Enorme massa's mensen hielpen
Leiden weer „ontzetten
Leidse afdeling sloeg goed figuur in
vergelijking met de nationale
Koraalmuziek was weer „best"
voor de radio
Veel waardering voor de
Amsterdamse politiekapel
„Haring en wittebrood" in
sfeervol Waaggebouw
NA HET FEEST
DE NIEUWE
LEIDSCHE
silJ
NIEUWE LEIDSCHE COUHANT
3
DINSDAG 4 OCTOBER 19S5
Mede dank zij prachtig najaarsweer:
T 1 99
Bedrijfscorso met te veel gemis aan orginaliteit
en levend element
de andere kant meneer. Zou
het nu niet zuiniger zijn die activiteit ge
zamenlijk te bedrijven? Bloemenwerpsters
bedreven propaganda voor een in Leiden
vervaardigd damesweekblad en een coö
peratie liet een compleet kabouterhuls op
rijden, om haar kolen maar i
te brengen.
l de i
Driekusman
Ontelbare malen ts de onsterfelijke boe-
renwals Driekusman tegen de Leidse ge-
veis opgewaaid. Dat kwam door de boe-
renbruiloftsgasten, uitgenodigd door een
distilleerderij. In verscheidene wagens
draafde dit lawaaiig gezelschap door de
straten, en om de moed niet te laten zak
ken marcheerde op witgeverfde foei,
niet witgeschuurde klompen een boe-
renkapel mee. Een kennelijk verloofd stel
zagen we even later staren naar de kapi
taal-goederen voor de huishouding, ge
ïmporteerd door een Leidse internationale
handelmaatschappij. Voor gastronomen
ikwam daar pal bovenop een slagerij met
!een hoorn des overvloeds op een luxe
jauto. en om de maat helemaal vol te ma-
ken een meer dan levensgroot gebak, pro
duct va" een bekende patisserie.
In het staartstuk van de stoet noteer-
Jden we tenslotte nog een geslaagde wagen
jvan een handelsafdeling ener conserven-
fabriek, die een molen in haar handels-
merk voert. Die molen, gemaakt van
bloemkool, met tomaten als deuren en
•nen, was een knap stukje werk.
Al met al kunnen we zeggen, dat
een historische optocht de aandacht
boei
be-
Hoe druk het was en hoe vol
Zo zag de Stationsweg er gis
termiddag uit, na het bedrijfs
corso. En dat was dan maar
i punt van de stad. We heb
ben de indruk, dat het nog
drukker was dan vorige jaren.
Gasten van de A.N.I.B.
zagen de optocht bést
Tussen de Stadsgehoorzaal en Lissonne-
Lindeman hadden de gasten van de Alge
mene Nederlandse Invaliden Bond. 1500 in
1 aantal, plaats genomen om de optocht t«
zien. Diverse afdelingen van de bond wa
ren aanwezig, o.a. uit Den Haag, Apel
doorn en Haarlem. Met bussen van de
N.Z.H. waren de minder-validen opge
haald en naar de plaats van bestemming
gebracht. Daar wachtte hun een feestelijk
onthaal In de vorm van versnaperingen
dranken, waarvoor de Leidse winkeliers
hadden gezorgd. Ook de uitreiking var
haring en wittebrood ontbrak niet. Onge
veer 80 ziekenhuispatiënten konden in de
gelegenheid worden gesteld het feest me«
te maken.
De medewerking van Rode Kruishel-
pers en -helpsters en de padvinderij wai
ook dit jaar weer voortreffelijk, vertelde
de heer J. C. Linvingston, evenals de bij-
I zondere medewerking van de studenten,
zodat het bestuur met genoegen op deze
dag kan terugzien.
