Boerderij in het centrum
van Leiden
Alles
wel,
Maatschappelijk werk vereist
gedegen opleiding
goed en
maar
VAN IHIIET
B. Wijland nam afscheid van
Leidse rijkswerkplaats
nieuwe leidsche courant
3
ZATERDAG 30 JULI 1955
Zó DOET DE BOET
Landbouwtentoonstelling in en
rond de Stadsgehoorzaal
ZOALS WIJ DE VORIGE WEEK reeds schreven, zal de Jubel-Vebo
„Zo doet de boer" uitgroeien tot een manifestatie van agrarisch kun
nen. Als wij vandaag eens een tipje oplichten van de sluier, die de Vebo-
activitseiten nog aan de openbaarheid onttrekt, dan blijkt, dat van
31 Augustus tot 4 September niet alleen de agrariër, de boer, maar vooral
de stedeling geconfronteerd zal worden met het leven in al zijn ge
varieerde samenstelling op de boerderij. Hoewel straks uiteraard het
vee bij deze lustrumviering een voornaam onderdeel zal uitmakenspec
taculair wordt zeker de boerderij (voorheen en thans), die in en ook
rond de Stadsgehoorzaal wordt ingericht.
Rond deze boerderij, die men ln hel
leader van de grote landbouwtentoonstel
ling zal aantreffen, wordt het gehele
landbouw- en boerenbedrijf gegroepeerd,
onder meer gedetailleerde inrichtingen
van huisvesting van verschillende dieren,
als een 6tal voor runderen, een hok voor
varkens en pluimvee, voorts gereedschap
pen, werktuigen en apparaten, bij het
boerenbedrijf in gebruik. Op zeer uitge
breide schaal zal een inzicht worden ge
geven in de producten, van dier en bo
dem verkregen, zoals daar zijn vleeswa
ren (bereid en opgemaakt door een vlees-
warenfabriek), zuivel, wol het gehele
proces van het scheren van het schaap
tot de diverse eindproducten leder,
groenten, bloemen en veevoeders.
In nauwe samenwerking met de Flora
te Rijnsburg en de Coöp. Groenten-,
Fruit- en Bloemenveiling „Leiden en Om
streken" zal van bloemen, fruit en groen
ten een decoratief middenstuk in de zaal
worden aangebracht. Tenslotte zal men in
aantrekkelijke stands allerlei artikelen,
die bij het boerengezin in gebruik zijn,
aantreffen, terwijl enkele grafieken en
schematische voorstellingen een duidelijk
inzicht geven van hetgeen agrarisch Ne
derland in deze tijd verzet
De tuin
Heeft men zich aldus een indruk ge
vormd van het leven in de boerderij, de
buitenexpositie, waartoe een gedeelte van
de Aalmarkt wordt gereserveerd, brengt
ons de tuin rond de boerderij, waarin
o.m. enige grote landbouwmachines een
plaats vinden. Een afzonderlijk gedeelte
van deze tuin zal worden aangeduid als
„de hoek voor ruilverkaveling", een on
derwerp, dat in deze tijd sterk in de be
langstelling van de agrariërs 6taat. Hier
zal er een beeld van worden gegeven, hoe
het thans met de ligging der percelen ge
steld kan zijn en hoe het in de toekomst
worden' moet. Op het Waaghoofd komt
Oud-Holland6e watermolen te staan,
typisch beeld voor het Zuid-Hollandse
polderland, terwijl ook enkele fonteinen
hun stralenbundels over het water zullen
Tspreiden.
Kaasexpositie
Hoewel de restauratie van het
Waaggebouw nog wel niet geheel
gereed zal zijn, bestaat er toch een
mogelijkheid om in deze historische
ruimte een kaasexpositie te houden.
In overleg met het Rijkszuivel-
bureau en de huishoudscholen zul
len de bezoekers hier kaasgerechten
ter keuring worden aangeboden.
Uiteraard zal op deze expositie ook
aandacht worden besteed aan de
kaasbereiding, waaraan met name
de boerin zulk een groot aandeel
heeft.
Blijven wij nog even in dit centrum
van het boerenbedrijf, dan dient een be
zoek te worden gebracht aan de gymnas
tiekzaal van de Aalmarktschool (te berei
ken via de Stadsgehoorzaal) om een in
zicht te krijgen ln de vorderingen en d«
prestaties van de leerlingen der slagers
vakschool. Prachtige van vet vervaardig
de werkstukken en met worst en andere
soorten vleeswaren opgemaakte schotels
zullen er te bewonderen zijn.
