Bevriend staatshoofd en gelukkig echtpaar
Samen dragen zij opgewekt
van Frankrijks hoogste
de zorgen
post
HET
Grootse ontvangst van Franse
paar op Schiphol
IdUWE leidsche courant
7
DONDERDAG 22 JULI 1954
Saluons le Président et Madame Coty!
(Van een onzer verslaggevers)
ECHTPAAR COTY heeft Nederland,
zeggen, dat dit thans het geval is. Dit heeft
zijn oorzaken. Een staatshoofd van een be-
reeds voordat het aangekomen is, vriend land, van een land met gemeen-
veroverd. Dit zou een gemeenplaats kunnen schappelijke belangen en zorgen, kan niet
zijn. Immers wanneer een vreemd staats- anders dan een hartelijk welkom verwach-
hoofd op bezoek komt, dan treedt het ont- ten. Maarhet Nederlandse volk zag niet
vangende land als een gastheer met uitge- alleen de President komen; het ziet ock
stoken hand en een brede glimlach de hoge komen: de heer en mevrouw Coiy. Een echt-
bezoeker tegemoet. Men kan moeilijk anders paar, dat 47 huwelijksjaren achter de rug
verwachten. Het gaat er dan verder maar heeft, dat alle zorgen en alle vreugden van
om of de handdruk stevig wordt en de glim- een normaal burgerlijk gezin kent en beleefd
lach gemeend is. En reeds nu kunnen we heeft.
TREK JE MANTEL AAN, zet je hoed op en kom hierheen", zo moet
René Coty zijn vrouw op de avond van zijn verkiezing tot President
van de Franse republiek hebben opgebeld. „Ik telefoneer zelf, anders
schrikt ze", zo weerde hij het aanbod van vrienden af, die madame het
grote nieuws wilden brengen.
Madame Coty legde de kerstboomversierselen, die ze juist in haar
hand had neer, draaide de oven, waarin een tulband stond uit en kwam.
nauwelijks beseffend, dat op dit grootse ogenblik niet alleen haar man een
nieuwe functie, de hoogste van het land, had gekregen, maar ook zij voort
aan een „baan" had.
Madame
uit, zü benoemt geen ministers, noch
leent zjj gratie, zij neemt geen deel
de politiek: zü is, officieel, niets anders
dan de echtgenote van haar man.
Maar in werkelijkheid draagt zij een
deel van zijn taak, die minstens even
z\vaar is als de zijne. Haar huishouden
van welgesteld echtpaar, met alle hui
selijkheid, vertrouwelijkheid, met de ge-
noegeljjke kleine vreugden, die een har
monieus gezin kenmerken, is plotseling
veranderd in een machtig apparaat, waar
protocol en agenda de alles overheersen
de factoren zijn; "waar kaartsystemen
moeten worden aangelegd, opdat btf her
haling komende gasten niet dezelfde me
nu's krijgen voorgezet, en waar ..ge
zelligheid" geen vanzelfsprekendheid
meer ls, maar een moeilijk verworven
goed.
Niet, dat madame Coty een „huismus"
was. Het plezier dat de jonge Germaine
Corblet als jong meisje had in partijen
President Coty ontvangt van zijn
landgenoten in den vreemde
deze zilveren sigarendoos met
inscriptie. De heer Olivier Souiet
zal het geschenk overhandigen.
en feesten, de animo waarmee ze de caj
rière van haar man als succesvol ad
vocaat en politicus heeft meebeleefd heb
ben dat heus wel verhinderd. Ze was no;
maar juist 21 geworden, toen ze me'
René Coty trouwde en was pas 19 toen z<
hem (men fluistert in een wintertuin
het jawoord gaf. Germaine had toen eer
kostschooltijd in Southampton achter de
rug en nog is ze dankbaar voor die jaren,
want daardoor leerde ze uitstekend En
gels, iets wat haar nu wel bijzonder goed
te stade komt.
