk goed ontwikkeld was. nog niet eens in een spoorboekje kon kij ken. Ook wist zij hoegenaamd de lopende 1 belangstelling bij groeiende zonen wekken, als wijzelf èn onze omgeving diép ding ~-!t JV1J en onverschillig te beklagen. Wij verw-den die gebukt gaan onder zijn werk terzijde blijven staan? Wor- dan n.l. langzaam maar ze- 's lands vergader- ker tot dat type huisvrouw, op wereldconferen- dat altijd nerveus, gejaagd, geen dingen bespro- humeurig haar werk doet en dagtaak heeft bij haar plaats gemaakt voor de hou ding van de vrouw die geluk kig is met haar werk en evenveel zorg aan izclf als aan haar woning besteedt' Overpeinzingen van Margaritha giroboek! Een zekeringen enz. Een girobil- die in zijn bijzijn in jet of een cheque had zij nog nooit ingevuld. Zij zat met de handen in het haar en was met al deze dingen van anderen afhankelijk. Öm ken, die regelrecht oi soonlijk- en gezinslev ken? Ook waar het oi ginselen op politiek terrein lig een spoorboekje bladert de trein op te zoeken, waar mee zij reizen zal. Hoog staat het minderwaardigheidsge- voel in deze^ hoofden van ge- dergelijke onbeholpenheid te geidt, imoeï de geest u..„ i ----- het beslist no- volk weerbaar zijn. En wij ook déze ken- s eigen maken. Ten aanzien n onze mannen kleden wij t met vrouwelijke listigheid We vragen heel lief en toch eigenlijk onderworpen, of hij het ons k óók, zo'n eens leren wil. Als onze man te steunen. tenminste 'echt zo'n „hoofd" is. De anderen hebben als verstandige „regeerders" schepjes eigener beweging hun vrou- heus, er wen al te dezen geïnstru- bij, mits eerd. Als regel behartigen zij regeert, zijn op hun voorkomen lange mannentenen getrapt, dig. dat wij Het spoorboekje wordt met een: „Laat dat Ach e in wier omgeving, het on danks al haar sloven en zwoegen, nóg altijd romme- ongezellig is. Onlangs dan de meyer „Amenka's beste huis- kinderen de diepe vreugde het niet verstandig, i weer aan het begin staan nog onbe- maken helft van ons volk uit. Onze nvlocd achter de schermen van 35 j; is dikwijls verstrekkender kinderen, die zonder hulp geven wij hun ian wij ons bewust zijn. voor alles en allen heerlijk koken kan, \U NIET denken: welja, doe naaien, bij onze nooit voltooide taak nog maar een paar bovenop. Want heus, er kan altijd nog i zélf, ook al is zij in huis in 't werk. altijd keurig verzorgd uitziet. Toen haar PPP het leven goed zelf oriënteren op elk gebied, i die Er is niets zo veelzijdig mbacht. gevraagd werd hoe zij het bij inzicht niet 3 kort deze zaken, komt de blijven staan. het werk óns dit alles klaarspeelde toch boven zo'n gelukkige en ontspannen indruk te maken, noemde zij de uitverkoop in de ar- MARGARITHA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 5