Tragisch Kerstfeest in T eutoburgerwoud het Maar wij denken er zó over H Biljet M3 op de voorruit zegt: „Soldaat mag meerijden" - Sr v el... h NIEUWE LEIDSCHE COURANT 6 VRIJDAG 24 DECEMBER 1954 Kiisiina Surma zoekt een mamma.... Hoe lang zal de grote ellende in D.P.-kampen nog duren? DETMOLD, Eind December. (Van een onzer verslaggevers) ET STEDEKE DETMOLD ligt vredig en mooi midden in het grote Teutoburgerwoud. Nu Weihnachten ujel het grootste feest in Duits land nadert, is het 's avonds in de winkelstraten één deinende mensen massa. In het park van dit stadje, tvaar Prins Bernhard ter wereld kwam, werden deze week maar liefst negentienduizend kerstbomen verkocht. Kortom, iedereen is vrolijk en blij in Detmold, omdat het weer Kerstmis ia. Morgenavond viert men Heiligenabend en worden er volgens aloude tra ditie pakketjes uitgedeeld, zoals bij ons op vijf December. Toch ia Weihnachten niet alleen een feest van vrolijkheid in Duitsland, maar ook van diepe ernst. De klokken van de zeven kerken klinken al de hele dag door de straten en wanneer straks de schemer zich over Detmold heeft uitgespreid, gaan vele mensen naar het Huis van God om te zingen en te bidden. f Een goed overzicht van August- dorf, waar ongeveer twee dui zend vluchtelingen lief en leed delen. Alles zit door elkaar: een ingenieur en een liedjes zanger, een doktersvrouw en en werkster. Zodoende is de conversatie soms moeilijk. de vluchtelingen die hun veel geld aan belastingen kosten. .«Stille Nacht Heilige Nacht" zingt e«n Lettijch meis;cskoor en ie O.P ervaren verpleger. •jarige Frau RUmmel, steekt de kerstboom aan en enkele jongens meisjes van de Lagere School spelen kerstspel. scholen heeft men ook In August- dorf. Dat is wel nodig als men bedenkt dat er in dit kamp maar liefst zeshonderd personen onder de achttien jaar wo Er zijn vier scholen in het kamp. Een lagere school voor Poolse, Letlandse Joegoslavische kinderen en een Lettisch Gymnasium. Dit laatste ls het enige de wereld bulten Letland en ls zo goed dat kinderen uit andere kampen en uit Frankrijk en Zweden er voor naar Augustdorf komen. Voor hen is er barak, waar zij kunen slapen en huiswerk moeten maken Er zijn in ..internaat" ongeveer vijftig kinderen dergebracht. De rector van het gym nasium is de 73-jarige Let dr Dreimar.nis die er met elf leraren zelf ook alle maal D P. s zorg voor draagt dat de Letlandse kinderen een goede middel bare opleiding krijgen. Er zijn vijf klas sen met gemiddeld ongeveer tien leer lingen die alleen 's morgens onderwijs ontvangen en de middag benutten voor huiswerk! 's-Avonds kunnen zij hand werken of handenarbeid leren. Voor de Jeugd is er overigens nog veel meer in het kamp. Men heeft drie padvinders- padvindstersgroepen, een zangkoor- een toneelclubje en bovendien nog een Let- tische volksdansgroep die dit jaar op het Internationale volksdansfestival in Wt- welsburg veel succes oogstte. De leider van dit gezelschap dansen-de gymnasiasten is Raimonds Lieping, zelf nog een leerling van de vijfde klas. Kristina Surma Voor de kinderen die geen ouders meer hebben of wier moeder ziek ls. heeft Augustdorf een kindertehuis, waar ruim dertig kinderen van één tot veertien jaar onderdak hebben gevonden. Er is ir J!