Als vrouw van een politicus heeft ze
bovendien een lange training in het „zeg
gen en zwijgen" op de juiste tijd en
plaats. Maar als vrouw van de President
heeft zij er talloze plichten bij gekregen.
Het zijn niet meer de relaties en vrienden
ven haar man. die zij ontvangen moet.
het zijn allen vertegenwoordigers gewor
den van een begrip: van vreemde mo
gendheden, van liefdadige Instellingen,
van culturele genootschappen, van alles
wat de natie in talloze belangengroepen
heeft om te doen vertegenwoordigen.
Wanneer hij iets wilde weten, rustte hij
voordat hij het uitgevonden had. In
Straatsburg, waar hU deel uitmaakte van
de Raadgevende Vergadering, was hij
der weinigen, die geregeld in de uit
gebreide bibliotheek van het Huis van
Europa te vinden was. En er bok werkte!
Het is bekend, dat president Coty de
teugels van het protocol op het Elysée
strakker houdt dan president Auriol. Dat
past ook bij zijn karakter. Hij houdt van
een duidelijke afbakening van zijn weg,
laat zijn. plichten voor zijn genoegens
gaan: maar weet evenzeer de beslomme
ringen van zijn werk opzij te zetten,
neer hij met zijn gezin zijn vrije tijd ge
niet.
Het Menu
Hon-
hulpen
al dagenlang mee bezig zijn in de
Keukens van de Franse ambassade
is geen geheim. Er wordt gezorgd
voor de buffetten, waaraan de 600
gasten van de middagreceptie zien
kunnen verkwikkener wordt ge
werkt voor da lunch, waaraan ZO
Fransen aanzitten en.het
hoogtepunt van alles voor het
galadiner voor 36 personen, dat tn
de empire eetzaal op de eerste ver
dieping gegeven wordt. Het menu
luidt:
Crème de champignons aux
petites quenelles.
Demoiselles de Cherbourg
soufflées Armoricaine
Selle de veau Parisienne
Foie gras aus raisins
Coeurs de laitues aux amandes
Fromages.
Délice de la Reine
Petit Fours.
Fruits.
Er wordt by geschonken: Meur-
saultGenevrières 1947; Chüteau-
Lafite Rothschild 1934; Clos de la
Vigne-au-Saint 1929; Dom Péng-
non 1943.
Is het niet zo, dat Nederland vandaag
de President van Frankrijk begroet, offi
cieel met eerbetoon en ceremonieel, maar
dat het dit doet met enthousiasme en
werkelijke belangstelling, omdat hier een
echtpaar komt, eigenlijk doodgewoon, zo
als er zovelen zijn en zoals zovelen zou
den wensen te zijn. Een echtpaar, dat
samen nu de hoogste eer van zijn land
ontvangt, maar dat ook samen de taak
op de schouders heeft genomen met
alle lasten. Man en vrouw, vader en moe
der, grootvader en grootmoeder. Son
Excellence René Coty et Madame!
Germaine Coty is een van die ge
lukkige vrouwen, die het ouder wor
den heeft kunnen vereenzelvigen met
grootmoeder worden. Die gezond
vrolijk haar eigen huis tot het mid
delpunt van de groeiende familie
wist te maken. Een grootmoeder met
de wijsheid der jaren, een geduldig
luisterend oor, een scherpe blik en
als achtergrond een warme belang
stelling.
Ze is geen Mamie Eisenhower, die eeq
zware verkiezingsstrijd meestreed c~
haar man tot de eerste van den lande
maken in een roes van redevoeringen
propaganda. Ze heeft „alleen maar"
jaar lang ervoor gezorgd, dat haar man
een goed tehuis, een achtergrond,
rustpunt vond en wie zal zeggen, dat zij
hiermede niet evenzeer voor René Coty
de weg effende naar deze post,
Mamie op haar wijze voor Ike deed?
