l
Kees en Bert hielpen St. Nicolaas
EEN MINISTER, DIE NOOIT SLAAPT
Wie doet mee aan de tekenles?
ZONDAGSBLAD
=4 °nz€ J€uqö-p&qin&
IflJK Sinterklaas het eens druk hebben En
Piet staat er maar bij te kijken en doet
niets, zo'n luie baas. Maar ja. het is misschien
ook wel een beetje te moeilijk voor hem. Weet
je wat de Sint bezig is te doen? Hij zet alle
pakjes, die je hier ziet, in volgorde van groot
naar klein naast elkaar. Proberen jullie dat ook
eens Als je het goed gedaan hebt vormen de
beginletters van de namen die er op staan een
woord dat je op 5 December veel hoort.
Oplossingen vóór Dinsdag en vergeten jullie niet,
naam en adres in de brief te schrijven.
IA. dat had Sint Nicolaas ook niet
kunnen verwachten, dat hij behalve
in Spanje ook in Nederland nog hel
pers had zitten! En toch was dat zo. Ze
waren wel niet zwart. Kees en Bert.
maar helpen deden ze. en of!
Hoe dat zo gekomen was? Wel. dat
hadden ze zelf verzonnen. Kees en Bert
vonden allebei dat ze met Sint Nico
laas niet alleen zelf iets krijgen, maar
ook iets geven moesten. En toen wa
ren ze gaan denken, gaan verzinnen,
tot ze er bij in slaap gevallen waren
want zoals veel goede plannetjes had
den ze dit ook op bed bedacht. ..Over
twee weken is het Sint Nicolaas. Bert",
had Kees gezegd. ..We moeten aan Moe
der vragen of we ieder een gulden uit
onze spaarpot mogen halen. Wat zullen
we er voor kopen, zeg? Iets lekkers,
iets van chocola?" ..Ja. bedacht Bert.
,.dat us wel leuk. Je zou chocolade
sigaartjes kunnen kopen voor Vader
maarre ik denk niet dat dat mag.
want drop mogen we toch ook nooit
kopen7" Dat was waar. ..Jammer",
vond Kees. ,,Wat dan, Bert?"
Kees kreeg geen antwoord. ,,Wat dan
Bert?", vroeg hij nog eens Maar
Bertje zei niets terug., hij sliep al! En
even later viel Kees ook in slaap.
DE volgende dag waren Kees en Bert
steeds bij elkaar in de buurt en toen
ze "s middags om vier uur Moeder even
alleen zagen, vroegen ze of ze geld
mochten hebben.
„Geld?", vroeg Moeder ..Waar heb
ben jullie dat nou voor nodig?" Maar
ze lachte er bij, gelukkig.
Toen zei Bert vlug: ,,We hebben geld
nodig voor Sint Nicolaas. we willen hem
help«n, ziet U. Het mag toch wel. hè
Moeder?"
..Nou", bedacht Moeder, „zou ik dat
wel goed vinden?"
„Ik zou het doen. Moeder", gooide
Kees er uit. „want dan krijgt u
„Stil joh", riep Bert, „niks zeggen!"
Moeder lachte. En Kees en Bert moes
ten ook lachen. Daar was het geheim
bijna verraden. Gelukkig vroeg Moeder
niet wit ze dan wel kreeg, maar ze
liep naar de kast en haalde de spaar
potten van Kees en Bert te voorschijn.
Toen mochten de jongens er ieder een
gulden uit halen, en die stopte Kees
(want Kees was de oudste» in zijn por-
temonnaie. En ze liepen samen vlug
weg. de kamer uit, de trap op. nog een
trap op, naar de zolder.
Kees en Bert gingen op de rand van
hun bed zitten. Daar zaten ze dan met
hun twee gulden. Vader moest er een
cadeautje van hebben en Moeder, en
Tineke, en Kees (van Bert), en Bert
(van Kees). Moeilijk hoor!
„Eerst voor Vader verzinnen", stel
de Kees voor. „Zullen we Vader een
pUp geven?"
..Moet je eerst weten wat een pijp
kost", vond Bert. „Hoe zullen we het
geld verdelen?"
