Concertgebouworkest liet
goede indruk achter
Volgende week conferentie op
Oud-Poelgeest
I VA INI HET DRAAIBOEK™"]
Leids dierenasyl sluit eind
van dit jaar
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 16 HJNI 19S5
HOLLAND FESTIVAL-CONCERT
Eduard van Beinum dirigeerde
Ook uw hulp gevraagd
voor leugdhulp
Deze zomer zal het tehuis voor moeders
en kinderen van de Vereniging Chr
Jeugdhulp een zeer kostbare reparatie
aan zijn percelen Zoeterwoudsesingel 98-
P9 moeten laten uitvoeren. Er zal weken
lang gewerkt moeten worden en er za'
minstens 5000 mee gemoeid zijn om het
dak geheel naar behoren te laten her
stellen. Bovendien wacht er binnenshuis
noodzakelijk schilderwerk. Al het hier
voor benodigde geld is er niet, maar
misschien kan het er komen, wanneer
namelijk bij de Jaarlijkse collecte, die
in de week van 20-25 Juni wordt gehou
den. de opbrengst die van de vorige Ja
ren verre overtreft. U weet. waarvoor
dit tehuis dient?-Het wil voor ongehuwde
moeders en kinderen van 0-6 Jaar een
thuis zijn, zolang zij dit ergens anders
niet vinden. Het bestuur hoopt zeer, dal
u die dit leest bij het bepalen van uw
gift aan genoemde financiële zorgen wilt
denken en meehelpen, da* de Inwoners
van „Jeugdhulp" weer een solide dak
boven hun hoofd krijgen! Het gironum
mer van de vereniging is 184267.
Bruckners Achtste
GISTERAVOND werd in de Pieterskerk het eerste concert in het kader
van het Holland Festival gegeven. Het Concertgebouworkest onder
leiding van zijn dirigent Eduard van Beinum voerde twee werken uit,
te weten de Ouverture „Coriolan" van Beethoven en de achtste Symphonie
van Bruckner. De tegenstelling tussen beide werken is zeer groot: Beet-
hovens Ouverture, met haar klassieke opbouw en heldere doorwerkingen,
stelt de toehoorders minder problemen dan Bruckners lange Symphonie,
met haar grote verscheidenheid in thema's en haar gecompliceerde struc
tuur.
In de Ouverture „Coriolan" vindt men
de geschiedenis weergegeven van de veld
heer Marcius, bijgenaamd Coriolanus, dia
door wraaklust gedreven zijn geboorte
stad Rome met de ondergang bedreigt
(Beethoven symboliseerde zijn karakter ln
het felle beginthema), maar die door zijn
moeder en zijn vrouw er toe bewogen
werd. dit plan op te geven. Het gevoelige
tweede thema geeft zowel de zachtmoe
digheid der beide vrouwen als de berus-
„Suriname en de Ned. Antillen"
Van de ruim drieduizend buitenlandse studenten, die tijdens het cursus
jaar 1953-'54 de Nederlandse universiteiten bezochten, waren er 404 uit
de West, en wel 286 Surinamers en 118 Antillianen. Het is te begrijpen,
dat er een streven is, om het onderlinge contact tussen de studerende jon
gelui uit deze gebieden zo innig mogelijk te doen zijn. Hiertoe !s een com
missie in het leven geroepen, die dit doel zo goed mogelijk nastreeft.
In 1953 had zodoende een conferentie
plaats, die beide groepen met elkaar in
contact bracht, en op 25 cn 28 Juni a.s.
zal men opnieuw, en wel in het koetshuis
van het kasteel Oud-Poelgeest, bijeen
komen. Het hoofddoel van deze confe
rentie is het zoeken naar mogelijkheden
van contact en samenwerking der beide
Rijksdelen op sociaal, cultureel en econo
misch gebied. De bijeenkomst zal wor
den voorgezeten door de heer P. S. R.
Radhakishun.
Er is een uitvoerig programma opge
steld, dat begint met de ontvangst der
deelnemers. Er worden er een goede vijf
tig verwacht, maar men zal er tachtig
kunnen herbergen. De opening zal plaa'«
hebben om half twaalf, waarna mr E.
Monte, de eerste Antilliaan die aan de
Leidse universiteit promoveerde, een
soreekt Zijne Excellentie, de gevolmach
tigd minister voor de Nederlandse An
tillen in Nederland, de heer R. H. Pos.
over: „Aanraking op sociaal en cultureel
gebied". Aanvang der rede kwart over 2
Hierna wordt de thee gebruikt. Om
kwart over vier is er gelegenheid tot
discussie over de zojuist genoemde rede.
