B RIEK DE VOS maakt schilderijen met de mond Maak iets moois van linnen j Ma maakt uit, hoe Pa zich zal kleden ,,'tZit zó, mevrouw," qoul&sh C Antliurium of Flamingo plant: NIEUWE LEIDSCHE COURANT Haar leven: een heldendicht van wilskracht, talent en geloof Zeven en twintig jaar geleden lag Riek de Vos als een normale zuigeling in de wieg haar eerste glim lach te proheren en als het niet lukte schakelde zij, als ieder mensenkind, op huilen over. Haar eerste lachje was nog steeds in een poging gesneuveld toen ziek werd. „Longontsteking' i de dokter. Moeder en vader Vos bogen zich teder en zorg zaam over het broze leventje, maar zij konden niet verhoeden dat die raadselachtige longontsteking van hun kind een vogel met geschonden vlerkjes maakte: zij werd spastisch verlamd en haar armen en benen hingen daarna als willoze dode dingen aan haar lichaampje. Riek groeide van zuigeling tot een kind met glinsterende pret-ogen in een lief gezicht en als het zonnetje scheen, moest vader haar, met stoel en al. naar buiten dragen. Daar zag ze de grote wereld: mensen, die voorbij gingen, een vogel op een tak, de gewassen op het veld, de muggen, dansend in de zon. boven de mestvaalt van haar vader Ze nam dat alles verrukt in zich op en haar pret-ogen kregen dan een pein zende uitdrukking. Wat was die wereld toch mooi... Ze wilde zelf ook mooie dingen maken. Andere kinderen deden het ook; die hadden papier en potlood en tekenden huizen en schepen en men sen en wolken... Vijf jaar oud was Rie- kie de Vos toen zij een potlood in haar mond kreeg en papier op haar tafeltje. Het tekengerei krampachtig tussen haar tanden geklemd trok zij haar eerste lijntjes. Gebrekkig, hulpeloze lijntjes waren het, maar Riek keek met heerlijkte ogen naar haar ouders. zij kón wat: zij had getékend, als kind, dat vaardige handen had... Het is gewoon Midden in het oneindige polderland achter Schoonhoven, in Benschop, een klein huis aan een eenzame Om precies te zijn aan'de "DartiWfeg, het huisnummer is 455. Ge beslist noteren, want daar woont Riek de Vos, een naam. die wij met hoofdlet ters willen schrijven, uit hoogachting en respect. Want het leven van Riek is. sinds zij als kind ontdekte dat zij iets kón. een epos geworden van karaktersterkte, van taaie wilskracht, van onein dig geduld, van kinderlijk geloof vooral, van waaruit zij zich verzoent met het le ven zoals het haar gegeven is en van waaruit zij anderen troost kan brengen met die mildheid en die wijsheid, die als geschenken schijnen weg gelegd voor wie, in onze ogen, hulpbehoevend zfjn. Nu is Riek bezig een be roemdheid te worden. De wereld gaat beslag op haar leggen, radio en pers hebben haar ontdekt, want zij is een talentvolle artiste, die „schilderijen maakt met de mond". Een opvallende head-line, waarvoor de ge zonden en sterken graag even hun jach tige leven onderbreken. Maar als het licht der fotolampen haar even Verblindt, her stelt Riek zich gauw van de schrik en zegt: Wat een spektakel, en dat alle maal om mij. Want voor Riek is alles gewoon. Het is gewoon dat zij op school de kinderen bijhield en even vlug was in dictée's als zij. Gewoon dat zij sommen en taallesjes maakte met het potlood in haar mond en dat zij later leerde de pen in te dopen in een speciaal voor haar aangebracht inktpotje. En ook dat zij „handwerken" leerde met haar mond en Smyrnakleedjes maakte. Ze wilde zijn als andere kinderen, het zelfde