LUISTERRIJKE OPTOCHT" Stond in het programma van de 3 October -
vereniging. Dat had dan betrekking op het bedrijfscorso, dat gister
middag door de Leidse straten trok. We hebben zo'n vermoeden, dat de
term „luisterrijk" meer slaat op de telkenjare terugkerende historische pa
rades, dan op deze manifestatie van de bedrijven in en buiten Leiden. Er
waren niet veel wagens bij, die opvielen door een fantasierijke opzet. En
toch hoeft men niet te denken, dat een origineel idee zo bar veel kost in de
uitwerking. Dat bewijst wel de prijstoekenning. Bij de nationale afdeling
viel de prijs ten deel aan een betrekkelijk kleine wagen. In de Leidse af
deling was van het begin af zonneklaar, wie met de prijs ging strijken. Eén
van de Leidse dekenfabrieken was wel zó goed uit de bus gekomen, dat dit
eenvoudig niet kon missen.
Een bedrijfscorso munt in de regel uit Nationaal
door zijn grote lengte. Zo was het gisteren
in Leiden ook. Sommige mensen, die hier. Onwillekeurig maakt men bij een in
op niet hadden gerekend, kregen bij de stukken geknipt corso een vergelij-
start al een koude douche. We zagen een I ^ng russen de belde delen. In dit geval
oud heertje met een knijpbriUetje op om het dus om de nationale en de Leidse
kwart voor twee verschrikt in zijn pro-1 afdeling. We kunnen wel direct zeggen,
gramma bladeren. Hij stond met zijn echt-'** hft eergte
genote op de Burggravenlaan en had ge
duldig een half uur lang het wat moei-
begin van de optocht gadegeslagen,
ammer 53 hield de stoet Ineens op.
Hij wist niet, dat de rest in de Cobetstraat
opgesteld stond en miste zo de hele staart
Gelukkig duurt een optocht lang genoeg
dit gemis -tijdig te kunnen goed maken.
Wie na enen in de binnenstad rondzwerft,
bijkans niet meer uitkomen zonder
op de optocht te 6tuiten. En daarom zijn
niet veel Leidenaars geweest, die de
twee kilometer lange sliert wagens niet
voorbij hebben zien trekken.
het tweede. Zag men in de
Leidse afdeling wagens, die bijzonder veel
tijd hebben gekost wat het optuigen be-
i treft, de nationale ondernemingen hebben
het meer gezocht in het versieren met
bloemstukken van bestaande demonstra-
drüfscorso. Toch i<
het slaken van teleurgestelde kre
ten, zoals we er bier en daar enige
opvingen. Iedere Leidenaar is nog
ging. Wat een wonder, dat de kas
dan eens moet worden gespekt, wil
men volgend jaar extra goed voor
de dag komen t
Uitslagen
Nationale afdeling. Eerste prijs: Panter
sigarenfabriek, Veenendaal; tweede prijs:
De erven de Wed. J. van Nelle N.V., Rot
terdam; derde prijs: N.V. Hero Conser
ven, Breda.
Leidse afdeling. Eerste prijs: Leidsche
Textielfabrieken Gebrs. Van Wijk. en Co
N.V.; tweede prijs: Leidse Manége; derde
prijs: Handelsafdeling Tieleman en Dros;
vierde prijs: N.V. Distilleerderij „De
Fransche Kroon" v.h. Hartevelt en Zoon;
vijfde prijs: Firma De Haan en Goddijn;
zesde prijs: Patisserie Firma A. van der
Heyden.
In Oud-Hortuszicht reikte de heer J. J.
in Houweningen, lid van de jury, met
een toepasselijk woord de prijzen uit.
Deze bestonden uit schilderijen en luxe
artikelen.
TTET IS WAAR wat de heer De Nie uit de Drie-Octoberstraat gistermor-
gen bij het aanbieden van de grote krans aan de burgemeester zei, dat
3 October en de koraalmuziek onafscheidelijk bij elkaar horen en dat er
verder geen feest in Leiden is, hoe groots ook opgezet, dat met koraal
muziek begint. De koraalmuziek zien wij altijd als een van de wezenstrek
ken van het gehele feest, omdat zij in het lied direct onze gedachten met
het verleden verbindt, het verleden van strijd en leed, van overwinning en
blijdschap.
