öe'mooiste dag nan mijn leien
Het probleem der Duitse
„bezet ti ngski nderen"
Getuigen
wrede
vertellen over
politie-methode
de
El Principe sin Protocolö
K.L.M.-bemanning werd voor
Prinselijk gezelschap aangezien
MS
Chefarine4
Prof. dr J.
Bijbelavond
II
in
Bavinck
de dalem
5
WOENSDAG 20 JULI 1955
ONGEVEER 350.0(10 GEVALLEN
Geen hoop op alimentatie voor
de verlaten vrouwen
(Van onze correspondent)
OP ONGEVEER 350.000 wordt het aantal onwettige kinderen geschat,
dat de geallieerde soldaten in Duitsland sinds het einde van de
oorlog hebben achtergelaten. „Bezottingekinderen" heetten ze vroeger,
„N.A.V.O.-kindeien" sinds West-Duitsland op 5 Mei j.l. souverein en lid
van de Westelijke verdedigings-organisatie werd. Ongeveer 3.B00 van
deze kinderen zijn van gemengcen bloede, de vruch'en van relaties tus
sen neger-soldaten en Duitse vrouwen. D e kinderen heten „Toxis".
Bovendien 7.Un er in West-DuiUland
ongeveer 50.000 ..soldaten-bruidies", die
door hun geallieerde soldaen-erhtgenoten
in de steelt zijn gelaten en die met z'n
allen een bedrag van meer dan een mil
liard mark aan nimmer betaalde alimen
taties te vorderen hebben. Wat de finan
ciële zorg voor de bczettlngsklndcren be
treft: die komt voorlopig neer op de
schouder van de Westduitse belasting
betaler. Elk kind kost de Westduitse
schatkist gemiddeld 600 tot 1.000 mark
per Jaar.
Het was vóór 5 Mei jl. niet mogelijk
om een geallieerde militair te doen ver
volgen wegens nalatigheid in alimenta
tieplicht jegens in de steek gelaten Duitse
echtgenoten, noch voor onderhoudsplicht
hunner grotendeels onwettige kinderen
En voor de verlaten Duitse vrouwen en
reeds ter wereld gebrachte bezettings-
kinderen van vóór 5 Mei is er ook nu
weinig hoop op alimentatie en onderhoud
door geallieerde echtgenoten en vaders.
De herwonnen Westduitse souvereinl-
teit zal alleen ten goede komen aan Duit
se vrouwen, die in de toekomst nog door
hun N.A.V.O.-echtgenoten zullen worden
verlaten, of kinderen van N-A.V.O.-mili
tairen, die nog ter wereld moeten komen
Tegen die N.A.V.O.-echtgenoten en
-papa's zullen Westduitse gerechtshoven
in de toekomst handelend kunnen optre
den en vervolgingen wegens alimentatie-
en onderhoudsplicht kunnen instellen.
De Münchense advocaat mr Luis Jedel-
hauser heeft zich het lot der Duitse sol
daten-bruiden en bezeftingskinderen aan
getrokken, overigens in het besef, dat hij
tegen windmolens vecht. Hij staat aan
het hoofd van een organisatie, die zich
noemt: „Vereniging tot het verlenen van
steun aan onwettige soldaten-kinderen in
Duitsland.
WANBEGRIP
In zijn bureau aan de Zonnenstraat in
Münohen stapelen zich de brieven op van
teleurgestelde en vertwijfelde Duitse
vrouwen en moeders, voor wie de zon
allerminst schijnt in de Zonnenstraat.
Véél kan mr Jedelhauser niet doen en de
vrouwen begrijpen meestal niet, dat het
hem aan de wettelijke hand ontbreekt,
waarmede hij een vuist zou kunnen ma
ken. Hij heeft zich gewend tot de vroe
gere geallieerde Hoge Commissarissen in
Duitsland (thans de ambassadeurs hun
ner respectieve landen in Bonn). Hij heeft
geschreven naar de presidenten van
Amerika en Frankrijk en aan de vroe
gere Engelse premier Sir Winston Chur
chill. Maar die konden hem ook niet hel
pen. De bommen, die hij in de vorm van
Jhr Quarles van Ufiord
gecremeerd
Onder zeer grote belangstelling is gis
termiddag in Driehuis-Westerveld het
stoffelijk overschot van Jhr. H. G. A.
