JLBlliisiROË-
De ontwikkeling voerde tot definitief
opheffen koloniale verhoudingen
YBERT
Wanhopige Wener klom
op hoge Stephans-toren
Kunnen propellers de romp
beschadigd hebben?
WOENSDAG 15 DECEMBER 1954
H.M. de Koningin sprak in de Ridderzaal
Drie minister-presidenten getuigden
van vrijwillige samenwerking
]^"ADAT H.M. DE KONINGIN vanmiddag in de Ridderzaal, gevolgd door
dr Drees als minister-president van Nederland, prof. Kernkamp als
minister van Overzeese Rijksdelen, de heer Currie als minister-president
van Suriname en de heer Jonckheer als minister-president van de Neder
landse Antillen, de acte van bevestiging van de nieuwe rechtsorde voor het
Koninkrijk der Nederlanden had getekend, sprak zij de volgende rede uit:
I Mevrouw en Mijne Heren
GedeCegeerden.
A Nederland. Suriname en de Nederland
se Antillen mogen zich gelukkig prijzen,
dat een lange evolutie ongeveer met
onze eeuw begonnen heden haar be
kroning vindt in de bevestiging
j Statuut voor het Koninkrijk der Neder-
landen. Dit is het resultaat van de ont
wikkeling, die voerde tot het definitie!
opheffen der koloniale verhoudingen.
De drie landen mogen met voldoe-
i ning de wereld in dat Statuut een mo
nument te aanschouwen geven van dt
d macht die geestkracht, zelfbeheersing
en wijsheid kunnen opleveren te midden
van de woelingen van deze kritieke tijd.
In het 'huidige stadium waarin wij ver
keren, is het onbestaanbaar, dat een
overeenkomst als deze. anders dan op
basis van v o 11 ed i g e v r ij willig
heid gegrond zou zijn.
IIs een regeling eenmaal definitief ge
drukt, ondertekend en afgekondigd, zo
rechtvaardigt dat op zichzelf nog geen
vreugde over haar totstandkoming. Zij
0 ls er pas. als zij er in wezen is. als zij
leeft. De letter is de neerslag van de
°"J geest, en de groeikracht van de geest
m' van onze nieuwe verhouding moge
le 1 huidige geslacht en de daarop volgende
eBf ten zegen zijn.
3t| De groei van onze verhouding is
,jJ die van een gewas, welks samengestelde
t i levensbehoeften voeding van een gezon-
e j de kwaliteit vereisen, want anders zou
eu tiet niet kunnen groeien en bloeien.
verworden. Duidelijk
vensvatbaarheid van deze ptai
jyj ken bij het voortdurend sam
de le-
geble-
.•erken
de wederzijdse zorg
rd| De storm der tijden heeft aangetoond,
K dat ze stevig geworteld was. Graaft men
G diep, dan zal men zien hoe, «oor de veel-
llij zijdigheid dier goede zorgen, de hoofd
wortel gestadig wordt gevoed en hoe die
deze steeds levenskrachtiger verwerkt,
m Wat Nederland betreft, het voelt zich,
zowel met Suriname als met de Antillen
leder afzonderlijk met recht verbonden
In een tweeledige eenheid.
Onze drieCedige saamhorigheid tegen-
over de 'buitenwereld kan men niet ge-
[rJ noeg als houvast waarderen, voor wan-
er neer de stormen van buitenaf soms al te
pn ruw zouden komen opzetten.
Wat onze drie landen, gelegen in hun
grillige geografische driehoek, ook moge
scheiden en onderscheiden, al wat *is
q verbindt kan .voeren tot een vruchtbaar
samenwerken in het belang van het se-
m menstel der drie: hét veelvoud, in het
besef dat het heil daarvan altijd uitgaat
boven dat der afzonderlijke landen: het
i enkelvoud.
[rij Zinvol is deze verbondenheid der drie
tb| landen door de wederzijdse aanvulling,
i die zij elkander geven, en die elk hun-
der ten goede komt
lai Moge onze rieuwe samenwerking Gods
1, j zegen waardig kunnen zijn.
éi
'hf Vóór de handtekeningen werden ge
il plaatst, spraken achtereenvolgens de mi-
ïitl nister-presi tenten van Nederland. Sun-
1 name en de Antillen.
a Nederland
be !Dr Drees sprak als volgt:
Majesteit,
i De nieuwe regeling var. de verhou-
inl dingen tussen Nederland, Suriname en
»cl de Nederlandse Antillen, die hedenmid
dag zal worden bevestigd, heeft een
i lange voorgeschiedenis.
Vooruitziende politiek eist een ontwik-
fkeling van koloniale regering in. de rich
ting van zelfstandigheid te bevorderen.
