y onze jeuqó-p^qind. f
HET SCHOPJE
Triest leven met droevig einde
6
ZONDAGSBLAD 28 MEI 1955
Vertelling van Floor de Ruiter
HET is haast zeker, dat ze nooit
zo'n fyn terrein gehad hadden, om
hun vacantie op door te brengen als
dat jaar. Het was wel tienmaal zo
groot ais de speelplaats van de school,
dn- zij bezochten. En men was er
geheel vrij man.
Vroeger was het een drassig stuk
grond geweest, wetland waarvan de
bi venste laag was weggegraven. om
dat men de grond voor een of ander
doel nodig had gehad. Het terre.n
had lang braak gelegpn en in de volks
mond had het de naam van ,.De Put"
gekregen. Die zomer was men de put
gaan vullen met zana dat met auto's
werd aangevoerd uit schepen, die in
de rivier lagen. Hceveel auto's er al
gekomen en gegaan waren viel niet
te zeggen Men had wel eens gepro
beerd het aantal van één dag bij te
houden, maar dat was zelfs niet ge
lukt.
Hier en daar waren rietmatten n
het zand gestoken, om het wegwaaien
ervan zoveel mogelijk tegen te gaan
Ze dienden de spelende kinderen als
achterwanden van nuizen en kastelen,
als hinderlagen en schuilhoeken. Do
kinderen verzonnen iedere dag ande
re spelen. Nu<eens waren ze kaste
lenbouwers, dan weer schatgravers,
aanleggers van dijken of makers van
grachten, vechters op barricaden >f
rovers uit hinderlagen Het meest wa
ren ze soldaten, die uit loopgraven
hun vijanden bestookten of die met
vliegtuigen eikaars stellingen ingooi
den.
Een dag lang was er zelfs een vol
ledige luchtoorlog geweest tussen twee
legers die beide over honderd vlieg
tuigen beschikten. Behalve zand cn
rietmatten hadden de kinderen al
spoedig andere hulpmiddelen, die
ze van huis mee brachten of in
tiet zand vonden. E> waren schop
pen. planken, emmers, zakken, kleed
jes tenten, sportkarren en onderstel
len van zeepkistwagens.
Omdat Gert en Bert tot de eersten
behoorden die zich up het terrein had
den genesteld voeldei. zij er zich zo'.i
beetje heer cn meester Er waren
zelfs kinderen geweest, die aan hen
netjes waren komen vragen of zij er
ook mochten spelen.
Maar nu de vacantie ten einde liep
verminderde de animo van de ontdek
kers van het terrein. Was het omdat
er teveel jongens in De Put kwamen
spelen? Of omdat hun moeder het
terrein zo in de hoogte stak? Of was
het enkel omdat Gert en Bert nu
ten slotte wel eens wat anders wil
den?
In geen geval was het omdat de
broertjes genoeg van elkander had
den. Dit mag gerust gezegd worden:
Gert en Bert waren gezworen kame
raden Ofschoon ze 'wee jaar in leef
tijd verschilden, liet de een de an
der nooit in de steek Nooit is iets
te veel gezegd, maar het was toch
zo, dat de grootste zijn jonger broer
tje slechs alleen iiet. wanneer Bert
beslist niet met hem mee kon.
En dat was het geval als Gert met
zijn echte vriend en klasgenoot uit
ging om eieren te zoeken, slootje te
springen of te zwemmen Daar von
den ze Bert nog te klein voor.
Maar Eef, de vriend, was kort voor
de vacantie ziek geworden en mocht
nog steeds niet uit bed en daarom
waren de twee broers nog meer dan
anders op elkaar aangewezen. Moeder
was in haar schik, aat de jongens dag
voor dag naar de Put gingen.
In het begin had zij zich tussentijds
nog wel eens overtuigd of ze er wer
kelijk waren. Ze d ed of ze er kwam
cm hen te ver-assen met een zakje
snoep, maar de jongens begTepen goed,
dat het was om hen te controleren,
dat hut- moeder d'e tocht naar de
zandwoestijn maakte. Nu echter vond
zij het blijkbaar niet meer nodig hen
achterna te rijden. Ze waren de
gehele dag van hu4s zonder dat moe
der naar hen om«ceek.
