4onzejeuqö-p&qinè^
KeesGroenrokwas verdwaald
SCHEVENINGEN-RADIO
Midden onder U
6
ZONDAGSBLAD 11 DECEMBER 1954
DE familie Groenrok moest gaan ver
huizen. Dat was jammer, want zij
hadden het allemaal net zo prettig in
hun brede sloot. Er stonden tal van wa
terplanten in. waar je in weg kon krui
pen; er waren ook heel veel insecten
en andere waterdieren en bovendien een
heleboel familieleden in. Natuurlijk «as
er daardoor ook weieens ruzie geweest,
meestal was net toch erg gezel
lig
Als de i
C koi
zomeravonden hadden
wedstrijd gezongen. Zittende op een
blad of tak of voor hun woning bij de
berm. hadden zij allemaal erg hun best
Kees Groenrok had het meestal ge
wonnen. Die kon toch zo prachtig hard
Bingtn, terwijl de bellen naast zijn ern-
stige kikkerkopje groot opzwollen, zodat
heel het koor tenslotte benauwd zweeg.
Kees Groenrok (Jacht, dat zij in bewon
dering zwegen en dat vond hij fijn. Hij
voelde zich dan ook de laatste tijd ge-
riepen. een kikkerkoor op te richten;
hij zou de kikkerjongens en -meisjes
eens leren, hoe zij behoorlijk moesten
kwaken.
Nu kwam van het hele plan natuur
lijk voorlopig niets, want ineens begon
het; de aarde begon te dreunen, grote
wagens met machtige motoren kwamen
aanrijden en wierpen karrevrachten aar
de in de sloot, zodat die stukje voor
beetje dicht ging en de waterplanten
langzaam verstikten en stierven.
De familie Groenrok ging toen met
elkaar overleggen, waarheen zij zouden
gaan. de wereld was zo groot
Zouden zij de kant van de opkomen
de zon opgaan of die var. de dalende
zon" Het was moeilijk te zeggen wat
het beste was In het eerste geval zou
den zij misschien altijd te vroeg wak
ker worden omdat de zon hen veel eer
der bereikte, maar in het andere geval,
hoe was het dan? Zouden zij dan te
laat wakker worden en heel hun dag
in de war brengen? En waar zat de
ooievaar, hun /ijand? Aan de kant van
de opkomende of aan de kant van de
dalende zon? Zij wisten het niet.
Toen nam Pa Groenrok een kloek be
sluit. Op goed geluk dan maar. Hij
maakte een reuzensprong met dichte
ogen en de familie voigde hem
..Gunst Pa. is het wel wijs om zo in
het wilde weg te springen." begon Kees
want hij was bang. zijn bekwaamheid
niet te kunnen ontplooien op de plaat3
w.ir zij terechtkwamen, maar hij hield
hijgend in. Pa was hem al zo n groot
eind voor. hij hoorde hem toch niet. en
h'i. Kees. had dus maar te volgen.
Zij hupten en sprongen een hele tijd.
onderwijl wegkruipend als zij iets hoor
den. tot zij moe bij een vijver aankwa
men Maar voordat zij in hun element
konden verdwijnen waarschuwde Kees;
Kijk uit. kijk uit. d3ar komt de fa
milie Ooievaar aan!" Verschrikt dook
de hele familie Groenrok ineens aeh-
t;r een paar graspaden weg
Toen Pa ineens met pen lc
geluid lachte, keken i
een hoekje. Kees was zot: het was de
familie Ooievaar niet. Daar kwam de
familie Zwaan statig aandrijven: Pa
voorop, trots en mooi. met geheven vleu
gels en ongenaakbaar, daarachter Ma.
gevolgd door een hele ril opgeschoten
grauw-witte zwanenjongen. die eer beet
je branie-achtig hun ene poot achter
zich in het water lieten drijven. 10-
dat het leek. als of zij maar één poot
hadden. Zij gingen eten in het kroos.
Nu. van die kant dreigde geen gevaar
en de hele familie Groenrok sprong op
gelucht in de vijver.
Kees waj het eerste weer boven.
..Bah. wat een nare sloot", riep hij en
toen hij de kop van zijn vader omhoog
•rvolgde hij verdrietig:
maar nooit weten. Gevaarlijk en dik ge
noeg zagen zij er uit.