Deze gedachte is reeds vele jaren geleden
door de Nederlandse Regering uitgespro-
raken-
Ten aanzien van Suriname en de Ne-
tderlancse Antillen heeft zij een gelukkige
verwerkelijking gevonden. Geleidelijk
aan, étappesgewijs, verkregen deze lan-
n den door herzieningen van Grondwet en
eij staatsregelingen meer zelfstandigheid in
v» eigen en medezeggenschap in gemeen-
ei schappelijke aangelegenheden. Het Sta-
en tuut is op deze evolutionnaire ontwikke-
nfl| lingsgang het sluitstuk. Het sluitstuk met
wl dien verstande, dat een staatsrechtelijke
regeling nooit voltooid is; kenmerk van
at een organisch-gezor.d en harmonisch ge-
n' heel is juist, dat het steeds in staat is
5-J mogelijkheden voor aanpassing bij ge-
wijzigde omstandigheden te ontwikkelen
en te benutten.
irj Dat het van Nederlandse zijde beoogde
J* en door Suriname en de Nederlandse An-
j tillen begeerde doel heeft geleid tot zelf-
a- standigheid binnen één Koninkrijk, onder
n het constitutionele bewind van 't Oranje-
huis. waarmede de drie Rijksdelen zich
zo sterk verbonden gevoelen, schenkt
grote voldoening. De behandeling van
het wetsontwerp tot aanvaarding van het
Statuut in de Staten-Generaal en de vast
stelling van de wet op 28 October j.L,
waardoor de bevestiging van het Statuut
11 voor het Koninkrijk door Uwe Majesteit
all voor wat betreft Nederland thans moge-
lai lijk is geworden, strekken ten bewijs, dat
b* de nieuwe rechtsorde door Nederland
1 vrijwillig is aanvaard.
iei Misschien is er grond voor critiek op
e, de juridische vormgeving en systematiek
Daar moge ik tegenover stellen, dat een
wet in technisch opzicht gebreken kan
i vertonen, en desondanks goed kanf zijn,
ra omdat zij van wys beleid getuigt,
tn Wijs zal het Statuut blijken te zijn, als
j het voldoet aan de verwachtingen die de
l01j Rijksdelen er aan stellen,
hé Belangrijker dan de tekst van het Sta-
v* tuut zal zijn de geest, waarin de beginse
len. waarvan het uitgaat, worden beleefd.
aJ In het bijzonder de wijze, waarop de part-
«4 ners elkaar zullen weten bij te staan en
v« te steunen, zal de Konir.krijksgedachte
kunnen verdiepen. Indien de drie Rijks-
e f delen hun betrekkingen onderhouden in
:if de geest, welke aan 't Statuut ten grond-
1 «lag ligt, dan zal het Koninkrijk een
hecht verband blijken, dat recht doet aan
de verscheidenheid en dat de eenheid van
de Landen en van het Koninkrijk in zijn
ibé geheel versterkt.
erf Moge deze rieuwe rechtsorde strekken
oi tot heil van alle volkeren van het Ko-
mnkrijkl
Suriname
De heer A. Currie. voorzitter vai
Surinaamse regeringsraad, zeide:
Majesteit.
Door de Staten van Suriname is
Statuut bij hun besluit van 9 September
1954 no 4 aanvaard, waardoor de beves
tiging door Uwe Majesteit voor zoveel
betreft Suriname zal kunnen plaats
vinden.
Met de afkondiging van het Statuut
op 29 December e.k. in Nederland; Suri
name en de Nederlandse Antillen zal, na
een lange periode van gemeenschappelijk
voorbereidend overleg, de Koninklijke
belofte van 7 December 1942 zijn ver
vuld en het doel bereikt, waarnaar door
deze drie landen zo verlangend werd
uitgezien, t.w. het vestigen van een
nieuwe rechtsorde in het Koninkrijk der
Nederlanden. Ondanks het feit, dat deze
drie landen in velerlei opzicht belangrijk
verschillen. zijn de samenstellers van
het Statuut erin geslaagd, daarin een
grondslag te leggen, die tot nauwere sa
menwerking tussen de Rijksdelen zal
kunnen leiden.
Er is zowel in als buiten de volksver,
tegenwoordigingen der drie landen reeds
ben. Moge echter aan ons cn aan hen.
die na ons zullen komen, de wijsheid
worden gegeven om het naar de geest,
die bij het tot stand brengen daarvan
voorgezeten heeft, te hanteren, opdat het,
onder de bezielende leiding van het Huis
van Oranje, waaraan ook de Surinamers
zo zijn verknocht, de gehele bevolking
van het Koninkrijk ten zegen zij.
De Antillen
De heer E. Jonckheer, voorzitter van
de regeringsraad van de Nederlandse
Aartillen. verklaarde:
Majesteit,
Het is mij een voorrecht namens de Re
gering van de Nederlandse Antillen te
mogen verklaren, dat het Statuut voor het
Koninkrijk der Nederlanden met alge
mene stemmen door de Staten van de Ne
derlandse Antillen is aanvaard.
Hiermede heeft het vertegenwoordigend
college zich unaniem uitgesproken voor de
toetreding tot de in gezamenlijk overleg
tot stand gebrachte nieuwe rechtsorde.
De gebeurtenis van heden, welke in de
politieke en staatsrechtelijke ontwikkeling
van het Koninkrijk der Nederlanden als
een mijlpaal kan worden, beschouwd,
moge blijvend symbool zijn van sat
werking in koninkrijksverband onder de
bezielende leiding van het Huis
Wij mogen vaststellen, dat de deur thans
geopend is voor een politieke evolutie op
gelijkwaardige basis van de drie landen,
die voortaan in het verband van
nieuw Koninkrijk zullen samengaan.
