Q-e $£aedig.ezZojtda#
onze jeuqó-p&qin& f
De jongens in de mist
ceei luvnwvl zz aviasQvoMOZ
ZONDAGSBLAD 22 JANUARI 1955
Vertelling van M. van Rotterdam
(Vervolo.
Een beetje angstig ziet Wimpie nog
eens om. Stel je voor, dat die boze,
nare hond nog eens terugkomt.
Jaap, die de dapperste is, loopt
voorop.
De anderen volgen.
Ze fluisteren geheimzinnig en ze
lopen een beetje gebogen, precies
zoals echte jagers doen.
Opnieuw blijft Jaap staan. De an
deren zien schichtig om zich heen.
Dreigt er weer nieuw gevaar mis-
Wimpie kijkt heel even angstig om.
Gelukkig., niets te zien.
In het smalle haventje, met aan de
overzij de polderdijk, heeft Jaap
twee roeibootjes ontdekt. Stil liggen
ze verscholen tussen het gebogen, dor
re riet.
Opeens flitst er een nieuw planne
tje door z'n hoofd. O wat prachtig
zou dat zijn. Even kijkt hij naar Pe
ter en met een vreemde spanning in
ztin stem zegt hij zachtjes: ..Zeg
zullen we zeerovertje gaan spelen?"
Peters ogen beginnen nu ook op
eens te glinsteren. „Ja, zeg!"., is
meteen zijn antwoord. „Dat zou
prachtig zijn."
„Kijk." en Jaap wijst naar één van
de roeibootjes, waarvan de riemen
zomaar klaar liggen. „Zullen we daar
mee de rivier oversteken?"
Peter de lange, magere Peter, hij
is meteen blij verrast. „Ja, dat doen
we. Dat is echt! Dan zijn wij boze
zeerovers en dan gaan we op jacht
naar grote, vreemde schepen!"
Wimpie de kleine, bange Wimpie,
hij durft niets te zeggen. Eigenlijk
vindt hij dit plannetje niet eens zo
heel erg leuk. Bedremmeld blijft hij
staan
„Zullen we het doen?" vraagt Jaap
nog eens.
Maar dan een beetje angstig komt
Wimpies stem: „Maar., maar als
die man nu eens komt.."
„Och flauwerd." moppert Peter
meteen. „Jij durft helemaal niets,
't Kan toch mooi worden. Jij bederft
altijd alles
Nog eens probeert Wimpie tegen te
stribbelen „Maar die boot is toch
van van de echte, grote jager uit
het dorp?"
„Och. wat geeft dat nou," moedigt
Jaap weer aan. „Hij krijgt ons toch
nooit te pakken, -en hij weet er toch
„Ik., ik durf niet." hakkelt Wim
pie
„Och jö.. natuurlijk durf je! Wij
doen het toch ook!" en meteen trekt
Jaap het oude, roestige anker uit de
grond
Met z'n drieën trekken ze de boot
naar de wal.
Jaaps stevige knuisten omklemmen
het modderige anker. De lange, roes
tige ketting valt rammelend in de
boot.
„Stil toch jö!.. Niet zo'n lawaai
maken'" angstigt Wimpie en hij kijkt
verschrikt om zich heen. Stel je voor,
dat ze ontdekt worden.
Jaap is reeds in de boot gestom
meld Peter en Henk volgen hem al
direct. Wimpie blijft nog steeds aar
zelend staan.
O als nu straks die echte, boze
jager eens komt.. De jager uit het
dorp.
„Kom op nou jö! Niet zo flauw doen!"
zegt Jaap flink en meteen gaat hij
t»p de punt van de boot staan om
Wimpie aan boord te tillen.
Dan. nog een beetje aarzelend,
grijpt Wimpie Jaaps hand. Even la
ter gaat hij stommelend zitten. Hij
zoekt een plekje in de punt van de
oude boot.
„Fijn hé?" glundert Henk. „Zo is
het helemaal echt."
