Hebreeuws is het cement, dat
't nieuwe Israël bouwt
in de kibboets woedt de slag
om het nieuwe land
Mooi
cadeau
Gillette
Prachtige, maar valse violen
spelen in de gehele wereld
Vallende sterren
op 13 Nov.
Russische Migs schieten een
Amerik. Superfort neer
Augustinus, de man
en zijn werk
5
MAANDAG 8 NOVEMBER 1954
ZEEMAN-VERSLAGGEVER
Dat de kinderen alleen 's avonds, na
het gedane werk hun ouders terugzagen
vond hij normaal. Aan hun opvoeding en
studie ontbrak immers niets? Daar zorgde
de kibboets wel voor. Toch kon deze
jonge arbeiders wel begrüpen. dat ouders
het tijdelijk gedwongen gescheiden zijn
opgroeiende kinderen tegen de borst
stuit en soms naar een andere gemeen
schap overgaan, waar andere gewoonten
gelden. Iedereen is immers vrij te gaan
te staan waar hij wil. En bij het ouder
worden, wordt de band met de kolonies
dan ook wel eens verbroken. Het ziet er
echter wel naar uit. dat de kibboets-
nog zal blijven bestaan, aangezien
het land tezeer aangewezen is op ge
meenschappelijke arbeid.
In het Galilese heuvelland, waar de
kibboetsim welig tieren, kan men duide
lijk de nieuwe kolonies van de oudere
onderscheidén. Waar de mensen pas zijn
neergestreken en het land nog verken
nen als het ware, zijn meestal ook de
onderkomens primitief. Is eenmaal be-
•ezen dat een kibboets en zijn leden er
ortel kunnen schieten, dan nemen ook
de verblijven er vastere en dus betere
vormen aan. In vele gévallen ziet
aan de ene kant van de weg het oude
bivak liggen en aan de andere kant de
nieuwe huizen en gebouwen van dege
lijke constructie. Hier werkten de land
bouwers zich letterlijk in een betere be
huizing. De Israëliërs zijn uiteraard bijzon
der trots op hun Jonge landbouwende
stand. En als zij een vreemdeling
bloeiende kibboets willen laten zien. dan
brengen zij hem. als het even kan,
Dagania, het schoolvoorbeeld van
kolonie.
Dagania
i onzer verslaggevers)
eés niet bang. Doe gen
spreek, in welke taal dan ,ook. Zo ongeveer staat het in het beleefd
aanbevelende foldertje dat de vreemdeling, door de V.V.V -juffrouw te
Haifa in de hand wordt gedrukt. Die wenk is wel op zijn plaats. Loop
hier eens vijftig meter door een drukke winkelstraat en er passeren u,
mèt de babbelende voorbijgangers, ook vijftig talen. Deze kleine over
drijving maakt het de schrijver mogelijk even een typisch kenmerk van
het leven in deze jonge staat naar voren te halen en te accentueren. Stem
men we dus volkomen in met hetgeen het toeristenfolder zo trots aanstipt
over de veeltaligheid waar de bezoeker inderdaad volop van profi
teert dan dient er direct iets over het Hebreeuws op te volgen.
Al -
het alleen maar om de bijna+ook tot de wetenschap, dat de tot Israëliër
twee millioen bewoners van dit land-1 gepromoveerde Jood zich in geen geval
i-overgang recht te doen wedervaren. Imeer laat verjagen.
Want juist zijn zij het die. en dat bleek
elk gevoerd gesprek, zo ingeno
men zijn met hun eigen taal.