De bevestiging van het Statuut betekent
de bekroning van een staatkundige
wikkeling, die Nederland in de beide
Amerikaanse landen van het Koninkrijk
heeft tot stand gebracht. Nederland heeft
hiermede in de moderne wereld een plaats
ingenomen in de voorhoede der volkeren,
De acte van bevestiging
De vandaag door H.M. de Koningin
getekende acte, waarmee de nieuwe
rechtsorde voor het Koninkrijk der
Nederlanden is bevestigd, luidt als
Wij, JULIANA, bij de gratie Gods.
Koningin der Nederlanden, Prinses
van Oranje Nassau, enz., enz., enz.
Op heden de vijftiende December
negentienhonderd vier en vijftig, in
plechtige bijeenkomst in de Ridder
zaal te 's-Gravenhage;
Gelet op artikel 218 vtm de Grond
wet en op artikel 61 t»an het Statuut
voor het Koninkrijk der Nederlanden
Overwegende,
dat een nieuwe rechtsorde voor het
Koninkrijk der Nederlanden is neer
gelegd in een Statuut, dat ts opge
steld door de uit vertegenwoordigers
der bevolkingen van Nederland, Suri
name en de Nederlandse Antillen sa
mengestelde Conferentie Nederland
SurinameNederlandse Antillen;
dat het Statuut voor het Koninkrijk
der Nederlanden vrijwillig langs de
mocratische weg is aanvaard;
a. door Nederland bij de wet van
28 October 1954, na goedkeuring tn
elk der Kamers van de Staten-Ge
neraal met een meerderheid van
meer dan twee derden der uitge
brachte stemmen;
b. door Suriname bv besluit van de
Staten van 9 September 1954 met
een meerderheid van meer dan
twee derden der uitgebrachte stem-
c. door de Nederlandse Antillen bij
besluit van de Staten van 26 Augus
tus 1954 met een meerderheid van
meer dan twee derden der uit
gebrachte stemmen;
dat hiermede de nieuwe rechtsorde,
zoals deze tn genoemd Statuut is
vervat, overeenkomstig het eerste lid
van artikel 218 van de Grondwet is
aanvaard en dat mitsdien die nieuwe
rechtsorde door Ons kan worden be
vestigd;
dat het door Ons bevestigde Sta
tuut voor het Koninkrijk der Neder
landen krachtens vorenaangehaalde
bepalingen plechtig dient te worden
afgekondigd in het gehele Koninkrijk;
BEVESTIGEN
de nieuwe rechtsorde, zoals deze is
vervat in het Statuut voor het Ko
ninkrijk der Nederlanden.
BEVELEN
dat het Statuut voor het Koninkrijk
der Nederlanden zal worden afgekon
digd op 29 December 1954.
a. In Nederland door plaatsing van
deze acte en van het Statuut bij
proclamatie in het Staatsblad en
in een buitengewoon nummer van
de Nederlandse Staatscourant, ver
schijnende des namiddags te 2.30
b. In Suriname door voorlezing van
deze acte in een plechtige bulfen-
gewone openbare vergadering van
de Statqn des voormiddags te 9 uur
en opneming daarvan en van het
Statuut bij proclamatie in het
Gouvernementsblad en in een bui
tengewoon nummer van het Gou-
vernements-advertentieblad
c. In de Nederlandse Antillen door
voorlezing van deze acte in een
plechtige buitengewone openbare
vergadering van de Staten des
voormiddags te 10 uur en opneming
daarvan en van het Statuut bij
proclamatie in het Publicatieblad
en in een buitengewoon nummer
van de Curagaose Courant;
d. In Nieuw-Guinea door plaatsing
van deze acte en van het Statuut
bij proclamatie in het Gouverne
mentsblad en in een buitengewoon
nummer van het Oj/icieel Nieuws
blad, verschijnende des avonds te
11.30 uur.
dat i
i deze
acte, in driei'oud op
gemaakt, met Onze handtekening be
krachtigd. van het grootzegel van het
Koninkrijk der Nederlanden voorzien,
een exemplaar in het Kabinet der
Koningin zal worden bewaard en een
exemplaar zal worden nedergelegd in
de archieven van Suriname en van
de Nederlandse Antillen en dat
authentieke afschriften van deze acte
zullen worden gezonden aan de beide
Kamers der Staten-Generaal, de Sta
ten van Suriname en van de Neder
landse Antillen en aan de Gouverneur
van Nieuw-Guinea.
Gedaan te 's-Gravenhage, op de
15e December 1954.
JULIANA
De Minister-President
Minister van Algemene Zaken
W. Drees;
De Minister van Overzeese
Rijksdelen
W. J. A. Kernkamp;
In tegenwoordigheid van:
A. Currie,
Minister-President.
Minister van Algemene Zaken
en van Binnenlandse Zaken van
Suriname;
E. Jonckheer,
Minister-President,
van de Nederlandse Antillen.
