Wie flink is en een warm hart
is in Noordwijk zeer welkom
heeft,
Zelfs in dit najaar dreigt er al een
tekort aan personeel
■'redikbeurten voor Leiden en omqevinq
Grote geestelijke nood in de nieuwe
stadswijken
Vliegende veldprediker
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
e
ZATERDAG 7 AUGUSTUS E|
Van den Berghstichting heelt mensen nodig
(Van een
verslaggevers)
„Een vrouw is duizend mannen te erg", zegt de volksmond. Moge de schrij
ver van dit relaas van een bezoek aan de dr mr W. v. d. Berghstichting te
Noordwijk het geluk beschoren zijn om voor eenmaal „duizend" vrouwen
te erg te zijn. Niet om zijns wille, maar om die van vele ouders van zwak
zinnige kinderen, die ten einde raad de geneesheer-directeur van de V. d
Berghstichting, dr C. Steketee, brand- en smeekbrieven zenden om hen te
verlossen uit het moeilijk parket waarin zij verkeren. Deze ouders, die
langzamerhand met hun kinderen in een impasse zijn geraakt, schrijven
naar een verplegende instelling, waar men geen plaats meer heeft. Waar
men wel wil, maar waar men geen weg ziet. De geneesheer-directeur heeft
in zijn bureau de vele brieven liggen, waarop hij voorlopig altijd een ant
woord moet schrijven, dat begint met „Tot onze spijt
uitbreidingsplannen. Na 1945 zijn er tier
paviljoenen bijgebouwd. De trieste wacht-
Deze luchtfoto van het terrein
van de dr mr W. van den
Berghstichting te Noordwijk-
Binnen werd enkele jaren ge
leden gemaakt. Hierop komt,
behalve enkele dienstgebouwen
en beambtewoningen, ook een
aantal verplegingsgebouwen
voor. Het gedeelte van het ter
rein, dat de foto te zien geeft,
omvat ongeveer de helft i
het bebouwde terrein van de
stichting.
Men hoeft in een gesprek met hem niet
lang te wachten voor men weet. dat de
«choen op twee plaatsen wringt. De
stichting heeft èn gebrek aan ruimte èn
aan verpleegsters. Zij roeit al geruime
tijd met de riemen dié tij heeft. Met
vijf-en-dertlg paviljoenen en een aantal
verpleegsters, dat maar net de eindjes
van de diensttijden aan elkaar kan kno
pen en bij alle werklust, die er heerst De stichting in Noordwijk verpleegt op
£-cn kans tiet om die eindjes nog dichter i ogenblik _on£eveer ^twaalfhonderd
is geen kans. dat verzoeken om lastig 5eliJiC"_ maar men is v*n
wordende kinderen op te nei
Ingewilligd.
lijsten krompen daardoor in. Toch bleef
jaar op jaar het aantal zwakzinnigen
nemen. Alleen als de v. d. Berghstichting
verder wordt uitgebreid of als
nieuwe inrichting wordt gesticht zal het
mogelijk zijn om dat accrès op
gen.
zoek op één van die lange donkere avon
den onlangs ook spreken, iedereen vond
er heerlijk, 's Zomers werd er wel
vacantie verlangd en toch, als die
vacantie was verstreken, was men blij.
men weer aan het werk kon gaan.
Sommige meisjes blijven zelfs in de va
cantia aan het werk. Ze gaan kamperen
met de Jongens-
Zusters uit één paviljoen vormen bijna
altijd een vriendmnengroep. Het komt
maar sporadisch voor, dat een meisje uit
het ene paviljoen een vriendin heeft in
het andere. Toen ze voor het eerst het
ouderlijk huis verlieten om naar de stich
ting te gaan. werden ze bang gemaakt.
En zelf geloofden ze, dat ze in Noord
wijk tussen schreeuwende zwakzinnigen
zouden komen te verkeren en dat het wel
eens waar kon zijn, dat ze met hangende
pootjes terug zouden moeten. En nu? Ze
zien mij thuis niet meer. zeiden zij, die
bang gemaakt waren.
