m
m
m
m
mm m
'm m
mmm
m
m
m 9
m
m
B
9
m m
m
9
m m
9
0 9
29x9
M'
9
s
iti
m
m m
H
9
m'
C SS6I IHVAMVl ZZ OYiaSDYONOZ
2 ZONDAGSBLAD ZZ [ANUAHI 1955
liet zich niet keren, wat in de weg
kwam, sleurde het mee.
Het water was ook Grietjes huisje
binnengestroomd. Maar zij was ont
komen, hoewel ze niets dan haar
mantel en muts had gered.
Bij een jong paar in een stad werd
ze ondergebracht. Daar werd ze met
liefderijke zorgen omringd.
Haar gastheer, Theo van Doorn,
deed wat hij kon, om zekerheid over
Grietjes familie te krijgen. En in een
makkelijk stoeltje zat Grietje, dicht
bij de haard. Een zachte vacht was
onder haar in vilten pantoffels gesto
ken voeten gelegd. En toch bleven
die voeten ijskoud., was het, of de
kille doodskou zich voor goed om
Grietjes hart had gelegd. Ze wilde
zich van de anders zo heldere, nu
verfomfaaide muts, slechts bij het
naar bed gaan ontdoen.
En het deed Guusje van Doorn
telkens zeer, als ze Grietjes lege
blik door de modern gemeubelde ka
mer zag dwalen. Ze zocht er naar
iets vertrouwds. Maar, behalve de
stem van de radio-omroeper, was
hier voor Grietje geen enkel aankno
pingspunt. En die stem riep de pas-
doorleden-verschrikking weer voor
haar op. Misschien dreven haar ra
dio en stoof nu wel naast elkaar in
haar kamer.
Toen Grietje de namen der doden
lijsten las. schudde ze telkens het
hoofd. Die had ze gekend., en ook
die., want haar kinderen waren over
verschillende eilanden verspreid. Het
was een wonder, dat Grietje geen
doden had te betreuren. Wel hadden
haar kinderen ook veel schade gele-
Zo droef was die verjaardag van
prinses Beatrix toen geëindigd. Maar
Oranje had direct in dit grote leed
willen delen. En misschien had Griet
je Koningin Juliana nooit liever ge
had, dan toen Ze, met een hoofddoek
je en in hoge kaplaarzen in het ramp
gebied was geweest.
GRIETJE zou graag dankbaarder
willen zijn. Maar de volgende
dag dwaalde haar lege blik weer
door 't haar vreemde vertrek.
Had ze haar stoof en test maar
gered! Dan zou hier toch iets ver
trouwds voor haar zijn. Ze durfde
het niet te zeggen, dat ze haar war
me stoofje zo miste. Griet zuchtte
diep, dit was geen huis voor zo'n
stoof, zelfs de doofpot en koperen
tang waren hier niet bij de haard.
Guusje van Doorn hoorde die zucht.
„Kan ik iets voor u doen?" vroeg
ze lief.
„Ja., nee.." stamelde Grietje. Ze
friemelde aan haar jak en keek hul
peloos om zich heen.
„Kom, zeg het maar! Als het in
onze macht is, zullen we u toch
graag helpen," zei Theo ook.
Tranen welden in Grietjes ogen.
„Ik., ik mis m'n warme stoofje hier
zo! Thuis had ik altijd zo'n stoof on
der m'n voeten. Zonder die stoof ben
ik helemaal koud. Maar u hebt geen
doofpot en zult zo'n stoof ook niet
hebben."
„We zullen er een zien te krijgen.
U bedoelt toch een stoof met een
test, he?" zei Theo.
„Ja, ja," knikte Grietje. Toen zei
ze met haar bevende stem: „En
dan moet er in die test een gloeiend
briket je worden gelegd
„Hebben jullie misschien een stoof
met een test?" Die vraag legde Theo
stereotiep aan zijn kennissen voor.
En dan moest hij vertellen, voor wie
hij zo'n stoof nodig had. Overal kreeg
hij nul op 't request.