6EEF UW
KEEL 't BESTE:
Gebruik regelmatig
Bonn is ongerust
Duitse jeugd apathisch
tegenover het leger
Schroeder, de Westduitse minister van
binnenlandse zaken, heeft ln een toe
spraak tot vertegenwoordigers van vijf
millioen jonge Duitsers op waarschuwen
de toon betoogd, dat er nergens, noch ln
het Westen, noch in het Oosten, een plek-
'U zijn waar de jongeren, die aan da
dienstplicht willen ontsnappen, veilig zou
den zijn.
t een Duitse regering zich genood
zaakt ziet de Duitse mannen de dienst
plicht aan te praten, komt door de steeds
toenemende weerstand onder de jongeren
tegen deze dienstplicht. Tegenover de vele
vrijwilligers die zich voor het nieuwe na
tionale leger hebben aangemeld, staan
duizenden en duizenden Jonge mannen die
het idee van een nieuw Duits leger steeds
minder aanlokkelijk vinden.
Verouderde hoest
Maak een eind aan dat
gekuch. Zuiver Uw
lucht wegert van gevaarlijke
ziektekiemen met de
Snelwerkende
(AKKEff- IJl#** -SIROOP)
Geen geld voor de huur...
Wankelend stond hij 5 uur in de wind tot
moedige geestelijke hem redde
EEN 26-jarige Oostenrijker heeft gisteren in Wenen opschudding ver
oorzaakt door boven op de 146 meter hoge torenspits van de St. Ste-
phanskathedraal te klimmen en te weigeren zijn gevaarlijke zitplaats te
verlaten. Een moedige geestelijke slaagde er tenslotte in, de man van de
toren af te krijgen door hem er van te overtuigen, „dat het leven toch wel
de moeite waard is."
Gistermiddag om drie uur zagen twee
arbeiders, die elders aan de kathedraal
herstelwerkzaamheden verrichtten, de
jongeman rap langs een steiger naar bo
ven klimmen. Ze vroegen hem toen wat
hij daar moest en de jongeman antwoord
de dat hij tot dezelfde firma behoorde
als zijzelf. De arbeiders lieten hem be
gaan. Even later hoorden zij de jongeman
een luid „halleluja" aanheffen vanaf het
topje van de toren. Toen hij niet naar
beneden kwam, waarschuwden de arbei
ders de politie.
Een uur later klauterden drie brand
weerlieden en een geestelijke naar boven,
maar toen zij hem bijna bereikt hadden,
riep de Jongeman hun toe. dat hij naar
beneden zou springen wanneer zij nog
een stap hoger durfden te komen.
Even na vijven liet de jongeman weten,
dat hij met een geestelijke wilde praten.
De eerwaarde Franz Gruber (34 Jaar), die
een groot liefhebber van de bergsport is,
klom langs de toren omhoog om met de
man te praten. Gruber sprak gedurende
45 minuten met de man en daalde toen
Onderzoek ramp Triton
Geheimzinnige verwondingen van twee
der omgekomen inzittenden
zoveel gezegd en geschreven over het
Statuut, dat, zonder gevaar te lopen in
herhaling te treden, practisch niets meer
>u kunnen worden gebracht.
Deze plaats zou ook niet dc meest ge
ëigende zijn om daaromtrent in beschou
wing te treden.
Niettemin acht ik het niet ondienstig
constateren, dat door de nieuwe
rechtsorde Nederland, Suriname en de
Nederlandse Antillen binnen het Ko
ninkrijk zelfstandig eigen belangen zul
len behartigen en op voet van gelijkwaar
digheid verbonden zullen zijn tot het
rzorgen van de gemeenschappelijke
belangen, en tot wederkerige bijstand
Verder, dat, door de wijze van aan
vaarding van het Statuut, n.l. uit vrije
wil der drie landen en door de grond
beginselen van zelfstandigheid en gelijk
waardigheid waarop het steunt, vanaf
29 December a.s. aan elke koloniale ver
houding tussen Nederland enerzijds en
Suriname en de Nederlandse Antillen
anderzijds volledig een einde zal zijn
gekomen. De te dezen aanzien m het
Nederlandse Parlement naar voren ge
komen mening bij de behandeling van
ontwerp van wet tot aanvaarding
het Statuut, t.w. dat om een kolo
niale verhouding te beëindigen een on-
afnankelijkheids-status zonder binding
anderen niet altijd nodig is, doch dat
de eenzijdige oppermacht van het moe
derland dient te worden doorbroken, en
dat dit in het Statuut op overtuigende
wijze is geschied, is ongetwijfeld volko
men juist.
de grondslagen van het Sta
tuut is, dat de drie landen elkaar hulp
bijstand verlenen Gelijk de Minister-
President van Nederland zo juist in zijn
rede zeer terecht opmerkte, zal de wijze,
aarop de partners elkaar zullen weten
ij te staan en te steunen, dc Konink
rijksgedachte kunnen verdiepen.