kunnen, het zelfde presteren. Ze wós niet ongelukkig en daarmee uit. Riek is heel intelligent en toen alle klassen van de lagere school r glans doorlopen had, studeerde zij v de aardigheid maar even gelijk-op met haar broer, die de Mulo bezocht. Maar haar hart was bij het tekenen en schilderen; zij wilde zelf iets schep- Met oneindig geduld zat zij urenlang boven haar tekenpapier. Letterlijk beet ze naar haar gom als er gestufd moest worden. Ze tekende en schilderde het land schap voor het kleine raam, waarachter zij troont, zij maakte reproducties var stillevens, zij schilderde potten met kleu rige bloemen, die moeder voor haar schikte. En ze was critisch waar een ander bewonderde. Nee, het perspectief was niet goed, de kleur te hel en het geheel was eigen lijk maar van een rammelende compo sitie. Ze moest naar de academie, maa dat kon niet. Toen kreeg ze les va een tekenleraar uit Amsterdam. Eers schriftelijk. Met haar mond sloeg z de bladzijden van haar studieboeken oir Ze studeerde ijverig en tekende stille vens en landschappen om zich tech nisch te bekwamen. Sinds een jaar komt de leraar haar thuis lesgeven gaat zij met sprongen vooruit in h Moeder de Vos toont ons vol trots de tekeningen en waterverfschilderijen, die haar dochter maakte. En Riek zit met glinsterende ogen naar te kijken, want elke tekening, elk schilderij is voor haar een triomf over haar invaliditeit, een verhaal, dat zij nooit aan anderen zal kunnen vertellen, omdat de taal daarvoor te arm is... het werk van kunstenaars, die. door invaliditeit gedwongen, met de mond met de voet schilderen, ontdekte haar zo zijn er nu reproducties van Riek de handel gebracht, tezamen met die n Duitse kunstenaars. Zij is daar trots op en wat voor haar veel zegt: zij verdientter wat mee. Met talent en ijzeren volharding heeft ze de droom van haar eerste kinderjaren ver wezenlijkt; zij kan iets, zij presteert Maar ze kan meer dan schilderen al- frisse ideeën op willen doen. Hopelijk er dan weer een nieuw wagentje, gekocht van het geld dat zij zelf ver dient. Dan zal Riek het gelukkigste meisje van Benschop zijn en blij zijn met elke mooie kaart, die de post haar brengt, een kaart die zij kan na-teke- om zich technisch te bekwamen. En die van u »s er dan natuurlijk ook bij, want u heeft toch haar adres ge noteerd? In tientallen brieven aan tientallen correspondentie-vriendinnen, overal in Nederland, deelt zij royaal van haar moed, haar kracht en haar levensopti» misme en in geheel haar leven is zij een lichtend voorbeeld. Voor de zieken en voor de gezonden. Nieuw wagentje Een week geleden is Riek door haar invalide-wagentje gezakt. Dat is zo erg niet, want het is buiten toch te koud voor haar. Maar straks zal er weer uit willen, haar grote broer veilig achter haar rug. Ze zal dc na tuur willen zien, andere gezichten, en Nederlandde Linnentoeken en Blad Zij en V kunt een laken winnen Op het moment dat u dit leest, zijn de „Linnenweken" in volle p. gang. De vereniging „Nederland-Linnenland" is druk bezig op deze p en andere manieren te proberen, bet linnen, kostelijk product van fr vaderlandse bodem, er weer „in" te brengen bij de Nederlandse g huisvrouwen. De reden waarom kan u duidelijk zijn. De huisvrouwen gebruiken jj- practisch geen linnen meer en toch is het zulk schitterend mate- riaal. Daarom zullen de winkels, die zich voor deze actie hebben 2 opgegeven, fraaie linnen-etalages inrichten van dat