Veertigduizend mensen togen
naar Olympisch Stadion
Het enige wachtwoord is:
altijd evangeliseren
Boodschap voor
iedereen
„Ik ben elke dag gehandicapt
door gebrek aan kennis...."
Bijbelse oproep: Kiest u heden wie gij dienen zult
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
WOENSDAG 23 JUNI 1954
Nederland weet nu, wie Billy Graham is
T\E AVONDZON staat
nog laag boven de
hoofdstad. Lange rijen
bussen en auto's banen
zich een iveg door de stra
ten en zij hebben alle één
doel: het Olympisch Sta
dionnaar Billy Graham,
de beroemde Amerikaanse
evangelist, zal spreken. Al
straten ver in Zuid vangt
de Amsterdamse Verkeers
politie de stroom voertui
gen op de gehele omge
ving van het Stadionplein
is bezet met auto's en mo
torfietsen, rijwielen en bus
sen. Bussen uit Wilder-
vank, uit Almelo, uit Rot
terdam en Alkmaar. En
door toegangshekken, die
anders alleen de sportlief
hebbers doorlatendeint nu een
menigtemensen binnen, die
jong of oud allen komen voor
die langverbeide gebeurtenis:
Billy Graham spreekt.
Al om zes uur vulden de ge
weldige tribunes zich met mensen,
Vijf-en-vijftig duizend plaatsen
biedt het Stadion veertig dui
zend waren er al ver voor half
acht bezet. Aan de loketten kreeg
ieder een gratis kaart, rond en
onder de betonnen tribunes was
het een gekrioel van mensen, die
hun vak en hun plSats zochten.
En de aanleiding tot dit alles: een
jongeman uit Amerika, die 's mid
dags uit Kopenhagen met een
vliegtuig op Schiphol landde en
die vandaag weer op weg is naar
Frankfort, een jongeman, die
overal "waar hij spreekt, grote
'.mensenmenigten op de been weet
te brengen en te stichten met zijn
klare, kinderlijk eenvoudige taal.
Aardige ontvangst
Op het vliegveld Schiphol sprak hij al
met de journalisten in de Ronde
Lutherse Kerk aan het Singel te Am
sterdam sprak hij op een bijeenkomst
met predikanten en kerkelijke werkers
in het Victoriahotel ontving hij de|
journalisten op een grote persconferentie.
En op de avond van deze vermoeiende
dag, gisteravond om acht uur, verscheen
hij fris en bezield op het eenvoudige
podium op het voetbalveld v
Stadion om daar in korte rake
zijn boodschap te brengen, om daar met
pakkende woorden honderden van de
tribunes aan de voet van zijn podium te
noden, om daar met gebogen hoofd
samen hardop te bidden,
M EDERLAND weet nu wie Billy Gra-
ham is. Een jongeman, evenals zijn
medewerkers, die met hem het K.L.M.-
vliegtuig uit Kopenhagen verlieten, ge
tooid met een rode anjer. Hij had een
vermoeide trek op zijn gezicht en hij
scheen zo op het oog alleen maar een
aardige, knappe man In het stations
gebouw had hij weinig moeite met de
douane. Een kort gesprek: „Ik vind het
prettig om hier te zijn; het is een aar
dige ontvangst" en daarna waren we. in
twintig auto's met hem op weg naar
Amsterdam.
Onderweg passeerden we het stadion.
..Ziet er aardig uit" zei Billy. Er ston
den vlaggen op en de eerste autobussen
reden al aan. Hij hoorde enkele bijzon
derheden. Hoe een Rotterdamse firma
duizenden blikken schonk om er in te
collecteren. Hoe Amsterdamse zakenlie
den in twee dagen zich garant stelden
voor een bedrag van 16.000 en zo de
actie mogelijk hielpen maken. Hoe de
aandeelhouders van het Stadion er op
gestaan hadden, deze avond zelf hun
plaatsen in te nemen.
Om kwart over vier kwam hij in de
Ronde Lutherse Kerk aan het Singel in
Amsterdam aan. De grote schare do-
rainee's. kerkelijke werkers, evangelis
ten en andere arbeiders in het Evangelie,
waren er juist aan het zingen. Dat deden
ze eigenlijk van het moment, dat de
deuren geopend werden.