Wat het was, waardoor zij zich
begonnen te vervelen, konden de jon
gens niet zeggen. Was het omdat de
vreemden zo langzamerhand op het
terrein de boventoon begonnen te
voeren? Was het omdat het zo warm
was? Of omdat het zand zo droog
werd, dat er niets meer mee te be
ginnen viel? Was net omdat de vei
lige plaats hen zo'n beetje opgedron
gen werd?
Zij vonden het nelemaal niet leuk
elke ochtend weer dat geluid, hoog
gestemd van verwachting, te horen:
,,En jullie gaan zeker weer fijn naar
het zand hè? Zal ik de boterhammen
maar weer klaar rraken? En wat
wil jij er op Gert? En wat jij Bert?
Dan eten we vanavond lekker mid
dageten."
Soms antwoordde Gert: ..Hè nou
alweer naar die akelige Put", of
klaagde Bert: 't Was er zo heet
gisteren". Maar als moeder dan de
tas vulde en liet zien wat zij er al
lemaal in deed, dan verzoenden zij
zich met haar wens en liepen zij
automatisch de goede richting uit.
(Volgende week verder).
het niet? Als je de puzzle niet kunt
oplossen, mag je best alleen een briefje
schrijven, hoor Ansje van der Kooy.
En Han Vcrduyn houdt veel van re
bussen, schrijft hij mij. Jij komt ook
wel eens aan de beurt voor een prijs,
Dicky de Kruijf. Ik was haast ver
geten wie je was, Emmie van 't Riet,
maar ik vind het toch leuk dat je weer
meedoet. Hebben Jullie met zijn al
len de oplossing gevonden. Aart den
Ouden, of deed je het alleen? Het
zit zó. Melline Oosterhuis: de tekenaar
maakt een puzzle, en dan wordt die la
ter in de krant afgedrukt. Dat is een
beetje te ingewikkeld om te vertellen
in een paar woorden' Dat vond je
zeker wel lekker, dat de kachel aan was,
Truusje MacLean. Het is zeker wel
mooi op Duinrel, Johannes Bleichrodt?
Dag krantennichtje Madelief, speel
je nu voor verkeersbrigadiertje? Dat
zal een heerlijke verjaardag worden,
Anneke Vermeulen, cn ik hoop dat je
voet weer gauw beter is. Gelukkig
is het hoofd van Arno v. d. Mik weer
bijna beter. Wie is jouw tweelingbroer
tje? Wat naar dat Mammie ziek is,
Jaap Bremmer, wens haar maar beter
schap van mij. Heb je achter die
hele lange optocht aangelopen. Coos
Paulusma, was je niet erg moe? Nu
staat je naam er zeker goed in, Adrie
van Verseveld? Heb je wel eens ge
probeerd of je poppetjes van restjes wol
en lapjes kon maken, Nlenke Krijger,
dat is erg leuk. Voor de stevigheid moet
je wat dun ijzerdraad gebruiken.
Robbie Knipscheer is naar de stad ge
weest, heb je fijn winkels gekeken?
Wat had jij je brief aardig versierd.
Trudie Morgenstern, het leek wel een
borduurrandje. Jij marcheert wat af,
Harmke Boerma! Is je broertje toch
maar gaan lopen ondanks die scheur in
zijn broek? Zitten je vriendinnetje en
jij in dezelfde klas. Marijke v. d. Snee?
Jan Ruijg weet nog niet waar het
schoolreisje naar toe zal gaan. Kwa
men de schriften goed van pas, Loesje
Mulder? Leuk dat je zusje Mieke ook
meedoet. Dat zal wel een heerlijk
feest geweest zijn, Cootje van Spronsen.
je was natuurlijk wel erg moe na af
loop? Waarom was jullie klas ver
deeld, Thea Geleijnse? Laurens vertelt
dat er twee neefjes in de familie bij
gekomen zijn, een blonde en een don
kere. Pas maar goed op die poes,
Leny de Groot, voor je het weet is hij
er vandoor met een kuiken. De hoe
veelheid huiswerk valt dus wel mee,
Aaik ten Ham. Jij bent dus de jong
ste dochter des huizes, Leni van der
Leest. Wat flauw van die jongens om
jullie te plagen, Jaco Robijn. Krijg
je vaak brieven van je vriend uit Cana
da, Gerrit Leroy? Een figuurzaag is
wel een erg groot cadeau. Kees van den
Hoek. Zo'n klein kindje is net een
pop, vind je ook niet. Mien van der Lee.