materiaal, dat g drie keer zo sterk is als katoen en daardoor jaren langer meegaat. p En weet u, dat er van linnen prachtige handwerken te maken zijng Natuurlijk weet u dat, misschien hebt u zich vroeger wel eens ge- p waagd aan het vervaardigen van borduurwerk op kaasdoek. of het g werken van open zoompjes. Engels borduurwerk, of het fijne, kant- z. achtige Richelieuwerk. P Maar ook het appliqueren op linnen, en dan vooral het ge- p kleurde linnen, dat zo'n mooi shantung-effect geeft, is een handwerk, dat veel voldoening schenkt. Er zijn nl. zo oneindig veel mogelijk- p heden mee te bereiken. 2 Handwerken Wij vragen ons af, in hoeverre dat handwerken op linnen nog in gebruik is. en meer in het bijzonder vragen wij ons af, of de lezeressen van Blad Zij deze techniek van linnen borduren en be werken nog beoefenen. Het is nl. onze bedoeling een wedstrijd te organiseren en een deskundige jury te laten beslissen wie het mooiste handwerk op linnen vervaardigde. Fraaie prijzen Doet u mee aan deze wedstrijd? We stellen voor de beste hand werkster een prijs beschikbaar, bestaande uit een zuiver linnen tafellaken met zes servetten, en de tweede en derde prijs zijn resp. zes glazendoeken en zes droogdoeken, jiatuurlijk ook van linnen. Let óp inzendtermijn Laat eens zien wat u kunt. Ieder handwerk dat u op linnen vervaardigt, kan in deze wedstrijd meedingen. U heeft nog tijd ge- noeg om iets moois te maken, want we verwachten de inzendingen in de week van Maandag 28 Maart tot en met Zaterdag 2 April aan ons 2 bureau Steenstraat 37, Leiden. -jr Stuurt u vooral niet vóór of na die tijd in, want voor die inzen dingen kunnen wij geen risico aanvaarden. We wensen u veel succes! iftrti-trli-trtrtrtrtrü'trtrtrbirtrttlrerCrtrtrtrCrtrtrüirilirtrirtiii-CrCctrCrCrCiirCrirCrtrirCrii-tftrii-ti-trCi-Cri Zeventig procent van de dames koopt dassen voor haar echt genoten. Dat wil zeggen: Amerikaanse dames doen dat, maar het wil ons voorkomen dat ze daarin weinig onderdoen voor haar Hollandse zusters. Dit feit is bekend gemaakt door de „Na tional Association of Retail Clothiers en Furnishers" in New York. Die vereniging heeft nl. een onder overhemden, ondergoed de, dat iedere aanschaf garderobe voor pa, met zoek ingesteld in aller- hem mee ging. pyjama's, kelt voor zichzelf, zón sokken der te kopen, gaat, zo Dertig procent gauw ze voor haar man dames verklaar- gaat winkelen, tevens altyd, by kopen". Waaruit de delijk moge worden dat er verschil is tussen winkelen en kopen voorzitter van de heren ook w wel eens iets alleen de vereniging, de heer kocht en zij heeft de mogen kopen? „Slechts" Louis Rothschild, was vrouwen, die er kwa- dertig procent van de wej eerlijk er op te men winkelen, doen vrouwen gaat met haar Wyzen, dat het rapport zekere zin eenzijdig ..as, omdat alleen vrou- 21 procent staat haar wen werden onder- man terzijde bij het vraagd. Maar hij ver die uitmaken hoe de kopen van zyn schoe- g0elykte dit weer met mannen gekleed zullen nen. de opmerking: „Als we gaan. De meest verrassen- de mannen zouden vra- Daör zijn dus in de de passage uit het rap- gen 0f hun vrouwen eerste plaats die das sen, die door zeventig procent van de onder- port ,Twe hebben altijd ge- 'het kopen dacht, dat vrouwen kleding, en aagde dames werden plezier hebben in gekocht, maar nog ho- kelen en mannen in huurt. ger, nl. 88, is het per- kopen. Maar een vrouw, ze zeker zeggen: „Wat dat