Blad Vind je 't niet mooi ït n; J Geneeskunde machteloos Om zelf te maken je móet verder!- U wiedt Uw tuintje toch ook? 195! NIEUWE LEIDSCHE COURANT dez, W 'oor- n d< Nuchter zakenman, gevoelig artist, stuwende factor van handdrukkerij „Het Paapje" te Voorschoten y r f O ni ■gej Het enige aanknopingspunt is de „Papelaan". als men in Voorschoten naar de handweverij, handknoperij, handdruk- kerij „Het Paapje" loopt te zoeken. De Papelaan is een lange dJ laan, men passeert zelfs het plaatsnaambord „Voorschoten" ene- aan de averechtse kant en men begint te twijfelen: „Nu ben Of ik Voorschoten dus al voorbij waar is dat Paapje?" L. r Behulpzame voorbijgangers wijzen spoorweg oversteken, een bruggetje bij en dan komt „Het Paapje". ord! In de wind en in de zon, tegen een Van hek met prikkeldraad, hangt een lan ge lap bedrukte katoen te drogen Verderop zijn werklieden bezig, blijk baar is er een verbouwing aan de in gang. In een deuropening zien we een meisje, gebogen over een lange ta fel, waarop een lap goed ligt uitge spreid. Om haar middel heeft ze een stuk doek geknoopt, waarop enige va ge motieven zichtbaar zijn: kennelijk de een overgeschoten stuk van een ,,mis- druk" dat nu als schort dienst doet. Mijnheer Polak?" O ja, ze wil wel tra- even wijzen waar die is. ia. Een wonderlijk bedrijf, dat Paap- en je". Wonderlijk, omdat het zo volko- men geïsoleerd ligt, omdat er zo'n half commerciële, half artistieke dan sfeer hangt, omdat er zo'n merk- is! waardige toon van vriendschap, fa- miliariteit, ruwhartige kameraad- een schappelijkheid en en het minzame dédain voor de buitenstaander te be- am_l luisteren valt. De heer Polak is de eigenaar, en de bezielende en stuwende factor van dit bedrijf. Hij is als een wervelwind. ^fi8 ondanks zijn leeftijd, hij is overal en den nergens, hij schijnt mef zijn gedach- 'gin ten voortdurend te zwerven en zich nauwelijks te realiseren wat men hem eigenlijk vraagt. Maar plotseling, zon der enige overgang, ontpopt hij zich ian als de nuchtere zakenman, geeft uit- G eenzettingen, noemt feiten en valt - z weer in het andere uiterste door stra- j^u_ lend-verrukt te vragen, wijzend op een ontwerp voor gordijnen:. „Vind je 't niet de horizon: een boerderij Dit is zo'n rok van „Het Paapje": grillige elipscn en cirkels vormen het dessin voor deze hand- bedrukte stof. zoeven valt uit: „Dat is geen kunstenaar meer, dat is een wiskundige..." Nogmaals, hier kan men alles zeggen De heer Polak, ganselijk niet be ledigd, laat een andere lap uitleggen: daar staan kwartbanen van een rok op gedrukt. Men behoeft slechts vier van die pan den uit te knippen en in elkaar te naaien, om in het bezit te komen van zwierige, met hel dere kleuren in wilde patronen bedrukte rok. „Baas" Baas" noemen hem zijn perso en neelsleden (beter gezegd wellicht: medewerkers). „Baas" heeft in de af- gelopen jaren heel wat mensen zien i komen en gaan. Soms is er een uit- jl blinker onder, zoals de eigenares am van „de Weefstoel" in Curasao. In verband met het Koninklijk bezoek aan de West heeft ze „Het Paapje" gevraagd om halsdoeken en ^ordij- nenstoffen te maken: de halsdoeken moeten de verbondenheid met Neder- land tot uitdrukking brengen, voor de gordijnstoffen heeft ze een boek ge zonden met afbeeldingen van planten Die afbeeldingen worden gecopieerd, en „Baas" wil er zo'n stuk of tien bloksgewijze op het doek laten druk ken. „Vind je 't niet móói??" Ja, wij vinden het mooi, die felle, exotische bloemkelken tussen het harde groen, maar een kunstschilder, lie{ die juist een bezoek brengt, zegt be ing dachtzaam: „Als ik eerlijk mag de zijnEn hij is eerlijk en hij komt met zijn critiek, die zeer ongezouten genoemd mag worden, maar dat kan allemaal in „Het Paapje", want ze nemen er zelf ook geen blad voor de mond. De kunstschilder vindt het ar- tistiek niet verantwoord, het