Gerard van Ringelestein heeft een
Jaap is met zijn vrienden gaan
kamperen. Maar toen hij op een
morgen wakker werd, lag hij
helemaal alleen in de tentWat
doe je in zo'n geval? Roepen
natuurlijk.' En Jaap zet dan ook
een reuze keel op en schreeuwt:
„Hééê, waar zitten jullie?" Hij
hoort gefluister en gelach, en jawel
hoor, het blijkt dat de vrienden
zich verstopt hebben. Kunnen
jullie ze vinden? Schrijf me maar
eens, hoeveel vrienden Jaap heeft.
Stuur je oplossing vóór Dinsdag m
en vergeet niet naam en adres
n de brief te zetten.
heel toepasselijke tekening gemaakt
ik kreeg ook een brief van Kees, Wim
en Jan Ifollestelle. Wie had ook alweer
dat zieke been? Dank je hartelijk
voor die leuke bloemenplaatjes', Cobie
van der Kruk. Vind jij met vier pen
nen breien moeilijk. Heleentje Mos. ik
vind het nogal ingewikkeld. Dat was
nog eens een leuke wedstrijd. Peter van
Roon! Leuk dat jij ook een nicht van
me wordt, Leny. Nou, was dat even
grappig met die krant, Wilma van
ScherpenzeelJe mag best eens een
foto van jezelf opsturen. Coen Mulder.
Dat lijkt me een leuk werkje. Sjaak
Schuurman, vlaggen van alle landen
tekenen. Heb je voorbeelden? Gcrda
Poot heeft haar brief in alle kleuren van
de regenboog geschreven. Ik ben be
nieuwd of de radijs en sterrekers lek
ker smaakte, drieling Faber. Mag Je
je vulpen zelf al vullen, Henk Letsch?
Jouw broertje is zeker nog erg klein,
Robbert Bos. Als je zo'n mooi rap
port hebt. mag je ook best een belo
ning hebben. Cobl Roos. Hoe was dat
gedichtje, dat je gemaakt hebt, Gerrie
Fosseni" Margreet Koornstra had de
vorige puzzle o zo mooi geverfd. Was
het fijn in Arnhem. Janny cn Ada Leen-
wenburgli? Ja, zo'n klein sikje is nog
wel eens kieskeurig ook, Anneke Beu-
mer. Dus jij gaat ook een hele reis
maken. Rietje Stam. of is het feest al
geweest? Gelukkig dat je dat vogeltje
zo goed verzorgd hebt, Sijtko Zonneveld,
dat was erg fijn van je. Er is een
neef. die als schuilnaam Janes" wil
hebben. Dag Janes! Hoe was je ver
jaardag, Roeland Tiggclman? Ik heb
erg gelachen om dat raadsel van je,
Jan van Es. Het is nog waar ook!
Er zijn deze week weer veel nieuwe
lingen bijgekomen. Hier volgen hun na
men: Jan Manintveld. Hansje van Es,
Rinus Kievit, Marian Dikken, Hans van
Wijngaarden. Aric Baars. Arie Snijders.
Ada Bax, Aart Holster, Marius van Vuu-
ren, Krijn Bok. Helma Krijger. Elly de
Koning. Dora de Koning. Jan Hoijstek,
Stiena Krikken, Lucle de Lange.
Wat een boel, hè? Hartelijk welkom.
Ik wens jullie allemaal heel goede
Pinksterdagen toe. Dag hoor, tot de voL
gende keer.
onze BRievenBus
ra en nichten!
Vogeltjes, die te
vroeg fluiten, zij n
voor de poes! Dat
was de oplossing ran
de rebus ran de
vorige keer. Niet zo
heel erg moeilijk.
hè?
De hoofdprijs is
bestemd voor Marja
Stuip en de troost
prijzen zyn voor
Henny Clancy, die
ik tevent heel veel
beterschap toewens.
ook
en nichten
Frans Na-
mink en les van den
Hoek.