hoeveel ze ook win- dénkt u wel?!" Anne (elf jaar) schrijft boeken Een Frans meisje van elf jaar. Anne Braillard. zal binnenkort haar eerste boek publiceren, zo schrijft „Le Métropole". Ze heeft dat boek geschreven toen ze zeven jaar was. Het is een verzameling halen, getiteld „Daudillet", en de c oplage bestaat uit 10.000 exemplarei rtMttirCtirCrtitrü-trtrtrCi-Ci-ertrCrti-ü-Ciitiittlr zegt Uw kolenhandelaar ..Maar ze zeggen het allemaal zucht mevrouw. De kolenhandelaar knikt. Hij kent de klachten wel. En hij zegt: „Mevrouw, 't zit zó: de kolen zijn duur en 't gaat mij zelf aan m'n hart dat u zoveel inoet betalen voor •en mudje, dat zo gauw opgestookt 8. Maar het verschil tussen voor- ïorlogse prijs en de prijs van nu .teek ik heus niet in mijn zak, dat veet u wel. Ik moet de kolen ook egen hoge prijzen inkopen!" Mevrouw knikt. Zó heeft ze het ook liet bedoeld. En ja. de kolenhandelnar :ou ook liever goedkope dan dure pro ducten verkopen, want dan ziet hij veel vrolijker gezichten. Maar de kolen zijn niet meei die beste kwaliteit als vroeger, dat zegt toch ook iedereen en je kunt het in de krant lezen. zegt ze nu. .Mevrouw, dat ligt ook niet aan weet. dat er veel van onze eigen bes te Limburgse kolen naar het buitenland gaan. die brengen deviezen op. Daarte genover importeert Nederland ook wel Amerikaanse kolen en ja, die hebben ■n gehalte gruis en geven meer as." „Kunt U dan die kolen niet weigeren i alleen Nederlandse kopen?" „Als wij kolenhandelaren dat konien oen, zouden we het geen van allen maal kopen, wat dc importeurs ons aanbieden anders zou U he.emaal niets in de kachel krijgen!" 1 U weet natuurlijk dat goulath Hongaars vleesgerecht is. Het op verschillende manieren bereid tegen woordig en hel gebeurt wel dat d< verwerking van restjes vlees niet eer beetje groente tot een gebonden saus óók goulash wordt genoemd. Maar de echte goulash bestaat uit d< volgende ingrediënten: 240 gram door regen paardelappen (of rundevlees) flinke ui. 50 gi ordt of blo. de ketchup, 1 theeleper paprikapocde een scheutje azijn, en desgewenst kruidnagel. I Het vlees in stukjes, de ui in snip snijden. In een braadpan boter, m rine of vet heel laten worden, d. in het vet lichtbruin bakken en ui pan nemen. Het vlees door bloem telen en aan alle kanten vlug 1 hakken. Een scheutje water toevo. Uuicn, zout, een weinig ketchup azyn of paprikapoeder l»y doen. Hel geheel zachtje in 2 a 24 uur. Het gerecht op smaak afmaken en desgewenst dc jus bjjbin- den met een pspje van een weinig bloem en koud water. We geven de goulash bij rijst of aard appelen en een sla of gekookte groente als kool of bieten. 4> A „Is het dus regeringsbeleid, dat wij alleen maar slechte kolen krijger?" „Nee mevrouw, „alleen maar Hechte kolen" krijgt U niet. dat weet U ook wel. Ik verkoop U de kolen, die U be stelt." „Maar ik las in de krant, dat het erg moeilijk is. de juiste benaming voor kolen vast te stellen. Bestel ik U dan wel de kolen, die ik voor mijn kachel nodig heb?" „Mevrouw, nu zijn we op dc goede weg! Ik wil graag Uw kachel eens zien. dan kan ik U raad geven!" „En hoe zit het nu met dat wegeD „Wel mevrouw, op beide manieren kunt U de juiste hoeveeLheid krijgen en U weet: bij mij mag U alles nakijken, graag zelfs! Houdt U gerust toezicht op elke zak, als de kolen komen, dat heeft elke handelaar graag." „Maar., nog één vraag. Maakt het nu geen verschil uit. of we bij esn grote of bij een