„Nou. Vader 75 cent. Moeder 75 cent.
en Tineke. Jij en ik samen 50 cent",
zei Kees. „Zullen we maar gelijk gaan
kijken naar een pijp? Dan hebben we
ze naar beneden, vertelden aan Moeder
dat ze eventjes weg gingen en zochten
de sigarenwinkel op waar ze wel eens
met Vader heen gingen. De juffrouw, die
in die winkel hielp, was heel aardig,
en ze kwam wel eens bij moeder thuis.
„Dag Juffrouw", zei hij beleefd, „we
willni een pijp hebben voor 75 cent."
„Maar Kees. wat is dat nou jammer.
Zó goedkoop heb ik ze niet. hoor Hier
gulden 25.
_J daarvan.
Dat kon toch niet? Dan hielden ze im
mers niets over voor Tineke en voor
elkaar? Ze keken zo teleurgesteld dat
de juffrouw vroeg, wat ze precies van
plan waren, en toen ze dat wist kwam
ze met een pracht Idee.
„Ik weet het goed gemaakt", vertel
de ze. „Ik heb hier een bosje pijpen-
ragers dat ik niet meer verkopen kan,
want het ligt helemaal uit elkaar in de
la. en dat mogen Jullie hebben. Kijk
eens. het zijn er wel tien. Daarvan kun
nen Jullie voor Tineke iels heel leuks
maken, dat wil ik jullie wel leren.
Woensdagmiddag. En dan maak ik met
Bert iels voor Kees en met Kees iets
voor Bert. Want een cadeautje hoeft
heus niet altijd geld te kosten om toch
dat?"
„Jaal", riepen Kees en Bert tegelijk.
„Wanneer mogen we dan komen en hoe
laat?"
Ze spraken af Woensdag om 2 uur.
Als het cadeautje voor Tineke klaar was
(twee hondjes zouden het worden, om
op haar manteltje te spelden*, dan zou
Bert naar huis gaan en Kees zou Berts
cadeautje maken. En een week later
zou Bert komen, alleen.
Die avond lagen Kees en Bert nog
een tijdje te praten voor ze gingen sla
pen. Wat fijn. dat ze hun eerste cadeau
al gekocht hadden. Nu nog iets voor
Moeder! Wat? Eau de cologne? Die
had Moeder nog. Iets lokkers? Maar ze
hadden afgesproken dat ze dat aan Sint
Nicolaas zelf zouden overlaten. Ineens
wist Bert het: een zakdoek! En dat
vond Kees een goed idee. De volgende
middag gingen ze na schooltijd zo vlug
ze konden naar de winkel, waar Moe-
kM**° en kaartjes wol
zei de juffrouw. „Hoeveel mag het kos
ten?" „Drie kwartjes", vertelde Kees.
„Dan kun je één mooi zakdoekje ko
pen. of twee die een beetje minder
mooi zijn", wees de juffrouw aan.
„O. laten wc dan één mooie nemen",
zei Bert. en hij wees een rood zak
doekje aan met een zwart streepje langs
de rand. „Vind jij die ook zo mooi.
Kees?" Gelukkig. Kees vond het ook.
dus dat was voor elkaar. En nu maar
rustig de Woensdagmiddag afwachten.
Dan zouden ze naar de juffrouw van de
pijp toegaan.
EINDELIJK was het Woensdag. Daar
zaten ze ieder aan een kant van
de tafel en maakten elk een hondji
pijpenragers,
juffrouw
'ollig hondje. De
hun precies aan hoe ze
het doen moesten. „Maar", zei ze. „het
is jullie cadeau, jullie moeten het zelf
maken". Wat was dat een leuk werk!
Toen de hondjes eindelijk klaar waren
moest dat van Bert geverfd worden,
zwart, en na een kwartiertje was het
al droog en kregen de twee hondjes
ieder een halsband om; toen moesten
de hondjes aan de riem lopen! Aan het
eind van de '.wee koordjes die de rie
men voorstelden kwam een veiligheids
speldje, en klaar was het
„Wat zal Tineke blij zijn", dacht
Kees hardop. „Jammer dat we niet ver
tellen kunnen dat we ze zelf gemaakt
hebben!"
En toen moest Bert naar huis. Wat
was Kees nieuwsgierig! Wat zou hij nu
gaan maken? Heel erg veel tijd was
er eigenlijk niet meer. Het was al vier
uur. „Bert knikkert erg graag, hè? Ik
heb het hem al zo vaak zien doen",
vertelde de juffrouw. „Maar hij heeft
zijn stuiters altijd in een doosje, niet
in zijn knikkerzak. Laten wij een apar
te stuiterzak voor hem maken. Voel je
daar wat voor?"