Er staan niet alleen paviljoenen voor
zwakzinnigen op het grondgebied van de
stichting. In één van de gebouwen, waar
's Zondags kerk wordt gehouden, Is
een prachtige gymnastiekzaal, waar ge
turnd wordt en waar het volleyballen
wordt beoefend, 's Winters is er minstens
één ontspanningsavond per maand. Wat
er op zo'n avond op het programma staat,
is met van het slechtste. De namen van
Jo Vincent en van Cia van Boort zeggen
in dit verband heel wat.
Op de clubavonden dammen de zusters,
ze roken, ze drinken koffie en als de
hoofdverpleegster even wordt verwittigd,
dan mag er ook nog wel eens een vriend
je meedammen en meeroken (en met van
zijn eigen sigaretten).
De stichting is geen paradijs, dat niet.
Acht uur per dag moet er worden
gepakt en drie avonddiensten per week
prijken ook al gauw op het programma.
Je kunt met altijd tennissen. En wat de
salariëring betreft, een hoge nylonreke
ning kan geen verpleegster zich permit
teren, maar hoe raar het ook klinkt, de
meisjes van de Van den Berghstichting
vragen zichzelf af hoe het komt, dat ze
het werk zo prettig vinden.
Canièie
Er werkt in Noordwijk een ver
pleegster, die op een kantoor van het
loodswezen heeft gewerkt. Ze vond
het kantoorwerk te doods en zocht
het toen in de kraamverpleging. Met
gemengde gevoelens vertrok ze later
naar de Van den Berghstichting. Ze
is er nu ruim een jaar en ze zwaait
als waarnemend hoofdzuster
scepter over twaalf verpleegsters
zestig patiënten. Of je bij de stich
ting ook nog carrière kunt maken.
Er is een andere waarnemend hoofd
zuster. Zij werkt ook ruim een jaar in
Noordwijk- Roeping naar de zwakzinni
genzorg voelde ze helemaal niet, toen ze
de kinderverpleging vaarwel zei. Nu zegt
ze woordelijk: „Als je eenmaal de zwak
zinnigenzorg kent hoef je geen kinderen
meer". Wie met flink Is en geen warm
hart heeft voor ongelukkigen hoeft vol
gens haar niet naar Noordwijk te komen,
maar wie nog vrouwelijk medelijden kan
opbrengen en wil werken is in Noordwijk
van harte welkom. Bijzonder hartelijk
welkom.
Met dit voorgaande is niet alles over
ons bezoek aan de Van den Berghstich
ting gezegd. Maar wat verder nog gezegd
kan worden, komt in andere bewoordin
gen op hetzelfde neer. Een goed ver-
staandster heeft aan het bovenstaande
wellicht genoeg. De weg naar Noordwijk
is gemakkelijk te vinden. En in Noord
wijk zelf staat op de A.N.W.B.-wijzers de
stichting duidelijk genoemd.
LEIDEN- Hervormd* Gemeente Pleterekerk 10 I derdorp.
Het gemiddelde aantal verpleegsters
per paviljoen, zeven acht, is toch al
zo gering, dat men met kunst- en vlieg
werk de gevolgen van absentlegevallen
moet overwinnen. Niet, dat men in de
fraai aan de voet van de Noordwijkse
duinen gelegen stichting doet aan zelf
beklag ZIJ, die er werken, klagen niet.
zijn integendeel enthousiast en vangen
alle moeiten met de grootst mogelijke
veerkracht op.
Nood
Men kan zich vooretellen welke gevoe
lens de geneesheer-directeur van de v. d.
Berghstichting bezeelen bij het afdoen
van zijn correspondentie als men hoort
ln wat voor gevallen van nood hij met
onmachtig schouderophalen zijn teleur
stellende brieven naar alle delen van
Zuid-Holland moet verzenden.
Uit Delft kwam van een arts een plei
dooi voor opneming van een vier-Jarig
kind, dat op één-Jarige leeftijd een her
senbloeding kreeg en daardoor in gees
telijke ontwikkeling achterbleef. „Het is
dringend noodzakelijk, dat dit kind wordt
opgenomen", schreef de arts. „Het moet
uit zijn millleu worden gehaald". De
naam van het kind ataat nu op de wacht
lijst.