kleine kolenhandel ko pen? Kunnen de grote nu niet betere kolen leveren?" „Mevrouw, mevrouw, nu laat U me toch lachen! Weegt een kleine kruide nier de suiker anders dan een groteT natuurlijk hebt U gelijk, erg domme vraag. Maar i de krant. Jaja, mevrouw, in de krant hebt U gelezen, dat enkele kleine particuliere kolenhandelaren op een van de Zuid hollandse eilanden met de leveranties hadiden geknoeid. Welals Jantje uit de tweede klas brutaal is en liegt, moet Pietje uit de tweede klas dat dan bepaald óók doen „Gelukkig nietwant mijn zoon tje heet Pietje en hij zit in de tweede klas ook!" ..Nou dan. mevrouwU antwoordt zelf al! En zullen we nu eens naar de kachel gaan kijken.-..?" Veel vocht, licht en warmte De Anthurium of Flamingoplant met haar eigen aardig gevormde bloemen is niet een gemakkelijk te houden kamerplant. Doch als men aan de eisen, die ze stelt, voldoet, toont ze haar dankbaarheid door een maandenlange bloei: een vrij grote, fel rood, roze of witte schede, al of niet gevlekt en een daar tegen afstekende bloeikolf, meestal gedraaid. Een der eerste eisen, die de Anthurium stelt, is wel dat ze beslist in vochtige lucht moet staan, anders doet ze het niet. Daarom moet ze met heel veel lauw water besproeid worden, enkele keren per dag en met een fijne nevelspuit. En dan zet men de plant in een schaal of pot met water, waar de onderkant van de pot net niet het water raakt. Ook kan men de Anthurium in een ruime sierpot zetten en de ruimte tussen pot en sierpot opvullen met veenmos, dat men regelmatig nat houdt. Voorbeeld JTWEE jaar geleden heb ben wij het al eens over haar, zowel als over de haar toevertrouwde kin deren gehad. Op verzoek klim ik nu nog eens over dat onderwerp in mijn pen. Tweede Moeder zijn Dit is geen gemakkelijke opdracht. Integendeel: één die een maximum aan liefde, tact en wijsheid vraagt. Anderzijds, bedenkt d 11. tweede moeders: dat het voor opgroeiende kinderen dikwijls ook heel erg moei lijk is. De eigen moeder is nu eenmaal nooit voor 100% te vervangen, even min als de eigen vader. Er zijn fagetten aan de ziel van ieder kind, die alleen waargenomen wor den door het bloed. Ik heb pracht-verhoudingen tussen tweede moeders en kinderen gezien en tóch óók daar waar veel weder zijdse liefde en begrip heer sten, bleven er aan beide kanten onbegrepen dingen. Omdat het opvoeden van eens anders kinderen zo heel veel van ons vraagt, zal een vrouw, die trouwt met een weduwnaar met kinderen, deze stap nóóit overhaast of uit ver keerde motieven moeten doen. DE vrouw, die mij om dit stukje vroeg, trouwde haar man destijds meer uit medelijden met de kinderen, dan omdat zij de man werke lijk liefhad. Dit was fout. Dat haar huwelijk deson danks nog heel gelukkig werd, is eerder een wonder, dan vanzelfsprekend. Ook een tweede huwelijk moet in de eerste plaats ge baseerd zijn op wederzijdse liefde. En dan kan dit met Gods hulp nog heel mooi en goed worden. De vrouw geeft zich aan de kinderen van haar man, alsof ze haar eigen waren en de kinderen van hun kant aanvaarden haar als Moeder. Als de vrouw zelf ook nog kinderen krijgt, hoe de zij er zich voor, dezen bó ven de kinderen uit het eer ste huwelijk van haar man te stellen. Dan is de harmo nie verstoord, de sfeer in het gezin wordt langzaam maar zeker vergiftigd door jaloer se elementen en wat een eenheid behoorde te zijn ligt in brokken uit elkaar. Om dit te voorkomen behoeven de- de