Maar eindelijk, bij tante Justien,
vond hij zo'n stoof. Een test had ze
niet, want ze gebruikte de stoof rced6
jaren niet meer. Maar ze wist een
adres, waar dergelijke testen nog
werden verkocht. Ze zei eveneens.
waar Theo zich van briketten zou
kunnen voorzien.
Toen hij die had gekocht, haastte
hij zich naar het steenwinkeltje. Daar
zag hij. verheugd, verschillende tes
ten. Wilde meneer een groene of
liever een bruine test hebben?
Even weifelde Theo, toen koos hij
een bruine. En zo gelukkig, alsof hij
een mooi presentje voor zijn vrouw
had gekocht, haastte hij zich met de
stoof, de test en de briketten naar
huis.
Daar gleden Grietjes bevende vin
gers over het donkere hout van de
stoof. Was die zondvloed een droom,
betastte zij haar eigen stoof weer?
Maar toen zag ze de gloednieuwe
test en haar wat opgeklaarde ge
zichtje betrok opnieuw.
„.Is het niet goed zo?" vroeg Theo-
„Ja-a maar nu hebt u toch nog
geen tang..'*
„Dat is niet erg! Met een schaar
krijg ik ook wel een briketje in en
uit het vuur, hoor," zei Theo.
Een half uurtje later rustten Griet
jes koude voeten weer op een warme
stoof. En zo dankbaar waren haar
ogen op die twee jonge mensen ge
richt, dat ze er beiden ontroerd en
verlegen door werden..
Kort verhaal
van
Annie Vreeland
Toen het koffietijd was, kwamen
de beschuitjes met oranjemuisjes op
tafel. En 's middags kwam Tine, ze
mocht tot de andere dag bij Grietje
blijven.
„Dan gaan we vanavond samen
naar de kerk, kind," zei Griet.
„Ik wil wat van 't feest zien, moe
der," zei Tine.
,,'t Is God, Oranje en Nederland.
En als God wordt vergeten, dan
gaat het verkeerd, kind," zei Grietje
ernstig.
Aan Tines arm tornde ze 's avonds
tegen de wind op.
„Dankt, dankt nu allen God," zong
ze mee en vergat, dat het koud in de
kerk was.
Op weg naar huis hield ze zich
haast niet staande. De wind doofde
de fakkels, rukte nijdig aan 't dun
doek. Hij zweepte het water wild op.
Doch Griet had voor het water geen
angst. Ze had reeds zoveel jaren
achter de beschermende dijken ge
woond.
„Wat een storm. Tine," zei Griet
je in huis. „Misschien zal dat jonge
prinsesje ook veel stormen meema
ken, kind. Maar als God met haar
is, zal ze er doorkomen, Tine.
NOG eens was het winter, de laat
ste dag van Januari. En weer
was Grietje Greveling alleen in huis.
De driekleur wapperde boven de
En, ter ere van de jarige prinses
Beatrix, kwamen er in de kamer
blijde radioklanken.
Prinses Beatrix had veel stormen
mee moeten maken. En een tijdlang
was het geweest, of het drievoudig
snoer zou worden verbroken. Maar
nu feestte het dorp ook en 's avonds
zou er een fakkel- en lampionoptocht
zijn. Nachtwerk zou het niet worden,
want de volgende dag was het Zon
dag.
Grietjes haar was vergrijsd, haar
gezicht versmald en gerimpeld. En
haar handen beefden wel eens. Ze
was in de gezinnen der kinderen toch
steeds een welkome gast. En de
kleinkinderen luisterden gretig, als
zij van vroeger vertelde. En overal
stond een warme stoof voor haar
klaar.
Toch was Grietje blij, dat ze, na
de drukke Decembermaand, in haar
huisje uitrusten kon. Op haar rond
reizen had ze voor gemijmer geen
tijd. En ze was wel eens graag met
haar gedachten alleen.
Een buurman haalde 's avonds de
vlag in. Vroegtijdig ging Grietje
naar bed.
Daar bad ze voor het jarige Vor
stenkind, daar vroeg ze ook, of de
blijdschap om Haar niet in zondige
vreugde mocht overslaan..
