TRAFFIC In een taxi over de bergen naar Jeruzalem ISflEUW 80 Bezoek aan met kerken bedekte heuveltop Golgotha luidt een nieuw tydperk in! rl,/ kaloderma gelee EEBUI Rij-examens zwaarder in Nederland dan elders 4 5 DONDERDAG 25 NOVEMBER 1954 ZEEMAN-VERSLAGGEVER (VU) erdi j (Van een onzer verslaggevers) GE MOOGT GEEN GROTE MOND opzetten als u krap twee dagen ge geven zijn het Beloofde Land te verkennen. Het zou al te pedant zijn. Op een commercieel schip betekent het aandoen van een haven altijd laden of lossen. Dat brengt voor de bemanning een hoop werk met zich mee. Ook al weten de (Israëlische) havenarbeiders van Haifa van aanpakken naar de kapitein van ons Rotterdams koelschip tot zijn grote voldoening be merkte. Haifa is de grootste haven van het land, modern geoutilleerd, var alle gemakken voorzien. Deze zeeman-verslaggever stelt dit objectief vast. Al zijn het juist deze factoren, welke de duur van zyn bezoek aan Israë. inkortten! Maar zelfs met één- of tweemaal vier en twintig uur kan •n in dit land nog behoorlijk uit de voeten komen. Tel Aviv omdat de afstanden er niet groot zyn, ten tweede omdat er moderne transportmiddelen ter beschikking staar, derde, omdat iedereen hem-dit- re-komt zo hartelijk tegemoet treedt en verder helpt. De vraag is nu maar waar ge het eerst heen wilt en wat n interesseert. Met andere woorden, zijt ge hier als padvinder of als pelgrim. Zoekt ge dit Israël of dat van twee dui zend jaar geleden? Of allebei misschien? Natuurlijk staat Jeruzalem bovenaan het verlanglijstje. Als ge zelf vergeten zou rijn het die ereplaats te geven, dan he.- innert men er u hier graag aan. Wa.it ook dit jonge Israël heeft zijn V.V.V. Dus bvoor haar Jeruzalem wat Marken voor onze toeristenbureaux betekent. Gelux- echter wordt het „uitstapje" naar de Heilige Stad op een andere, waardiger en passender toon aanbevolen. Jn de frein •WE ZETTEN dus alles op haren en snaren die stad der steden te be reiken. Een bevriende hand gaf ons tot Tel Aviv een jonge Israël als aange- isgezelschap mee. De tocht daar heen ging per trein, die op het middag- ..uur meer dan vol liep, zodat de restau- J 'jratiewagen ons een smakelijk toevluchts- oord werd. Over die trein zelf kunnen we te hard juichen. In Europese ogen deed het intérieur van de eenvoudige vierkantige houten wagons nogal sober Maar al is de luxe dan achterwege gebleven, men rijdt er toch wel goed en Wie zich toch wat gerieflijker wil verplaatsen kan dat doen per taxi, een zeer gewild en veel gebruikt tranj- portmiddel. Even buiten Haifa kwamen de eerste immigrantenkampen in .zicht. Ze liggen langs de spoorlijn, langs de Middellandse .Zee. die ge van Haifa naar Tel Aviv iaa« sporend steeds aan bakboord ziet op- Istil duiken. Ze liggen daar erg lelijk, als alle ilita doorgangskampen. Hier worden degenen onder de nieuwkomers ondergebracht, die nog niet zo snel in het productieproces kunnen worden ingeschakeld. Meen ech ter niet, dat er voor hen geen plaats zou I fijn in de Israëlische herberg. Het is 1 friechts een kwestie van, tijd. De Joodje mens, die na vele omzwervingen einde- i l(jk thuiskomt en een rustpunt gevonden meent tc hebben op de bodem der va deren neemt dergelijke (tijdelijke) onge- it over de goede weg 5 naar Jeruzalem is een zeer Dat wil zeggen op het klimmende par cours. Aan het begin van de tocht is alles nog gewoon: akkers en nederzettingen, die hier en daar een wat duidelijker Ara bisch aspect vertonen. Op deze routs liggen ook de grote opslagplaatsen van goederen, zoals landbouwwerktuigen, welke nog op verspreiding wachten. Maa> allengs verhoogt zich de weg, gelijke tred houdend met de heuvels, welke dich terbij Jeruzalem tot bergen aangroeien. Het landschap is niot meer zo lieflijk, maar krijgt iets aangrijpends, sinisters soms. Hoe hoger