~ ls. is de Duitser nu eenmaal nog gerui me tijd rondom een gloeiende kachel en een geurige kerstboom met flikkerende kaarsen en glinsterende ballen bijeen. Het is koud in Detmold. ijskoudt Van middag heeft het licht gesneeuwd en als wy onze ..Wirt" moeten geloven, valt er vannacht nog veel meer! In Holland zouden sommige lieden een „witte kerst" nog wel weten te waar deren, doch ln Augustdorf. even buiten Detmold. denkt men daar anders over. Daar sta en 82 grauwe barakken eens voor krijgsgevangenen en nu sinds tien Jaar bestemd voor ongeveer twee duizend displaced-persons. die hier ver vreemd van hun land leven els verban- nenen Het kamp Li r.og omringd door roestig prikkeldraad dat allang geen dienst mser doet. Toch haalt men het niet weg. Het is een ijzeren doorn in het oog van da vluchteling. Keria Nn oude barak i wonen gezamenlijk kerstfeest. Het was het eenvoudigste en daarom misschien bet mooiste kerstfeest dat wij ooit meemaakten. In een oude barak, het sneeuwwater sijpelde langs de vensters gestaag om laag zaten ruim driehonderd Letten rondom een kerstboom, vers gekapt uit het Teutoburgerwoud. Voor velen van hen waa dit hun tien de Weihnachten in het kamp. Tien jaar lang leven in een Lager valt niet mee.. In een hoek van de barak zit een oude vrouw. Op haar verweerde gezicht lig gen trekken, dte laten zien dat zij veel erg veel geleden heeft. Het verhaal dat zij ona in gebroken Duits vertelt, ls een tragedie. In 1844 toen de Russen Letland bin nenstormden. Is ze met hear man en nog een familie met een vrachtboot naar één aloeg. De vrouw dreef vier uur het ijakoude water voor lij door een Duitse boot werd opgepikt. Van haar man en de andere opvarenden hoorde zij nimmer iets. Nu leeft zij al jaren ver eenzaamd in Augustdorf, het grootste vluchtelingenkamp in Duitsland. 600 tuberculosa patiënten De kampleiding doet alles om het de vluchtelingen naar de zin te maken. Doch het weLnige geld dat de Duitse re gering voor de D P's uittrekt, is lang niet voldoende. En zelfs wanneer cr veel geld zou zijn, konden de mensen niet ge- ouderdora. vijftig mensen die door hun belevenissen in de laatste oorlog het verstand hebben verloren. D1 KAMPARTS doltv,. Leonid von Boek vertelde, dat men er de be schikking heeft over een hospitaal en senatorium. (allebei van 25 bedden), consultatiebureau, een complete röntgeninstallatie waar de mensen door gelicht kunnen worden en een badhuis De grote moeilijkheid In het kamp was. hoe men voor deze mensen, die niet geschikt zijn voor het normale arbeids proces het leven wat zinvoller kon ma ken. Dit gold speciaal voor de tuberculose patiënten die aan de betere hand waren en wel wilden werken, maar voor wie geen arbeid was. Doch dit moeilijke probleem werd toedig opgelost. Een Baltisch predikant ,e de Letten van het kamp een geeste- Niet meer liften, maai meerijden Actie van aalmoezenier zal soldaten zeer van pas komen Kristina Surma is een leuk Pools meisje van zeven jaar, die een mamma zoekt. heden op ieder gebied. Verder let zij er op dat de zuigelingen goed gevoed wor den en of de gezinssamenleving wel in orde is. Doch meestal zijn de moeilijk heden van financiële aard. Een D.P ontvangt namelijk gratis ver pleging. woning, licht, water en wanneer hij dat wenst kan hij zijn eten gebruiken van de „centrale keuken", die er in Augustdorf nu, tien jaar na de oorlog ls. s zakgeld krijgt een huisvader 12 en elk ander familielid 4 mark per maand in handen. Niet veel. zult ge wellicht zeggen, maar de Duitse regering kan niet meer geven Augu9tdorf kost toch al bijna an derhalf millioen gulden in het jaar. Het Kerstfeest werd voortgezet met enkele fraaie Letlandse volksdansen ln schitterende folkloristische costuums, die zorgvuldig bewaard zUn gebleven. Tragedies Voor muziekliefhebbers is er in het kamp een concertzaal, als men de hou ten barak waar bekende kunstenaars uit Duitsland, maar ook D.P.'s optreden, zo >emen mag. Zo woont er in Augustdorf een beken de Duitse radiozanger Nathan Poldt. een gevluchte Let. Tijdens zijn vlucht naar Duitsland liep het schip op een mijn en verdronken twee van zijn kinderen. Zo heeft in een D.P.