de landbouw
rnoticje crióió
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Rusland 1954 door Hélène en Pierre Lazareff
MISLUKKING VAN GEWAAGD PLAN IN SIBERISCHE STEPPEN
OUDE VROUW', die wij in de tabaks-
I J winkel in Tiflis ontmoet hadden, zei
trots: „Mijn zoon werkt in Altai". In
haar stem lag dezelfde klank als waarmee anderen
ons vertelden: „Mijn zoon was in Stalingrad
De aandacht van het gehele volk is vandaag
gericht op de grote slag met vredige bedoelingen,
die door de jongeren wordt geleverd op de vlakten
van Oost-Siberië en de Oeral tot aan de vallei van
de W'olga en in de gebieden van Zazakhstan en
Altai, waar men binnen twee jaar een gebied wil
ontginnen, dat een oppervlakte beslaat van der
tien millioen hectare. Van het slagen of mislukken
van deze poging hangt niet alleen de oplossing
van het nijpende graan vraagstuk af en de toe
komstige politiek der regering, maar ook en vooral
het lot van de regering en in het bijzonder van
een der voornaamste leiders, !\icolaas Kroesjtsjev.
TOEN Kroesjtsjev in September
1953 in een geruchtmakende
rede onthulde, dat de Sowjet-land-
bouw op verschillende belangrijke
terreinen bijvoorbeeld de omvang
van de veestapel een peil had
bereikt, dat lager was dan dat ten
tijde van de czaren. had dat een uit
werking als een donderslag bij hel
dere hemel. Hoewel iedere burger
al lang aan zijn eigen provisiekast
had kunnen merken, dat de collec
tivisering van de gronden niet het
resultaat had opgeleverd, dat men
verwachtte, had niemand vermoed,
dat het fiasco van de onderneming
zo ontstellend groot zou zijn.
Daar het aantal inwoners van de
U.S.S.R. sinds 1916 aanmerkelijk is ge
stegen. kan iedereen zich het gebrek
aan vlees, melk en boter in de Sovjet-
Unie levendig voorstellen. Wat de melk
betreft; op het ogenblik wordt per dag
gemiddeld twee millioen liter geprodu
ceerd. legen de geplande zes millioen.
Kroesjtsjev heeft bekend gemaakt, dal
in Siberië, een gebied dal niet door de
oorlog is getroffen, op het gebied van
boterproductie van 75.000 ton voor de
oorlog is teruggevallen op 65.000 ton in
Een plaatje van oude Russische
boerderijenZo kan men ze nog
overal in Europa aantreffen. Maar
het verschil is, dat de zelfstan
dig werkende Russische boer wei
nig kansen heeft om zijn bedrijf
uit te breiden. Nog steeds dwepen
zijn regeerders met het collec
tieve stelsel.
Het gaat niet goed met de Russi
sche landbouw en veeteelt. Op
gigantische wijze vechten de
Sovjets tegen het crisisspook. Zo
wgrden grootscheepse propagan
dacampagnes opgezet om de pro
ductieslag te stimuleren. Een
schril contrast met de situatie
waarin de boeren verkeren, vor
men de imposante bouwwerken
op de agrarische tentoonstelling.
Bovenstaande foto toont de ver
siering op het paviljoen van de
Oekraine.
te plan geen handarbeid meer te ver
richten en er enkel als propagandist
of „agitator" te gaan werken.
Niettemin wendt Kroesjtsjev zich
met het propaganderen van het
nieuwe landboiiwavontuUr, dat de
hele U.S.S.R. in beroering bracht jn
de eerste plaats tot de jeugd. Daar
men voor alles een einde moest
maken aan een onhoudbare toestand
En de Russen
spotten openlijk
met het plan
Het debacle
M A de eerste uitbundige reportages
over de aankomst der pioniers,
werden de berichten over het reus
achtige ondernemen steeds zeldzamer.
Dan begon men echter andere ge
luiden te horen. Eerst kwamen de
brieven van de pioniers, die hun
families dingen schreven, die deze
verontwaardigd deden protesteren bij
de ministeries. Radio en krant namen
de klachten over en de ..Pravda"
schreef in een hoofdartikel:
„Ons* jong* mensen worden met j
duizenden in een Siberisch* winter
gestort, zonder dat zij over voldoende
kleding of onderdak beschikken. Zelfs
leidinggevende mensen ontbreken.."
De krant der communistische jeugd
schreef: „De jonge meisjes uil de
stad, die nooit een riek hebben ge-j
hanteerd. slaan op de velden, terwijl
gezonde kerels rond de haard zitten
en wodka drinken en grappen ver-1
tellen.
Onthuld werd, dat de meest* pio-
niera geen tenten hadden om in te-
wonen, dat er onvoldoend* voedsel
was en dat noodzakelijke voorwerpen j
als tandenborstels, schoenveters, naai-1
garen en schrijfpapier onvindbaar
waren in een straal van 500 kilometer.
De ontevredenheid was zo groot en|
zo algemeen, dat Kroesjtsjev zelf pools
hoogte moest gaan nemen. Sinds zijn
reis naar het Oosten is er een stilte I
gevallen en weet niemand wat er ge-1
beurt in de verre steppen, waar men
een nieuwe graanschuur wilde bou
wen. 's Avonds zingt men in de
kolchosen echter soms het lied, dat
de dichter Sergei Simernov en de
componist Bons Mokroesov maakten I
om .ionge mannen en vrouwen naar
het Oosten te lokken:
nooit in de rij behoeft te staan. Daal
de hoeveelheid levensmiddelen, die op
deze markt te koop wordt aangeboden,
in verhouding klein is, zijn de prijzen er
hoog en kunnen alleen de „begunstig
den" er van genieten.