is niets voor „Het Paapje", zegt hij; en hij zou veel liever één motief nemen, dat is stukken mooier. Maar de zakelijkheid van de heer ®j" Polak komt weer boven: „Dat kan ik niet dóen, jongen, dat wordt me veel te duur." Overigens argumenteert hij ng net zo lang als hij zelf wil, voor hem is dit punt afgedaan en hij grijpt in de stapels opgerolde, bedrukte stof fen in het kantoor, dat tegelijk ma gazijn is en haalt er een lap uit te voorschijn. Hard blauw, geel en grijs en zijn de tinten, waarin motieven van d-wilde eenden voorkomen, in elkaar an overgaan, vervloeien en vervagen, zo- il- dat de schaduwen dezelfde contouren geven. Het is een ontwerp van Escher. 2(j Mooi? Men kan twisten over het ver- )0 schil van smaak. „Baas" vindt het 101 artistiek, maar de kunstschilder van 1 trü-trtrtrtiirü-trtrti-CrCrCrti-irtritIrtrtrCrirtctrCi-tii Gehoord: uilglipprr Gezien: een japonnetje, i torpedovormige, draagster had dn halssnoer grrrge Gelezen: elfde knopen tol bg haar japon. in „Women's Own", dat een Enge firma, die per week 53.000 paar lonkousen fabriceert, van plan is kleurde kousen le lanceren, bgvt beeld violette, blauwe en rose. tegenellende der beschaving? Bedrukken Dat bedrukken is een techniek, aarmee men in „Het Paapje" na de oorlog intensief begonnen is. We- tapijtknopen wordt er ook nog gedaan, men is er zelfs bezig aan een j tapijt voor een van de schepen van j de Holland-Amerika lijn. Het is een tapijt, dat precies langs een hglf-cir- kelvormige bar moet komen te liggen ruimte, waar uitsluitend met kunstlicht moet worden gewerkt. Van daar dat de kleuren tamelijk fel zijn. in diep-rood vormt de hoofdtoon. Werken de tapijtknoopsters volgens :n bepaald Schema? „Nee," zegt Piet van Leeuwen, de eerste assis tent van de heer Polak. „We laten veel aan haar eigen initiatief over. 't Is hier geen fabriek met precisie- erkf" zijn, óók om het stopcontact te vinden voor het scheerapparaat, want er komt bezoek en dan wil „Baas" glad zijn om zijn kin. In 1952 had men in de dierentuin van Chicago <US A> zeer kostbare, ultra-moderne apen- j) jjf d00dzieke apen kooi ingericht, waarin de nieuwste hygiënische en J 1 technische snufjes waren toegepast. Deze kooi ra moest een aantal (zeer gevoelige) apen uit de tropen opbergen om ze tegen alle ongemakken van het weer en tegen ziekten te beschermen. De reinheid was tot in het scrupuleuze doorge voerd De temperatuur kon automatisch zó wor den geregeld, dat zij constant overeenkwam met de gemiddelde tropische warmte. Het dieet werd door de artsen volmaakt geacht en bestond hoofd zakelijk uit beschaafde kost van een zo geva rieerd mogelijke samenstelling, vermengd met groenten en vruchten. Bepaalde voorzieningen voor de ontspanning der dieren, o.a. klimmoge- lijkheden, waren even bewonderenswaardig ver zorgd als al het overige. Iedereen, die deze apen kooi zag, dacht bij zich zelf: „Het zijn toch ge lukkige apen, die onder zuike ideale verhoudin gen mogen leven!" De grote, dag kwam twintig apen uit de tropen namen hun intrek in dit ultra-moderne wonderwerk. Dit vond plaats in de maand September. De dag bladen prezen unaniem deze onder zoölogen opgangmakende gebeurtenis. Het kwam echter anders uit dan men had gedacht. Negen maanden later wa ren er nog slechts vijf apen. Alle andere waren intussen aan verschillende ziek ten te gronde gegaan. De vijf nog levende apen leden echter alle aan tuberculose en elke hoop op hun ge nezing leek ijdel. Toen nam de dierenarts van deze dierentuin, dr. Evans, een kloek besluit. Hij bracht de apen over naar een berg plaats, welke geen centrale verwarming had, maar de zieke apen wel bescherming bood tegen Deze kooi was aan één kant open en daardoor konden de dieren zich, bloot gesteld aan de frisse lucht en aan alle mogelijke temperatuurswisselingen, in volle vrijheid bewegen. De vijf apen, die