Elf kleinkinderen zijn er- De oudste is
24. de jongste 16. Er is maar één klein
zoon. de twintigjarige Pierre. Merkwaar
dig genoeg heten geen van de twee doch
ters of de kleinkinderen René of Ger-
Een van de grootste zorgen van de pre-
sidentsvrouwe is haar kleding. Met schrik
heeft ze moeten bemerken, dat plotseling
het volle licht op haar persoon viel,
letterlijk als men dit maar menen 1
Parijs eiste meer dan alle goede eigen
schappen, die zij bezit, het wilde ook nog
élégance. Madame Coty begreep het on
middellijk en verschafte zich raad bij
hen, die de Parljse roem van modecen
trum hoog houden. Modellen en kleuren,
opmaak en coiffure werden met zorg ge
kozen en nu het een half jaar verder is.
heeft Madame Coty hier geen zorgen
meer over. Wel is ze voortdurend op
haar hoede en het liefst poseert zij rustig
voor de fotografen, opdat er geen „lelijk
plaatje" komt
De president
Telkens weer komen zo de verhalen
over mevrouw Coty en haar gezin op de
voorgrond. Maar wat te vertellen
de man, die toch de hoofdpersoon
dit statiebezoek is, de president?
Wat beeft hem de weg gebaand
deze zware hoge post? Wanneer wij zijn
carrière nagaan en wanneer wij naari
hen luisteren, die hem in zijn werk heb-|
ben gadegeslagen dan geloven
zijn sterkste troef steeds is jgewees'. zijn J
vasthoudendheid Wat hij aanpakte, deed
hij goed. Nauwelijks twintig jaar oud
vestigde hij zich in Le Havre als advo
caat en reeds toen had hij grote belang
stelling voor het politieke leven. Merk
waardig genoeg gaf bij haar huwelijk een
der gasten Germaine de volgende raad:,
„Meiske, als je man in de politiek wil|
gaan, laat hem dat dan doen, hij is uit.
het hout gesneden om eerste magistraat
van Frankrijk te worden".
En René Coty heeft het bereikt. Stap.
voor stap, misschien nimmer met de ge-
dachte ooit die eerste magistraat te wor-
d<Hij heeft de politiek niet slechts om'|Bakken vo1 bloemen worden in allerijl aangebracht langs de route, die de Franse gaster, rullen volgen. Bij
de politiek bedreven. Uit veel blijkt, dat Promenade aan de Scheveningseweg komt zo een kleurige rand, die de bosjes op de achtergrond een fleurig
voor hem de wetenschappelijke, de wet- aanzien geven. Het grootse bouwwerk aan de Prof. Teldersweg kan de bezoekers een indruk geven van
gevende kant een grote bekoring had. Nederlands energie en durf.
Kamer der Staten-Generaal
J. A.
Vele autoriteiten aanwezig
Twintig straalvliegtuigen vlogen in een
iozmatie van de letters R.F.
Een grootse ontvangst ls de Franse
president en mevr. Coty gisteren in Am
sterdam ten deel gevallen.
Vóór de aankomst van de president
op Schiphol vlogen om precies elf uui
twintig straalvliegtuigen, Gloster-meteori
in formatie over het vliegveld. Acht ml
n later keerden zij terug en vlogen
in een formatie, die samen de
hoofdletters R F (Republic Frangaise»
vormden.
Bij de verweilkoming van de hoge
gasten waren aanwezig de Franse am
bassadeur Jean Paul Gamier en de vice-
admiraal N. A. Rost van Tonningen.
Koningin Juliana was gekleed in een
blauwgebloemde zijden japon en een
wit hoedje met een rose roos. Zij droeg
witte handschoenen en een witte hand
tas. Over haar schouders had zij een
bruine bontstola-
Prins Bernhard verscheen In het don?
kerbiauwe generaalsuniform van de hu
zaren. Over zijn schouder droeg hij een
lange brede rode sjerp, waaraan een me
daille was bevestigd: le grand cordon de
la Légion d'honneur, de hoogste Franse
onderscheiding.
