B
DIT IS DE HOOFDPRIJS
AKEELA'S HORDE:
J6»
DE MUG EN DE KAMEEL
Pifjama
k vieRentwintiq wóteRvLuqqe jonqetjes
Brief van Riek de Vos
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Job en Bertie zijn welp. Ze
zijn negen en tien jaar en zijn al
bijna twee jaar geïnstalleerd. Dat
is een hele tijd, als jc nog op die
leeftijd bent. Twee jaar dat
betekent twee jaarsterren, die je
boven je wolvenembleëm links
boven op je groene welpentrui
mag dragen. Dat betekent ook
dat je van het welpenspel een
heleboel'afweet en al volkomen
.vertrouwd bent met de rimboe-
sfeer, die dit spel oproept. Maar
twee jaar is tenslotte maar twee
jaar, en van de 45-jarige NiP.V,
heb je daarom nog niet zo'n
weeL
NPV betekent Nederlandse Padvinders
Vereniging. Het zevende lustrum zal dit
jaar met heel veel iestiviteiten worden
herdacht. Een onderdeel daarvan is de
nationale tentoonstelling van handenar
beid van welpen, die 1 Maart in Den
Haag geopend zal worden en daarna
het hele land zal doorreizen.
De NPV is een typische mannenge
meenschap, maar de leiding van de heel
jonge padvindertjes, van acht tot onge
veer eli jaar, ligt toch veelal in vrou
welijke handen. Vrouwen beschikken
vaak over meer geduld en tact om met
het „grut" onder de padvinders om te
gaan. En geduld is nodig! Vierentwin
tig watervlugge jongetjes, ieder voor
zichzelf vaak al één brok ongedurigheid
ma leven, kunnen in groepsverband
r maken, dat horen
Des te meer pluimen op de hoeden
van Akeela, Raksha, Wontola en hoe
de leidsters nog meer genoemd mogen
worden, wanneer zij er in slagen om
zo'n groepje woelwaters bezig te
houden en te zor-
gen dat ze intus
sen nog wat leren
ook. De toewij
ding, waarmee zii
'in een touwtje
verschillende kno
pen peuteren
de paalsteek, de
platte knoop en
de mastworp om de poot van een
krukje duidt er op, dat hun inte
resse voor déze materie is gewekt.
Interesse niet alleen, óók een beet
je eerzucht. Want dat knopen leggen
is een onderdeel van een serie op
drachten, en wie die goed volbrengt
krijgt een aantekening op een daar
toe bestemde kaart. Is zo'n kaart
vol, dan krijgt de welp een ster op
zijn pet en in welpentermen heet het
dan, dat hij „één oog open" heeft.
Als een kaart met iets moeilijker op
drachten is volgetekend, heeft een
welp twee ogen open.
Het tempo, waarin die opdrachten
uitgevoerd worden, verschilt natuurlijk
nogal eens. En de hulp van de leid
sters is in dit opzicht ook weer onont
beerlijk, en daarom wordt er op zo'p
middag, die „horde" genoemd wordt,
altijd wel een gedeelte van de tijd be
steed aan die vaardigheidsoefeningen.
Sommige leidsters prefereren echter een
aparte avond of middag voor die oefe
ningen, dan kunnen ze op de „echte"
horde veel meer spelletjes doen.
Tentoonstelling
De laatste tijd hebben ze het druk ge
had, die welpen. Want de tentoonstel
ling van handenarbeid heeft ze eigen
lijk al maanden bezig gehouden. Akeela
kreeg een circulaire waarin ruim der
tig technieken stonden vermeld, die zij
met haar jongens kon gaan beoefenen:
figuurzagen, pitrietwerk, raffia en kurk-
werk, paplerscheuren en plakken, het
kneden van figuren van papiermaché
spatwerk. tekenen, schilderen, knippen
Ook bouwen met doosjes was daarbij
en dat was de techniek, die Akeela uit
zocht om met haar welpen te doen
Jobje en Henk en Bertie en Rob
en Jan alle welpjes hebbèn er
aan meegedaan. Akeela liet ze op de
horde maar wat fantaseren met de
luciferdoosjes of ze hielp een handje
bij een jog. dat niet zo sterk was in het
bedenken van een werkstukje. En er
ontstonden ware bouwwerken: een
kasteel, huisjes, een vliegmachine zelfs.