Aangezien ook voor het boerenbedrijf
de stelregel geldt, „Wie de jeugd heeft,
heeft de toekomst", heeft het Vebo-be-
stuur besloten in het kader van deze lus
trumviering een jongerendag (31 Augus
tus) op te nemen. Over deze dag en d«
grote vee-show op het veemarktterrein
een volgend maal.
Reeds thans kan worden meegedeeld,
dat de commissaris van de Koningin in
Zuid-Holland, mr L. A. Kesper, deze Ju-
bel-Vebo op Woensdag 31 Augustus hoopt
te openen.
Accent ligt nu meer op allerlei vormen
van hulpverlening
Wie denkt aan de vele advertenties in dag- en weekbladen, in vaktijd
schriften en - andere periodieken, waarin medisch-opvoedkundige bu
reaux, opbouwstichtingen voor sociaal werk, instellingen op het gebied
van de gezinsverzorging, grote bedrijven, kerkelijke organen en over
heidsdiensten en nog zovele andere organen te kennen geven maat
schappelijke werkers en -werksters in dienst te willen nemen, ontkomt
niet aan de conclusie, dat hier sprake is van een betrekkelijk nieuw be
roep, dat kennelijk in een maatschappelijke behoefte voorziet. Vooral na
de bevrijding heeft het maatschappelijk werk een grote vlucht genomen.
ten), heeft het accent in wat wij nu maat-
Babyverwisseling IV
Na al hetgeen er te doen is geweest
en geschreven zelfs de radio kwam
aan te pas over een voorval, dat 23 ]i
geleden in het Academisch Ziekenhuis
Leiden zou hebben plaats gehad (bewezen
is er nog niets) verwondert het mij, dat
niemand het opneemt voor de verpleeg-
Het merendeel van de patiënten
zelfs de doktoren beseffen niet, welke
zware verantwoordelijkheid rust op de
schouders van verpleegsters, werkzaam
op een afdeling „verloskunde" in welk
groot ziekenhuis dan ook.
Deze taak wordt nog verzwaard door
het groot tekort aan zusters en het gebrek
aan goede leiding gevende zusters (hoofd
verpleegsters), zodat iedere zuster voor
zichzelf haar verantwoordelijkheid moet
kennen. Fouten zijn er gemaakt en zullen
er in de toekomst nog wel gemaakt wor
den, maar desondanks wil ik gaarne een
eresaluut brengen aan hen, die deze taak
onder de moeilijkste omstandigheden ver
richten, dag en nacht, en zulks op een
wijze, die eerbied afdwingt.
Leiden OPMERKER
Babyverwisseling V
Naar aanleiding van de babyverwisse
ling en uw stukje uit de krant
Juli, waarin gesproken werd O'
ziekenhuis, waar baby's van „z
„klasse" verwisseld zouden zijn, willen
wij ook graag onze mening naar vc
brengen. Daar hier sprake was van
wisseling van 7 8 dagen oude baby'
onze mening: le een moeder herkent haar
eigen kind toch wel, daar het de hele dag
bij haar staat; 2e. de baby heeft eigen
kleertjes, voorzien van de naam vanaf
het truitje tot het navelbandje;
's nachts worden de baby's „in een ander
ziekenhuis" door één zuster gebaad
's morgens bij de moeder gebracht v
de eerste voeding. Zelfs de zuster kent
de naam van ieder kind, terwijl ze velen
in handen krijgt. Waarom zou de moedi
zich dan vergissen? Dus babyverwisseling
hoeft niet willekeurig voor te vallen.
Leiden ENKELE VERPLEEGSTERS
Veertigjarig jubleum
Maandag is het veertig jaar geleden,
dat de heer A. J. W. Holswilder, Boer-
haavelaan te Leiden, in dienst trad bij de
Gebr. van Cleef, Spul 28, Den Haag, bin
nen- en buitenlandse boekhandel en uit
gevers van wetenschappelijke, militaire er
maritieme werken en boeken op onder
wijsgebied. Vooral bij de ministeries in
Den Haag is de heer Holswilder
pulaire figuur. Door uitstedigheid heeft
de jubilaris zich aan een huldiging op de
Jubileumdag zelf onttrokken.
Een dokter no dig?