„Jawel", zei Kees. „maar ik kan toch
„Dat zul je eens zien", lachte de juf
frouw. Ze nam Kees mee naar een an
dere kamer, daar stond een naaimachi
ne. En er lag een vrolijk gebloemd lap
je bij. De juffrouw ging zitten en zei:
„Kijk, riu moet jij langzaam draaien
aan de slinger, dan zal ik het lapje
recht houden. Zie je wel hoe goed dat
gaat?" En werkelijk, het ging goed!
Wat grappig. Kees kon naaien! En toen
hij klaar was moest hij met een vei
ligheidsspeld een koordje door het zak
je halen' En de volgende Woensdag was
Bert aan de beurt. Wat denk je dat
hij maakte? Een inktlap. Hij vond het
eerst een beetje raar. Was dat nou geen
meisjeswerk. een inktlap maken? Maar
toen hij hoorde wat hij doen moest vond
hij dat het helemaal niet
WAT zaten Kees en Bert op Sinter
klaasavond in spanning. Ze hadden
aan Moeder gevraagd of die hun pakjes
bij de andere wilde leggen wanneer die
gebracht werden. En toen er hard ge
beld werd en de pepernoten naar binnen
rolden en Vader met een grote mand
naar binnen kwam. toen keken ze gauw
of de pakjes voor Vader en Moeder wel
bovenop lagen. En ja hoor. dat was
zo. Had je dat verraste gezicht van Va-
O O
andere dingen kocht, en toen vroegen
ze om zakdoeken.
..Kom dan maar eens hier kijken".
onze BRievenBus
Hallo allemaal,
HHet was niet erg
moeilijk om die zeven
hoofden uit de boom
te halen, hè? Je
moest wel een beetje
zoeken, want ze wa
ren goed verscholen
tussen de takken en
de bladeren. Anneke
van der Spek heeft
deze keer de hoofd
prijs gewonnen en
de troostprijzen zijn
voor Hans Hooger-
werf. Roel ter Horst
en Niesje Knnijnen-
I berg.
Wie van mijn nich
ten wil corresponderen met Ada van
de Knaap? Zij is 13 jaar en woont
Korte Dreef 35. Rotterdam-Zuid.
Ik ben benieuwd of ik deze week
veel brieven zal krijgen. Ik denk het
niet. want jullie zult wel druk bezig
zijn Sinterklaas' verjaardag te vie
ren en te spelen met de cadeautjes
die je gekregen hebt!
Jan Bleichrodt hoopt dat bet gauw zal
vriezen, want dan kan hij gaan schaat
sen. Wat leuk dat je kleine zusje de
poes al roept. Ada van de Wetering,
luistert hij goed naar haar? Nee
maar, Cobi Spierenburg, wat heb jij een
goede verjaardag gehad! Hebben jullie
leuk gespeeld toen de vriendinnetjes er
waren7 Was je hondje weggelopen,
Didy Kloos? Dat lijkt me een prach
tige jurk. die je aanhad op de zanguit
voering. Anneke de Koning. Ik hoop
dat je me gauw zelf eens een briefje
kunt schrijven. Hillie de Leeuw den
Bonter. Dat was lief van je. Martien
Smit. dat de broertjes en zusjes ook
even met je prijs mochten spelen.
Wat heb Je een mooie tekening gestuurd
Wlm van Oeveren, is dat het huis waar
je woont? Ja, Joke Los, ik kan me
voorstellen dat je nieuwsgierig bent of
Sinterklaas voor jou nog iets zal rijden.
Dus jij bent de oudste van het drie
tal. Elly van Otterloo. Je hebt gelijk.
Arie Stam, het was paddeNstoel, met
een N er in. Maar eigenlijk hoor je
paddestoel te schrijven, zonder n. Ja.
dat versje ken ik ook. Cornelis Hoekwa-
br. Nelly, Gert en Gerard Grooten-
dorst hebben gezien, hoe het paard van
Sinterklaas op de brug aan het steigeren
leuk. Nelleke de Jong, een vlinder van
chocola. Heb je hem al op? Lenlc
Koen gaat postzegels sparen als I' -
jaar is. Nou. ik hoop dat je i
i grote
'verzameling zult krijgen, meisje. Nu
kan ik ook eens zien hoe je schrijft.