HOE ze uit de draaikolk ontkwam,
wist Grietje later niet meer. Het
gebeurde alles zo snel. Er was een
wild gebonk op de deur en het gelui
van de noodklok geweest. Het water,
door de dijken zolang bedwongen,
had de boeien verbroken en was het
polderland binnen gestroomd. Het
GRIETJE Greveling nam van de
doofpot het rood koperen deksel.
Met een geel koperen tang pakte ze
een gloeiend briketje uit 't vuur. Ze
deponeerde het in de doofpot. Een
tweede en derde kooltje volgde, het
vierde gloeiende partje gleed in een
bruine test.
Toen de doofpot weer dicht was,
schoof Grietje de test in de eikenhou
ten stoof. Ze zette die voor haar stoel
en toen ze weer zat, plantte ze op de
stoofgaten haar voeten.
Teun Greveling zag zijn vrouw glim
lachend aan. „Jij bent aan je warme
stoof nog meer gehecht dan ik aan
m'n neuswarmertje, Griet."
Ze lachte, haar heldere muts schud
de met het hoofdbeweeg mee.
„Je weet, wat Boerhave heeft ge
zegd. Teun. Houd hoofd en benen
warm. En ik houd me maar aan die
raad. Want als m'n voeten koud zijn,
ben ik het helemaal. En nou ga ik
jou sok es af breien, Teun."
„Dan stop ik m'n pijpje nog es.
't Is rustig, als 't grut in de bedstee
ligt. Griet
„Dat is het! Maar zó klein zijn de
kinders niet meer. De oudste van 't
vijftal is nu al dertien."
,,'t Heugt me als de dag van gis
teren nog, dat het popje in mijn ar
men gelegd werd. En toen de jongen
gedoopt werd, moesten we met de
slee naar de kerk. Griet. Daar stond
de warme stoof voor je klaar."
„Ik vind het jammer, dat de sto-
venzetsters uit de kerker verdwijnen.
Je luistert veel beter, als je voeten
tot het eind van de preek warm blij
ven. Teun."
„Ik heb nooit koude voeten, dat
weet je wel. Griet." Lachend liet Griet
de breinaalden tikken. Ze genoot van
het rustige uur. 't Was winter en stil
om het huis, dat ze met haar gezin
op een der Zuid-Hollandse eilanden
bewoonde.
Als Grietje voor 't raam zat, zag
ze de dijk, waarachter het land was,
waarop Teun zijn arbeid verrichtte.
Ze zag het graan ontkiemen en groei
en, ze zag ook, dat het werd gemaaid.
Bet land was niet van haar man,
maar.boer Jasper was een best mens
en ze hadden zelf een lapje grond
om het huis. En als er een stevige
wind stond, wisten ze zich achter de
beschermende dijken toch veilig.
HET was weer winter, de laatste
dag van Januari. De onrust had
Griet vroeg uit de bedstee gejaagd.
Terwijl ze het vuur oprakelde, vlogen
haar gedachten weer naar Soestdijk
Naar Prinses Juliana. En niet alleen
Griet verkeerde in spanning. De dok
ter en zusters waren in het witte pa
leis reeds aanwezig, maar de ver
wachte blijde gebeurtenis liet nog
steeds op zich wachten.
Reeds dagen stond in de kast de
driekleur gereed. Zouden herauten
vandaag bazuinen en de proclamatie
voorlezen?
Griets blik werd weemoedig.
Want de vlag zou niet door Teun
boven de deur aangebracht worden.
Hij was Griet ontvallen en de kin
deren waren het huis uitgezwermd
De twee oudsten hadden een eigen
gezin, een zoon was in dienst, de an
dere bij de Marine. Griets jongste
dochter was naar een grote boeren-
hofstce gegaan. Griet had aan twee
onderwijzeressen de bovenkamers
verhuurd Die brachten de weekends
altijd hij anderen door.
Griet porde weer in het vuur. Ze
legde een dovekool in de kachel, want
ze was koud van emotie geworden.
Het zou haar goed doen. als ze haar
voeten op een warme stoof rust ge
ven kon.
Maar ze zette eerst thee. Ontbijten
kon ze nog niet, haar keel was zo
dik. Als de radio haar blij nieuws
had gemeld, zou ze zich op beschuit
jes met oranje-muisjes tracteren.