De Zondagsdienst der huisartsen wordt
morgen waargenomen door de artsen
Gaasbeek, Jansen, Makkink, Schaefer en
Teeuwen.
Welke apotheek
De avond-, nacht- en Zondagsdienst der
apotheken wordt van vandaag 13 uur tot
Zaterdag 6 Augustus 8 uur waargenomen
door apotheek Kok. Rapenburg 9, telef.
24807, en apotheek „Tot Hulp der Mensch-
heid". Hooigracht 48, teL 21060.
Het werd meer en meer duidelijk, dat
de sociale voorzieningen die voor grote
groepen van de bevolking in het leven
werden geroepen en die in beginsel een
6terk onpersoonlijk karakter dragen, op
verschillende terreinen aangevuld dien
den te worden met meer op de persoon
afgestemde vormen van hulpverlening.
Nog altijd immers zijn er tal van huis
vrouwen, die ondanks een redelijk ge
zinsinkomen, haar gezin tekort doen
door een ondoelmatige inkomenbesteding,
nog altijd zijn er mannen, die volop werk
kunnen krijgen, doch er de voorkeur aan
geven met de armen over elkaar te blij
ven zitten; noch altijt lopen er duizenden
jongens en meisjes lang6 de straat te
slenteren, ook al kent onze tijd tiental
len vormen van goede vrije-tijdsbeste-
ding. In deze en vele andere spanning
verhoudingen tussen mens en samenle
ving, die niet door collectieve onpersoon
lijke voorzieningen overbrugd kunnen
worden, vindt het maatschappelijk werk
een taak.
Bij het maatschappelijk werk gaat het
dus zeker niet meer in de eerste plaats
om het lenigen van materiële nood. Inte
gendeel! Sinds aan de materiële noden
de samenleving in belangrijke mate is
tegemoet gekomen door de sociale wet
geving (.w.o. de sociale verzekeringswet-
schappelijk werk
verplaatst na
hulpverlening, die
aken weg te ne
den hoogstens
TUSSEN DE BLADZIJDEN
De heer Kottelaar, directeur van de rijkswerkplaats voor vakontwik
keling te Leiden, drukt hier de heer Wijland de hand ten afscheid.
Achttien jaar is de heer Wijland op deze plaats werkzaam geweest.
Foto N. van der Horst
Hij bekleedde er ook de functie van
waarnemend directeur
Directie en personeel van de rijkswerkplaats voor vakontwikkeling aan
de Oosterkerkstraat hebben gistermiddag afscheid genomen van de heer
B. Wijland, die de werkplaats na een diensttijd van achttien jaar wegens
het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd heeft verlaten. Uit de
toespraken bleek duidelijk, dat de heer Wijland in dit bedrijf een belang
rijke plaats heeft ingenomen.
In de kring van het personeel was de
heer J. Reijersen de eerste spreker. Hij
voerde het woord als inspecteur van het
districtsbureau voor de arbeidsvoorzie
ning. Spr. wees er op, dat de heer Wij
land bij afwezigheid van de heer Kotte
laar de directeur verving en dat hij als
zodanig dus mede de leiding van de
werkplaats heeft uitgemaakt. De manier
waarop hij gewerkt heeft, was voor hem
tekenend, aldus spr. Vlak voor zijn pen-
ionnering maakte hij nog promotie. Dat
ras een erkenning van zijn ijver en toe
behoren
zich
ir allerlei vormen van
er op gericht zijn de
nen van allerlei nood-
materiële moeilijkhe-
een onderdeel vormen.
Meer en meer wordt er naar gestreefd,
de hulp op zodanige wijze te verlenen,
dat de betrokkenen zich voortaan weer
uit eigen kracht en met eigen middelen
in het leven staande kunnen houden.
