De zieke jongen
ft
ft
ft
0 0 ft 0
ft i
ft a
2°' 23' 29' 3°'
s
'mM
koRt veRhMl V6.n coRn. qRoen
Alstublieft
Wil Prinsen nam het damesweek
blad van de bezorger aan en liep naar
de kamer. Even haar portemonnaic
krijgen. Ze trok beide dressoirladen
open. zonder het onontbeerlijke gebruiks
middel daarin aan te treffen. Toen liep
ze naar het radioplankje: meestal een
geliefkoosde opbergplaats. Op het ogen
blik dat ze ook daar misgreep kreeg ze
een helder idee. Natuurlijk op het thee
blaadje in de keuken... Dat ze daar niet
eerder aan had gedacht.
Ze haastte zich naar de keuken, om
daar vast te stellen, dat zelfs heldere
ideeën haar in dc steek konden laten;
het theeblaadje bevatte het afgeruimde
ontbijtgoed van 's ochtends, maar niet
het gezochte.
Ze bleef nadenkend staan, tot opeens
tot haar doordrong, waarom ze eigen
lijk naar het ding zocht. De tijdschrif
tenbezorger zou natuurlijk ongeduldig
worden, die had vandaag zeker nog wel
meer te doen dan aan de deur te staan
wachten. Die gedachte bracht haar in de
gang terug.
,,Het spijt me vreselijk mijnheer,
maar ik kan zo gauw mijn portemon-
geóclüedenió van
vier geldötukken^.,
HOE kleiner de wereld door telegraaf
en vliegtuig wordt, hoe meer wij
kennis nemen van begrippen en woor
den. die vroeger ons niet zouden heb
ben beroerd. Wie zal vroeger precies de
koers van de Nederlandse gulden tot de
dollar hebber, geweten, in tijden dat het
zo rustig was. Nu weten we die bijna
allen. En wc hebben ook gehoord van
andere munten, zoals de Cruzeiro m Bra
zilië de quetzal in Guatemala, de Lem-
pira'uit Honduras of de Sol uit Peru.
We weten misschien de oorsprong van
de naam var. onze eigen munt. de gul
den, de daalder en het is weL
wat te vertellen
kaanse munten.
Zuid-Ameri-
naie niet vinden. Vindt U het erg, als ik
volgende week even dubbel geef?"
Hij zwaaide luchtig met de hand. ..Oh.
mevrouw, geen zorgen... Als dat het
ergste was... We zullen maar zeggen:
veel succes bij Uw opsporingspogingen
en tot de volgende week dan maar...
Goeden morgen..."
Dicht was de deur en peinzend bleef
Wil in de gang staan. Zou die man het
nu niet gek vinden? Ach nee, natuur
lijk niet... Hij zou die gevallen wel eens
vaker bij de hand hebben... Trouwens,
wat kon het haar eigenlijk schelen? Vol
gende week kreeg hij zijn geld, nu was
het van meer belang, dat ze een, twee,
drie haar portemonnaie ging zoeken.
Want die moest ze vinden. Anders kon
ze straks geen boodschappen doen.
Maar natuurlijk zou die weer boven
water komen, besliste ze resoluut. Hoe
dikwijls gebeurde het niet, dat ze in de
haast het ding ergens had neergelegd
zonder er bij stil te staan waar. Zo
vaak. dat Dik er zelfs al eens stekelige
opmerkingen over had gemaakt. „Let op
jij raakt 'm nog eens écht kwijt", waren
laatst zijn woorden geweest. Zij herin
nerde het zich nog duidelijk.
H'
te zijn van 6 October 1942.
En die betekent: kruis. Op de munt ziet
men evenwel geen kruis maar sterren
en daaruit blijkt ook ineens het verband:
sterren van het Zuiderkruis.