Piet Hoogendoorn. tot nu toe typte jij je
brieven altijd, hé? Nu, je schrijft keu
rig hoor! Heb je al gehoord of je goe
de cijfers voor de repetities hebt. Rietje
Kroon? Ja. het gaat nu weer naar het
Kerstrapport! Lenie en Willy Kon-
mans van de Dries hebben zelf Sinter
klaasje gespeeld. Wat zullen jullie ge
lachen hebben, zeg. Kun je die twee
lingbroertjes van je wel uit elkaar hou
den, Rietje Rietveld, of lijken ze niet
op elkaar? Je hebt nu wel zulke
mooie zinnetjes opgeschreven. Jannie
Snclleman, maar weet je ook wat ze be
tekenen? Is de keelontsteking weer
over. Henk Bruinsc, en ia zusje ook
weer beter? Ja, Willie den Otter, als
je je naam graag in de brievenbus wilt
zien staan, zul je toch ook een briefje
moeten schrijven! Blijf Je nu weer van
de partij? Dat lijkt me aardig. Ella
Bol, zo'n toverboekje waar je zomaar
een mooie plaat op kunt tekenen. Je
postpapier vind ik heel lief. Dat klei
ne broertje van je kan natuurlijk nog
niet goed praten. Robbie van Resteren,
maar het is toch leuk dat hij zelf een
naam voor je verzonnen heeft. Nou,
Lenie Visser, ik wens ie veel succes toe
bij het opzoeken van de fouten uit de eta
lages. Hier heb ik een brief zonder
naam en adres, maar de schrijver of
schrijfster vertelt dat he< jongste zusje
Marja heet. Het waa toch een gezel
lige brief, die ik van Je kreeg, hoor
Corrie Bokhorst. En hoe is het met
Greetje. is ze al „Spartaans"? 't Beste
met de keel hoor. Zo. zo. Leny Open.
neer. jij hebt een hele waslijst ge
maakt voor Sinterklaas. Nu maar af
wachten wat hij meeneemt, hè? Nou.
Willy van Es, hier Is de vertaling dan:
„Ik heb een boek. Heb jij veel vrien
den? Ik heb blauwe ogen en blond haar.
„Vind je de Engelse taal moeilijk of
valt het wel mee? Wat zul jij nieuws
gierig zijn naar het cadeautje dat de
i tante Bets gebracht heeft. Wim
Je kleine zus
je. Jaap Stolk. wordt het mooi? En
nu maar hopen dat Sint Nicolaas inder
daad pantoffeltjes zal brengen, Maaike
Bambaclit. In welke klas zit Je. Leny
Rotermans en heb Je veel vriendinne
tjes? Hoe is het met Je. Jannie Oos-
terom. mocht je weer naar school van
de dokter? Toch maar blijven oefe
nen. Martien Pulleman, want het is
wat leuk als je later goed kunt orgel
spelen. Dus jij kreeg dropjes en sui
kerbeestjes. Dirk van der Vilt, nou. de
Sint verwende Je! Lientje, Nelly en
Mieke Biever hebben een bruiloft en
verjaardagen achter de rug. Wat een
feesten allemaal! Het adres is goed.
hoor! Bij Jadi Donkers is ook al
toen hij zijn pijp zag.
„Daar h3d ik nooit op gerekend", zei
hij, want hij was vergeten het bp zijn
Sint Nicolaas-verlanglijst te zetten! En
Moeder, wat keek die blij! En Tineke
wilde haar hondjes direct op haar jurk
gespeld hebben! Kees en Bert zaten
met glunderende gezichten te kijken,
toen ze hun stuiterzak en inktlap uit
gepakt hadden. Het was beslist een reu
ze plan geweest, vonden ze allebei en
volgend jaar zouden ze Sint Nicolaas
vast weer een handje helpen!