Cor Kee bespeelde het orgel. En onder
het gezang kwam Billy Graham, vrijwel
onopgemerkt de kerk binnen. Als de
fotografen hun batterijen niet op hem
gericht hadden, had iedereen hem voor
een ander aangezien. Ds. .1 J. Buskes Jr.
stond juist op de kansel. Hij las de brief
san de Efeziërs en sprak enkele zinnen
in het Engels ter begroeting.
En dan betreedt Billy Graham de kan
sel. en dan spreekt hij de bprechte woor
den. die wij elders op deze pagina in
een apart artikel weergeven. Majoor L.
Nijman van het Leger des Heils Hoofd
kwartier in Amsterdam vertaalt elke
paar woorden in goed Nederlands en op
een fabelachtig juiste en enthousiaste
wijze. Hij raakt in vuur, hoe langer
Graham spreekt, hij is ook in gebaar
en mimiek de perfecte echo van
deze bezielde woorden.
Het liep tegen acht uur. Door de tourniquets en de hekken,
langs de loketten en de portiers stroomden de mensen naar
binnen. Eenvoudige mensen veelal, die van hun leven misschien
nog maar weinig in Amsterdam, en helemaal niet in het Stadion
geweest waren. Aan de ingang kregen zij een kaart in de
handen gedrukt, met een letter er op. die hun zitplaats-sectie
aangaf. En toch nioesfen ze nog veel vragen aan de portiers.
„Waar moet ik zitten, waar moet ik naartoe...?" En wat
zeggen de portiers? ..Het zijn makkelijke mensen, meneer, ze
zijn allemaal zo vrolijk en zo gewillig, ze zijn helemaal niet
lastig. Zij zijn anders dan het publiek, dat we hier normaal
hebben
-M- Iedcreeji heeft zo zijn plaats gevonden. Er wi?rdt nog wat
opgeschikt, er wordt gewisseld en verhuisd. Men zingt, men is
in spanning. Dan rijden er wat invalidewagentjes de wielerbaan
op en ze vinden een plaats voor de eretribune, op een lege plek
voor de eerste rijen. Een jongeman, die door zijn vriend de
tekst van de te zingen liederen moet worden voorgehouden, een
oudere man, die niet zingt en niet kijkt die alleen maar met
het hoofd in de handen luistert van het eerste tot het laatste
woord. Invaliden, die zich niet zo gemakkelijk kunnen ver
plaatsen als wij, gezonde ménsen, maar die ook gekomen zijn
voor de boodschap, die voor iedereen is.
DUIZENDEN waren
het Amsterdamse Stadion in de ban van de woorden van dr.
eenvoudig, maar doordringend de oude Boodschap bracht.
lilly Graham, die
Een geheim
dion, waar tienduizenden in fleurige
kledij van de tribunes veelkleurige
vlakken maken, waar arm en rijk,
jong cn oud naast elkander zit, waar
oud en jong, arm cn rijk ook later,
op Billy Grahams eerste oproep: Staat
allen op, die voor Christus kiest!, als
een man oprijst van de banken en
stoelen. Doodstil is het in het Stadion,
als bijna allen staan, het hoofd ge
bogen. Dan komt zijn tweede oproep:
Kom naar voren! En honderden stro-
Wen de tribunes af.
gebaren en dan hoor je zijn warme, lage
stem. En dan weet je. aat zi^n genum
het feit is. dat hij geen geheim heeft.
Het is alles zo eenvoudig, hij maakt alles
duidelijk met zulke simpele voorbeelden.
En het andere geheinv de eensgezind
heid, die hij om zich heen weet te schep
pen. Als dc mensen zingen, als het korps
samengesteld uit de Leger des Heils-
korpsen van Amsterdam cn Haarlem en
het Nationale korps speelt, cn als
het koor van 2200 - zangers en zangeres
sen zingt, komt het cpmité van ontvangst
over de grasmat naar het podium ge
lopen. Ds. Buskes van Amsterdam, ds
P' Lugtigheid van Den Haag, ds. P. J.
Mietes en ds. H. U. Buitink van Am
sterdam en ds. T. B. van Houten van
Aalsmeer. Zij nemen op het podium
plaats en dan gaan veler ogen naar de
ingang onder de Marathon-tribune. Daar
zal Billy Graham binnenkomen daar
zal ook zijn team. de werkers en mede-
erkers. die hij om zich heen verzameld
heeft, zijn entree maken.