Quarles van Ufford gecremeerd. Hij was
voorzitter van de A.V.R.O., consul van
Noorwegen, voorzitter van de Vereniging
van Vrienden van het Residentieorkest
en overleed Vrijdagmiddag aan een hart
verlamming. In het crematorium werd al
leen het woord gevoerd door de Noorse
predikant ds. Terjesen uit Rotterdam.
Bij het binnendragen van de baar speel
de het orgel Griegs „Letzter Frühling".
Na de woorden van de Noorse predikant,
werd het Noorse lied „Ved Rundarne"
gespeeld en tijdens het dalen van de baar
„Abide with me".
Onder de zeer talrijke aanwezigen wer
den opgemerkt mr. L. A. Kesper in zijn
functde van regeringscommissaris voor het
Radiowezen, mr. M. P. Bajetto, namens
het departement van O., K. en W., H.
Akre, consul van Noorwegen te Rotter
dam, J. W. Lebon, secretaris van de Ra
dio Unie, mr. J. A. W. Burger, voorzitter
van de V.A.R.A., D. Pereboom, namens
de N.C.R.V. en namens de A.V.R.O. zelf
de wnd. voorzitter dr. H. Molhuysen en
de directeur, de heer D. Repko.
Minister Donker:
Uitbreiding loterij geen
principiële kwestie
(Van onze Parleménteredactie)
De regering is van mening, dat bij de
uitbreiding van de Staatsloterij van vier
tot zes series per loterij geen principiële
vragen aan de orde zijn. Aldus schrijven
de ministers Donker en Van de Kieft in
de memorie van antwoord op het voor
lopig verslag der Eerste Kamer over liet
wetsontwerp tot wijziging van de Loterij-
Een wijziging van het stelsel van de
Staatsloterij verdient naar het oordeel der
bewindslieden geen aanbeveling. Ook be
staat er huns inziens geen aanleiding, de
opbrengst der loterij te reserveren voor
culturele doeleinden.
Men mag aannemen, dat de vergroting
van het aantal staatsloten de bes'lijding
van de activiteit van verboden loterijen
vergemakkelijkt. Wanneer het publiek ge
noeg Staatsloten kan kopen, zal men het
niet in een andere richting zoeken. De
ministens beschikken niet over voldoende
gegevens om te kunnen zeggen hoe groot
de omvang is van de verboden loten-
handel.
Bij de nieuwe regeling zullen jaarlijks
501.000 loten worden uitgegeven. Dit Is
per jaar ongeveer één lot per 20 inwoners.
Voor deze loten zal het publiek f 10.320.000
betalen, of ca f4 per inwoner per Jaar.
Aan prjjzen en teruggaven komt van dit
bedrag ongeveer f 30.000.000 bij het pu
bliek terug. Per inwoner zal dus per saldo
jaarlijks ongeveer één gulden aan de
Staatsloterij worden besteed.
Poolse vluchtelingen te München
hebben medegedeeld, dat de R K. primaat
van Polen. Stefan kardinaal Wvsz.nski
uit het directe toezicht van de polite is
ontslagen en waarschijnlijk in een kloos
ter verblijft
een schildering van het lot der bezet-
tingskirderen op de tafels van de hoge
heren legde, waren blindgangers.