-kamp elk gezin zijn tragedie. Neem nu de familie Waltmannis. De vader is geheel verlamd, de zoon lijdt er ernstig aan tuberculose en de moeder is zware hartpatiënte wier gezondheid zeker niet vooruitgaat nu zij elke dag haar man nog moet verplegen. Een hulp betalen kan zij niet. Ach er zijn nog veel meer treurige ge schiedenissen. Zuster argaret Kavelis vertelde ons van moeders die bun zieke kinderen in de steek laten en emigreren naar Canada of de Ver. Staten. Zo wor den vele families gescheiden! Een droevig geval is de licht krankzin nige die eerst toestemming kreeg om met zijn ouders naar Canada te emigreren. Toen hij daar drie weken was. werd hij teruggestuurd. En nu leeft hij weer in Augustdorf. Slechte huisvesting De huisvesting van de D.P.'s laat veel te wensen over. Men heeft meestal de be schikking over een kamer, waarin gege ten. geslapen en gekookt moet worden. Zes mensen in een kamer komt niet zel- Aalmoezenier luit.kol. J. van Croonen-sturen b.v. door „opneemplaatsen" burg heeft het initiatief genomen, om wijzen, soldaten toch gelegenheid te geven, na 1 Januari met particulieren in auto's mee te rijden, zonder dat het llftverbod, dat dan in werking treedt, geweld wordt aangedaan. Aan alle garages en een groot aantal autobezitters ls namelijk een klein biljet gezonden. Automobilisten kunnen dat op de voorruit van hun auto plakken. Het heeft een doorsnee van 10 cm en is een copie van het verkeersbord, dat een voorrangsweg aanduidt. In het oranje vierkant met witte rand staat in zwart ,M3". En ln de rand staat de verklaring 'an deze code: „militairen mogen mee rijden. De achterzijde van het biljet ls bedrukt met de kaart van Nederland, waarop de voornaamste garnizoensplaat- voorkomen Iedere militair, die een met dit teken ziet komen, weet, dat de bestuurder ongevraagd zal stoppen. Luit.-kol. van Croonenburg sluit zich iet deze actie aan bij de, door ir C. Staf i de Tweede Kamer gemaakte opmer king: „Ik heet iedere particuliere actie, die voor het vervullen van behoeften en ;en van onze militairen wil onder in, van harte welkom." Hij hoopt, dat ledereen zal meewerken, de gemeentebe den voor. In elke barak is voorts een waslokaal als men de blikken bak deze naam mag geven. In de grote ijskoude stenen gang heeft men dan vaak nog de provisiekast staan. Met de 28 gezinnen. »r in een barak wonen, zijn er twee closets Tussen de verschillende volken ln het kamp bestaat er een goede verstandhou ding. Toen wij gisteren dan ook de ter aardebestelling bijwoonden van een Joegoslaaf, die na tien jaar lijden tuberculose is gestorven, wa alle landen vertegenwoordigd. Het was een lange stoet van ruim zes honderd mensen. Velen van hen hebben de overledene nimmer gekend. Maar zij weten, dat het een lotgenoot van hen was. Een lotgenoot ln verdriet Hoe lang nog? Hoelang er nog vluchtelingenkampen in Duitsland zullen blijven is niet te zeggen. Wel wordt hun aantal steeds kleiner. De kampleider van Augustdorf, de 49-jarige predikantszoon Herman Götzel, vertelde ons.