Lijm en plakband waren de „metselma-
terialen". En als er dan een mooi pro
duct klaar kwam, was er over en weer
lof en trots.
Niet dat alle werkstukjes op die tien zal het niet in zijn hoofd halen c
Ze maakten bouw
sels van doosjes
voor jubileum
Cehoord
Gezien
dal deze armband de Benelux-
gedacble propageerde, omdat er
drie munfsfuJcken aan bengelden: een
Nederlandse stuiver en een Belgisch
en Luxemburgs Irancstuk.
Gelezen
'in „Vrouvrenbelangren", dat hel
bestuur van de Nederlandse Radio
Unie besloten heelt het mannelijk en
vrouwelijk personeel in het omroep-
bedrijl voor gelijke arbeid gelijk te
salariëren.
zijn.' Er is een voorselectie geweest,
zowel op de hordes als op de tentoon
stellingen, die in verschillende plaat-
sen gehouden zijn. De mooiste zijp-
uitgezocht en prij
ken nu op de
grote expositie. De
vliegmachine en
het kasteel zijn
dat betekent niet
dat de welpen
daarover nu gren-
zenloos bedroefd
zijn. Ze accepteren gaarne, dat ande
ren het beter kunnen dan zij, en voor
het overige hebben ze toch immers
fijn gewerkt en een prachtige demon
stratie van saamhorigheid gegeven?
Dat laatste zullen ze niet zo beseffen,
en het is overigens de vraag of de jon
ge Akeela zelf wel weet hoeveel waarde
vols ze haar jongens in dit gezamenlijk
werken voor een bepaald doel heeft mee
gegeven. Wie haar vraagt, of haar werk
waardering ondervindt, zal ten ant
woord krijgen „nou ja, dat weet je na
tuurlijk nooit". Zoiets manifesteert zich
eerst op de lange duur. Ouders vinden
het over het algemeen vrij gewoon dat
jonge, ongetrouwde meisjes hóar vrije
tijd op deze wijze besteden, al zullen
ze misschien wel eens zeggen „wat een
werk zit er eigenlijk nog aan vast", als
ze eens een kijkje achter da schermen
mogen nemen.
„De oude wolf"
En de lof van de zijde van de jon
gens zelf nee, die verwacht geen en
kele leidster, en het is bovendien aller
minst de vooropgezette bedoeling om
complimentjes te krijgen. Een jog van
spelmiddag geleid heeft. Hij zegt niets
of hij zegt iets krachtigs, wat over
komt met ,,'t was fijn, Akeela."
Nee, ze drukken zich niet in w
den uit, wel in daden. Akeela
Raksha en Wontola merken het aan
de trouwe opkomst, het willen komen,
Vrouwen worden
„elegant'"' oud
Er bestaat geen twyfel aan, dat vrouwen
op eleganter wyzc oud worden dan
mannen. Deze uitspraak is van een
Engelse dame, nl. Lady Isobel Barnelt,
een bekende figuur in de Britse tele
visiewereld. Als oorzaak van dit door
haar gesignaleerde verschijnsel noemt zij
liet feit, dat vrouwen een flink stuk har
der werken dan mannen.
de
•el practischer ingedeeld.
Dat zou ook niet anders kunnen! De
gemiddelde echtgenoot krijgt geen dage-
1 ijkse lichaamsbeweging, behalve dan de
afstand die hij aflegt (per vervoermid
del r
tal) i
i huis
zyn i
ngekeerd. Gemiddeld legt de vrouw
hij het doen van haar huishouding een
afstand van 11 km per dag af. Lady
Isobel, die arts is, vertelde dit op een
lunch van verkoopleiders.
ook al zouden ze bijvoorbeeld wegens
een verkoudheid beter thuis kunnen
blijven. Dat middagje en avondje op
de horde willen ze niet missen, en
zeker niet de jongens die uit een ge-
zin komen, waar ze eigenlijk al zo'n
beetje in de zorgen meedelen, of de
jongens, die in het algemeen gespro
ken weinig ander vertier hebben.