men stijgt en g< stijgt hier zeer hoog hoe beklemmen der de aanblik van de Judese bergen. De aarde verschiet ook van kleur, verlopend bleek naar blauw en van roestbruin rood. En de hellingen liggen bezaaid stenen, die het onherbergzame 1_ makken heus wel voor lief. HO s 'OE WONDEPkLIJK komt het de toe schouwer overigens voor: een oude haast verstorven wereld, die weer in be weging wordt gezet. Hjj heeft er met zijn jonge reisgenoot, die hier geboren en ge togen is, natuurlijk menig woord over ,?ewisseld. Er zitten echter gevaren in, Pj^Jjoodzware problemen uit 'n treingesprek een paar zinnen te comprimeren. »ls!i. En zi-'n we niet °P we£ naar Jeruzalem moeten ons dus andere gedachten ver- MZi Tu"?n' Maar dat is niet zo. Het zijn de Israëlische jongeren die ons nu meer Jlroeiden. Hun representant zat daar voo>- met glanzende ogen vertellend van 1 idealen. Ze zeggen, dat ze het oude voor goed van zich hebben afgeschud en dat ze het geluk met eigen handen zul len bouwen. Het verlangen om een volk te zjjn (en te blijven) met een erkende «tatus is bij hen even groot als bij de oude Zionisten. Maar die ouderen slepen oog hun herinneringen uit een ander .n* leven met zich mee en dat is dikwijls een rnal nadeel. De meeste Israëlische jongeren, T? Ji'hans degenen die hier geboren z(jr., J "pennen die last niet. Deze hier geboren en getogenen noemt n ai men met een typisch woord Sabres" tal Het wordt als een voorrecht beschouwd r» tot deze groep gerekend te worden. Met Z« dit woord wil men aangeven, dat dezul- sfen ken in dit land geworteld zjjn, zoals de Mbrc, de hier overal in het landschap voorkomende cactussoort. De volgende dag zouden we, ergens in Opper-Galilea. de zoete en zachte vrucht van deze bij- .^gjionder taaie plant proevend, er de die- t*re symboliek ook van begrijpen. Onze ibasffrïend was er zo een, zo'n sahre. Sinaasappelen Y viprr a#T ATEN WE ECHTER nog iets zeggen over hetgeen ons, al treinend, in het Bodschap opviel. In de allereerste plaats trokken de sinaasappelplantages op dit "raject de aandacht Ze zijn zeer uit gestrekt En de kiboetsniks, de arbeiders ■K de kolonies, zag men overal aan de «lag, ook al waren de gouden appels op dat ogenblik nog groen. De indruk over heerste. dat we hier door de Betuwe eri het Westland van Israël spoorden. Over- *1 op de akkers slingerden de leiding «proeiers het kostbare water weg. Ook vele grote en belangrijke industrieën zijn in deze omgeving neergestreken. Tel Aviv reed ge ten tijde van ons be- wek niet per trein, maar per bus binnen Het spoorwegstelsel wordt daar nl. op korte termijn vernieuwd en zo krijgt deze 1 thans een groot en modern spoor- ;emplacement. Zolang de werkzaam- en duren brengen bussen de treinrei- «gers via de voorsteden naar de stad. Sodoende zagen we ook wat er aan volkse *oningbouw rond Tel Aviv. de eerste ge el Joodse stad ter wereld, reeds i voerd. En dat is lang niet mis. witte woonwijken doen zeer ?n zijn overwegend strak en 1 en stijl. Over Tel Aviv zelf loeven we niet veel woorden te ver dien, Het enorme zakencentrum is zeer iropees en cosmopolitisch. In 1900 Jchtte een groep inwoners uit het na- ["tie Jaffa een tuindorpje in de duinen. Maar het tegenwoordige Tel Aviv heett Wet veel meer weg van dat landelijke 'hegin. Ons oponthoud hier was wel zeer kort. Eigenlijk alleen maar om, op dooi- 'rtis naar Jeruzalem, een taxi te charto- Hebt ge de tijd, dan bestelt ge eén :s in zo'n wagen, waarmee men zich «chter tevens verplicht te wachten tot "ie wagen geheel volgeboekt Is. In elke *ad wordt dan van wagen bezoeker soms heel moeilijk uit die drie verantwoorde keuze te doen. Er wordt hier immers, met de beste bedoe lingen overigens, zoveel heiligs aange- n. In twijfelgevallen doet men dan ook het beste zich van zijn, beroepshalve goedgelovige, gids te ontdoen en de Bij bel te raadplegen. Zo ergens, dan wordt men hier met de neus op de feiten gedrukt. Bijbelse fc.