En dan komt hij. en dan stapt hij naar
e voorste rij stoelen op het podium.
Een gewone man in een gewone jas. die
ook niets liever wil zijn. dan een ge
woon mens. met de boodschap die ïedcr-
de zijne moet maken,
ondzon schijnt nog op de boven
ste rand van de tribunes als ds. J. J
Buskes Jr. het woord neemt. Hij spreektj
uit naam van het Interkerkelijk Billy iGeorge Beverly Shea tot ieders
Graham Comité een woord van welkom wondering het Nederlandse lied „Heer
wijst op het speciale van deze avond: ik hoor van rijke zegen.
TÏ7 AT IS EVANGELISATIE en hoe moet die geschieden? Een
belangrijke vraag, waarover in allerlei kringen al heel wat
is gesproken en nagedacht. Er zijn ook vele manieren. Die van
Billy Graham is er één van, een interesante overigens, al zegt hij
zelf, dat hij een nog veel betere methode kent: die van het huis
bezoek door de kerkleden zelf. Want waarofn zouden wij alles aan
de dominees overlaten?
Billy Graham sprak voor de duizenden
theologen en kerkelijke werkers, i
Ronde Lutherse Kerk verzameld,
boodschap, die elke Zondag in de kerk
gehoord wordt. De kerk. zo zegt hij. heeft
de opdracht om te evangeliseren. Een
kerk die leeft, evangeliseert.
Wat is evangeliseren? Sympathiek vond
Graham de definitie van de Wereldraad
van Kerken: Evangeliseren is Christus
bekend maken aan de mensen, dat ieder-
QNDER leiding van mr. Cliff
Barrows, de dirigent van het
Billy Graham-team, klonk daar
in dat Stadion de zang van de
duizenden: „Ik heb geloofd en
daarom zing ik
het Stadion.
het Evangelie
Programma
E n
J_j gr
5 niets ..Amerikaans" a
Dan heeft Billy Graham gesproken
idan zijn de honderden om het podium
verzameld geweest. En dan gaan de eer
sten naar huis de tribunes stromen
langzaam leeg. de bijeenkomst is afge
lopen. En men loopt daar op het
en ook ron^ ^et Stadion
Op de persconferentie vroeg men Billy
Graham naar „zijn geheim", de sleutel
van zijn succes. Hij zei net niet te weten.
Maar dan hoor je hem spreken in dit
volle stadion dan zie je zijn sobere
louter blijde
,_lgezichten. Er is seen mens, die niet
iets van Grahams blijdschap en klaarheid
heeft weten te vangen in zijn hart. er
niet met een melodie
het hart naar huis gaat.
De autobussen kiezen hun uitvalsweg
o„. de te houden" col-maar huis de lange file auto-s begint
die het bekende liturgische ge- te rijden. Fietsen, motoren en trams
bed voor de collecte spreekt. „Het is alles zij dragen de duizenden, de tienduizen-
van U en wij geven het als uit Uwe'den naar huis. Billy Graham sprak in
HandHonderden collectanten met Holland. Eén dag en honderden gaven
blikken dozen gaan rond. cn geven deze door hun opstaan en hun naderkomen
bussen van rij tot rij. Guldens, ticntjeslte kennen, dat zij voor Christus gekozen
en "dubbeltjes, een ieder geeft wat hij I hadden.
geen gedwongen vrolijkheid,
menzang en muziek van het korps, het,,
koor zingt en George Beverly Shea, de P'
bekende bariton zingt voor de micro- - gee" mens. die niet i
foon ,.I "d rather have Jesus". Dan
spreekt ds. Lugtigheid. die aandringt opi
een milde gift •--» jg
lecte i
Persconferentie in Victoriahotel
ft'. WWHZ-
KORTE, EENVOUDIGE TOESPRAAK
In het rustige Victoria Hotel te Am
sterdam verzamelt Billy Graham dan
groot aantal journalisten van
kranten van alle politieke en religi-
ize richtingen om zich heen. Rustig
raak, sympathiek spreekt hij en
antwoordt hij op alle vragen.
KIEST U HEDEN wie gij dienen zult! Deze
vraag, eenmaal door Mozes aan de kinde-
iraëls gesteld, kwam gisteravond in het
Stadion te Amsterdam opnieuw tot de tiendui
zenden. Want dat was het, wat Billy Graham
vroeg: een beslissing, ja of neen tot Christus.