Mr Jedelhausers bemoeienissen zullen
zonder resultaat blijven, zolang de be
staande rechtsregelingen niet worden ge
wijzigd en daarop is. na de opheffing der
geallieerde bezetting, weinig kans Hi.i
erkent, dat er in de landen die door de
Duitse troepen beze' zijn geweest mis
schien we! een gelijk aantal kinderen
met Duits bloed in de aderen ter wereld
is gebracht, waarvan de papa eveneens
onbekend is. Daarom wil hij het pro
bleem van de soldaten-bruidjes onge
acht van welke landaard en de bezet-
tings-kinderen ongeacht de landaard
van de papa's, die zonder achterlating
van adres zijn vertrokken van een
geheel andere kant aanbakken. Hij wil
een soort internationale „vader-opspo-
ringsdienst" in het leven roepen, een
idee, waarvoor hij ook in het buitenland
steun hoopt te vinden. Er zijn landen,
waar men zich om het buitenechtelijke
k "d weinig druk maakt. In Italië. Frank
rijk en ook België, heeft hij voor zijn
olan weinig belangstelling kunnen wek-
Maar mr Jedelhauser geeft dé hoop
nog niet op. Voor het overige gelooft mr
Jedelhauser. dat hij in hun onderhouds
plicht nalatige geallieerde papa's voor
een Duitse rechtbank kan doen vervolgen
(op grond van Westduitslands hei-wonnen
souvereiniteit). zolang zij nog in W.-duits-
land zijn gestationneerd. Daartoe heeft
mr Jedelhauser thans enige proefproces
sen aanhangig gemaakt, waarbij zal moe
ten worden uitgemaakt, of men nu in
derdaad voor de Westduitse deurwaarder
de toegang kan verkrijgen tot de gealli
eerde kazernes, die de gerechtsdienaar
tot dusverre was ontzegd Helaas bestaan
te dien aanzien, zo kort na de 5e Mei.
nog maar zeer vage richtlijnen.
DE ..TOXIS"
Een zeer bijzonder probleem vormt dat
van de bezettingskinderen van gemeng-
den bloede, de „Toxis". Hun lot is ge
schilderd in een tragische Duitse film
Der dunkle Stern". Het merendeel is
door hun beschaamde moeders verlaten
Voor velen is niet eens een tehuis. Zij
schjjnen voorbeschikt voor het circus
(het thema van de film .Der dunkle
Stern") Er zijn gevallen bekend, waarin
„Toxis" niet tot scholen werden toege
laten. Bijna 10 pet. dezer onwettige
„Toxi"-kinderen wordt door de moeders
voor adoptie beschikbaar gesteld en dat
is dan meestal nog het summum van zorg,
omdat de meestcn gewoon in de steek
worden gelaten of de straat op gestuurd.
No? meer is men bevreesd voor de toe
komst van deze kinderen in Duitsland
De oudsten zijn thans ongeveer 9 jaar
Over een jaar of wat zullen zij nieuwe
problemen voor de Duitse maatschappij
scheppen.
Deel van het kabinet bij
ir Thijsse (deltaplan)
Minister-president dr. W. Drees en de
ministers Algera, Beijen. Witte en Luns
hebben in gezelschap van de directeur-
generaal van de Rijkswaterstaat gisteren
een bezoek gebracht aan het waterloop
kundig laboratorium in Delft.
De gasten werden rondgeleid door de
directeur van het laboratorium, prof. ir.
J. Th. Thijsse.
Dit bezoek zou nauw verband houden
met de komst van Paul Henri Spaak, de
Belgische minister van buitenlandse za
ken, die Vrijdag eveneens het waterloop
kundig laboratorium zal bezoeken en met
de Nederlandse regering besprekingen zal
voeren over de gevolgen van het Delta
plan voor België, speciaal wat betreft de
Antwerpse haven.
B en W. van Amsterdam hebben de
raad voorgesteld op zijn verzoek eervol
ontslag te verlenen aan prof. mr dr G.
H A Feber als buitengewoon hoogleraar
In de criminologie aan de gemeentelijke
universiteit aldaar m.i.v. 19 Sept.
lekker
gezond
voordelig
Vraag ooit eens Stegemon's andere
leverspecialiteiten: Saksische en
Berliner leverworst, leverkoas etc.
Stratenmakers en metselaars
in Rotterdams bouwcentrum
Landelijke wedstrijd voor
jonge vakmensen
(Van een onzer verslaggevers)
In een grote tent achter het bouw
centrum te Rotterdam zijn gister
ochtend 72 jonge metselaars begon
nen aan een werkstuk, dat elk
hen kans geeft op het behalen
de hoogste eer, de beste van allen
genoemd te worden. Van 31 techni-
sche scholen nemen in totaal 62 leer
lingen aan de Derde Nationale Met-
selwedstrijd deel.