Hun pijlen leggen ze neer op de
^lOiuter0
Ons nichtje Gonnie Heystek stuurde
een alleraardigst winter gedichtje in. Le
zen jullie het maar vlug.
Ala ik 's morgens wakker ben.
Kijk ik eerst naar buiten.
'k Hoop maar, dat er sneeuw zal zijn,
Maar 'k zie bloemen op de ruiten.
Heerlijk, want hu komt er ijs.
Kunnen we fijn gaan glijden.
En als Ik groot ben. mag ik vast.
Op de baan gaan rijden.
planken bodem. Jaap heeft de boog
van zijn schouder gedaan. Dat is ge
makkelijker.
„Ik zal wel roeien," zegt hij vrolijk
en meteen neemt hij de riemen op,
die hij in het koude, grijze water laat
zakken.
Wimpie.. nog steeds een beetje be
dremmeld, blijft stilletjes zitten.
In de glanzende modder ligt een
oude, zwarte schoen. Nog even, dan
zal hij in het traag opkomende wa
ter langzaam verdwijnen.
Alleen Wimpie heeft hem ontdekt.
Stil kijkt hij er naar. Eigenlijk heeft
hij een beetje medelijden met dat
eenzame, zwarte ding.
Langzaam begint het bootje te glij
den. Langzaam ook wordt de afstand
tussen hen en de hoge rivierdijk
steeds groter.
Op het koude, grijze watervlak
wacht een stille, vreemde spanning.
Nog enkele ogenblikken, dan wor
den de vier jongensfiguren kleine,
donkere stippen.
Langs de hoge rivierdijk wordt het
weer stil., héél stil. Een grote, zwar
te hond snuffelt er wat rond. Even
heft hij zijn kop op.Even is het,
alsof hij iets hoort. Dan slentert hij
doelloos de hoge dijk op en verdwijnt
langzaam in de richting van het dorp.
Op het grauwe watervlak van de
brede rivier drijft hun bootje traag
verder.
Jaap trekt stevig aan de lange,
zware riemen. Telkens druipt het wa
ter weer spattend terug.
Wimpie kijkt maar stilletjes toe.
Diep in hem woelt een stille, vreem
de angst Angst voor de grote, wijde
rivier. Angst ook voor de grote, ster
ke jager uit het dorp.
Van de hoge rivierdijk zien ze niets
meer. Die is langzaam verdwenen in
een dunne, witte sluier. Een sluier
van gure. koude mist-
Vreemd is dat. In enkele ogenblik
ken is er niets meer van de donkere,
veilige wal te zien. Ook het dorp met
zijn donkere huizenrijen is langzaam
verdwenen.
Het maakt Wimpie angstig, maar
hij wil niets laten merken. Hij wil
zich flink houden. De anderen zullen
immers om hem lachen.
O., dat akelige, koude water. Was
hij maar weer veilig aan de hoge ri
vierdijk. Was hij maar weer thuis,
bij moeder.dicht bij de warme,
brandende kachel.
Zou de overzijde nog ver zijn? Nog
eens kijkt hij achter zich. Dan schrikt
hijOok van de overzijde is niets
meer te zien. O., wat akelig toch.
Zien de anderen niet, dat die kou
de, witte sluier steeds dikker wordt?
Zien ze dan ook niet, dat die koude,
dikke deken hen langzaam zal inslui
ten?
„Jaap!" zegt hij plotseling, met
een angstig stemmetje. „Jaap., zie
eens wat een mist!"
Meteen laat Jaap de riemen even
Moet je toch eens zien, wat kijkt
die eend kwaad! Weet je hoe dat
komt? Hij loopt met een groot
bord op zijn lijf, waarop hij alle
maal woorden moet invullen, maar
dat kan hij niet. Willen jullie
hem helpen? Het is een gewoon
kruiswoordraadsel. Je moet van
boven naar beneden invullen: 1.
deel van een guitaar; 2. strijkin
strument; 3. meisjesnaam; 5. berg
top Van links naar rechts: 2.
heerlijke vrucht: 6. waterweg; 7.
begrijpen; 8. ouderwets voertuig.
rusten. Ook de anderen kijken om zich
heen. Ja, Wimpie heeft gelijk. -
Meteen zegt Jaap een beetje onrus-
stig: „We moeten vlug zijn jongens,
't wordt anders gevaarlijk."