Van het klassieke Hebreeuws, de taal
der profeten, naar de moderne spreek
taal is een hele stap. In de ogen van
sommigen zelfs een hele sprong. Het
ontbreekt dit volk echter niet aan moed
De stap is gezet en de aanloop tot de
taa'sprong. die soms duizenden jaren
moet overbruggen, genomen. Verwissel
die vijftig talen gerust voor die ene
oude, of nieuwe, zo ge wilt. Dat doet men
hier immers ook. En blijkbaar met groot
Een oude Jood zei het zo: het
Hebreeuws is het cement, dat de
Joden aller landen tot Israëli#
moet maken. Er schuilt iets wor
derlyjk moois, iets zeer ontroerends
in de alom gedemonstreerde
hankelijkheid aan een oude taal,
welke nu allerwege nieuw leven
ingeblazen wordt.
Uit de mond van een reeds lang in dit
land gevestigde, tekenden we de volgen
de volzin op: „Elke dag worden er nieu
we stenen aangedragen voor het te
scheppen bouwwerk van een levende
volkstaal, een echte spreektaal, geënt op
de oude taalboom, zodat elke dag ook ons
nationale zelfbewustijn er door versterkt
wordt". En het zijn juist de kinderen,
die de nieuwe woorden ..maken". Uit die
kindermond vallen dikwijls de meest ge-
eigende woorden voor moderne begrip
pen. Ze worden dan ook dikwijls
originaliteit overgenomen. Ge zult het du»
wel laten het Hebreeuws als iets kunst
matigs, iets onnatuurlijks, aan te merken-
Iedere nieuw aangekomene haast zich
uiteraard de voertaal waar de meesten
van huis uit niet vreemd tegenover staan
eigen te maken. Dan ook pas kan hij
zich thuis en één voelen met het nieuwe
land, met de oude bodem der vaderen.
En is het niet dit wat allen die Israël
binnenkomen uiteindelijk drijft? Het 1»
als met een belofte, die in vervulling gaat
Die sterke gehechtheid aan de oude bo
dem merkt ge zelfs bij een bezoek van
een paar dagen reeds op. En dan komt ge
s het
enige, juiste woord. Dat zei ons b.v.
ook de veterinaire arts dr B Krumholtz.
En zijn thuis is nu al meer dan twintig
jaar in Rehovot, een plaats gelegen tus-
Tel-Aviv en Jeruzalem. Ge rijdt ei
tussen de zoete geur van sinaasappeltul-
toe Om er een brief af te ge-
mevrouw Krurnhpltz Egn brief
uit Marseille, waar deze veearts in op
dracht van zijn regering kortelings nog
verbleef. Daar kwam hij, tegelijk met het
- Haifa- en door hem gekeurde vlees
boord van de kustvaarder Fedala.
reisschip.
Over zijn huis had hij nog wel iets te
zeggen. „Toen ik zo'n kwart eeuw gele
den voet op Palestijnse bodem zette telde
mijn woonplaats nog maar duizend inwo
ners". Nu zijn het er reeds meer dan der
tig duizend en is Rehovot een belangrijk
cultureel- en landbouwwetenschappelijk
Eindelijk thuis
Waar de boerende Arabier nog
met ezel en prae-historische
ploeg het land bewerkt, daar
brengen de Israëlische land
bouwers zwaar landbouwge-
schut als deze moderne oogst-
machine tn stelling.
Vroeger en nu. Het is een in gesprek
ken steeds terugkerend thema. Vroeger,
nog geen halve eeuw geleden, groeide er
niets in de rotsige grond. En nu rijdt ge
door vruchtbare dalen en ziet van de top
pen neer op de welige akkers, groene
wijnvelden, rijke sinaasappelplantages te
midden van die oude landschapsstoffe
ring, de olijfgaarden. Over heel dit oude
land ligt de glans van het nieuwe. Ra-ra
hoe kan dat.
Waterbrengers
19001950: De Israëliërs brengen water
in het land- Zo zullen de toekomstige
schoolkinderen misschien lezen van de
jaartallenpagina Wel zo belangrijk als
onze de Rijn afzakkende en het land
binnenkomende Batavieren. In elk geval
begrepen de kolonisten hier, dat, wilden
zij dit „gestenigde" land in cultuur bren
gen, er eerst water aangedragen diende
te worden. De bodem kon het niet alleen
stellen met de enkele bron, die beliefde
te vloeien. En thans ziet men dan ook
overal vlug water uit de leidingsver-
sproeiers springen Bijna alle akers zijn
ingesloten door pijpleidingen, die het te-
Er loopt een linke scheut Fries stierenbloed door deze Israëlische
koeien. Dit is een van de koeienstallen die de roem uit maken van de
ndbouwkolonies in Galilea.
