Jedereen weet het beter.,."
Musica 1956
een sieraad
Cultureel
venster
Industriële Vormgeving
van de beste soort
„De Rode Loper"
LEZERS
PELGRIMAGE
De vrouw alleen toelaten
het diaconaat?
tot
O? --M
Bidden
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
nieuwe roman van Jos Panhuysen
Als bij de Haagse auteur Jos. Panhuysen de journalist
niet schuilging achter de filosoof, zou hij z'n nieuwe bij
A. A. M. Stols uitgekomen roman vast de titel: ..Het
nichtje uit Tours" hebben meegegeven. Nu echter bij
hem de filosoof het wint van de journalist noemt hij het:
„Iedereen weet het beter".
En hiermede zitten wij terstond mensen in akeligheid, in ingebeel-
in het hart van het probleem. de belangrijkheid en in zelfverze-
wan: deze roman moge de moei- kerd beter-weten. welft zich de
lijkheden beschreven van nichtje wijde hemel van God. die hun al-
Nicole uit Tours, van haar oude len de vreugde toebedeelt en de
oom Elip, die er op vlast, dat smart.
lij mei hem trouwen al. van Tondel kent deze hemel en
nee! Otcer die In pleet» van de de„ me„,n. Dt meneen denkt hij
veder de bruid verovert van de bet„ ,e m God ls
knappe rekenman Bert Schey en „m, IC ver A!s h„ „ichtje
vanwege zijn mooie gezicht
hevig jaloerse vrouw Liesbeth.
van de rijke heer Twink en diens
veel jongere vrouw, die hoopt
nog voor haar 35ste jaar weduwe
te zullen zijn, om opnieuw goed
te kunnen trouwen, van Tante
Maaltje, die van haar bruut van Schey. dié 'hij "niet doodt."
een man is weggelopen, van huis- vviens gelaat door de schotwond
houdster Rosa, wier dagen daar wordt geschonden Bert Schey
heen gaan. van de bullebak van raakt z'n mooie gezicht kwijt en
directeur van drukkerij Ehn dit was zijn hoogmoed... Zo maak-
Nicole zich verwikkelt in
de met de succesvolle zakenman
Schey, meent Jan Tondel iejs te
moeten doen, zelfs al zou hij de
hemel op dit ogenblik hiervoor
moeten loslaten, tegen beter we-
i. Hij pleegt een aanslag op
Jan J Jan Tondels daad het r
ogelijk
en vooral, j; _o
Tondel, de merkwaardige, welt- i iat de anderen, wellicht onbewust I uitzonderlijk
f-«— He vrijgezel, die zo onbe- i gelukkiger worden, maar hijzelf 'van deze ka
geen woord teveel in; ja, men
zou haast zeggen, ieder woord telt
voor twee. Daarom eist de lezing
een verdubbelde waakzaamheid.
Ten slotte, ondanks al deze in
spanning is het een vreugde te
verkeren in het milieu, dat hier
voor de lezer ontsloten wordt:
voor het merendeel zijn het gees
tige mensen, maar dit zal wel
komen door Jos Panhuijsen zelf.
want deze Brabander lacht graag.
(Uitg. A. A. M. Stols, Den Haag).
Ev. Grolle
Jaarlijks geeft Barenreiter Ver
lag in Kassei een zoals de uit
gever het zelf noemt „Jahr-
weiser für Musikfreunde" uit. een
fraai verzorgde kalender. Voor het
volgende jaar is er opnieuw zo n
kaiender verschenen, getiteld „Mu-
schermd open staat in
do.e wereld van akelig
heid en tot wie allen om
raad komen.
Ja. al deze moeilijk
heden mogen in dit boek
breed zijn uitgemeten
het probleem, dat de
schrijver op het spoor
is en welhaast onbarm
hartig achtervolgt is dit.
dat iedereen én waar
het zijn eigen leven én
waar het zijn visie op dat
van anderen betreft
het beter weet. Wij men*-
sen hebben zo onze vast
staande beschouwingen,
wij onszelf en onze medemensen i
meten, maar door dit beter weten Een boek van Jos Panhuysei> is
komen wij noch onszelf noch de 1 niet gemakkelijk. Zo'n boek lezen
anderen nader Ieder mens heeft - g
zijn vreugde en smart en juist
deze kalender, willen
speciaal de aandacht op
vestigen. Het schutblad
vertoont de Etruskische
fluitspeler (in kleur) uit
een der sarcophagen en op
57 kunstdrukbladen zijn
de fraaiste reproducties
afgedrukt. Een onbekend
portret van Mozart, de
musicerende familie Mo-
het
;cript
gaat i
i inrichting.
iri dit eigenlijke zijn wij zulke
vreemden voor elkaar.