eerst voortdurend ineengedoken za ten bij de centrale verwarming en daar door hun gehele haarvacht verloren hadden, sprongen nu spoedig opgetogen m volle vrijheid rond. In de kooi ver bleven zij alleen nog maar 's nachts. Hun algemene toestand verbeterde hier door zienderogen en zelfs kwamen de haren weer terug. Ook de winterkoude deed de beesten niets meer. En toen men in de moderne apen kooi weer twintig nieuwe apen op borg, stierven deze opnieuw alle maal, niettegenstaande de ideale temperatuur, alle goede zorgen en de uitstekende verpleging. De vijf apen echter, die zich aan verblijf in de frisse lucht hadden aangepast, bleven in leven. Wij zijn wel geen apen (al zijn er nog steeds lieden, die beweren, dat we er van afstammen), maar geeft dit Amerikaanse apenverhaal niet een prachtige „close-up" van wat wij menselijke verhoudingen reeds in elkaar getimmerd hebben en dromen nog elkaar te zetten in de toekomst en gevaren daaraan verbonden? Zullen onze steeds beter toegerust wordende ziekenhuizen onze consulta- rie-burtaux, hygiënische maatregelen, antibiotica, voortreffelijk centraal ver warmde woningen, luxueuze auto's, bioscoop, radio, televisie, straaljagers, allerlei vormen van sociale zekerheid... enfin, noem maar op. ons uiteindelijk niet brengen naar een staat van gees telijk en lichamelijk verval, indien wc tegelijkertijd niet de middelen weten te bedenken om geest en lichaam adae- quaat gedoseerde prikkels toe te die nen. ten einde niet in een toestand van anergie (opheffing van de afweerkrach ten van het lichaam) te geraken? Ik zeg: „adaequaat gedoseerde prik kels". Want de mensen zijn nu bepaald niet gebaat bij prikkels als: latente atoombombedreiging, angst bezetting door een overweldiger, paranoid-hysterische volksmenners wat onze planeet zoal meer heeft te bieden. Waarlijk, de apen van Chicago geven ons wel stof tot nadenken. BAESJOU. Kant in moderne versie Voor de versiering van moderne lin gerie maakt men toch altijd nog gaarne gebruik van ouderwetse kant-motie' Valencienne-kantjes zijn nog steeds geliefd. Onlangs is men begonnen die kantjes in perion na te maken, •oordeel is, dat deze kant veel sterker s en niet gestreken behoeft te worden. Langs de tafel rirü-!r{rb-Crir!zirü-!rCr£-trir-Cririrü-trCrtrir{i-trti-tr-{rCr{rir!i'irtrtrirtrifirirtrtc De Franse modeontwerper Serge Kogan en de Ameri- kaan Philip Gelb zijn op het luisterrijke idee gekomen, de Amerikaanse vrouwen in de gelegenheid te stellen zelf j ..Haute Couture" te maken. Echte Parijse creaties kosten een fortuin, en daarom hebben deze beide heren een plan ontworpen, dat hier op neer komt: voor het bescheiden sommetje van 15 a 20 dollar zullen de Amerikaanse vrouwen een Parijs pakket kunnen bestellen, bevattende een geknipte jurk of mantel van fijn Frans materiaal, de volledige garnering en een handleiding. Naar schatting zelf. millioen Amerikaanse vrouwen naaien t kunnen, dan laten ze zo'n japonnetje door een naaister of een vriendin in elkaar zetten. Het gaat heel vlug, tijdens de modeshow in Parijs was in de hoek Dat herhaalt hij, wanneer we langs- de zeventien meter lange tafel (na de verbouwing wordt die tafel nog langer) lopen waarop de onbedrukte stof met punaises vastgestoken ligt. Het bedrukken lijkt op schabloneren. maar dan in het heel groot: een hou ten raam, bespannen met zijde, wordt op regelmatige afstanden op het doek gelegd, de verf wordt er als het wa re „ingeveegd" en raakt het doek al leen op die plaatsen, waar de zijde de verf doorlaat. Later worden ramen met andere patronen en andere kleu ren verf over het zelfde doek gewerkt, zo ontstaan de grillige en na chemi sche bewerkingen fleurig gekleurde patronen. Het machinale bedrukken gaat vlugger en nauwkeuriger; bij het handdrukken ontstaan nog wel eens onregelmatigheden: „kantlyntjes" bij voorbeeld, waar kie