'kort aan regen goed moeten maken. Al
leen door deze kostbare) werkwijze ver
krijgt men een land, overvloeiende var
melk en honing. Hier en daar is het bijna
er. We zagen zulks met eigen ogen op
snelle taxi-rit door heel Gaiilea. Daar-
moet nu het zware woord kibboets
vallen. Want aan die typische landbouw
kolonies heeft het land zijn opkomst te
danken. Of beter aan de kolonisten, de
nijvere bevolking van de kibboetsim, die
de ontberingen en, in de oorlog, de ge
niet telden. Aan hen heeft de staat
ven prille als bloeiende agricultuur
te danken-
Zy vormen de ruggegraat van de
jonge natie. En van deze jonge,
landbouwende stand moet het nog
steeds komen. Er is, om het maar
weer eens afgezaagd te zeggen, iets
groots verricht rondom en in de
kibboetsim. Van hieruit ontving
een schier onbeweeglijke oosterse
wereld een injectie van bruisende
westerse energie. Geen wonder dat
de Arabier, nog in zijn feodale
kluisters geklonken, die prik
voelde.
Zwaai geschut
WAAR HU NOG met os en ezel en
prae-historische ploeg het naar water
dorstende land bewerkt, daar brengen
de Joodsé kolonisten zwaar landbouw-
geschut als combiners, bulldozers en wa
terleidingen in stelling. Met deze moderne
landbouw wapens maakten zij reeds grote
veroveringen. En we zien ze nog overal
ln actie, deze pioniers.
Eerst komen de bulldozers, die de rot
sige bodem vlijtig van stenen zuiveren
en de goede grond boven brengen en dan
steken de waterversproeiers hun koppen
omhoog. Niet veel later kunnen de com-
biners al voorrollen om de oogst binnen
te halen. Want als het land eenmaal re
gelmatig water ontvangt, is het grootste
leed geleden. Duidelijk is. dat de land
bouwers en technici hier hand in hand
gaan.
Er is een fier woord bij de kolonisten
ln omloop. Het heet „Anoebonim et ha-
are?". En het betekent: wij bouwen het
land Het verschijnsel kibboets, zo wordt
de bezoeker wel duidelijk, is iets heel
eigens. Een vergelijking met de Russische
boerengemeenschappen gaat niet goed op,
al zijn er hier en daar punten van over
eenkomst.
Vanzelfsprekend worden er aan hen.
die deze landbouwkolonies -bevolken hoge
eisen gesteld. Moet er nog op gewezen
worden, dat het niet iedereen gelukt de
communale arbeid nodige gemeen
schapszin op te brengen? Maar dat is ook
niet nodig. Er is ook ruimte voor anders
geaarde landbouwers. De gewone dorps-
gemeenscnappen, de moschab, ontbreken
heus niet. En verder kennen
meschek schitoefi. een gemeenschappelijk
bedrijf. Hier is wel communale arbeid,
maar de leden leiden er toch een zelfstan
dig leven. De moschab obdim is
zuiver coöperatief werkende arbeiders
gemeenschap. waar men zijn eigen huis
houdinkje heeft,
verkopen uiteraard gemeenschappelijk
geschieden.