Een korte preek, op de man af, naar aan
leiding van de pericoop uit Markus 10, de
geschiedenis van de rijke jongeling, die tot
lezus kwam met de belanrijke vraag:;; Wat
moet ik doen om het eeuwige leven te beërven?
Billy Graham trok in z\jn toespraak vergelijking
tussen deze bijbelse geschiedenis en de samenkomst
in het Stadion. Velen volgden Jezus uit nieuws
gierigheid. Maar er zijn ook zielen, die hongeren,
Velen zoeken tevergeefs het geluk, al zijn zij nog zo
rijk. De dingen van de wereld zullen geen bevredi
ging geven. En de jongeling in het bijbel
verhaal vroeg naar het eeuwige leven.
Hij kwam aan het goede adres: geen
probleem ter wereld of Jezus Christus kan
het oplossen. De jongeman kwam ook op de
goede manier: hij viel op de knieën in ver
ootmoediging. Ge kunt nooit tot Christus
komen als ge uw zonden niet belijdt
*7IJN wij dan zulke zondige mensen? We leven
toch fatsoenlijk? zegt u misschien. Maar de
Bijbel zegt: allen hebben gezondigd. Wjj hebben
dc wet van God overtreden en ik en allemaal
gebroken wet brengt de straf mee. Dat eist
Gods recht. God is de God van Liefde, en Hij heeft
allen lief, 't komt er niet op aan hoe slecht u
bent. Maar Hij is ook rechtvaardig en heilig en rein.
En ieder mens in dit stadion heeft de wet gebroken.
Iedereen staat onder het oordeel van 'de dood. Niet
alleen van de natuurlijke dood. maar ook van de
geestelijke dood: de scheiding van God, waardoor
geestelijk blind bent en niets van de Bijbel be
grijpt: en ten slotte ook van de eeuwige dood, ge-
de zonde. Als ge uw zonden niet beleden
rw leven niet aan Christus hebt gegeven.
r ziel gebannen uit de tegenwoordigheid
volg 1
hebt
wordt
Gods!
Een gouden tijd
hij is bewogen om al die mensenzielen. „De Geest
van God komt vanavond tot u. Duizenden hebben
voor ii gebeden. Dit is een gouden tyd om uw leven
aan God te geven. Ontloopt het verschrikkelijke
gevaar, uw hart te verharden! Onderwerpt u, het
is dringend!"
De rijke jongeling vervolgt Graham komt
ook tot Jezus met de juiste vraag: „Wat moet ik
doen?" Hoe kan ik Christus kennen? Dan moet u
naaf de voet van het kruis. Jezus heeft voor u, ook
voor u, de geestelijke, natuurlijke cn eeuwige dood
ondergaan. Vóór u vergiffenis kunt krijgen, moet
ge tot het kruis komen. Dan komt Hij in uw hart
binnen én maakt een nieuwe mens van u.
De jongeman uit het Bijbelverhaal kreeg ook het
juiste antwoord: doe belijdenis van uw zonden,
wendt u van de zonde af. Ja, het kost wat, Christus
te volgen! U moet uw levenshouding veranderen.
U moet Christus volgen. U moet bijbellezen en
bidden. U moet trouw naar de kerk gaan.
Honderden traden toe voor
een beslissing voor Christus
Sommige mensen denken dat je als christen een
lang gezicht behoort te trekken en nooit mag la
chen. Maar dat is helemaal niet waar. De Bijbel
leert: het is een vreugde in je leven, en een lied in
het hart!
GRAHAM komt tot het einde van zijn toespraak.
De rijke jongeling uit het Markus-evangelie
gaat met zijn vraag naar het juiste adres. De vraag
was goed, de houding was goed, het antwoord was
goedmaar dc jongeling dééd verkeerd! Hij
wilde wel een déél geven, maar toen Jezus alles
eiste, trok hij zich terug. Volgt dit voorbeeld niet!
Niemand heeft ooit het aanbod van Christus ver
worpen eri is er gelukkig mee geweest: doch niemand
heeft ooit dit aanbod aanvaard en is er niet geluk
kig mee geworden. Kiest u heden wie gij dienen
zult! riep Mozes eenmaal uit. En thans, vier duizend
jaar later in Amsterdam, vraag ik u op dezelfde
manier, een keus te doen. Wie wil Christus per
soonlek kiezen en volgen en zyn leven aan Hem
geven?