Een weduwe drijft een middenstands-
aaak ter voorziening in haar onderhoud.
Zorgen genoeg dus. Daarbij moet zij
evenwel van ogenblik tot ogenblik haar
kind, een twee-Jarig Mongooltje, in de
gaten houden. Het groeit haar allemaal
boven het hoofd. Zij raakt overspannen.
De naam van dit kind, dat naar redelijk
heid direct zou moeten worden opgeno
men, staat ook op de wachtlijst.
De maatschappelijke werkster van een
ziekenhuis schreef dr Steketee een brief
over een kind met hersenstoornlssen. De
vader van dat kind is overleden. De doof
stomme moeder is niet ln staat het kind
de Juiste verzorging te geven- Zelfs de
burgemeester van de betrokken gemeente
klom ln de pen. „Er móét een oplossing
worden gezocht", schreef hij. Het kind
staat op de wachtlijst.
lasug««hi». v—
worden het karakter of het peil van de verple
ging niet geschaad worden of dalen,
aan de uitbreiding een limiet moet w
den gesteld. Men begroot de limiet op
1500 patiënten. Als deze grens Is bereikt
en de vergroting van het aantal niet ver
pleegde zwakzinnigen zet toch door. dan
acht men de tijd voor de bouw van
leuwe inrichting aangebroken.
Het uitbreidingsplan voor de v
Berghstichting beslaat een periode
acht Jaar- De utbreldlng kan het beste
plaats hebben door een twaalftal kleine
paviljoenen met gemiddeld 25 plaatsen
bouwen. Er zouden om en om twee pavll-
of één per Jaar kunnen worden
gebouwd. Als er zo gewerkt wordt, dan
n bij de inrichting van de het
verst In het verschiet staande paviljoenen
rekening houden met nieuw gewonner
Inzichten op het gebied van de zwakzin-
igenzorg. Bovendien kan de bouw wor
den versneld of vertraagd naar belleven,
In samenhang natuurlijk met vergroting
of verkleining van het aantal op
ien patiënten.
De stichting heeft niet alleen gebrek
»n ruimte voor verpleging, men zit al
/enzeer in het nauw wat de armslag
oor directie, administratis en medische
dienst betreft. En woningen voor perso
neel kunnen ook best worden gebruikt.
Niemand zal de gerechtvaardigdheid var
de verlangens betwisten, als men vertelt,
dat het administratiegebouw b.v. werd
ingericht toen de stichting vierhonderd
tot zeshonderd patiënten verpleegde,
wijl dat aantal nu twaalfhonderd bedraagt
in de toekomst waarschijnlijk zal stij-
i tot vijftienhonderd.
Roeping
De geneesheer-directeur vraagt
zich af, waarom jonge meisjes
jonge vrouwen niet rekenmachine en
girostrookje vaarwel zeggen om
ruil daarvoor de geestverheffende in
vloed te ondergaan van het werken
met kinderen die hulp nodig heb
ben. Men redt zich nog wel. Maar de
plannen voor uitbreiding van
stichting liggen klaar en de bouw van
nieuwe paviljoenen kan haast begin
nen. En het lykt er op, dat er geer
verpleegsters zullen zijn om in de
nieuwe afdelingen te werken. Zelfs
dit najaar dreigt er reeds een tekort
aan verplegend personeel te ontstaan
Eind September zullen er misschien
al 35 open plaatsen zijn in een noe
niet uitgebreide stichting. Komen er
geen plaatsvervangsters, dan zullen
sommige afdelingen uiteindelijk
moeten worden gesloten, dan hoeft
men aan nieuwbouw niet meer te
denken en dan zullen kinderen, die
nu de Juiste verzorging krijgen teruc
moeten naar gezinnen, waar ze veel
tekort sullen komen.
Uitbreiding
Er ls dus een dringende behoefte
Jonge meisjes en vrouwen, die iets
groep ongelukkige mensen willen
doen. Moeten de meisjes van om en bij
de twintig, voor wie dit verbaal ln de
allereerste plaats wordt geschreven, roe
ping voelen naar het werk bij de v. d.
Berghstichting? Men vindt roeping ln
,Noord#IJk een groot woord.