W. E. VAN RIJ
een bruiloft geweest en het feest heeft
lang geduurd, hè Jadi? Greetje Maan
is jarig geweest en heeft veel cadeau
tjes gekregen. Mag Nelly ook eens met
je dominospel spelen? Ik hoop voor
je dat dn* spooraüto komt. Klaas Rakker,
als Sinterklaas nu maar vindt dat je
hem verdient, hè? Jij bent zeker
ook naar de intocht van de Sint gaan
kijken, Ita Baars. Natuurlijk. Coen
Mulder, brand is erger, en hier staat
Je naam Maar je had denk ik geen
briefje bij je vorige oplossing ingeslo
ten. is het wel? Goed hoor. Betty
Ooflterdijk. ga jU de puzzles maar sa
men met Janet, oplossen. Was die
aardrijkskundefilm niet mooi. Eke de
Boer. waar ging het over? Heeft die
jojo van je mooie kleuren. Kees van
den Hoek en speel je er vaak mee?
Doen jullie allebei examen, Janny
en Ada Leeuwenburg? Welke foto's
neem je mee. Berta Storm? Je mag
best de oplossing in Jans enveloppe
doen. hoor Rietje van Es. Je brief
was nu prachtig op tijd, Carla Fokke-
ma. Ben je nu weer beter, Bert v.
d. Niet? Wat hadden jullie de op
lossing mooi geverfd. Willy en Tineke
Koornstra. De groeten aan Margreet
als ze terug komt. Waarom werden
Jullie getest, Ne!l£ Kuyt, zomaar voor
de grap? Dat is leuk. Jan van Es,
dat Je die verhaaltjes gaat uitknippen
en bewaren Dank je wel voor je
gezellige brief. Thea Geleijnse. Die pop
fs zeker van een klein zusje? Hoe
heet dat boek dat je gekregen hebt.
Wlm Schatte, is het mooi? Ik hoop
dat het een leuk feest is geweest. Aart
den Ouden. De groeten aan de broer
tjes en zusje. hoor. We zullen gauw
weer eens een kruiswoordraadsel in de
krant zetten. Elly de Vries. Hebben
Jullie alle zes een vlinder en een taai
taai popje gekregen. Ineke Wedage?
De Sint is goed met jullie! Dat kan
ik me voorstellen, Coble van der Kruk,
dat jij een 10 voor schrijven had. je
Lite Veldhuijzen. Wouter
Nanning de Jong vonden een vis en
kikker in hun schoen. Van chocola toch
zeker? Dat is een prachtig cadeau
Sewcest, Jan Bakker, vader en moe-
er waren zeker wel erg blij. Is je
broer al eens met verlof geweest?
En dan zijn hier de nieuwelingen:
Sjaantje van der Mey, Paul Wassenaar.
Tonny Reehorst, Betty Lodder, Hans
van Dijk, All van Vuuren. Ada van der
Ent. Cor Koppert, Gerda Ouweneel. Ma
rina Roodhurst. Baukic Jeninga, Tonic
Slappcndel. Adrie Bot, Hans en Theo
Verveer. Lena en Mieke Keijzer, Hele
na de Jong en Anneke Tabak. Hartelijk
welkom allemaal!
Ik hoop dat Jullie een heel prettige
Sinterklaasavond zult hebben. Dag hoor!
TANTE JOS.
jongen, die een Sinterklaasverhaal op
zijn lijstje heeft staan, van zo'n jon
gen houdt Zwarte Piet heel erg veel.
En Piet zou vlug het verlanglijstje op
het pad leggen waar Sinterklaas straks
langs komen moest, maar toen schrok
Piet. Hij schrok toch zo. want die
jongen had horens. Die heeft tien keer
gejokt, wist Piet. In Spanje werden jon
gens die zo Jokten ook een dier en kre
gen horens. Piet kon wel schreien, zo'n
medelijden had hij met die slapende
Joop.
Sinterklaas kwam al heel dicht bij.
Wat moét ik toch doen? dacht Zwarte
Piet. Hij stond daar maar met dat ver
langlijstje van Joop in de hand. Ha!
Hij wist het. En vóór Sinterklaas bij
hem kwam schreef hij met zijn
eigen zwarte vulpen bovenaan het ver
langlijstje:
„Sinterklaas, ik heb heel erg ge
jokt ik hoef niets van wat er op
mijn verlanglijstje staat, maar geef mij
alsjebUeft een hoofd zonder horens
Zwarte Piet legde het lijstje midden
sprong vlug op zijn
Ontmoeting met de geit.
boog hij. hoog op zijn schimmel ge
zeten. het hoofd, want de mijter roerde
bijna de takken.