Statuut zal. evenals elk ander
erk, zijn onvolkomenheden heb-
die niet aarzelen, te handelen overeet
komstig de hoge beginselen va
vrijheidsliefde en recht. De Nedei
landse Antillen zullen voortaan leven in
het besef, dat de oude banden thans plaats
hebben gemaakt voor nieuwe vrijwillig
aanvaarde grondslagen van samenwerking
tot wederzijds welzijn. Zij zullen zich dan
ook, zoveel als de omstandigheden dat toe
laten, meer dan ooit op eigen krachten
kunnen ontplooien.
Zij zullen zich daarbij geruggesteund
weten door de rechtsbeginselen, die
het gehele Koninkrijk geldingskracht zul
len bezitten. Zij zullen daarbij geen ogen
blik nalaten te beseffen, dat door de plicht
tot wederzijdse hulp cn bijstand tusse
landen van het Koninkrijk de stellige
zekerheid wordt geschonken, dat, in on
derlinge samenwerking met hand
having van de rechtsprincipes, waarover ik
zo juist mocht spreken, voor de Neder
landse Antillen zal kunnen worden ver
wezenlijkt hetgeen in de harten van de
Antillanen besloten ligt, sedert Hare
Majesteit Koningin Wilhelmina in 1942
Haar Koninklijke rede heeft uitgesproken.
Vandaar dan ook dat onze dank mede
uitgaat naar de toenmalig* Vorstin uit
het Huis van Oranje.
Door Haar daad werd het mogelijk, dat
door overleg, na voorzichtig afwegen der
belangen, de nieuwe rechtsorde thans kan
worden verwezenlijkt.
Ook U, Majesteit zijn wij eerbiedig onze
dank verschuldigd voor hetgeen door
Uzelve, Uw Ministers en het Nederlandse
parlement voor de nieuwe rechtsontwik
keling ls verricht.
Moge het gegeven zijn, dat tot heil van
de volkeren van het Koninkrijk, dit Sta
tuut uitgroeit tot levend recht.
Slechts dan zal het zijn waarde voor het
Koninkrijk der Nederlanden ln het alge-
Er -s bij de voortzetting van het onder
zoek naar de ramp met de Triton melding
gemaakt van geheimzinnige verwondingen
van twee der omgekomen inzittenden. Zij
zaten op de plaats, waar de romp gebro
ken was en hun verwondingen echenen
veroorzaakt te zijn door een plotselinge
klap, maar volgens eerdere verklaringen
was het toestel zeer zacht in het modde
rige water terecht gekomen.
De vertegenwoordiger van de Ierse
regering, Sean MacBride opperde de ver
onderstelling, dat de verwondingen, waar
over de K.L.M.-deskundigen nog in on
zekerheid verkeren, veroorzaakt zijn door,
een van de propellers, die op de bewuste!
plaats tegen de romp sloeg. Hij had ge
hoord. dat de motoren en propellers de
vleugels aanzienlijk konden hebben be
schadigd, maar hij had nog niet eerder;
vernomen, dat dit ook met de romp kon
gebeuren. „Het is een raadselachtig punt", I
zei hij.
Het hoofd van de afdeling Lockheeds
van de K.L.M., de heer C. A. Bruynestein, 1
opnieuw al9 getuige gehoord, verklaarde,
dat hem bij het onderzoek van het wrak j
was gebleken, dat landingsgestel en lan- I
dingklephandles in bovenwaartse stand
waren, hetgeen betekent, dat het onderstel
op de juiste wijze was ingetrokken en de
klappen tijdens het opstijgen omhoog wa- j
ren gegaan.
Hij geloofde niet, dat het niet aangaan
van de rode waarschuwingslamp, wanneer
het onderstel niet ingetrokken is. de oor-j
zaak van de ramp kan zijn geweest Het
kan er misschien verband mee houden, j
zo meende hij.
Dr William Flynn, de arts van het vlieg
veld Shannon deelde mede. dat zijn on-'
derzoek naar de toestand van dé lijken,
die uit de Triton zijn gehaald, er op duid
de, dat alle overledenen waren gestorven
aan benzinedampvergiftiging. Het moet
zeey snel in zijn werk zijn gegaan, omdat
er geen irritatie aan de ogen was. Me
vrouw Caroline Plantz uit de V.S..
levend uit het wrak was gekomen, over
leed aan ernstige kneuzingen, mogelijk
veroorzaakt door een grote opwaartse
kracht. De Amerikaan Tulles, die zich
frieer dan drie uur aan de staart van het
vliegtuig klemde, en losliet, toen de red
dingsboot vlak bij was, overleed, doordat
zijn hart het begaf en niet door verdrin
king.
weer af naar de begane grond om de mis
te lezen. Hij vertelde dat hij de mar
op een armlengte genaderd was,
dat hij niet dichterbij had mogen komen.
De man had hem toegevoegd: „Dit is mijn
koninkrijk"
De waaghals had aan Gruber mi
deeld dat hij voor 3000 schilling (om zijn
huur te betalen) zijn hoge zitplaats
verlaten. De geestelijke had hem beloofd
te zullen proberen dit bedrag bijeen
brengen en weer boven te zullen kom<
De man beloofde op zijn beurt niet
naar beneden te zullen springen. De gees
telijke begreep uit zijn verhaal dat de
waaghals in een bakkerij werkte, want
hij zei dat hij genoeg van deegrollen had.