Zelfs aan het voorkomen van maatschap
pelijke nood is men aandacht gaan be
steden. In dit kader werd o.a. de wijkge-
dachte gepropageerd en het buurthuis
werk gestimuleerd. Kortom in het maat
schappelijk werk kwamen de curatieve
(opheffende) en preventieve (voorkomen
de) elementen sterk op de voorgrond te
Hoge eisen
Deze arbeid stelt hoge eisen, niet al
leen aan de persoonlijkheid van de maat
schappelijke werker, maar ook aan zijn
opleiding. Een warm kloppend hart voor
de medemens dient de maatschappelijke
werker zeker te bezitten. Maar zonder
een veelzijdige kennis van de mens ln zijn
verhouding tot de samenleving en va
wijze, waarop hulp geboden kan worden,
wijding. De algemene waardering voorde
werkplaats is mede te danken ai
De directeur, de heer P. Kottelaar, zei,
dat de heer Wijland er steeds blijk
gaf. alle moeilijkheden van het bouwvak
te kennen. Hij had bewonder
energie en voor de vlotheid,
zich met nieuwe systemen vertrouwd
maakte. Zijn oordeel was objectief
houding ten opzichte van de cursisten
strikt eerlijk. Naar een globale bereke
ning heeft de heer Wijland niet minder
dan zeshonderd timmerlieden opgeleid.
an deze zeshonderd zijn er heel wat,
die het nog verder dan timmerman heb
ben gebracht. Namens het personeel gaf
spr. de heer Wijland een leeslamp
geschenke.
De heer P. Kwestroo sprak nameni
werkmeesters een kort woord. Daarin
roemde hij de samenwerking, die hij ge
durende vele jaren met de heer Wijland
heeft gehad. Voor mevrouw Wijland
r een mooi bloemstuk.
Tenslotte voerden het woord de heren
van Wijk namens de directie van Werk
spoor te Utrecht en G. van der Post als
oud-werkmeester. Ook was aanwezig de
heer Oostveen, adjunct-directeur van he
gewestelijk arbeidsbureau te Leiden.
Aan het officiële afscheid in het teken
lokaal ging een afscheid in de werkplaats
de cursisten vooraf. Daar sprak n«
s de leerlingen de heer G. J. C. Hog«
die de heer Wijland dankte voor zij
onderwijs. Namens allen bood hij de
scheidende leraar een aandenken
weten een ets van de universiteit. De
heer Wijland dankte daarop met een kort
woord, waarna allen met een handdruk
persoonlijk afscheid van hem namen.
zal hij zijn taak evenmin
kunnen verrichten.
De opleiding voor het maatschappelijk
werk kan behalve op een dagschool
voor maatschappelijk werk worden
verkregen op een avondcursus van de
Stichting voor Opleiding van Maatschap
pelijke Werkers, Kleine Houtweg 41.
Haarlem. Deze Stichting ls in 1939 opge
richt door samenwerking van de voor
naamste op het terrein van het maat
schappelijk werk werkzame instanties en
organisaties als de vereniging voor maat
schappelijk werk, de vereniging van di
recteuren van diensten voor sociale zorg
enz. De ministeries voor Maatschappelijk
Werk, Sociale Zaken en Volksgezondheid
Justitie zijn in het algemeen bestuur
ïrtegenwoordigd.
Het leerplan van deze stichting is over
eenkomstig de moderne taakomschrijving
het maatschapplijk werk ingericht.
Behalve voor een zekere feitelijke kennis
omtrent deels wettelijke voorschrif-
•n bepalingen, waarmede men ook bij
dit werk in aanraking komt, wordt ln het
leerplan ruim aandacht gevraagd
vakken, die het inzicht van de cursist in
de verhouding tussen mens en samenle
ving beogen te vergroten. De vakken, die
vooral in verband met laatstgenoemd
deel gedoceerd worden, zijn: sociologie,
economie, psychologie en sociale en gees
telijke stromingen.
De meer feitelijke kennis kan vooral
worden opgedaan in de vakken algemene
wetskennis, arbeidsrecht, staatsinrichting,
werkgelegenheidspolitiek (met als onder
delen; arbeidsvoorziening, beroepskeuze
voorlichting, vakontwikkeling, industrie
vestiging enz.), maatschappelijk werk Enkele aquariumhouders te Leiden zijn
'onderdelen: maatschappelijke zorg, woe- gekomen tot de pprichtlng
kerbestrijding, reclassering. kinderbe-1 nieuwe vereniging, die de naam „De
scherming) en maatschappelijk werk in I Leidse Aquarium Vrienden" zal dragen,
ondernemingen. In het tweede cursusjaar Het secretariaat is gevestigd bij de heer
wordt gelegenheid gegeven tot specialisa- Jac. van Wezel, Kortenaerstraat 82 te
tie. I Leiden.
