Johannes de Doper» in
de Franse hoofdstad
Eenvoudig en
indringend
Een weg naar de ander
I iterst enthousiasme en uiterst scepticisme
Ergernis en waardering bij het optreden van
Billy Graham in Parijs
Door dr. N. J. Hommes
Honderden protestanten in Frankrijk, vooral in Parijs en omge
ving hebben zich maanden voorbereid voor het optreden van Billy
Graham in de grote Velodrome d'Hiver, dat plaats gevonden heeft
in de week van 59 Juni en nu dus weer tot het verleden behoort.
In de protestantse week- en maandbladen kon men de maanden
vooraf telkens lezen over samenkomsten van voorbereidende comité's
en gelovigen uit verschillende denominaties voor arbeid en gebed.
Uit de voorafgaande voorbereidende acties en gebedssamenkomsten,
waarvan men gedurig kon lezen, kwam men diep onder de indruk,
omdat onze Franse geloofsgenoten zich wel bewust waren van het feit,
dat het een hachelijke onderneming was om in een stad als Parijs
de Amerikaanse evangelist Billy Graham, die geen woord Frans
verstaat en in heel zijn simpel en ongekunsteld spreken, zo radicaal
verschillend met de Franse geest is, te laten optreden.
Men heeft het toch gewaagd en in ge
bed en ernstige voorbereiding zijn optre
den als een feit gesteld. Men mag te
recht bewondering hebben voor dit ge
loofsstuk onzer Franse mede-christenen,
want zo ergens, dan wordt wel in
Frankrijk bevestigd, dat het Evangelie
der Joden een ergernis en der Grieken
een dwaasheid is.
Men moet ook bewondering hebben
voor de innerlijke rust en moed. die de
ze jonge Amerikaanse opwekkingspredi
ker bezit om Parijs uit te dagen vooi
een zo stoutmoedige ontmoeting mei
Jezus Christus, als nooit te voren. Wi«
zou dit ooit hebben kunnen denken. In
de 20ste eeuw in Parijs, stad van licht
zinnig vermaak,stad van scepticisme er
wanhoop, existentialisme van een Sartre,
een getuige van Jezus Christus, die daar
avond aan avond optreedt en op een op
vallend eenvoudige en ernstige wijze
rustig poneert de oude maar geweldige
waarheid van de Bijbel over genade
Sericht, hemel en hel, redding door,
ergang zonder het Kruis.
We leven stellig in een wondere tijd
en hoe men ook over Billy Graham en
zijn methode en aanpak van evangeli
satie moge denken, één ding staat m.i.
toch wel onaantastbaar vast, dat we in
Billy Graham een getuige van Jezus
Christus hebben, zoals er maar enkelen
in iedere eeuw verschijnen. De zaak. die
hij met een overrompelende eenvoud
verdedigt, de boodschap, die hij met
een vaste overtuiging brengt, zij zijn de
onaantastbare credentietroeven
Zender.
Ik meen. dat deza jonge Amerikaan
midden in onze honende, sceptische en
spottende wereld, de woorden van Pau-
lua tot de zijne kan maken, als hij
de Galaten schrijft: ..Voorts, niemand
doe mij moeite aan. want ik draag de
littekenen van den Here Jezus in mijn
•lichaam". Inderdaad draagt deze Ame
rikaanse evangelist als Paulus. zij het
dan op een andere wijze, de bewijzen bij
zich van een onvermoeide en toegewijde
dienstknecht van Jezus Christus te zijn.
Billy Graham is ook een dappere sol
daat van Jezus Christus, die het waagt
om als eens de kleine David enkel
maar met de slingersteen van Bijbel
teksten de reus Goliath van het moder
ne denken en streven tegemoet te tre
den. Niet minder was toch zijn optre
den in Parijs. Een aanvaarden van de
uitdaging van de moderne Goliath, die
in zijn waan en hoogmoed van ongeloof
d« God van Israel hoont.