Guatemala's Quetzal, waarvan on
langs ex-president Arbenz nog een mil-
lioen zou hebben meegenomen, dankt
zijn naam aan de heilige vogel, de
Quetzal der Indianen. Quetzalveren
kroonden indertijd hun hoofdtooi en ZU
baden tot hun goden: Behoedt mijn schal
en mijn quetzalveren (teken van waar
digheid). Wie de vogel met zijn groen
gouden vleugels en rode borstveren ziet,
zal zich niet verbazen dat deze vogel
het symbool werd van waardigheid en
rijkdom. De Spaanse veroveraars heb
ben er grondig jacht op gemaakt, omdat
het een groot geschenk gold. naar Span
je quetzalveren te sturen. Vandaag aan
de dag is de quetzal nog zeldzaam.
Maar de kracht van de vogel leeft nog
voort bij alle Indianen en sinds 1924 in
de Guatemaalse munt.
In Honduras leefde eens een grote In
diaan, waarvan men zei, dat hij betoverd
was. onkwetsbaar en onverschrokken.
Hij bleek een machtig leider van het
verzet tegen de Spaanse overheersing,
een held en martelaar. In een veldslag
dooddcr. zijn pijlen meer dan honderd
soldaten. Geen pijl verwondde hem en
als hij schoot dan maakte zijn boog een
geluid als van honderd slangen. Alleen
verraad kon hem doden. Een zogenaamd
vreedzaam onderhandelaar van de
Spanjaarden schoot de grote Indiaan
neer. Van hun leider beroofd gaven de
andere Indianen zich over. Hun leider:
Lempira, wiens naam en beeltenis sinds
1926 op de Hondurese munt prijkt.
Peru's sol heeft ook al een Indiaans
verleden. Sol is zon. vader van de Inca's
aan wie een speciale tempel, een zonne
tempel was gewijd. Elke Ir.ca droeg
daaraan bij. Elk stuk land werd in drie-
en verdeeld: een derde deel van de
opbrengst was voor de zon, een der
de deel voor dc Inca-dynastie en een
derde voor eigen gebruik. Zogezegd 66
pet. belastingVan de opbrengst
voor de zon werden de prachtige gou
den tempels gebouwd, die later door de
Spanjaarden zijn afgebroken en geplun
derd. Sinds 1931 heeft Peru de libra af
geschaft en de sol, als eerbewijs aan
de grote Inca's, als munt aanvaard.
De munt die wel het meest zijn oor
sprong als ruilmiddel verklaart is de
peso, in vele lar.den in Zuid-Amerika in
gebruik, zij het dan niet overal evenveel
waard. Peso betekent gewicht en voor
de waarde aan gewicht heeft men later
bewijsstukjes gemaakt die sindsdien
kortheidshalve pesos worden genoemd.
Guaranl tot slot. de munt van Para
guay. vermeldt trots zijn Indiaar.se af
stamming, van dc Guarani-Indiancn, die
de nog heden ten dage gesproken Gua-
xani-taal spreken.
HANS KIEVID.
een speurtocht tot en met. Eerst de
laadjes van de nachtkastjes, haar schort
en mantelzakken doorzocht ze grondig.
Daarna kwam de glazenkast in de keu
ken aan de beurt, gevolgd door de lec
tuurbak, de boekenplank, de venster
banken... Letterlijk alles haalde ze over
hoop en keerde ze binnenste-buiten, zon
der het gewraakte kleine bruine onding
aan te treffen.
Tot ze op een stoel neerviel en ner
veus het neervallende kapsel voor haar
ogen wegstreek. Toen sloot ze de ogen
en trachtte rustig na te denken om een
aansluitingspunt te kunnen vinden. Haar
gedachten gingen daarbij terug naar de
vorige dag. Ze was zich bewust, ja
zelfs voor honderd procent zeker, dat
ze 's avonds om acht uur de portemon
naie nog in haar handen had; ze had er
immers de veertig gulden huishoudgeld
in gedaan, die ze toen van Dik had ont
vangen. En daarna was ze beslist de
deur niet moer uitgeweest.
Dan vanmorgen. De enige die ze
geholpen had was dc melkboer. Dat
was al vroeg geweest, vóór Dick weg
ging. Ze had betaald, de melk naar
binnen gebracht en toen de portemon-
Ja. dat was het nu maar. Want hier
raakte ze het spoor volkomen bijster.