Toch zijn er soms eenvoudigen
van hart. die deze grenzen weten
te overschrijden; die het leed van
anderen z.en en hun vreugde zoe
ken en tot wie allen in vertrou
wen gaan om raad. Zij beoefenen,
vaak onbewust en ongewild te
midden der mensen een priester
lijke functie. Zulk een eenvoudige
van hart was Jan Tondel, de
hoofdfiguur in dit boe>k. Van hem
zegt de eerste regel: ..Toen Jan
Tondel het eerst bij mij kwam.
dominee
het slot van de roman: ..Hij staat
geschreven in de palmen van Gods
hand".
Temidden van al die mensen,
die het beter weten, beweegt zich
deze merkwaardige mens. met
z'n Baskisch mutsje op. niet let
tende op zijn voorkomen; kinder
lijk open staat hij en met de (dik
wijls verrassende» wijsheid
een kind. Boven deze wereld
Uit de Tijdschriften
Het Novembernummer van De
Vlaamse Gids (uitg. en beheer
te Brussel) bewat o.a. een be
langwekkende beschouwing van
Anton van Duinkerken over
^Menselijke verhoudingen in
de experimentele literatuur".
Iemand van zitt* eruditie weet
over een onderwerp als dit din
gen te zeggen, die men niet
overal tegenkomt. Van L. J. F.
Wijzenbeek is er een kort, maar
verhelderend artikel over Piet
Mondriaan, met 14 afbeeldingen
van werk van deze pionier der
M.g. abstracte schilderkunst.
Richard Declerck vervolgt zijn
artikel over Graaf Carlo Sforza,
de Italiaanse wijsgeer en poli
ticus.
als op visvangst gaan enkel
net blote handen: telkens denk
ie zo'n beest te hebben, maar
lan glipt het weer weg. Ik weet
heb; misschien zit ik
Maar voor mij blijft het beeld van
deze eenvoudige van hart. Jan
Tondel, zo het liefst: een mens,
die in zijn eenvoud in deze wereld
van ..Grote" mensen, iets ver
toont van Gods handpalmen, die
in liefde geheven zijn boven hen
allen. Moeilijk is deze roman ook
door de compacte stijl. Er staat
1 het begin der Piano
sonate in a-moll van deze
componist vormen de
hulde aan Mozart, wiens
200ste geboortedag vol
gend jaar over de gehele
wereia wordt gevierd. Er zijn ook
portretten (geschilderd of gete
kend) van Wagner. Schumann,
Lully en Schütz (zeldzaam mooi
in kleur», terwijl Wilhelm Heiner
een prachtige actie-tekening maak
te van dirigent Wilhelm Furt-
wangler. Verder zijn er reproduc
ties opgenomen van kunstwerken
die betrekking hebben op de mu
ziek, zoals b.v. ..Musicerende Ja
panse vrouwen" van Utamaro (ie
kleur», ..Danseres" van Degas (in
een schier volmaakte kleurstel
ling). ..Blokfluitspelend kind" var
Heinz Tetzner. ..Die Lautenschlage-
rin" van Feuerbach. enz. Een
waardevol sieraad, deze 14-daagse
kalender.
Corn. B.
Gasiijar, fabrikant D.R.U.-Ulft,
product, dat om zijn doelmatige
iar ontwerp van ff'. Gilles. Een
envoud een grote vakbekwaamheid
irper verlangt.
