Hongerige Adelborsten en
vierhonderd tompoucen
Nederlandse rally-rijders kwamen bijeen
in feestend en herdenkend Bayeux
Terugtocht aanvaard bij het monument
der bevrijders
„Opleiding tot -heer" duurt drie jaar
MAANDAG 20 SEPTEMBER 1954
Langs de route der bevrijders (Ill)
(Van onze speciale verslaggever)
Het postkantoor in Bayeux gaat om zeven uur in de avond hermetisch
dicht en dat betekent onder andere, dat interlocale telefoongesprekken nog
wel, maar internationale gesprekken nauwelijks mogelijk zijn. Dat is dan
ook de reden, dat u nu pas iels over het verloop van de Dinsdag gestarte
„Internationale Fakkelrallye Bayeux-Eindhoven" leest, terwijl het in de
bedoeling had gelegen, u over dit evenement op autosportgebied al eerdei
wat resultaten te vertellen. Enfin de kwestie was nu eenmaal zo en toen
wij Dinsdagavond om twee over zeven ja, ze zijn er meedogenloos!
moesten opgeven, nog enig langdurig contact met de redactie te hebben,
tn het moede hoofd in Hotel de Luxembourg in Bayeux neerlegden, deden
wij dat in een feestend en herdenkend stadje en ook: na een nacht en een
dag van autorijden, 700 kilometers lang, en met het vooruitzicht, Woens
dagochtend te moeten beginnen aan 1400 nieuwe kilometers.
op hun tijd achter ook een strafpunt
voor elke seconde by iedere constatering!
Weer anderen wisten de moeilijkste puzz
les op te lossen en sommige geluksvogels
reden per ongeluk de controle binnen,
die wij nu net allemaal vergeefs gezocnt
hadden
'De Fakkelrallye is voorbij de auto's
staan weer op stal en de deelnemers sla
pen eens lekker uit. De contrólevlaggen
worden opgerold, de stempelkussens op
geborgen. En volgend jaar waar
schijnlijk op een andere datum en ho-
penljjk met meer deelnemers!
Het laatste wat wjj u berichtten, was
it we in de nacht over de Belgisch:
wegen snelden dat was, hoe lang ge
leden alweer, Dinsdagnacht, toen wy be
gonnen aan de eerste tientallen va;
2100 kilometers, die wij deze dager
legden. De knal-oranje DKW met
witte nummers bij autorijders bekend
van de beste Nederlandse prestatie in de
Monte Carlo Rallye van dit jaar, van
sportwagenraces op Zandvoort en andere
autosportgelegenheden had er ken
nelijk plezier in. Met een diepe zoem
toon bewoog het motortje ons voort, met
heel wat rallye-comfort omringde ons
het interieur van verstelbare stoelen, in
strumenten, chronometers, hoofdsteun en
kaartentafeltje, riemen, die ons bij veel
en snel bochtenwerk in de stoelen ge
bonden hielden, enfin, met heel die uit
monstering die vele jongere enthousias
ten met jalousie door de raampjes doen
kijken, de hand als een dakje boven de
ogen.
Zo lazen we kaart en reden we het
kleine, dappere wagentje, Pim Greeve
'k, twee jongemannen met enthousias-
voor deze sport. Tilburg. Turnhout,
Nivelles, Mons, Valenciennes. Douai, Ar-
Amiens, Dieppe, Rouen, Deauville
dat was in grote lijnen (over een afstand
'j.v. Mons naar Valenciennes, hemels
breed een 34 kilometer, deden wij in dc
rallye heel wat langer, over moeilijk te
vinden en te rijden binnenwegen) onze
route en de sport van het geheel had ons
zo te pakken, dat het Dieppe moest wor
den, dat ons confronteerde met de ern
stiger achtergrond van deze rit. Een
pauze van twee uur bracht me in Dieppe
aan het niet zo riante strand op de
boulevard stond ik in een miezerig zilt
regentje wat te kijken'naar de rotskust,
naar de verwoeste huizen, naar het land
schap en de mensen. Toen begreep ik
iets van de moed van de geallieerden,
die hier de commando-raid uitvoerden,
die de invasie vooraf ging. Een troepje
mannen ging hier aan wal in een door
vijanden bezet land en later, aan de
kust van Normandië, landde het leger
van jonge, sterke mannen op het zwaar-
verdedigde strand, onder vijandelijk vuur
en een onzeker lot tegemoet. Zij vochten
zich een weg door Frankrijk en België
naar ons land, waarvan het Zuiden op lb
September 1344 bevrijd werd. Om dit te
herdenken, rijden wij de rallye. om dit
te herdenken is Bayeux feestelijk ver
licht en is bevolking en gasten geal
lieerden, Nederlanders in plechtige
samenkomsten bijeen.