verf niet helemaal .gepakt" heeft. Maar de afnemers accepteren het wel zo hebben we wel gedresseerd, zegt de heer Van Leeuwen. Het kan Artisticiteit en zakelijkheid het kan samengaan, dat wordt hier wel bewezen. Maar de artistieke inslag overheerst toch; want het ideaal van schitterend kantoorgebouw met stalen meubelen en veel licht en blin kende machines is de heer Polak ten 1 male vreemd. Zijn kantoor is te gelijkertijd zijn magazijn, waarin het goed toeven is, omdat er zo heerlijk gegrasduind kan worden in die grore stapels handweef- en bedrukte stof fen. Zelfgetimmerde bankjes zijn di- kantoorstoelen, en het kantoor is een afgeschoten ruimte van de „hal" nn o.m. een droogmachine staat en het toestel voor het tapijtknopen opgesteld. Wil niet ruilen Maar het kostelijke uitzicht over dc weilanden en de rustige afgelegenheid zijn werkplaats maken aot de heer Polak niet gaarne zou willen ruilen met de mooiste kantoorflat. Hij zou zich er ook niet thuis voelenhij moet zichzelf kunnen blijven en dat kan hij alleen in deze knusse werkplaats. Voor hem geen huistelefoon om zijn secretaresse te ontbiedenliever ver heft hij zijn stem en roept „Sari!!!!" En dan komt het blonde meisje aan hollen en is „Baas" behulpzaam met wat hij maar wenst; als het zo moet aister bezig i mantel te maken! Serge Kogan heeft met Dior en Lelong gewerkt. Enkele jaren geleden opende hij een eigen modehuis, maar hij kon g het niet bolwerken wegens gebrek aan financiële steun. V Misschien heeft hij hiermee meer succes! In elk geval is «g het verschil tussen een ..echte" Parijse creatie en zo'n zelf- gemaakte japon of mantel aanmerkelijk, het scheelt bijna de helft in de prijs. modellen uit deze Parijse collectie, m. mantel, een jurk met bijpassende^ een sportmantel van Op de foto ziet u vi Van links naar recht: i bolero, een middagjapon met shawl i tweed. QffjBOGEN over brugleuning zagen wij het water uit de enorme grot komen. Als een blij klaterend riviertje was het Nu kwam verbreedde zich, zij lééf- Hij is zo vér. Ze willen in je leven te weerkaat- "e weer, zij kón weer Zijn licht niet meer weer- sen. ;ven, het ging-! kaatsen en verder dra- Toen dacht ik aan jou, gen. t ÜPB1 .Mara", die zegt niet Zulke tijden in het J daarin gekropen argeloos verder te willen leven, leven, wie kent ze met? gaan. kunnen voor andere niets vermoedend nu ïe man en twee van Maar we moeten verder, verslagenen zo heel veel je kinderen, je met éen we mogen niet stilstaan betekenen. Van hén gaat f„;ehïï* slag ontnomen zijn. En Eén voor één werpt God niet de surrogaat-troost ."J,'Zilïïs ik denk aan de vele Zijn rotsblokken in onze uit van het geijkte on- even. naar Krtszaiuj ara's" mét jou. Van levensstroom. Die kinde- persoonlijke, soms pre- .raoor teaer hoeveel verschrikkelijke ren, die je nog over hebt. kerige woord', maar al- ongelukken. hetzij door kénnen je niet meer. Ze leen hun aanwezigheid het verkeer, door water lopen naar buurvrouw of zónder woorden dikwijls sterkt al, omdat de ander weet: hier zit' er een naast me, die het doorlééfd heeft en overleefd. En hoe! Ze kan nog blij kijken. Haar leven vangt weer zon licht op. Vanwaar? Al- hebben wij naar je vriendin en koes- léén immers door de zomer alweer ee- teren zich een beetje gebleven? Haar kristallij nen glans, waa tot op haar bodem kon zien? Ze was door helle krochten gegaan onder de aarde, huiveringwekkend koud. omringd door dae- monische verschrikkingen, waar afgrond riep tot de afgrond Ze was eruit gekomen na uren. die eeuwigheden waren. De zon bescheen of door het ondoorschijnend, glans- deze der band aan die Ene, zo lezen. Er zullen ongetwij- haar stiefmoederlijke zor- dieper afdaalde levenskrachtige, bruisende feld veel vrouwen zijn. gen. Zie je de hunkering tere ellende dan één beek. Ze lag daar als stard. Ze wilde niet verder doelde meer. Een