-dat er vier jaar geleden in Noord- Wêst-Durtsland twaalf kampen waren. Nu zijn er nog n r vijf. toekomst hebben die leuke Jongens en meisjes, die zich nergens van bewust ln de grauwe barakken rondhup pelen Niemand weet het. Alleen God en op Hem is de hoop van elke D.P. gevestigd. Het Kerstfeest werd besloten met het zingen van Vrede op Aarde. Een donderend geweld breekt dan los. men hoort tientallen ontploffingen achter elkaar. De vluchtelingen zingen onver stoord verder- „Dat zijn de Engelsen" zegt een mager Lettisch meisje met lange haarvlechten, die hebben vijfhonderd meter van hier bun oefenkamp De initiatiefnemer heeft de zaak alge meen gehouden. Op de biljetten komt noch de naam, noch het embleem van het Katholiek Thuisfront voor. Men kan aan het adres ervan. Gedempte Burgwal 14, Den Haag, de biljetten wel aanvragen. Brandkast opengebroken: I 4500 gestolen Gisternacht hebben Inbrekers de brand kast van de rederij Fr. Vrolijk aan de Vissershavenweg te Schevenlngen open gebroken en daaruit 4500 weggenomen. De chef-de-bureau had 's nachts tot één uur in het kantoor zitten werken en eer gisteravond 17.000 uitbetaald uit de later opengebroken brandkast. De inbre kers zijn voorzichtig te werk gegaan, want ze hebben geen vingerafdrukken achter- ALKEMADE Doktersdlenst De Zondagsdienst der huisartsen wordt HAARLEMMERMEER Burgerlijke stand Geboren: Anna M, d v J H Hoff en E Bloemen: Margaretha. d v W Kamerman, en G Lammers; Joannes J M, z v BH Broxterman en A J Tebbens; Petrus E M. z v N A Vester en W J van der Burg; Maria J, d v A van Belnum en M Geh- rels; Maria M J, d v L H van der Peet en A E M G Dijkzeul; Johannes H M. z v L P van der Lans en E C Aartman; Martien H B. z v N Stolp en E E Pethiek: Chris- tiaan, z v D Blees en S P van Apeldoorn^ Ondertrouwd: A Zonderwijk 25 j en Th M de Wreede 23 j. Getrouwd: N Celle en A C M Uiter- mark; A G van Arkel en J H Stoeltie. Overleden: J Mens 70j,evAAde Rijk; J Trouwen 75 j, w v T M van, ROELOF ARENDSVEEN Geslaagd Te Utrecht slaagde de heer B. de Jong Hz voor het examen in vak- en handels kennis van de Eerste Nederlandse Sla gersvakschool. WOUBRUGGE Kerstfeestviering Vijftig ouden van dagen waren gister middag in hotel Swama bijeen ter viering van het kerstfeest, dat was georga niseerd door de plattelandsvrouwen. Me vrouw Van Wageningen herdacht in een kort openingswoord mevrouw Loth. Het programma bevatte koor- en samenzang, een tractatie. een overdenking van ds Hengelveld en een kerstverhaal, verteld door de heer T. de Jong. Toen er een Lutherse predikant werd bevestigd in Augustdorf, gaven vier collega's van hun belangstelling blijk. gen krachtig mee, want z(j weten dat God nun in alle ellende nabestaat, on dank t a' het leed dat zij hebben door gemaakt en uaar mogen u>U eerbied voor hebben. Een dominee van de Wereldraad van Kerken in West-Duitsland leest het Euangelie voor. Er wordt veel gedronken in de vluchtelingenkampen. Op ons plaatje enkele Poolse D.P.'s. Het kleine meisje mocht van vader niet naar de fotograaf kijken De oudste inwoonster van August dorf, de 91-jarige Marie Rümmel, steekt een Kerstboom aan helpen werden Wsnt met het froots:* kapitaal kan hun. hun land ntet worden teruggegeven. De vluchtelingen die In Augui'-dorf won»rv kunnen niet. xoal* zovele van hun lotgenoten raeds deden, emigreren raar Canada. Nieuw-Zeeland. de Ver. Staten of Auitrtlië. Ze zijn afgekeurd. lUke verzorging geeft, kwam ln de be kende ziekeninrichtlngen van Von Bo- dclschwingh ln Bethel-Bielefeid en vroeg of men daar geen werkzaamheden voor deze mensen had. In Bethel was men op dit gebied wel Iets gewend en spoedig verrezen ln Augustdorf