Een van deze scholen, Concordia Inter
Nos te Amsterdam, moet vechten om hel
behoud van de fraaie wisselprtös, de zil
veren troffel. Daarnaast zyn er nog tien
deelnemers, voortkomend uit het zg.
leerlingenstelsel,-jongens dus. d'ie hun
opleiding gedeeltelijk in de practpk ge
noten hebben. Dit jaar voor het eerst is
er bovendien een wedstrijd in het straat-
maken met klinkers, waaraan tien jon
gens en tien helpers deelnemen.
Elk van de deelnemende metselaars is
een jongeman waar een goed vakman In
steekt. Want iedere school met een cur
sus metselen vaardigt jaarlijks haar
twee best geslaagde leerlingen af naar
Rotterdam. De nummers één zitten in
de A-groep en de nummers twee in d<
B-groep. Voor beide groepen zijn aparte
werkstukken ontworpen, evenals
de deelnemers in groep C. die van
leerlingenstelsel.
Rustig fluitend met de gramofoonmu-
ziek werkten de jonge knapen voort.
Steen na steen langs een strakgespan
nen touwtje keurig op z'n plaats. Zo
de Prins zónder tam-tam
Wat zo'n goodwillreis voor onze nationale
K.L.M. betekent, is moeilijk in cijfers uit te
drukken. Vlagvertoon is in Zuid-Amerika de beste
manier van reclame en telkens wanneer de mooi
opgepoetste „kist" met liet prinselijk wapen op
de vliegvelden neerstreek, waren er honderden
toeschouwers. Geen wonder, dat de Prins, wie het
vliegen en de K.L.M. na aan het hart liggen, vaak
een lans voor deze maatschappij heeft gebroken
en als ik mij niet vergis is het opnemen van
Chili en Peru in het K.L.M.-net een gevolg ge
weest van de besprekingen die door de Prins wer
den ingeleid. Daarbij dient ook vermeld, dat de
K.L.M.-bemnnningen van de speciale vliegtuigen
j hun beste beentje hebben voorgezet, wat eens
j heeft geleid tot een allervermakelijkst incident.
I
gewoonte, dat de Prins direct
Voor zestig
man koffie
niet
mogelijk
door
HANS KIEV ID
in Ecuador. Het is de Op iedere re
ceptie was er
aankomst in een land ziin opwach- steeds diezelfde
ting maakt bij de president. Dit is hartelijke onge-
E^'wbFïllMn'T'n S: tafb.
landse zijde de gezant, en de adju- da"k het tbe"
danten tegenwoordig zijn. Zo zou- minnelijk optre-
den ook in Ecuador de rest van den van Prins Bernhard. Deze
het gevolg en de KLM-ers alvast foto geeft een beeld van de ont-
Quito
het gemeentehuis gaan,
de Prins ereburger
worden verklaard.
Maar door een vergis
sing, of zoals de KLM-
menson later zelf ver-
klaarden, door verblln-
iding (van het goud op
hun mouwen) werd de
KLM-auto voor het pre
sidentiële paleis geloodst .kennelijk
in de veronderstelling dat daarin
•de Prins zou zitten. Zodra gezag
voerder Van der l^as uitsteeg, klon
ken §g
i
vangst in Bogota (Colombia).
blijven een verkeerde landing maak
te. Trouwens men kon het de solda
ten van de eregarde al van het ge
zicht lezen: die mannen, ja dat be
grepen ze, maar wat dat ene geüni
formeerde meisje (de stewardess)
daar bij moest Dat was een van
de weinige keren, dat de KLM tegen
woordig was bij een intieme begroe
ting van Prins en president!
Zo is Nederland
De volksliederen klonken en stram
in de houding wachtten de KLM-ers
verbaasd maar keurig
De reizen leverden altijd v
grappige incidenten op, die
moeite waard zijn, te worden mede-
de rol, de gebeurtenissen af. Deuren gedeeld. Dat was allereerst al op de wagen, kennelijk geen aanhanger
langzaam, statig Hollandse tentoonstelling in Mexico, de presidentspartij, al als
en zelfs directeuren hamers en
schroevendraaier^ gingen hanteren
en hun Mexicaanse hulpjes in zulk
onverbloemd Hollands tot spoed
maanden, dat er behalve de faam
van onze producten het bezinksel van
onze taal in Mexico is achtergeble
ven. Het noodlot wilde ook, dat in
het jaargetijde, waarin het nooit in
Mexico regende, net uitgerekend tij
dens de tentoonstelling een wolkbreuk
optrad, die de halve stad en de hele
tentoonstelling onder water zette. De
Mexicanen namen het nogal laconiek
op. Wat wil je. zeiden ze: Die Hol
landers brengen een tentoonstelling
hier „Zo is Nederland" en zelfs de
regen hebben ze georganiseerd!