Het blijkt elk jaar weer. dat de Lei- I In een kort woord tot de heer De Nie
denaars dit punt van het programma op herinnerde de burgemeester er aan, dat
zijn waarde weten te schatten. Het aan- deze dit jaar zijn gouden huwelijksfeest
tal zangers en zangeressen vermindert i mocht vieren. Hij hoopte, dat de heer De
immers niet en wat de ontelbare toe-Nie bij zijn diamanten feest nog in de
schouwers in het park en aan de over- gelegenheid zou zijn op 3 October de
kant betreft, ook zij doen met hun
dachtig luisteren mee aan deze opening
van de feestelijkheden in de vroege mor
gen. Ook nu moest de politie op de Steen-
schuur voor een sterke afzetting zorgen.
Na het zingen van zeven liederen, on
der de vertrouwde leidine van de heer
Mens. droeg de heer De Nie namen® het
de zangers de krans naar de
burgemeester aan. Hij zei, dat de zan
gers de oude traditie van de koraalmu
ziek niet zouden willen missen. „Er zyn
dit jaar in Lelden al vele feesten ge
weest. maar het feest van vandaag gaat
toch weer stukken bovenuit", aldus
de heer De Nie.
Voordat de krans werd aangeboden
door de jongedames Sira en Middelkoop,
erhandigde Jannie Platteel aan me-
•ouw Van Kinschot-Dorhout Mees een
boeket rood-wltte anjers.
kransaanbieding te verzorgen.
Toen de burgemeester de krans naar
de hand van Van der Werff had getrok
ken, klonk er applaus op. Waarna ten
slotte twee coupletten van het volkslied
werden gespeeld en gezongen. De Chr.
Burgemeester en mevrouw Van
Kinschot zetten ook gisteren
de traditie voort. Aan 't stand
beeld van Leidens gfote bur
gemeester Van der Werff werd
bij de koraalmuziek weer een
krans gehecht.
muziekvereniging „Concordia" verleen
de medewerking.
Vermelden wij nog, dat ook burge
meester mr Geertsema van Warffum de
koraalmuziek bijwoonde, alsmede oud
commissaris Meijer. Beiden werden in
het bijzonder hartelijk begroet. En ach
ter het standbeeld van Van der Werff
stond weer de wagen van de Ned. Radio-
Unie, waarvan de technicus ons ver
klaarde, dat de koraalmuziek weer best
Folo's van 3 October:
N. van der Hoist
Boeiend schouwspel tijdens tocht en exercitie
op de Kaasmarkt
"PkE POLITIE heeft wat haar muzikale aandeel in het Drie-October-feest
loemstuKKen van oesiaanoe oemonsira-betreft, ditmaal versterking gekregen uit Amsterdam, waar de mede
iewagens. Dat kan natuurlijk wel kunst-1 door de radio zo bekende kapel onder leiding van de heer Pinkse gister
morgen om half 8 op het Centraal-Station stond voor de reis naar Leiden.
Het was voor het eerst, dat de Amsterdamse politie als muzikaal ensemble
met de Sleutelstad kennismaakte. Het komt ons voor, dat die kennismaking
de hoofdstedelingen „wèl bekomen" is.
zinnig gebeuren, maar het publiek
wacht tooh wat anders. Levendigheid in
de stoet doet zoveel, en dat ontbrak,
een enkele uitzondering na, in de n
nale afdeling. We denken aan die grappige
beertjes bij het kleine honingwagentje.
Kijk, dat doet het goed, en het kost toch
niet een «norm geldbedrag.
Leids
Eén van de mooiste wagens v
Leidse afdeling was stellig de praalwagen
October-vereniging. Deze deed
buiten mededinging mee en het moet
worden gezegd, dat hier, zowel wat kunst
als wat het aanbrengen v
vend element betreft, ln de ro
schoten. De Manége sloot nog het dichtst
bij het zo geliefde historisch moment.
Keurig in Gouden-Eeuwscostuum uitge
dost, zaten de dames en heren in en op
de prachtige mailcoach, een smaakvol ge
heel.