Wist ze toch maar, waar ze het toen
had neergelegd Of zou ze beneden...!??
Ze stond weifelend op, sloeg losjes
een shawl om. liep naar het portaal en
daalde de trap af. Dc mogelijkheid acht
te ze zeer gering, maar je kon niet
weten... Gejaagd zocht haar blik het
portaal rond. op de stoep voor de bui
tendeur. terwijl ze huiverde in de schra
le wind. Maar al wat ze zag. niets van
het vermiste.
In huis terug gekomen hervatte ze
haar zoeken, alles wat ze al eerder had
nageplozen haalde ze opnieuw onderste
boven. want je kon niet weten; plaat
sen die ze mogelijk straks had vergeten,
gekke hoeken, alle kastjes onder het
aanrecht, betrok ze er bij.
Het enige resultaat was, dat ze er
hopeloos van werd en het huilen stond
haar dan ook nader dan het lachen. Ver
beeld je nu toch eens. bijna vijfenveer
tig gulden naar de haaien... Ze moest
er niet aan denken
Moedeloos zakte ze weer in een stoel
en prakkizeerde, hoe ze daar mee aan
moest. Als ze nu werkelijk de porte-
Broek op Langendijk
monnaie niet meer terug zou vinden?
Hoe moest ze dan voor Dik die strop
verbergen? Bij wie kon ze terecht om
wat geld te lenen? Want ze moest toch
eten op tafel zetten.
Of zou ze 't Dik maar eerlijk opbiech
ten? En dan de storm over zich laten
gaan? Oh nee. hij zou zeker woest
zijn en wie weet wat hij haar dan naar
't hoofd zou slingeren...!?
Opgejaagd door die gedachte stond ze
op en begon in een laatste wanhopige
poging alles nog eens te doorzoeken.
Zenuwachtig sleurde ze de dingen van
haar plaats, zette de stoelen op zijn
kop, keek onder de bedden, de kleden...
Toen was ze er toch eindelijk van
overtuigd, dat ze het wel kon afschrij
ven. Daarom zocht ze even later bleek
jes naar haar mantel, trok die aan. keek
of kleine Martie nog sliep en ging naar
Ze wist nog wel iemand bij wie ze
zolang onder de strengste geheimhou
ding een tientje kon lenen, voor de eer
ste boodschappenbehoefte.
OM zes uur, toen de aardappels
dampend in de vrolijk gebloemde
dekschaal tot de dis noodden, kwam Dik
fluitend de trap op. Hij scheen in pri
ma stemming te zijn. Des te beter,
dacht Wil. Nu maar oppassen, dat ze
niets liet merken...
Ze stond, min of meer kwasi over het
gasfornuis gebogen, toen hij dc keuken
instapte, „Dag Wil... hé... het ruikt hier
verdraaid lekker...'
Terwijl ze zich omdraaide om de be-
groctingskus in ontvangst te nemen,
voelde ze zich akelig kleintjes worden.
Oei. nu begon het hoor. Terwijl hij de
kamer inliep en met Martie in de box
ging stoeien, diende zij het eten op.
Toen zette ze de kleine in dc kinderstoel
aan tafel en de maaltijd begon.
„Hoe was 't vandaag?" zei Dik, zon
der op te kijken.
„Ohniets bijzonders", loog ze en
omdat ze voelde, dat ze tot over haar
kool en bruggen.
oren kleurde, liep ze naar de keuken
om een doekje te halen voor Martie,
die gemorst had.
„Geen post...? Geen bezoek gehad
De melk niet overgekookt...?"
Ze deed of ze de ironische klank in
zijn stem niet opmerkte en haalde dc
schouders op Toen was het een tijdje
stil. uitgezonderd het gebrabbel van
Martje en het getik van de vorken en
,,Eh Wil... kan ik straks misschien
even vijf pop van je lenen? Zaterdag
heb je ze terug..." Hij legde z'n bestek
neer en keek haar aan.
Ze snakte naar adem en slikte daarna
nerveus om de dikke opkomende brok
in haar keel weg te dringen. Kalm doen
Wil, hield ze zichzelf voor. Maar zc
morste nerveus met de pap op haar
schone tafellaken, koortsachtig haar suf
geprakkizeerde hersens naar een oplos-
..Moet je die per se vanavond hebben?