Parijs ongeloof
Dat het optreden van Billy Graham
ergernis zou wekken en zeker in Pa
rijs, was te voorzien. We herinneren
ons, hoe zijn optreden het vorig jaar in
Amsterdam aanleiding is geweest tot
een uiterst scherpe en felle polemiek
tuaaen Van RandwUck en ds. Buskes.
Van RandwUck heeft toen immers in
de Groene op een uiterst felle, voor vele
Christenen zelfs kwetsende wijze, dit he
le optreden van Billy Graham als pri
mitief en beledigend voor de moderne
mens. veroordeeld. Zijn critiek was ver
nietigend. Ds. Buskes heeft toen scherp
en waardig Van Randwijck van repüek
gediend.
Als onder Christenen reeds zo n uit
eenlopend oordeel is, wat kan men dan
van het ongeloof verwachten? Bovendien
is en blijft het Evangelie, in welke vorm
ook gebracht, een ergernis en aanstoot.
Het Is nu eenmaal wel voor da mens,
maar niet naar de mens.
In Parijs is de ergernis ook niet uit
gebleven.
Het bekende weekblad „Réforme
houdt zich bij monde van zijn hoofdre
dacteur Albert Fin et alsook van een
medewerker zeer serieus en instructief
bezig met de reacties in Parijs.
De nabetrachting van Reforme is ener
zijds van een welwillende opbouwende
critick. anderzijds van een rustige ver
dediging tegen onbillijke critiek.
Nu Billy Graham vandaag in Rotter
dam is. is de Franse nabetrachting stel
lig actueel en leerzaam
De hoofdredacteur van Reforme be
gint met er op te wijzen, dat de ..pu
blieke opinie'' alle eeuwen door ge
lijk blijft Op Pinksteren in Jeruzalem
decreteerde deze ..publieke opinie dat
Petrus en zijn makkers dronken waren.
Enkele jaren later dreef dezelfde „pu
blieke opinie" vriendelijk de «pot met
Paulus in Athene. Volgens Réforme
heeft een sensatiepers van 1955, over
Billv Graham sprekend, de Joden in Je
ruzalem en de Grieken in Athene niets
te benijden. Zij is nog even verwaand
en onwellevend.
Boulevardbladencritiek
Van de zijde van het ongeloof, Is
merkwaardigerwijze het hardst
geschreeuwd over schandaal, ge
kwetste waardigheid en een zich
schamen voor de gelovigen. Re
forme geeft de volgende staaltjes
van boulevard-critiek: „Uw pro
feet is een handelsreiziger. Men
sleept God niet op deze wijze naar
de marktplaatsen, men ver
bindt zijn naam niet met apéri-
tifs, zeep en onderlijfjes, men
verkoopt hem niet met gebaren
van een straatventer en het uiter
lijk van een kappersbediende."
Réforme dient deze verwaande
boulevardcritiek op waardige wij
ze en niet zonder ironie van re
pliek. Een medewerker schrijft:
Johannes de Doper heeft in Parijs
gepreekt. Een Johannes de Doper,
natuurlijk minder ruw in uiter
lijk. die het kameelharen kleed
ingeruild heeft tegen een gabar
dine jas. de armoede tegen een
tamelijk zichtbare welstand.
Te Parijs vertaalde Pasteur Blocher
de toespraak van de Amerikaanse
evangelist.
Toch gelijkt Billy Graham op de Do
per. volgens Réforme, want zijn predi
king is zakelijk dezelfde zowel in zijn
oproep: ..Bekeert U". als in zijn vlijm
scherpe critiek: „Adderengebroed"! Dit
alles is natuurlijk uiterst geschikt om ze
kere zelfvoldane journalisten te misha
gen.