Dr G. J. Kruyer, socioloog van de Am
sterdamse universiteit, die een boek over
Suriname heeft geschreven en een ken
ner is van dit rijksdeel, zal de bespre
kingen leiden.
Na de avondmaaltijd is er een z.g.n
culturele ovond, waarvoor de medewer
king is verzekerd van o.a. Don en Ly
Vermeire met hun marionettentheater. De
Zondagochtend is vrij. Om kwart voor
12 spreekt de juridische Leidse student
C. D. Ooft over „Juridische samenwer
king tussen Suriname en de Nederlandse
Antillen" Ook hierna discussie, onder
leiding van dr Kruyer.
Na de lunch spreekt, om kwart over
Stand der werkloosheid
te Leiden
Hoewel ten opzichte van de vorige
stand een geringe stijging van het aanbod
viel waar te nemen, namelijk van 330 tot
340, te weten 338 als geheel werkloos in
geschrevenen en 2 bij objecten voor aan
vullende werken geplaatsten, dient aan
deze stijging geen positieve waarde te
worden toegekend. Zjj is het gevolg van
herinschrijving van personen, die in tijde
lijk werk geplaatst waren. Een vergelij
king met het overeenkomstige tijdstip ln
1953 en 1954 doet zien, dat de werkge
legenheid in beduidende mate is toege
nomen. De voordelige verschillen bedra
gen namelijk respectievelijk 810 en 525
Het aantal geregistreerde aanvragen
bleef vrijwel gelijk en bedroeg 395, waar
van 110 betrekking hebben op jeugdiger.
(15 t%i 18 jaar). In vrijwel alle bedrijfs
takken en beroepen is ruime tot goede
plaatsingsmogelijkheid voor de jeugd
aanwezig. Wat de volwassenen betreft be
staat vooral in de metaalindustrie, de tex
tielindustrie (vezel garen- en stoffenfa-
brieken). de bouwsector, landbouw en
het transportwerk in ruime mate be
hoefte aan arbeidskrachten.
Het aanbod van vrouwelijke arbeids
krachten bleef vrijwel gelijk en bedroeg
op 11 Juni 1955: 80, Ook de vraag bleef
zich op gelyk niveau bewegen. Het aan
tal geregistreerde aanvragen beliep 310.
De behoefte aan vrouwelijk personeel,
die zich in vrijwel alle bedrijfssectoren
doet gevoelen, is nog steeds groot. Wat
huishoudelijk personeel betreft is reeds
sedert geruime tijd sprake van een niet
onbeduidend tekort. Hoewel al het mo
gelijke wordt gedaan, zal het niet een
voudig zijn, dit tekort op enigermate be
vredigende wyze te compenseren.
Collecte voor Buitenschool
bracht 1350 op
De vorige week Zaterdag door de
oudervereniging van de Leidse Buiten-
sohool georganiseerde collecte heeft
f 1350.87 opgebracht, een prachtig resul
taat.
Een dokter nodig
De Zondagsdienst der huisartsen wordt
morgen waargenomen door de dokters De
Bruyne, Donders, Jasperse, Postel en
Stoffers.
Welke apotheek?
De avond-, nacht- en Zondagsdienst der
apotheken te Leiden wordt van Zaterdag
13 uur tot Zaterdag 8 uur waargenomen
door apotheek Nieuwe Rijn, Nieuwe Rijn
18, tel. 20523, en de Doeza-apotheek, Doe-
«astraat 31, tel. 21313.
twee. de heer A. Jonkers, directeur
de afdeling Suriname en de Nederlandse
Antillen van het ministerie van Oven
Rijksdelen. Onderwerp: „Samenwerking
op economisch gebied tussen Suriname
de Nederlandse Antillen". Na de thee
discussie als boven.
De slotzitting, die na de avondmaaltijd
wordt gehouden, geeft tevens gelegen
heid tot het indienen van rapporten en
srdere bespreking, waarna dr Kruyer
;n slotbeschouwing zal houden.
De conferentie is toegankelijk
iedereen die belangstelt in de proble
>r zullen worden behandeld.
ting v^n Coriolanus weer. De interpreta
tie, die het Concertgebouw van dit werk
gaf. was gaaf en fijn genuanceerd, toch
was de echo. die men al zo goed mogelijk
had trachten te vermijden door het op
hangen van gordijnen rondom het orkest,
in de snelle passages nog hinderlijk.
Dit gold ook, zij het in mindere mate,
voor de uitvoering van de achtste Sym
phonie. Toch liet de vertolking van dit
majestueuze werk onder de bekwame lei
ding van de dirigent niets 4e wensen over
Prachtig was de inzet van het Allegro
moderato door de lage strijkers; dit enigs
zins vage en onbestemde thema ontwik
kelt zich allengs tot een groots geheel.