Waarvoor dan?"
Hij glimlachte geheimzinnig, „oh
zaken. Ik heb straks een klein handel-
't ls ochtend, de gordijnen gaan weer open.
Hoog op z\jn kussens kijkt hij in de straat,
herkent de uren aan de regelmaat
waarmee de mensen langs zijn venster lopen.
Zijn mond lacht dapper, maar is moe van "t hopen.
Hij wenkt mij toe: „Je bent weer veel te laat".
Ik, die als slaapkop in zijn schema staat,
vezmoed een nacht die rust'loos is verlopen.
En hij, <Ue vriend'lijk met de vogels praat,
weet als 't gordijn de avond weer gaat sluiten,
dat dan de koorts jel in zijn polsen slaat
Maar door een kier zal hij het jier gewaad
van Gods gena zien spieg'len op de ruiten,
Die ook zijn nacht belovend lichten laat.
D. VAN BOXTEL JR.
tje.
Het werd
KLEINE Martie sliep reeds rustig
toen Dik dc krant neerlegde, zijn
jas aanschoot cn in de keuken, waar zij
de vaat stond te wassen achter haar
kwam staan. Er ging een rilling door
haar, het klamme zweet parelde op
haar rug en zc had zo wel door de vloer
willen zinken.
„Zeg Wil, met een half uurtje ben ik
absoluut weer terug. Heb je nu even die
Even zei ze niets. Ze slikte en slikte
tot zc het niet meer uithield en het op
eens schokschouderend uitsnikte. „Ik
ik... heb geen geld voor je..."
Hij keek haar verbaasd aan. ..Wat
heb jij nu ineens...? Ben je niet lek
ker...?"
„Nee Ik heb alleen geen geld voor
je", snikte ze, ,.ik ben mijn portemon
naie kwijt..."
Het werd akelig stil. Stilte voor de
storm, die nu elk ogenblik over haar
hoofd kon losbarsten. Maar in lijnrechte
tegenstelling daarmee hoorde zc opeens
een doodnuchtere stem zeggen. „Nu..
wat
i dal?'
Ze keek hem door een waas van tra
nen aan, of ze een geest zag. „Vind
vind je dat dan niet vreselijk. Dik...?"
„Och Ja. als 't zo was zeker", ant
woordde hij luchtig.
Ze greep hem beet en schudde hem
door elkaar. „Doe niet zo akelig Dik,
't is heus werkelijk zo...!!"
„Nee", zei hij weer, „want je kletst,
hij ligt achter je op de keukentafel."
Ze keek en haar ogen werden groot
van verbazing. Dat was gewoon idioot!
Een diepe zucht ontgleed haar en gelijk
tijdig kreeg ze een bijna angstwekkend
idee. Dreigend ging ze Voor hem staan
en zei: „Zeg eens Dik Prinsen, weet jij
hier soms meer van...?"
„Allicht", was zijn commentaar, „van
morgen toen ik wegging zag ik dat je zo
goochem was geweest om na het hel
pen van de melkboer je ganse bezit op
de brievenbus te laten liggen. Toen
dacht ik: om het je te laten afleren zal
ik je de hele dag in je rats laten zitten.
En dat heb ik ook gedaan..."
„Monster!", zei ze alleen, maar ze
meende er niets van, „en nu krijg jij
vanavond voor stiraf die vijf gulden
niet!"
Hij schaterde. „Mij een zorg. zeg. Ik
heb die vijf piek helemaal niet nodig
No. 273. J. W. Konings. Rotterdam
Correspondentie betreffende deze
rubriek aan de heer W. Jurg,
Jan Luykenlaan 12. Den Haag.