Réforme begrijpt niet. waarom men
zo n kabaal maakt over dit optreden. De
schrijver, hier aan het woord, heeft er
weinig hinder van gehad. Minder in elk
geval dan van de geveinsde verontwaar
diging van hen, die zeggen, de stijl van
Pascal, die ze niet lezen, te prefere
ren boven die van Billy Graham. Wel
heeft hij enige aarzeling tegenover de
propaganda, die op alle muren van Pa
rijs de opdringende glimlach van de
evangelist heeft geplakt in plaats van
het kruis. Maar is Billy Graham een
straatventer en handelsreiziger in het
Evangelie? Met een fijne Franse ironie
schrijft Réforme:
„Bij een straatventer koopt
men zonder iets te verlangen,
door een handige demonstratie en
men ontdekt een of andere dag
een geperfectionneerde groenten-
rasp, een wonderbare spons, waar
mee men geen raad weet in de
handen te hebben. Zou het zo ook
zijn met het Evangelie?"
De feiten spreken een andere taal,
zo merkt Réforme terecht op. Vijf avon
den aaneen heeft Billy Graham een
10.000 mensen getrokken naar de Vélo-
drome D'Hiver. waar anders de wieler
wedstrijden en bokswedstrijden worden
gehouden, daar heeft men nu de Bijbel
gelezen en gebeden. Gaan tienduizend
mensen 5 avonden aaneen naar een
straatventer om zich wat in de handen
te laten drukken?
Hier moet dan toch wel iets anders
aanwezig zijn en dat is ook tastbaar het
geval, hetgeen nog bevestigd wordt door
het feit. dat ruim 2000 mensen de be
slissing namen om meer licht over Je
zus Christus te ontvangen. De smalende
opmerking in de boulevardcritiek. als
zou Billy Graham een religieuze han
delsreiziger zijn, wordt op waardige en
beslissende wijze aan de kaak gesteld.
Réforme merkt treffend op. dat er aan
alle Evangelisatiewerk, twee kanten zit
ten. een menselijke en een goddelijke
kant en het blad verdedigt de Ameri
kaanse prediker door er op te wijzen,
dat Billy Graham zich diep bewust is
van de goddelijke kant. Het getuigt van
hem daarover aldus:
Billy Graham heeft er zodanig
besef van dat hij voor en tij
dens elke campagne duizenden
mannen en vrouwen in het gebed
buigt, een onmetelijke keten van
gelovigen in de vier hoeken der
wereld, die God gesmeekt hebben
voor het welslagen. Hier zijn wij
ver van de handelsreiziger.
Critiek der beschaafde
Cultuurmensen
Naast de smalende boulevardcritiek
is Billy Graham met zijn optreden ook
geattaqueerd door geletterden. Zo is er
door iemand geschreven verontwaar
digd te zijn. dat hij in het land van
Pascal en Pégaq (Frans mystiek dichter
1879-1914, schreef o.a. een drama over
Jeanne d'Arc) zulke armzaligheden
heeft moeten aanhoren. De hoofdredac-
van Réforme merkt ironisch op, dat
hij deze verontwaardiging zou delen, in
dien de lieden van zijn land zich lieten
beïnvloeden door de Bijbel en open
stonden voor Jezus Christus. Helaas is
dit niet het geval.
Daarom is de verontwaardiging ge
veinsd en het beroep der beschaafden
op Grote Geesten als Pascal en Pégaq
er naast. Treffend merkt Albert Finet
in Réforme op. dat Billy Graham zijn
Bijbel vasthoudt als een soldaat zijn ge-
De enige critiek. die deze gelovige en
geletterde protestant, vriendelijk en op
bouwend geuit heeft op Billy Graham,
dat is, dat hij het menselijk intellect
niet moet verachten en beter doet zijn
mank gaande vergelijkingen tussen we
tenschappelijke kennis en kennis van
God voor zich te houden. Voorts heeft
het besef, dat Billy Graham's me-
!n minder geschikt zijn voor het
Franse publiek Hij weet niet van ae in
druk. die een gedeformeerd Christendom
heeft nagelaten. Hij kent de machten
van anticlericalisme en van onverschil
ligheid in Frankrijk niet nog verergerd
door een gespannen politieke situatie.