In April van dit Jaar vierde hoofdver
pleegster W van Kuljk haar 25-jarig ver
pleegstersjubileum bij de v. d. Bergh
stichting ZU vertelde ons bij die gelegen
heid. dat zij In 1929 niet met een hemelse
glimlach naar Noordwijk vertrok. Zij had
niet het geringste roepingsbesef gehad
„Zusters met roeping zijn hier meestal
niet langer dan een blauwe Maandag",
vertelde ze Hoe zij dat werk. dat heel
vee] liefde en bijzonder veel uithoudings
vermogen vraagt dan heeft kunnen vol
houden? Zuster van Kuijk's antwoord op
die vraag was. dat zij van het begin af
geloofde, dat God haar. niet bij toeval
naar Noordwijk deed gaan. Nu vindt zij
het werk, waarvan ze in de loop der Je
in grijze haren kreeg, ongelooflijk mooi.
Op eigen Initiatief en tn haar vrije tijd
heeft ze het hele land afgereisd om de
met het werk van de stichting
te doen kennismaken. Zuster Van Kuijk
is er Jong btj gebleven, ze heeft haar ge
voel voor humor bewaard. Wie het ge
noegen neeft haar te horen vertellen over
baar „Jongens" bewondert vooral dat ge
voel voor humor.
Maar voor verder te praten
de
Vriendinnengroep
Weinig verpleegsters bij de Van den
Berghstichting. hetzij ze oud hetzij
Jong zijn. denken er anders over
zuster Van Kuljk Men voelt zich één met
elkaar Zozeer zelfs, dat men behalve
voor een wandeling of een fietstocht bijna
niet uitgaat. De metsjes vinden bet zelf
soms schandalig. Maar het ls 's avonds,
als het werk op de wachtdiensten na
kant ls. zo gezellig In de hulskamers
de paviljoenen, dat ztj liever thuis blij-
wat te lezen, te zingen.
„WOESTIJNKERKEN" IN HET WESTEN
moet bijspringen
J~)E kerken in de grote bevolkingscentra
zijn in een noodtoestand geraakt, die
de ernstigste gevolgen voor het kerkelijk
leven van duizenden met zich slepen kan.
Wat in het Westen gebeurt, is zéér alarme
rend. Ds. Chr. W. J. Teeuwen uit Die-
men (Gereformeerd Weekblad) is niet del
eerste, die met deze woorden de aandacht
vestigt op de noodzaak van kerkbouw in
de nieuwe wijken. Ook in ons blad is er
herhaaldelijk over geschreven. Het ziet
er naar uit, dat men dit probleem al meer
gaat beschouwen als een der dringendste
van het kerkelijk leven.
ken zullen moeten bij
springen en helpen". In
zonderheid
in het Westen in de
In dit verband memo
reert ds. Teeuwen de op
richting van de Stichting
Steun Kerkbouw in het
midden der Geref. Kerken.
Hij noemt het verblijdend
dat deze stichting aller
wegen met belangstelling
wordt begroet. Op de sy
node te Utrecht werd er
niet lang over gediscus
sieerd: „Onze kerken den
ken realistisch genoeg om
in te zien dat een grote
zaak en een groot initia
tief beter met handelen
gediend kan worden dan
•cute verpleegitersnood eerst 'n blik op de deren of te pralen. Wie
i bij
Westen van ons land niet
minder dan eer. débkcle
voor het kerkelijk leven,
meent ds. Teeuwen. Er
dreigt een schare van ge
reformeerde buitenkerke
lijken te ontstaan met alle
heilloze gevolgen van
De kerken zitten in de
uit-de.grond-gestampte
steden voor de grootste
problemen. Zij zien geen
kans, kerkgebouwen te
doen verrijzen zonder
krachtige steun van bui
ten. Haar eigen budget is
reeds overbelast en met
de beste wil van de we
reld kunnen zij niet zelf
de enorme sommen gelds,
die nodig zijn, opbrengen.