Foto Archief Institi
roman vol gezond optimisme
„De rode loper" van de schrijfster mevrouw C. E. Pothast-
Gimberg, uitgegeven by uitgeverij Ploegsma te Amsterdam, is een
voortreffelijke roman, boeiend en met vaart geschreven. Men
heeft van de eerste bladzijde af het gevoel, dat de schrijfster weet
waar zij heen wil en zij gaat dan ook zonder aarzeling recht op
haar doel af. Over dat doel ualt nog wel iets te zeggen, maar
eerst is het goed op haar stijl te letten.
de verwerkelijking
paalde gedachte heeft
deel cn een nadeel. Het voordeel
is misschien, dat de vaart vrijwel
verzekerd is; het nadeel, dat de
gebeurtenissen ondergeschikt zijn
aan het verhaal en sterk gaan lij
den aan overbelichting, zodat de
objectieve lezer ze maar niet zo
maar accepteert. Dit is het geval
met de ervaringen van de hoofd
figuur. Aaf. een jonge dokterswe
duwe. De dood van haar man
leek het einde van een gelukkig
huwelijk, maar als zij nadien in
de bloemenwinkel komt. in haar
woonplaats, is de opmerking van
de bloemist: ..De wist wel dat u-
van orchideën houdt: uw man
zocht altijd de mooiste voor u
uit", voldoende om haar droom
van geluk plotseling tot een waan
te maken. Toen zc naar buiten
ging was ze ..vergezeld van haar.
die orchideën kreeg van Sjoerd
(haar man)".
Met deze enkele korte zin weet
de schrijfster op dc eerste bladzij
de reeds de situatie scherp te
De boekhouder en de dood
Christus spreekt:
Ik reken je maand op dertig dagen,
schrik niet zo.
Je hebt je laatste cijfers aangeslagen,
het is de ultimo.
wat je verloor, wat je won,
komt in een ander licht.
Sla nu je handen, zwart van carbon,
aan je gebrild gezicht.
Je pensioen zul je niet beleven,
je hart krijgt ontslag
maar je zonden heb ik afgeschreven,
valuta de jongste dag.
Het provenu van die oude traite,
in geloof getrokken op mijn huis,
ga 'k op je nieuwe rekening zetten,
rente op rente incluis.
Door 't S. E. O. komt een kruis.
Je gaat nu oneindig verdienen,
met handen, blinkend als de zon:
want je bent nu niet meer bediende,
ik maak je mijn compagnon.
Geen verdrukker of vijand zal hinderen
wie aan mij blijft toevertrouwd:
je vrouw en je jonge kinderen,
van wie je zo zielsveel houdt.
Een dichter zal het vertolken
hoe trouw je me hebt geëerd,
jij, die nu het lot van volken
cn ran sterren administreert.
Je telde je schuld duizend keren,
je gaf me blanco crediet
zal ik je nu niet honoreren
met een kroon, een palmtak, een lied?
Elk van de engelen weet dit.
Ze zeggen elkaar op het feest:
'Hij weet van debet en credit,
hij is op kantoor geweest'.
C. RIJNSDORP.
(Uit: „Ontmoeting", Uitg.
Bosch en Keuning. Baarn)
stellen. Dat is op zichzelf reeds
knap en zij doet dat meermalen
in haar boek. Niettemin doet v<
al dat begin wat geëxalteerd
Het zoeken naar haar, die de
chideën ontving wordt plotseling
een slopende obsessie en deze
wordt voor de lezer toch eigenlijk
pas aanvaardbaar, als zij die
overwint. Maar hiermee komen
we tot het punt, dat wc in het be
gin reeds noemden: deze obses
sie is het levenssap van haar ver
haal. De hele constructie daarvan
valt en staat er mee. ook al aan
vaardt de lezer niet zomaar, dat
een vrouw in haar huwelijk niet
aanvoelt of haar man haar volko
men is toegewijd. Daarvoor heeft
zfj haar beroemde „zesde zin
tuig". Normaal zou een dergelij
ke afgedane zaak niet zulk een
opwinding meer veroorzaken. Men
zou met evenveel overtuiging kun
nen schrijven, dat zij het mooie
beeld van haar gelukkige huwe-
dachten verdrijven.
de schrijfster stelt dit anders en
zij maakt haar visie nog aan
vaardbaar óók. gelukkig.
Er komen prachtige figuren in
dit boek voor. o.a. de stoere fi
guur van de dorpsdokter, die haar
van haar zelf verlost. Er zijn
naar het inzicht van de schrijf
ster gelukkig ook nog vele gezon
de en goede huwelijken. Men zou
het. naar de moderne romans en
films gemeten, haast niet meer
geloven Kortom het is een pret
tig en gezond boek, dat men aan
één stuk uitleest en met een zeke
re voldoening uit de hand legt.