Dat zijn de kereltjes, die met de ijver
en toewijding van miniatuurmensjés
een schoon en edel doel, op de
horde eerst echt in hun element zijn,
die hun genegenheid voor Akeela en de
anderen ieder op hun eigen wijze de
monstreren. Ze gaan volkomen op in het
welp-zijn, en niemand is gelukkiger dan
zo'n baasje, wanneer hij. ongeveer zei
weken nadat hij voor het eerst kwam,
wordt geïnstalleerd en zijn uniform mag
Zo'n uniform is vaak nog een heel
probleem, omdat de aanschaf zeker op
dertig gulden komt. Maar het moet al
heel vreemd zijn,- als Akeela niet er
gens een gaatje weet om er op een goed
kopere manier aan te komen, bijvoor
beeld overname van het uniform van
een welp, die inmiddels het verkenners-
pak heeft mogen aantrekken. Dat uni
form bétekent veel het betekent voor
al het zich opgenomen weten in een ge
meenschapje. waar de jonge welp gele
genheid krijgt zijn gaven te ontplooien,
zoals dat in mooie woorden héét.
Akeela is met haar assistenten
dc vraagbaak van zo'n ploegje jon
gens. Ze is met recht ,,de oude
wolf" uit het boek van Rudyard
Kipling, waarop Baden Powell zijn
spel voor de jongste padvinders in
spireerde. Dat ze daarnaast ook
baar eigen bezigheden heeft, haar
werkkring, haar thuis, zijn omstan
digheden waarmee een buitenstaan
der wel eens te weinig rekening
houdt. Het is heus niet alleen dat
middagje of avondje, maar er zijn
bovendien de talrijke voorbereidin
gen. En pas wanneer die goed zijn,
kan zo'n „horde" goed zijn!
Een kasteel, een toren, een brug, een vliegmachine het is
onbegrijpelijk wat je allemaal van lucifersdoosjes en gekleurd
plakpapier kunt maken.
Overweldigende belangstelling heêft Kiek de Vos ondervonden
van de zijde van onze lezers naar aanleiding van het artikel in „Blad
Zij" van 5 Februari. Dat blijkt ook wel uit de brief, die zij schreef en
die wij hiernaast afdrukken.
JUL t
Behalve Riek zijn er nog
vijf andere kunstenaars, die
hun armen of handen moe
ten missen en met mond of
voet schilderen. Werkstuk
ken van dit zestal zijn als
prentbriefkaarten gereprodu
ceerd door de vereniging
„Rèmóvos" (.uitgeverij van
reproducties der met mond
of voet arbeidende kunst
schilders), Sarphatipark 3,
Amsterdam, postgiro 444000.
Zo'n mapje van negen kaar-
ten kost f 1,75. Er zijn er twee
bij van Riek de Vos: Veld
bloemen en Bloesemtak. De
bedoeling is, dat de gehandi
capte kunstenaars op deze rf_
wijze een bescheiden bij- I
verdienste krijgen.
i f r f-
t X-uCuS-JcA—
„tv-1ft*-**-
jjuu/i
u /A.
H uJ&s,
Dit is nu de hoofdprijs
van onze linnen wedstrijd:
een. zuiver linnen tafel
laken met zes bijpassen
de servetten (op de foto
ziet u er weliswaar slechts
vier, maar die andere
twee horen er heus bij!).
Het ingeweven patroon
bestaat uit een rand chry
santen en in het midden
kleinere bloemen en bla
deren, die samen cirkel
vormige motieven voor
stellen.
Dc andere twee prijzen zijn,
zoals u zich zult herinneren, zes
glazendoeken en zes theedoeken,
ook van linnen. Aantrekkelijke
prijzen dus, echt de moeite
waard om zich voor in te span-
Die inspanning is dan het
handwerk op linnen, dat we in
de week van Maandag 28 Maart
tot en met Zaterdag 2 April van
u verwachten aan ons bureau
Nieuwe Leidsche Courant, Steen
straat 37, Leiden.