Voor het bereiken van een climax ge
bruikt Bruckner graag grote groepen
koperblazers (hii schrijft b.v. acht hoorns
voor) terwijl hij in de meer serene pas
sages het accent legt op de houtblazers
vooral de fluit) en op de strijkers (veel
pizzicati). Merkwaardig is ook het gebruik
van de pauk in dit eerste deel; terwijl
men dit instrument bii de componisten
uit het begin van de 19de eeuw meestal
gebruikt vindt, waar men een hoogtepunt
bereiken wil. past Bruckner het ook toe
als ..achtergrond" voor de houtblazers in
de rustige passages hetgeen een enigszins
onheilspellend effect heeft.
Het tweede deel, het Scherzo, met zijn
driedelig liedvorm, spreekt gemakkelijker
aan. Uitmuntend wist Van Beinum zijn
erfkest het thema, dat telkens weer op
andere wijze door diverse groepen van
instrumenten herhaald wordt, naar voren
te laten brengen, terwijl ook de stemvoe
ring der celli in tegen-beweging tot in de
puntjes verzorgd was. Lyrisch, breed en
indrukwekkend klonk het Adagio. Men
krijgt In dit deel een gevoel van onein
digheid, slechts af en toe doorbroken door
het bijna solistisch optreden van enige
Eduard van Beinum
instrumenten (de harp o.a.) of een kort.
fanfareachtig intermezzo van het koper.
Ofschoon er in de gehele Symphonie
geen orgel voorkomt, heeft men vaak de
Indruk dat men dit instrument waar
aan Bruckner, die lange tijd zelf organist
geweest was. namelijk ln Sankt Florian
en In Llnz. zeer verknocht was toch -
hoort bespelen. Dit eist een grote eenheid
In klank van het orkest en het Concert
gebouworkest komt dan ook alle lof toe
voor de wüze. waarop het deze wist te
realiseren. Het laatste deel kenmerkt zich
door een geprononceerd rhythme en een
stuwende kracht, die naar een stralend
slot 1eidt. waar men nogmaals de vier
hoofdthema's, maar het duidelijkst dat
van het Scherzo, in al hun schoonheid
hoort weerklinken.
Bijzondere waardering hadden wij voor
de hoorrv?. die hur partii zuiver en warm
vertolkten. Maar ook de prestaties van
de andere leden van het orkest waren zeei
prijzenswaardig Niet in de laatste plaats
spreken we onze bewondering uit voor
de manier, waarop Eduard van Beinum.
met een enkel klein gebaar, zijn orkes'
w:st te leiden.
Wij hopen het oekeet me* ziin dirigent
vaker in Leiden te mogen heen'.
Men had grote belangstelling voor d-t
concert: de Pieterskerk was goed nevu'.d.
en dat de toehoorde-s genoten hadden
van het gebodene bleek wel uit het
zij het dan onderdrukte applaus. Lei
den kan zeer tevreden zijn over dit be
gin van het Holland Festival.
,A. van der Veen-Wlersma
fAd-ertentie)
TVf»F\ as-KX;
STENO
GEGAR. 2—3 MAANDF.N KL A \R
Kon. Erk. PITMANSCHOOL
Plantsoen 65 Telefoon 26558
Ds J. G. Feenstra, de nestor van de
Geref. predikanten te Scheveningen,
hoopt 1 October met emeritaat te gaan;
hij is vooral bekend door zijn geschriften.
Natuur en volk
Agenda van Leiden
Maandag
Pesthuislaan, 3 uur: opening univer
sitair sportterrein door de rector mag
nificus.
Snouck Hurgronje-huis. 8 uur film
avond Ned. Bijbelgenootschap.
Dinsdag
Stadsgehoorzaal, 2 uur: Biertapwed
strijden.
Tentoonstellingen
Rijksmuseum voor volkenkunde. 19—»
uur: Japanse kleurendruk - houtsneden
Kunisada (tot 15 Juli), en ..Zo zien zij
ons" (de Europeaan gezien door ander*
volken), tot 2 October.
Gravensteen (Vierschaar), 105 uur.
foto's Leidse universiteit (t.m. 25 Juni)
Lakenhal. 95 uur: Moderne Belgi
sche beeldende kunst <tot 18 Juli).
Universiteitsbibliotheek, half 10half
6: Leven en werken van Piet Paaltjens
(t m, 22 Juni)
Boerhaavezalen, 25 en 79 u.: zomer-
tentoonstelling Leids Kunstcentrum (tot
2 Juli).
Nachtdienst apotheken
Apotheek Nieuwe Rijn, Nieuwe Rijn 16,
tel. 20523, en de Doeza-apotheek, Doeza-
straat 31, tel. 21313.