tweede, omdat deze laat ste wellicht innerlijk meer geremd wordt door het we ten: 't is m'n eigen kind niet. Nu is er een tweede Moe der, die de zoontjes van haar man heeft opgevoed in een echt gelukkig huwelijksleven. Ook die jongens waren dol op haar. Ze zijn getrouwd en één is overleden. Nu maakt de vrouw van die andere zoon het haar erg moeilijk. Die schijnt all-round mate- rialiste te zijn en begint her haaldelijk in het bijzijn van schoonpapa en schoonmama te spreken over het verko pen van de boel. het verde len van de bezittingen, als voor de toekomst. In de eer ste plaats is uw hemelse Va der er, die het u aan niets zal laten ontbreken. Dat is maar geen „zeggie" uit de bijbei, maar werkelijkheid, waar we ons allemaal ten allen tijde aan moeten vast houden. Ten tweede: als de man van die „lieve" vrouw van kind af aan veel van u gehouden heeft, zou hij dan nu ineens op gezag van zijn „alderliefste Kaatje" geen rekening meer met u hou den? Dan zou 't een klungel zijn! Hij weet toch, hoe hard u uw hele leven gewerkt hebt, om dat boeltje bij el kaar te krijgen? Kom, „de revolutie of besmettelijke ziekten wel zó veranderen, dat al dat stoffelijk bezit ons Siberisch koud laat. Zoals wc ook in de jaren 1944-'45 de dingen meer in hun ware proporties zagen. Probeer dus erbóven te staan. Mét u, wens ik alle tweede Moeders veel liefde en wijsheid toe. MARGARITHA. Aagje. Ja, ik bedoelde de zedelyKe verpiicnting. Van harte sterkte. Kijk boven al dat gemier uit! Daar is Jezus, die alles weet en je helpen kan i Overpeinzingen van Margarithq veel zelfverloo chenende liefde èn wijsheid. Ook is de duvel binnengeko men in zo'n gezin zodra de tweede Moeder, of één van de kinderen zichzélf tot lij dend voorwerp degradeert. Laat Moeder toch niet bij iedere kleine botsing tussen de kinderen en haar zich in gaan denken: „Zo zouden ze tegen hun eigen Moeder nooit gedaan hebben", vant heus kinderen kunnen hun eigen Moeder óók op het hart trappen, haar pijn doen of dwars zitten. Moeder hen eens flink aan pakt: „Zó zou mijn eigen Moeder nooit gedaan heb ben", want daar weet je niets van. Een eigen Moeder kan ook furieus worden, mis schien nog wel gauwer dan schoonpapa er niet meer zal zijn. Schoonmama is „maar" een tweede Moeder. Met haar hoeft haar man dus niet te rekenen. schoondochter dit echtpaar en dan met name de twee de Moeder diep grieft, kan ik me voorstellen. Maar me vrouw, als u de eigen Moe der van die jongeman was geweest, .ou deze schoon dochter er toch dezelfde gro ve natuur op na gehouden hebben. 't Is niet voor niets, dat de verhouding Moederschoon dochter zo'n slechte klank heeft in deze wereld vol zon daren en zondaressen! Laat u toch niet in 't minst intimi deren door een jonge vrouw met een olifantshuid! Maak u in dit verband geen zorgen kop-op" hoor! Als alle twee de Moeders zó door haar man en zijn kinderen uit het eer ste huwelijk geliefd waren als zou er heel wat min der leed zijn. U bent nog rijk gezegend in dit opzicht. Laat schoondochter maar praten en ga er vooról niet op in. Des te eerder is ze uitge praat. is immers zo klein- mcnselijk dwaas om plannen te gaan maken voor de tijd, dat die en die dood zal zijn. Die schoondochter kan óók vandaag een onge luk krijgen, of aan een hart verlamming sterven en u kunt met uw man wel hon derd jaar worden. Kan één van ons op Gods klok kijken? Bovendien kan het hele aspect van de wereld door een