Beset
In het ongeschonden Bayeux prach
tig oud stadje in een mooie omgeving
is dit besef nog sterker. De uniformen,
die men er nu zag, waren die van de
mannen van de Philips Harmonie vre
dige boodschappers van een bevrijd en
dankbaar volk. Zij bliezen met hun vro
lijke muziek heel wat narigheid weg,
zij zorgden ook in de straten voor een
aperte noot in dit samenstel van feest
en herdenking.
En om dit besef dit: „waarvoor wjj
die rallye reden" nog sterker te ma
ken, startten we met de 35 wagens Don
derdagmorgen om elf uur op de Rua
d'Eindhoven, bij het eenvoudige monu
ment. Natuurlijk, een mooie rallye en
een stevig brok autotoerlsme, maar wij
zijn er zeker van,, dat deze factoren heb
ben meegewerkt aan soortgelijke gedach
ten bij alle deelnemers.
U wilt natuurlijk van alles weten over
die rallye. Natuurlijk, iemand, die voor
het eerst met een raket naar de maan
wordt geschoten en bij thuiskomst al
leen weet te vertellen, dat het hard ging,
stelt de thuisblijvers teleur om nu
maar eens een citaat van een onzer hu
moristische schrijvers te gebruiken. Ach,
eigenlijk de gehele spanning van het ge
heel lag besloten in het ingewikkelde
systeem, waarmee gepuzzeld en gereden
moest worden. De Michelinkaarten heb
ben naest de wegen getalletjes staar.,
die de kilometerafstanden van die wegen
aangeven, telkens begrensd door een
rood balletje. We moesten van balletje
tot balletje rijden, en aan de hand van
opgegeven getallen, zelf onze weg op
deze wjjze zoeken.
Zo snelden we door de nacht wjj in
de oranje DKW, voor ons en achter ons
anderen, in andere wagens. zo reden
we overdag, als de koplampen, berm- en
mistlampen, spotlights en toortsen opge
borgen waren, een gezelschap van vrien
den in auto's. Dan weer nam de chauf
feur de kaart ter hand en ging de kaart
lezer eens een paar uurtjes sturen, dan
weer haalden ze samen, aan de rand van
een vallei, langs de kant van een weg
getje in de heuvels van Noord Frankrijk,
een frisse neus in de prille ochtend. De
rallye was niet makkelijk. Vernuft en
overleg waren onontbeerlijk en wy u
voelt het verband natuurlijk al heb
ben het er niet slecht afgebracht. In de
krant van Maandag vertellen we u daar
hopenljjk meer over en dan is er ook de
uitslag, die gelegenheid geeft, op de
„strapatsen" van de andere rijders eens
uitvoeriger in te gaan. Wie wint de bc-
vrijdingsfakkel, een zilveren toorts op
een fraai voetstuk? Wie de journalisten-
prijs en wie de andere prijzen? Het is nu
nog niet te zeggen, want velen van ons
misten een paar controles (en dat kost
je 60 strafpunten per stuk!) of raakten
Ned. oefensmaldeel vier dagen
in Brest
Het Nederlandse oefensmaldeel 5. waar
van o.a. de Karei Doorman deel uitmaakt,
is Zaterdag aangekomen in Brest aa
Franse kust. Het zal daar ver dagen blij-
Te lang
Het is een hele ruk, 2100 kilometers in
twee etmalen gecomprimeerd, met daar
tussen één nacht slaaphet is voor rij
der. kaartlezer en auto een hele ruk.