Ik kreeg een brief van iemand,
die vroeg, of de oplossingen niet later
ingezonden kunnen worden. Hoe het
me ook spijt, kinders. maar dat kan
niet. Zie je, het Zondagsblad moet
Woensdags al klaargemaakt worden
en daarom beantwoord ik Dinsdags
jullie briefjes! Ook werd er ge
vraagd. waarom ieder kind maar zo'n
kort antwoordregeltje krijgt. Tja. ik
kan twee dingen doen: óf de helft
n«n de briefjes laten liggen en de
andere helft uitgebreid beantwoorden
óf allemaal een regeltje minder,
maar trél allemaal in de krant. Wat
willen jullie liever?
Emmy Ligthart. Spechtstraat 5a.
Rotterdam, It jaar. wil graag corres
ponderen met een meisje ran 11 jaa r,
liefst niet in de omgeving van Rot
terdam. Ook Henny Breman. Heij-
plaatrocg 4, kraan 12, Rotterdam-
Zuid. wil graag corresponderen met
een meisje van 11—12 jaar.
Lees Middelkoop vond het verhaal van
kabouter Mopperpot zo leuk. Heb jij
witte schoenen gekregen. Ria v. d. Le
lie wat fijn metskei WiUy Kraalje-
veld zou best voor een paar weekjes
naar Canada willen. Mag ik dan met je
mee? En haar broertje Huib heeft een
nieuwe fiets gekregen! Dank Je wel
vo9r «K, *T°?,en van Kees en Hildema-
rieke, Nellrke Rontijn. Veel plezier in
de vacantie! Wat een beeldige teke
ning stuurde Je. Corrle Bokhorst. Dat
was ook grappig bij de kaasboer! Vind
jij vaten wassen wel -iuk. Grectje?
Wat ben jij gezellig uitgeweest, Jaapjc
de Ronde. Zo'n schrift als jij be
doelt heet „herbarium". Lenie Visser,
wist je dat wel? Stuur me maar eens
zo'n verhaaltje, Ria Moekestorm. Ik
zou echt niet weten hoeveel neven en
nichten ik wel heb, Jannie Vonk.
Gezellig, dat je weer meedoet. Ada
Rodenburg. Doe vader en moeder de
groeten maar van mij. Hans Zwaai.
De school van Hllde en Selma Smit
bestaat vijftig jaar. Wat zullen jullie
een plezier hebben. Is het schoolreis
je prettig geweest, Giem van de Wete
ring? —Zo'n raadsel mag u nog eens
doen. schrijft Gerda Beukelnian. Ik zal
er aan denken, hoor. Dat is een mooi
versje. Maarten v. d. Berg. Heb je
een prettige verjaardag gehad. Lenie
Koomans van den Dries, cn vonden Wil
ly en Kees het ook fijn? Jij bent
zeker wel dol op dat kleine broertje van
je, Teuni Lagendijk. Heerlijk dat
opoe weer beter is. Neeltje den Otter.
olie Alvast gefeliciteerd i
je verjaardag,
Teunis! De vader van Wim Maaijen
ia kapitein op een groot schip en hij
blijft heel lang weg. schrijft Wim. Wel-
bcdankt voor de foto's hoor! Blijf jij
lang bij oma logeren. Marijke de Vlie
ger? Heb je al een goede oogst van
je tuintje gekregen. Arie van Ilouwelin-
gen? Dat is leuk. Evelijntje Mun
ting, een bedeltje van de Eiffeltorcn.
Dus Jouw hele familie heeft van de
Pijperdag genoten. Jan Bakker. Dus
jullie gaan fijn naar Hilversum deze
zomer, Anne van den Dool. Kleine
poesjes zijn lief. hè Piet Baan? Jij
bent zeker van plan om in de vacantie
een heel eind te fietsen, Lenie Kroes-
bergen. —Het zusje van Relna Zeedijk
is jarig geweest en heeft een prettige
verjaardag gehad, schrijft Reina. Wat
denk je, Joke Jurjaansi. zou je slagen
voor het verkeersexamen? Jannie en
Wouter van Dam gaan in het vervolg
samen schrijven. Dat is een leuk idee.
hoor. Ik hoop dat het een fijne boot
tocht wordt. Ineke Rosendaal, en dat je
veel zult genieten. Gerda Speljer
vindt het ook al zo jammer dat het ver
haaltje van kabouter Mopperpot uit is.