Met grote ernst brengt Billy Graham dit naar
voren. Hjj is nuchter en glashelder en zyn voor
beelden grüpt hjj uit het alledaagse leven. Maar
.edigt
En dan komen ze weldra. En Graham
ien aan. Rustig en eenvoudig, zonder enig pathos,
naar met aandrang: „You come!" En van de tri
bunes rUzen ze op,, de mannen cn vrouwen, ouderen
en jonge mensen, en tientallen gidsen geleiden hen
door het enorme stadion naar het podium, waar
Graham en z.jjii medewerkers hem opwachten. Gra
ham wekt de aanwez.igen op, te hidden zoals zy
nog nooit gedaan hebben, opdat deze mensen een
werkeiyke beslissing voor Christus mogen nemen.
Spontaan klinken dan opeens liederen van de
tribunes. Het bekende Youth-for-Christ lied: „Daar
is kracht, kracht, wonderbare kracht in het bloed
van het LamDe zang wordt overgenomen
door weer andere tribunes, en het muziekkorps
vindt de begeleiding zomaar. En wannneer dan
eindelijk allen verzameld zijn voor het podium,
spreekt Graham hen toe.
„Ge wenst dat Christus uw Meester zal zfo'n, dat
Hij al uw zonden zal vergeven, dat ge eenmaal
naar de hemel gaat: Ge neemt Hem aan als uw
Redder en stelt al uw vertrouwen in Hem?
Dan moet u verschillende dingen gaan
doen. U moet in de eerste plaats berouw
hebben. De Heilige Geest wil u helpen. Be
lijdt dat ge een zondaar sflt. Neemt Jezus
Christus aan, nü, niet met een verstands-,
geloof, maar buigt uw hart en wil naar God.
U moet staan en rusten op Christus.
En dan ook Christus volgen. Wilt u dat,
uzelf verloochenen? Steekt uw handen op,
■~i wie dat wilt. En buigt uw hoofd, dan zullen
wy bidden.
Slechts een hegin
En na dit ontroerende ogenblik, na het gebed
waarin de tolk, majoor L. Nijman, is voorgegaan,
geeft Graham instructies. Want deze avond is
slechts een begin. U moet elke dag de Bijbel lezen,
als dagelijks voedsel voor uw ziel. U moet bidden,
en u moet getuigen van Christus, door uw houding
in uw gewone leven, én door uw vrienden van Hem
te vertellen. Als u van iemand houdt, wilt u dat
wel aari iedereen vertellen! En dan: ga naar de
kerk en doe daar uw werk, omdat God het vraagt!
Nog enkele woorden richt Graham dan tot de
menigte. Een krachtige oproep, simpel, maar tref
fend: Ga Zondag allemaal naar de kerk! Laten de
kerken van Nederland vol zyn. U moet dit heerlijke
uur meenemen naar de kerk. Opdat er een geeste-
ïyk ontwaken zal komen in iedere kerk van
Nederland!
gevoel kreeg, dat hij „wat anders"
moest gaan doen en dat andere was:
het Evangelie dienen. Het heeft hem
alleen maar gelukkig gemaakt. Het
was trouwens een heel eenvoudige
roeping. Het succes van zijn optreden?
Daar staat hij zelf verstomd van. Hij
vindt zich namelijk een slecht predi-
en hij wordt elke dag gehandicapt
door het tekort aan theologische scho
ling. Want hij staat niet op het stand
punt van hen, die menen, dal een
dominee beter is, naarmate hij minder
weet. Integendeel, een predikant moet
<eel weten en Billy wilde, dat hij het
over kon doen, zijn studie, die zich
thans op anthropologisch gebied be
woog.
Hoe hij dan doktor is? Ja. vraagt u
hem dat niet. Zeker niet uit verdienste.
Eenmaal heeft men hem eredoctor ge
maakt. En verder noemt iedereen hem
doctor. Maar een echte doctor in dc
theologie? Neen, dat is hij niet, zegt
hij spijtig.
Of hij het vol kan houden, dit reizen
en trekken, spreken en strijden? „Ik
vrees, dat het moet", zegt hij. Wat dat
betreft koestert hij geen verwachtingen.
De Meester roept hem en hij heeft al
leen maar te komen, zoals elk mens.