Het doel van haar verhaal is. aan
te tonen, dat een mens zelf in
staat zou zijn, of althans ertoe
zou kunnen medewerken, zichzelf
te genezen van de wonden door
het leven geslagen. Wc laten deze
bewering voor rekening van de
schrijfster. Heeft Aaf in werkelijk-
tikelen wandelen-
r(jk met allerlei versierselen be
zette kast tot een voorwerp, terug
gebracht tot zyn eenvoudigste
vorm, komt men vrijwel altijd tot
de ontdekking, dat een leek
(afgezien van wat hy het mooist
vindt), het idee heeft, dat op
zyn versieringslust eens uitge
vierd heeft, terwijl hy zich af
vraagt. wat er aan het tweede
artikel (hoe mooi hy het ook
mag vinden) nu te ontwerpen is
9 Ik kan u echter verzekeren, dat
er in het eerste geval meestal
geen ontwerper aan te pas is ge
komen; dikwyls zal de fabrikant
de chef van dc verkoop en
irder
a pers
genoeg was.
Moeilijker is het om een product
tot zyn eenvoudigste vorm terag
te brengen en op deze wyze
enkele vlokken of structuren zo
tegenover elkaar uit te wegen,
dat zy ons harmonisch en doel
matig oandoen. Dit tweede deed
nl. de ontwerper W. Gilles, toen
hy de hierbij afgebeelde gas-
radiator ontwierp, d.w.z. de man-
tel voor het hierin geplaatste ver-
brandingslichaam.
Afgerier
n de technische far-
rekening leghonden had. zoals
h.v. een voldoende sterk boven
vlak, waarop men kan zitten (wat
irfrtrCrtctrü-trCf&iriricirirCrtt-trtrüirtr-ü
heid meegewerkt zichzelf te gene
zen" Het is een punt dat men ge
makkelijk disputabel kan stellen.
Er is ook nog een bemoeienis van
God met ons leven, die de gestel
de factoren in dit verhaal, dienst
baar maakt aan het geestelijk
herstel. We kunnen daar nu niet
dieper op ingaan, al blijft dit vooi
ons een punt van betekenis. Niet
temin is dit een roman die we
mot blijdschap begroeten, alleen
al omdat het boek vrij is van hef
thans zo overheersend pessimis-
Ultgei
Over 1
ment achter de woonwagen" kun
nen we uiteraard kort zijn. Dit
boek toont de eigenschappen van
de schrijfster weer op de goede
manier. Het boek heeft vaart en
het is een echt gezond verhaal
met een goed opvoedend element
voor de jeugdige lezers. Maar als
oudere leest men dit boek met
evenveel plezier. Oom Rinus, en
niet het minst Riek. zijn prachti
ge figuren in dit jeugdboek. De le
raar Klomp en ook moeder, ko
men niet uit de verf. maar daar
tegenover staat zoveel te loven,
dat het ons niet nodig lijkt daar
de vinger op te leggen. Uiteraard
komt ook hier de geestesgesteld
heid van de schrijfster uit, die de
niet is. maar niettemin waar
deerbaar blijft, omdat deze naar
de mens gezond en stimulerend
is. Wij kunnen dit boek onze kin
deren rustig ter lezing geven.
H. St.
rouw C. E. Pothast—Glmberg.
iterdam.
op scholen en kantoren nogal
eens gebeurt), gemakkelijk af-
in horizontale richting,
•rhand i
frhank.
waaronde
wordt geplaatst, en de mogelijk
heid, om het aan beide kanten
te kunnen aansluiten, heeft de
ontwerper ook de acsthetische
kant in nauw verband mot de
technische aspecten uitstekend
opgelost.
Zowel om technische als aesthe-
tische redenen is de mantel uit
3 delen gemaakt; een deel der
mantel moet nl. straling toelaten
aidden
tedeelte. Tevens zyn deze delei
voor het oog, dus uit aesthetischi
overwegingen, op deze wyze var
elkaar te onderscheiden. Dooi
dit in horizontale richting ti
doen werd het toestc"
verbreed ten opzichte
Door de mantel op het ver
brandingsapparaat te hangen, kon
den poten achterwege blyven,
waardoor de voor dit apparaat
zo hinderlijke kastvorrn ver-
meden werd. Ten opziehte van
elkaar liggen de drie afzonder
lijke delen van beneden naar
terug, waar-
geacrentueerd
lichter aandoe
stofranden vera
hangende karaktet
ordt, het geheel
bovendien
Naar ik hoop heb ik op deze
wijze duidelijk gemaakt, dat, al
mogen deze punten misschien
by aankoop van een dergelijk
apparaat aan het oog van de leek
voorbijzaan, zij het geheel toch
stempelen tot wat het is en zyn
moet, nl. een produrt, dat in elke
ruimte op zyn plaats is en dat
niet ondanks, maar juist om zyn
eenvoud een grote vakbekwaam
heid van de ontwerper verlangt.