Hij had eigenlijk nog nooit een ooie
vaar gezien die grote, zou dat er een
zijn? Zijn moeder had altijd gezegd, dat
een ooievaar rode poten had en een
lange nek. Had die grote dat niet?
Oh. hij durfde niet.
Bibberend bleef nij zitten waar hij
zat. Eerst zou hij maar eens gaan sla
pen. Misschien kwamen Pa en Ma hem
wel zoeken en dan vonden zij hem hier
eerder dan verderop.
Anders zou hij morgen., wel weer
*POEN Kees Groenrok de volgende
morgen wakker werd. kon hij eerst
niet begrijpen, wat hij daar, diep weg
gedoken in het gras. deed. en waarom
hij zo alleen was.
Hij kwam uit zijn schuilplaats te voor
schijn en toen hij Pa noch Ma. noch
zusjes of broertjes in de buurt kon ont
dekken. werd alles hem duidelijk. Hij
was verdwaald.
Wat een ongeluk, nij was alleen. Van
pietepeuterig kikkervisje af aan had hij
steeds zoveel broertjes en zusjes gehad,
dat hij ze amper tellen kon. ook al had
hij bij meester De Knappert op school
toch wel degelijk goed leren tellen. En
nu was hij helemaal alleen.
Maar wacht, daar kwam een water
kippetje aantrippelen. Haar durfde hij
het wel te vragen..
..Mevrouw Waterkip, weet U. waar
mijn familie is?" vroeg Kees bedeesd
Maar het kippetje had haast. „Hè. ./at
zeg je? Jouw familie gezien? Nee hoor.
niks gezien."
Maar nu kreeg zij toch wel medelij
den met de arme kikker, die zo bedrukt
keek. en zij vervolgde; „Vraag het
maar aan die eenden daar. Die doen
niets anders dan veren plukken. Die zul
len het wel weten. dèèg". En weg was
zii.
beefde wel een beetje,
prong hij naar d
uitziende dikke eenden
schuchter zijn vraag.
„Nee, hier zijn ze niet langs geko
men. kwak-kwak. anders hadden wij ze
wel gezien. Ons ontgaat niets, kwak-
kwak. Ben je verdwaald?"
„Ja. ik ben verdwaald, maar nu moet
kopjes, toen zij Kees nakeken,
grote sprongen haastig verdween.
Waar zou hij Au gaan zoeken?
Kris-kras sprong hij door weilanden
en zocht zijn weg door struikgewas. Zo
kwam hij weer aan water, waarover-
heen aan één kant dikke struiken groei
den. Dat was wel een fijne schuilplaats;
maar naderbij gekomen zag hij eenden
onder de struiken zitten en in heel de
omtrek was geen kikvors te zien.
Neen. dan maar weer verder. Kees
was moe en hij had honger, maar hij
moest en zou zijn familie eerst vinden.
Eindelijk, bij een heel smal slootje,
dat je haast niet zag door het groen,
waaronder het verscholen lag. hoorde hij
een bekend geluid. Ja daar
milie. Met een reuzensprong
Vinden jullie dit peen grappige
bloem? leder bloemblaadje heeft
een paar vakjes en daarin moeten
jullie nu letters invullen. De
woorden die je krijgt eindigen al
lemaal op een R. Dit moet je in
vullen: I. deel van een viool, 2.
klopwerktuig, 3. waar men uit
drinkt, 4. niet vet, 5. honderd
centimeter, 6. kleurloze vloeistof,
7. het hart van een auto. 8. rol
rond busje. Het is misschien
wel een beetje moeilijker dan an
ders. maar jullie zullen er toch
wel uitkomen, denk ik! Stuur de
oplossingen vóór Dinsdag in en
vergeet nief je naam en volledig
adres in de brief te zetten.
i de fa
de kwam hij midden in het lage riet
terecht, waar. onder de overhangende
sprieten, de familie haar verblijf geko
zen had.
„Oh." riep Ma, „daar is hij!" en zij
veegde met een rietstengel over haar
ogen toen hij gezond en wel weer in
hun midden stond.
