€€RSt€ SUP
uw ooRBeLLen
Rood-witte tweed
Nieuwe
schooljurk
Zo zien de weesmeisjes er niet meer uitlui
Kamerplanten stekken -
v&Ri&tiGs metï
toimten I
ft e.
.Wie hebben we overgeslagen?.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
y
NJeertienjarige meiöjeó mogen geen,
bedrijjóarbeicl verrichten
Ze zijn het waard een kans te krijgen
ELKE MORGEN stromen zo
ongeveer 6500 meisjes van
14 jaar in Nederland de bedrij
ven binnenom daar hun dag
taak te vinden. Niet veel? Nee,
als we zien dat het aantal 15-
jarigen, werkend in het bedrijfs
leven, jaarlijks rondom de 17000
ligt, inderdaad niet zo veel. Maar
genoeg gelukkig om er bijzon
dere aandacht voor te vragen bij
onze vrouwen. Elders bestaat die
belangstelling reeds, n.l. hij de
regering, de volksvertegenwoor
diging, bij vele werkgevers
anderen.
Ik weet niet of u het gemerkt
hebt, maar deze weken zijn de
14-jarige meisjes enige malen .,ii
het nieuwsgeweest. De jeugdige
fabrieksarbeidsters waren het on
derwerp van uitvoerige beraad
slagingen in de Tweede en Eerste
Kamer. Dit naar aanleiding
een wetsontwerp waarbij de be
drijfsarbeid van 14- jarigen wordt
verboden. Er bleek een grote
mate v overeenstemming
gevoelen te zijn, dat 14-
eigenliik nok 15-jarige kinderen
in het bedrijfsleven niet thuis be-
Men heeft nu een begin gemaakt
om in dit opzicht dan ook tot veran
dering te komen. Tegen 1 Juli 1955
I zullen 14-jarige meisjes niet langer
bedrijfsarbeid mogen verrichten. Dit
moeten we zien als nog maar
eerste stap, die zeker door ni«
gevolgd zal worden. Men zal op den
duur ook de 15-jarige meisjes en de
1 jonge jongens uit het bedrijfsleven
willen weren. Maar die omschake
ling moet geleidelijk geschieden. Niet
alleen met het oog op de bedrijven.
Vooral ook, omdat, als men deze
groepen dieren aan dit werk ont
trekt, een zinvolle vervanging daar
voor in de plaats moet komen. Pas
dan kan men resultaat verwachten.
Wat voor resultaat? Waarvoor dient
een dergelijk verbod? Is het dan niet
gezond dat men reeds op jonge leeftijd
leert aan te pakken? Ik heb wel eens
iemand gesproken die gehoord had, dat
er iets op dit gebied in de maak was,
en het allemaal maar malligheid vond.
En zo zullen er nog wel meer zijn.
Dat is ook wel enigszins te begrijpen.
Want, al gaf de Hoge Raad van Arbeid
reeds in 1939 advies de bedrijfsarbeid
van 14-jarige meisjes wettelijk te v
bieden, dieper inzicht in de bezwa
van fabrieksarbeid voor zulke jonge kin
deren is eerst na de oorlog in wat
der kring verworven. Daartoe heeft
ker bijgedragen het werk van de Staats
commissie." die in 1948 tot opdracht
kreeg een onderzoek in te stellen naar
de ontwikkelingsmogelijkheden van de
Nederlandse jeugd. Vooral de rapporten
van de subcommissies over de ontwik
kelingsmogelijkheden van de jeugdige fa
brieksarbeiders en -arbeidsters zijn in
dit verband belangrijk.
Te grote overgang
In leder geval is wel duidelijk gewor
den. dat de huidige abrupte overgang
van school naar bedrijf, vallend juist in
de eerste phase van de puberteit veel
te groot is. De in zekere zin toch be
schermde sfeer, die het kind dusver om
geven heeft, wordt plotseling doorbro
ken. Terwijl de innerlijke onzelfstandig
heid op 14 en 15 jarige leeftijd het grootst
is, komt het kind juist dan in een
nieuwe omgeving, wat de innerlijke on
zekerheid nog vergroot, ook al wordt de
ze door branieachtig optreden en het
overnemen van schijnvolwassen gedrags
vormen. overstemd.