De nieuwe opgaven
OM te beginnen een stukje van de
Hagenaar Bouwman dat wel bin
nen het bereik ligt van verreweg de
meeste oplossers. Dan een fraai slag
probleem van Konings in een compac
te Stelling. Na de eindslag blijft er
een eindspel over dat zonder meer ge
wonnen is, dus niet behoeft te worden
aangegeven. No. 274 is een speciale at
tentie van de bekende Zutphenaar aan
één onzer Voorburgse lezers, en loopt
op een kort maar krachtig eindspel
letje uit, dat ten minste door de A-
klassers wel moet worden afgewik
keld. De beginstand doet wat vreemd
aan, maar wordt verklaard door
zwarts laatrte zet 2126. schijnbaar
heel sterk, aoch in werkelijkheid fout.
Aan u lezers is het de taak u in de
positie van wit te denken en deze
fout gevoelig af te straffen!
No. 272. J. A. Bouwman, Den Haag.
Zwart: 7, 9, 10, 12, 14, 19/21, 25,
26. 35.
Wit: 23. 28. 31, 32, 34, 37, 39/43.
gllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
I PUZZLE I
VAN DE U/EEK
siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiwiiiiiiiiirÊ
Kruiswoordraadsel
I! II
m m m
m m m m
1i i a
0 a
ft ft -
0
a 0
(>)taiugaan wij Tekenen
DOOR B0R6E PRAMVIG
Zwart:
Wit: 16.
No. 274.
7/9, 11/15, 17/20, 36.
21, 26/30, 34. 38, 39, 46/48.
G. v. d. Linde, Zuipii?n.
m
i
m 'mm
m k'
m
s
- m f
0 ft
m
m
m
m 0
Als gewoonlijk voor 5
begint en wint.
Oplossingen in te zenden binnen drie
weken na plaatsing.
Voor de beginners
Een groot aantal huisdammers heeft
gehoor gegeven aan de oproep om
het voor hen zo speciaal geschikte pro
bleem no. 268 van J. W. Konings op
te lossen. We heten hen van harte
welkom en zullen de afwikkeling hier
onder uitvoerig bespreken, opdat zij
ey.fde^nodige aanwijzingen uit kunnen
de stand
De oplossing moet zijn: 39—33. Aan
gezien meerslag altijd voor gaat moet
zwart de schijven 33. 43 en 44 slaan.
Wc noteren dus: <29x40>. 45x14 on
weer moet zwart meerslag nemen:
(23x21). 26x8. Zwart kan nu op twee
manieren slaan. Doet hij <2x13) dan
wint wit na 14x23 door oppositie, zo-
a.s we dit noemen. En slaat hij 19x10,
dan haalt wit dam: 83 en wint ge
makkelijk. Immers, op 10—15 gaat de
dam naar 12 en houdt de lijn van 1
naar 45 bezet. Iets moeilijker is het
als zwart (2—7) speelt Nu wint wit
b.v. door 3—17 (1014», 17—28 <14—
20). 28—33 (2025», 33—39 (7—12»
39—34 <12—17». 34-39 (17—21». 39-^
43 <21-26), 4348 en u ziet wel hoe
zwart „in de vork" gedreven, verliest.
Er zijn meer varianten, maar die vindt
u nu zelf wel. Ze komen op het zelfde
neer.
De zetten va* zwart hebben we tus
sen O geplaatst, een overzichtelijke
wijze van noteren. Het behoeft echter
niet en u kunt ze gerust helemaal niet
Twaalfde les
1. De uitdrukkingsmoge
lijkheden van de teken
kunst zijn óf de zuivere
contour, óf het contrast tus
sen licht en schaduw, met
of zonder contouren. Als
vervolg op de schaduwleer
ln onze vorige les bestude
ren we hier de zuivere
omtrekken op drie verschil
lende manieren of teken-
methoden vastgelegd. Deze
schets laat ons zien, hoe
de voorwerpen met potlood
weergegeven zijn. Een me
thode, die zeer duidelijk de
fijnste nuanceringen der
mogelijkheden toont.
2. Het is duidelijk, dat
steeds dezelfde opstelling
ls gebezigd, des te beter
spreekt het onderscheid.
In deze schets is het de
pentechniek. die wordt aan
gegeven. Men ziet, dat de
pen zodanig is gehanteerd,
dat dc vormen van de on-
.derwerpen bewaard zijn
gebleven. Bij kan en beker
dienen dc lijnen een ronde,
volle vorm aan te geven,
terwijl dc platte vlakken
door horizontale- cn verti
cale lijnen tot stand worden
gebracht.