Arie Vermeer
ü-bï-Crb-iiirMrirCrbtt-Cttt-bfrii-b-üfrü
Spreekwoordenboek
G. A. Mesters heeft uit Noord
en Zuid-Nederland een tamelijk
rijke verzameling spreekwoor
den en zegswijzen bijeenge
bracht, ze in 246 hoofdstukjes
met opschriften gerangschikt,
van een korte inleiding voorzien
en als prismaboekje bij Het
Spectrum, Utrecht/Antwerpen,
doen uitgeven. Een aardige ge
dachte heeft hier tot een ple
zierig en prettig hanteerbaar
boekje geleid, dat tafelrede
naars, briefschrijvers, sprekers,
journalisten en auteurs niet ver
geefs zullen raadplegen.
9 Het automobielconcern Ge
nera] Motors heeft een bro
chure laten verschijnen die
gebruikt zal worden onder de
arbeiders. De titel is „Hoe
moet men de Bijbel lezen?"
De eerste oplage bedroeg
300.000 exemplaren. Onlangs
heeft General Electric en Pa
cific Telephone and Telegraph
nog eens 100.000 exemplaren
laten drukken.
JN de hongerwinter, toen de
eleetrische stroom uitgevallen
was, kwam iemand op straat
eens langs een klok, die de
goede tijd aangaf. Een ogenblik
meende hij werkelijk, dat de
stroom weer was vrijgegeven.
Maar als dat zo was. zou er
méér gebeurd möeten zijn. Het
weer inschakelen van de stroom
zou nooit een op zichzelf staan
de gebeurtenis kunnen wezen,
het kón niet anders dan een on
derdeel zijn van een complex
ran maatregelen, die een be
langrijke wending in de toestand
betekenden. Was er groot
meuws. goed nieuws? Zijn hart
begon te jagen, maar zijn benen
wilden door de ondervoeding
niet sneller voort dan met
het wandelpasje van een
tachtigjarige mogelijk was.
ofschoon hij nauwelijks vijf
tig was. Zo kwam het, dat hij
een paar honderd meter verder
st*l bleef staan en omkeek.
Meteen was de illusie, die zo
plotseling een wilde hoop had
verwekvervlogen. De grote
wijzer was niet versprongen, de
(rirtrüicirti-ü-irtrtrtrirtririrtrtrü-lrirü-triririr, irtrüirtrtrirlrCrirttiitrCrtririrtrirtrtriririi
righeid van de tijdaanwijzing
op een straatklok, maar het feit
ligt er toch: ook een stilstaande
klok geeft op een bepaald mo
ment de juiste tijd aan. Ze houdt
niet op klok te zijn, zolang wij
zerplaat en wijzers ongeschon
den blijven. Zijn de wijzers er
af, dan nog drukt de plaat de
idee van tijd uit. zoals ook een
kapotte thermometer de tempc-
ratuurschaal blijft aangeven.
Hoe fijner en gecompliceerder
het instrument, des te meer is
er ook in defecte toestand van
af te lezen. Als er een vliegtuig
verongelukt is, kan de deskun
dige uit de overblijfselen van
het instrumentarium belangrijke
gevolgtrekkingen maken.
klok stond stil, 2oals ze sedert
het uitvallen van de stroom had
stilgestaan.