TUSSEN DE BLADZIJDEN
..Demetrius en de gladiatoren", sensationeel
vervolg op „De Mantel"
IS HET VOOR EEN ROMANSCHRIJVER een hele eerleiding geen eer-
volg te schrijven op een werk, dat groot succes heeft, voor filmpro
ducenten is dat al geen vraag meer. „De Mantel" was zo'n groot succes,
en niet ten onrechte, welnu, Hollywood smijt er dan weer een astrono
misch bedrag tegeaan om de tijgers opnieuw in de Romeinse arena's te
laten rondsluipen.
Men knoopt (in Luxor) dus vrolijk aan
bij het eind van „De Mantel", al is „vro
lijk" hier wel een misplaatst woord. De
avonturen, die de Christen Demetrius in
deze film krijgt af te wikkelen zijn im
mers zo dramatisch, dat hij voortdurend
met zwaar bewolkt gelaat uv:r het Cl-
nemaScopedoek dient te wandaltn. Dat
gebeurt dan ook. En het word* helemaal
droevig, wanneer hij zijn geloof afzweert
om zich in de poezelige armen van Mes-
sallna, vrouw van Claudius, te storten.
De man is echter te edel om dit ij iel ge
not als een levensvulling te zien, er
Stichting „Bouwstenen" schrijft B. en W.
over de noodtoestand
Een DIERENASYL VOOR LEIDEN, die wens leeft al zeer lang in de
kringen van hen, die de belangen van dierenbescherming van harte
zijn toegedaan. En toch komt een nieuw asyl maar niet in zicht, terwijl
het oude, gevestigd op het terrein van de steenfabriek „Ouderzorg" te Lei
derdorp, uiterlijk 31 December van dit jaar sluit. Daarom heeft het bestuur
van de stichting „Bouwstenen voor dierenbescherming", die dit oude asyl
exploiteert, zich met een brief tot B. en W. gericht.
Het bestuur brengt in herinnering, dat
de heer Hugo van Poelgeest reeds in 1922
gastvrijheid in zijn steenfabriek heeft ver
leend om een dierenasyl voor Leiden en
omgeving in te richten en te exploiteren,
voor een tijd van tien jaar. Deze tien jaar
zijn nu drie-en-d»btig jaar geworden. In
Februari 1954 drong de heer Van Poel
geest bij het bestuur van de afdeling
Leiden van Dierenbescherming sterk aan
op spoedige ontwikkeling van de plannen
voor het nieuw op te richten asyl. De af
deling Leiden maakte vijf jaar geleden
reeds reclame voor een modern geoutil
leerd asyl met polikliniek en ambulance
auto.
De brief vermeldt, dat de N.L.C. op
1 April 1954 een mededeling bevatte van
mr dr Hugenholtz, voorzitter van de af
deling Leiden, dat men, als het enigszins
kon, „in de komende herfst", dus de
herfst van vorig jaar, zou openen. De tijd
gaat zeer dringen. Daar andere schik
kingen in de steenfabriek „Ouderzorg"
hebben plaats gehad, moet het oude asyl
op 31 December aanstaande van het ter
rein zijn verdwenen. Dit betekent, dat
het asyl zeker eind November moet slui
ten, omdat oe dieren elders dienen te
worden ondergebracht.
De heer Van Poelgeest heeft steeds de
tekorten in de exploitatie aangevuld. De
voorzitster van „Bouwstenen", mevrouw
V. R. van Poelgeest Soatkova. vrklaarl
in de brief, dat de stichting bereid is de
tekorten te blijven aanvullen tot 31 De
cember 1955. maar dat het niet de bedoe
ling is, het Leids asyl blijvend te exploi
teren.
Het bestuur is er van overtuigd, dat het
college van B. en W. met hem van me
ning is, dat een gemis van een dierenasyl
voor een stad als Leiden uiterst onge
wenst is. Om de afdeling Leiden van Die
renbescherming te helpen bij de inrich
ting van een nieuw asyl. is de stichting
bereid in overlee te treden over gratis af
staan aan de afdeling van losse en splj"
kervaste hokken en ander asylgereed-
indruk, dat de aquariumliefhebbe
rij over de gehele linie belangrijk is
toegenomen. Dat drukt zich niet alleen
uit in de ledentallen der afdelingen,
maar ook in het. feit. dat het werk
thuis, dat aan de liefhebberij is ver
bonden. veel groter wordt opqezet en
intensiever wordt verricht.
Er zijn daarbij drie factoren, die
naar zyn mening een rol spelen. Ten
eerste kunnen de mensen er tegen-
ger. Aanschaffing, inrichting en on
derhoud zijn wel duur, maar de
prestaties van velen op dit gebied
dwingen desondanks bewondering af.