Daarnaast is het bedrijf gewoonlijk in
paedagogisch opzicht weinig op de jeug
digen ingesteld. De eenvoudige, telkens
repeterende beroepshandelingen worden
snel geleerd en in het vereiste tempo
volbracht, wat weer een gemakkelijk
bereikbare schijn-beroepsvolwaardig-
heid geeft, gepaard met een niet bij de
leeftijd passend gevoel van onafhanke
lijkheid van ouderlijk gezin en gezag.
Bovendien werkt dit de illusie in de
Gehoord
dat Brits* douaniers t* Southampton
een Zwitsers* jongedame wel een
beetje te degelijk gekleed vonden
voor een warme zomerdag. Toen
haar dikke bontjas aan een nader
onderzoek werd onderworpen, was
de buit 6012 armbandhorloges. 18.000
paar nylonkousen en honderd kost
bare colliers.
Gezien
Gelezen
hand van een zekere volgroeidheid ook
op andere levensgebieden, welke in fei
te geenszins aanwezig is, en waardoor
de evenwichtige uitbouw van de per
soonlijkheid juist geremd wordt. Daar
komt nog bij dat de aard van de veel
al ongeschoolde arbeid meebrengt, dat
deze slechts een beroep doet op een
zeer beperkt deel van de menselijke
capaciteiten. Dit werkt ongunstig in ge
durende de ontwikkelingsperiode waar
in de jongste groepen dan juist ver
keren. We moeten niet vergeten, dat
de ervaringen in de puberteit mede be
palend zijn voor de uitgroei tot volwas
senheid. Daarmee dient bij de arbeid
welke in die jaren verricht wordt ter
dege rekening gehouden te worden. De
levensomstandigheden behoren dan zo
veel mogelijk van dien aard te zijn,
dat een ontplooiing van geestelijke en
lichamelijke mogelijkheden plaats kan
vinden.
Ook voor jongens
Dit alles geldt zowel voor jongens als
voor meisjes. Men is nu begonnen, ge
lijk reeds gezegd, de zaak aan te pak
ken wat betreft de 14-jarige meisjes.
Overigens accentueert het feit dat het
hier besproken arbeidsverbod voor 14-
jarige meisjes door omstandigheden nog
niet gepaard kon gaan met een zo ge
wenste verlenging van de leerplicht (er
zijn al heel wat landen met een leer
plicht tot 16 jaar) nog eens bijzonder
de verantwoordelijkheid van de ouders.
Niet ten onrechte is de klacht geuit,
dat er onder de ouders van deze kin
deren vaak wanbegrip heerst ten
zien van wat de opgroeiende jeugd
dig heeft. Voor vele ouders is het kind
door zijn arbeid middel tot verdienste.
Dat blijkt o.a. uit het grote aantal kin
deren. dat onder de vorige leerplichtre
geling prompt op de dag van beëindi
ging. al was het midden in de cursus,
van school werd genomen.
Onze maatschappij is zo inge
wikkeld geworden, dat er een
langere tijd nodig is dan vroe
ger, om voldoende toerusting te
verkrijgen om de eigen plaats in
het geheel op verantwoorde wijze
te kunnen vervullen
Er zijn goede mogelijkheden.
fllT pakje van rode en witte Ierse tweed werd
vervaardigd naar een model von Lempereur.
Een brede leren ceintuur vormt de enige garnering.
Hert jasje sluit van vo.en met een ritssluiting en
de rok heeft rondom verschillende zeer diepe
plooien. Het hoedje is een ollergroppigst geval
letje, gebreid von rode wol met aan beide zijden
kleine stevige ringen, omwikkeld met wol, die be-
C'Voeder
blijven^, zij ge zo no-*
Zo vreemd of raar kunnen in Euro
pa bepaalde modesnufjes niet zijn,
of in Amerika kan het nog vreemder
en nog raarder. Want wat denkt u
van het stof, dat een paar piepkleine
guppie's, de bekende miniatuurvisjes,
hebben doen opwaaien?