In Mexico werd ook een bezoek ge
bracht aan de waarlijk schilderachti-
zulke ge studentenstad. Daarna ging men
el de de moderne woonhuizen bezoeken.
aarbij de chauffeur van onze pers
die als alle tentoonstellingen i
in de termen
Samen met majoor Gerben Sonderman (links) maakte Z.K.H. een
ochtendrit te paard door de prachtige omgeving van Punte del Esto
(Uruguay).
taar weggaf: „Ja, die paar ongeluk-
-- maar de
u niet te
j gerustge
steld, dat dit niet een zuiver Mexi
caans foefje was. In die woonflats
echter werd willekeurig aan een huis
aangebeld en zo stond daar ccn huis
vrouwtje met schortje voor ineens
tegenover een zestigtal nieuwsgierige
mannen. Ze was over deze huisvre
debreuk bepaald onthutst en zei een
kopje koffie te willen aanbieden, als
ze maar zestig kopjes had gehad
Des avonds stond ze met schortje en
Prins in alle kranten van Mexico en
dat zal dat mevrouwtje die morgen
wel echt niet hebben gedroomd. De
Prins woonde daar ook nog een
'ecstje bij
ie klederdr
-■r echt plezier in. al wisten ze er het
fijne niet van. wat die meneer mei
lie anjer in het knoopsgat, eigenlijk
kwam doen. Pas toen hun werd ver-
eld. dat die meneer ook vier k:nder
jes had, werd er voor hen duidelijker
sal gesproken.
illerprinsen
In Vera Cruz viel het bezoek Juist
.amen met Allerheiligen en Allerzie
len. welke dagen in het Katholieke
Mexico van grote betekenis zijn De
antvangstfestiviteitcn werden dan
ook uitgesteld tot de dag daarna, die
volgens een krant in die plaats maar
meteen Allcrprinsen werd genoemd.
weinig mogelijk knoeien met de specie
was het parool, want de nauwlettend
toeziende jury oordeelde ook ovèr de
netheid op het werk
Naarmate de wedstrijd vorderde, nam
evenwel het gerucht toe, want nu moes
ten ook ronde en schuine verbanden
worden gemetseld. Het kappen van de
bakstenen in de juiste vorm maakte dat
een heldere klank zich door het geroe
zemoes mengde
Deze klank viel ook b\j de stnaatma-
kers. te beluisteren. Zü moeeten een
stuk klinkerweg leggen en wel zodanig
dat er een modelstraat in die tent kwam
te liggen.
Voor deze eerste wedstrijd heeft de
gemeente Rotterdam het zand, de klin
kers, trottoirbanden en zelfs de straat-
kolken geleverd, zodat vanmorgen alles
kant en klaar lag. Vanmiddag om twaalf
uur moeten alle werkstukken klaar zijn
of zover voltooid, dat de jury een eind
oordeel kan vellen. Daarna is er in het
bouwcentrum een gemeenschappelijke
maaltijd tijdens welke de minister ran
volkshuisvesting en wederopbouw, ir H.
B. J. Witte de individuele prijzen en de
zilveren troffel zal uitreiken.
De toenemende belangstelling voor
metselcursussen op technische scholen
blijkt uit het feit dat, sedert 1953 toen de
landelijke wedstrijden voor het eerst
werden gehouden, vijftien technische
scholen toestemming hebben gekregen
voor het inzeilen van zo'n cursus. Het
aantal deelnemende scholen is dit jaar
ca 50 pet hoger dan in 1954.