fJET gaat nu niet over al der
gelijke gevoelens en gedach
ten, die de kinderen van de
verbeelding en van het verlan
gen waren. Een voedsel, warmte
en veiligheid dervend mens
denkt niet nuchter, maar is ten
prooi aan gevoelens van hoop of
vertwijfeling, die hij nauwelijks
meer controleren kan. Nee, het
gaat over die klok, over het
merkwaardige feit dat een stil
staande klok toch tweemaal per
etmaal zo op het oog een minuut j juiste tijd aanwijzen
lang de juiste tijd aangeeft. I kan nog wel eens op
£>r
Gods beeld geschapen
is zulk een defect ge
raakt. wonderbaarlijk in elkaar
gezet instrument dat ook na de
val, al functionneert het niet
goed. herkomst en bestemming
blijft verraden En nu maken
we een kleine gedachtensprong
ook de in traditie verstarde,
conservatieve mens, die zijn tijd
niet meer begrijpt en hem niet
mee» volgen wil. kan als stil
staande klok nog wel eens de
hij
be-
toch gedurende bijna 1J9 paald punt aelijk hebben
pro mille ven de totale tijd Dat danks zichzelf'
zit natuurlyk in de onnauwkeu- C. R.
Hervormde Synode voo r belangrijke beslissing
DE, generale synode van de
Ned. Hervormde Kerk zal
van 1217 December op Woud-
schoten bijeenkomen om o.m.
een beslissing te nemen over
de toelating van de vrouw
tot het ambt. Zoals wij reeds
meldden heeft dr. H. Berkhof
op grond van oecumenische
overwegingen en van gegevens
uit de eerste Corinthenbrief
een pleidooi gevoerd voor
grondige studie gedurende drie
°f vijf jaar, alvorens de
synode tot een beslissing komt.
Ds. J. C. van Dongen, dia-
conessenhuispredikant te Rot
terdam, valt thans in het blad
In de Waagschaal dr. Berkhof
bij en schrijft dat door dit
advies de gehele kerken-
familie is gediend. Persoonlijk
was ds. Van Dongen een voor
stander van de vrouw in het
ambt en stelde hij zich achter
het meerderheidsrapport, maar
in de classicale vergadering
gaf hjj alleen zijn stem aan
toelating tot het diaconaat.
De Bijbelse voorbeelden, dat
de vrouw in de leiding daarvan
betrokken was, zijn met de hand
te griiDen, aldus ds. Van Don
gen. Het noemen van Phebe.
diakonos (mnl. uitgang!) en be
schermvrouwe moge voldoende
zijn (Rom 16 1 v.). De ge
schiedenis van de oudste kerk
spreekt van diaconessen,
oudste kerkorde, die van het
Convent van Wezel. 1568, opent
de mogelijkheid vrouwen tot het
diakenambt toe te laten. In de
vorige eeuw is het diaconessen-
wezen. zij het niet in kerkelijke
banen, opgekomen. Het neemt
in ons land en onze kerk een
bescheiden, maar niet onbelang
rijke plaats in. In de Bond van
Diakonessenhuizen. waarbij 18
huizen zijn aangesloten, bezint
men zich op de principia en
zoekt men een weg om tot
krachtiger samenwerking te ko
men en verbreding van het ar
beidsterrein.
MARIA EN ELIZABETH
Maria en Elisabeth, een afbeelding van de grote Duitse schilder
Albrecht Dürer, een kunstenaar die in zijn werken duidelijk de reforma
torische opvatting tot uitdrukking bracht, zich zuiverend van roomse
tradities. Volgens het Bijbelverhaal ontmoeten Maria en Elisabeth elkaar
en delen elkander haar blijde vertcachting mee.
Diacones
Het zou van betekenis zijn,
wanneer de plaats van de vrouw
door de Synode duidelijk zou
kunnen worden aangewezen. Als
de vrouw tot het diaconaat wordt
geroepen zou dat een grote ver
rijking van de diakencolleges
betekenen, met meer mogelijk
heden om in de nood
Pruimen en snoepen
In Contact, het gemeente- gemeente, waar de verhoudin-
blad van Kerk en Wereld gen zijn vastgelopen en men
schrijft ds. A. Faber: vlucht in de ongenaakbare
Toen ik mijn laatste examen burcht Van het zwarte ambt.
CT1JJV. moest doen voor het provin- Toch heb ik liever een domi-
kerk ciaal kerkbestuur van Over- nee, die snoept in de keuken
wereld te staan en betere ijssel in de Grote Kerk van dan
gemeentelid, dat
gezinsverzorgsters. In de tweede waar een geregeld kerkbezoe- van opvoeding. Ik wil het
P??.®..?- Yan ker wekelijks een brede kring graag aannemen. Maar ik kon
tabakspap op de grond depo- me de koster in Zwolle toch
neerde. Dat zijn zo van die best begrijpen. En ik heb dit
altijd onthouden van die dag.