- ten. Harde feiten, als die van Golgotha b.v. Daar is geen ontkomen aan. Want men heeft maar met zijn vinger in de lucht te wijzen en te zeggen: daar heeft het Kruis gestaan. Daar werd dus goed 1900 jaren geleden het kruis-schavot op gericht. En dan vallen tijd en ruimte weg. Op Golgotha zelf verdwaalt men in een doolhof van kerkjes en kapellen, weike het zo moeilijk maken iets van de berg zelf te ontdekken. Dig is geheel in het stadsbeeld opgenomen, zodat ge al trap pen klimmend, er wel even bij moet be denken dat men Golgotha bestijgt. Straatnaam bordjes en even met de ogen genippem, toen u tenslotte een bord met „Via Do lorosa" er op onder ogen kwam. De Lij densweg, Jeruzalem op zijn smalst zou men haast zeggen, is als een van die vele andere oplopende smalle straatjes, met veel bochten, verkeer van kooplieden met ezels en wandelaars. Een vriendelijk trap-straatje, maar toch de Lijdensweg, de Kruisweg, waar op Jezus, onder het vloekhout gebuxt gaande, zjjn schreden zette. Ge loopt die weg niet in één ruk uit maar staat, bui ten adem, stil bij de plaats, nu gemar keerd door een stuk zuil, waar Hij de eerste maal viel. En verderop, achter een volgende knik in de straat, ziet ge waar Jezus zijn moeder ontmoette en nog hogerop, waar Simon van Cyrene het kruis werd opgelegd om het Hem ach- accentueren. Zelfs in dit gebied zijn ko lonisten neergestreken, die stenen er. aarde met bulldozers en ploegen te lijf gaan Alleen op deze manier kan „onbe- oonbaar" in „bewoonbaar" verkeren. Jeroesjalem TEROESJALEM", hij zijn wagen tot voor de stadsheuvels heeft gebracht. „Jeruzalem", zegt de passagier, met een ruk uit de achterbank opverend, de man na. En u ziet langs een brede door kijk op de stad met haar geweldige naam neer. Het is een geweldige stad wat lig ging betreft, gelijk een arendsnest, hoog en trots. Teleurstelling is echter ons deel als de chauffeur ons in het moderne Je ruzalem met zijn Westers aandoende win kelstraten en bevolking afzet We zouden het gauw genoeg vast stel len: Jeruzalem toont een duidelijk twee slachtig karakter: enerzijds de antieke en anderzijds de nieuwe stad. Alles bij el kaar, politiek, militair en religieus be zien. echt een grensstad, met bijbehoren de grenssituaties. Een wonderlijke stad met een wonderlijk samengestelde bevol- Neem'n AKKER, king. In deze veelomstreden stad leven Joden en Arabieren, die gelijkelijk op bloed en afkomst fier zijn en dit niet kunnen of willen verloochenen. Een volk moet wel een sterk geloof gehad hebben en nog hebben om zich juist hier, op een enigszins ge ïsoleerd bergplateau te vestigen. En meen niet dat we de schaal wat al te ze<=r doen doorslaan in het nadeel van dc Arabier als we beweren dat deze stad de Joden in het bloed zit, heel diep. En dat ze zich daarom hier alleen kunnen thuisvoelen. Bijbels Jeruzalem MEN KAN IN dit land het hoofdstux „Heilige Plaatsen" in achtereenvol gens geloofwaardige, ongeloofwaarlige en erande ongelooflijke plaatsen indelen. Het is de terna te dragen. Aan het einde van de weg ligt nu de Heilig-Grafkerk. De deur naar Christus' graf staat nu voor iedei - een open, en voor de lege tombe hebben ontclbaren de knieën gebogen, de han den gevouwen en hete tranen geschreid. Berg van kapellen ting "van het kruis, de kapel waar Hii aan het kruis gespijkerd werd. de kapel van Maria's smarten enz. Van de kruisberg zelf is maar klein stukje rotsspleet te zien. Men telt. dat die rots spleet onder het beven der aarde, toen Hij de geest gaf. Een Grafkerk zoels deze is e een op de hele wereld, vandaar dat vele kerken er zich verdringen. Het is goec te merken, dat deze kerk zes verschillen de „eigenaren" heeft. Die