„Deze mensen, hoe of
fervaardig ze ook zijn mo
gen. kunnen eenvoudig
maar weinig doen. Van
wege de hoge huren en de
dure levemwtandaard
moet geconstateerd wor
den. dat er geen sprake
van is. dat de in deze
woningwjjken saamge-
stroomde gereformeerde
bevolkingsgroep tot rede
lijke kerkbouw zou kun
nen overgaan. De finan
ciële draagkracht daartoe
is ten enenmale ontoerei-
Ds. Teeuwen spreekt in
dit verband van „woes-
tijnkerken". Het kerkvolk
is er wel. Maar de woes
tijn waarin het leeft is de
grote massale steenconglo
meratie van de nieuwe
stadsuitleg. Er is niet vol
doende saamhorigheid en
er is geen hechte kerke
lijke organisatie, die deze
mensen vasthoudt. De
vereiste centra ontbreken
nog.
SU bulveren ais wij
en wai flit voor de
toekomst van onze kei
ken in het Westen bete
kent, indien niet door al
onze kerken spontaan en
afdoende hulp geboden
wordt. Dan gaat
rroot stuk gereforn
kerkelijk leven ln het
Westen des lands eer
dig ten onder".
„De tijd is voorbij, dat
elke kerk in den lande
alleen maar voor zichzelf
te zorgen heeft. Alle ker-
denkt
Teeuwen aan die gemeen
ten. wier lasten niet noe
menswaard zijn vergele
ken bij de ontzaglijke
Deze kerken zullen of
fers moeten brengen.
Gaat het kerkelijk Wes
ten in de nieuwe steden
voor het gereformeerd
kerkelijk leven verloren,
dan is dit een ramp. die
de ergste gevolgen heeft
voor heel kerkelijk Ne
derland".
Het is eenvoudig ont
stellend. zo vervolgt ds
Teeuwen, wat er reeds
voor de gereformeerde
kerk verloren is gegaan
De buitenkerkelijkheid
neemt in ernstige mate
toe. Eveneens de zeden- j
ontaarding, waaraan deze
„verplaatste personen" in
het grote-stadsleven maari
al te gemakkelijk ten
prooi vallen (aldus de
schr.). „Het kon onze ker
ken niet genoeg inge-1
De Christelijke Kerk in Japan is slechts *en kleine
kudde in een eeuwenoude heidense maatschappij.
Op de foto een tempelfeest in Kyoto.
Kerk in Japan worstelt met vele vragen
Tegenover maatschappij te onverschillig
omdat zij het christen-
De kerken in Japan heb
ben vooral met twee pro
blemen te kampen. Ten
eerste dat zij hoofdzake
lijk bestaan uit studenten
en intellectuelen van de
middenklasse; ten tweede
dat zij leven in een hei
dense maatschappij, die
haar eigen eeuwenoude
traditie heeft. Het is niet
overdreven te ze^e^
er een is van
vervolging. Aldus schrijft
prof. Mikio Sumiya uit
Tokio in The Ecumenical
hV-*iew, het kwartaal-
schnu vap de Wereldraad
van Her*^,
Menige bekee.
uit zijn huis gebannen
trtrtrtrtr-trirtr
erd
stëten'door zijn vrienden
door het publiek verdacht,
alleen omdat hij christen
werd. De regering was op
directe en indirecte wijze
onvriendelijk jegens christe-
S-irtrü^irCrtrtririr^irtrtrCrirüir-ü
jreensti
ming achtte met de natio
nale politiek, in het bijam-
der van het keizerrijk. Het
was lange tijd onmogelijk;
als christen onderwijzer te
zijn.
ci iu«-, dualistische
sie te aanvaarden op de
verhouding tussen godsdi
7T- "—7—«n^ppelijk le.v...
Dit dualisme hielp de kerk.
naar geloof zuiver te bewa-
£en;^maar daardoor begin*
schappij maar haar
gang te laten gaan. Mede
daardoor bood zij slechts
zwakke tegenstand tegen
het totalitaire bewind in de
tweede Wereldoorlog. Na de
oorlog critiseerden
ee predika-—-
trtriiirb-trtrtr-tiirtrtrtrtrtiï
Uitspraak Hoge Raad over processies gevraagd
j.i 1An. Joal ,-in Np-
Ds. L. H. Ruitenberg vraagt ln „De
Hervormde Kerk" een uitspraak van de
Hoge Raad over het processieverbod. In
Breda is reeds tweemaal een processie
gehouden. Men meende een uitspraak
van het Bossche Hof mee te hebben.