Maar Pa bromde: „Stel je niet zo
aan", doch zijn stem trilde een beetje,
toen hij vervolgde: „Zo'n grote knul
springt in geen zeven sloten tegelijk."
Heerlijk! Kees moest eerst even zijn
vreugde uiten. Hij zwom naar boven,
sprong de hele sloot langs en kwam te
rug zwemmen met grote slagen, terwijl
zijn lange achterpoten tweemaal zo lang
leken als hijzelf.
Zoveel familieleden had hij gezien en
begroet! Hij vond de sloot erg prettig,
met holen en gaten in de berm. schuil
plaats voor een menigte kikkers, met
tal van waterplanten en insecten; ge
noeg te eten voor hele legers van zijn
„Hoera", riep Kees en hij hief met
een een prachtig kikkergezang aan;
eerst vielen er een paar in. later meer.
En op het eind was Kees weer als van
ouds degene, die het het langst vol
hield. Hij had weer gewonnen.
„Jongens, 'nu moet het me meteen
van mijn hart, dat ik jullie graag van
concerten geven.
immers de weg in de hele omtrek. Ik
kan wel zeggen, dat ik een wereldreis
heb gemaakt."
Hij keek «m zich heen, of zijn woor
den wel indruk hadden gemaakt, maar
weifelend keken dc kikvorsen elkander
hebben. Ik wil alleen jullie i I
der zijn; dat komt me wel toe. vind ik."
Daarna kwam er een jonge kikvors bij
Kees om zich aan te melden; na deze
ene kwamen er meer. jonge en oudere.
Tenslotte werd het toch nog een heel
koor. Kees was in zijn schik en begon
meteen ijverig aan de eerste les.
Hij deed tientallen keren voor. hoe je
moest doen om hard te kunnen kwa
ken. iedere keer moest een andere kik
ker het hem nadoen en aan het eind
van de les was Kees erg moe.
„Tjonge, tjonge", mompelde hij in
zichzelf, „wat heb je toch een domme
kikvorsen. Dat had ik nooit gedacht!"
En met een plof viel hij in een lange
winterslaap, waaruit hij het volgende
voorjaar wel weer zal ontwaken.
onze BRievenBUS
eigenlijk in wegkruipen, vraag ik U?"
..JA." zei Pa. „ik vind het ook niets
gedaan. Laten we wachten tot Ma bo
ven komt en horen, wat die zegt 1
M»r Ma zei niets, alléén maar „Brrr"
Kortbesloten nam Pa weer een reu
zensprong en verder ging het.
Haast was er daarna een ongeluk ge
beurd met Kees Bij het oversteken van
een pad had een mensenvoet hem bij
na verpletterd
Heel verbouwereerd van de schrik
kwam Kees. hij wist zelf niet hoe. aan
de andere kant van de weg in het gras
terecht, naast een dikke slak. „Hee. wat
heb je zo'n haast, groene broe
der". zei deze minzaam tegen hem
..Broeder broeder" bromde Kees. „dat
mocht Je willen. Ik ben wel koud en
glibberig als jij. maar mijn poten mo
gen er wezen en ik kan gelukkig veel
vlugger uit de weg. Om het te be
wijzen, nam hij een sprong en toen
z»« hij zijn familie niet meer. Zij wa
ren weg.
..Pa Ma riep Kees bibberig,
„waar bent U?"
Geen antwoord. Mistroostig hupte
Kees toen maar wat voort. Hij wist niet
waarheen hij moest gaan Pa had al
tijd alles voor hem in orde gemaakt
en gezegd, wat hij moest doen. Nu was
nu totaal hulpeloos, en bang oovendien
Joor zijn gevaarlijk avontuur van daar
net
Hij keek eens om zioh heen en zag
twee eenden in het gras zitten, een klein
eindje verderop atonden een paar ande
re. en allemaal waren zij bezig hun ve
ren netjes te maken. Zou hij deze die
ren vragen, ot zij Pa en Ma ook had
den gezien? Als hij maar durfde. Mis-
actaea alen zij hem wel op. je kon
Beste Neven en
Nichten.