Dinsdagavond tot Woensdagmiddag. Don
derdagmorgen tot Vrijdagavond! Is zo'n
rallye nu niet wat te lang? Vraag het aan
de uitvallers en de moedeloze opgevers
I en het is ja, vraag het aan de winnaar en
Op dit moment, nu ik dit s-hrijf, heb ik
zojuist de laatste kilometer van de 2100
afgelegd en ik moet zeggen: het is een
heje ruk, vooral, omdat noch rijder noch
kaartlezer tijdens het rijden ook maar 'n
uurtje slaap kunnen genieten.
De Fakkelrallye zal zich moeten ont
wikkelen. Een zuivere toertocht als her
denking van de bevrijding en als symbool
van de fakkel der vrijheid, die van Ba
yeux tot Eindhoven van hand tot hand
ging, of een meer autosportief evene
ment met b.v. klassementsproeven, spe
ciale etappes, zoals nu bij Clervaux, resp.
op de Maastrichtse Cauberg werden ge
houden. In het eerste geval moesten wij
in een 124 km lang. afgepaald traject een
bijzondere, met haarspeldbochten en
bergwegen gelardeerde route rijden, in
het tweede geval moest een ieder de
Cauberg bestijgen „tegen het horloge", d.
w.z. aan d ehand van de chronometer.
Beide tests stellen eisen aan de bestuur
der, meer dan aan de kaartlezer, en dat
is een goed teken. Laat de Fakkelrallye
niet verzanden in een gezelschapspelletje
met Michelin landkaarten, is de vraag,
die vele habitué's stellen. Laat ons stevig
autorijden, geeft ons daarin onze span
ning.
In twee etappes, één heen en één terug,
zijn wij langs de route der bevrijders
getrokken en vanmiddag krijgen wij onze
prijzen. U hoort er nog van en ook
„waarom meneer A. meer strafpunten
had dan meneer B., die toch óók een
stuk van de route had moeten afschrij
ven. Tot zolang zult U nog geduld moeten
hebben met dit onzakelijke verslag.
Het Haagse Huis van Bewaring aan de Casuariestraat lijkt wel een
pension; waar de gasten vrij in- en uit kunnen lopen. Gistermiddag
kozen weer twee gevangenen de weg der vrijheid. Nadat zij een spijl
voor een keukenraam hadden weggezaagd, wandelden zij rustig over
de binnenplaats en klommen daarna over de muur. De stippellijn op de
foto geeft de gebruikelijke route aan, wanneer gedetineerden genoeg
van hun „vrijwillig logies" hebben
Als voorzitter van het huldigingscomité overhandigde onze hoofd
redacteur dr E. Diemer de jubileumbundel aan de heer C. Rijnsdorp
rechts).
Huldiging van Rijnsdorp
„Schipper naast God op sleep
der Chr. literatuur"
Tijdens diner werd nieuwe bundel essays
aangeboden
(Van onze Kunstredacteur)
HET WAS ZATERDAG feest in Rotterdam, feest om een schrijvers-
jubileum. Cornelis Rijnsdorp vierde zijn zestigste verjaardag temidden
van vrienden en bewonderaars. Het gelukwenstelegram van minister Cais
en de aanwezigheid van het Tweede Kamerlid dr J. Schouten en het Rot
terdamse gemeenteraadslid J. Wilschut waren de bewijzen voor Rijnsdorps
populariteit in regerings- en politieke kringen. En zo is er eindelijk eens
de schijnwerper gericht op deze stille figuur in den lande.
Van overbelichting Is gelukkig geen
sprake geweest. De betekenis van Rijns
dorp is in het juiste licht gesteld door
vele spi ekers. ,,Op de kleine sleep van de
Christelijke literatuur was jij steeds
schipper naast God. Nimmer vergat je in
de top de lichten aan te hebben die naar
de hemel wezen", zei de dichteres Lidy
WILLEMSOORD 100 JAAR
(Van onze §-redacteur)
Vrijdagmiddag om twaalf uur storten zich in „het zaaltje" van het Ko
ninklijk Instituut voor de Marine in Willemsoord ruim driehonderd toe
komstige marine officieren over vierhonderd tompoucen en verorberen die
lekkernij in een ommezien. Het is een vreemd gezicht, die „jonkers", die
wij in de grote steden alleen maar kennen met hun zwierende ponjaards,
rode kragen en witte handschoenen, onbeheerst te zien rennen over het
parket van het vertrek, bang, dat zij bij de wekelijkse uitdeling, te laat
zullen zijn. Het bewijst evenwel, dat „de opleiding tot heer" zoals men de
adelborsten training in Willemsoord zo graag noemt, met gevoel voox
menselijkheid en jeugd wordt ondernomen.