Ds. Ruitenberg vraagt daaromtrent op
heldering.
Het Hof in Den Bosch had in een an
dere zaak (Stcenderen) uitgesproken dat
de wet een bewijs vordert van de pro
cureur-generaal. dat vóór 1848 proces
sies verboden zijn geweest... niet omge
keerd. dat bewezen dient te worden dat
ze gehouden zijn! Zulk een bewijs is na
tuurlijk nooit te leveren. Niemand kan
bewijzen dat iets niet gebeurd is: wat
niet gebeurt, wordt niet geregistreerd...
Ds. Ruitenberg meent dan ook dat de
processie in Breda tegen de letter en de
bedoeling van de grondwet ingaat. De
r.k. autoriteiten menen het tegendeel.
Welnu, dan blijft er maar één weg open:
de uitspraak van een hoger® rechtsin
stantie. dus van de Hoge Raad.
„Wat wij Hervormden, ja allen, die
de grondwet geëerbiedigd willen zien
ook als deze aan eigen verlangens niet
welgevallig is moeten begeren is, dat
de procureur-generaal bij de Hoge Raad
in het belang van de wet cassatie vor
dert. Opdat de Hoge Raad in hoogste
instantie uitspraak kan doen. Hoe deze
uitspraak ook uitvalt het rechtsbesef
zal bevredigd zijn. Dat is het nu niet.
deel 1
aerianu ecu ander recht heerst dan el
ders. Dat kan niemand begerin. Dat
kan niemand tolereren".
de Amerikaanse kerken
sedert het eind van de oor
log. Vele kerkgebouwen wa
ren verwoest, en de Ameri
kanen hebben ontzettend
veel voor de Japanse chris
tenen gedaan. De ene nieu
we kerk na de andere kwam
tot stand. Hele dorpen kwa
men en bloc tot het christen
dom. Maar nu werd chris
tendom gelijkgesteld met
Americanisme.
Er zijn twee types van
christelijk geloof in Japan:
'iet rationele (denk aan de
rele studenten en intellec
tuelen) en het emotionele
soort. Geen
slaagt er echter
beider
\ooi 1
1 persoon-
^en God
sche afhankelijkheid van de
Ver. Staten, herbewapening
en werkloosheid ziet Prof-
Sumiya ais
Idealistische opvatting
van deze waardigheid, want
die klopt niet met de
christelijke leer van de
zonde. Maar de betekenis
van een ieder afzonderlijk
als object van de verheven
liefde van God. Als deze idee
van de persoonlijkheid dui
delijk geworden is, zal men
de ware betekenis van
..naastenliefde" leren ken
nen. aldus prof. Sumiya.
JN heel Noord-Australië kent
men op de veeboerderifn het
zoemende geluid van een kleine
Tiger Moth, die het garfe jaar
door heen en tveer vliegt en de
bewoners van de borderijen
films, tijdschriften, pos', maar
bovenal het Evangelie Ifcngt. De
piloot is sr. kapitein Vctor Pe-
dersen van het Leger les Heils,
die met zijn vliegtuig fr jaar de
bevolkingscentra bezemt, welke
in een gebied van >3 millioen
vierkante kilometer Hoen.
In „De Strijdkief vertelt
zijn vrouw er van. -apt- Peder-
sen bezoekt de ontP9ankelijkste
plaatsen. Vele btrderijen en
nederzettingen kunen in het
regenseizoen alleefmaar ma de
lucht bereikt iTden. Iedere
avond leidt de pPot 'n het bin
nenland een fnenkomst en
iedere avond het hij een ander
gehoor.
nE eigenlijke nboorlingen ge-
nieten ook Mijd van de be
zoeken van d kapitein. Velen
werken op de^e eb oer der ij en of
wonen er vla hij en er heerst
grote opwind'9 a2Ü het ge
zoem van vliegtuig in de
'erecmsuui van s-nei lugenuuavii lue"'
zijn rechtsgebied is afgeschaft Het verte horen Vaak worden de
Blijft de zaak op het punt van thans
staan, dan betekent dit een uitholling
van art. 184 van de Grondwet. Dan be
tekent het, dat het processieverbod door
het gerechtshof van "s-Hertogenbosch
Het ambt van pre
dikant is het slechtst
betaalde academische be
roep in Amerika. Gemid
deld inkomen: 2560 dollar
per jaar. De dominees
gezinnen hebben gemid
deld 500 dollar schuld.