In Haifa, in Tel Aviv en in Jeruzalem
spraken we jongeren, die dergelijke ko
lonies van binnen kennen en er de nodige
was er hard, dat wel. Maar stond
gemeenschap eenmaal goed op poten, dan
werd ook het leven er allengs aangena
mer Dat die jonge mensen nu niet meer
op het land arbeiden had verschillende
redenen De een noemde zich teveel indi-1
vidualist om zijn hele leven onder het
hoge Zionistische ideaal te kunnen leven j
Hij vertrok naar Tel Aviv. om er geld
te verdienen en er een eigen leven te
leiden. De andere beviel het landbouwer-1
zijn eenvoudig niet en een derde ging er'
na het vervullen van zijn militaire
dienst toch weer gaarne naar terug
Deze laatste vertelde nog iets over zijn
belevenissen in de kibboets Veel persoon
lijk bezit had hij er niet. Wat boeken,
wat snuisterijen, dat was al. Van een
klein zakgeld kon hij zich het leven bui
ten de kolonie wat veraangenamen. Daar
binnen kreeg hij alles wat hij maar no
dig had, levensmiddelen, kleren enz Op
de wekelijkse samenkomst van de kib- i
boetsraad werden verder aüe kamp
beslommeringen besproken en het be
stuursbeleid uitgestippeld.
TTET LIGT EVEN ten zuiden van
meer van Gennesareth. daar was
Jordaan uit het meer stroomt. Hier heb-
we te maken met een welvarende
boerengemeenschap. Dat is aan alles dui
delijk te zien. Aan de akkers, de aardige
huizen, de tuinen, de gebouwen, de pak
huizen en de silo's, aan alles is af te lezen
dat het deze mensen hier voor de wind
gaat.
Maar zij hebben die welvaart dan ook
op de bodem en de Arabieren moeten
bevechten. Dgania deed het eerst in 1910
van zich spreken en behoort dus tot de
oudste kolonie^
We kijken er in de veestallen en
dat die gevuld zijn met het in dit land
alom aanwezige vee van Nederlandsen
bloede. Geïmporteerd natuurlijk. Men kan
het de zwart-bonte loeiers gemakkelijk
aanzien, dat hun voorouders uit de lage
landen aan de zee stammen. Van de Friese
stallen naar het Beloofde land. geen koe
in Dagania, die er u nu nog kwaad
aankijkt
De ene kibboets brengt de andere voort-
Uit Dagania A groeide Dagania B Wordt
een kolonie te groot, dan zwermen de
mensen uit en vestigen zich elder
Bijenvolken doen dat ook wel. En met
bijenkorven hebben de kibboetsim wel
iets gemeen, wanneer we het goed zien
De bevolking van korf en kibboets kun
nen met elkaar wedijveren wat ijver aan
gaat!
Maar het pad van een kolonist gaat
niet altijd over rozen. Daar kunnen de
Daganianen, ondanks al hun welvaren,
van meepraten Nog niet zo lang gele
den brachten zij grote offers in de strijd
met het Syrische leger, dat luttele mij
len van deze grenskolonie opereert. Op
die strijd wijst ook het versgehouwen
dodenmonument En een vijandelijke
tank, die nu aan de rand van het dorp
ergens in een greppel of loopgraaf ligt
te verroesten.
Enkele meters verder trekken ploegen
voren En dit beeld bepaalt de toeschou
wer tot Jesaja's profetie: Zij zullen hun
zwaarden omsmeden tot ploegijzers
scheerapparaat.
Wat vindt U b.v. van deze Gillette
52A? Daar beleeft iedere man, élke
morgen weer plezier van. Het is
een ééndelig precisie apparaat, zware
uitvoering, in sierlijk étui: met dis
penser, bevattende 10 Blauwe Gillette
mesjea Prijs
Gillette precisie scheer apparaten verkrijgbaar van
F. 1.10 tot F. 25.-
Een „goeie morgenbegint met Gillette
Vervalser lichtte zijn klanten voor
tienduizenden dollars op
gelooft dat tientallen andere in West-
De Zwitserse politie is een vioolbou
wer op het spoor, die een fortuin maakt
door violen te maken, die zogenaamd
afkomstig zijn uit de 17e en 18e eeuw. De
instrumenten zijn zo voortreffelijk ge
bouwd. dat zelfs enkele van de grootste
experts ter wereld ze als echt hebben
beschouwd.