Wimpie schrikt. Zie je wel.. Ge
vaarlijk, zei Jaap, en als hij het zegt,
dan is het vast en zeker waar.
(Volgende week verder).
onze BGievenBUS
Beste allemaal,
HWat heeft het ge
sneeuwd in de af
gelopen dagen, hè.
w^rnrnmmk hebben jullie veel
iwpoppen ge
maakt en sneeuw
ballen gegooid? Ik
dacht dat het schrij
ven van brieven er
op die manier wel
bij zou inschieten,
maar ik heb nog veel
meer brieuen ge
kregen dan anders.
Dat kwam zeker
omdat jullie het ook
wel een beetje koud
vonden buiten. De
puzzle teas niet zo
tè? De hoofdprijs is
voor Cocn Mulder, de troostprijzen
voor Nelly en Greetje Maan, Rob van
Wetten en Ella Bol.
A lie van Hamburg. 14 jaar, Bos
straat 5 te Bolnes, wil graag corres
ponderen met een meisje van dezelfde
leeftijd. Ook Corrie de Swart, die
bijna 14 jaar is. Teijlerstraat 3b,
Schiedam, en Ada t»an Egmond, 9 jaar.
Smidstraat 42 te Rijnsburg willen
graag een correspondentievriendin
hebben.
Johannes Bleichrodt heeft geschaatst
op zijn nieuwe schaatsen, maar het
ging nog niet zo best, hè? Je hebt
een keurige brief geschreven, les van
den Hork. Was de puzzle gemakke
lijk Peter den Ouden? Wat fijn dat
je zusje geslaagd is. The* Geleijnse
Dat zul je wel heerlijk vinden.
Nellv Landman, dat jij je broertje
in de kerk mag brengen met dopen.
Jij leest jouw broertje zeker wel vaak
voor, Ria v. d. I-ely. Dwarsfluit
lijkt me erg moeilijk, Jan van Es. Ga
de juffrouw maar eens een briefje
«chrijven. Rietje! Heeft je broer Jou
ook met sneeuw gegooid. Cobl Roos?
De drieling Fabrr heeft ook heerlijk
gesleed. Wat een verjaardagen bij
Jeanne d. Etst! Misschien komt
er wel gauw weer eens een kleurwed-
Strijd. Aria van Belle. En bij Ria
Wasbauer zijn ook al zoveel jarigen.
Nelly en Lientje Blever spelen op de
blokfluit. En Mieke, wat aoct die?
Stuur jij dat gedicht maar eens op, El-
la Talstra. Wat een beeldige kaart
stuurde jij me. Cobie v. d. Kruk, nog wel
bedankt, hoor. Wat een prachtrap
port had jij. Sneeuwklokje! Heb Jij
een tante in Amerika, Gusta Plaisier.
wat leuk zeg. Is ie verkoudheid al
weer helemaal over Ineke Gussekloo?
Ik ben blij dat jullie de prijsjes mooi
vonden. Ilennie eu Maggie Visscher.
Fijn dat je een goed rapport had. Henk
Binnendijk. Nee maar Lena Schnei
der, is Lodewijk door het ijs gezakt?
Dan zal hij het wel koud gehad heb
ben! Ja, die wielen van dat auto'tje
waren niet helemaal rond, Roel Bezoen.
Zijn je zusjes al weer beter. Ria
Leerling? Je rijmpje en de tekening
waren ook nu weer erg leuk. Jan Sloof.
Je zusje Lena was zeker blij met
dat mooi verjaarscadeau. Jan Stam.
Ineke Koornneef geniet ook zo 'an de
sneeuw. Wat leuk dat julMe de prin
ses een kaart hebt gestuurd, Brits, Dik
en Goofke van de Water. Dat is goed.