U weet het, stuurt u niet voor of
na die tijd in, want we kunr.en het
risico voor dié inzendingen niet op
ons nemen. Na beoordeling door de
jury worden de werkstukken zo spoe
dig mogelijk terug gestuurd, dus erg
lang behoeft u ze niet te missen.
Welke handwerken het alzo mogen
zijn? U mag alles insturen, als het ten
minste maar van linnen is gemaakt,
of op linnen is bewerkt. Er was een
lezeres, die ons vroeg, of de leeftijd
van de inzendster er nog iets toe deed.
Dat is natuurlijk niet het geval zo
wel oma als kleindochter mogen laten
zien wat ze kunnen!
Borstelen, borstelen,
borstelen!
Zij, die er toe over gegaan zijn om
haar kapsel ,,a la fiamme" te laten
knippen, zullen na enige dagen vaak
tot de conclusie komen dat het model
er moeilijk „in" te houden is. Volgens
insiders is borstelen de enige -methode!
Dat wil dan zeggen, niet in het wilde
weg of maar-raak-borstelen, maar zorg
vuldig de lijn van het haar, zoals de
kapper die er in gelegd heeft, volgen.
Tevens verdient het aanbeveling om
het haar vaak te wassen, omdat juist
het springerige effect daardoor ver
hoogd wordt. Of dit laatste voor haren,
die gauw „vet" worden, ook aanbeve
lenswaard is, staat nog te bezien. Het
is Overigens een nog steeds onbeant
woorde vraag: is veel wassen goed of
slecht? Sommigen zijn van oordeel, dat
deze vraag beantwoord moet worden
met een: het is helemaal niet goed.
Anderen zeggen weer dat juist het kap
sel al zo veel stof opvangt, dat een
wekelijkse wasbeurt niet meer dan nor
maal geacht moet worden.
WALÖORfSLó,
i Amerikaanse huisvrouwen zyn meeste
ressen in het klaarmaken van slaatjes.
Meestal komt er niet eens echte sla aan
te pas, maar het op decoratieve wijze
rangschikken van vruchten en groenten
wordt daar ook al vaak „slaatje" ge-
noemd. De Waldorfsla is daar een voor
beeld van. U heeft daarvoor nodig
>4 kg zure appelen, bijv. goudrcinetten,
1 selderijknol, 2 bananen, SO gr. noten,
1 citroen, mayonnaise of dikke slasaus.
U ziet het wel: géén sla!
1 De bereidingswijze is als volgt: Schil
de appelen en snij ze in kleine blokjes,
of rasp ze op een grove rasp. Bespren
kel ze met citroensap om bruin worden
te voorkomen. Schil de aelderijknol en
rasp ook deze op de grove rasp of any
ze aan zeer kleine blokjes. Meng nu
alle ingrediënten met aan plakjes ge
sneden banaan. Dien de sla op gegar
neerd met gehakte wal- of hazelnotea en
een scheutje slasaus of mayonnaise.
Aardig is dit te serveren op 1 persoons
schaaltjes of bordjes, die dus op tafel
irictrÏT'Ztrirk-iririrtrtrhir-t:
iWrAAA******* trAAAA** AAA**
af. U léést daar niet Ditzèlfde onbehagelijke wen mogen geen eten koken,
goed door. Wat de dag des gevoel bekroop mij eens als
uitstort", zoals zij dit Heren betreft b.v. leest u kind, toen ik op een Zon-
het negatieve, dagmiddag, een man, die in
a 11
zélf benaamt, vraagt mij alleen
o.m.: „vindt u het nu zon
dig, als ik op Zondag eens
brei of borduur? Ik doe het bod
zo dolgraag en heb er in de slaat
week haast geen tijd voor.
Maar iedere Zondag was het
een oorzaak van ruzie.
Daarom laat ik het nu maar.
Niet omdat het zoals kaar gaan rafelen.
vader en moeder zeggen
geen vaten wassen (brrr!),
geen kolen scheppen, geen
bed opmaken, geen kinderen
het positieve, wat voorop mijn ogen opper-vroom was, aankleden, geen asla légen,
0 e 1
n d i t g e- omdat hij zelfs wandelen op
Zondig zondig vond, bezig
zag bij de sjoelbak. Hy
verloor (ook al zóéén,
Evelientje!) en de spin-
g e n. Laten we dat nijdige uitdrukking van zijn
woord niet uit el- gezicht, de woede waarmee
hij tenslotte de stenen door
wat het is. Hier de kamer mikte, vergeet ik
niet licht. Heiligen??
geen koffie en thee zetten
op Zondag!