Een echte Stradivarius van Antonio
Stradivarius, die in 1737 overleed heeft
voor verzamelaars en experts een waar
de van ongeveer $100.000 (f 380 000).
Soortgelijke prijzen worden betaald voor
violen van andere oude Italiaanse mees
ters, zoals Giuseppe Guarneri cn de fa
milie Amati. Daarentegen leveren dc
beste moderne violen zelden meer dan
5000 dollar (f 19.000) op
De onbekende vervalser heeft volgens
de Zwitserse politie de wereldmarkt met
valse, maar prachtige violen overstroomd
en millioenen dollars geïncasseerd.
Twee Zwitserse vioolhandelaars, die
bij de verkoop der vervalsingen betrok
ken zijn, worden reeds strafrechtelijk
vervolgd.
Ongeveer 30 moderne violen, verkocht
als het werk van oude Italiaanse mees
ters, zijn in beslag genomen. De politie
Europa en de Ver. Staten door parti
culieren en verzamelaars zijn gekocht.
Het onderzoek wordt belemmerd door
het feit, dat de kopers veelal niet willen
.toegeven, dat ze voor tienduizenden dol
lars zijn opgelicht.
Met moderne wetenschappelijke metho-
•n is het vrij gemakkelijk de juiste
ouderdom van het materiaal, gebruikt bij
de bouw van de viool, vast te stellen
Niemand kan b.v. het 200 jaar oude ver
nis nabootsen dat de oude meesters ge
bruikten.
Vreedzaam naasf elkaar leven
Opnieuw ls een Amerikaans vliegtuig
door straaljagers van het Russische type
Mig beschoten, zo hebben Amerikaanse
autoriteiten verklaard. Het toestel, een
B-29 verkenningsvliegtuig, is Zondagmor
gen op het eiland Hokkaido neergestort
en verbrand. Van de twaalf inzittenden
wisten er tien zich met parachutes te
redden. Een lid van de bemanning kwam
om het leven en een ander wordt ver-
Het toestel maakte een routinevlucht
Een eerste Amerikaanse protestnota
is reeds naar Moskou gezonden. Volgens
de Amerikaanse lezirfg had het Ameri
kaanse vliegtuig geen enkele maal Ja
pans gebied verlaten. De Amerikanen
hebben niet terug geschoten. De tien
overlevenden bevinden zich thans, in uit
stekende toestand, in een ziekenhuis. Zo
als bekend hebben de Russen na de
ivtmci nidaMc een fuuuueviucnii
fotokartering Het stort.. I«5^
het Oostelijke punt van Hokkaido, het
deze deel uitmaken
JaDan SlechtsKoerillen> maar Amerika weigert de
de Knerillen i Russische aanspraken te erkennen. In
het betrokken gebied hebben reeds
die door de Russen bezet zijn. i
Het Amerikaans. Ministerie van D*-Id" tuchuncidenten plaats gehad.
Toch is het zo!
(Door prol. dr D. Naula)
De KERKVADER Augustinus behoort
niet alleen aan Rome toe, dat hem
hoog vereert en zich gaarne op hem be
roept. De leuze: Roma locuta causa
finita, om aan te duiden dat een pause
lijke uitspraak als beslissend moet wor
den beschouwd, is aan niemand minder
dan aan hem ontleend, al dekt de zin er
van zich niet met wat hij er oorspron
kelijk mee heeft bedoeld.