Armenen. Kopten. Grieken, Syriërs, Westerse Ka tholieken en Ethiopiërs hebben zich elk van een stukje heilige grond meester ge maakt. Dat de religieuze verdeeldheid juist hier tot uiting moest komen steeks een Noordelijk hart blijkbaar meer dar een Oosters. Men vindt het hier ge woon, dat iedereen de wacht bij zyr stukje grondgebied betrekt en dat bij on derlinge twisten met listen verdedigd. Nergens zijn de grenzen zo strak en getrokken als op Golgotha. Alleen kapel met de graftombe is gemeenschap pelijk eigendom. Maar dat wat een gewijd kleed uit een stuk geweven had moeten blijven, is ver knipt in allerlei kerkjes en kapelletjes er. versteld tot een lappendeken, die Gol gotha nu geheel bedekt. De Grafkerk is in onze ogen geheimzinning en vol ge heimen en Oosterse overdaad aan goua. zilver, sieraden. Allemaal oogverblindend en met een zeer mystieke inslag, die do Oosterling zeer aantrekt, doch der afstoot. Wat ons nu meer aanspreekt is het feit, dat dc zwarte monniken, de Ethiopiërs, thans op het dak van de kexk bivakkeren Zij zijn min of meer uitge stoten nadat Mussolini Ethiopië en Haile Selassie op de nek sprong, donkere zonen van dit volk daardoor in geldnood kwamen te zitten. Daarom moesten ze hun stukje Golgotha overdoen aan de Armeniërs, die hen in ruil het zo hoog nodige leefgeld verschaften. Wie denkt dat de zwarte priesters nu goed het veld ruimden had buiten hun vindingrijkheid gerekend. Zij wisten va geen wijken. Ze verhuisden eenvoud', naar het dak En ze ziin daar, dunkt on wel iets verder van Golgotha komen staan maar tevens een stukje dichter by de hemel. Ge kunt deze sympathie*-? broeders daar nu in hun daktuin m< lemen hutten vrijelijk bezoeken en hen uw tanden wit en bloot lachen. Deze vrome zonen van de Leeuw van Juöa hebben nog veel plezier in het leven er. dienen hun Heer even zo vrolijk op dit dak van de wereld. Op de Olijfberg teljike heiligdom, in het omliggend landschap neemt de Olijfberg die plaa in. De Olijfberg, waar Christus weende over Jeruzalem en waar HU weggero- men werd uit het midden van zyn dis cipelen. Waar drie godsdiensten deze heuvel beschouwen Als hun heiligdom en er dus hun kerken en gedenkplaatsen bouwden, heeft deze top toch zyn beklemmende wijding behouden Veel meer dan bU d-"- Grafkerk. Maar wellicht is dit gevoelen persoonlUk, omdat we nu eenmaal het originele landschap boven weinig origi nele kapellen verkiezen, weinig mystiek als 1 Die OlUfberg is nog steeds wat het in Jezus' dagen was: een oase temidden van sn kille vUandelijke stad en even kill? 1 vUandige natuur. De berg steekt niet ver boven de stad t maar is toch in ander opzicht een er verheven heuvel, die de beklimmer, zelfs de moest weerstrevende, in een ho gere wereld tilt. Ge ziet het uitzicht op de barre wildernis van de Judese bergen op de oude ommuurde stad, die daar spierwit aan de bergvoet gepleisterd ligt. Aan olijven is de berg nu niet erg rijk eer. de bomen zijn gemakkelijk te te.- len. Van de plek waar Jezus by het af scheid van zUn discipelen tot hen zo> ..Gaat dan heen en onderwijst alle vol kenschouwt ge langs de lage hel lingen naar de hof Gethsemané. Het is nog een hof; oud en verweerd de oud en verweerd ook het handje vol olyfbomen, die de monniken nog steeds aan vruchten helpen. Van hen ver leemt de vreemdeling, dat de wortels -an „hun bomen" heel diep de geschiede- lis indringen. Maar of ze Jezus nog chaduw gegeven hebben? Dat durven ae heren niet met zekerheid te zeggen. Als tunnels gereed zijn Centraal overleg tegen tolheffing „Overheid wachtte te lang en hief al 32 min." (Van onze verkeersredacteur) De A.N.W.B. zou het bijzonder on redelijk achten, 'indien het wegver keer voor het gebruik van de auto tunnel onder het IJ bij Schelling- woude en de tunnel bij de Hembrug