Dat is ongetwijfeld waar. Wat enkele
vooraanstaande Franse Protestanten ook
als bezwaar voelen, dat is het tekort aan
aandacht voor concrete sociale proble-
Maar ondanks deze stellig juiste cri
tiek, zien zij in Billy Graham een goed
instrument van Jezus Christus.
Zo denkt ook het bekende weekblad
..Le Christianisme au XX sièole" in het
laatste nummer er over. Onder de titel
„Volharden" geeft het een heel hoofdar
tikel als nabetrachting, het roept de af
brekende critici toe: „Doet het dan be
ter en wij zullen U volgen". Het blad
erkent ronduit op de vraag: Waarom de
ze Amerikaan er bij roepen? (een
Fransman laat zich niet graag door een
buitenlander leren! dat geen Franse
dominee of evangelist in staat zou zijn
te doen en te bereiken wat Billy Gra
ham deed en bereikte.
Het eindigt zijn nabetrachting met
een aangrijpend appèl aap allen, die zich
gemeld hebben voor Jezus Christus.
Volhardt nu
Volhardt nu. Laat XJ niet op
nieuw grijpen door de routine van
het bestaan. Leest Uw Bijbel,
Bidt, leeft in gehoorzaamheid aan
Gods Woord, weest actief in Uw
Kerk, Volhardt.
Voorts roept dit kerkelijk weekblad
predikanten en gemeenteleden op om
eveneens te volharden en wel in zorg.
voorbede en liefde tot de zoekers van
Jezus Christus.
Ik meen, dat alle kerken en Christe-
en in Nederland en bijzonder in Rotter
dam de komende dagen volharden moe-
in de voorbede voor deze getuige en
geroepene van Jezus Christus en voor
allen, die door hem getrokken zullen
worden.
Moge het er velen zijn! Wij kun
nen God alleen maar danken voor
de verschijning van deze man.
Hij trekt de duizenden, hij maakt
de gedachten in veler harten
openbaar. Hij is geen straatventer
of handelsreiziger in Godsdienst
artikelen. Hij is als Johannes de
Doper. Hij roept: Bekeert U! Hij
zegt ronduit: Adderengebroed! I
Hij is als Paulus die overal teri
wereld niets anders wil weten
dan Jezus Christus en Dien ge-'
kruisigd.
Dat is het geheim van Billy j
Graham. Het diepste geheim is j
hier de Heilige Geest, die deze
man roept en stuwt. We zien in
de wondere verschijning van deze
Amerikaan bevestigd het wonder I
van Jezus: De geest blaast, waar- j
heen Hg wil en ge hoort zjjn ge
luid, maar Gjj weet niet vanwaar
hg komt of henengaat.
Een close-up van Billy Gra
ham, tijdens de indrukwek
kende samenkomst, vorig jaar
in het Olympisch Stadion te
Amsterdam
(door dr. H. A. Colijn)
Ik heb niet het voorrecht gehad Billy Graham te ontmoeten en
zelf te spreken; daarom kan ik over zijn persoon niet veel anders
mededelen dan wat ik uit persberichten en gesprekken met andere
personen, die hem wel persoonlijk hebben ontmoet, kan opmaken.
Wel heb ik veel gele- dat deze boodschap recht doet op een eenvoudige
zjjn tot je ziel doordrong
Enge- in je iets wakker maak-
kruistochten
land, Schotland, Frank
rijk en Duitsland, ter
wijl ik zelf het vorige Geest met hem was
jaar de grote bijeen- midden
komst in het stadion te
Amsterdam heb bijge
woond, waar ik zeer ge
troffen ben geweest
door het feit dat zovelen
in den lande bjjeen waren
gekomen
naar het onvervalste
woord van God.
Billy Graham bracht
geen nieuwe boodschap.