En hebben jullie
een prettig Sinter-
klaas feest gehad?
n krU9 zo de indruk
van wél, want heel
^«B veel neven, en nich-
ten schreven me uit-
■mil voerig u>at alle-
rjj maal gekregen heb-
QSI ben. Bij sommigen
had Sinterklaas ook
nog iets voor tante
Jos achtergelaten,
i, dat is toch aar-
dip t'an Sint. hè? De
oplossing wan de puzzle tras gemak
kelijk te vinden: er kwam het woord
SUIKERGOED uit. De hoofdprijs gaan
Hennie en Maggie Visscher samen
delen, de troostprijzen zijn voor Peter
den Ouden. Maaike Bambacht en
Adri Uittenbogaard
Wie wil er corresponderen met
Tinie V. d. Lip, Lisserdijk 52, Haar
lemmermeer, post AbbenesEn ook
toil Rietje van Es graag correspon
deren met een meisje tussen de tien
en vijftien jaar. Het adres van Rietje
is: Covert Bidloostraat 93, Den Haag.
Willy Arentzen gaat zich bekwamen
in het schrijven van Franse brieven naar
een Belgisch meisje Lijkt me erg moei
lijk. hoor' Ja Martien Smit, ik heb ook
een goede Sinterklaas gehad. Maar ik
heb geen mecanodoos gekregen, hoor.
Heb Jij een schooletui gekregen. Ida
Vink. wat lijn. zeg. Heb jij ook leuke
cadeautjes gekregen. Coen Mulder* Dus
jij hebt Sinterklaas en zijn knecht vaak
gezien dit jaar, Ditha ran der Heijden.
Ja. van blokken kun je best een tunnel
maken. Johannes Bleichrodt. Ben je al
weer beter. Aria van Belle? Wat heeft
je gescheeld? Je zusje uit Engeland zal
wel heel wat te vertellen hebben ge
had. Sjoukje van der Spek. Wat heb je
een gezellige brief geschreven, Fietje
Kromhout. Veel zusjes heb jij. zeg! Jouw
kleine broertje is dus helemaal niet bang
voor water, hè Rein Kanselaar. Nee
maar. Marijke van Santen, wat heb jij
al veel kaarten gekregen. En wat leuk
dat Sint ook in het ziekenhuis kwam.
Zul je flink zijn en gauw weer beter
worden? 'Dus bij jullie werd het feest
nog even uitgesteld, N lea je Konijnen
burg. nu, dan kon jij je er dus lang op
verheugen, hé" Joke van Berchum cor
respondeert met Willy Arentzen. het is
zeker wel leuk. hè? Nou. jij hebt je
prijs dus wel op een grappige manier
gekregen. Beppie Roos! I'ctrr RHmeijer
had een prachtige tekening gemaakt van
zijn oplossing. Schrijf je ook eens een
brief? Jouw broertje is vast een heel lief
ventje. Dirk Sloelhorst. Hoe heet hij?
Zat Sinterklaas op een bromfiets. Ine
ke Koornneef, dat zal wel grappig ge
weest zijn. Wat hebben jullie voor de
meester gekocht. Anneke de Koning?
Jullie hebben leuke spelletjes gedaan,
hè" Je schrijft keurig met je nieuwe
balpen. Tonn> Reehorst. In welke klas
zit jij. Anneke Verwelj en heb je nog
HUW bntrtjM m zusjes? Geen wonder.
Baan van den Berg. dat Sinterklaas op
het plaatje zo ernstig kijkt, die pakken
zijn ook zo zwaar! Dat kan ik me voor
stellen. Wllly de Jongh, dat je opgelucht
was toen Sint zei dat je goed je best
had gedaan Tafeltennissen is leuk. hè
Jaa Stam. kun je het al goed spelen"
Bedankt voor je kaart. Corrle Nell. Heb
ben Jij en Gonda je moeder goed ver
wend met haar verjaardag? Geeft niet.
dat je de oplossing niet hebt opgestuurd.
Lenie Koen, je had het ook zo druk met
het opsommm van Je cadeautjes, hè?
Wie van jullie heeft de brief nu eigen
lijk geschreven. Llentje en Nellie Boer?
Marja van Schothorst heeft ook al zo
veel moois gekregen. Nou. dat was ze
ker een leuk versje dat je bij dat post
papier kreeg. Alle van Vuuren! Wat ga
jij borduren. N'elleke de Jong, allemaal
mooie kleedjes* Ben je nu weer hele
maal beter. FrtU Schutte? Zit jij in de
eerste klas, Anneke Krebs? Heb jij je
pop Roodkapje genoemd omdat ze een
rood mutsje draagt. Ada van der Ent?