Honderd jaar is die adelborsten oplei
ding op 14 October as. in Den Helder ge
vestigd. Zoals wij reeds schreven, gaat
men er op die datum en de dagen, die er
op volgen, feestvieren.
Honderden marineofficieren zijn in de
loop van die eeuw uit dit „gesticht" ge
komen. Zij hebben de bruggen van onze
schepen en de bureaux der marine in Ne
derland en elders in de wereld, bevolkt
,'aren allen hoogst bekwame mensen;
aren zelfs zeer moedige mannen on
der hen en zij staan bekend als de beste
gastheren van de wereld.
Dat alles leren zij hier. Van het ogen
blik, dat de eerste jaars, zó van de H.B.S.
of het Gymnasium vandaan, hun entree
in het instituut maken, zijn, op het aan
kweken van al die eigenschappen (men
onderscheidt er niet minder dan hon
derd). alle dagen en uren gericht.
Zee-provincies
t is vandaag de dag juist de „baar-
tijd" der eerste jaars. In hun battle-dres-
de witte pet model op het hoofd, lo
ll zij door de gangen van het instituut
zij nemen de hoeken prachtig scherp,
•t de pink op de naad van de broek,
t is hun niet geraden een blik te wer-
n in de richting van de zetels der oude-
jaars en zij ondergaan, plichtsgetrouw
eerste der honderd eisen de peni
tenties van het jong zijn tussen deze oude
Zij komen, zo vertelde ons de Kapitein'
,-r zee H. A. W. Goossens, commandant
an het Instituut, uit alle lagen der be
volking. maar helaas nog niet uit alle
provincies van het vaderland. Noord-Hol
land en Zuid-Holland zijn het sterkst
vertegenwoordigde Friesland en Gronin
gen het slechtst. Omdat er zo weinig ge-
eest zijn. kan de vloot best eens weer
;n Friese admiraal gebruiken!
De jongemannen, die de poort van het
Instituut passeren, lezen daar de woor^
den: „Kennis is macht, maar karakter is
er". Dat is een goede, oude marineleus
al worden de toekomstige zee-officie
ren, de marine-technici, de administra
teurs en de mariniers, die hier allen op
geleid worden, dan ook „volgepompt met
theorie", zoals hun commandant het ons
Aroma in Willemsoord
Op het Kon. Instituut voor de
Marine in Willemsoord zijn ge
durende enige tijd Marva offi
cieren in opleiding geweest. Zij
waren aspirant officieren, die
werden aangeduid met de titel
vertelde, hoofdzaak blijft toch hun ka
raktervorming. Daartoe zijn ze hier om
ringd met traditie. De roemrijke wapen
feiten der vloot hebben ze steeds vóór
zich: de mast van het schip van Van
Speyk staat voor het gebouw, bronzen
plaquettes en tegeltableaux herinneren
aan. voor de marine belangrijke data en
portretten van vroegere commandanten
van het instituut steren de wanden van
de trap. Daar hangt ook de eerste Neder
landse vlag. die, na de bevrijdingsir.vasie, j
op het Europese vasteland gehesen werd.
Dat geschiedde in Sicilië!
Discipline
Naast de traditie is er het heden, dat
van de marineman nog zoveel meer vraagt
dan vroeger. Hoe eenvoudig het milieu
ook is, waaruit de „jonker" kwam, als hij
na drie jaar officier wordt en zich voor
tien jaar aan de marine verbindt, moet
hij niet slechts een schip over de Oceaan
kunnen brengen, maar hij dient ook met
vlootvoogden van andere naties een
maal gesprek te kunnen voeren.
Al die dingen vragen in de eerste plaats
zelfdiscipline. Vandaar, dat zo pijnlijk de
hand gehouden wordt aan de eenvoudige
dingen, die toch zo moeilijk kunnen zijn,
als het sjorren van de kooien. Dat zijn de
hangmatten, waarin de jonkers de nacht
doorbrengen en die zij des ochtends, bin
nen een tijdsverloop van een half uur
model geknoopt en opgerold moeten heb
ben hangen.