Velen hebben bijbaantjes:
schoenverkoper, taxi
chauffeur, kellner. In
Philadelphia zijn twee
predikanten tevens vuil-
Het inkomen van
onderwijzers in de U.SA.
is in 25 jaar gestegen
met 100 procent. Dat van
de predikanten met 40
procent, en wat koop
kracht betreft, zijn zij
zelfs 13 procent achter
uitgegaan. Het feit dat
het aantal kerkleden se
dert 1940 in de V.S. met
27 millioen is toegenomen
en tweemaal zo sterk
Americania I;
melden. Gemiddeld f'
ken de leden van
kerk 3900 dollar te -T"
dienen. Prompt weri*0'
traktement van dere"
dikanten tot dit bra*
verhoogd.
De hervorm^ 8^
SV'
samenkomsten onder de sterren
hemel gehouden, waarbij de vee
boeren en hun knechts vooraan
zitten, en de inboorlingen, als het
ware samensmeltend met het duis
ter, de achterste rijen innemen,
zodat men alleen hun witte tan
den ziet, als zij lachen.
Vaak begint kap. Pedersen met
het draaien van een film. In de
samenkomst die daarop volgt,
hoort men soms een inboorling
uit volle borst zingen: „Welk een
vriend is onze Jezus", of „Voor
waarts, Christenstrijders!" Dit is
het gevolg van het feit dat hier
en daar in het Noorden kleine
zending sposten zijn, waar ge
trouw en onophoudelijk gearbeid
wordt om het Christendom tot
de inboorlingen te brengen.
Velen trekken later weg van de
zendingsposten en zoeken werk
op een veeboerderij.
Op een nederzetting helemaal
in het Noorden bij de Golf van
Carpentaria wonen inboorlingen
in een reservaat, dat aan de over
kant van een zeer brede rivier
ligt, maar dit verhindert hen met
om' naar de meetings van de
kapitein te komen. Zij komen er
heen in hun uit boomstammen
vervaardigde kano's.
J^E kapitein probeert altüd ook
alle zendingsposten in zijn
gebied te bezoeken. De zendelin
gen zijn zeer dankbaar voor deze
christelijke gemeenschap en voor
de afwisseling in hun vaak een
zame bestaan en de kapitein
vindt, dat alles wat hij kan doen
om hen te helpen, de moeite
waard is om gedaan te worden.
Een van de zeer veel voldoening
gevende aspecten van zijn werk
is, dat hij kinderen, die diep in
het binnenland leven, in contact
brengt met de Leger des Heils
Post-Zondagsschool. In het hele
uitgestrekte gebied van Noord-
West Australië maken kinderen,
die anders geen godsdienstig on
derwijs zouden ontvangen, regel-
komen uit de Züidelijke I matig hun Zondagsschoollessen en
-taten. waar s winter? zenden die ter correctie naar
■ordt geoogst. Melbourne.
iura-moderne kerk bou-
'vn met 2500 zitplaatsen
een zaal voor de Zon-
igsschool met 1500 zit-
gegroeid is als de totale patsen, van gewapend
bevolkingsaanwas, bracht (®ton e" grote kleurige
geen verbetering voor de flasvlakken. De eerste
predikanten. architect van het UNO-
Kan dat dan niefgebouw in New York en
anders? In Chicago
een gem^entevergaderin
gehouden om het prf
bleem te bespreken. C
een lijst moest iedere
zijn inkomen opschrijf
zonder zijn
Maar de gemeente vond
die veel te klein.
Driehonderd onder
wijzers, professoren, do
minees en studenten zoe
ken de vele kampen voor
seizoen-arbeiders in heel
Noord-Amerika op. als
medewerkers van de ker
kelijke ..seizoenzielszorg"
Twee millioen mensen
werken in de oogsttijd
op het land: zij