't aloude Evan
gelie dat hjj ons verkon
digde, maar htf deed het
op een zó eenvoudige en
toch indringende wijze, brengt
en indringende wijze, zó
dat een ieder, zijns i
danks, moet luisteren
te wat jaren geslapen dat er van binnen i
had. Je voelde dat Gods gaat trillen en gaat ant
woorden op de bood
schap, die gebracht
te, echt voelbaar de ge
meenschap der heiligen
en de werking van de
H. Geest.
Ik heb mij nadien
'v-meermalen geërgerd aan
te luisteren het „g.uvSm.%^ 20_
vele christenen in
geprediktals Hij
maar gepredikt wordt
Mjjn conclusie is, dat
wij dankbaar moeten zijn,
dat God wederom een
prediker heeft gezon
den, naar wie honderd-
in-Nederlands
bereid zijn zich weer on-
geen ster- der de tucht van Gods
ontkennen woord te plaatsen
«MHM
,Wcit doet het ertoe....
Christus wordt verkondigd
(door mr. dr. A. A. van Rhijn)
Een enkele dominee of evangelist
heeft een beetje jaloersheid in zijn
hart: „O God. geef mij ook een kans
om zielen voor Jezus te winnen."
Er zullen velen beschaamd zijn ge
weest: waarom moest deze man uit
Amerika komen om hier in ons land
van theologen, de boodschap van de
Heiland te brengen? Ja, er zullen
ook tientallen zijn, die in de meeting
van Billy Graham door Jezus zelf
zijn aangesproken en die Hem diep
in de ogen hebben gezien om nu
voortaan te zingen: U kan ik niet
missen, U Jezus mijn Heer. En de
hemel is vol vreugde. De Here Je
zus heeft zijn grote dag wanneer veel
verloren mensen thuis komen en ka
potte levens genezen worden.
O neen, wjj willen niet gaan dis
cussiëren over de „techniek" van
Billy Graham. Nog altijd is het dwa
ze in onze ogen de kracht van God
waarmee Hij grote dingen doet. Het
blijft een feit. dat een evangelist van
het formaat van Lilly Graham niet
alle Nederlanders binnen en buiten
de kerk bereiken kan. Wanneer Chris
tus zelf in het stadion sprak, zou
men Hem van alle kanten met cri
tiek overladen, critiek uit alle ker
ken. ook uit de buitenkerkelijke we
reld. De hoofdzaak is of deze grote
evangelist de boodschap van Jezus
heeft gebracut en zelf instrument wil
zijn van de Heilige Geest.
Wie durft dit te ontkennen?
HEILIG BEZETEN
Trouwens, de kracht van Billy
Graham is niet gelegen in zijn per
soon. welk een charmante figuur hij
ook moge zijn, is niet te vinden in
zijn spreek-techniek. hoe vlot en boei
end hij het moge doen. Ook niet in
de wijze, waarop hij de mensen van
1955 aanspreekt, want er zijn in Ne
derland evangelisten, die het meer
aangepast aan onze tijd met zijn cul
tuur doen dan hij. Maar de kracht
van hem ligt in het gegrepen zijn.
in het heilig „bezeten" zijn door de
nood van deze apotte wereld en de
uitgestrekte armen van God. Dat
geldt niet alken van deze Graham,
want hij staat en werkt niet alleen:
om hem en naast hem staan de hon
derdduizenden. die hem dragen door
Billy Graham s gang naar Neder
land mag niet daarin uitsluitend zijn
effect hebben, dat er mensen tot de
Here Jezus komen, neen het moet
daarin doorwerken, dat wij allen wor
den wakker geschud uit onze kerke
lijke en geestelijke dommel. Neder
land telt vele christenen, maar wei
nig getuigen. Nederland telt veel ker
ken, maar weinig kerken die open
gebroken zijn naar de wereld. Jezus'
armen zijn naar de wereld uitge
strekt en Hij doet dit door die
kerken heen. maar wjj hebben muren
gebouwd, die Jezus aan het gezicht
van de wereld onttrekken. Christus
wil de Evangelieruiter op het witte
paard vooraan laten rennen door de
wereld in een nek-aan-nek race met
het oorlogspaard en het paard van de
dood maar wij zetten het witte paard
in de stal van de kerk.