De rest heb ik zo gauw mo-
bijbels en kerkhistorisch
beeld. Moeten wij ons n
zinnen op de vraag, hoe de zaken, die je nooit
naam diacones ook buiten de geet.
alleen
ziekenhuissfeer,
derland vrijwel
heeft gevonden, weer in
krijgt? Is hier ook niet
plaats voor de maatschappelijk
werkster, de juriste, de vrouwe
lijke arts?
gelijk vergeten, omdat ik i
net met de hakken over de
tuiging een graadmeter van door dot examen kwam.
godsdienstig leven. Natuurlijk *trge0 een heel toepasselijke
Kerkelijke stijl en omgangs-
löüd vormen zijn naar mijn over
een graadmeter
Duidelijk
In de derde plaats: de vr<
werkzaam in het pastoraat,
vicaris, de hulppredikster,
catechete, zou in een vernie_..
de diaconessenstand opgenomen
kunnen worden, en in b
gevallen een bediening
andere (vrouwelijke theoloog,
arts, juriste, de getrouwde
vrouw) een diaconaal ambt be
kleden. Om een voorbeeld
noemen: een vrouwelijke
loog is pastor van een diacones-
senhuis. van^ een
genis
ten 'dele! Het innerlijk Vreek m*e; en ook die ben ik
leven kunnen wij nooit geheel veTPeten:. 0°k dat 'iad ZIJn
bepalen. Maar dergelijke wan- T.®, ""j5 het vermoede-
toestanden willen w\j toch 'V* heel slecht van mij. Maar
de meeste mensen willen liever
niet aan hun examens herin
nerd worden.
niet
uw Maar anderzijds zullen wij
de het menselijke element nooit
df willen uitschakelen. De domi
nee is niet alleen een gewel-
bepaaide denaar op de kansel en een
hele bolleboos in de studeer
kamer, hij is tevens gewoon
lijk een keuken-Piet. Vele
herders zijn gevoelig voor de
a. te prestaties, die er in de keuken
O- c/yitiW l■nmon
an een vrouwengevai
Zij is tevens diake
tot stand komen. Gelukkig de Jt
dominee, wiens pastorie-keu- 01
ken afgesloten is voor onbe-
de gemeente en verricht het scheiden blikken van buitenaf.
dikant.
opgedragen pastorale werk
eanuit een andere relatie,
de kerkeraad dan de pre-
Ik heb wel eens een bijeen
komst van een vrouwenverr bad in de stilte
eniging bijgewoond, waar eer
der bestuursleden aan de lüke ge»
domineesvrouw vertelde, dat was het
zij die morgen goed gezien had drachten
Wy zouden by de overweging
111 de practische belemmeringen
in ons gebedsleven wanhopig
orden, als wy niet wisten, dat
•zus Christus ook de zonden van
is gebedsleven gedragen heeft.
Hy heeft van Zyn leven een bid
dend leven gemaakt. Hy bad in dc
oestynen. Hy bad op bergen, hy
1 de 1
Bidden was voor Hem geen vorme-
te, maar iedere dag
w voor Hem, de op-
ervullen, waarvan Hy
3e vrouwelijke pastor te omzei- door het open raam dat Zich al biddend bewust was ge-
le1' b,et „aIs ®f.n „e haar man de puddingpan stond worden,
schrift (Hand. 6, Phil. 4 3) ui£ £e iifcken. Gelukkig de ge- Bidden
aangewezen weg pm diaconaat j„-„ jf_„„
?n pastoraat te verbinden: Stc- uieente, waar deze £T
jhanus getuigde. Euodia en Syn- onschuldig verteld worden
yche streden in de Evangelie-
arediking.
Namens de kerk
Afstand tussen Herv. Synode
en gemeente
Ds. H. G. Groencwoud uit in het Hervormd Weekblad De
Gereformeerde Kerk zijn grote droefheid over de afstand die
volgens hem bestaat tussen de synode van de Ned. Hervorm
de Kerk en haar organen tot de gemeente, het kerkvolk. Het
moet, zo schrijft hij, ronduit worden gezegd: De kerk, ge
meente, heeft dikwijls op het handelen en spreken der syno
de moeten zeggen: dit is niet namens mij gedaan; dit gaat
tegen m'n heilige diepste overtuiging in. Natuurlijk kan de
gemeente dwalen. Echter, ook de synode bestaat, met al haar
organen van bijstand, uit feilbare mensen.