4-voudige combinatie, een
wetenschappelijk succes)
Een belangrijke ontdekking op geneeskun
dig gebied is „synergismus. Hiermede
wordt bedoeld de wederzijdse versterking
van de werking van verschillende genees
middelen. De vier middelen verenigd in
(Hefarine„4"-«Ik afzonderlijk al beroemd -
werken tezamen nóg beter. Ze helpen ook
dan, wanneer andere middelen falen en
doen werkelijk wonderen I
TEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 T
(Van onze speciale verslaggever)
IN DE STUDEERKAMER van prof. dr J. H. Bavinck aan de Hertog
Hendriklaan in Baam hangt onmiskenbaar de sfeer van het verre
Indonesië. Daar werkte dr Bavinck een groot gedeelte van zijn leven
en dat andere deel, dat hij er n i e t doorbrengt, is tóch helemaal aan
de zending en aan Indonesië gewijd. Er staat een prachtige kop van een
Balinees man op de schoorsteenmantel. En een Javaanse schilder heeft,
met een verwonderlijk gevoel voor symboliek, een schilderij gemaakt
van de Javaanse voorstelling van het Christendom. De engelen er op
zijn wajangfiguren, maar het is van dezelfde kraent als een oud kerk
raam!
Prof Bavlncks gedachten houden
zich veel bezig met die prachtige
jaren, die hij als missionnair predikant
doorbracht in Solo. Daar spelen ook de
mooiste herinneringen uit zijn leven.
..We hadden er bijbelclubjes van vijf
leden elk Dat was een zeer merk
waardige instelling, want de leiders en
de onderleiders van die clubjes waren
ook weer georganiseerd in clubjes van
vijf en zo was het een heel sneeuwbal
systeem. Tot diep in de Mohamme
daanse wereld hadden we zo contacten
weten Ie leggen.
Deze bijbelclubs kwamen bijeen in
de pendoppo. het woonhuis van het ge
bouw. dat we in Solo bezaten. Achter
die pendoppo ligt de zgn. dalem. Dat is
een familieheillgdom, waar je als ge
woon bezoeker nooit komt. Maar in die
dalem hielden we de grole bijeenkomst van de leiders der clubjes van vijf. Als
we daar bijeenzaten, voelden we ons als kinderen van God bijeen in zijn huis
We zaten daarbij allemaal op de grond en omdat het in die dalem altijd donker
Is, zetten we allemaal een Javaans kandelaartje met een kaars voor ons We
gingen in een kruisvorm zitten en daardoor zaten wii dus rond een lichtend
kruis. We zongen er een. alleen voor deze bijeenkomst bestemd lied en een
volgende bijzonderheid was. dat we er alleen laag-Javaans spraken. Alle ver
schillen vielen dan weg en het werd gemakkelijk om ons tegenover elkaar uit
te spreken.
Een kind vertelt
"CV werd altijd een gedeelte uit de Bijbel besproken, maar één van de kinderen
-Li want het wa.s jeugdwerk en de bezoekers waren tussen de 14 en 16 jaar
oud kreeg steeds gelegenheid om te vertellen hoe zij of hij tot het Christendom
gekomen was. Vooral de kinderen die pas de grote keus gedaan hadden. ZIJ kwa
men alle uit Mohammedaanse gezinnen.
Die avond die ik als een van de mooLste van mijn leven beschouw ver
telde een 15-jarig meisje, dat ze van haar jongste jaren af het land aan het
Christendom had gehad. Haar vader en moeder waren haar daarin voorgegaan.
Toch was zij op de Zendingsschool gekomen, omdat het zo'n goede schooi was.
Maar bij de Bijbelles zo vertelde ze hield ze altijd de oren stijf dicht. Ze
hoorde niets van hetgeen er gezegd werd. want dat wilde ze niet.
Tot een jonger zusje stierf. Toen was zij zó van streek, dat ze verga t om de
vingers in haar oren te houden. De bijbelles boeide haar zo. dat ze bleef luiste
ren en. na schooltijd, een bijbel kocht.
Als een hongerig kind had ze zich op de lectuur van het Woord geworpen, tot
haar vader merkte, dat ze 's avond» bijbel las. Hij kwam een* onverwachts de
kamer binnen, was verschrikkelijk boos en verscheurde de bijbel. En hij zei-
„Kind beloof me. dat je er nooit en nooit meer in zult lezen!".