HET GROTE AVONTUUR -
een film over het leven
"pR IS EEN GROOT WERK verricht in
Zweden. De schrijver—regisseur Arne
Sucksdorff maakte onder de titel „Det
aventryret" (Het grote avontuur) een
film, waarvan het de bedoeling is om
zoals Sucksdorff zelf zei „gebruik ma
kend van middelen, welke voornamelijk
documentair zijn, uit de werkelijkheid een
geschiedenis op te bouwen, waarvan het
thema als volgt kan worden omschreven:
de verhouding van de mens ten opzichte
het verloren paradijs". Sucksdorff
wilde vertellen over het leven in de vel
en de bossen rond een typisch
Zweedse boerderij, over de schoonheid di
daar gevonden wordt en over de drama'
•elke zich afspelen in de natuur en in het
leven van de dieren. Het lijkt wel erg
gewikkeld, maar Sucksdorff heeft dit alles
?en simpelheid en een eerlijkheid be
handeld, dat deze film, naast de prachtige
weergave van het natuurschoon, bovenal
ontroert door de grote menselijkheid.
Niets uit de natuur is geforceerd, nergens
r toneelspel gemaakt van het leven
dier en plant, of van het leven
kinderen. Schijnbaar onbelangrijke dingen
n het leven toch een bepaalde rich-
en zijn als schone, speelse of tragi
sche illustraties in een statisch geschreven
boek.
Twee kleine jongens spelen hun verruk
kelijk spel ln die grote levenstuin
'aren dat er ook smart is. ook droefheid
dat paradijs „dat de grote m
lang verloren hebben". Maar dan komt
tenslotte toch weer de lente, die het speel
kameraadje van de jongens, een grote
otter, in de vrijheid doet terugkeren
jongens het leven doet toelachen,
natuur heeft zoveel schoons.
ook omdat het paradijs verloren ls -
In de Lakenhal
Werk van Verster en
Kamerlingh Onnes
Gedurende de maand Augustus zullen
in de Harteveltzaal van het stedelijk
seum „De Lakenhal" een groot aantal
schilderijen, aquarellen en tekeningen
Floris Verster en Menso Kamerlingh
Onnes zijn opgesteld. Al deze kunst-
ken zijn eigendom van het museum of be
vonden zich daar in bruikleen.
Bovendien zullen voor het eerst enige
nieuwe aanwinsten van Verster te
zichtlgen zijn. Onder meer de kaartspelers
en een molen op Texel. Bij de tekenin
gen kan men voor het eerst het origineel
zien van de enige boekillustratie, die
Verster maakte, enige studiebladen
een tekening, die Verster als vierjarig
jongetje maakte.
Het werk van Verster"s zwager Kamer
lingh Onnes hangt niet van dat van
ster gescheiden, zodat men de grote
wantschap tussen beiden duidelijk kan
Universitaire benoeming
Bij beschikking van de minister van O.
K. en W. is de heer C. Bas benoemd tot
wetenschappelijk ambtenaar in vaste
dienst bij het rijksherbarium van de
rijksuniversiteit te Leiden.
Aquariumhouders richten
vereniging op
veel i
»eds.
Deze tijdelijke expositie uit eigen bezit
de eerste van een reeks, die de directie
zich voorstelt te organiseren. Zij beoogt
daarmee in de Zomermaand, nu
vreemdelingen de Lakenhal bezoeken,
indruk te geven van hoogtepunten uit
de geschiedenis der Leidse kunst ei
Leidse publiek in de gelegenheid te stel
len de nieuwe aanwinsten van het mu-
i in een passende omgeving te be
zichtigen. Ook wil de directie op dez<
de eigen collectie door veranderde
opstelling blijvend aantrekkelijk maken.
Agenda van Leiden
Tentoonstellingen
Rijksmuseum voor volkenkunde „Zo
zien zij ons" (de Europeaan gezien door
andere volken), tot 2 October.
Lakenhal, 10—12 en 25 uur: Tekenin
gen van Jamea Ensor tot heden (tot
1 Augustus).
is alles in deze film geschilderd met
de penseel van een gevoelig kunstenaar.
Het is het in beelden weergegeven verhaal
in het leven daar in het Zweedse land-
hap. Een aangrijpend verhaal, even aan
grijpend verteld. Het is de Zweedse film
industrie gelukt een groot ook tech
nisch groot kunstwerk te maken, een
levende documentaire, waarbij Lars Erik
Larsson schone muziek schreef. De Ned.
tekstbewerking en vertelling van Wim
Povel is gelukkig heel simpel gehouden
gens opdringerig. „Det stora
aventyret" is voor ons een overduidelijk
bewijs van de waarde van de filmkunst.