Joke Lems, dat jij de vogeltjes voer',
als het koud is Is de sneeuwhut mooi
geworden. Chiel Sintcmaartcnsdljk? -
Nee. Corrie en Greetje Bokhorst, hoe i
ook heb zitten puzzlen, ik kon de oplos
sing niet vinden. Dus jouw zusje is
mijn naamgenootje, Ingrid Boog.
Neeltje Korfker stuurde een leuk ljedje
over een schipper. Annlc en Eva Pel-
likaan hebben een hele trein gemaakt
van de sleeën, dat ging zeker wel hard,
hè? Wat had jij dat vogeltje keurig
getekend, Hillie de Leeuw den Bouter!
Roeland Tiggelman heeft zijn oplos
sing helemaal op rijm gezet. Hoe heet
die pas die jullie op gymnastiek geleerd
hebben. Joke Jurjaanz? Het duurt
vast niet lang meer. Gertje Wim Goed
volk. of jü kunt net zo mooi schrijven
als papa Je vriend zal wel gemop
perd hebben toen de band van zijn fiets
leeg liep. Arie Korbijn. Ben je ziek
geweest, Nelly Kuijt. wat scheelde er
aan? Nou, jij kunt al vroeg steno
schrijven, Koos Meijer. Ben je weer
een beetje opgekikkerd, Wim Schutter?
Heb je al eens iets geboetseerd. Hans
je Pruijssen? Nou. of ik van lezen
houd, Rietje Kroon, heel veel zelfs.
N. van Dommelen hoe is je voornaam)
vindt het zo fijn om met een vulpen te
schrijven. Roel en Hans ter Horst
houden veel van kleuren, heb ik ge
merkt. Ja. moeder heeft er maar
rommel van als jullie met natte voeten
thuiskomen. Arie van Wijngaarden.
Ik hoop dat Je goede berichten van de
dokter hebt gekregen, Eefje Resoort.
Eekhoorntje is bekogeld met 21 sneeuw
ballen. heb je ze allemaal geteld? Ja,
hoor, WUIy Kraaljeveld, je hebt de op
lossing heel netjes verzonden. Ben jij
met één been door het ijs gezakt. Hnib?
Doe maar goed je best. Age Waalwijk de këer.
wie weet win je wel eens een prijs.
Wordt de shawl mooi. Beppie Roos?
Hebben jullie een mooie kanarie, Adri-
aan van Leerdam? Nou, wat maakte
jij een buiteling, Trunsje Schep! Wat
mochtjij laat opblijven, Frans Namlnk!
Marina Roodhorst heeft een nieuwe
jurk gekregen en nog veel meer. Ja,
je moet eerst goed oefenen voor je kunt
beginnen met versjes spelen. Leo v. d.
Wal. Nou, wat heb jij veel beleefd in
de Kerstvacantie, Atie Roos. Leer jij
schaatsen achter een stoeltje. Teunis
Bron? Wat leuk had jij je brief ver
sierd. Willie van der Graaff. Manne
ke en Judith Bruins zijn ook dol op de
sneeuw, is het niet? Dat was zeker
wel fijn bij je oom op de schuit. Mar-
tien Pullcman. Hoe is het nu met je
broertje, Teunis den Otter? J. v. d.
Walle (hoe is je voornaam?) wilde zijn
regenjas wel aan het kuikentje geven.
Welke liedjes speel je op je mandoline,
Ina Scheurwater? Is moeder alweer
beter. Jaap Godthelp? Nee, Hans de
Groot, niet doen als moeder het niet
goed vindt. Is het een mooi boek.
Kees Spee? Nou. Peter de Jong, doe
je best eens met dit raadsel! Iemand
stuurde mij een heel mooie tekening
over de winter en schreef cr bij. als het
winter is moeten wij voor de vogeltjes
zorgen. Nee, Jaap Brouwer, die ver
borgen plaatsnaam kon ik niet oplossen.
Kun jij goed glijden. Floor Andeweg?