Het zat zo: een Amerikaanse fabri
kant van bijoux was ten einde raad bij
het verzinnen van nieuwe ..Conversa
tion pieces", letterlijk vertaald: dingen
Bedoelde Amerikaanse fabrikant
kreeg toen het lumineuze idee de
wen aquaria aan de oren te hangen.
Miniatuur aquaria natuurlijk, ieder met
een heel klein stukje waterplant en zeg
ge en schrijve één miniatuurvis, te we
ten een guppie, bezitters van tropische
aquaria welbekend.
Een van New Yorks vooraanstaande
modehuizen. Lord en Taylor, adverteer
de genoemde aquaria, niet met de hoop
hiervan grote aantallen te verkopen,
doch meer met de bedoeling gedurende
enige tijd regelmatig genoemd te wor
den als de zaak. die die rare oorbellen
verkocht. Doch zowel de fabrikant als
Lord en Taylor hadden buiten de waard,
in casu de dierenbescherming gerekend,
die hevig protest aantekende tegen deze
wijze van dierenmishandeling. Zij eis
ten onmiddellijke stopzetting van de ver
koop (die overigens toch niet erg hard
ging. want de prijs was veertien dollar
ofwel drie-en-vyftig gulden per paar).
Het Amerikaanse publiek moest er
n overtuigd worden dat er van dieren
mishandeling geen sprake was en daar-
was een grote persconferentie no-
plus de verklaring van een der we-
chapsmensen op het gebied van de
tropische vissen van de New York Uni
versity. De guppies worden, dank zij het
plantje, van zuurstof voorzien en mits
zij elke dag gevoerd worden, kunnen zij
wel acht weken oud worden, wat een
respectabele leeftijd voor deze minia
tuurvisjes schijnt te zijn.
Inmiddels heeft dezelfde fabrikant
weer iets nieuws bedacht: oorbellen
gevuld met likeur! Dorst onderweg?
Schroef uw oorbel los en neem een
teug. Het Is alleen te hopen dat u
niet per ongeluk uw aquarium.oorbel.
len hebt aangedaan
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIillllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllillllllllllllllllllllllllllill Ook kan het worden toegezonden
ontvangst van f 0.50 aan postze-
geplakt aan de voorzijde van
briefkaart, naast de normale
frankering.
Augustus kunnen geen be-
iiiiiini iiiiiiiiii iiiimni iiiniiiii iiuiiiiiinii iiiiiniii HMiiiii iiiiiiiiii ii»""1
doeJd zijn om hei dopje goed op het hoofd te
kunnen houden. Het is een ontwerp van Jean
Borthet.
nillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll»»»""»""""""""""
IVOG IS HET VACANTIE
en nog heeft moeder
tijd (laten wij dat tenminste
veronderstellen) om, vóór
in September de school weer
begint, voor haar jon ge-
dochter zó'n ruitjes jurk te
maken. Het model van onze
afbeelding heeft een voor
baan, die recht, en zijpanden
welke schuin geknipt zijn.
Leuk is de schouderlijn die
verkregen wordt doordat
E schouder en rugpand een ge-
1 heel vormen.
Een klein wit kraagje met een
strikje, en manchetjes van dezelf-
§j de stof completeren het geheel,
f U heeft er 2.75 m stof k 90 cm
breed voor nodig.
E Het patroon van dit jurkje, nr.