Kolonel Goossens meent, dat de jeugd
van tegenwoordig weinig idealen
heeft. Wellicht heeft het verlies vai
veel waarden, die een vroegere generatie
zo hoog schatte, haar zo gemaakt. Toch,
al is Nederland geen koloniale mogend
heid meer, het bleef een zeevarende
tie. Om onze koopvaardij te beschermen,
die onze levensader is, blijft een sterke
vloot nodig. En op die vloot bekwame of
ficieren!
van Eysselsteijn tot de jubilaris tijdens
het diner in Hotel Atlanta. En daarmee
was eigenlijk alles gezegd wat over Rijns
dorp gezegd kan worden.
Maar laten we bij de feiten van deze
huldiging blijven. Om half vijf waren
velen naar Hotel Atlanta gekomen om
tijdens een receptie Rijnsdorp geluk te
wensen. En niet alleen hem. maar ook
zijn familieleden: zijn vrouw, zijn twee
dochters en zijn zoon Jan. Van alle kan
ten van ons land waren literatoren en
boekenvrienden, oude en jonge vrienden
die allen nog steeds onder schipper Rijns
dorp varen op de sleep van de Chr. lite
ratuur. En zij doen dat graag. Van het
Ministerie van O., K. en W. waren aan
wezig de heren H. Michael, chef afd. To
neel en Letteren, en J. C. Schulled, chef
afd. Film.
De eigenlijke huldiging vond plaats tij
dens het diner, da{ de familie Rijnsdorp
na de receptie werd aangeboden in de
daktuinzaal. Als tafelpraeses fungeerde
de schrijver D. v. d. Stoep, die voor de
huldigingsrede het woord gaf aan de voor
zitter van het werkcomité, dr E Diemer.
„Het bereiken van de 60-jarige leeftijd",
aldus spr., „!s voor Rijnsdorp geen afslui
ting of neergang, maar een voortgang en
een voorgaan voor hen, die hem als leider
erkennen. Het leven van de Christen kent
trouwens geen neergang, alleen maar een
gang naar boven, een gang van Konings
kinderen", Dr Diemer wees verder op de
grote veelzijdigheid van Rijnsdorp en op
het feit. dat hij zich nu voortaan geheel
aan de literatuur en de cultuurpaedagogie
kan wijden. „Rijnsdorp kan nu, zonder de
Kon. familie bij paardenfestijn
in Haagse Westbroekpark
Paratyphus in Katwijk
nu 225 gevallen
Elk gezin heelt een formulier
ingevuld
Het aantal gevallen van paratyphus
heeft geen uitbreiding ondergaan in Kat
wijk aan den Rijn. Nieuwe gevallen in
de besmette plaatsen Katwijk aan Zee,
Noordwijk, Valkenburg, Leiden, Rijnsburg
en Noordwijkerhout hebben het totaal pa
tiënten de laatste dagen echter doen
sbijgen tot 225. Nieuwe gevallen als ge
volg van eerste besmetting worden niet
verwacht. Verscheidene zieken zijn al
weer aan de beterende hand. In Katwijk
zijn 171 mensen ziek. Er is nog geen en
kel geval van besmetting van persoon
op persoon voorgekomen.
Zaterdag zijn in KatwJjik aan den Rijn
huis aan huis formulieren afgegeven,
waarop de bewoners konden invullen,
wanneer zij paling hadden gegeten en of
zich daarna ook ziekteverschijnselen
hadden geopenbaard.
Op de formulieren werd ook de vraag
gesteld of er ziekteverschijnselen waren
opgetreden zonder dat men paling had
gegeten. Verder of men paling had ge
kocht op het feestterrein aan de Noord-
wijkerweg of in een bepaalde winkel aan
de Rijnstraat, van het korte dikke
vrouwtje en de lange mijnheer. „Hebben
zich in uw gezin tussen 2 September en
9 September lichte ziekteverschijnselen
voorgedaan?", zo luidde één van de vra
gen. Hoofdpijn? En bij hoeveel personen?
Misselijk? Braken? Buikkrampen? Diar-
rhee? Neusbloeding?