De heer Zwart gelooft ook. dat men in
het algemeen meer oog krijgt voor de
schoonheid van de natuur. Dat is ook
toe te schrijven aan de aandacht, die
op de scholen daaraan wordt besteed.
Natuuronderzoek buiten en binnens
huis wordt levendig geanimeerd. De
derde factor is uiteraard het vereni
gingsleven.
Een vereniging als De Natuurvriend
kenmerkt zich door een relatief sterk
wisselend ledental. „Er zijn onder de
liefhebbers dan ook eendagsvliegen.
allei
Maar er blijft
En dat zijn de
kunt rekenen
>rdt.
kern.
NATUURVRIEND ZWART
al gauw te
iensen, op wie je altijd
i bij wie je thuis kunt
t in vrije tijd met zorg
stand gebracht".
„Moeder der onderduikers".
r\E MOEDER der Leidse onderdui-
Natuur in huis
i de aquarlum-
s bij de heer
W. Zwtfrt, die volgende maand 25
jaar voorzitter van de Leidse vereni
ging De Natuurvriend is, begonnen In
zijn verlovingstijd. Het eerste verjaar
dagsgeschenk. dat hij van zijn meisje
ontving, was namelijk een aquarium
met ijzeren standaard. Dat geschenk
was natuurlijk belangrijk voor de ont
wikkeling van zijn liefhebberij, maar
hij had tevens het bewijs van zijn
meisje gekregen, dat zij hem haar be
langstelling voor zijn vissenliefde niet
zou onthouden. En dat is voor een
man. die er een hobby op na houdt,
heel plezierig.
Toen de heer Zwart in de Hortus,
waar hij dagelijks werkt, aan de ver
zorging van de Victoria Regia bezig
was. kreeg hij bezoek van Iemand van
de Haagse dierentuin, die de opmer
king maakte, dat deze unieke Leidse
tuin toch wel uitstekend gelegenheid
bood tot het houden van tropische vis
sen. Het gevolg was, dat Zwart een
stel Paradijsvissen kreeg te verzorgen.
En het ging daarmee zo goed, dat het
hart van de Hortus-teChnlcus voor de
liefhebberij was geopend.
Hij kreeg contact met mensen ln
Den Haag, Rotterdam en Leiden en
zag in de loop der jaren de inhoud van
zijn bakken groeien tot over de dui
zend liter. De heer Zwart heeft dan
ook op de plaats in de achtertuin een
grote serre aan de woning moeten aan
bouwen, anders had hij zijn stan
daards en bakken nooit kunnen plaat
sen. In die bakken is het een weme
ling van vissenleven. Vooral op de
grote collectie maanvissen met hun
sierlijke „slierten" is de heer Zwart
trots. Van elke vis kent hij de Latijnse
naam. Het is er een bewijs van. dat
de heer Zwart een kènner is op dit
gebied.
vereniging van aquariumliefhebbers,
ten huize van de lieer Zwart, toen nog
Van Speykstraat 21. Negen mensen
vormden het begin. Het is te begry-
pen, dat er nu 250 leden zijn, want
liefhebbers zoeken elkaar altyd op en
ln een hecht verband kan het helpen
van elkaar vanzelfsprekend veel in
tensiever geschieden.
„De vereniging is opgericht tot sti
mulering en sublimering van deze
vorm van vrye-tydsbesteding", zei de
heer Zwart. Men heeft dat niet alleen
willen bereiken vla de periodieke ver
gaderingen, maar ook door grote ac
ties, zoals tentoonstellingen. De eerste
tentoonstelling werd ai na vijf jaar ge
houden, in de Hortus. Het was niet
méér dan een eenvoudige opstelling
van de ook al eenvoudige bakjes der
leden. Maar een financieel tekort le
verde het niet op.
De tweede had plaats in een restau
rant. Dat werd een fiasco. De omge
ving deed het niet. De hoofdman van
de Hortus zei toen, dat ze de volgende
keer toch maar weer naar de botani
sche tuin moesten komen. Dat is, naar
de heer Zwart ons zei, een sterk
symptoom van de medewerking, die
van die zijde altijd is ondervonden.
Na de bevrijding trok een tentoon
stelling van de Natuurvriend dertien
duizend mensen naar de Oranjerie.
Nicolaas-Nieuwenburg, is vorige weelt
op 77-jarige leeftijd overleden. Na een
langdurig maar geduldig gedragen lij
den. In de oorlogsjaren woonde zij in
het Volkshuis aan de Herengracht, de
laatste jaren in de Hugo de Vries-
straat.