Tel dié akkefietjes eens
bij elkaar op! Wat 'n wer
ken, wat 'n werken op de
rustdag! Daar spannen wij
ons terdege bij in. Het kost
ons alles bij elkaar heel wat
meer energie dan dat ge
zellige handwerkje!
Moeder een hele Zondag
middag verdiept zit in haar
boek „Een enkel uur van
klatergoud" en vader zich
bij een spelletje schaak he
vig opwindt, omdat hij niet
tegen zijp verlies kan, acht
ik dan éérder in strijd met
het 4e gebod."
Evelientje, ik ben het
volkomen met jou eens.
Hoe is het toch mogelijk,
dat mensen door een vast
geroest vooroordeel, de din
gen zo onzuiver zien! Ik
neem direct aan, dat Eve-
lientjes ouders geheel te
goeder trouw zijn. Maar ze
hebben een met het stof
van eeuwen beslagen bril op.
Dat heeft ook dë heer
C. L. O., die mij destijds
zo'n sympathieke brief
schreef, waarin ook stond:
„Ik ben tegen de gedachte,
dat men de dag des Heeren
maar moet aanvullen met
een brei- of haakwerkje."
Toe, geliefde broeders cn
zusters, zet die beslagen bril
eens
ter hand neem, weet ik
zéker dat ik daar géén zon
de mee doe. God weet im
mers, dat dit voor mij een
heerlijke ontspanning is,
waar ik in de week al nèt
als Evelientje, zelden aan
toekom?
Maar als ik op Zon
dag verdiept ben in een
boek, waarin de figuur van
Anna Boleyn, dat mooie
liefje van Hendrik de Acht
ste, mij boeit, dan ben jk
zo zeker niet van mijn zaak.
Ik weet in ieder geval wél,
dat Anna Boleyn en het
heiligen van de Sabbath-dag
niét bij elkaar passen.
tijd onze geestelijke bril
wel eens oppoetsen, om de
dingen helder te zien. En
dan zal ons dit nog niet
baten, als we niet gelijker
tijd bidden om de verlich
ting van de Heilige Geest.
Laten we voorts de rust
dag maar eens wat meer
wijden met psalmen tot
Gods eer, want het zingen
in de gezinnen mag niet
verstommen, ,,'t Is goed o
Opperheer, dat w'ons in U
verblijden". Daar komt het
op aan! En aan dat gemeen
schappelijk zingen, zo goed
als aan het mèt elkaar blij
zijn in God, ontbreekt nog
al eens het één en ander in
onze gezinnen. Zouden we
Ik kan het niet helpen, „Ja maar, die dingen Hem daarmee niet méér
maar bij deze dingen is het móéten gebeuren", zeggen bedroeven dan met ons brei-
me of ik Jezus' woorden nog de ijveraars voor de Sab- werkje?
baths-rust dan.
Ja, want stel u vóór, dat
wij huisvrouwen het niet
deden en dit gebod zo naar
de létter uitplozen. De
kachel ging uit, de magen
zouden koeren, de kinde
ren verkommeren enz.
„gij die de mug uitzift en
de kameel doorzwelgt
Want u zult het toch wel
met me eens zijn dat Anpa
Boleyn en die woedende
sjoelbak-speler aan de kant
van de kamelen staan. Over
dat meisje dat daar rustig
in een hoekje van de kamer
zit te breien, waart Gods
glimlach. Ik word altijd zo
kriebelig van dat nutteloos
pn zinloos gepraat over dit
mag wèl fÈÊ
op Zondag.
Jantje mag wèl een teke
ning maken, maar Marietje
mag niet borduren (wat óók
een vorm van tekenen is).
JI O mensen, laten we op-
dit"mag niet houden. Ik krijg het ervan
in m'n maag, nu ik dat on
welriekende luchtje van
wetticisme gewaar word!