de werkbarakken als pad denstoelen uit de grond. Onder de naam Frohes Schaffen is er nu een complex barakken ontstaan waar van alles gemaakt wordt. Zo is er een gewezen Pools officier. Stamslaw Cboj- nackl. die prachtig houtsnijwerk maak', en n;et onverdienstelijk schildert. Verder ls cr een weverij, waar Lettische vrou- de cultuur van hun land in leven houden. Zij weven er schitterende ta pijten en shawls. Ook heeft men nog een man den vlechter ij waar enige blin den werk vinden. Maar dit is nog niet In Frohes Schaffen heeft men nog horlogemaker en een schoenmaker, net het primitieve materiaal dat hU bezit, zelfs schoenen maakt voor abnor male voeten. HU heeft reeds vier paar afgeleverd vertrouwde hy ons trots toe Eeu eigen brandweer De D.P.'s ln Augustdorf hebben ook een eigen brandweer. Brandspuiten ter waarde van 8000 mark werden aange schaft en gelukkig nog nimmer gebruikt Twee weken geleden rukte de brand- het eerst uit toen er een rwe- Hi) vertelt hoe Jezus geboren werd een stal en dat ook Hij niet tn een e»0«n huis ter wereld kwam net zc vluchtelingenkindertjes. „En ook Jezus vluchtte" vervolgt de grijze Pastor, „omdat de soldaten van Koning Herodes Hem doden wilden.." Een vrouw van middelbare leeftijd barst in snikken uit. Het Ls Frau Lasrick. BU haar vlucht uit Letland verwachtte *y een kind. doch het kwam mede door de slechte toestanden dood ter wereld. Zij li deze schok nog niet te boven geko men. Nu na tien jaar kan men haar soms diep in de nacht nog horen roepen: ..Mem Kind. mein Kind' Vrachtwagen stortte in afgrond Er WORDT gloeiend hete chocolade melk rondgedeeld, die gretig wordt opgedronken. BU een jongeman van een Jaar of twintig wordt het echter ln de mond gegoten. Zijn beide armen verlamd HU ls helaas niet de enige. Naast mij zit een Jonge vrouw in een invaliden- W 10^944 ls ze uit Estland gevlucht Haar man was ln de oorlog gesneuveld en met twee kleine zoontjes had zij zich ingescheept in een boot naar Danztg Ze kwamen er veilig aan an vervolgden de tocht ln Duitsland samen met twintig barak ook een kleuterschool, waar de kleintjes door enkele onderwijzeressen worden bezig gehouden. In dit tehuis woont een meisje van _jven jaar, Kristina Surma, uit Polen. Elke dag roept zü om haar mamma die kort geleden aan tuberculose is gestor ven. „Wellicht kunt u in Holland een moe der voor Kristina vinden", zei ons de leidster van het tehuis, zuster Lisa Steln. In de klnderbarak werken zes onder- wUzeressen die elke dag met de kinderen het Teutoburgerwoud in trekken om de natuur te bewonderen en om hen sterk en flink te maken. In het grootste kamp van Duitsland het heeft een omtrek van zes kilo meter zijn vier kerken. Drie Protes tantse en een Katholieke, de laatste voor de Polen. Er wordt veel gedronken Te betreuren ls het dat er in da kam- pen eveneens café's zijn ingericht waar veel. erg veel sterke drank verkocht wordt. Toen wjj vanmiddag na het Kerstfeest iet een Duitse fotografe het café in Augustdorf binnenstapten om enkele op- te maken, was er juist een hevige vechtpartij aan de gang. Tafels, stoelen glazen vlogen in het rond en als we niet gebukt hadden, was er een bierfles tegen ons hoofd gegooid! Het was een verschrikkelijk gezicht. Kinderen van een jaar of twee zaten bij hun onder invloed zijnde vader of moe der op schoot en keken met dromerige ogen voor zich uit. De kampleiding heeft er ernstig over nagedacht het café te sluiten. Doch dan gaan de vluchtelingen naar het dichtstbijzijnde dorp en het is beter ze in