Vanmorgen was al een groot aantal in
gevulde formulieren bij de doktoren
Bergman en Hueting ingeleverd.
Gasversiikking ie IJmuiden
door te zware gasslang
De echtgenote van de heer E. F. L. te
IJmuiden, die tengevolge van gasverstik-
king in zijn woning om het leven is ge
komen, verkeert thans buiten levensge
vaar. Het ongeluk is gebeurd, doordat een
te zware gasslang van de leiding is ge
sprongen en men verzuimd had het muur
kraantje af te sluiten. Hierdoor stroomde
de gehele bovenverdieping, waar het
echtpaar sliep, vol gas.
Vol belangstelling volgde H.M. de Koningin Zaterdagmiddag de ver
richtingen van de ruiters tijdens het Nationaal Concours Hippique, dat
in het Westbroekpark te Den Haag werd gehouden. Een aardige foto
bij de koninklijke tent.
(Van een onzer verslaggevers)
In het Westbroekpark had de Zuidhol
landse Jachtvereniging Zaterdag een Con-
Hippique georganiseerd, dat mede
door de komst van H M. de Koningin, en
de twee oudste prinsessen Beatrix en Ire
ne veel belangstelling trok. Ook prinses
Armgard, de moeder van de Prins, woon
de de middag bij. Dit nationale concours,
dat het laatste was van het seizoen, be
stond uit een jachtspringconcours, een
concours voor harddravers in training, een
samengestelde wedstrijd voor de jeugd,
waaraan de beide prinsessen deelnamen
en een groot springconcours met barrage.
Het parcours, dat erg glad bleek, was
zevenhonderd meter lang en telde voor
het jachtspringconcours veertien hinder
nissen. Winnaar was hier luitenant ter
zee H. Scheeren met Valseuse van stal
Soestdijk, in een tijd van 61 4 sec Twee
de werd majoor mr W. M. van Zinnicq
Bergmann met Rodeo; zyn tijd was 63.2
sec. De derde prijs ging naar de heer W.
G. Hendrikx, tijd: 63.3 sec. Vervolgens kon
men genieten van een concours voor hard.
dravers in training. Deze paarden warer
aangespannen voor sulkey's (twee-wieli-
ge baanwagentjes) en werden beoordeeld
naar bouw, temperament en wijze van
gaan. Ook lette men op het netste geheel.
De beker ging tenslotte naar mej. Fokker
met P. Louis deux. Tweede en derde
den resp. mej. Nelly Wagenaar met Nico
Maire en mej. E. R. Veenstra met Queri-
do I. Een aardig intermezzo waren de
paarden van de gebr. Van der Touw, Yan-
ko en Hedney, die een prachtig staaltje
van dressuurkunst lieten zien. dat vele
handen op elkaar bracht. Daarna volgde
de samengestelde wedstrijd voor de jeugd.
Deze bestond uit een dressuurproef en
een springconcours. Er waren negen deel
nemers. Winnares en eigenaresse van de
jeugdwisselbeker werd H K.H. prinses
Irene, die in het geheel 180 48 punten had
behaald met haar paard Koralle. J. Post
Prins nodigde para's
naar Den Haag
Prins Bernhard heeft Zaterdag
tijdens een tea in hef Abbemuseum
te Eindhoven de harten veroverd
van de mannen der 101-ste Air
borne-division. Hij praatte onge
dwongen met velen der .Screaming
Eagles", die allen aan hem werden
voorgesteld. Nadat hij met het
stadsbestuur van Bayeux op een
plaatje was vereeuwigd, kroop de
lachende Prins nog eens op de hur
ken tussen de paratroopers, die een
grote groepsfoto als aandenken
aan hun bezoek unlden hebben.
Onder dit ceremonieel nodigde de
Prins alle Amerikanen en hun
vrouwen uit, om de opening van
de Staten-Generaal in Den Haag
te komen bijwonen, „Ik zal zorgen,
dat u goede plaatsen krijgt", zo
luidde zijn vorstelijke belofte.
zorgen van een maatschappelijke functie,
orde op zaken gaan stellen in de proble
matiek van de Chr. cultuur". Ten slotte
overhandigde dr Diemer de jubilaris de
eerste in leer gebonden uitgave van „Op
zoek naar het geheim", een bundel essays
van Rijnsdorp, waarvan de uitgave moge
lijk gemaakt is door vele vrienden.