3. In alle drie de schetsen
is de omtrek totaal ver
vaagd, men vermoedt hem
evenwel. Dit voorbeeld
drijft de zaak op de spits:
hier alleen scherp licht en
volle schaduw, geen tusscn-
toon. Zo moet men het zich
eigen maken de schaduw
leer aan te pakken. Dus een
flauwe contour, die de
grondslag legt voor het la
tere werken met houtskool,
potlöod of pen. Vandaar
deae derde schets, opdat
men het niet vergete!
Door velen werd ook de volgende,
eigenlijk eenvoudiger, winstgarig in
gezonden: 4440 <23x21», 26x8 <2x13),
4034 <29x40>. 45x23. Dit is natuur
lijk ook een goede, maar een toevallig
ingeslopen niet door de auteur be
doelde neven-oplossing. Het is wel
duidelijk dat die slotstand niet de
moeite waard is om een probleem op
te componeren. Er zit niets kernach
tigs aan. Als deelnemers aan de lad-
derwedstrijd in de B-klasse zo'n op
lossing inzenden hebben ze hun pun
ten verdiend, maar van de A-klassers
zouden we zeker de auteurs-oplossing
er bij vei wachten.
We willen nu eens zien, wie er heel
scherpzinnig is. Die bij-oplossing is
namelijk uit probleem 268 weg te wer
ken, door één witte schijf op een an
dere plaats te zetten! Wie uwer ziet
het ook? Het antwoord komt in één
der volgende rubrieken, tegelijk met
No. 275. L. W. Scholles. Den Haag
nat
fel
35
a -
m
0
0
it
0
HORIZONTAAL: 1 Binnenkort, 7
kuddedieren. 8 koor, 9 verdriet, 11 zang-
noot, 12 insect, 13 sinaasappel, 14 spil,
15 onwrikbaar, 16 buideldier, 19 Chin,
maat. 20 dier. 21 gezwollen taal, 26
knaagdier, 27 rivier in Italië, 28 mistige
damp. 30 projectiel. 31 voorzetsel, 32
vogel, 33 ik. 34 razend, 35 werkschema
woord, 5 vlug, 6 rookartikel, 10 godin.
11 zacht. weck. 13 vruchtengelei, 15
gezinslid. 16 humeur. 17 voorzetsel, 18
verlaagde toon, 19 rivier in Italië, 21
verzameling gedichten, 22 heideplant,
23 vissoort. 24 heilige. 25 zoon van een
man van adel, 27 onaangenaam gevoel,
29 pro, 30 inwendig lichaamsorgaan,
32 dier, 34 zangnoot.
Inzendingen per briefkaart voor a s.
Donderdag aan het bureau van dit blad.
In de linkerbovenhoek aan de adreszijde
vermelden: „Puzzleoplossing". Er zijn
drie prijzen: 1. 5—2. 2,50; 3. 2,50.
Oplossing kruis-pas-raadsel
12 Maait
HORIZONTAAL: 1 Klam. 4 naad,
6 oer, 7 pa, 8 me, 9 modern, 11 kapel,
12 es. 14 ree, 16 Rome. 18 lust. 20 ba.
21 N.T., 22 helm, 24 boef, 26 oor. 28 ra.
30 keper. 31 bordes, 32 ba. 33 in, 34 moa,
35 ruig, 36 kaal.
VERTICAAL: 1 Kommer, 2 lee, 3 ar.
4 nadeel, 5 ding, 7 pope, 9 mare, 10 el,
13 sober, 15 aster, 17 mal. 19 UNO,
23 moedig, 24 bres, 25 fataal, 27 open,
29 ober. 30 Kr. 32 boa. 34 ma.