De schimmel bleef 9taan en snuffelde
aan het papiertje, dat midden op het
pad lag te wachten. Sinterklaas stak
zijn staf uit en prikte het papiertje
er aan vast. Toen haalde hij de staf
naar zich toe en las. Hij keek op
zij daar lag Joop. Hij glimlachte
nog. want in zijn droom hoorde hij oma
vertellen
O. die jokkerds toch! bromde Sin
terklaas in zijn baard en hij schud
de zijn eerwaarde hoofd.
Maar. sprak de goede Sint, hij heeft
zijn straf gehad.... anders lag hij hier
niet aan de grote weg.
Toen stak hij zijn staf heel ver uit
en roerde even de horens aan. Die vie
len van het hoofd van Joop af.Toen
stak Sinterklaas hot andere ednde van
zjjn staf uit en tilde de jongen bij zich
op de schimmel. Voor de derde maal
stak hij zijn staf uiten toen haal
de hij de horens bij zich op het paard,
stopte ze vlug m de grote zadeltas en
reed haastig weg.
Sinterklaas had gevoeld, dat die ar
me Joop zo heel erg koud was. Sinter
klaas ging iets voorovergebogen zitten,
zodat hij het lichaam van Joop iets
verwarmde Het paard kreeg de sporen
diep in de flanken gedrukt en daar ging
het omhoog, door de lucht galoppeerde
het hoog boven de bomen, boven de
mekkerende geiten uit. ver boven do
schapen, de koeien, de paarden.
Boven de huizen hield Sinterklaas de
schimmel iets in. Hij keck nog even
scherp op het verlanglijstje van Joop
naar het adres. Gelukkig had Joop do
naam van de straat en het huisnum
mer niet vergeten.
Sinterklaas zocht heel even en daar
daalden ze op het huis van de meester
neer Geen dakpan ging kapot. Zij zak
ten zomaar door het dak De deuren
gingen vanzelf open en in het kamer
tje van Joop gekomen, legde Sinterklaas
de slapende jongen voorzichtig in zijn
bed.
Toen maakte hij de grote zadeltas
Toen tilde vader het grote pak op
Joops bed.... en pakte uit: een school
bord, een nieuwe blinkende autoped, een
boterletter.... en nog veel meer. Alle
dingen van zijn verlanglijstje zaten er
Wat een hoop! Kolossaal riep zijn
moeder.
Joop wist niet wat er met hem ge
beurde. Hij dacht dat hij droomde. Toch
was hij zo goed wakker, dat hij nog
even in de grote doos grabbelde er
mocht nog meer in zitten. Ja, hij vond
nog iets: twee horens, zijn eigen ho
rens. Toen viel hij met het hoofd op
het kussen en schreide: Sinterklaas be
staat wel, vader.Moeder, is u niet
meer boos? Oma, ik zal nooit meer
Jokken.
Moeder troostte hem het eerst. Zij
vroeg aan Joop, of ze die horens mocht
hebben om te bewaren. Joop knikte van
ja. Toen nam moeder de horens en
borg ze weg in haar linnenkast.
de
rli
paar horens op het hoofd.
Tweede les:
Zet altijd je naam en adres op je
verlanglijstje voor Sinterklaas.
Derde les:
Jok nooit éénmaal dan kom je vast
niet aan de tienmaal toe!
Voor feestavondjes
VAN de firma Van Gorcum te Assen
ontvingen wij vijf nieuwe nummers
van haar toneelfonds, dat bestemd is
„voor jonge mensen van 4 tot 40 jaar
en ouder". In deze serie zijn opgeno
men toneel- en zangstukjes, zangspel
letjes. kinderoperettes en poppenkast
spelen. Men zond ons toe: De slimme
visser, O. die Kokkie, Hoe kabouter
Deugniet genezen werd, Hoe de padde
stoel werd vrijgesproken. Hansje en de
sterren.
De uitgeefster is gaarne bereid een
zlchtzending te verstrekken, zodat be
langstellenden een keuze kunnen doen.
Scholen en jeugdverenigingen vinden
hier wellicht een kans het programma
van een feestavondje met een aardig
nummertje te verrijken.
E volgende morgen het was al
laat werd Joop wakker van stern-
Hij hoorde zijn vader, zijn moe-
al-
Daar ligt hy in bed! riepen
groot pak!, riep
meer!, juich-
wreef zich de
le drie tegelijk.