Nog begrijpen velen niet. dat wij
ons eigen keritgraf aan het graven
zijn: een kern die niet getuigt, sabo
teert het werk van de Heilige Geest
en verdort.
Wij kibbelen over film. schouwburg,
kaartspel dat velen een werelds be
drijf achten, terwijl ze vergeten dat,
wanneer wij niet vóór alles het Ko
ninkrijk Gods zoeken en het evange
lie van dat Rijk verkondigen, wij een
door en door „werelds" leven leiden.
Billy Graham doet een appèl uit
gaan. reoht op ons hart aan. in de
naam van Jezus. De Here Jezus, die
in onze dagen de mensen ziet slen
teren langs de straten, naar kantoor
gebouwen en werkplaatsen ziet gaan,
hen ziet samendrommen voor bios
coopdeuren, is met een oneindig diep
mededogen over deze schapen zon
der Herder vervuld. Deze zwervers
op de rand der eeuwigheid zijn vaak
gestorven voordat, ze sterven. Hoe
veel levens gaan ér niet dagelijks in
Rotterdam, Den Haag vul Uw
eigen woonplaats maar in naar
de kelder. Meisjes, die het laatste
weggeven, jongens wier leven uiteen
gerafeld wordt en ergens als wrak
hout aanspoelen, nette burgers en
brave zakenmensen die nog altijd in
de grote vaart van het Koninkrijk
van Jezus wegkoersen.
De Here Jezus is zeer ontroerd over
de mensen, steden en dorpen. Hij is
dieper bewoger dar Zarikine, die aan
onze ontroering gestalte heeft gege
ven in zijn aangrijpend beeld: ge
bombardeerde stad. Het enige ant
woord op deze nood ligt in het an
dere beeldhouwwerk van Zadklne:
een nameloos erbarmen.
Jezus doet in deze tijd bloemen
bloeien op het puin. Hij heelt de
kapotte ;evens en werpt de nieuwe
aarde open.
I.ERF.N LEVEN
Verleden jaar heeft Billy Graham
voor de BBC de honderdduizenden
toegesproken. ^:e dag aan dag zijn
werk in het gebed dragen. Dit was
ook het diepste geheim van Spur-
geon's zegenrijke prediking.
Meer teamgeest, meer samenbin
ding, meer gebedsgemeenschap.
De christenen zelf zullen in de vrij
heid en vreugde van de Here Jezus
moeten staan. De buitenkerkelijke
mens is beu van woorden, hij wil
daden zien. Reeds Nietzsche schreef:
„Ik zou wel in een Verlosser willen
geloven maar de christenen moesten
er meer verlost uitzien!" Wij zullen
tot feestgangers Gods moeten wor
den uit wier leven de grauwheid is
weggespoeld, en daarin echte gave
mensen, die hebben leren leven.
De predikanten en evangelisten
zullen moeten leren het evangelie in
beelden te vertalen, die de mens van
deze tijd aanspreken. Het zware werk
kunnen ze nooit alleen doen. Jezus
heeft zijn twaalf discipelen bij zich
gehouden, hen gevormd, om hen la
ter de wereld in te sturen. Waarom
verzamelen de dominees niet een
kring van bezielde mensen om zich
heen tot een zeer sterke \yerk- en
gebedsgemeenschap, om samen in de
leerschool var Jezus zich te laten
zeggen hoe de boodschap aan de men
sen van nu moet worden gebracht?
Straks kunnen deze mensen stuk voor
stuk weer anderen stimuleren en het
Evangelie wordt verkondigd.