De president was gekleed in jacquet
met hoge hoed. Mevrouw Coty droeg
een bruingroene deux-pièce en een hoed
in dezelfde kleur.
Nadat de volksliederen gespeeld waren,
wandelden de hoge gasten naar de I.C.A.-
hal, waar o.a. hun opwachting maakten:
de voorzitters van de Eerste en Tweede
Jonkman en mr L. G. Kortenhorat, alle
leden van de ministerraad, de ministers
van staat, de staatssecretarissen, de
vice-president van de Raad van State
jhr mr F. Beelaerts van Blokland, de
voorzitter van de chefs van staven gene
raal B. R. P. F. Hasselman, de chef
de marinestaf vice-admlraal A. de Booy,
de chef van de luchtmachtstaf luit.-
generaal-waarn. A. Baretta, de Ned.
bassadeur te Parijs mr C. G. W. H.
baron Van Boetzelaar van Oosterhout,
de commissaris der Koningin in Noord-
Holland dr M. J. Prinsen, de directeur
van het kabinet der Koningin mej. mr
M. A. Telilegen, de chef der directie ka
binet en protocol van het departement
van Buitenlandse Zaken mr W. van Tets.
en de directeur van de luchthaven de
heer U. F. M. Dellaert. Zij allen werden
aan de hoge gasten voorgesteld.
Hierna volgde de Intocht in Amster
dam, welke tocht door duizenden werd
gadegeslagen. Het ruime Stadionplein
was omzoomd door dichte hagen Amstei
dammers. Burgemeester d'Atlly verwel
komde daar de gasten, waarna dezen in
de gereedstaande galarijtuigen stapten
en naar het palels reden. Ook daar
de belangstelling enorm. Om circa kwart
over één legde president Coty een krans
bij het voorlopige nationaal monument
op het Damplantsoen.
BENTHUIZEN
Sllerenkeurlng
Bij de op het terrein van de heer A. H.
Rensink gehouden stierenkeuring werden
de stieren „Trijntjes Nelson" van S. de
Jong, „Nelson van Bouwlust" var
Steenwijk, alsmede een stier van de gebrs
Van Egmond goedgekeurd.
In het water gevallen
Het zoontje van Z. Vermeulen viel gis
teren in de vaart. Door mej. Janny Balt,
die zich gekleed In het water begaf, kon
het kind worden gered.
HAZERSWOUDE
Uit het water gered
De 5-jarige Kee» Slootweg raakte ach
ter het slachthuis te water. Door het op
treden van de heer A. v. d. Werf. die in
de buurt aan het schilderen was, werd
het ventje gered.
LE1MUIDEN
De heer H. V. de Rijk
overleden
Dezer dagen overleed alhier de heer
H. V. de Rijk in de leeftijd van 58
De heer De Rijk heeft zich tijdens zyn
leven ondersoheiden door het vervullen
van vele functies op maatschappelijk
terrein. Zo was hU vanaf 1933 penning
meester van de Kath. Landarbeiders-
bond. bestuurslid van Het Groene Kruis
en van 1945 tot 1953 gemeenteraadslid.
Ook in het parochie-leven was hij steeds
bereid zijn krachten te geven.' Zo was
hij ongeveer 20 jaar kerkwacht.
De K.AB.-toneelclub Ons Genoegen
verliest in hem een ijverig regisseur. In
al de door hem vervulde functies was
de heer De Rijk een geziene figuur. De
begrafenis zal Zaterdagmorgen plaats
hebben.
N1EUWVEEN
Ouden van Dagen op rela
Woensdag maakten Nieuwveens ouden
van dagen hun Jaarlijkse autotocht, daar
toe in de gelegenheid gesteld door de
milde gaven van de burgerij. Omstreeks
half negen vertrok de stoet, bestaande uit
een autobus en 14 personenauto's, vooraf
gegaan door de motor met zijspan van
de Rijkspolitie, uitgeleide gedaan door
vele Inwoners. Gereden werd naar Rot
terdam, bij Krallngen stond de R'damse
politie klaar om de stoet door de stad
te loodsen. Via de Maastunnel en de
Maasbrug werd gereden naar de Spido.