En daar staat
moeder.
Hij heeft geen horens
te vader.
Joop kwam omhoog en
—Dag!, zei, hij.
Toen streek zijn vader hem over zijn
hoofd. Zijn moeder deed hetzelfde cn
kuste hem. Oma schreide van blijd-
Brooke C/axfon, de Canadese minister van defens'e,
gelooft niet in een achturige werkdag
M';
een tas vol rapporten, brieven en ande
re lectuur, waarmee hij zijn avond zal
moeten passeren, verzucht weieens:
„Was ik maar ambtenaar geworden! Na
half zes geen zorgen meer aan je hoofd,
op geregelde tijden promotie en zo af
en toe een salarisverhoging, zonder dat
je je er zelf druk voor behoeft te ma
ken Wat een leven!"
Maar ook als zo'n zakenman tot diep
in de nacht moet werken om zijn be
drijf draaiende te houden en zelfs als
hij 's nachts nog uren door zijn zorgen
wordt wakker gehouden, zou hij toch
niet willen ruilen met een van de hoog
ste Canadese ambtenaren: Brooke Clax-
ton. de minister van nationale verdedi
ging van Canada. Want minister Clax-
ton staat er voor bekend, dat hij niet
acht of tien uur. maar vijfentwintig uut
per dag werkt!
OP een warme Augustus-avond van
het vorige jaar verliet minister
Claxton om elf uur 's avonds een club
in Ottawa, waar een officieel diner was
gehouden ter ere van de Amerikaanse
generaal Omar Bradley.
Per auto begaf hij zich naar het vlieg
veld Bockcliffe en vertrok vandaar naar
Washington, waar de volgende dag eon
conferentie zou beginnen over de stan
daardisering van wapenen en munitie.
In het vliegtuig bestudeerde Claxton
de technische gegevens en rapporten, die
op de conferentie ter sprake zouden ko
men. Toen hij om vier uur in de nacht
het Shoreham-hotel in Washington be-
drukke reikte, zette, hij zich in een stoel op zijn
kamer en las verder.
Toen hij de volgende morgen om ze
ven uur werd gewekt, zat hij aan een
schrijftafel aantekeningen te maken. Hij
ontbeet driemaal: één keer alleen, één
keer met de Franse secretaris van de-
<^eze week gaan we beginnen^!
van Dongen worden, maar dat is ook
niet de bedoeling.
Wie eenmaal de smaak van 't te
kenen te pakken heeft, zal voor deze
liefhebberij steeds graag een ogen
blikje vrij maken.
Maar zonder kennis van de
grondbeginselen der edele tekenkunst
en ide finesses daarvan, zal het resul
taat toch nooit volkomen voldoening
kunnen geven en de beoefenaar ook
de rechte vreugde verschaf-
licht om deze simpele vraag in de
lach schieten. „Ik tekenen? 't Kost
me halsbrekende toeren om wat op
papier te zetten, dat voor een pop
petje of een huisje kan doorgaan.
■kenen...
Mijn kinderen (of kleinkinderen)
vragen dikwijls: Och, teken eens
wat! Maar meestal probeer ik daar
met een Jantje van Leiden van af te
komen."
Toch bezitten we allen een zekere
neiging tot tekenen. Denk maar
eens aan de krabbels, die vaak ge
maakt worden tijdens lange telefoon
gesprekken.
Met een beetje goede wil, en voor
al door vaak te oefenen, kunnen we
best wat behoorlijks produceren. Na
tuurlijk zullen we geen Rembrandt of
Jan Steen, geen Jan Toorop of Kees
Tenslotte kan echt leren tekenen
alleen onder goede leiding geschie-
En daartoe willen wij de liefheb
bers in staat stellen.
In dit nummer van ons Zondags
blad (zie pag 7) beginnen we met
een tekenles, die door iedereen van
goeden wille kan gevolgd worden.
Op een gemakkelijk te begrijpen en
plezierige wijze wordt hier de weg
gewezen goed en juist te leren teke
nen. Te beginnen met de meest een
voudige patroontekeningen, gaan wij
over naar de leer der schaduwen,
naar de perspectief-tekeningen, naar
de tekeningen van mensen en dieren,
Wanneer u van het begin af de les
sen volgt, zult u spoedig ontdekken,
hoe gemakkelijk en ongemerkt U zich
de bekendheid met het tekenen eigen
maakt.