Zo tussen de gangen van het diner door
voerden nog vele sprekers het woord. De
schrijver P. J. Risseeuw haalde oude her
inneringen op. veelal geput uit de ruim
300 brieven die hij in de loop der jaren
van Rijnsdorp had ontvangen. „Hartelijk
dank voor wat je 6teeds voor het kinder
boek deed, dat nog steeds antichambreert
in de literatuur", was de hulde van de
bekende kinderboekenschrijver W. G. v. d.
Hulst. Al had dr J. Schouten geen zinne
lijk waarneembaar contact meer met de
jubilaris, toch was er sinds de periode van
de jongelingsvereniging steeds het con
tact gebleven door het werk. „Tot eigen
onderrichting en nut heb ik laatst nog eens
„Koningskinderen" gelezen", aldus het
Tweede Kamerlid. Nadat Lidy van Eyssel
steijn het jeugdvers „Van dek" van Rijns-
dorp had gezegd, droegen de voordrachts
kunstenaars Henriette Daams en F. C. v.
Dorp fragmenten uit het werk van de
Jubilaris voor. Voor alles wat Rijnsdorp
gedaan had voor zijn mede-auteurs dankte
de dichter Koos van Doorne en de schil
der-schrijver-boekverzorger Henk Krijger
6prak dankwoorden namens de redactie
van Ontmoeting. Enkele persoonlijke
vrienden en de rector van de Chr. Acade
mie voor Lich Opv., de heer C. C. F. Gor
dijn, voerden nog het woord. In zijn ern
stig dankwoord wees de jubilaris er op,
dat hij deze huldiging zag als een symp
toom. dat het culturele besef meer en
meer in de Prot. Chr. kring gaat door
dringen.
Operatie schaakmat
Hoofdprijs door geleende
kwartjes
In de bliksemloterij Operatie schaak
mat ten bate van het grote schaaktour-
nooi te Amsterdam zijn in totaal 520.936
loten verkocht, wat een bruto opbrengst
van 130.000 betekent. De hoofdprijs van
ƒ15.000, bestaande uit naar keuze een
huis, een veestapel, een complete be-
drijfsinstallatie of een reis om de wereld,
viel in Goes. De winnaar had Zaterdag
twee lootjes gekocht zonder dat hij geld
in zijn zak had. Zyn collega-lasser schoot
de twee kwartjes voor, zodat de heer
v. d. Linden de hoofdprijs won zonder
dat hij een cent uitgaf. De heer v. d. Lin
den. die het nieuws door de radio hoorde,
heeft zijn keus nog niet bepaald.
werd tweede met Regenboog met 175.90
punten. Drie was mej L. Vorstman die
167 37 punten bijeenhaalde. en vierde werd
H K.H prinses Beatrix me; 160 35 pun
ten. Aanvankelijk was H K.H gedisquali-
ficeerd, omdat zij het parcours niet over
maar langs de eindstreep had verlaten.
Zij was evenwel op een verkeerde inlich
ting afgegaan, zodat de fout niet bij haar
lag cn de disqualificatie werd opgeheven.
De winnares van verleden jaar Mady Kos
ter kon het ditmaal met haar paard Axel
niet verder brengen dan de zevende
plaats. De middag werd besloten met een
springconcours met barrage, d.w.z., dat de
ruiters, die het parcours foutloos sprin
gen, nog éénmaal moeten rijden, waarbij
de hindernissen worden verhoogd. In de
barrage kwamen vier paarden. Romani-
chel, bereden door de heer J. Rijks Jzn.,
legde het parcours tweemaal foutloos af
in 38.4 sec., en werd daardoor overtuigend
aar De tweede prijs was voor W. G.
Hendrickx met Byou. vier fouten in 40 4
cn derde werd ook al weer J Rijks
Jzn., deze keer met Master, waar hij vier
fouten mee maakte in 46 3 sec.
De middag werd muzikaal opgeluisterd
door de Politiekapel Onderling Kunstge
not. De Prins nam gisteren deel aan het
concours.