Hier volgde een rondvaart door de
havens. Vervolgens werd een groot ge
deelte van de middag doorgebracht in
Blijdorp. Omstreeks 5 uur werd de terug
tocht aanvaard.
Voorafgegaan door een geluidswagen
werd hier tussen de vele juichende be
woners door gereden naar café Leliveld.
waar een warme maaltijd stond te wach
ten. Toen werden nog woorden van dank
gesproken.
De burgemeester was wegens vacantie
varhlnderd de tocht mee te maken.
yAN VERSIERINGEN alleen kan
zelfs Frankrijks President niet
leven en dus wordt er in de kelder
keuken van de Franse ambassade
deze dagen onder hoogspanning
gewerkt om alles uit de befaamde
Franse keuken te halen wat er in
zit. En dat is heel wat. De chef de
cuisine van het Elysée, is er voor
uit Par\js gekomen. Met een uit
gebreid menu in zyn zak. Want er
worden tijdens de lunch en het
diiter in het gebouw aan de Prin-
sessegracht hoge troeven uitge
speelddat wilde monsieur Ber
nard Calmier, de chef-kok, die
rechts op de linkse foto staat, ons
wel verklappen. Wat er allemaal in
mooi Frans aan culinaire hoogte
punten op de spijskaart staat, druk
ken wij elders nog af. Het is niet
alleen het nuttigen maar ook het
lezen waard, voor wie die kunst
verstaat. Zyn rechter- en linker
hand uit de keuken van het Elysée
heeft monsieur Calmier natuurlijk
meegenomen. Zij staan hier aan de
zijde van de baas: Jean Guenolé en
Jean Mautehe, patissier. Alle drie
verklaarden met veel plezier voor
de heer en mevrouw Coty de pol
lepel te zwaaien. Zij deden dat
ook al voor hun voorgangers, de
Auriols.
Toch, zonder versiering gaat het
ook niet. Er is dan ook voor het
nodige gezorgd. Met uitbundige pi-
lonen en veel vlaggenmasten is
het Gevers Deynootplein in Den
Haag opgetuigd (midden). Des
avonds is het nog mooier. De GEB
zorgde voor een unieke verlichting.
De foto rechts laat ons de vaste
keukenstaf van de Franse ambas
sade zien, die al evenzeer de han
den uol hebben. Merkwaardig ge
noeg zijn het Hongaarse dames!
Links Maria en rechts haar zuster
Elisabeth Bajnoci.
Delfts blauw
Madame Coty ontving heden-
dagmiddag van de Franse kolo
nie in Nederland deze vaas van
Delfts blauw, gevuld met een
kleurrijk bouquet.
Lezenaar kwam mee
Zonder zijn privé-lezenaar kan presi
dent Coty het niet stellen. Die katheder
vergezelt hem op al zijn reizen en dus
ook naar Den Haag. Zo kreeg de Frame
ambassadeur, Jean-Paul Garnler, dezer
dagen het houten bankje toegezonden en
wist werkelijk eerst niet. wat dat nu Le
betekenen had!
Veder staat in de ambassade de prach
tige zwaar zilveren sigarendoos. weiKe
de Franse kolonie aanbiedt klaar Don
kere Havana Corona's, die ook na het
galadiner gepresenteerd zullen woraen,
vormen de inhoud; Óp het bandie staat:
S. E. René Coty.
Ze zijn niet in de handel en we stelten
.us zo voor, dat 'n slganrenbandiesverza-
melaar er een lief ding voor over heeft
om zo'n strookje papier eenvoudig be
drukt zonder goud of opsmukin handen
te krijgen!