Zonder de valse glamour en het klater
goud van Hollywood kan de film veel be
werken. Maar ook hier hebben we
„het paradijs verloren". In Luxor kan men
in het spel van dier en kind iets van de
zuiverheid terugvinden.
(Subliem Zweedt meesterwerk, spelend
i een grootse natuur).
Puntje en Anion
WIE DE VERkALEN van de Duitse
schrijver Erich Kfistner kent, weet
dat dit altijd echt menselijke verhalen
zijn. Ze gaan over de vreugde en het leed
gewone mensen en er is altijd de
goede oplossing.
Geen wonder, dat juist die vertellingen
vorden uitgezocht voor verfilming. Na
.Dubbele Lotje" is het nu „Puntje en
Anton" die de aandacht vraagt, een film
onder regie van Thomas Engel en op
genomen in de Sievering-studio te We-
n groot verhaal van Küst-
eenvoudig en eerlijk ver
haal. Het kleine meisje Puntje en de klei-
jongen Anton zijn, wat afkomst betreft,
contrasten, maar voelen zich op de een
of andere wijze tot elkaar aangetrokken.
De ouders van Puntje zijn schatrijk, maar
Anton's moeder is straatarm en ziek. Om
nog iets te verdienen werkt de kleine
Anton nu in het café. waar zijn moeder
behoort te staan. De moederliefde, die
Anton ontvangt, staat wel lijnrepht tegen
over het gebrek aan deze liefde voor
Puntje, wier moeder het veel te druk
heeft met uitgaan en vrienden ontvangen
om het kind eens te vertroetelen. En
Puntje zoekt haar heil bij Anton, bedelt
zelfs voor diens moeder en weet uiteln-
lijk een prachtige oplossing te bewerk
stelligen, die haar ouders tot het besef
van onverantwoordelijkheid brengt en de
moeder van Anton een nieuw leven laat
beginnen. Net zomin als het verhaal
groots is, is ook de film niet groots, maar
door de eenvoud waarmee de regisseur
hier heeft gewerkt, wordt het geheel zeer
acceptabel. Er komen heel geestige, maar
ook erg ontroerende momenten in voor.
En het spel van de kinderen Sabine Eg-
gerth (Puntje) en Peter Feldt (Anton) ls
van een ontwapenende charme en zuiver
heid.
De film draalt in Casino.
(Twee kinderen brengen ouders tot bete
re gedachten).
Afkloppen
Twee voeten
"MEE, HET BLJ DIT STUKJE fceho-
rende plaatje is geen verlate illu
stratie bij „Een voetreis naar Rome"
of zo. Langdurige wandeltochten kun
nen weliswaar de sterke behoefte aan
afkoeling voor de geplaagde voeten
wekken, maar ook zonder dat ls het
een allerplezierigste gewaarwording
nat zand onder de voetzool te «oelen.
Onze fotograaf vereeuwigde de voeten
van deze vacantiegangster aan het
Katwijkse strand. Daar, waar de zee
onze kust in de zomer zo liefderijk
besproeit, en waar de zon de stedelijke
bleekheid van de lichamen van zovele
altijd in kantoren en huizen opgesloten
mensen in een gezond brons verandert,
is „pootje baden" een geliefkoosd tijd
verdrijf. En, laten we het maar eerlijk
zeggen, het artistiek inzicht van de
fotograaf heeft ons het allermeest tot
dit stukje verleid. Men kan er dan zelf
wel een meditatie over de geneuchten
des levens aan vast knopenl
Lichtkaxnp
'"PUSSEN HET ZINGEN VAN „Onze
A vlag gaat ln top, een Lichtkamp-
slgnaal", en „Nu ls de dagtaak weer
volbracht" beweegt zich het kamp
leven van de Klimrozen, die uit Oegst-
gcest naar Bilthoven zijn getrokken
om daar wat gezonde lucht te happen
Het is een Lichtkamp, omdat ln de
avondsluitingen iets wordt gezegd over
het Licht der wereld, Jezus Christus,
en over het Lichtdrager- z(jn van dc
mensen. Onder leiding van „offie", dc
kampco, en tante Mien en oom Andrie*
wordt gezwommen, worden vlaggen