En dat willen jouw ouders
Evelientje en óók de heer
C. L. O. zéker niet zijn!
Want met het niét zingen
tot Zijn eer, met het geen
Feest van de Zondag meer
maken, daarmee zwelgen
wij kamelen door, zonder
er ons van bewust te zijn.
MARGARITHA.
Mhr. W. B. v. M. te Am
sterdam. Hartelijk dank
voor uw schrijven, waarmee
ik het van harte eens ben.
T.z.t. hoop ik uw tip voor
onoverkomelijke bezwaren
zijn. Anders zou dit m.i. al
lang gebeurd zijn. Maar, ik
zal eens informeren.
Geef zelf het goede voorbeeld
De commissie van de Ver. Na-1
ties voor de status van de vrouw
blijft de pogingen volhouden om
de rechten van de vrouw in de
gehele wereld gelijk te stellen
met die van de man. De Neder
landse mevrouw S. Sypken van
Andel heeft nu voorgesteld, dat
de Verenigde Naties zelf het voor
beeld moeten geven door in het
hoofdkwartier in New York even
veel vrouwen als mannen te werk
te stellen.
Zy is van mening, dat ook in alle
commissies en assemblees vijftig pro
cent van het aantal beschikbare zetels
door vrouwen moet worden ingeno
men. De totale stuf bestaat uit 3055
employees en volgens de gegevens van
het vorige jaar was de stand toen 17
tegen 13 in het voordeel van de man
nen. In de hoger gesalarieerde klasse
echter zijn 1061 van de 1307 functiona
rissen van het mannelijk geslacht.
Op 14 Maart zal de commissie voor
de status van de vrouw, waarin bijna
geen mannen zitting hebben in New
York bijeen komen.
Zo kan het ook....
„Times" meldt een merkwaardig ver
haal over een Kopenhaagse dame, die
op een wel zeer originele manier een
prachtige bontmantel bemachtigde. Zij
kwam een bontzaak binnen, zocht een
mantel uit en informeerde naar de prijs.
„Aehthonderdvijftig gulden", zei de
winkelier.
„Ik neem hem", zei de dame. „maar
ik heb nog geen geld bij me. Straks
kom ik met een kennis wilt u tegen
hem zeggen dat de mantel vierhonderd-
vijftig gulden kost?"
Aangezien de klant koning is, voldeed
de verbaasde winkelier aan het verzoek.
Toen de klant met naar vriend binnen
kwam, zei ze: „Kijk, die mantel is het
nu. En hij kost maar vierhonderdvijf
tig..".
Dat was goedkoop, meende de vriend
cn betaalde grif. De dame zei tegen de
winkelier, dat ze de mantel over een
uur zou komen haien.
Inderdaad, enn uur later kwam de
dame weer aanzetten, maar nu mot
een andere vriend. En die betaalde
eveneens grif de (resterende) vierhon
derd gulden. De klant trok de mantel
aan en verliet stralend de winkel..
met strfk-sluiting
Het grappige van deze pyjama is, dat
het jasje niet van voren sluit met enkele
knopen, maar met een strik, opzij in de
taille. Achter in de rug wordt de taille
ingehaald met elastiek, of een paar keer
doorgestikt met lastex. Het model heeft
driekwart mouwen.
Het jasje is van bedrukte stof, de broek
van effen materiaal, evenals de strik.
Vanzelfsprekend kan men ook andere com
binaties kiezen.
Voor dit model heeft u nodig: 2\ meter
stof voor de broek, en 2.75 meter voor het
jasje, stofbreedte voor beide soorten 80 cm.
Het patroon, nr. 185 is verkrijgbaar in de
maten 42, 44 en 46 (maat 48 op bestelling).
U kunt deze patronen aan onze bureaux
verkrijgen voor 0.40. Ook kunnen ze per
post worden toegezonden. U gelieve dan
op de briefkaart, waarop u uw bestelling
dóet, aan de voorzijde, naast da gewone
frankeerzegel, 10.50 aan postzegels te
plakken. Na 5 Maan kunnen geen be
stellingen meeworden langenomen.