zwarte ondoor grondelijke poel - die mét de door mij be- naar „Moeder-van-vroe- ons dit kan? Vertel dit i de andere „Mara" zeggen ger", Moeder, die lachen aan de lijdende mede- „Ik zou 't liefst ook en zingen kon, niet in hun mensen, die God aan de maar dood zijn. Ik Kan ogen? Je móét verder oevers van je leven niet verder meer leven Hij wil het, want zoals plaatst. Eerst zal je je ik wil het ook niet bij die rivier de velden misschien met tegenzin brug Alle glans is van mijn in de verte wachtten op weer aan je dichtstbij- hoorden wij toch weer leven af. De afgrond de besproeiing van dat zijnde taak geven, iets van haar vroegere roept tot de afgrond en water, opdat het gras „Mara". Zoals die rivier lang vóór al Gods baren en golven aan haar oevers groenen als met tegenzin tussen heenge zou, zo zijn er ook in leven mensen, voor melodie. zij de grotten binnen- zijn over stroomde. Mensenhanden gaan." hadden daar van rots blokken een dammetje gemaakt, het verstard- water verder geleid. Het komen wél door^ de móést verder, want ginds beschenen nog wat zijn moet éénmaal daaroverheen ,.Mara". Al zie je nu nog waar zij zich energiek - werd, maar niets van die taak. je ïeenspoedde Dit vertelde wachtten de velden op tóch als gestold bleef lig- werk hier op aarde hun besproeiing. En ja, gen. Zo weten deze ge- tóch nop niet éénmaal tussen die slagenen wel, dat God er mand leeft ook rotsblokken doorgekro- is, dat Hij er óók was in seconde te lang. Kijk stilstaan, pen, stortte het water wit die verschrikkelijke sla- naar boven. Probéér het leven, zou doorgeven, n bruisend neer, het gen, die vielen, in die af- licht van Gods genade stroomde verder, de beek grond van verdriet, maar weer op te vangen en dat Margaritha. mij die rivier, „Mara", Nie- apdat ik het jou en allen, aar één lie mét jou liever willen verder Handbeschilderde japonnen Een groepje artisten in Krefeld is be gonnen met het beschilderen van perion- stoffen. waarvan japonnen gemaafr. worden. Zij hebben hoofdzakelijk oud- Egyptische motieven als model voor hun werk gekozen. Men heeft een be perkt aantal kleuren geschikt gevonden om als speciale verfstof te dienen, die na het schilderen door bete stoom in het weefsel kon dringen. past bij iedere gang Er is mssr één ingrédiënt in ome keuken, waarmede we sowel een voorgerechi, als een hoofdschotel en een desseri kunnen bereiden en dsl iskaas. Bovendien kan de lunch door het serveren van een „kaashapje" extra feestelijk gemaakt worden. Kaas heeft twee eigenschappen, waarmee we terdege rekening moeten houden. Het reeht moet dan ook altijd warm, 10 niet heet, opgediend worden. Kaas smelt nl. bij verhitting, maar stolt hg afkoeling weer onmiddellijk en wordt dan taai en minder smakelijk. Is voorgerecht kunnen we kaaspasteitjes geven, maar we kunnen ook dunne sneet jes oud brood, met holer besmeerd en van ren plak kaas voorstal, even in de koekrpan hakken. De kaas moet vet en jong rijn! Oude kaas is geraspt een heer lijke toevoeging aan een inararonisrho- tel, ren vissaus, hg bloemkool of torna- Als nagerecht ral een gevarieerde kaas- aehotel een aueers rijn. Voor de huis vrouw. die geen hulp heeft, ia 70'n srho- tel bovendien al heel gemakkelijk te maken. Ze behoeft immers niet anders te doen dan bijvoorbeeld een dikke reep Goudse kaas. een puntje Gruyère, een plak Roquefort en bijvoorbeeld een reep L „hik- ken. seld dumv oggehrond pittige hapje ral nu len dan een pudding, die de hui veel werk en hoofdbrekens kost. Dat blokjes kaas op een gerellig i toed smaken, weet iedereen. ma« 1 eens prikkertjes, waarop eer .tukje kaas me, een blokje an: temher gestoken ia! Een rombina le tong streelt! -huitjrs. Dit Mooie wenkbrauwen zijn een begeerd bezit, helaas, hoe wei nig mensen hebben ze! Soms zijn ze borstelig en ruig en geven ze een gezicht een woest en wild voorkomen. Of