Joopie Ebert heeft ook schaatsen ge
reden Wat een kleine kindertjes bij
jou in de straat. All van Vuuren!
Nou. die broche zal mooi gestaan hebben
op je nieuwe jurk, Evelljntje Munting.
En hoe heet dat kleine zusje van
Je. Ineke Kooijman? Jacoba Maria
van der Schans had bij de vorige puzz
le een heel leuk vers gemaakt. Het
was zeker toch wel prettig om weer
naar school te gaan, Greetje van der
Noord? Heel hartelijk bedankt voor
dat kalendertje. Marijke van Santen,
dat kan ik best gebruiken. Fijn. hè
Rietje Stam. om ijsvrij te hebben
Anneke de Koning had ook een mooi
rapport, schreef ze mij. Leuk postpa
pier is dat. Frlts Schatte! Nee. om
te zwemmen in de zee is het nu wel
wat te koud, Clara Eerland. Is het
een mooi filmpje dat je aan je broer ge
geven hebt. Helena Stoorvogel?
En dan komt hier een hele rits nieu
welingen: Tineke Zijderveld. Jannie v.
d. Linden. Appie van Kampen, Cora
Vlieland. Annie Vink, Gerrie Fosscn.
Riek en Frans Draaisma. Gerrit Baas.
Truusje Buijnink, Cornelia Wilhelmina
Branderhorst. Bertie Namink. Jan van
Veen, Maaike Baars, Sijtko Zonneveld,
Jannie Vonk, Kees Voorberg, Pietje
Kleppe. Ineke Kalkman, Joost Mans,
Arnold Zegers, Kees Spronk, Thea Ro-
mijn, Elsje Pet, Adrie van Pas, Bei*
van Opilnen 'het adres is goed. zet er
maar „Tante Jos" bij), Coos Paulusma.
Bauke Jecninga, Gerrie Goudriaan.
Hartelijk welkom allemaal!
Dag neven en nichten, tot de volgen-
ccfii ravnuwl zz avigeovawoz
ZONDAGSBLAD 22 JANUARI 1955
22 JANUARI 1905:
In St. Petersburg vielen talrijke doden en gewonden
En „Vadertje Tsaar" was niet aanwezig, om de petitie in ontvangst te nemen
IN de geschiedenis van Rusland
staat de22ste Januari 1905 ge
boekstaafd als „de Bloedige Zondag".
Het was op die dag, dat in naam
van de wankelmoedige Tsaar Nico-
laas II een groot aantal burgers van
Sint Petersburg hoeveel weet men
tot op de huidige dag niet zonder
verdere waarschuwing neergeschoten
werd.
Wat hadden zij misdaan? Zij had
den alleen maar de euvele moed ge
had antwoord te verlangen op een
ingediende petitie
De gebeurtenissen van die dag, die
thans een halve eeuw achter ons ligt,
deden indertijd een golf van afschuw
over de beschaafde wereld gaan.
Het was niet het eerste bloedbad
in de Russische geschiedenis en het
zou ook niet het laatste zijn. maar
zeker is het, dat er zelden op één
dag zo veel bloed van onschuldige
burgers vloeide..
Wie thans, nu de „Bloedige Zondag"
een episode in een reeks van histo
rische feiten is geworden, de gebeur
tenissen van die dag in het licht der
geschiedenis onider de loupe neemt,
stemmen op tegen de slapte der re
gering en tegen het feit, dat het volk
nagenoeg rechteloos was.
De geneesheren van Sint Peters
burg en de Moskouse advocaten had
den ook al eenparig hun handtekenin
gen geplaatst onder een tweetal vlam
mende protesten.