172, kunt U voor de leeftijden 9,
H 11 en 13 bU onze bureaux verkrjj-
gen, tegen betaling van f 0,40.
d Na 21 j
Zo zitten ze bij duizenden op de fabrieken, de meisjes die
over een paar jaar huisvrouwen en moeders zullen zijn. Zij E
H doen werk, dat in geen enkel opzicht aansluit bij wat voor 1
haar het eigenlijke leven is, en dat geen beroep doet op een ff
persoonlijke inzet. Aan de vorming van die jonge krachten f
moet gewerkt zijn, voor zij haar intrede in de fabriek doen. 1
We zullen er op deze pagina wel
eens enkele voor het voetlicht
brengen. Heus, de meisjes zijn
het waard dat ze een goede kans
krijgen. Niet alleen zij zelf zijn
er bij gebaat. Straks ook haar
man en kinderen. En niet alleen
de eigen moeders, maar ook an
dere huisvrouwen die bekwaam
heid en een warm hart bezitten
kunnen er toe bijdragen, dat uit
Het probleem van een arbeidsverbod
ligt nl. voor jongens enigszins anders.
Immers, de jongens blijven, mannen
geworden, werken, terwijl de meisjes
veelal huwen en huisvrouw worden.
De volwassen en geestelijk vol
groeide vrouw zal haar verantwoor
delijkheid vooral beleven in verant
woordelijk zorgen voor degenen die
aan haar zorg zijn toevertrouwd.
Dat is iets waarvoor zij zich met
haar gehele wezen Inzet. In dit
licht bezien, kan het voor het heel
jonge meisje, dat op de fabriek
komt te staan voor werk, dat in
geen enkel opzicht aansluit bij wat
voor haar het eigenlijke leven ls,
dat geen beroep doet op een per
soonlijke inzet, gevaarlijk worden.
De kans bestaat, dat de negatieve
Instelling welke zij bij het werk
leert innemen, door haar ook wordt
overgedragen op andere gebieden,
zo dat zij ook daar niet meer de
persoonlijke toewijding en verant
woordelijkheid weet op te brengen.
Zeker, het bedrijfsleven heeft meisjes
nodig. Maar er moet eerst iets meer
de vorming van deze jonge krach-
gewerkt zijn, voor zij haar intrede
de fabriek doen. En ook dan moet
nog aandacht aan verdere vorming be
steed blijven worden. Maar dit laatste
een onderwerp apart.
Nu ligt het natuurlijk zo, dat als
arbeid gaat verbieden, de tijd die daar
mee vrij komt op andere wijze dient te
worden besteed. Voor de jongens wordt
dan de vakschool uitermate belangrijk.
Het ligt in de bedoeling te komen tot
;n verlenging van de leerplicht. Op 't
ogenblik zouden al die jongens lang niet
kunnen worden opgevangen. Nu die leer
plicht nog niet een feit is. wordt
gelegenheid gebruik gemaakt,
cl voor het onderwijs als vooi
vorming de nodige voorbereidende
maatregelen te treffen.
Voor de meisjes is het vóór het 14e jaar
genoten onderwijs ook niet voldoende.
De mogelijkheden om in de openvallen
de periode op de een of andere wijze
%'oortgezette vorming te ontvangen, zijn,
naar mag worden aangenomen, in het
algemeen wel toereikend, al is dit niet
overal het geval, en zeker nog niet op
wijze dat meteen tot een verlenging
de leerplicht kan worden overge
gaan.
Huishoudelijk werk
in de Manchester Guardian,
Donna Gioia Marconi, de twi
dochter van de grote Italiaanse - - - - --
vinder, in een klein Schele kerkje J™"" bil het verrichten van huishoude
e,»k..,.„4 TT.-I rr,T Cm*™* Ate-hinann ljjke arbeid in een gezin zeker niet be-
gehuwd ie met.mr. George Ac dreigd door de gevaren, welke in hel
Braga uit New lork. ze. wuaen eenbedrijfsleven bestaan Daarom strekt het
bruiloft, en Rome of New j verbód zich niet uit tot de huishoudelijke
York i
druk.
N VEEL GROTE STEDEN is het beeld van de
weeskinderen, die netjes twee aan twee
liepen in een lange rij, een tamelijk vertrouwd
beeld geweest. Geweest, want met het voort
schrijden der jaren veranderden ook de op
vattingen over de wijze, waarop men de wees
kinderen moest behandelen. Tot die gewijzigde
opvattingen behoorden de veranderingen die
aangebracht werden in de kleding. In sommige
gevallen werd die uniforme kledij geheel af
geschaft en stak men de kinderen in „gewone"
kleren, om ze zodoende in niets meer van andere
kinderen te laten onderscheiden.