De Reformatie kan ln niet mindere
mate aanspraak op hem maken. In haar
wordingsgeschiedenis ls Juist van zijn ge
schriften een bevruchtende werking uit
gegaan. Het hellsinzlcht en de geloofs
houding van de grote hervormers wor
den alleen duidelijk ln het licht van hun
ontmoeting met Augustinus. Vooral Cal-
vijn heeft zich verdiept in de studie van
deze kerkvader en voor zijn opvattingen
telkens weer bij hem nauwe aansluiting
gezocht
De geschiedenis heeft trouwens meer
dan eens het bewijs geleverd, dat de
theologische inzichten van Augustinus.
neergelegd in zijn geschriften, een onge
meen stuwende en vernieuwende kracht
weten uit te oefenen-
Een bekend voorbeeld biedt de bewe
ging van het Jansenisme in de zeven
tiende eeuw. ZIJ was de uitwerking van
het boek van de Nederlander Cornelis
Jansen, eerst hoogleraar te Leuven, daar
na bisschop van Yperen, welk boek
Augustinus' genadeleer weergaf. Velen
zowel in de Zuidelijke Nederlanden a!»
Frankrijk, voelden er zich door be-
d en tot getuigen gedwongen. Het
terrein, waarop het met de grond ge
lijk gemaakte klooster van Port Royal
heeft gesatan en waar thans alleen enkele
sobere overblijfselen bij en in een ka
pelletje te zien zijn, houdt de herinne
ring er aan levendig. Misschien mee*
nog dragen de naam en het werk va»
n Blaise Pascal daartoe bij.
EN het ls niet uitsluitend op theologisch
gebied, dat er van Augustinus ver
bindingslijnen lopen naar het heden. Zijn
denkbeelden hebben ook op staatkundig
terrein Invloed uitgeoefend, met name
gedurende de middeleeuwen.
Voorts verdient vermelding Inzonder
heid hetgeen hij ten opzichte van de ge-
schiedenisphilosophie geleerd heeft. De
stof daarvoor vinden wij ln zijn beroem
de werk over de staat Gods (De clvitate
Dei). Hij heeft het niet opgesteld met de
bedoeling een bijdrage te leveren voor de
theoretische beschouwing van de ge
schiedenis.
Zijn opzet was een apologie te geven
in het Christendom, dat geacht werd
ïrantwoordelijk te zijn voor de onder
gang van de Romeinse staat. Maar met
dit al, of beter uitgedrukt Juist vanwege
deze zeer concrete opzet, werd het werk
naderhand gebruikt ten dienste van een
principiële opvatting der geschiedenis,
waarbij niet alleen met menselijke en
andere zichtbare factoren, maar ook met
het werken Gods, als oorzaak van het
gebeuren in de wereld, rekening wordt
gehouden.
In de nieuwere tijd hebben velen met
deze opvatting gebroken. Dat neemt ech
ter niet weg, dat anderen, tot heden
toe, in hun beschouwing van de geschie
denis aan Augustinus' visie getrouw ge
bleven zijn. Haar aanhangers treft men
niet alleen aan Rooms-Katholieke zij-
maar ook in kringen van 6trengge-
lovige Protestantse beoefenaren der ge
schiedenis.
Ook wanneer wij Augustinus zien los
in de denkbeelden, die hij op verschil
lend gebied heeft verkondigd, behoudt
hij een eigen betekenis. Hij vindt als
auteur lezers ver buiten de kring van
degenen, die belangstellen in de geschie
denis der ideeën.
VIS HOORT NIET ECHT
lijke
(191) We hebben de
esien, dat vissen geen
ren bezitten. Voor het horen in het
>ater zijn dit echter geen noodzake
tributen, want de geluidstril-
vorden in het water zó krach
tig voortgeleid, dat ze opgevangen
kunnen worden door de schedelbeen
deren, waardoor oorschelp en gehoor
gang achterwege kunnen blijven. De
vissen hebben ech-
tog op een an-
gewaarwording
en bleken gevoelig
2752 trillingen per
0.000
in het geheel
Het ontbr
maakt het onw
geluidstrillingr
de geluidstrillingt
werkelijke horen is.
tegenover dat deze
luidstrillingen in gel
bij een vis ook op e
houw is het daaraan
iet gelijk.
i ton het slakkenhuis
ar schijn lijk dat een vis
inderdaad als geluid
dat hij zou kunnen
zojuist genoemde or-
i hij ons immers
Inden,
uit het ontbreken
niet mogen concluderen dat
ttiet hoort, maar wél, dat het
schijnlijk is dat hij dit doet.