Verder vertelde hij dat hij ln het Vreem
delingenlegioen had gediend en in Indo-
China had gevochten. Wegens evenwichts
stoornis was hij afgekeurd voor de dienst.
Verder klaagde hij er over dat hij in twee
dagen niet gegeten had.
Gruber had de indruk dat de man meer
dan middelmatig was ontwikkeld. Hij on
dervroeg de geestelijke in het Latijn, om
na te gaan of hij inderdaad met een gees
telijke te doen had.
De geestelijke hield de jongeman voor,
dat hij niet naar beneden moest sprin
gen, daar het leven toch wel de moeite
waard is. Daarna liet de priester de Jon
geman alleen. Toen hij tenslotte terug
keerde met bankbiljetten van ln totaal
3000 schilling ging Hofbauer, zoals de
waaghals heette, met hem mee
Gruber vertelde, dat Hofbauer tot de
laatste minuut van zijn redding in ernstig
gevaar verkeerde. Uitgeput door zijn lan
ge verblijf op de toren, stond hij wijd
beens op de richel van een meter breedte
wankelend in de gure wind. „Elk ogen
blik vreesde ik dat hij door uitputting
zou vallen. Ten slotte slaagde ik er ir
hem met een stuk touw te beveiligen
Toen bracht de brandweer hem naar be
neden en trok hem de toren binnen"
vertelde de priester. De brandweer hac
20 minuten voor de redding nodig.
Hofbauer heeft vijf ifur op de toren
spits doorgebracht. Vóór en tijdens d»
redding hebben in de kathedraal 700 men
sen voor de jongeman gebeden. Honder
den politiemannen en brandweerlieden
hadden intussen het kerkplein afgezet
springzellen uitgespreid.
Toch is het zo
De rehabilitatie van Ind.
oorlogsslachtoffers
Tekort aan personeel
werkt' vertxagend
Sinds enkele maanden is de afd. rehabili
tatie Indische oorlogsslachtoffers van het
ministerie van buitenlandse zaken in Den
Haag bezig met de behandeling van de
tienduizenden vragenlijsten, die terzake
door de betrokken oorlogsslachtoffers zijn
ingediend, nadat voor dit doel f 185.750.000
beschikbaar was gesteld.
In een onderhoud met de heer R. K.
A. Bertsch, hoofd van deze afdeling, deel
de deze mede, dat tot ultimo November
1954 ruim 55.000 verzoeken om toezen
ding van vragenlijsten waren ingediend.
Hiervan kwamen er ruim 49.000 uit Ne
derland, 232 uit Suriname, 55 uit de An
tillen, 920 uit Nieuw-Guinea, 3300 uit In
donesië en 1226 uit andere landen. Tot 1
December hebben 49.000 personen de toe
gezonden vragenlijsten ingevuld terug
gestuurd, bijna 6000 lijsten van aanvragers
in Nederland zijn nog niet terug ontvi
gen.
Tot op heden zijn bijna 2000 beschik
kingen getekend van volledig afgehandel
de zaken, waarbij dus voor 20i
ders machtiging is verleend tot uitbeta
ling. In totaal is voor deze gevallen een
toewijzing van 6-500.000 goedgekeurd.
Op een vraag of een eenvoudige reken
som niet leert, dat de afwikkeling van
alle, ongeveer 50.000 gevallen vele jaren
zal duren wanneer in hetzelfde tempo
wordt doorgewerkt, antwoordde de heer
Bertsch dat dit bij de huidige stand
zeken zeker het geval is. Zijn afdeling is
met ongeveer 60 man personeel begonn'
en zou zeker nog een dertigtal krachten
kunnen gebruiken, in dat geval
afwikkeling ongeveer twee maal zo snel
kunnen gebeuren. Er is toestemming ge
geven dit personeel aan te trekken, maar
noeilijkheid is. dat men geen kan-
-uimte en huisvesting beschikbaar
heeft.
Tot slot verklaarde de heer Bertsch nog
n antwoord op de vraag of door een ver-
ienvoudiging van de richtlijnen of van
de behandelings-procedure de zaken snel
ler zouden kunnen worden behandeld,
een dergelijke vereenvoudiging niet
mogelijk is.
Handen en Lippen
ruw?pnpni
i en voor de Nederlandse Antillen ln
het bijzonder kunnen opbrengen.
Onder Uw hoge leiding zullen de Neder
landse Antillen hun beste krachten aan
de totstandkoming daarvan wijden.