Een importeur van schrijfmachines liet
een typiste in een opengevouwen bloem
opbloeien, een aardige vondst, terecht
prijs gehonoreerd. Een Mode-
bedrijf op bontgebied had een heel aardig
wagentje gefabriceerd met opgezette, bont
leverende dieren. Grappig genoeg kwam
de wagen -juist voor de zaak zelf, op de
Breestraat, tot stilstand, maar men kon
toch nog maatregelen treffen om deze
creatie voor uitvallen te behoeden.
We zouden dit een zinnebeeldige foto willen noemen. Op de stoep de
ouden van dagen, in afwachting van de optocht. En daarnaast een lege
kinderstoel, met het tuig er nog inDe jeugd is ongeduldig geworden,
de ouden wachten, voelt u de symboliek?
Dekens
Een Leidse textielfabrikant heeft aller
bewondering weggedragen. Bij het gezicht
van deze wagen zijn talrijke toeschouwers
verzoend geraakt met het bedrijfscorso.
Ruiters, Romeinse zegekarbestuurders,
een drumband, koetsiers, ze waren alle
maal uitgedost met de moderne wollen
producten van deze fabriek ln de meest
smaakvolle kleurencombinaties. Zelfs een
zeker schaap, dat dank zij de reclame na
tionale vermaardheid heeft gekregen, ont
brak niet op het appèl. De tambour-mat-
re van de drumband mocht glunderend
e eerste prijs in ontvangst nemen.
Een model-schoenmakerij liet kleine
owboys opdraven, compleet met echt
vurende pistolen. Aan dat knalwerk deden
trouwens de cowgirls even dapper mee
als hun mannelijke collega's.
Spaans
Een Spaanse wijn Importerende wijn
handel had niet veel moeite gehad met
het uitdenken van 'n onderwerp: natuur-
noesten dit met de prachtige mantilla
getooide Spaanse schonen zijn. Ze speel
den haar rol zo lieftallig, dat menig wijn-
fijnproever er een droge keel van kreeg.
Gecostumeerde renners reden op en lie
ten naast producten van een Leidse rij-
wielfabriek, Inderdaad een levendig
bovendien zeer vrolijk groepje.
Een huivering liep over onze rug bij
het aanschouwen van een Hollands bin.
nenhuis van een haardenfirma. Aan
kant zat mevrouw zich heerlijk
Precies om half negen kwamen ze
de trein aan. Voor een stijlvolle ontvangst
zorgden de heren Laman. De Wilde, Herfst
Commandeur, die met een, door rood-
wit-bepluimde paarden getrokken rijtuig
het station waren gereden. Voor
gróótse en massale ontvangst zorgde de
Leidse burgerij zelf, waarvan zeer velen
door geen haring en wittebrood, geen pop
penkast, geen paardenrennen en geen mi
litaire mars zich er van lieten weerhou
den, de gehele manifestatie van de Am
sterdamse politiemuzlek te volgen.
route naar de Kaasmarkt werd ge
markeerd door duizenden, die naarmate
de Kaasmarkt dichterbij lag, compactere
rijen vormden. Uiteraard hadden rondom
het terrein, waar de gasten zouden optre
den, zeer velen zich verzameld, tot op de
reclameborden toe, alsmede op de Oude
Rijn, waar de politie de toeschouwers
met afzettingen niets in de weg had ge
legd. We hebben wel ons hart vastgehou-
net het oog op de vele kinderen, die
zittend op de kant met hun benen boven
water bungelden, terwijl het achter hen
vier-vijf-zes dik stond. Het mensdom
blijkt echter in de gevaarlijke situaties
dubbel op zijn hoede te zijn, want er is
niets gebeurd.
Er moeten Leidenaars zijn, die er
bijzonder prijs op stellen, de feeste
lijkheden van af het water te volgen.
Tijdens de koraalmuziek namelijk la
gen in het water van de Steenschuur
enkele bootjes, met hele families be
mand, die we bij de muzikale exer
citie op de Kaasmarkt in de Oude Rijn
terugzagen. De politie kon naar deze
vindingrijke feestgangers natuurlijk
alleen maar lachen. Ze voeren boven
dien het publiek op de kant niet ln de
weg. In een van de bootjes zagen we
zoveel etenswaren, dat we maar aan
nemen, dat deze familie het hele feest
op het water heeft gevierd.