het kamp te houden, want daar heeft men de beschikking over een eigen kamppolitie die weet hoe zij de D.P.'s moet behandelen. Er ls in Augustdorf ook een sociale werkster. Ze heet Frau Frinke en heeft een zware taak. Elke dag bezoekt zij de vluchtelingen en helpt hen met moeilijk- Alles goed en w (Ingezonden stukken) Liftverbod Eerst een algehéél verbod om te liften i nu weer de mededeling, dat 'n mili tair wel van te voren met een automobi* afspraakje mag maken. Wat is een beleid? Is men er nu per se op uit. de stemming onder de militairen slecht mogelijk te maken? Aan de zijde wordt alles gedaan om ons lot zoveel mogelijk te verzachten, 'k Denk militaire tehuizen, waarvoor o a. het PIT. zo veelvuldig de grote trom heeft geroerd. En nu zo'n llftverbod er als een koude douche overheen? Waar om? Niemand onzer, die er nog lets van begrijpt. Wie wordt er ten slotte voor z'n plezier gedwongen anderhalf jaar zijn baan in de steek te laten met vaak allerlei beroerde gevolgen van dien?! JAN FUSELIER PS. Zulke afspraakjes zijn trouwens altijd wel voor te wenden. „Bazai" in Rijnsburg Iedere Rijnsburger kent de Bazar, aantal onbewoonbaar verklaarde wonin gen. Een fraai gezicht voor Iedere vr de, die door Rijnsburg komt! Iemand, die niet op de hoogte is, denkt bij zichzelf: „Dit wordt ook nooit eens afgebroken. Rijnsburg doet wel weinig aan de fraaiing van het dorp. Hier kunnen toch weer nieuwe woningen staan". Maar Rijnsburg kan hier weinig aan doen. Vele Oegstgeestenaren weten niet eens. dat dit fraais tot hun gemeente behoort. En daar om denkt men er in Oegstgeest erg ge makkelijk over. Als 't bij het Wilhelmina- park gelegen had, denk ik, dat het reeds Üen Jaar eerder verdwenen zou zijn. Rijnsburg. G. van EGMOND Burg. Hermanstraat 25. re wervelstorm over het Teutoburger- I andere vluchtelingen achter op een woud woedde Van verschillende barak ken werden de daken afgeslingerd en en kele stortten geheel in. Dit alles gebeurde midden in de nacht en is wonder boven wonder zonder per- zoonlijke ongevallen afgelopen. De Duitsers zelf staan erg koel tegen- vrachtauto. Bi) het afdalen van een stel lo helling weigerden de remmen en met i een klap stortte de wagen ln een diepe afgrond. Nu Is Frau Kusikk verlamd Een van haar zonen heeft z\j moeten la ten adopteren bij een familie in Zweden, omdat zU hem zelf niet verzorgen kan. I Een standbeeld en enkele vragen In Den Haag zijnde, op Het Plein, viel i'n oog op onze Vader des Vaderlands. Prins Willem van Oranje. Onze strijder vrijheid en recht, maarhij staat met de rug naar het gebouw van ons hoogste rechtscollege. Zou het daardoor zijn, dat de rechten an de Republiek der Zuid-Molukken met voeten getreden worden? Zou het daardoor zijn, dat onzeK.P.M. haar eer en plicht vergeet en niet tot de orde geroepen wordt? Zou het daardoor zijn, dat onze huis eigenaren niet aan hun rechten komen? Werd hU zo geplaatst opdat hij ndet zot zien? Of heeft hij zich in arren moede maar afgewend? K. P. Iete voor U Ik heb een vriend, een beste kerel. Die zit tot nog toe zonder vrouw, Hij volgt daarom met Interesse, De Iets-voor-U-tjes, o zo trouw. Hij kijkt nauwkeurig naar de meisjes, En leest, wat 't onderschrift vermeldt, Hoe het met Dior en z'n mode. Met H- en S-lijo ls gesteld Maar hU wil nog iets érvders weten: Of zo een meisje, of zo'n vrouw, Gezien haar innerlijke leven, Misschien voor hém iets wezen zou. Of er huishoudelijke deugden Ook wel by haar te vinden zijn. En. hij het dus gerust kan wagen Met zo'n moderne