ze zijn dun en kleurloos, men merkt ze amper op en dat staat dan weer zo kaal! Ook lopen ze wel boven de neus in elkaar over en „men" zegt dat dit veel voorkomt bij misdadigere o, o, wat afschuwelijk! En de laatste' categorie wenkbrauwen zijn de wijd uit elkaar geplante, tot vlak boven de ogen groeiende verdwaalde wenkbrauwhaartjes; hier komt het fraai gebogen wenkbrauwboogje helemaal niet tot zijn recht. Fatsoeneren Kom. laten we onze verfomfaaide wenkbrauwen dan wat fatsoeneren: u wiedt uw tuintje toch ook als het onkruid her en der tussen de mooie bloemetjes groeit? Men heeft er een klein pincetje voor nodig, dat men Van te voren met alcohol desinfecteert. Als u wat zenuwachtig bent. raad ik u aan, een poosje van te voren kleine warmwatercom- presjes op de wenkbrauwen te leg gen, of de wenkbrauwen in te sme ren met een vette crème. Ga nu goed in het licht zitten met een spiegel, een klein borsteltje en het pincet. Borstel het te fatsoeneren wenkbrauwenboogje eerst tegen dc draad in en dan rechtop. Met de zijkant van de borstel brengt u dan ieder haartje op zijn plaats. Verdwaalde haren Nu goed opletten: welke haartjes zijn verdwaald en horen niet bij het zuivere boogje? Die trekken we er uit. heel vlug. dan voelt u er haast niets van. Altijd trekken in richting van de haargroei, dus bo ven het linkeroog naar links, en bo ven het rechteroog naar rechts. Niet te ijverig wieden, bedenk dat u straks het tweede boogje in het zelfde model moet krijgen. Doe dus kalm aan, vooral als u het de eerste keer doet. Zult u ze nooit helemaal wegscheren cn er potloodstreepjes voor in de plaats zetten? Het staat zo dom, net of u zich aan één stuk door loopt te verbazen. En als ze dun en kleur loos zijn, koop dan eens een wenk brauwenpotlood en haal ze wat op, heel voorzichtig! Niet met een forse flinke streep, dat staat afschuwelijk, maar met kleine, fijne streepjes, net of u ieder haartje een aparte beurt geeft. Let eens op. het geeft uw gezicht veel meer uitdrukking! Conferentie over opleiding meisjes De vereniging Nederlands Cultu reel Contact houdt op 9 en 10 Sep tember op „W oudschoten" te Zeist conferentie over de opleiding en vorming van meisjes en jonge vrou wen ter voorbereiding van haar taak leven en maatschappij. Er zullen drie inleidingen gehouden worden, nl. door mejuffrouw mr. M. A. M. Klompé uit Laren over het on derwerp .Jleisje, vrouw, moeder de vrouw?" Mejuffrouw C. Herberichs spreekt over „De psychologie van het werkende meisjeen mejuffrouw W Bos uit N oordwijkerhout over „De thans bestaande mogelijkheden voor orming en opleiding van meisjes voor haar taak in bedrijf en gezin". dromerige of droeverige ogen. Waar om zouden we ze niet op haar voordeligst laten uitkomen, net als de bloemperkranden in uw tuin? Zo li rok komt steeds te pas Het is altijd prettig om over een rok te beschikken, die een eenvoudig model heeft, zodat er blouses in verschillende va riëteiten bij gedragen kunnen worden. Patroon nr. 198 heeft midden voor een baan, die in de taille smal gehouden wordt en breed klokkend in twee platte plooien uitloopt. Een paar zijplooitjes in de taille, die naar verkiezing ingeperst kun nen worden, verhogen het ef fect van dc slanke taille. Middenachter heeft de rok een klokkende naad. Een cein tuur en een paar knopen, doen als versiering dienst van deze rok, waarvoor men 2.60 m stof van 90 cm breed nodig heeft. Patronen zijn verkrijgbaar in de maten 42, 44 cn 46 (maat 40 op bestelling). Deze patronen zijn tot en met 3 September aan onze bureaux verkrijgbaar; na die datum kunnen geen bestellingen meer worden aangenomen. Wie per post wil bestellen kan dit als volgt dr?n: aan de voorzijde van een briefkaart plakt u 0.50 aan postzegels, dan wordt het door u gewenste patroon toegezonden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1955 | | pagina 5