Het was geen vriesweer, de wind
Joeg achter druilige wolken.
Kaal zag Griet de akkers achter
de dijk. Toen ze thee had gedronken,
het kooltje in de test gloeide, zette
ze de muts op het hoofd. Ze liep,
toch weer ongedurig, door 't huis.
Als Teun nog leefde zou hij zeggen:
„Griet, Je doet. of je zelf een kind
krijgen moet.."
Maar het was de ontroering, die
haar so opjoeg. God, Nederland en
Oranje zo was het reeds eeuwen
geweest. Zou dit drievoudig snoer
vandaag opnieuw worden bevestigd?
Er was een stil gebed in Griets
hart. Ze liep naar buiten, het waaide
nog al. misschien was de schuur
deur niet goed gesloten. In de schuur
lag het door haar dochter klein ge
hakt hout. Griet nam er een schort
vol van. Toen sloot ze de schuur.
Vóór ze de keuken weer had be
reikt kwam buurvrouw Annemie naar
haar toe. „Griet.. Griet weet je
het al?"
„Nee, wat dan, Annemie?"
„Er is een prinsesje geboren.."
„Is 't echt waar?" zei Grietje con-
„Ja, 't bericht kwam net door de
radio. Griet.."
,.En.. en., hoe is 't met Prinses
Juliana?"
„Goed.. Griet., alles is goed.."
Griet liet de schortpunten los, het
hout viel voor haar voeten.
„Mens., mens ..dat het nou toch
nog zo gauw is gebeurd.."
„Het blijft hier een Vrouwenrege
ring." zei Annemie.
„Daar zijn we zo slecht niet mee,
hoor. Koningin Wilhelmina weet ook,
wat Zij wil.."
Griet nam een schortpunt en pink
te een traan weg. Dat ze nu deze
vreugde alleen moest verwerken..
Doch dan dacht ze plots aan iets
anders. „De vlag moet uit, Anne
mie!"
„Ja, Griet, daar ga ik ook gauw
voor zorgen."
Griet bracht de houtjes onder het
keukenfornuis. Ze stapte dan met
de vlag op een stevige stoel, maar
het vastzetten kostte haar moeite.
Griet rekte zich op haar tenen, de
wind rukte ook aan haar muts. Maar
toen wapperde de driekleur toch vro
lijk.
Grietje haastte zich naar de radio
en warme stoof. Ze was zo koud als
een botje geworden. Maar haar hart
klopte warm. God had het met Ne
derland en Oranje weer wèl willen
maken.
Ze hoorde sirenes., het blijde
nieuws was in brede kring nu ver
breid. Er was muziek en getoeter.,
kinderen met oranjestrikken in 't
haar of feestmutsen op, wuifden naar
Grietje.
ZONDAGSBLAD ZZ JANUARI 1955
V
Correspondentie betreffende deze
rubriek aan de heer W. Jurg,
Jan Luykenlaan 12, Den Haag.
Een verloren zoon
weer terug
DAAR de vorige rubriek later is ver
schenen dan wii verwachtten zijn
we eerst nu in de gelegenheid diegenen
te bedanken die ons bij de jaarwisse
ling hun beste wensen deden toekomen.
Wederkerig wensen wij hun en al onze
trouwe lezers van harte een gezegend
nieuwjaar met veel goede oplossingen
(de problemisten veel nieuwe vondsten)
maar vooral veel voorspoed in de hui
selijke kring en succes op maatschap
pelijk gebied.
Dat dit laatste ontegenzeggelijk be
langrijker is dan het behalen van dam-
successon behoefden we onze vriend J.
Viergever zeker niet te vertellen. U
herinnert zich wel hoe hij als achttien
jarige jongeman iedereen reeds ver
baasde door aan de lopende band hele
series moeilijke vraagstukken te con
strueren. Geruime tijd is hij in onze ru
brieken weggebleven. Waarom? Dat
kunt u gemakkelijk raden als u even
kijkt naar het opschrift boven probleem
no. 261. De jongeman is niet meer een
voudig Jaap Viergever maar inge
nieur J. Viergever. De terugge
keerde verloren zoon heeft zijn tijd c
.-.i echt meesterstuk is.