Een van de vroegere leiders van het
verzet schrijft ons. dat er in haar iets
geweest is, dat ondanks haar eenvoud
en bescheidenheid niet aan de verge
telheid mag worden prijs gegeven.
Talloze Leidenaars immers zijn haar
dank verschuldigd.
Mevrouw Nicolaas moest al spoedig
de bitterheid van de oorlog ervaren,
toen haar oudste jongen bij een poging
om naar Engeland over te steken, ver
raden, gegrepen en naar een van de-,
meest beruchte Duitse kampen werd
gedeporteerd, zonder in die jaren ook
maar iets van zich te kunnen laten
Deze eenvoudige moeder had in
haar leed nog de moed en de durf.
haar huis tot een waar „Volkshuis" te
maken, een bolwerk van liefde, barm
hartigheid, offervaardigheid en zelf
verloochening. Nooit was haar iets te
veel, altijd was ze bereid, steeds wist
ze een oplossing te vinden. In allerlei
schuilhoeken van haar huis sliepen de
opgejaagden. Er werden bij het licht
van zelfgemaakte kaarsen duizenden
en duizenden blaadjes gestencild.
uitgeteld, ln de keuken enorme hoe
veelheden vlees voor zieken afgewo
gen. Op de zolder erwten verpakt, ble
ten verdeeld, pakjes boter klaar ge
maakt en meel gezift.
in etiltie begraven
TVOOIT SPRAK de „moeder der
Leidse onderduikers" over de drei
ging, die haar meer dan wie ook bo
ven het hoofd hing. Nooit uitte ze een
jammerklacht alleen wanneer er
niet geholpen kon worden. Mevrouw
Nicolaas was een moeder niet alleen
voor haar eigen kinderen, maar ook
voor ontclbaren in allerlei schuil
plaatsen. Die ontelbaren hebben dat
vaak niet geweten en weten het ook
nu nog niet. Maar onweerlegbaar staat
vast, dat als Leiden één vrouw bin
nen zyn muren heeft gehad, die on
verschrokken en liefdevol, eenvoudig
en energiek, vroom en goed was, dat
mevrouw Nicolaas het geweest is.
In stilte heeft z(j geleefd, In stilte
gewerkt, in stilte geleden, in stilte
gestreden, in stilte gebeden, in stilte is
zU gestorven in stilte ook werd z(j
begraven. Geen onderscheidingen vie
len haar ten deel. Des te meer is het
plicht, de grote verdienste van deze
Leidse vrouw te erkennen, aldus de
oud-verzetsman. En niet alleen te er
kennen, maar haar daarvoor ook dank
baar te blyven, oprecht en diep, uit
naam van de ontelbaren die zij hielp.
Moge de naam van Louiza Catharina
Nicolaas-Nieuwenburg in de annalen
van de Sleutelstad en in de herinne
ring van het nageslacht blijven voort
leven.
St udentenm aske rad es
houden optocht. „Intocht van Frederlk
Hendrik in 's-Hertogenbosch in 1629".
In 1865 hielden de Hollanders onder
Jonker Willem, grave van Oostervant,
hun intocht in Zierikzee. net als ln
1304, en dat beslaat dan precies ge
meten 11,52 meter.
Op de 300ste verjaardag van Leidens
universiteit, ln 1875, is een bijzonder
lange maskerade gehouden, op papier
15.12 meter, van de beroemdste en
merkwaardigste mannen, die hun
stempel hebben gedrukt op het uni
versitaire leven. En tot slot heeft de
heer Kroese ook nog 11,52 meter ge
kleurde afbeeldingen van de optocht
van 1880, intocht van Philips de Schoo-
ne binnen Amsterdam op 27 Juni 1497.
Merkwaardig genoeg ontbreekt juist
de maskerade van een eeuw geleden.
De laatste grote optocht werd ln 1910
gehouden. Het werd allemaal te kost
baar, die costuums, knevels, baarden
en al wat er bij kwam.
Wilde staking
de blik in het bijzonder ge
richt op de jarige Leidse universiteit,
is het ook wel eens aardig aandacht
te wijden aan het verleden, toen de
lustrumviering een ander karakter
droeg dan tegenwoordig. Alleen de
reeds op leeftijd gekomenen onder on*
zullen zich de groots opgezette histo
rische optochten herinneren, die vroe
ger een lustrum van de Hogeschool
vergezelden.
De heer Nicolaas Kroese. eigenaar
van de Wondertuyn te Warmond, i»
nu op de gedachte gekomen, dat ver
leden weer zo levend te maken alt
maar mogelijk is. Op diverse veilingen
is hij er in geslaagd series prenten
op de kop te tikken, waarin de volle
dige maskerades worden uitgebeeld.