waarvoor als streefdatum 1970 is genoemd tol zouden moeten be talen. Op de noodzaak van deze aatregel is door het ministerie van Financiën een beroep gedaan: daar mee zou de rente moeten worden be taald van het te lenen geld voor de .versnelde" uitvoering van deze pro jecten. De bond vindt, dat men reeds veel te lang heeft gewacht met het treffen van voorzieningen voor ce oeververbindin gen. De schuld hiervvn ligt bij de over heid, die de plicht heeft deze schuld onverwijld in te lossen. Het dreigement, dat anders de uitvoering van deze wer ken nog we"l langer zou kunnen duren, noemt de A.N.W.B, onredelijk. Bovendien herhaalt zich de geschiede nis. Toen de regering in 1936 bekend maakte. uit 'bezuiniglngsoverwegingen de bruggenbouw langzamer uit te voeren, kon dit euvel worden afgewend door een extra heffing van 0 45 cent per liter benzine. Dat probleem is in deze vorm reeds lang van de baan, maar de hef fing van de halve cent Lr stilzwijgend doorgegaan. Naar schatting vormen de tot nu toe betaalde halve centen een bedrag van 32 millloen gulden. Ook het Centraal Overleg heeft de tolheffing principieel van de hand gewezen. Deze mededelingen heeft de A.N.W.B. gisteren op een te Haarlem gehouden persconferentie gedaan. 'n Nieuw tijdperk van echt zuiver en puur Virglnia-rookgenot. Nooit rookte U zo'n geurige lekkere Virginia-sigaret! Steek hem op en U zegt: ct Looschiinse veiling haalde acht millioen omzet Gisteren is voor het eerst In de geschie denis van de Loosduinse groentenveiling omzet van acht millioen gulden be reikt. De voorzitter van de veildng, de heer L. P. M. de Kok, hield naar leiding hiervan een toespraak en reikte de kweker G. P. Hendriks uit Loos duinen en de koper Van der Meij ui' Katwijk, die het bedrag volmaakten, eer kist sigaren uit. Daarna kregen alle ko pers een tractatie. maakt handen zacht als fluweel Toch is het zo Kruipen van de worm i plaats door 207) Allerlei acti middel van reflexen, knieën over elkaar hebben geslagen cn iemand tikt vinnig onder de knieschijf afhangende been, wipt dit been gekend i de ogen zodra iema blaast. Dit zijn actii bewuste iril plaats i reflexen te boek rekken zich zond 'at we daarop n lned kunnen uit- efenen, zoals bijv. Je vernauwing van 'e oogpupil bü ster- :e belichting. Door de reflexen vordt het leven onzienlijk verge makkelijkt. want laardoor voltrek- ten zich allerlei knippere zoals we zouden teroi Maar goed, de spijsbrc e maag beland en daarna ize zorgen pas goed. Wan erwijdingen en vernauwing bloedvatenstelsel aangebrach len (en past u op, dat u doolhof van aderen, slagader I, en gedirigeerd door, wil. Dm zou V er vooi i dat de speekselklie afscheiden, ver- T ingeu ikkelde keer dat li dit doet, bijt t. Daarna behoort het hele nisme dat hij het slikke wordt gesteld in alle phai geregeld, en u dient daa rig acht te slaan dal stee luchtpijp wordt afgeslote maar tcordt naar de nuia tde juistheid van deze int ii proefondervindelijk t >r op it tc hoofd te gaan sta, stand het een en ander da het doorgeslikte loopt er •recht. En zult (Nadruk verboden) TOERISTENBOND LUCHT ZIIN HART Tunnel zonder voldoende brede aansluitende wegen waardeloos, meent A.N.W.B. (Van onze verkeersredacteur) T~\E BELGEN LACHEN ONS UIT. Want; zeggen zij, bij ons waar niemand aJ examen behoeft te doen om een rijbewijs te krijgen, sterven jaarlijks „slechts" 750 mensen ten gevolge van verkeersongevallen. Maar de Neder lander, die aan zeer strenge eisen moet voldoen, alvorens achter het stuur van een wagen „losgelaten" te worden, telt ieder jaar 1400 doden als tol aan het verkeer. Toch gaat de vergelijking mank: want de begrippen „doden ten gevolge van verkeersongevallen" verschillen in beide landen. In Nederland verstaat men daaronder allen, die ter plaatse of binnen dertig dageil na het