atoom-oorlog, of door aardbevingen, een wereld- HE Mej. C. A. K. le L. Ik ben het helemaal met u eens, dat onze kinderen wél intellectu eel, maar niet voor het le ven klaargemaakt worden op de middeioare scholen. OoK ik hoop van harte, dat nu na dat jarenlang gepraat over onderwijsvernieuwing ue aaad overal in ons land zaï volgen. Maar... daar zitten ne laas zo enorm veel bezwaren van lecnniscne, materiele en linancieie aard aan vast. Die móéten overwonnen worden en zolang dit nog niet ge beurd is, moeten de ouder» hun kinderen inderdaad voor het volle leven klaarmaken, d.w.z. de volle mens in die kinderen tot ontplooiing la ten komen. Misschien schrijf ik daar nog eens over. Mhr. C. L. O. te R. Harte lijk dank voor uw fijne brief met goede wensen. Uw ken nis uit Den Haag had gelijk. Dat kwade gerucht indertijd betrof de Gereformeerde kerk. M. Een tweede eis, die de plant stelt is: veel licht en veel warmte. In de win ter geve men haar dus een plaats vlak voor het raam in een verwarmde kamer. Zonneschijn is heel Alleen midden in de zomer, als de zon op de middag fel schijnt, is het goed een stukje vitrage tussen plant raam te hangen. Na de bloei gunne men een paar weken rust aan de plant door minder water le geven en geen mest. Tijdens de groei moet ze geregeld mest heb ben kamerplantenmest of slappe Om de twee of drie jaar verplant men in luchtige grond, nl. gelijke de len bladaarde, oude koemest, veen- mos, scherp zand en fijngeklopte zachte baksteen. Zet de plant daar niet te diep in. Zorg er vooral voor, dat er nooit water onder in de pot, waar een laagje potscherven steeds op de bo dem moet liggen, blijft staan. Dus wel veel gieten, maar zorgen, dat het dadelijk wegloopt. Leg rondom de plant op de potgrond een laagje veenmos en houdt dit regelmatig vochtig. Gehoord dat d« beste arbeiditemperatuur ligt tussen de 65 en 69 graden Fahren heit. Wetenschappelijk is vastge steld, dat het ongevallenpercentage mat 40 pet. stijgt zodra da tempe ratuur tot boven 75 graden geste- Gezien een witte overhemdbloi zwarte echouderpas en linkervoorpand. Gelezen in France Soir. dat de Parljse hoe- denontwerper Achille dit jaar een voorbelde schijnt te koesteren voor „pop-corn" als garnering voor zijn zomerhoeden. Als de ene hand de andere wast, worden ze beide schoon Ze hadden een handig spelletje be dacht, die beide Engelse dames en het mooiste was, dat men nog niet eens van belastingontduiking of op lichting kon spreken. Zij slaagden er nl. in om werkloosheidsuitkering te krijgen, simpelweg door de was voor elkaar te doen Het ging zo: zij namen elkaar als wasvrouw in dienst en gaven elkaar elke Maandag de was, die zij Dinsdag of Woensdag weer schoon afleverden. Dat deden zij zes maanden lang, de tijd gedurende welke men gewerkt moet hebben om voor werkloosheids uitkering in aanmerking te komen. In die tijd parafeerden zy trouw el- kaars kaarten van de sociale verze kering, als bewijs dat zij werkten. Na afloop van de zes maanden ont sloegen zij elkaar en hadden dan zes maanden lang recht op werkloosheids uitkering. Was de tijd voorbij, dan namen zij elkaar opnieuw in dienst en zo herbaalde dat spelletje zich. Volgens een functionaris van het ministerie van arbeid is hier weinig aan te doen. Hij voegde er zelfs een beetje verlegen aan toe: „Vermoede lijk wordt dit spelletje in het hele land gespeeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1955 | | pagina 9