In Groningen kende men de zg.
Groene Wezen (ter onderscheiding
van de Rode Wezen, meestal kinde
ren uit financieel minder bedeelde
milieu's). Eén rode of groene mouw
in het stijve lakense pakje van de
jongens of de jurk van de meisjes
was het duidelijke kenmerk. Die mou
wen zijn afgeschaft, maar na de eer
ste wereldoorlog was het nog wel de
gewoonte dat de wezen in matrozen
pakjes of jurken gekleed waren met
een klein rood of groen biesje op een
van de mouwen.
De Amsterdamse weesmeisjes droe
gen „uniformen" in twee kleuren:
rood en zwart. Boven die helft va
rok, welke rood was, was het jakje
zwart, boven de andere, zwarte helft
was het jakje rood. Een witte netel
doekse muts met een pomponnetjé,
en een dito doek completeerden het
geheel.
„Flatterend, maar opvallend"
schrijft J. M. Pattist in zijn „Hel
Rotterdam der herinnering" over de
kleding die de meisjes van het Ge
reformeerd Burgerweeshuis droegen,
waarvan we hier een foto afdruk-
kinderen waarom het hier
gaat, mettertijd flinke, degelijke
vrouwen groeien.
Dr. F. T. DIEMER-
LINDEBOOM
vaak mislukkin-
AUGUSTUS is de beste tijd om I
een paar bekende kamerplan-
ten te stekken. O.a. de geranium
en de fuchsia lenen zich voor de
amateur-kweker het beste daartoe,
De ouderwetse manier om stekjes
in een flesje met water te zetten
(laat ze hierbij de bodem liever niet
raken) geeft zekere voldoening. Beter
is het om de stekjes, willen ze flink
wortels kunnen vormen, in luchtige
grond te zetten. Zeer aan te bevelen
is: half turfstrooisel en half scherp
zand (metselzand), dat matig voch
tig gehouden dient te worden. Vaak
wordt de fout gemaakt dat stekjes
in te vaste grond gezet worden,
vandaar dat er 1-v—
gen voorkomen.
De wijze waarop de stekjes geno
men dienen te worden vereist wel
enige nauwkeurigheid. By de gera
nium (de eigenlijke naam is Pelargo
nium) neme men stevige, dus niet
ijl opgroeiende toppen van oude
planten, ca. 6 cm lang en snijdt
die vlak onder een oog glad af.
Neem vooral een heel scherp mes,
want het moet een goed gladde snee
zijn. Laat die stekjes een paar uur
drogen en snijdt de onderste bladen
eii schutblaadjes weg, om het rotten
te voorkomen. Een paar blaadjes kan
men er wel aan laten. De stekjes
in de bloempot zetten met het bo
vengenoemde mengsel stekgrond.
Langs de rand van de pot kan men
ook nog wel een stuk of wat stek
jes zetten. Na enige weken, als de
stekjes wortel hebben gi
plaatst men elk afzonderlijk
pot met gewone potaarde.
jonge loten alleen, doch smjde tege
lijk een stukje van het houtachtige
gedeelte van het takje mee af. Ver
wijder het allerjongste uiteind er
zet het stekje ook in genoemde
stekaarde. Het is heel goed er de
eerste dagen een omgekeerd bier
glas overheen te zetten. Denkt
voorts om, dat stekken nooit in di
mogen staan.
fu.c/i inxvte/ï
ken. Een rode rok, daaroverheen een
zwart schort, een zwart keurslijfje en
een witte doek en mutsje met linten.
Als ze naar de kerk gingen, droegen
ze er lange, zeemleren handschoenen
bij, die ze zelf moesten maken.