mannequin. Nu is mijn neef een beetje schuchter, HÜ durft niet schrijven in eeii krant, Hij voelde daarom dezer dagen Mij, als zUn vriend, eens aan de tand. Hij vroeg mU, of ik U wou schrijven, En, waar 't om gaat, vertellen wou, Misschien dat g'hem ter hulp kunt wezei Bij 't zoeken van een goeie vrouw. Ge stelt, Mijnheer de Redacteur, Hem, en ook mij. toch niet teleur? Er is ook een centrale keuken in het kamp. Op deze foto ziet men het uitdelen van het eten. Echt goud op echte harten Het is nu juist vijftig jaar geleden, dat Ben Koninklijk Besluit in het Staatsblad verscheen, waarin aan militairen een gou den medaille werd toegezegd bij 36 jaar eerlijke en trouwe dienst. Vele jaren ls deze goede bepaling ge handhaafd en menig gouden medaille heeft een gouden hart versierd In 1951 werd hierin echter verandering gebracht in verband met de beperkte goudvoor raad en hoewel wij nu weer ln het bezit zijn van grote voorraden goud, die ge> lukkig nog steeds toenemen, kan er geen korreltje af om gouden medailles uit te reiken aan verdienstelijke militairen. Deze moeten het met vergulde zilveren stollen. Een verzoekschrift van de Alge-: icne Militaire Pensloenbond om hierin erandering te brengen, werd door mi nister SUf afgewezen. Wij kunnen ons onmogelijk voorstel len, dat de moneUire positie van Neder land in gevaar zal komen, wanneer men onze oude militairen weer een onder scheiding uitreikt, die van binnen en van buiten echt is. Een paar stukjes goud kunnen wel uit de donkere kluizen wor den gehaald om te schitteren op echte mannenborsten. BELANGHEBBENDE Geref. Bond t© Alphen Waar tot mijn spijt de naam is genoemd van ds De Leeuw uit Boskoop, zou U gaarne even willen mededelen, dat ge noemde predikant al 22 jaar lid is val de Geref. Bond in de Hervormde Kerk De gegeven inlichtingen waren niet jut* en het spijt mij deze te hebben vermeld Dit doet natuurlijk niets af aan het feit dat we niet hoger kunnen komen dan dl twee procent, genoemd in het laatst! stukje over dit onderwerp- J. NAGTEGAAL Alphen aan den Rijn. Hoorn 302 Kerslwijdingen in Alphen Uw correspondent te Alphen aan d« Rijn zegt zeer terecht, dat velen zich g» roepen voelen, ln eigen kringetje eigen knusheid Kerstwijding te houde: Ja, wij zUn het er allen mee eens, dat dj te betreuren is. Wij moesten volstaan rot de grote wijdlngsdlenst, die ieder jaar S de Hervormde kerk wordt gehouden. Doch uw correspondent vergeet te ve: melden, dat dit niet de juiste manier I om Kerstfeest te vieren, want als ieder daar wordt uitgenodigd, moet ml geen kaarten voor 25 cent per stuk v« kopen, maar Gods huis wijd openzetttf Tegen' collecten hebben wij niet het mi» ste bezwaar en we geven liever een g« den vrijwillig dan dat we worden g' dwongen een kaartje te kopen. Ongeveer vijf jaar geleden is het W vormd kerkkoor met Arti begonnen e» wiidingsdienst te houden. Velen denk# dat deze diensten uitgaan van de Hf vormde kerkeraad, maar die staat geheel buiten. Nu lijkt het, dat dit winstgevend zaakje ls geworden. VAN DUYVENBO? Alphen a/d Rijn, Goeman Borge«iusstr.: (De avonden worden georganlsed door een comité, samengesteld uit lei van Arti en het Hervormd kerkkd Het lage bedrag van een kwartje is stemd voor dekking van onkosten, f voorbeeld het drukken van programW en bovendien weet men dan van tevod hoe groot de belangstelling zal zijn. I i» vooral dit jaar van groot belang bleken. Hoe denkt inzender anders dr avonden te organiseren? Red. NJJ

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 6