Eén serie, over de optocht van I960,
heeft al een plaats gevonden in een
van de serre's, en zodra nog meer van
deze bouwwerkjes gereed zijn. volgen
openbare school is dezer dagen in
staking gegaan. Toen de onderwijzer
om twee uur z'n lokaal binnenkwam,
vond hij op z'n lessenaar papieren met
„Wü staken" en „WU eisen: meer teke
nen, meer zingen, meer vertellen,
meer gymnastiek". Deze staking ging
niet uit van de vakbonden en was dus
een „wilde".
De onderwijzer heeft op waarlijk
paedagogische wijze de staking in de
klem gesmoord. „Armen over elkaar
en stil zitten". Zelf ging hU corrigeren.
Na een half uur wa« het verzet al ge
broken. Een der leerlingen vroeg sme
kend: „Ach meneer, zegt u toch eens
wat". Meester antwoordde: .Jullie
wilden toch staken?" Maar de animo
bleek aanmerkelijk gedaald, de sta
kingspamfletten werden ingetrokken
en de vijfde klas ging rekenen.
De s
don heeft
Natuur
organisatie
moesten de squariumiiefhebbers
het van de individuele contacten heb
ben. Maar op 11 Juli 1930 is het toch
gebeurd, de oprichting van de Leidse
LUSTRUM-MASKERADE 1860
prenten
een totale lengte van 10 meter en s
centimeter. In steendruk zijn de on
derdelen van de optocht weergegeven,
en met de hand zijn de zeer fraaie
kleuren van dit grootse schouwspel
aangebracht.
Maskerade-onderwerpen
genwoordige 3-Octoberoptochten nabij
komen. Toen werden en ook nu wor
den, historische motieven uitgebeeld,
alleen met dit verschil, dat de studen
ten zich niet beperkten tot onderwer
pen met betrekking tot Leidens histo
rie. Die maskerade van 1860 bijvoor
beeld had als onderwerp „Intrede en
huldiging van Frans, hertog van An-
jou, Alencon, Berry en als Hertog
van Braband en markgraaf van Ant
werpen binnen Antwerpen, de 19e Fe-
bruarij 1582". In aparte bijlagen wordt
dan de volgorde „van den trein" aan
gegeven.
De heer Kroese heeft nog meer
prenten in voorraad. Zo bijvoorbeeld
9.36 meter prent over de in 1850 ge-
Paffe
J£EN GIRAFdie laatst uit
Eysden,
Voor het eerst naar Frankrijk
reisde,
Zag, hoe daar de Eiffeltoren
Hoger was nog dan zijn oren.
„Heus, ik stond" (schreef de
giraffe
in het Frans) „een beetje paffe."
de keizer de Christenen al te na komt
herinnert hij zich plots zijn roeping weer.
De mantel zelf speelt in dit zwaar met
sensatie geladen verhaal ook nog een
rol, en almeer blijkt, dat de posttlevs
inhoud van de voorganger van deze fum
bedolven wordt onder luid spektakel.
Zelfs het eind van keizer Caius. hier
met zijn bijnaam Caligula aangeduid. Is
niet historisch Juist getekend. De man
liet zich als een god vereren. aohIs hier
terecht is geschetst, maar hij kwam wei
degelijk door een samenzwering om het
leven, en niet door een spontane reactie
van de Pretoriaanse garde.
Victor Mature had de ondankbare taak
de ongeloofwaardige Demetriusfiguur nog
enigszins aanvaardbaar te maken: Susan
Hayward deed veel moeite de intrigante
Messalina leven ln te blazen, en lay Ro
binson deed het nog het best als de wre
de keizer. Zoals gezegd: Regisseur D?l-
mer Daves bespeelt de zucht naar sensa
tie op zo ruim mogelijke wijze, en dat i«
bepaald geen aanbeveling.
(Voortborduren op een succes. met.
naar wij hopen, in de toekomst, niet nog
meer geoallen steken).
Duel in de jungle
Een Engelsman laat een levensverze
kering op zich afsluiten van 2 mill1 )en
dollar bij een Amerikaanse maatsrnappij.
Kort daarna brengen de kranten het be
richt, dat hij van een lijnboot bij 7-uid-
Afrika in een storm overboord is gesla
gen. Sommige omstandigheden, die met
deze verdwijning verband houden, Ko
men de Londense agent van de Ame
rikaanse maatschappij verdacht voor.
Niet ten onrechte. „Duel in de jungJe"
is het spannende en ontspannende avon
turenverhaal van deze agent, die dl-p
in de Afrikaanse jungle de doodgewaan
de terugvindt. En daarmee 2.000.00U.