Hel kind was moe en verschrikt. Het beloofde het. maar toen ze eenmaal in
bed lag, moest ze maar stpeds denken aan die woorden: „Wie mij verloochenen
zal voor de men-sen. die zal Ik verloochenen voor mijn Vader. Die in de hf melen
Is". Dat werd een obsessie. Ze stond op. ging naar de kamer van haar ouders en
trok haar belofte in.
Er volgde toen een héél moeilijke periode voor haar het was een kind van
15 jaar! maar ze bad veel en ze kreeg toestemming om lid te worden van een
clubje van vijf. En zelfs werd ze leidster.
En het wonderlijke van haar geschiedenis wa-s het slot. Ze zei: „Mijn gebed is
verhoord, er is helemaal geen weerstand-meer thuis".
Toen prof. Bavinck in 1934 Solo verliet, was ze nog niet gedoopt. „Dat deden
wij nooit. Als de oudere er tegen waren, zeiden we: „Wacht tot je zelfstandig
bent en beslis dan zelf."
Het is onjuist in zo'n gezin een conflict te scheppen.
De bijbelclubjes bestaan nog. Het is een goed systeem, dat rijke vruchten heeft
afgeworpen. Maar bijbelschetsen schrijven, zoals vroeger voor deze clubjes, kan
ik niet meer. Ik ben het klimaat ontwend."
DE TOESTAND IN INDONESIË
Japanse tijd;
Erfenis uit de
goedwilligen machteloos
U/HE IN HET INDONESIË van na de souvereiniteits-overdracht hier en
daar achter de schermen heeft kunnen kijken, verwondert zich niet al
te zeer meer over de mishandeling, waaraan de verdachten en .getuigen
in de beruchie processen te Djakarta blootstaan. Deze politie-methoden
zijn reeds sinds enkele jaren „normaal" en de betrokken politiemensen
weten vermoedelijk in de meeste gevallen niet anders, dan dat zoiets nu
eenmaal bij een verhoor noodzakelijk is.
Hoe kan het ook anders:
Hjken opgeleidvan hen is
i groot deel
jongs af in
dergelijke praktijken opgeleid, en heefi
misschien zelf wel eens aan den lijve
ondervonden.
De Japanse Staatspolitie, de Kempetai.
heeft deze mishandeling als onderzoek
methode in Indonesië geïntroduceerd De
Japanners namen na enige tijd Indone
sische jongelieden in diienst, meestal kam
pongmensen van geringe ontwikkeling
die als hulp-agent of hul-p-soldaat optra
den. Veel van dergelijke Individuen, die
dus op „politie-ervaring" konden bogen,
jn na de souvereiniteitsoverdracht door
Ie Indonesische Staatspolitie in dienst ge-
Zij hebben nooit een normale
vooroorlogse opleiding genoten. Al hun
kermis en ervaring s'ammen uit de Ja
panse tijd. toen de „waterproef", de mis
handeling met knuppels en nog een ganse
reeks andere gruwelijkheden, tot het da-
ze'.ijks bedrijf van het opsporingsappa
raat behoorden. Trouwens, ook in het
ager waren slaan en trappen gebruike
lijk. Een klap in het gelaat, of een flinke
trap tegen de schenen, betekende voor
?en Japans soldaat nipt meer dan een
„lichte berisping". Wij hebben het vaak
tien gebeuren, en de soldaten vertrokken
daarbij geen spier op hun gezicht.
Wij waren getuige
DEN JAAR of twee geleden waren wij
J-J getuigen van de arrestatie van een
inbreker. Alvorens de man naar het po-
rerd eeleid. mishandelden de
agenten hem zodanig met wapenkolven
geschoeide voeten, dat de man. die
geen enkel verzet had geboden, tenslotte
één bloederige massa moest worden
weggesleept Toen wij aan één der Indo
nesische politiemensen vroegen, waarom
dat toch deed. omdat het slachtoffer
in 't geheel niet tegen zijn arresta
tie had venzet, bleken de beulen ten zeer-
verbaasd over zulk een naïeve opmer
king. Het was toch duidelijk dat de man
ergens had ingebroken. Welnu....
ander geval zagen wij. hoe een
"envoudige Indonesiër, die voor een
uiterst lichte overtreding op het politie
bureau ontboden werd, nog vóór hem Iets
was gevraagd een paar rake klappen in
het gelaat kreeg. Behah-e het slachtoffer
was er op het overvolle politiebureau
niemand, die ook maar met zijn ogen
knipperde.