Moge Gods zegen rusten op het werk
an de in het Koninkrijk particip-rende
LEEFTIJD VAN ZAKDOEK
224) fTanneer u ergens leest dat de
sakdoek een onontbeerlijk onderdeel
van de dagelijkse uitrusting ra»» ieder
mens is, moet u er voor oppassen dat u
zich niet laat meeslepen door de na
druk waarmee dit wordt gezegd. Het
klinkt wel overtuigend, mam de wer
kelijkheid is helaas anders. Zelfs wan-
fat ««--«e
in het jaar 1328 de eeri
genkomen, maar deze is i
ge die toerd aangetroffen
halve eeuw later schifi
reeds een luxe artikel f<
want Charlotte ran St
ran Lodewijk XI van F
drie tijden zakdoeken, i
Ook in de oudheid kende men geen
zakdoeken, al droeg men vaak een doek
waarmee het voorhoofd kon worden af
gewist. Bij de Romeinen droeg deze lap
de naam sudarium. Gedurende de mid
deleeuwen werd de neus met de vin
gers gesnoten, maar soms werd hier
voor ook de slippen ran de mantel ge
bruikt. De huilebalken die, in steen
gehouwen, op hel graf van de Franse
koning Philips IV staan U treuren, ge
ven ons daan an het beste bewijs, icant
één hunner veegt demonstratief de neus
af met de punt van de rouwmantel, een
gebruik dat dus nog in het begin van
de léde eeuw bestond.
Het is werkelijk een verademing,
wanneer we eindelijk in de nalatenschap
van koningin Olementia van Hongarije
doeling ran de Rotterdt
neus en herhaaldelijk kc
ook het woord neusdoek
tari sari el ij sten legen, maa
de halsdoek werd daarvoor
Kortom, tot aan de Franse re
hoevan ue ons werkelijk geen illusies
te maken aangaande een algemeen en
nuttig gebruik van de zakdoek. Dit on
derdeel ran het toilet is pas in de vori
ge eeuw in de meeste kringen doorge
drongen. En zien we om ons heen. dan
moeten we constateren dat in ander
halve eeuw tjjds nog lang niet allen ren
de nuttigheid overtuigd zijn.
O ja, weet u dat de oude F.gyptenaren
reeds blokdruk kenden
Daarover morgen.
(Nadruk verboden)
De infiltratie der
Roden in Azië
Het veto over gebruik van atoomwapens
Moet „klassieke" bewapening
van Europa uitgebreid?
Tengevolge van het plotseling zeer
actueel geworden geschil, over het al dan
gebruiken van atoomwapens bij een
Russische aanval, zullen de staatslieden
het Westen wellicht worden ge
dwongen, voor de verdediging van Euro
pa hun klassieke bewapening uit te
breiden. Aan de vooravond van de be
langrijke NAVO-bijeenkomst te Parijs,
:t wel duidelijk, dat de regeringen
het laatste woord willen hebben over het
gebruik van atoomwapens. Dtt stand
punt doet echter de vraag rijzen, wat er
gebeuren, als de regeringen in nood
gevallen besluiten, geen atoomwapens
gebruiken.
Op zijn beurt doet dit weer de vraag
izen, of de NAVO-strijdkrachten zonder
oomarsenaal sterk genoeg zijn, om aan
ft front ln Europa stand te houden.
Zelfs wanneer zij versterkt worden door
de twaalf Westduitse divisies. wa»r i de
Parijs* accoorden voorzien.
De stafchefs van de NAVO staan op
het standpunt, dat h*t Westen meer man
schappen op de been moet brengen, als
het zonder de hulp van atoomwapens be
veiliging tegen een aanval van Rusland':
300 actieve en reserve-divisies wenst.
Verwacht wordt evenwel, dat de minis
ters hiertegen gekant zullen zijn,
gezien het oproepen van meer manschap
pen. langere dienstplicht en hogere be
lastingen, weinig populair zullen blijken
f zijn.
Intussen heeft de Brits* socialistische
oud-minister Shinwcll laten weten, dat
iorgen ln het Lagerhuis aan Churchill
de vraag zal stellen, of hij de Britse ver
tegenwoordigers op de NAVO-biJeenkom-
n van dez* week heeft opgedragen,
op te staan, dat het NAVO-opperbevel
niet het recht heeft van atoomwapens
gebruik te maken, alvorens de Britse re
gering daarto* toestemming heeft ver-
aanzien van de Aziatische politiek, dient
in de eerste plaats een compromis be
reikt te worden over het omstreden For
mosa. Echter ia juist Formosa de grot*
hinderpaal. De Ver. Staten en de Sow-
jetunie beschuldigen elkaar er van, dat
de vrijheid van scheepvaart ln het ge
bied der wateren rond Formosa geschon
den wordt. Het ls Amerika dat ce aan
vallen der Chines* nationalisten finan
ciert en beschermt, aldus de visie der
communisten. Daar staat tegenover, dat
de mannen van Tsjang Kai-sjek bewe
ren. slechts zelfverdediging toe te passen.
Hoe wil men onder deze omstandigheden
dan een compromis ten aanzien van Azië
bereiken? De uitlatingen van radio-
Peking en de communistisch-Chlncse
persbureaux geven niet veel hoop voor
de missie vamde secretaris-generaal der
V.N., Hammarskjoeld, (lie in Peking een
pleidooi wilde houden voor vrijlating der
Amerikaanse vliegers, die in Rood China
worden vastgehouden- Op hun beurt ver
wijten de communisten aan Amerika, dat
tal van Chinese studenten, ln Amerika
verblijf houdende, niet naar hun vader
land mogen terugkeren.