Met een weinig zeven-stuiversliefde. ?en
vlot verloop der gebeurtenissen en een
weelde aan kleurenbeelden uit de Afri
kaanse wildernis is „Duel in de jungle"
een goed beeldverhaal geworden. (L.do)
(Aannemelijke avonturenfilm met
prachtige natuurbeelden).
De Prins-Student
Als volgende operette ln kleuren-Cine-
maScope vergast Trianon ons deze week
cp Sigmund Rombergs operette „De
Prins-Student". De korte Inhoud van het
verhaal Is, dat de troonopvolger van een
maginair koninkrijk ter voltooiing van
!ijn Pruisische opvoeding naar de ïlei-
delbergse universiteit wordt gestuurd.
Prins-Stastok wordt ln de studentenwe
reld alras een getapte figuur, en ln een
dienstertje ontmoet hij zijn grote .iefde
Eilaas, de voortijdige dood van groot
vader komt de romance verstoren en de
prins is gedwongen met een zeer mooie,
maar niet door hem beminde, prinses t*
huwen.
Edmund Purdom. een fraaie Jongen,
spreekt in deze film weliswaar met zijn
eigen stem, maar op allerlei onverwacht»
momenten barst hij ios In luid gezang
met de stem van Mario Lanza. De kleur-
«Decialisten hebben zich helemaal kun
nen uitleven ln een carnavals-sqène. en
verder moet men maar aannemen, dat
de leut van het oude Heidelberg het ook
nu wel weer zal doen. Geen onverdien
stelijke film, maar niet om over naar
huis te schrijven.
(Uitgedijde kleurenweelde met luide
tang. gekruid met humor).
Het meisje in kamer 17
In het Casino wordt „Het meisje in
kamer 17" (The girl in room 17) vertoond,
een film, die men op het eerste gezicht
een detective-verhaal, maar bij nader
inzien een politiefilm noemt. Men krijgt
hierin een waarschijnlijk betrouwbaar
beeld van wat politiemensen doen en be
leven bij de opsporing van gevaarlijke
misdadigers. Het gaat In hoofdzaak om d*
speurtocht naar een pas ontslagen ge
vangene, die vrijwel direct na zijn vrij
lating een politle-agent doodschiet en
plannen voor een bankoverval beraamt.
Het verhaal heeft veel meer kanten,
maar de liefhebber van dit soort films
ziet vermoedelijk graag zelf hoe de amu-
sementszaken hier verlopen. In zijn
soort is „Het meisje in kamer 17" een
goede film, waarin het kwaad wordt ge
straft, maar niet op een ongeloofwaar
dige manier.
(Een in zijn soort goede, voor de lief
hebber aantrekkelijke politiefilm).
De wraak van Toriano
De bezoekers van Rex krijgen deze
week weer een „verfrissend" venaal
voorgeschoteld: Arrowhead" of „De wraak
van Toriano We zullen u het verhaal
besparen, wel kunnen we de vermoede
lijk niet verrassende mededeling doen
dat er flink wordt gebakkeleid. Mocht
men daarvoor belangstelling hebben: aan
het slot komt ook nog een worstelpartij,
waarin de held zijn als onoverwinnelijk
geschetste tegenstander velt. En daarna
trekken alle stammen op naar hun haard
steden.
(Opnieuw gevarieyd vecht-menu).
Conferentie gaat niet
door
Vandaag en morgen zou op Oud-Poel
geest te Oegstgeest een conferentie wor
den gehouden van de Ned. gemeenschap
voor wereldevangelisatie Deze gaat
plotseling niet door, zo werd ons van
morgen gemeld.
Handelsreizigers bijeen
De afdeling Lelden van de Ned. han
delsreizigers-vereniging had gisteravond
een vergadering In de Harmonie. „Een
vergadering" is misschien wat veel ge
zegd, want toen enige lopende zaken af
gehandeld waren ging men over tot een
gezellig onderonsje. Want verschillende
leden van de afdeling Haarlem waren
over en dat moest feestelijk gevierd wor-
Burgerlijke stand van Leiden
Geboren: Cornelia, dr van H J Vo
gelenzang en S Ramak; Leander Th, zn
van L T Schonagen en J A N v Harte-
veld; Jacoba C M. dr van T P v d Hulat
en J Hilgersom; Gerardus Th F zn van
F J Corncllsse en P M C Langezaal; Wil
helmus. zn van W v d Veer en M F Hak
kaart; Jacobus H W, zn van A C Krom
en C de Man; Josef Carol, zn van J Ra-
fain en M J Pont; Louis G. zn van G A
N Cornelisse en E A Boomsma.
Gehuwd: SH Weber en E G Meura.
Overleden: W v d Boon, wednr,
i jaar.
t