Is moeder nu weer helemaal beter, Wil
ly, Greetje en Hanneke Faber? Doe
haar de groeten van mij. Het is inder
daad een flinke lange brief geworden.
Rietje Kroon. Wat fijn dat je een hand-
werktas hebt gekregen Nou, jij bent
ook flink verwend. Thea Geleijnse. Wat
een prachtige gestempelde brief kr»eg
ik van Kees van den Hoek. Dat was
zeker wel een heel werk. hè? Wens je
tante Bels maar beterschap van me,
hoor Ineke Wedage. En waarom was
Ria zo bang. Cobie van der Kruk? Ga
je nu weer samen met Anke in de bus.
Maja van Kaïnpen? Wat een pracht-ca-
deaux heb jij van Sinterklaas gekregen.
Jan Bouke Viaoer. Wim Schutte is maar
niet eens aan het opnoemen van zijn
cadeaux begonnen, zoveel was het. Je
had de pakjes keurig onder elkaar op
gestapeld. Dikkie v.d. Water. Hoeveel
jaar ben jij eigenlijk? De groeten aan
Frits en Goofke. hoor. Wat een mooi
postpapier. Truusjc Moekestorm, had je
dat al of heb je het nu pas gekregen?
Alvast hartelijk gefeliciteerd met je ver
jaardag. Henk Bruinse, ik hoop dat het
een prettige dag wordt. Vind jij het
vlooienspel ook zo leuk. Ilans van Dijk?
Die badtas moet wel even wachten tot
warmere dagen, hè Adrlc de Jong? En
wat heeft Helena allemaal gekregen?
En dan zijn hier de nieuwelingen: Jo
ke van Loon. Addic Krebs, Freja Pas-
schier. Leen Schippers, Nellie Schippers,
Andries Heeringa, Atie van Windeh. Si
mon Bos. Ingrid Boog. Hartelijk welkom
allemaal!
Tot de volgende keer!
ZONDAGSBLAD 11 DECEMBER 1954
3
(Vervolg van pag. 1)
Ook het postkantoor van IJmui-
den was onbruikbaar. De postdienst
was reeds in de Meidagen van 1940
provisorisch ondergebracht in een
school aan de voet van de toren der
waterleiding. Na veel passen en meten
werd in de toch al bescheiden ruim
te van het noodpostkanloor voor Ne
derlands eerste en enige kuststation
een plaatsje ingeruimd. Boven van
de watertoren af werd een antenne
gespannen naar het school-postkan-
toor-radiostation. Het personeel zocht
ijverig in de particuliere gereed
schapskistjes en met de instrumenten
die hieruit tevoorschijn kwamen, ging
men aan de slag. De Nederlandse re
gering te Londen had enige goede
zenders en ontvangers aangekocht en
met wat ondergedoken materiaal was
Scheveningen-Radio op 29 Juni 1945
«yeer in de aether!
IJKT eerste schip, waarmee con-
tact werd verkregen, was de
sleepboot „Hudson", die een vrolijk
„welkom in de vrije lucht" t<3riigscin-
de. De Denen, die deze seinen opvin
gen, waren zo enthousiast, dat ze de
grootte van het bedienend personeel
opvroegen. Hen zouden zij spek en
boter sturen. Ze hebben het gedaan
ook!
Japan capituleerde en de repatrië
ring uit de Japanse concentratiekam
pen begon. Hierbij had Schevenin-
gen-Radio een grote taak te vervul
len, o.a. door het overbrengen van
passagierslijsten van de repatriërings-
schepen en de ziek- of gezondmeldin-
gen van de opvarenden a'an familiele
den en verwanten in patria. Immers,
het radiocontact was verbroken en
berichtgeving per brief nam dikwijls
vele maanden in beslag.
Op een dergelijke toevloed was het
primitieve radiostationnetje niet be
rekend. Maar geen nood. de Tara-
kan van de Mij. „Nederland" was
binnen en had een complete installa
tie voor lange-af8tandsverkecr aan
boord. Wat personeel van Schevenin
gen-Radio werd in dc marconistenhut
van dat grote schip ondergebracht
en Scheveningen-Radio had zijn de
pendance geïmproviseerd.