Inmiddels staat het vast da.
nrn waarnemen (en waarhij du<
beschouwing blijft of zij deze
gen als geluid hóren, of als t,
ondanks het feit dal het gehele ge
hoororgaan was uitgevallen. En bij de
ombervis bleek de afwezigheid van
het gehele gehoororgaan zelfs geen
enkel verschil te maken, want dit dier
kon de voor hem bestemde trillingen
inwendig gehoororgaan! (Frik feit ons
sterkt in de overtuiging dat vissen
niet werkelijk kunnen horen.
Uil het voorgaande menen we dus
te mogen concluderen dat vissen de
geluidstriUingen „voelen". Maar be
daar,
heb-
ndruk verboden).
Deze maand kunnen de belangstellenden
voor de sterrenhemel weer vallende s
ren tegemoet zaen. Op 13 November
moet de aarde de baan van de komeet
van Encke kruisen.
De Tauriden is een meteoorzwerm die
de baan van deze komeet volgt. De ko
meet zelf zullen wij niet zien, maar wel
de vallende sterren van de Tauriden.
Het zal niet zulk een rijke zwerm zijn,
maar voor de belangstellenden in het ge
beuren aan onze sterrenhemel is
zwerm van de Tauriden een verschijnsel
dat zij kunnen volgen. Zij doen er
goed aan om op 13 November, en nog wat
dagen daarna, het sterrenbeeld van d
Stier in het oog te houden.
W ereldconf erentie
over atoomenergie
Gebruik voor vredelievende
doeleinden
Zeven landen hebben de Verenigde Na
ties een resolutie vodrgelegd, die een op
roep behelst voor een wereldconferentie
over het gebruik van kernenergie voor
vredelievende doeleinden, aldus Reuter.
Het is de bedoeling dat er onder aus
piciën van de Verenigde Naties een or
ganisatie in het leven wordt geroepen,
die zich bezich zal houden met het ge
bruiken van de kernenergie ten bate var
de mensheid.
In Augustus van het volgende jaar zou
er een internationale conferentie over da'
onderwerp moeten worden gehouden. Di
landen die de resolutie hebben ingediend
zijn Australië, België. Canada. Frankrijk.
Zuid-Afrika. Groot-Brittannië en de Ver
enigde Staten. Dit zijn landen die alle eer
belangrijke positie ihnemen op het ge
bied van de kernenergie, omdat zij de be
schikking hebben over voorraden ura
niumerts.
In de resolutie staat dat alle landen
die lid zijn van de Verenigde Naties
de daarmee samenwerkende organisati
aan de conferentie en de organisatie
zouden kunnen deelnemen. Als voorbeeld
werd de internationale post-unle gene
Het eerstvolgend examen voor
delskennis voor de groothandel word op
L Dcc afgenomen In K. on W. te Utrecht.
Inlichtingen: secretariaat Jan van Nas-
saustraat 85. Den Haag.
gebleven ook nadat hij was bekeerd. Na
zijn doop heeft hü gejubeld maar tegelijk
niet opgehouden te worstelen mei
vraagstukken, waarvoor het Christelijk
geloof hem plaatste. Met de zaak van dat
geloof heeft hij ernst gemaakt en zich
als mens waarlijk geheel gegeven, met
terzijdezetting van eigen voordeel en met
toewijding van alle talenten aan de zaak
der kerk. die hij voortaan mocht dienen.
Dat echt-menselijke in Augustinus
dwingt altijd weer eerbied af en
maakt hem voor alle tijden tot zulk
een aantrekkelijke figuur. Ook wie
vreemd staan tegenover zijn geloofs
ervaring, zoeken toch vaak gaarne
de ontmoeting met hem. Deze ont
moeting verrijkt en heft op.
kunnen betekenen en nog altijd betekent?