De exercitie van de Amsterdammers
vas een boeiend schouwspel, door muziek,
orm, houding en beweging. Voor een mi
litaire vertoning doet deze kapel zeker
niet onder. De kapelmeester had dan ook
na elk nummer voor hem en zijn mannen
een warm applaus in ontvangst te nemen.
Na de exercitie maakten de Amsterdam
mers nog een rondwandeling, via Hooi
gracht, Watersteeg, Hogewoerd en Hoge
(Advertentie).
Op artistieke wijze had een ook in kolen handelende coöperatie de
nadereryie winter in sprookjessfeer gehouden. Niettemin was dit ka
bouterhuis met zijn lieftallige bewoonster bedoeld om heel reële kolen
aan de man te brengen.
Uitreiking van de feestgave bij muziek
van „Trouw en Durf"
TN TOTAAL hebben 10.550 Leidenaars gisterochtend gebruik gemaakt
van de gelegenheid om in het Waaggebouw haring en wittebrood in
ontvangst te nemen. Dank zij een goede organisatie is deze grote stroom
vrij snel verwerkt. Op het Waaghoofd zorgde „Trouw en Durf' weer voor
wat populaire muziek om er de moed bij de wachtenden in te houden en
het feestelijke karakter van deze uitreiking te onderstrepen. „T. en D." is
daar aanmerkelijk beter in geslaagd dan het draaiorgel, dat het vorig jaar
dienst deed.
Ondanks de herstellingswerkzaamhe- het
den, die de Waag tot een minder geriefe
lijke plaats voor de uitdeling maakte,
had de commissie van regeling en uitvoe-
ir een feestelijk vereierde entou-
:orad Het rook er heerlijk naai
Dat het maar één keer per
jaar 3 October is, kunnen wij
niet helpen.
Maar wat wij wel kunnen
doen is U dagelijks een echt
gezellige gezinskrant bezorgen.
HET HELE CEZIN
ijl VRAACT ER NAARI
In Leiden is 't een publiek geheim, dat burgemeester Van Kinschot
met zo erg dol op haring is. Toch betreedt hij elk jaar manmoedig de
met haringgeuren bezwangerde Waag en dit jaar schonk Leidens eerste
burger dan eens een stuk zeebanket (mèt kop) aan de trouwe uitdeelsters.
het verse wittebrood, dat ln talloc*
smetteloos witte slopen verdween. Het
verpakkingsmateriaal voor de haringen
biedt altijd veel afwiaseling. Naast de ge
bruikelijke kranten, emmertjes en pan
nen maakten dit Jaar plastic zakken veel
opgang. We zagen zelfs twee harinkje*
verdwijnen in een plastic zak, die mak
kelijk een flink varken zou kunnen her-
De haringdameg en broodheren badden
de handen vol werk. Tussen hen door
liepen fotografen, cameramannen van de
filmdienst en radioverslaggevers met
blitzlampen en ander technisch gerei op
zoek naar leuke plaatjes en praatje*.
Want voor de niet-Leldenaars is de uit
deling van haring en wittebrood al'ijd
het meest karakterlatieke van het 3 Octo-
berfeest.
Burgemeeste Van Kinschot had nauwe
lijks met brood en haring voor de pers
fotografen geposeerd, of hij moest zijn
kopje koffie neerzetten om ln een naar
hem opgeheven microfoon een uiteenzet
ting te geven over de betekenis van deze
Leidse festiviteiten. De man met de mi
crofoon was een Zuid-Afrikaan, dte in
Nederland klankheelden en dergelijke
vervaardigt, die bestemd zijn voor uit
zending in zijn vaderland. Iemand van de
Nederlandse Radio Unie interviewde en
kele „klanten" en haringdames, zoals ze
genoemd worden.
Al met al is de uitreiking van haring
en wittebrood weer verlopen op een
prettige en vlotte manier. De watergeu
zen zullen wel nooit vermoed hebben,
dat hun menu zo bij de Leidenaar» in de
smaak zou vallen, dat ze er bijna vier
in de rij gaan