Van dat ogenblik af ging de toe
stand van apparatuur, instrumenta
rium en personeelsvoorziening ge
staag bergopwaarts. De uitrusting van
het station ging zo langzamerhand
weer op die van een echt radiosta
tion lijken en in 1951 was het zelfs
al weer zover, dat men het school
gebouw kon verlaten, want op de 22e
November van dat jaar kon de di
recteur-generaal der P.T.T., de heer
L. Neher. het ontvangst- en bedie
ningsstation Scheveningen-Radio, dat
Moet u op Kerstieest
vertellen?
IILS men u heeft aangezocht voor de
„vrije vertelling" op het aanstaan
de Kerstfeest, dan zal dat verzoek u
wellicht vreugde en., een zucht bezorgd
hebben.
't Is heerlijk op het Grote Feest een
mooi verhaal te mogen vertellen, maar
hoe aan een verhaal te komen, dat
aan behoorlijke eisen voldoet? 't Moet
prettig en boeiend zijn, en vooral moet
de echte Kerstvreugde niet opgeplakt of
aangepraat, maar een wezenlijk bestand
deel er van zijn. Het zoeken naar zulk
een verhaal heeft menigeen heel wat
inspanning en teleurstelling gebracht.
Dat is de reden, waarom wij met vreug
de aankondigen, dat bij La Rivière 8c
Voorhoeve te Zwolle onder de titel „Glo
ria in excelsis Deo" een nieuwe bundel
kerstnovellen, kerstverhalen en kerst-
poëzie is verschenen.
Aan deze bundel verleenden medewer
king: Koos van Doorne, Lidy van Eijs-
selsteijn, A. FerwerdaVan den Berg.
K. van der Geest. Frouck van der Hoo
ning. A. van Hulzen, Okkc Jager, C.
Th. Jongejan—de Groot. Jo Kalmijn
Spierenburg, H. Monkman. Jan E. Nie-
meijer. M. van NulsZuidema. B. Nij-
enhuis. M. A. M. Renes—Boldmgh, An
nie Sanders, D. van der Stoep. C.
Swaan—Koopman en Elja Vlas.
Jo KalmijnSpierenburg, aan wie de
redactie was toevertrouwd, zegt om.:
„De medewerkers van deze nieuwe
kerstbundel hebben ernst gemaakt met
deze moeilijke taak. Ieder op hun eigen
wijze hebben zij getracht heen te wij
zen naar het Kind in Bethlehem, zonder
welks tegenwoordigheid het meest stijl
volle Kerstfeest en het boeiendste kerst
verhaal zinloos i>."
Om voor te lezen, maar ook om er in
stilte zelf van te genieten, geeft deze
bundei prachtige verhalen en novellen.
Als u zoekende is naar een bijdrage
voor de kerstfeestviering, dan moet u
beslist met dit mooie boek (208 blz.)
kennis maken.
De illustraties (vignetten) zijn van
W. G. van de Hulst Jr.
in een gloednieuw gebouw op het
Sluiseiland te IJmuiden werd onder
gebracht, namens de minister van
Verkeer en Waterstaat officieel in
gebruik nemen. En toen was het al
weer zover, dat Schevenjngen-Radio
op één na het drukste kuststation ter
wereld was geworden met een ver
keer, viermaal zo groot als vóór de
oorlog.
GEDURENDE vier en twintig uur
per dag zit één der telegrafisten
van het station aan een radio-ont-
vanginrichting, die afgestemd is op
de 61)0 meter golf, de z.g. veiligheids-
golf voor het scheepverkeer, die in
ternationaal is vastgesteld.
Hierop zoeken de schepen contact
met de radiokuststations en zij krij
gen dan onmiddellijk nadat dit con
tact is gelegd, een andere golflengte
op, waarop zij hun telegrammen kun
nen opgeven of hun mededelingen
kunnen doen. Het contact op de 600
m moet zo kort mogelijk zijn omdat
dit ook de golflengte is, waarop de
schepen hun noodseinen uitzenden.