Wij kennen geen kerkelijk we op deze wijze voortgingen,
leergezag in roomse zin. Ook De Synode kan onmogelijk na-
het geloof, dat de Heilige Geest mens heel de kerk. in de zin
kerkelijke vergaderingen van namens aDen spreken
roulinecrde phrascologic, nee:
.de allerinliemsteToerselen va
leven stortte Hy uit voor de Vader.
Er was geen enkele levensbeslis
sing, geen enkele vreugde en geen
enkele droefheid, geen enkel woord
en geen enkele daad, waarin Hy
God, de Vader niet mengde. Hy
overschreed de grenzen van bidden
en wensen nimmer, zelfs niet in
Gcthsemané, want ook daar betuigt
Hy: niet Myn wil, maar de Uwe
geschiede.
Ds. J. VERKUYL.
leidt, brengt
onfeilbaar leergezag onzer
node. We weten te goed,
dat
evengoed als in de gemeente,
in synodaal-kerkelijke organen
het menselijke invloed heeft.
Als er van belasting van Ge
nerale Synode en andere kerke
lijke organen sprake is. dan in
deze zin. dat de gemeente veel
al het gevoel heeft: hier werkt
een bepaalde opvatting In door,
hier is een bepaalde groep, om
niet te zeggen partij, aan het
woord. Een groot deel der ge
meente ziet m wat er van de
centrale officiële organen der
kerk komt meer het woord er
de arbeid van deze bepaalde
groep of partij, dan van zich-
handelen. Ze kan hier noch de
gulden middenweg kiezen, noch
de samenvattende mening vaD
allen weergeven.
Dan wordt haar spreken ka
rakterloos. De Synode heeft
echter een andere weg te
volgen. Ze heeft te luisteren
naar het Woord Gods. en zich
door Zijn Geest te laten leiden;
ze heeft zo. onverschrokken te
getuigen van Zijn waarheid
Daarbij heeft ze te strijden, te
gen elke vooringenomenheid, te
gen alle menselijke beïnvloe
ding. Dit is een voortdurende
geestelijke strijd.
Eigenlijk moet het zo zijn. dat
ioor de wijze waarop dit overleg
- de gehele kerk en alle kerke-
zelf. Het herkent er de andei lijke organen functionneert, alle
in. die ze in de politiek be- handelen en spreken der synode
strijdt, en in de maatschappe- uit de kerk opbloeit, uit de kerk
lijke en onderwijsorganisaties die als geheel de Heilige Geest
..j-j* u._ ontvangen heeft en uit die geest
het dan dit optreden dezer ker
kelijke organen als dienstwerk
voor die ander, en kan het
moeilijk aanvaarden.
Dit is voor de Hervormde
kerk een hachelijke zaak. Het
zou onverantwoordelijk zijn. als
betekent dat de lijn van beneden
naar boven volledig tot z'n recht
moet komen. Geschiedt dit? Zou
niet de lijn van boven naar be
neden overheersen, en zou dat
niet de oorzaak zijn van de af
stand?
Korte, maar
beste preek
Er zijn een paar kerkbode
schrijvers rood aangelopen
omdat ds. D. Ringnalda van
Overveen de stoutigheid heeft
uitgehaald te verklaren, dat
preken van een kwartier lang
genoeg waren. Het volgende
bericht geeft ds. A. W. Wy-
menga van Curasao in zijn
gemeenteblad.
„Ik vervulde een preekbeurt
in de American Church in
Caracas.
Nu was het al weer wat
jaren geleden, dat ik mij bij
het preken van de Engelse
taal bediend had. dus viel de
preek wat kort uit (een kwar
tier).
Bij het uitgaan van de kerk.
gaf ieder mij een hand onder
toevoeging van een vriende
lijk woord, zoals Amerikanen
dat gewend zijn.
Zo komt er ook een jongen
op mij toe van een jaar of
elf, lange broek en een pret
tig open gezicht.
Hij gaf mij een ferme hand
en zei: ..Excellent sermon,
sir, this morning, briefest I 1
ever heard" ('n Beste preek
de!)
(Centraal Weekblad)