Hiermede is niet gezegd dat élle leden
van de Staatspolitie dergelijke methodes
toepassen of maar goedkeuren Er bevin
den zich bij dit apparaat nog verscheide
ne „Old Hands", politiemannen uit de
zozeer gesmade .Jcoloniale tijd", die zich
niet tot dergelijke methoden laten ver
leiden: Wij hebben nog slechts kort ge
leden op een politiebureau in Indonesië
openlijke betuigingen van afkeuring, er
gernis en weerzin tegen het optreden
van de Staatspolitie m de Djakariaanse
processen gehoord. Dat dit geschiedde ln
tegenwoordigheid van een Nederlander,
wil heel wat zeggen. Het waren kennelijk
uitingen van een overkropt gemoed.
Maar deze mensen van „tempo Doe-
loeh", van vroeger, verkeren blijkbaar in
rie minderheid cn bovendien heeft hun
stem maar weinig gezag. Ze behoren im
mers niet tot öe „helden der revolutie"
Zij zijn de politiemannen van een koloni
aal regiem geweest. De „Helden" zijn al
leen zij. die na de souvereiniteits-over
dracht bij de politie zijn gekomen, lieden
zonder enige behoorlijke scholing, die
door het uitvallen der Nederlandse lei
dende polltie-functlonarissen, de krank
zinnigste promoties maakten.
IA OOR DERGELIJKE figuren Is het
apparaat der Staatspolitie in Indo
nesië vergiftigd. Bovendien bloeit ook in
politie-kringen de corruptie. Iedere
ohauffeur hoeft altijd een paar bankbil-
jetjes gereed om ze de agent, die hom
bekeurt en zijn rijbewijs wil zien. tege
lijk met dit document Jn de hand te
stoppen.
Wij weten met zekerheid, dat er ook
In de hoogste leidende kringen van de
Indonesische Staatspolitie mensen rijn,
die dit niet alleen ten diepste betreuren,
maar die er graag eens de bezem door
zouden willen halen. Maar het 8antai
goed-opgeleide cn betrouwbare politie
autoriteiten is té gering om een enigszins
redelijke controle mogelijk te maken. De
organisatie is zwak en chaotisch, een
euvel van vrijwel e'.k ambtelijk appa
raat in Indonesië
Het meest tragische van <flt alles is
eigenlijk nog. dat zij. die op het ogenblik
achter de schermen aan de touwtjes trek
ken. de communisten, In een dergelijke
schoonmaak geen enkel voordeel z en.
Een slecht, corrupt en wreed politie-ap-
paraat komt de communistische partij tn
Indonesië's huidige politieke bestel zeer
wel te stade: zij is reeds voldoende in
die kringen geïnfiltreerd om de zekerheid
te hebben, dat dit apparaat de volgelin
gen van Moskou zoveel mogelijk met rust
laat en de oppositie overal zal trachten
de voet dwars te zetten
Er gebeurt dus niets. Niet omdat er
geen figuren zijn die willen ingrijpen,
maar omdat zij eenvoudig dc kans niet
krijgen. Wie zijn mond opendoet. WOPdl
door de politie geëlimineerd.
Enkele zeer voorzichtige, benauwde
stemmen uitgezonderd, bewaart men in
Indonesië over deze dingen dus het stil
zwijgen.
Tot president-curator van de TheoL
School der Chi- Geref. Kerken in Neder
land is benoemd ds W Meljnhout, Chr.
Geref. predikant te Franeker
In verband met het 400-Jarlg bestaan
van de Doopsgezinde gemeente van Dols»
ward ontvangt dit stadje deze zomer veel
bezoek van Amerikaanse Mennonieten
KAuW
WRICLEY
heerlijk - verfrissend
houdt u tn topvorm
tn uw werk en bij sport