Waar schuilt het geheim van zijn wljd-
reikende invloed?
Het spreekt vanzelf, dat de verklaring
hier. zo min als in andere gevallen van
buitengewone beïnvloeding, vooral in
uiterlijke factoren moet gezocht worden.
Augustinus heeft in zijn eigen tijd nooit
een bepaalde machtspositie ingenomen.
Wij kunnen niet zeggen, dat hij tijdens
zijn leven er nooit naar verlangd heeft.
Er is een periode geweest waarin hij
naar aanzien en roem heeft gestreefd.
Maar niets daarvan valt meer te ontdek
ken gedurende de jaren toen zijn woord
in de kerk metterdaad gezag begon te
krijgen. Hij heeft het niet verder ge
bracht dan tot bisschop van Hippo Regius,
een stadje aan de Noordafrikaanse kust.
Hij had in die provincie talrijke bisschop
pen naast zich, want vrijwel ieder stadje
bezat er zijn eigen bisschop. En voorzo
ver men onder hen van onderscheid kon
spreken, was niet hij, maar de bisschop
van Carthago de eerste.
Ook wat geleerdheid betreft, kan men
niet zeggen dat Augustinus al zijn tijd
genoten heeft overtroffen. Ongetwijfeld
telde hij, onder de mannen van weten
schap, tot de figuren van de eerste rang.
Maar hetzelfde gold eveneens van ande
ren. Iemand als Hieronymus, die een Bij
belvertaling in het Latijn tot stand bracht,
was in geleerdheid Augustinus meerdere.
En in de oostelijke helft van het Romein
se wereldrijk leefde een Theodorus van
Mopsuestia, die wat bekwaamheid aan
gaat voor het minst met Augustinus op
één lijn verdient gesteld te worden.
Toch hebben niet die anderen op tijd
genoten en nageslacht zulk een over
heersende invloed uitgeoefend, als wij
ten opzichte van Augustinus konden
vaststellen. De pausen van Rome maken
er geen uitzondering op, al onderschatten
wij niet de invloed van een paus al»
Leo de Grote, een jongere tijdgenoot,
wiens bloei eerst volgde na Augustinua'
dood.
zichzelf, moeten wij de verklaring van
Augustinus' invloed zoeken. Wij zullen
daartoe echter vooral op drie trekken
moeten letten, waarin de grootheid van
deze kerkvader te voorschijn is getreden.
Augustinus was een voortreffelijk
Chr.stusdenker. Zo heeft hij van de ge
loofsinhoud, die de kerk in de vooraf
gaande eeuwen, door zware worstelingen
heen. in zich had opgenomen en ver
werkt, een samenvatting kunnen geven,
waarin alle elementen van die inhoud
tot hun recht kwamen.
Daarbij was hij een overtuigd en diep-
levend Christen. Hij bleef niet aan da
oppervlakte hangen en weigerde een na
prater te zijn. Alles wat hij beleed te ge
loven, is eerst, om zo te zeggen door zijn
ziel heengegaan; en van alle problemen,
waarvoor hij kwam te staan, heeft hij
zich ernstig rekenschap gegeven.
In niets komt dat zo duidelijk uit als
ten aanzien van de leer van zonde en
genade. Zelf heeft hij zich leren kennen
als een verloren zondaar voor God, ellen
dig en onrustig. Zelf heeft hij ook leren
proeven de neerbuigende genade van God,
die hem verlosta en hem leven en vrede
toebracht.
Aan die wondere ervaringen, waarvan
hij zelf alle* verteld heeft, hebben late-
ren steeds weer zich gesterkt en daaruit
troost en bemoediging geput.
Eindelijk mogen wij constateren, dat
hij een door en door echt en eerlijk mens
is geweest. Hij heeft zich niet anders,
in leder geval niet beter, voorgedaan dan
hij was. Dcza menselijkheid is hem bij-