—Nee maar. Ineke van Herp, wat lijkt
me dat een pracht van een poppenhuis
Nelly Grootendorat vertelt me wat ze
allemaal voor moois gekregen heeft, dat
is heel wat. zeg. De groeten aan Gert.
Gerard en Hans. Wie is Arie? Je
oplossing was fout. Coby Andel, het was
niet vliegen, maar fluiten. Groeten aan
Die en Rolieneke. Dat vond Je zeker
wel reuze gewichtig, Marja den Otter,
dat jij mocht oppassen terwijl vader cn
moeder naar de kerk waren. Nee.
Tineke Zijderveld. ik he„ mijn zomer
jurken nog niet voor de dag durven
halen. Fijn, dat het met broertje beter
gaat, Tineke Jansen. Martha Boer
kruiswoordpuzzles, is
houdt veel
s
een seuk of BeRk
niet veiliqeR
öa.n een eik
V
temperatuur van soms nng meer dan
6000' C heeft, dan zal het water in
de spleten door deze grote hitte een
zo hoge spanning krijgen (verdam
pen en ook uitzetten), dat de schors
barst, ja het gebeur', wel, dat bij een
zeer zware electrische ontlading een
boom vooral wanneer deze spleten
vertoont of zeer vochtig is geheel
uit elkaar barst, waarvan bijgaande
foto een bewijs levert
Wanneer men nu na de onweers
bui door een laan, op de weg of door
het bos wandelt, dan kan men langs
zo'n getroffen en beschadigde eik ko
men, terwijl men aan de beuken en
berken vrijwel nooit schade bespeurt,
hetgeen de indruk wekt, dat laatst
genoemde bomen mei en de eik wel
door de bliksem waidt getroffen.
Wij zouden het er niet graag op wil
len wagen. Bomen, well, soort het ook
is. blijven tijdens onweer een gevaar
lijke schuilplaats. Er gaat vrijwel
geen jaar voorbij of van de gemid
deld 12 personen, die in ons land
door de bliksem dodelijk worden ge
troffen, zijn er twee tot vier. die on
der een boom schuilden.
Is er geen huis of schuur in de
buurt, waag er dan een nat pak aan
en ga (wanneer het onweer dicht bij
is) liever in het gras liggen. De kans
dat men dan wordt getroffen is veel
kleiner dan wanneer men in open
veld blijft staan (nooit het hoogste
punt vormen!).
Nog beter is om gehurkt te gaan
zitten, zodat het licnaam een zo klein
mogelijke oppervlakte beslaat. Dit
voor geval de bliksem zeer nabij
mocht inslaan, hetgeen een te groot
spanningsverschil ;n het stroomveld
te weeg kan brengen hetwelk ook do
delijk kan zijn Vandaar dat er zoveel
koeien en andere dieren door de blik
sem worden gedood. Dit vaker door
te groot spanningsverschil, dan dat zij
werkelijk getroffen zijn, hetgeen ook
wel is te zien. De dierenarts zal dit
uit ervaring kunnen beve.tigen.
Moge 't bovenstaande een tip voor
de komende vacantie zijn, waaraan
wij graag nog een laad zouden wil
len toevoegen en wel deze: Wacht
nooit te lang om een veilige schuil
plaats bij naderend onweer te zoeken,
want zodra het begint te regenen be
hoeft de bui niet .neer te komen,
maar dan is zij er al!
Geestelijke instelling van patiënt van groot belang
de man en vader onderweg om van
huis tot huis wat textiel te verko
pen. Het moest op simpele wijze ge
beuren: een fiets met een grote ba
gagedrager en verschillende stoffen
aan de rol in een waterdicht zeil
gepakt
Toen ik de mensen wat beter leer
de kennen, bleek mij, dat er een
voortdurende ontevredenheid heerste.