Eveneens brengen we Pennings en
Vuurboom weer eens voor het voetlicht.
Hun in vereniging tot stand gekomen
vraagstuk bevat enkele zeer fyrte trek
jes terwijl zü er
de slag overblijV'
9
9
ïf
i mm
-
J-
0
Zwart: 7, 8. 10. 12, 17, 19. 20. 22,
23. 26, 28.
Wit: 16. 21. 36—42, 48. 50.
lil
m m s
i
c§
0 1
©0|'
0'
0
0 0
na iis
3
■MS
a
0
a
a
3 m
|r
til
.1 t
9 P
Voor deze ladderopga ven geldt: wit
begint en wint.
Oplossingen binnen drie weken na
plaatsing.
Winst of remise?
In de rubriek van 11 December plaats
ten we de volgende partijstand uit het
kampioenschap van Antwerpen
H. Verpoost (zwart): 1, 3, 6, 8, 9, 12,
13. 15. 23, 25, 29.
O. Verpoest (wit): 27, 30, 31, 34, 36,
38—40, 42, 45, 48.
We lieten zien hoe na 13—18? 39—33,
914 wit op de juiste wijze schijfwinst
forceerde. Lezer J. Burggrnaff schrijft
ons uit Hei en Boeicoop dat z.i. zwart
geen stuk had behoeven te verliezen en
geeft het volgende spel aan:
33x24 (na 9—14 dus), 14—20; 27—22,
18x27; 31x22, 20x29; 22—18 en nu zwart
i.p.v, 1—7 de zet 1520; 8x7, 1x12;
3024 en gelijk spel door 2530; 34x14,
Ons antwoord aan de heer Burggi aaff,
die we dank zeggen voor zijn aandach
tige studie, luidt echter: wit wint toen
een schijf door 30—24 in deze variant
achterwege te laten en na 1x12 voort
te zetten met 4843. Het beste voor
ewart lijkt nu 813; 4339 en wit
wint door de dreiging 39—33, die niet
te pareren is, immers op 13—19 volgt
niet 39—33, maar 30—24. 19x30;
40—35, 29x40; 35x15 en zwart kan wel
inpakken!
Hieronder nog een aardig fragment
uit dezelfde wedstrijd.
P. Verpoest
1 zijn het i
1 zwarte schijven-
materiaal te doen leven!
Om het geheel niet te moeilijk te
maken starten we met een eenvoudig
stukje an de Fransman Gervais.
Veel genoegen met dit drietal, op
lossers!
No. 259. A. Gervais, Alfortville.
Zwart 7. 1315, 17, 19. 22, 24, 25. 27. 31.
Wit 28. 33, 34, 36. 38, 39, 43—45,
48. 50.
No. 261. Ir. J. Viergever, Barendrecht.
a 9
til
a a
a
a
a a
0
SB
C") C3
i M
K M
spelen. Hij dacht 49 even sterk, doch
nu boorde de witspeler hem op slag
vaardige wijze een punt door de neus:
49? 29—23, 18x29; 27—21, dwingt tot
2—8; 21x12, 8x17; 26—21, 17x26; 22—
18, 13x22; 28x17, 11x22; 35—30, 24x44;
33x4, 44x31; 4x36.
Het resterende afspel leverde een
puntenverdeling op. Een tegenvaller
voor zwart die in de diagramstelling
wellicht reeds het zoet der overwinning
meende te proeven!
Oplossingen
No. 252. (G. d. Linde en J. H. H.
Scheijen). ZwaTt: 6, 8. 10. 12, 15. 17, 26.
28. Wit: 16, 21. 23, 25, 29, 32. 36, 41.
Opk: 36—31, (ad lib.), 23—18, 21x3,
25—20, 1611, 3x5 en de twee kemp
hanen staan weer tegenover elkaar!
No. 253. (A. d. Eisen en J. H. H.
Scheijen). Zwart: 1, 6/9, 14, 17, 22, 27.
Wit: 25. 26. 30, 31. 33. 38. 41. 43, 44.