De regentpn en regentessen van de
weeshuizen hebben een concessie moe
ten doen aan de tijd: de specifieke,
weeskleding verdween. Aan die kle
ding waren trouwens wel bezwaren
verbonden: voornamelijk voor de kin
deren zelf, die er zich doorlopend van
bewust waren, „anders" te zijn dan
anderen.
stellingen
worden aangeno-
■ft Met tomaten is van alles te dpen er H
is een groot aantal gerechten waarin deze
vrucht verwerkt dan wel als „garnering" E
gebruikt kan worden. \Te kunnen het
ons nauwelijks voorstellen dat er een E
tijd geweest is, waarin sommige mensen
in ons land dachten dat de ton;rat scha- E
delijk was voor de gezondheid! Deze
opvatting heeft nu wel plaats gemaakt E
voor het inzicht dat de tomaat, die zo 2
rijk is aan vitaminen en voedingszouten, E
cond is.
isd, nu
zen. Geprezen
zal zeker worden de stoofschotel van
vlees, aardappelen, bloemkool en tomaat. 5
Voor dit recept hebt u nodig; 250 gr.
doorregen varkensvlees, hijvoorbeeld
srhouderlappen, 1% kg aardappelen, een
kleine bloemkool, 500 gr. tomaten, een
sjalotje, 75 gr. boter of margarine, «out. S
Het vlees zouten en in stukje; snijden.
Deze in een braadpan aan alle kanten
bruin bakken in de hete boter of mar-
garine. Een scheut water toevoegen en
het geheel een kwartiertje stoven. Een j§
deel van de jus afgieten. De aardappelen
schillen en in niet te kleine stukken
snijden. De bloemkool in roesjes ver
delen. Aardappelen en groenten bij het
vlees voegen, met een weinig zout be
strooien en samen zachtjes gaar koken
in ongeveer 25 minuten. De tomaten en
enige minuten verwarmen tot de toma
ten zacht zijn. Alle ingrediënten voor
zichtig dooreen mengen.
wenk. De gemeente wordt het oog gericht werd op de erkenning moeten komen,
Zjngen: pSalm Enige, die helpen kan en dat hij zélf óók egoïst is.
uitkomst geven wil. totaal niets minder dan al die an-
haar doel gemist! Ji? L4at deren.
God Satan deze winstpunt?? Als hij in de plaats van
Thuisgekomen schrijft die die dominee, die ouderling
g £fEN brief, die in feite
j een noodkreet war, 2 vi,t op prfa.
g Kwam m mijn bezit, sen geen betrouwen, waar
5 Eigenlijk moet er nog een JPe1 nimmer heil bij vindt.
•S x U-- Zoudt g'uw hoop op mensen
adjectief bij: een ver- bouwen? Jongeman" een""brief''waar- ot dIe oude
bitterde noodkreet, één Dit moet niet!, denkt Sa- [n zi.-n verbittering te- evenmin twee kamers
uit het koor can duwen- tan; Dit "'."'i w,,r. m'1." Kerk. St.at .n Mael- "n keuken eigener 6.-
j grote VlJ»nd is. moeten zij schappii dat héle rotte sa- weging afstaan. Laten we
vr den. Het betreft hier een niet uit. En hij is cr als de mcnraap'sel van egoïsten, onszelf toch niet wijsma-
■S jong gezinnetje, waar de we®*"licht bij: de jongeman uitschreeuwt. In die brief ken- dat w'l ^éter, recht-
zingt uit volle borst, met 'Mag
tweede baby verwacht verbitterde beaming deze
wordt. De woonruimte of woorden
"2 liever:
mcnraapsel
uitschreeuv
staat één
onzè
woordt. Déze vraag:
ardiger, onzelfzuchtiger
«tt v.ndg, waarop -
Vader liefdevol ant- ZI1P anderen,
t Déze vraat: wil als we de diepte
woon-enate die dat schreeuwend, he- hebben al zóveel gelopen. °ns «>ndig hart gepeild heb-
engte, die meltergend onrecht in de wie zouden we nu overge- be"; «traalt Go*» £ad«l0"
toegemeten, is wereld! Die dominee daar slagen kunnen hebben?" ontferming ons verblindend
hen is toegemeten, is wereldf Die dominee da;
inderdaad ten hemel kan makkelijk preken met
schreiend. Waar voor het
eerste kind geen plaats
is voor een kinderstoel,
laat staan voor een box,
waar moet dan straks dat
tweede kindje slapen?