Zi i bouwd
ij Douwden voor de eeuwigheid
(Vervolg van pag 1)
pen, zodat hij vermocht ons
te geven een spannend ver
haal, dat ons bijna vergeten
doet de prachtige illustraties
te bekijken met de aandacht
die zij verdienen. Maar als
men de lectuur beëindigd
heeft, geniet men dubbel
van de zeldzame platenschat
want, voorgelicht door de
schrijver, spreken de beel
den ons dan veel meer toe.
Na Egypte volgen bezoe
ken aan Griekenland, het
Heilige Land, Rome, Kar-
thago, Mexico. China. Java,
Ceylon en Indië. Vooral het
hoofdstuk over China heb
ben wij met klimmende aan
dacht gelezen. Want wat
weten wij eigenlijk van dit
geweldige rijk? En hier heb
ben wij een gids, die ons
enorm veel uit de eeuwen
oude geschiedenis weet te
vertellen en ons tevens een
betrouwbaar beeld geeft van
het leven in onze tijd.
EN zo belanden wij ten
slotte in „New York, zin
nebeeld van een moderne
stad". Dc auteur is er twin
tig, dertig maal geweest en
hij weet ons interessante bij-
igli
zonderheden mee te delen.
Hij geeft van deze stad van
meer dan zes millioen inwo
ners deze karakteristiek:
„De mens drijft mee op de
stroom van de massa, die
zich in het grootste ver-
maakcentrum van de we
reld rondwentelt, de mens
wordt massa. Kort geleden
zei een vreemdeling, die op
zijn eerste avond in Broad
way rondliep, dat hij de in
druk kreeg dat hier de dui
vel danste. Milliocnenstad!
Vreugde en leed, leven en
dood,.geloof en ongeloof, ar
beid en zonde, opgang en on
dergang, zij liggen dicht bij
elkaar, wellicht nergens zo
dicht als in dit zinnebeeld
van het moderne leven".
„Zij bouwden voor dc
eeuwigheid" is inderdaad
een boek, dat bewijst, dat
door de eeuwen heen dc
mens van Oost en West heeft
getracht de grenzen van de
tijd te overleven, en altijd
weer heeft dit pogen onder
de ban gestaan hetzij van de
wijsheid van de Prediker,
hetzij van de betrekkelijkhe
den, die het leven van de
Incavorsten had leren ken
nen.
De opgave luidt weer: wit begint
en wint. Het berust, behalve op meer
slag. ook 00 een andere spelregel, die
zegt dat de schijven pas na het slaan
van het bord genomen mogen worden.
De winst is in drie zetten verzekerd.
We zien met belangstelling een nieu
we stioom van oplossingen tegemoet
Worden we in deze verwachting niet
teleurgesteld, dan gaan we ook een
een eenvoudig partijstandje bespreken.
Oplossingen
No. 265. (A. v. d. Elzen en J. A. Pen-
nings). Zwart: 1. 6/9, 11, 14, 16. 19. 37
Wit: 17. 22, 25/29, 39, 40, 47. Op'
47—42, 28—23!, 27—21, 23x3, 26x17,
3x2 slot
No. 266. (A. v. d. Elzen en J. H. H.
Scheijen). Zwart: 1. 12, 13, 15, 20/22,
26, 36. 45. Wit: 24, 30. 32, 34, 37, 38,
40. 43. 47. 50. Opl.: 37—31. 30—25,
34x32, 25—20, 47—41, 43—39, 50—26!
(1—6 of 1—7), 32—27. 26x37 wint door
oppositie!
No. 267. (B. J. Pranger). Zwart: 9,
11 13, 17, 19. 21. 25, 26, 30, 37, 45.
Wit: 22. 28. 29, 31. 33. 42. 44, 47, 48.
50. Opl.: 22—18. 48—43, 47—41. 29—
24, 24x4, 4x34, 44x11 <25—30), 11—6,
<30—35). 6—1 (3439), 5044 1—6.
Een lastig probleem dat vooral veel
van liet voorstellingsvermogen vergt
als men het zonder aanraken der schij
ven tracht op te lossen. Met de belde
voorgaande vraagstukken tezamen een
welgeslaagd drietal dat veel waarde
ring oogstte.
In de komende rubriek zullen we dc
uitslag van. de ladderwedstrijd. 12e
serie, publiceren.