JEUGDWERK
Last not least, heel het jeugdwerk
moet gericht worden op het missio
naire werk. Wjj zullen het onze kin
deren met de paplepel moeten inge
ven, dat de Here Jezus ook de kin
deren uit buitenkerkelijke gezinnen
zoekt Veel jeugd- en catechisatie-
werk van vandaag verzandt en wordt
steriel omdat het niet doorstoot op
het hart van de wereld, terwijl het
zo'n geweldig effect zou kunnen heb
ben als het de jonge mensen zou vor
men tot boodschappers van Jezus'
Wij spreken zoveel over het drei
gende nihilisme: hier ligt onze taak,
loodrecht op het „nihil", het niets
waaruit velen leven, staat de vreug
devolle boodschap van het Rijk, dat
is en dat komt
Wij zijn denkbaar voor het appèl
van Billy Graham.
Als wij au maar horen.
Als wij Jezus Christus met Zijn
appèl maar niet laten staan.
Velen zouden binnengaan in de brui
loftszaal van J«'us, als wij gij en
ik hen, naar Jezus' woord, zouden
dwingen in te gaan, door gebed, lief
de en getuigenis.
Wat wij moeten doen? Ons van
daag bekeren en zeggen: ..Here Je
zus. neem nu ook mijn leven in Uw
Deze maand was ik voor de
conferentie van de Internationale
Arbeidsorganisatie in Genève. Ik
hoorde op een Zondagavond Billy
Graham in het „Palais des expo
sitions". Het was voor de eerste
keer, dat ik een van zijn bijeen
komsten bijwoonde. Zoals overal
was ook hier de zaal stampvol,
met ongeveer 20-000 aanwezigen.
Aan alle kerkelijke gemeenten in
de kanton Vaud waren uitnodigin
gen gezonden. Men zeide mij dan
ook, dat de overgrote meerderheid
der bezoekers uit „kerkvolk" be
stond.
Billy Graham sprak in korte, krach-
ge zinnen, die door een Parijse predi
kant telkens uitstekend in het Frans
werden vertaald. Hij had als tekst Pau
lus op de Areopagus te Athene (Hande
lingen 17:15) en wilde alleen maar God
verkondigen, zoals Paulus het deed. Op
eenvoudige wijze stelde hij de cen
trale Bijbelse waarheden in het licht.
Hij sprak hierbij meer als „revivalist",
als iemand die het vuur voor de chris
telijke boodschap weer bij zijn hoorders
wilde opwekken, dan als evangelist, de
die zich bij voorkeur tot de buiten
kerkelijken wendt. Christelijke geloofs
waarheden als de zonde, de bekering en
de opstanding van Jezus Christus wer
den verkondigd, zonder dat de inhoud
daarvan eerst werd verklaard.
Zoals gewoonlijk vroeg Billy Graham
aan het einde van zijn toespraak aai'
len, die zich aan Jezus Christus wilden
overgeven, om zich om hem te vereni
gen. Duizenden gaven aan deze oproep
gehoor. Dit gebeuren heeft op mij
grote indruk gemaakt. Deze mensen
ren kennelijk door deze toespraak
3 kwartier zo geraakt, dat zij de be
hoefte hadden een getuigenis af te leg
gen. In het licht hiervan vraagt men
zich toch af, hoe het komt dat de ker
ken met zoveel lauwheid hebben te
kampen. In het Geneefse gezelschap,
waarin ik verkeerde, werd de opmerking
gemaakt, dat de kerken in het kanton
Vaud weinig leven vertonen en dat hier
nu door een daad de gelegenheid werd
gegeven van zijn geloof te getuigen.
Van hoeveel belang is het, wanneer de
kerk al deze mensen, in wie een nieuw
vonkje van vuur is gaan gloeien, tracht
op te vangen! In Genève werd dit ook
gepoogd, doordat de namen en adressen
aan de kerk werden doorgegeven. Wie
zal zeggen, in hoever hier iets blijvends
werd bereikt? Toen het Palais des ex
positions leegstroomde en ik naar huis
terugkeerde, dacht ik er aan hoe God
vele wegen en middelen gebruikt om
Zijn werk te voltooien. En ik herinner
de mij het woord van Paulus in de brief
aan de Philippenzen: „Wat doet het er
toe? In elk geval, hetzij met een bij
oogmerk, hetzij in oprechtheid wordt
Christus verkondigd; en daarin verblijd
ik mij, en zal ik mij ook verblijden".