Met deze vraag pijnigen z n kasteel van een huis!
'de ouders en de zieke, ze- Kijk die ouderling daar met
nuwzwakke moeder zich da- z'n uitgestreken vrome ge-
gelijks de hersens af. zicht, die eens tegen me
„Het is allemaal gena-
Overpeinzingen van Margaritha
toe. En dan vangt
de stem van Vader op, die
aandringt: „Zeg Mij toch
de zorgen, die Je kwellen,
bouw Je hoop toch niet op
mensen. Zal Ik 4e mèt Mijn
Zoon, jóuw Verlosser, niet
alle dingen schenken? Al
léén: Je moet Mij gelóven,
kinderlijk geloven in Mijn
Almacht".
HIJ wil daartoe dan wél
mensen gebruiken als In-
op ons allen van toepas- strumenten in Zijn hand,
•- )«®\pen. Maar
ik géén bulp
Wat verwachten wil toch ve™,,ch!
aituatia, waarin boieiTo^ "hoold hebben- ^oodfn iïf&nwiï
prachtkansen liggen. eens méé-bléren. De duivel „„V _,ar Wm*T „j{ Daarom meneer en ne
er dan ook „als de «naift Hij was het name- ;ocn m"r vrouw T. vraagt Hem met
Ua1""' ^s- M.M.Ï die o" t.™.^??: «n vertrouwend hart om
te broeder-ouderlutg, de teleur".".» He, J1""»
komt, omdat w. geen «"'"ft aildén. Ik
loof hebben. We bidden
wel om meer woonruimte beschaamd uitkomt, want
om beterschap uit ziekte' 5J.' e.en v®Ta"end God
uitkomst uit r'rnfmr
Hij is
duvel" bij! Let
die jongeman e..
lopen stad en '.and een f'jn herenhuis be-
hemel en aar- woont, dit van die genade
maór de n" uitgerekend tegen déze
beetje °P dit Punt zo beproefde
Bi -, woonruimte te be- mensen liet zeggen! murom
machtigen. Zij wenden zich ...^et oog van de jongeman cië]e
2 af. bewegen hemel
de néé, alléén
rekeningen naar de aar?," "L'k
tot Prins Bernhard, tot B. vah °P d',e oude
en W. van de stad hunner ln haar ééntje een hele vil-
ïnwoning, tot het CNV, la bewoont en dan nog zo-
tot de kerkeraad, huis-eige- genaamd goed doet. door
naren enz. enz. Resultaat? een geestelijk onvolwaardi-
Nihil. ge voor een habbekrats dat
hele huis schoon te laten M1,__
r>E Zonda. breek, aan. Sn'ën" dl' v'SV''vrouw kSi^ï,
1-/ Dit geplaagde en be- dwalen verder de kerk
angste echtpaar zit óók in door: wit 'n verzameling
de kerk. God is tegenwoor- egoïsten, onrechtvaardige
dig. Maar zoals in iede- met hun mond vrome huf-
re kerkdienst: óók de iui- tersi!
vel. God geeft Zijn bedruk- Satan schaterlacht. Want. laatste het geval
ïu heeft de preek, waarin bedoelde jongeman tot de
me iui in- Groter dan da Helper wordt
onderwHl de nood heus nJet- Straks
onderwijl tm p,Mtg voop
gaan onze gedachten
de aarde oolc de God van d,t kl"d wll
aards is. uit. zlJn- voor *orgen.
.Vrees met, gelóóf al- M.mrillll
léén» - Bid en u zól ge- MargWltha.
geven worden"'t Zijn „.T*
dode klanken, woorden, die mwn spijt kan en mag ik
afstuiten op ons harde ón- noemen
geloof. -
te kinderen een duidelijke