geroofd, houden de jongelui speur
tochten, sporten ze en wordtge
geten. Dat eten ls bijzonder goed. Elke
dag komt een voedzaam en aantrekke
lijk maal voor de begerige monden te
staan. Wat kun Je je als kampeerster
tuffend bonen een boek te zitten
Het „Nieuws uit het buitenland" ver
telde de eerste dagen over confereren
de heren, uit het binnenland was er
een uitvoerig verslag over de „koude
oorlog" tussen de Klimrozen en een
ook tn Bilthoven kamperende groep
padvinders. Het „Nieuws uit de vreem
de" tekende huilende moeders, die ver
langend uitkijken naar de terugkeer
van hun dochters. Behalve Het dier
van de dag" was er ook een adver
tentierubriek, waarin zelfs een bericht
over een verloving kon worden op
genomen. Maar intussen is wel ge
bleken, dat in deze krant niet alle
maal ware nieuwtjes staan
WelbesteedI
TN EEN LEVENDIG DEBAT gewik-
keld troffen we deze week een al
wat ouder Frans echtpaar aan op de
hoek van de Blauwpoortsbrug. Meneer
AAN KATWIJKS STRAND
wilde de ene kant uit. r
dere, en zelfs de voortreffelijke Franse
gids over ons land, de „Guide bleu"
bracht in deze echtelijke verwarring
geen uitkomst. Gelukkig waren we in
staat in ietwat opgepoetst school-Franü
het kleine probleempje op te lessen,
en zo namen we ongemerkt de taak
van de papieren gids over. In een wat
Amerikaans tempo langs Leid ens be
zienswaardigheden ging het. maar
daarna bleek er nog tijd genoeg te
zijn om in een befaamd, hooggelegen
restaurant wat na te babbelen o\er de
aantrekkelijkheden van Nederland. De
heer E. Boivin. afkomstig uit Parijs,
toert elk jaar met zijn echtgenote een
hele maand lang rond in zijn kleine
Renault. Did jaar was voor het eerst
Nederland aan de beurt, na een reis
van veertien dagen door de dalen van
Moezel en Rijn. Onze aandacht voor
het echtpaar bleek welbesteed te zijn.
want de heer Boivin oefent een zeer
interessant beroep uit, dat van deco
rateur.
Rondrit
Boivin had nergens vooraf een hotel
besproken, maar reed met zijn autootje
heel Nederland door. Na een paar da
gen Arnhem en mtiseumbezoek aldaar
ging het vla Zwolle en Giethoorn naar
Sneek. De dijken en de ontelbare ka
nalen maakten diepe indruk op deze
Fransen, en toen zij de Afsluitdijk
over reden steeg hun bewondering
sen aldaar komen informeren of
ze op een bepaalde datum in de
toekomst kunnen rekenen op vol
doende hotelruimte in een vacan-
tieoond in Nederland. Het drukke
seizoen maakt het echter onmoge
lijk, dat elke plaatselijke V.V.V.
op de hoogte is van de stand van
zaken op hotel- en pensiongebied
in andere gemeenten. Om onnodig
geloop en getelefoneer te voorko
men kunnen we meedelen, dat
elke V.V.V. van dag tot dag bij
houdt hoeveel ruimte er is in de
plaatselijk hotel- en pensionbdrij-
ven. Wie op de hoogte wil zijn,
schrijve dus rechtstreeks naar het
betrokken informatiekantoor van
de V.V.V.
FLKE DAG verschijnt ook de kamp
krant. „Het Sufferdje". Deze naam
is gekozen, omdat ieder can plan tea*
peel te slapen en de rest van de tijd
FRANKRIJK ZIET PIEREMENT
poor onze waterbouwkundigen hele
maal ten top. De toeristenindustrie
van Marken en Volendam hadden ze
weliswaar niet overgeslagen, maar ze
bleken zeer wel in staat te zijn door
deze schone schijn heen te kijken.
Een bezoek aan Amsterdam, met
rondvaart, en een bezichtiging van
Haarlems Sint Bavokerk luidde het
bezoek aan Leiden in. Daarna zou Den
Haag nog worden bekeken, met tot
slot een bezoek aan Middelburg.