Te weinig gericht
op de
moderne mens?
door prof. dr. G. Brillenburg Wurth
Het is niet zo eenvoudig en het
heeft zelfs zijn grote bezwaren
om, wanneer tfien een figuur als
Billy Graham slechts eenmaal
meemaakte, daarover z'n oordeel
te geven. Wij hoorden hem ver
leden jaar, tijdens het 100-jarig
jubileum van het British en bui
tenlands Bijbelgenootschap in Lon
den, op een van de massa-samen
komsten in Harringay Arena. Met
een aantal medeafgevaardigden
uit Duitsland en Zwitserland wa
ren wij er heen getogen, ten hoog
ste benieuwd wat de indruk zou
zijn, die de grote Amerikaanse
opwekkingspredikant-evangelist op
ons zou maken.
De opwekkingsprediker hebben wij met
grote stichting beluisterd. Het was een
levende Evangelieboodschap, die hij
bracht, meer nog een hartstochtelijk ap
pèl, dat van hem op zijn talrijke toe-
hoordersschare uitging.
Van de evangelist? Ja, dat ligt eraan,
wat wij dan verwachten. Een moderne
evangelist, liever een evangelist voor het
uitgesproken type gesaeculariseerde
mens van deze tijd, dat is Billy Gra
ham -niet. Zal God ook vertegenwoor
digers van dat mensentype door zijn
prediking kunnen grijpen? Vanzelf kan
God dat. En wij hopen, dat, als Billy
Graham straks in Rotterdam komt, God
zijn optreden gebruiken wil, om velen
tot het geloof te brengen.
Maar is wat hij ons geeft nu wat wij
in deze yjd in dit werk nodig hebben?
Dat wagen wij toch te betwijfelen. Dat
zijn boodschap wars is van alle „reduc-
i". kunnen wij alleen maar toejuichen.
aar dat zij tekort schiet in verant
woorde „adaptatie", blijft toch een zeer
ernstige schaduwzijde.
Wij hier in Holland zitten misschien
weieens te veel met de puzzle: hoe be
reiken wij de moderne mens met het
Evangelie! Hoe vertalen wij de bood
schap, zo. dat wij mogen aannemen,
dat ze voor de van de kerk en het
Evangelie vervreemden althans niet vol
ledig onverstaanbaar is? Wij mochten
misschien weieens wat méér met het
wonder van de Heilige Geest rekenen.
Maar voor Billy Graham zou het toch
geen kwaad kunnen, als hij het eens ging
zien. dat hier in elk geval een probleem
ligt. Maar dan was het misschien Billy
Graham niet meer.
(door kol. ds. A. T. W. de Kluis)
Elke poging, door wie ook ondernomen, om de moderne mens te bereiken
met de boodschap van de Bijbel, juich ik zonder meer toe.
Het is een vorm van naastenliefde, uit te denken op welke manier dit het
beste geschieden kan.
Het is de taak van de kerk hiermede bezig te zijn in een nooit aflatende
activiteit.
De vraag kan gesteld, of de kerk zich hiervan voldoende bewust is.
Van de Fransen wordt beweerd, dat ze in 1914 klaar warén voor de
oorlog van 1870. In 1940 voor de oorlog van 1914.
De kerk loopt het gevaar in 1955 klaar te zijn voor de mens van 1900.
Dit gevaar moet niet worden onderschat.
Gebeurt dit wel, dan loopt de kerk grote kans onverstaanbare taal te
spreken.
Gevolg: de moderne mens loopt de kerk en haar boodschap voorbij.
Billy Graham is een Evangelieprediker, die uit liefde voor zijn medemens
een weg heeft uitgedacht naar de ander.
Daardoor weet hij deuren van harten open te krijgen, die tot nu toe
gesloten bleven.
Hij zegt geen nieuwe dingen.
Hij zegt ze op een bepaalde manier.
Daarin schuilt 2\jn grote kracht.