Om nu te voorkomen, dat deze
noodseinen door ander telegrafisch
verkeer overstemd zouden worden,
hebben alle schepen en alle kuststa-
tions de plicht om op ieder uur van
de dag gedurende twee maal drie mi
nuten. en wel van 15 tot 18 en van
42 tot 45 minuten over he*, hele uur
de meest volstrekte stilte op deze
golflengte in acht te nemen.
In die zes minuten luistert dus de
zeevarende radiowereld en ook alle
kuststations nauwgezet of soms sche
pen in nood zich laten horen. Geeft
nu een schip noodseinen, dan wor
den onmiddellijk de naastbij gelegen
reddingsstations gewaarschuwd en
ook wordt het schip in nood op de
hoogte gebracht van dc maatregelen,
die getroffen worden om hulp te bie-
Wanneer een schip door weersom
standigheden, b.v. dichte mist of bij
een gebrek aan het instrumentarium
niet van zijn juiste positie op de
hoogte is. kan het aan het radiokust-
station zijn juiste positie vragen.
Hiertoe is een viertal peilstations
langs de Nederlandse kust opgesteld
die met directe lijnen verbonden zijn
met Radio-Scheveningen. Het schip
zendt gedurende een minuut bepaalde
seinen uit. de peilstations meten nu
hun positie t.o.v. het schip. Scheve
ningen-Radio geeft die getallen door
en op het schip berekent men bin
nen enige tellen de positie.
EEN prachtige service, welke ge
heel kosteloos wordt geboden is
de z.g. Radio-Medical, die zorgt voor
het verlenen van medische adviezen
langs radiografische weg aan sche
pelingen. Lang niet ieder schip heeft
een arts aan boord en het is dus van
het grootste belang, dat er een dienst
is, die de kapitein in ernstige geval
len bij kan staan en instructies ge
ven.
Heeft de kapitein een ernstige pa
tiënt aan boord, dan geeft hij symp
tomen, klachten e.d. door aan Radio-
Scheveningen, dat zich in verbinding
En gevraagd zijnde door de Farizee
ërs. wanneer het Koninkrijk Gods
zou komen, heeft Jezus hun geant
woord en gezegd: ..Het Koninkrijk
Gods komt niet met uiterlijk ge
laat." Lucas 17 30.
I" de adventsdagen beluisteren we
de bfijde tijding van de komst
van het Licht der wereld, Jezus
Christus, in wiens licht alle licht en
macht der mensen in 't niet zinkt.
O zeker, we kennen die boodschap
wel, maar wc kunnen toch wel enigs
zins inkomen in de vraag van de
Fanzeeers: „wanneer komt nu eens
eindelijk het koninkrijk van God?"
Deze vraag vond zijn oorzaak in hun
ongeduld. Ze snakten naar het einde
van de Romeinse heerschappij. Daar
kwam nog bij, dat ze van Johannes
den Doper en van Jezus de bood
schap vernomen hadden„het Konink
rijk der hemelen is nabij gekomen."
En nu vroegen ze vol ongeduld en
wellicht ook wel een beetje spottend:
„waar blijft het Koninkrijk van
God?" We kunnen dat ongeduld be
grijpen.
Deze vraag leeft ook bij ons en
niet het minst in onze onzekere tijd.
Wanneer zal het anders worden?
Wanneer komt het rijk, waarin God
regeert over de mensen en men zich
spontaan buigt onder de wil van
Hem, wiens kroon heiligheid is en
wiens scepter ontferming is? Er
wordt wel veel daarover gesproken,
maar er is daarvan nog steeds niets
te zien en te horen.
stelt met het Rode Kruis Ziekenhuis
te 's-Gravenhage. waar zo mogelijk
een arts onmiddellijk advies geeft
wat te doen. Scheveningen-Kadio
geeft dit alles door en dc kapitein
houdt de. op soms duizenden zeemij
len afstand behandelende arts op de
hoogte.
Voor het moreel van de bemannin
gen is het ook van grote betekenis
te weten, dat zij niet geheel van de
wereld zijn afgesloten. Het tarief is
zo gesteld, dat men zelfs uit dc klein
ste beurzen telegrammen kan verzen
den. Iedere zeemansvrouw weet, dat
ze haar man binnen enkele uren kan
bereiken, waar ter wereld hij zich
ook bevindt.