De maatschappij moest beter zorgen
voor de invaliden. Van de rijken, zo
als zij deze noemdén werd onvoldoen
de steun genoten. De uitkeringen van
overheidwege waren te laag.
Behalve dat deze man als eenvou
dige koopman een zwaar leven had
om regelmatig aan de kost te ko
men, ontmoette hij thuis een tamelijk
veeleisende vrouw en het gekerm
over onvoldoende geld.
De röntgenfoto's wezen uit, dat pa
tiënt een zweertje nad bij de ingang
van de maag. Het advies luidde, dat
hij een rustkuur op bed moest doen
om te trachten hiervan af te komen.
De klanten moesten door een fami
lielid bezocht worden, die echter on
voldoende bekend was met de han
del in textiel. Het genezingsproces
verliep dan ook niet vlot. Herhaal
delijk waren er moeilijkheden, maar
tenslotte was de patiënt zo ver. dat
hij het bed kon verlaten en spoedig
stapte hij weer zelf op de fiets om
het een en ander aan de man te
brengen
Het is een hele tijd goed gegaan.
Ik heb hem zeker vijf, zes jaar niet
gezien. Daarna kwam hij weer te
rug: bleker, magerder en krommer.
Ik dacht dat hij opnieuw een maag
zweer zou hebben, gezien de omstan
digheden waaronder hij leefde cn
werkte. Het onderzoek bracht een vol
komen. maar ook een trieste verras
sing. In de maagstreek was duide
lijk een gezwel voelbaar, dat zeer
waarschijnlijk als Kwaadaardig aan
gemerkt moest worJen. Er zat niets
anders op dan een chirurg te vra
gen de buik te openen om te zien
of operatief nog iets gedaan zou kun
nen worden.
Helaas was dit onmogelijk. Wel
werd een kleine ingreep verricht om
de voedselpassage te verbeteren,
maar definitief kon de ziekte toch
niet verholpen worden.
Hij kwam thuis en probeerde weer
in zijn oude beroep terug te keren. Al
spoedig bleek, dat dit te zwaar voor
hem was geworden Hij ging gelei
delijk achteruit. Het eten verdroeg
hij steeds minder. Hij braakte veel
en tenslotte overleed hij als een ma
gere, uitgeleefde man, terwijl hij
slechts de middaghoogte van het le
ven bereikt had.
Ik schrijf dit verhaal niet om U
deelgenoot te maken van het leed,
dat in het leven is, maar om de aan
dacht te vestigen op bepaalde om
standigheden, die de mens toch vat
baar maakt voor afwijkingen, die hij
misschien niet gekregen zou hebben
wanneer hij een andere kijk op het
leven had gehad en meer actief t.o.v.
zijn eigen lot zou hebben gestaan.
Wij zien nog al eens, ook bij jonge
mensen, dat maagzweren wat men
noemt kwaadaardig ontaarden, d w.z.
aanvankelijk heeft men een zweer ge
constateerd en na zerloop van enige
tijd ontwikkelt er zich een kanker-
Bij nauwkeurig onderzoek van ge
opereerde maagzweren heeft men al
geruime tijd gezien, dat bepaalde ge
deelten van het defect in de slijm-
vlieswand van de maag een structuur
vertonen, die in de richting van kan
ker wijst. Men vraagt zich af of door
bepaalde omstandigheden voor beide
zowel de zweer als de kanker eed
gemeenschappelijke bodem gescna-
pen wordt, waarop beide zich kunnen
ontwikkelen.
Steeds meer blijkt in de genees
kunde hoe belangrijk de juiste gees
telijke instelling is ten opzichte van
verschillende omstandigheden waar
aan men als mens in het leven het
hoofd moet bieden
Degene, die over een grote veer
kracht van geest beschikt, die met
een zekere rust en kalmte door het
leven gaat in het vaste weten dat
niets hem bij geval overkomt, maar
dat God zorgt voor ieder die op Hem
betrouwt, blijkt het grootste weer
standsvermogen te hebben t.o.v. ver
schillende ziekten, waaronder ook
ernstige.
Op a.s. Maandag (Tweede Pinksterdag) wordt het visseizoen geopend.