Opl. 3328 dwingt zwart tot (27x47),
26—21! (47x49», 21x3, 25—20, 3x2 Alix.
De pittige bewerking doet ons over het
lichte bezwaar heenstappen dat de
schijven 1 en 6 al klaar staan voor dit
veel gebezigde slot.
No. 254. (L. Blom. Asperen). Zwart:
9/12, 17. 19, 21. 24 26, 28, 31. 36, 45.
Wit: 25. 30, 34, 35. 37, 38. 40/42, 47. 49,
50. Opl.: 25—20. 38—32, 42x22, (17x28)
A. 30—25, 47x38, 5044! 49—44, 35x4,
2520, 4x40 achtereenvolgens over 10,
24, 12, 11, 21. 28 en 34, een echte spec
taculaire eindslag! A: '31x42), 47x33,
(36x47, voor 17x28 zie de hoofd variant),
No. 255. (Joh. v. d. Boogaard). Zwart:
1 8/10, 15. 17, 18, 23, 27. 31, 32, 35, 37.
Wit: 6, 24/26, 29, 30, 33, 34, 38, 39, 43,
47 49 De opl. van dit extra-probleem
lJidt' 24—19, 47-42. 26x19, 29x20,
34—30. 38—32. 39—34. ttxS. <35--40 de
enige), 523, ,40-7^5>i-23j it'„
(1218, want op 4550 volgt 6—1 en
op 1722 volgt 4440, 6—1, 1217,
1x40, 22—28, 40—49. 28—33, 49—43,
1722, 4316, 33—39, 16—11 met
winst), 4440, 6—1,^8—22), 1*40,
22—28. 40—49, (28—33), 49—43. <17—
22), 4316. (22—28 gedw. daar anders
16—11 volgt), 16—43 wint! Het eind
spel is van Th. Heijms. Tezamen met
v. d. Boogaards knappe inleiding een
prachtig probleem met een zeer diepe
ontleding. Voor hen die nog niet zo
thuis zijn in dc eindspelkunst >s het
Zwart aan zet had hier 28 moeten
thuis zijn in uc euiuspcinuiia»
heel nuttig het bovenstaande
keurig na te gaan en zich cr
overtuigen dat de gegeven zetten
zwart inderdaad gedwongen zijn.
(i)TAiv 6AAN WIJ Tekenen
DOOR BORGE PRAMVIG
Zwart: 2. 9—11, 13, 15—17. 24. 29,
31, 34, 36 39 45.
Wit: 18 22. 23, 25, 27, 28, 32, 3*
41—43, 47, 48. 50.
Vijfde les
1. In dit model, een
sauskom, is geen enkele
rechte Hjn. Alle lijnen
zijn boogvormig en van
heel verschillende soort.
Dit vereist grote oplet
tendheid bü het bestude
ren van dit voorwerp.
Neem de kom in Uw
hand vóór U gaat teke
nen. Bekijk deze van al!e
kanten tot U met dc vorm
vertrouwd bent geraakt.
2. Zet het model nu neer
als in de schets aangege
ven en teken het netwerk
N. Eerst moet U het model
tekenen van de kant. die
hier te zien is. Dit is de
eenvoudigste manier. Be
paal de hoofdrichtlljnen
op dezelfde wijze, zoals
aangegeven door de dikke
Ifjncn. Stel dan de omtrek
om het voorwerp op.—die
het geraamte voor dc ge
bogen lijnen aangeeft.
3. Na deze oefening kunt
U proberen de seuskom te
tekenen, welke hier schuin
van boven af te zien is.
Het is een moeilijke opga
ve, maar wanneer U de
richtlijnen goed in 't oog
houdt en de verdere pun
ten door middel van het
netwerk bepaalt, kunt U
niet ver mis gaan. Hierna
volgt het «en en ander
over perspectief en scha-
duwleer om U met moei
lijker opgaven vertrouwd
te maken.
0
Kruis-pas-raadsel
Onderstaande woorden zó in het dia
gram plaatsen dat een normaal kruis
woordraadsel ontstaat.