Onze walvisvaarder de Willem Ba-
rendsz heeft tijdens haar reizen elke
dag tweemaal ongestoord contact met
Scheveningen-Radio en in het Kanaal
zelfs nog radio-telefonisch. De vader
van een der bemanningsleden wilde
Jezus antwoordde: „het Koninkrijk
van God komt niet met uiterlijk ge
laat". Het is midden onder U. Hebt
gij dan geen oren om te horen en
geen ogen om te zien? Het Konin
krijk van God is midden onder en
het wil in Uw harten binnengaan.
Ze vroegen naar het ogenblik van
de komst uan het Rijk van God en
ze hadden er geen erg in dat degene,
die voor hen stond, de Koning van
dat rijk was. Zo blind waren ze van
nature, dat ze in Hem niet ontdek
ten de verwezenlijking van het rijk
van God. En dat, terwijl ze zijn woor
den hoorden en zijn wonderen zagen.
Ja, zijn weergaloze ontferming kon
den ervaren.
Van dit alles merkten ze echter
niets doordat ze een ander rijk ver
wachtten: het herstel van het oude
Davidische rijk, dat zou zegevieren
over alle vijanden.
Het is echter gans anders. Het rijk
van God komt niet met uiterlijke
pracht, praal en macht; het komt als
het suizen van een zachte stilte, zo
als Elia het beleefde op de berg
Horeb. Het rijk Gods is midden on
der de mensen, waar Jezus arbeidt
met Zijn Woord en genadebeloften.
Dat moet juist voor ons, die vaak
min of meer aan de adventsbood
schap gewend geraakt zijn, een leer
rijke en troostrijke vermaning zijn.
We moeten niet uitzien naar en al
leen maar leven bij uiterlijke teke-
het niet geloven, dat zijn zoon aan
boord van de W. Barentsz hern op
belde. De goede man dacht, dat hij
door de telefoniste voor de mal werd
gehouden en weigerde pertinent het
aangevraagde gesprek te voeren, zo
dat Scheveningen-Radio het toen
maar heeft opgegeven.
Radio-Scheveningen heeft thans
drie zenders voor het verkeer op 6M
800 meter, tien voor het kortegolf-
verkeer en vier voor het radio-tele-
foonverkeer, zodat maximaal met 17
schepen gelijktijdig kan worden ge
werkt. Voor zover het telegrammen
van buitenlandse schepen betreft, le
veren deze een aanzienlijke deviezen-
bron op.
„Scheveningen-Radio roept U"
klinkt over de zeven wereldzeern en
draagt met ere Nederlands naam uit
over de gehele wereld.
P. C. H.
nen. Dan raken we hef Woord tian
God als de vaste grondslag van het
leven des geloofs kw\jt.
Daar, waar de mensen in hart en
leuen hun zonde, hun opstand tegen
God als hun schuld gevoelen en be
lijden, het ..neen" van het rechtvaar
dig oordeel van God-en het .Ja"
van Zijn heilige en genadevolle lief
de, daar is hel Koninkrijk van God.
Daar, waar de H. Geest door het
Evangelie de harten -vol hertrouwen
richt op God en Zijn ontferming in
Christus, daar is het rijk van God.
Ddar. waar de Here Zijn Heilige
Geest geeft, zodat de mensen Zijn
Woord in geloof aanvaarden als de
leidraad in woord en daad, daar is
het Koninkrijk van God.
Neen, het komf niet met uiterlijke
pracht en praal, of volgens mense
lijke berekening, alsof wij het zou
den kunnen oprichten, neen het komt
stil, uit eigen kracht, waar het heil
des Heren in Christus gepredikt
wordt. Waar de Here is met Zijn
Woord en Geest, daar i* het rijk uan
God midden onder U.
Zo i« midden in onze duisterni*
het koninkrijk des lichts; midden in
onze ongerechtigheid en eigenge
rechtigheid het rijk der gerechtig
heid en der waarheid; midden in
onze dood het rijk des levens.
Advent? Ja. Hij komt, ook tot ons
Dat moet Uw hoop zijn en al Uw
leed verzachten, ja het moet Uw
Halleluja zijn. Anders is het nog
steeds niet in orde met U!