Wij wensen de hengelaars goede vangst
(Van onze medische medewerker)
XJ IJ was een man van achter in
de dertig, maar hij zag er voor
zijn leeftijd bijna tien jaar ouder uit.
Hij was bleek, mager, had grijs haar
en liep wat voorover gebogen. De
trekken van zijn gelaat verraadden
zorgen en teleurstellingen.
Toen ik hem voor het eerst op
mijn spreekuur zag dacht ik dat hij
een bloedziekte of een andere ern
stige kwaal onder zijn leden had. De
klachten gingen in de richting van
een maagzweer en bij het gewone
onderzoek vond ik weinig of geen af
wijkingen, alleen was zijn rechterhand
door een vroeger fabrieksongeval ver-
Hij was iemand, die tot de nood
lottige dag waarop het ongeval hem
trof voor zijn gezin royaal de kost
kon verdienen. Door deze ongelukki
ge loop van gebeurtenissen kon hij
als werkman geen behoorlijke betrek
king meer vinden Natuurlijk kreeg
hij invaliditeitsrente, maar dit bedrag
was te gering om van te leven. De
inkomsten van het gezin moesten
noodzakelijkerwijze verhoogd worden.
Wanneer men er binnen kwam zag
alles er knap uit, en ook de vrouw
en de kinderen waren netjes gekleed
Het geheel toonde aan, dat aan de
man des huizes buitengewone eisen
gesteld werden om het inkomen zo op
te voeren, dat alles mogelijk was. Di
rect moet er bij gezegd worden, dat
de vrouw ook een deel voor haar re
kening nam door een kostganger in
huis te nemen.
Het overgrote deel van de dag was
&nder bomen óckuilen altijd gevaarljk
(Van onze weerkundige medewerker)
HOE vaak komt net in de zomer
niet voor, dat wij op onze wan
del- of fietstochtjes door een onweers
bui worden overvallen.
Wanneer dit gebeurt in een stad of
midden in een dorp och, dan zijn
er gelegenheden te over om een
schuilplaats onder een dak te zoeken
Maar niet zelden komt er een bui
opzetten terwijl wij ons midden in
een open vlakte of ver van de be
bouwde kom bevinden
Nu mag ons land bekend staan als
een kikker- en regenlandje, toch heeft
niemand er iets mee op zich nat te
laten regenen.
Hoe dikwijls zien wij tijdens een
onweersbui hier en daar mensen on
der een boom staan schuilen, met de
bedoeling langer droog te blijven.
In de eerste plaats wijzen wij er
op. dat het veel veiliger is om zo mo
gelijk aan bewoners te vragen of men
even in huis of in de schuur de bui
mag afwachten, daar het schuilen
voor onweer binnenshuis in ieder ge
val al veiliger is dan in de open
lucht.
In de tweede plaats kan gezegd
worden, dat men niet veel waarde
moet hechten aan de bewering als
zou het schuilen onder een berk of
een beuk veiliger zijn dan bijvoor
beeld onder een eik. Bekend is het
gezegde „Voor de eiken moet men
wijken".
Dat populieren over het algemeen
meer worden getroffen dan andere
bomen, vindt zijn oorzaak in de gro
te lengte van deze boomsoort Popu
lieren steken nu eenmaal rond een
open terrein met tak en kruin ver
boven andere bomen uit en zijn daar
door goede bliksemvangers.
Bij de andere boomsoorten maakt
de lengte niet veel verschil.
DE bewering, die men vaak hoort,
dat de bliksem meer in eiken dan
in andere bomen siaat, zouden wij
gezichtsbedrog willen noemen.
Wat is namelijk bet geval?
Er zijn boomsoorten als beuk en
berk, dié een vrij gladde schors heb
ben Nu regent het in de regel tij
dens onweer, waardoor deze schors
gelijkmatig nat wordt. Slaat de blik
sem in zo'n boom, dan zal deze elec
trische ontlading door het water (wa
ter is een goede geleider!) langs die
natte schors naar de grond worden
geleid, zonder dat er op de boom
sporen van de inslag achter blijven
Nu weet men, dat de eik een zeer
ruige schors heeft. Het water kruipt
tussen de naden en spleten Slaat hier
da bliksem in, welke ontiading een
Eik, door de bliksem getroffen en versplinterd.