Vlammend fel was in de (overigens
bijzonder onderdanig opgestelde) pe
titie der Petersburgse arbeiders ei
genlijk alleen het pathetische slot:
„Slechts twee wegen staan voor
ons open die, welke naar vrijheid
en geluk leidt, of de weg naar het
graf. Zouden onze levens dienen als
brandoffer van een lijdend Rusland,
dan zullen wij deze opoffering niet
betreuren, doch haar willens en we
tens dragen
Deze woorden, gevoegd bij de aan
kondiging, dat de arbeiders op die
22ste Januari tot het Winterpaleis
wilden doordringen om er het ant
woord van de Tsaar te vernemen (die
er overigens niet was!), waren er de
oorzaak van, dat de autoriteiten tot
het besluit waren gekomen een enor-
Hoewcl de bewaking
waaraan ook de po
litie deelnam streng
was, slaagden kleine
groepen er tegen het
middaguur in door de
afzettingen te komen.
Zo kon het gebeuren,
dat zich om half één
een grote menigte op
het plein voor het Win
terpaleis bevond.
Rondom het plein
stonden soldaten van
het Pavlovski-regiment,
terwijl dichtbij het pa
leis een aantal kozak
ken elke verdere voort
gang onmogelijk maak
te.
Tot i
In de avond
verbaast zich opnieuw over de af
keurenswaardige houding van de
Tsaar en van de politie-autoriteiten.
Dat er in die dagen grote onrust ver
oorzaakt was door een aantal stakin
gen, was nog geen reden om onge
wapende burgers uiteen te doen schie
ten..
Dat de demonstratie op die dag
heel ordelijk begon, was een feit.
Buitenlandse correspondenten, die er
getuige van waren, bevestigden, dat
de duizenden mannen en vrouwen
kalm en gemoedelijk naar het paleis
van hun vorst marcheerden. Zij droe
gen portretten van de Tsaar en iko-
nen op stokken mee.
Voor ons, mensen van 1955, was dat,
wat de arbeiders van-Bint Petersburg
aan hun „Vadertje" vroegen, niet zo
verschrikkelijk opstandig. Maar voor
Rusland m 1905 was het nog al wat.
In hun petitie vroegen de arbeiders:
waarborg der persoonlijke vrijheid,
vrijheid des woords, vrijheid tot ver
eniging, gewetensvrijheid, verplicht
schoolbezoek op staatskosten, gelijk
heid van alle onderdanen voor de
wet, verantwoordelijkheid der minis
ters, afschaffing der aflossingsbeta
lingen van de boerenstand, goedkoper-
stelling van het crediet, verdeling van
het staatsdomein onder het volk, in
voering van een inkomstenbelasting,
vrijheid der coöperatieve en andere
werkliedenverenigingen, een acht
urige werkdag, toelating van de
strijd van de arbeid tegen het kapi
taal en rijksverzekering van de ar-
T"\ E INHOUD van de petitie was te-
voren aan de Tsaar bekend ge
maakt.
Het was niet het eerste document
van deze aard; sinds lang gingen er
in alle delen van het onder de na
delige gevolgen van de Russisch-Ja-
panse oorlog gebukt gaande land
me troepenmacht in de omgeving van
het paleis te concentreren.
's Morgens om negen uur waren
de wegen en de bruggen, die naar
het Winterpaleis leidden, al afgezet.
Een eerste schermutseling deed
zich voor op een van de bruggen, die
van de arbeiderswijken, op het eiland
Vassili Ostroff naar het Paleis leidde,
toen arbeiders weigerden te voldoen
aan het bevel der soldaten om terug
te keren. Zij werden hardhandig te
ruggedrongen. Even daarna werd ook
op andere bruggen gevochten.
De menigte begon op
te dringen. Op enkele
losse patronen, die afgeschoten wer
den, werd geen acht geslagen. „Ze
doen toch niets" scheen men te den
ken
Maar „ze" deden wel wat. Zonder
verdere waarschuwing richtten de ko
zakken hun geweren op de menigte
en schoten een salvo af. Ditmaal was
het met scherp geweest; minstens
150 personen werden in één seconde
gedood.
Nog vóór diegenen, die niet getrof
fen waren, weg hadden kunnen ko
men, stormden de kozakken te paard
naar voren voor een charge onder de
menigte.