Na de daadwerkelijke oorlog ln Korea,
waarop een wankel bestand volgde, zijn
er geen symptomen
die wijzen op rust in
Azië. Wij behoeven
slechts drie landen te
noemen. Indonesië,
waarvan de Ver. Sta
ten zich om redenen van eigen nut dis-
tanciëren, Birma, Indochina. Wel dege
lijk heeft permanente aggressie in Azië
de communisten grote gebieden in handen
gespeeld. Daarnaast moet geconstateerd,
dat slechte sociale en economische om
standigheden vele gebieden rijp maakten
voor de ideologie van het communisme,
waarvan de bewoner* wel geen snar* be
grepen zullen hebben. Analfabeten in de
politiek kan men gemakkelijk een com
munistisch rad voor de ogen draalen,
vooral als er gebrek is aan voeding en
productiemiddelen.
Vandaar, dat steeds meer stemmen in
Amerika zijn op gegaan, een soort van
Aziatisch Mar9hal-plan van stapel te
doen lopen. Dit zou dan door een sane
rende werking de bevolkingen der Azia
tische gebieden moeten afhouden van de
rode dictatuur. Het communisme erhermt
ln Azië maar al te graag met leuzen, als
zou het Westen het ..kolonialisme" willen
handhaven en waar het de kans zag, dit
opnieuw invoeren. De Indonesiërs bij
voorbeeld hebben dit bij de gerechte aan
spraken van Nederland op Nieuw Guinea
ten onrechte betoogd. Het is een feit, dat
vele Aziatische landen niet recht weten,
hoe te laveren. Birma heeft bB monde van
premier Oe Noe te kennen gegeven, dat
het begrip wil kweken voor het stand
punt van communistisch China bij de
Ver. Staten, maar tegelijkertijd wil het
betere betrekkingen met de Sowjetunie
en de Oosteuropese landen- In een com
muniqué, uitgegeven na het bezoek van
de Birmese premier aan communistisch
China, werd met nadruk gezegd, dat de
stabilisering van de vrede in Indochina
-ntieel belang ls voor de rust ln
Zuidoost-Azië. Terwijl het Amerikaanse
Marshall-plan voor Azië nog lang niet
in kannen en kruiken ls, gaat China de
handelsrelaties met Birma intensiveren.
Welke waarde kan men er aan toekennen,
het machtige China en Birma,
het beginsel van „co-existentie" zal
worden geëerbiedigd en d* kwestie van
d* grenslijn geregeld?
Naast Formosa speelt Indochina bij een
regeling der verhoudingen in Azië een
grote rol. Immers ln Genève werd de
winst der Roden ten aanzien van Vietnam
geconsolideerd en zal het daarbij blijven?
De leider der communisten Ho Tsji Minh
heeft er bij voorbaat op gewezen, dat de
huidige situatie in Zuid-Vietnam zeer
zorgwekkend is, tengevolge van de onbe
schaamde tussenkomst der Amerikaanse
„interventionisten". Daar zouden de land
genoten in het Zuiden van Vietnam tegen
in verzet komen. Trouwens het toezicht
op de wapenstilstand in Indochina laat
te wensen over. waar blijkbaar commu
nistisch China nog steeds kans ziet. mili
taire uitruatlng over de grens binnen le
smokkelen. De Franss commissaris-gene
raal in Indochina, Paul Ely, gaat dan ook
binnenkort naar Parijs om ruggespraak
te houden met de Franse regering Spe
ciaal op het oog heeft hij daarbij de on
rustig* situatie in Zuid-Vietnam. alsmede
de kwestie der Frans-Amerikaanse be
trekkingen in Indochina. Dezer dagen
werd onthuld, dat na 1 Januari Amerika
de verantwoordelijkheid op zich zal ne
men voor de opleiding van een nieuw
Vietnamees leger van 90.000 man. Frank
rijk zou hiermede accoord zijn gegaan,
mits daardoor de Amerikaanse dollarhulp
aan het moederland niet zal verminderen.
Er zijn feitelijk nog geen tekenen, zoal*
men wel beweert, dat de communistische
infiltratie In Aziatische gebieden zou zijn
stop gezet. Thailand zit met het probleem
van de 50.000 Vietnamese vluchtelingen,
die bij Noordoost-Thailand over de grens
kwamen. Veldmaarschalk, tevens premier
Piboel Songgram is van oordeel, dat deze
vluchtelingen daar een bruggenhoofd voor
communistische infiltratie vormen en
eventueel zou hij geweld gebruiken om
deze ongewenste gasten te verwijderen.
Tenslotte nog een ander symptoom van
permanente onrust, want al kwam in
Korea een „bestand" de vijandelijkheden
beëindigen, in Zuldwest-Korea zetten
communistische agenten hun heilloze ac
tie* voort Niet genoeg kan men er daar
om op wijzen, van hoe groot belang het
is, het economisch herstel der Aziatisch*
landen te versnellen, het pauperisme t*
keren, omdat Juist de armoede der grot*
massa's in Azië de communist.scha in
filtratie vergemakkelijkt.