Het paviljoen op de agrarische
tentoonstelling waar de mechani
sering en electrificering van de
landbouw wordt gedemonstreerd.
De malerij van de nieuwe i
lectieve „Molotof-boerderij'
1952 en dat in bepaalde gebieden de
melkproductie per koe en per dag
slechts twee liter bedroeg.
In hetzelfde verslag stelt Kroesjtsjev
een tekort vast aan groenten, aardap
pelen en haver, doch beweert daarte
genover. dat de graanproductie op an
der gebied in bevredigende mate is ge
stegen. Vijf maanden later moest hij
echter toegeven, dat „de hoeveelheid
graan, die in de collectieve boerderijen
achterbleef, na de leveringen aan de
staat, onvoldoende waren voor de be
woners van de boerderijen om van te
leven, terwijl het deel van de staat
ontoereikend was om de behoeften der
Sovjet-gebruikers en de stijgende be
hoeften der volksrepublieken te be
vredigen."
Kolchosenstelsel
Imponerend is dit tentoonstel
lingsgebouw zeker, doch de toe
stand op het platteland vertoont
een somberder beeld.
en de tot dusver ontgonnen gronden
ontoereikend bleken te zijn, ging men
er toe over nog woeste gebieden in
cultuur te brengen.
In deze nieuw ontdekte gebieden,
die door de nieuwe dammen in de
I Wolga, de Obi en de Irtisj worden
1 bevloeid en waar het klimaat zeer
koud of tropisch warm vaak on
draaglijk is. is men nu bezig met
alle beschikbare middelen staats
boerderijen te vestigen. Omdat men
hier niet behoeft te vechten tegen
de verouderde denkbeelden van honk
vaste boeren, hoopt men hier de
nieuwe landbouwmethodes ongestoord
te kunnen toepassen en te kunnen
arbeiden voor het algemeen welzijn
in de stijl en de geest van ware
J Radio, film, boeken, tijdschriften
I en kranten, vergaderingen, preken in
kerken, speciale lessen, alle middelen
worden gebruikt om vrijwilligers
voor deze „graanslag" te werven.
De beste arbeiders, technici en
geleerden werden naar het Oosten
gezonden en de bedoeling achter
I dit alles was: de Russische graan-
j productie van 130 millioen ton op
180 millioen ton per jaar te bren-
'gen. Volgens Kroesjtsjev hebben
j in twee maanden tijd meer dan
een half millioen Sovjet-patriot
ten uitzending naar de nieuwe
j gebieden gevraagd en werden
meer dan 80.000 ingenieurs, ge-
i leerden en landbouwkundigen naar
het beloofde land gezonden. Het
j benodigd? materieel werd aan
andere ontginningen onttrokken,
HET kolchosenstelsel (een kolchose is
een dorp of groep van dorpen»
houdt in, dat elke bewoner aan de ge
meenschap een zeker aantal arbeids-1
dagen verschuldigd is. De kolchose moet
bepaalde gedeelten van haar productie
aan de staat afstaan en reserves aan
leggen voor haar eigen behoeften.
De inkomsten van deze verkoop aan
de staat 'min de uitgaven, d:c collectief
worden gedragen) en het overschot van
productie 'indien aanwezig' worden
onder de bewoners verdeeld in verhou-
cing tot het aantal dagen dat zij voor
de gemeenschap hebben gewerkt. Daar
naast heeft elke bewoner van de kol
chose recht om voor eigen rekening een
stuk grond naast zijn woning te be
bouwen en wat kleinvee, een varken,
een geit en een koe te houden. De Dro-
ducten uit eigen bedrijf mag hij op de
markt der kolchose verkopen.
In de grote steden en in de dorpen
hebben wij verschillende van deze
markten gezien. De verkoopprijzen zijn
er vrij en de kwaliteit der goederen
'vlees, groenten en fruit» is er beter dan
in de staatswinkels. Daarom stort zich
iedereen, die over wat geld beschikt, op
deze „vrije" markt, waar men bovendien
Spotprent uit de „Krokodil" De
regering tracht de boeren de
methode van de gemechaniseerde
landbouw bij te brengen. De man
met het stuurwiel in de handen
demonstreert het tekort aan mid
delen om de scholing practisch
door te voeren.
,,Kom mijn geliefde, zo spoedig
mogelijk
Hier zijn de velden groter dan de
Hier zullen wij gelukkig zijn
Mijn geliefde, gij moet komen
Langzaam heb ik de grond leren
liefhebben
Die wij beiden zullen doen
ontwaken.
Hier leven reeds onze kameraden,
M\jn geliefde, je moet komen.
De tijd duurt lang voor een jongen,
die van je houdt
De jonge meisjes zijn hier trots en
mooi
Doch ik zie enkel jou.
Mijn geliefde, je moet komen."
(Copyright ABC-Press-Scoop)
Zaterdag.
In het slotartikel: het Rus-
sische volk wil werkelijk
1 vrede, manr gelooft 'n een
i „rechtvaardige" oorlog.