De heer Boiuin oefent het beroep
uit van decorateur, dat wil zeggen:
hij houdt zich bezig met het opsieren
van interieurs van schepen. Zo heeft
hij gewerkt aan boord pan de lie de
France, de Liberté en de zo tragisch
ondergegane Normandie. Van tijd tot
tijd reist hij naar Engeland om op
scheepswerven aldaar in aanbouw zijn
de Franse lijnschepen van een passen
de betimmering en wat dies meer zij
te voorzien. We hebben hem aange
raden ook een kijkje in Rotterdam te
nemen, want wat de gezelligheid van
onze schepen betreft kunnen we een
vergelijking met het buitenland toch
wel doorstaan.
Druk seizoen
mee, dat we nog wel eens op
het inlichtingenkantoor van de
Leidse V.V.V. vertoeven. Het is
ons opgevallen, dat talrijke men-
TreJc-tor
TOR vroeg aan een
soortgenoot:
„Hoe toch komt uwe tors zo
groot?"
,J)at moogt," zei d' ander„gij
wel weten:
Ik houd van veel en lekker eten.
Maar heb 'k er dan nóg honger bij,
Dan zegt men trektor tegen mij."
1YA ELKE FILM van Danny Kaye ver-
wonderen wij ons over de enorme
kwaliteiten van deze speler.
Zo ook deze keer ln de rolprent „Af
kloppen", waarin hij de dolste en dwaaste
situaties ontketent. Maar behalve door
het grappige van de toestand, slaagt hij
er ook altijd in door mimiek, gebaar en
taal de toeschouwer aan het lachen te
maken. Het is dan ook geen wonder, dat
hij in deze film. waarbij hij in een spion-
nageschandaal wordt verwikkeld, talrijke
avonturen beleeft.
Danny Kaye is een buikspreker en met
zijn twee poppen is hij een vermaardheid.
Ongelukkig genoeg heeft hij zijn onder
bewustzijn niet meer in bedwang en hij
laat zijn poppen dingen zeggen, die hij
zelf niet durft uiten. Intussen zijn er
geheime plannen gestolen en door een
samenloop van omstandigheden komen die
plannen terecht in de poppen van Danny,
die dezelfde nacht nog naar het buiten
land vertrekt voor een medisch onder
zoek. Twee concurrerende spionnageben-
den zitten achter de plannen aan en men
kan begrijpen, dat de poppen van Danny
en hijzelf er daarbij danig van langs
krijgen.
Enfin, het zou Jammer zijn het gehele
verhaal te vertellen. Het plezier ls er
dan af. Vast staat, dat wie enkele uren
smakelijk en hartelijk wil lachen bij „Af
kloppen" aan het juiste adres is ln Rex.
(Humoristische verwikkelingen in spion-
nage-verpakking).
Korporaal Wanhoop
Formby over het doek, afwisselend als ge
meen soldaat, soldaat eerste klasse, kor
poraal en ten laatste sis sergeant van da
befaamde Home Guard. Men moet het da
Britten nageven, dat zij de kunst ver
staan de draak te steken met allerlei na
tionale instellingen. En zo'n instelling was
stellig de burgerlijke verdediging, opge
zet om een Duitse invasie te keren. Dat
gebeurt dan op de manier van elkaar de
loef afstekende afdelingen van de Horna
Guard, waarbij de rivaliteit tussen twee
dorpen op handige wijze wordt gesubli
meerd tot een soort padvindersspel van
mannen-in-unlform. George beleeft de ge
bruikelijke avonturen van een val ln een
regenton, ingewikkelde aanrijdingen, met
ais bekroning zijn verovering van een
vijandelijk hoofdkwartier met een zelfge
maakte tank.
(Spelend en zingend met George op
manoeuvre).
Gitaren der liefde
In Trianon draalt deze week „Gltarren
der Liebe", een moderne versie van da
Duitse operette-film. Modern ln die zin,
dat de zwierige walsmuziekjes van
Strauss en Lehar hier plaats hebben moe
ten maken voor de smeltende violen van
het populaire orkest van Mantovanl, dat
men in vele nummers beluisteren kan. Da
werkelijk heel prettige stem van Vico
Torrianl zorgt voor de zoetgevooisds
wijsjes, die zoals gewoonlijk aan elkaar
geregen worden door een onbenullig,
maar vriendelijk verhaal, waarin een
zanger en een zangeresje elkaar na vela
misverstanden ln de armen sluiten, ter
wijl zij door Mantovanl's orkest bege
leid bun schoonste duet zingen.
(£en film met een aardig verhaal en
veel goed gezongen liedjes).