ongeluk overlijden; in België alleen zij, die op de plaats van het ongeval het leven laten. Omgerekend komen wij er gunstiger af. Op de persconferentie van de A.N.W.B., I de tunnel en Haarlem-Noord zal zijn ge waar men ons deze mededelingen deed, realiseerd, zal een zeer groot gedeelte sprak men voorts als commentaar op hetlvan het tunnelverkeer ten laste van de Voorlopig Verslag er zijn vreugde over i Haarlemse binnenstad komen. En Haar- uit, dat nu eindelijk ook eens de aandacht - lem is daarop volstrekt niet berekend, is gevestigd op de toestand van de trac- Een randweg zou dus een oplossing toren op de openbare weg. Er verschijnen I kunnen vormen. Maar dan Is daarbij namelijk steeds meer, maar de uitrus- haast, dringende haast, geboden. Want voor een oplossing is slechts 2'; jaar be schikbaar. Zeker is wel dit: als straks de tun nel klaar is, zijn de aansluitende we gen aan de noordelijke zijde dat mis schien ook, maar die aan de zuide lijke zijde zeker niet. En, om het eens wat sterk uit te drukken: een tunnel zonder aansluitende wegen van vol doende capaciteit zal waardeloos zijn. Buurkerk te Utrecht stadsgehoorzaal Oude kerken verkopen om... nieuwe le kunnen bouwen Het gemeentebestuur van Utrecht heeft vergevorderde plannen om de monumen tale gothische Buurkerk, die in het hart van de stad is gelegen, aan te kopen van de kerkvoogdij der Hervormde Gemeente. Het Ls de bedoeling de kerk te gaan ge bruiken als stadsgehoorzaal en cultureel el als de eisen, die ten aanzien van de bestuurders worden ge steld. voldoen vaak niet aan de minima. Wat de voertuigen betref', zou met re flecterend materiaal al heel veel te be- reiker zijn. i de In- De A.N.W.B. is tegen het leggen van de rij-examens In de handen van de ver keerspolitie; het Centraal Bureau doet het goed genoeg, en de eisen die men hier stelt, zijn zwaarder dan in de meeste an dere Europese landen. Maar aan de keu ring van de rijscholen en v, gtructeurs mag wel heel nodig gedaan worden. Laag tempo Het tempo van de wegenbouw ls veel te laag vindt de hond. die daarmee nog eens op een bekend aambeeld ha mert. Als men al besloten heeft, dat ergens een weg moet worden aange legd of een bestaande uitgebreid, duurt het onteigenen van en het pro cederen over de betrokken gronden wel een Jaar of drie Voor de eigenlijke werkzaamheden mag men dan nog wel een? dezelfde termijn nemen, of zelfs het dubbele, indien het terrein moeilijk is. Aangezien men ver wacht. dat in 1970 ons verkeer verdrie voudigd ls. verdient het alleszins aanbe veling om voor de komende vijftien Jaar een urgentieprogramma op te stellen De gemeente zou door deze aankoop een Jim te van een wel bijzondere re pre* en- Wegen onvoldoende tatieve allure verwerven, want het mld- in het bHzonder voor de we-d',e*uwsc bouwwerk is een bijzonder gaaf ir en van de Velsertunnel lel-n "Idzaam royaal voorbeeld van het die In de huidige toestand de Hailenkcrk-type De kerkvoogdij zou niet ten drukte (en de werkelijk-1 ongenegen zijn de kerk tegen een flinke held is altijd hoger) allerminst kunnen!som te verkopen, omdat men daardoor de beschikking zou krijgen over gelden voor Dat klei gen. die n ultbreldir de bouw van nieuwe kerken In de zich snel uitbreidende buitenwijken van de stad. Alvorens de plannen doorgang kunnen vinden, zal de Hervormde Gemeente zich ln een referendum moeten uitspreken voor de verkoop. De kerk wordt thans al leen nog gebruikt voor Jeugddiensten en bijzondere samenkomsten. Ook pleegt men er uitvoeringen van kerkmuziek te geven. Wij herinneren er aan. dat de kerk voogdij enige tijd geleden ook de (ruine van de) Geertekerk verkocht heeft en wel aan de Remonstrantse gemeente, die nu bezig is er een representatief bedehuis van te bouwen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 5