Een verschrikkelijke charge was
het, waarbij de ruiters in het wilde
weg sloegen met hun blanke sabels.
Nadat ze op die manier op het plein
„ruimte gemaakt" hadden, gingen ze
ook de omgeving van het paleis op
dezelfde wijze „afwerken"!
EVEN LATER lagen er alleen nog
maar doden en gewonden op het
plein voor het paleis. Een aantal kin
deren, dat in een speeltuin aan het
spelen was geweest, was vertrapt en
gedood door de chargerende ruiters.
Op het eiland Vassili Ostroff en bij
de Brug van de Eenheid lagen de
straten ook al vol met doden en ge
wonden.
Bij de Kazan Kathedraal en op de
Newski Prospect gingen intussen de
gevechten door. Het volk was in blin
de woede tegen de gewapende macht
opgestaan. Men bouwde barricades,
sloopte telegraafpalen. Wapenwinkels
en een wapenfabriek werden geplun
derd.
Eén man kon zich tijdens een sal
vo met moeite in veiligheid stellen.
Dat was de re volution na ire en fana
tieke priester Gapon, die de ziel was
van het verzet der Petersburger sta
kers. Met een crucifix in de hand
had hij vooraan in de gelederen ge
lopen. Ook op hem werd geschoten,
maar hij wist te ontkomen.
De woede van het volk van Sint
Petersburg over de schietpartijen
sloeg over naar andere steden en voor
al naar hei tot het Russische gebied
behorende Polen, waar de regering
de opstandelingen nauwelijks de baas
kon worden. Tot de intellectuele lei
ders der opstandelingen behoorde ook
de schrijver Maxim Gorki.
In Februari werd grootvorst Ser-
gius. de zwager van de Tsaar, op
klaarlichte dag vermoord. In October
culmineerden de ongeregeldheden in
een grote algemene staking.
Aan de algemene wens een parle
ment te vormen gaf de regering ten
slotte toe; de Doema werd ingesteld.
Het absolutisme en de bureaucratie
waren daarmee echter nog niet uit
geroeid. En als er iets het régime
van de Tsaar onpopulair gemaakt
had. was het wel die afschuwelijke
schietpartij op „Bloedige Zondag"..
Het enige, dat degenen, die in naam
van de Tsaar de politionele en mili
taire maatregelen getroffen hadden,
ermee bereikten, was de afschuw van
de gehele wereld en het feit, dat de
revolutionnaire tegenstanders der re
gering aan martelaren geholpen wa
ren, (waarvan zij dan ook dankbaar
gebruik maakten!).
Ja, achteraf heeft de regering de
fout wel ingezien, maar toen was het
te laat!
RUTH en MAXINE
der boeren. Hij heette Jones, ik meen
dat het Peter was. In ieder geval
stond hij bekend als eigenaar van
prachtig stamboekvee.
„Aardige diertjes", zei hij.
„Ja," antwoordde ik, doelende op
de koeien, „en ze grazen hier beat..."
„Nee, die Amerikaanse meisjes be
doel ik," zei de boer, „in het begin
waren we een beetje wantrouwend
tegenover dat vreemde volk, maar
na twee dagen was het ijs gebroken.
Beste Boerendochters zijn het. De va
ders en later de mannen kunnen
er veel pleizier van beleven... Als ik
u nou zeg, dat mijn dochtertje Mai
twee eigen dieren heeft, haar lam
Gwyn en haar hond Lassie. en dat
Mai na drie dagen Ruth en Maxine
opnam in haar kleine kringetje... dan
zegt dat toch wel wat, zou ik zo me-
i ik zei dit
Toen reed ik weg. Een prettige,
belangwekkende en nuttige ervaring
rijker.
Een week nadien hoorde ik een des
kundig vertoog over de betekenis van
„I. F. Y. E." (International Farm
Youth Exchange: internationale uit
wisseling van boerenjeugd).
Een interessante causerie maar:
de uren. die ik in Wales nabij de
boerderij Cae Iago doorbracht, vond
ik, ronduit gezegd, belangrijker.