2 LETTERS; Es, N.N. O.T. Po, te. t.n.
3 LETTERS; Dra, EB, hil, ion,
lel, los. moe. nog, nop. oog, oma. pee,
ras, tak, ton. weg. wet, zak. zee. zon,
zot.
4 LETTERS; Amok, rood, slip, slop,
zalm, zeer, zege, zool.
5 LETTERS; Aster, koers.
6 LETTERS; Horzel, galant, mortel,
panter, punter, vitaal.
7 LETTERS; Kastoor, ventiel.
Inzendingen per briefkaart vóór a.s.
Donderdag aan het bureau van dit
blad. In de linkerbovenhoek aan de
adreszijde vermelden: „Puzzlc-oplos-
sing". Fr zijn drie prijzen: 1. 5.
2. 2.50, 3. 2.50.
Oplossing kruiswoord
raadsel 15 Januari
Horizontaal: 2 Kabas, 7 rink, 8 lire
9 aster, 11 kip. 13 erg, 15 cn, 16 keri,
18 Ee, 19 barak, 21 rob, 22 gom, 24
serge, 27 oe, 29 lee, 30 pu, 31 sla, 33
bas, 34 opia, 37 over, 38 orde, 39
maand.
Var ticaal: 1 Briket, 2 knap. 3 aks. 4
ale, 5 sire. 6 hengel. 10 tier. 12 in. 14 re.
16 kabel. 17 dagge. 19 bos, 20 koe. 23
hossen, 25 reep, 26 musket, 23 el. 30 pa,
32 asem. 33 hard. 35 era. 36 ion.
De bossen
rondom Parijs
Al hebben de due
Parijs hun losgeld aan de industriële
vooruitgang moeten betalen, toch aden
we nog stukken land die. zonder iets
aan hun persoonlijkheid in te boeten,
juist van dc omgeving hebben weten te
profiteren Hier zijn kastelen, oude fort-
boerderijen, prachtige landgoederen en
met zorg onderhouden terre nen. ker
ken en kloosters die de geest van deze
plekken hebben wtten te bewaren.
D.t is een streek van zeer oude be
schaving. Al zijn hier de bossen wan
delparken geworden, toch vergeten we
met dat de hoogvlakten van lc Vexin
en !e Vadols. van La Brie en Ie Gati-
nais vroeger met bossen bedekt waren,
(ha Stuk voor stuk ontgonnen werden
Voor-historische stenen, die hier cn daar
verspreid zijn gelijk de dolmen van Ar-
genteuil en la Gaieine. de ..menhirs"
\an Nantcuil en Saint-Léger-en-Yvclines.
de begroeide lanen van Epamo of L.i
Bierre. geven daar een treffende getui
gen.s van Eeuwen van moed en ver
stand. diplomatie en strijd waren nod g
o/n deze .oerwouden" |n een keurig ko
ninklijk domein om te zetten, dat door
velen met jaloerse ogen werd bekeken.
Dc streek is nog steeds prachtig be
bost Daar zijn akereerst de onmetelijk
grote domaniBle bossen, de fraaiste van
geheel Frankrijk cn, degene die het
liefdevolst verzorgd werden. Onlangs
heeft de schilder Chapelain-Midy op
voortreffelijke wijze de streek van
Ile-de-Francc gesymboliseerd op ren
aanplakbiljet, waarop hij één van de/.e
landschappen weergeeft met hoogstam-
mig hout, waar de stammen op zullen
van een kathedraal gelijken die in de
verte wegv.oeien cn waarvan de blader,
gewelven een mysterieus zeegroen licht
zijde van de boe-par-
wij spraken, bevindt zich
een andere kroon van bossen die dieper
en niet minder mooi is. Dc oude Her-
cynle des Silvanétes heeft het grootse
boa van Comp.ègne nagelaten (14.500
hectaren groot) en dat van VUiers-
Cotterets (13 000 hectaren) met hun ho
ge eiken en beuken. Voorbij de bekoor
lijk* vallei van de Automne zijn het de
bossen van Hadattc. Chantilly, Ermr
nonville welke, door dc wouden van Co-
melle. Isle-Adam en Montmorency zich
verlakken tot aan de heuvels die boven
Parfp uitsteken.