En wie zal daarbij onze leermees
ter zijn?
Niemand minder dan de vermaar
de Deense tekenaar Boerge Pramvig,
leider van de ontwerp-afdeling van
een grote porceleinfabriek te Kopen
hagen. Hij is ook de illustrator van
de sprookjes van Andersen, waarmee
we zojuist zijn begonnen.
nog veel meer
Jong en oud vinden hier een prach
tige gelegenheid om wellicht tot he
den sluimerende talenten tot ontwik
keling te brengen.
Wij hopen, dat velen van deze nieu
we rubriek in ons Zondagsblad ont
spanning en vreugde zullen beleven
Toen wist hij genoeg om zijn woord
te kunnen doen op de conferentie, die
om tien uur begon en met een korte
lunchpauze voortduurde tot vijf uur des
middags.
Na de conferentie was er een recep
tie. Claxton ging echter eerst met de
andere leden van de Canadese delegatie
naar zijn hotel, waar zij samen confe
reerden terwijl de minister zich schoor
en verkleedde.
Om half zeven ging het gezelschap naar
de receptie, waar Claxton een der ere
gasten was. Om acht uur wist hij er
weg te komen, dineerde met zijn ataf
en ging vervolgens op zijn hotelkamer
werken aan het plan. dat de Canade
se delegatie de volgende dag op de con
ferentie zou voorstellen.
Zijn secretaris ging om drie uur des
nachts naar bed. terwijl Claxton zelf
nog zat te schrijven. Toen hij de vol
gende morgen om half acht terugkwam,
was Claxton al op en gereed om tijdens
het ontbijt de laatste voorbereidingen
voor de conferentie te treffen.
Weer werd er een gehele dag gecon
fereerd. waarna ditmaal een cocktail
party in de Canadese ambassade volg
de. Claxton ging om half acht weg.
vloog terug naar Ottawa en was om twee
uur 's nachts thuis. De volgende mor
gen om negen uur was hij weer present
op het vliegveld om naar Edmonton te
vliegen, waar hij samen met de Cana
dese minister-president enige militaire
installaties inspecteerde..
4rie dagen niets bijzonders voor
de Canadese minister. Sedert Claxton in
1947 minister van defensie werd. Is hij
meer dan 150 nachten per jaar niet
thuis geweest, hield hij jaarlijks 225 toe
spraken cn bezocht 175 conferenties en
vergaderingen, terwijl hij elk jaar een
kleine 100.000 kilometer reist. Het is heel
gewoon, dat hij tien of veertien dagen
achtereen niet tweemaal in hetzelfde bed
slaapt.
Onlangs had Claxton In een hotelkamer
's avonds laat nog een bespreking met
twee hoge ambtenaren en zijn secreta
ris. Toen de heren om vier 's nachts
weggingen, nam Claxton een detective-
story uit zijn koffer, want daar is hij
éen groot liefhebber van.
Toen zijn secretaris de volgende mar-
gen om acht uur bij hem binnenkwam,
was de minister geschoren en aange
kleed en keek met een misnoegd ge
zicht naar de detective, die de secreta
ris voor hem had gekocht. ..Zonde van
het geld", zei hij. „Een vervelend ver
haal, dat uitgaat als een nachtkaars!"
Moet deze 55-jarige Canadese minis
ter niet een ijzeren constitutie hebben,
dat hij het vrijwel zonder rust kan stel
len? Claxton zelf is anders lang niet
tevreden met zijn uithoudingsvermogen.
Hij beklaagt zich tegenover vrienden
er nogal eens over, dat hij weieens moe
is en graag wat meer tijd zou hebben
om zijn twee zoons en zijn dochter
te zien en te spreken. Hij beweert dan
tevens, dat hij er ernstig over denkt
om zich uit het openbare leven terug te-
trekken om ergens een rustig leven
als eerzaam advocaat te gaan slijten.
Maar van al die plannén is nog steeds
niets gekomen. Waarom niet Om de
eenvoudige reden, dat Claxton in geen
andere functie, voor geen hoger sala
ris en onder geen andere omstandighe
den meer plezier in zijn leven en werk
kan hebben dan hij thans heeft.