De boodschap is elke avond anders en
verschilt landelijk. Amerika heeft be
hoefte aan de boodschap van zonde,
oordeel en rechtvaardigheid. Nederland
en West-Europa in het algemeen willen
God loven. Daar begint hij dus.
Geen commentaar
Er komen duizenden Rooms-katholie-
ke Christenen op zyn meetings. Hü
heeft van hen nimmer vijandigheid on
dervonden. Van de Wereldraad in Evan-
ston heeft Billy Graham grote verwach
tingen. doch als men hem vraagt, hoe
hij over de I.C.C.C. denkt, de Interna
tionale Raad van Christelijke Kerken
zegt hij: „Geen commentaar".
Hij herhaalt nog even zijn missie:
mensen naar de kerk brengen, anders
niet. Dan is het tijd voor een korte
maaltijd en daarna: de prediking in het
stadion, dat. als de persconferentie uit
een gaat. al vol loopt.
En Billy Graham noteert een plus
voor de Nederlandse pers. Het was de
eerste persconferentie, waarop niet naar
zijn mening over MacCarthy gevraagd
een overtuigd is. dat er een persoonlijke
beslissing nodig is, een ja of nee. Graham
zou het zo willen zeggen: evangeliseren
is het winnen van mensen voor Christus
als Heiland en Koning, opdat zij zich aan
Hem overgeven in het midden van de
Kerk. En zulk een evangelisatie is ook
binnen de kerken hard noc^ig, want velen
zijn slechts naam-kerkelijken.
Graham behandelde achtereenvolgens
de motieven tot evangelisatie, de te bren
gen boodschap en het hóe van het werk.
Het grote motief is de opdracht van
Christus, de „Commander in chief". Het
is nu eenmaal de marsorde voor de Kerk!
„Ga uit in de gehele wereld...
Er is een tweede motief: de liefde van
Christus dringt ons. en een derde: de
schrik des Heren. Er komt een oordeels
dag. Zouden wij dat de mensen niet aan
zeggen?!
En welk® boodschap heeft de Kerk ie
prediken? In de eerste plaats, dat alle
mensen xondaars xijn en de heerlijkheid
Gods derven. Zonde is overtreding van
Gods wet, en wij moeien dat de mensen
laten xien. En in de tweede plaats het
geloof in Christus, de volkomen overgave
i gehoorxaamheid. En laten wij ons dan
achten voor negativisme. „Ik preek
nooit tégen iels. Sommigen denken: een
Christen mag dit niet en mag dat niet.
Maar Christus bexielt het leven!" Jonge
ten geven xich graag, als een vol
ledige overgave geëist wordt. Wij moeien
>1 kruis van Christus prediken. Niemand
»n het Koninkrijk binnengaan, als hij
iet komt lot het kruis, xijn xonden
belijdende.
Kracht ran het gebed
Met grote aandrang spreekt Graham
/er de kracht van het gebed. Er wordt
weinig gebeden. Als er evangeliserend
wordt gepreekt en hartstochtelijk gebe
den, komen de kerken vol en is er geen
enkele kerk, die nog behoeft te bedelen
n financieel rond te komen.
Voor hij naar Nederland kwam, heeft
en tegen Graham gezegd: het ls in
Nederland een hopeloze zaak om de men
sen te bereiken. Maar de mensen hebben
er evengoed een hart als overal elders,
is zijn antwoord geweest, en daar moet
de prediker van uitgaan. En in de gehele
wereld wordt voor dit optreden gebeden.
Voorts getuigde Graham van de kracht
van het Woord van God. een zwaard in
je hand. Dc prediking moet met gezag
geschieden: „Alzo zegt de Heer!"
Dan moet er helder en eenvoudig ge
preekt worden. De gemiddelde kerkgan
ger in Amerika heeft de ontwikkeling
van een kind van twaalf jaar. Hier is
dat natuurlijk beter, maar God wil door
de prediking Zich wenden tot mensen
die nooit in de kerk komen en onze
theologische termen niet verstaan.
En laten we dan ook niet terugschrik
ken voor moderne middelen: pers, radio,
televisie, film. Een boodschap is niet
goed alleen omdat ze in ouderwetse
vormen gebracht wordt. Het ouderwetse
is nog niet geestelijk; trouwens, onze
hypermoderne methoden zijn over twee
generaties alweer ouderwet?. Laat ons
mensen van deze tijd zijn!
Naar de kerk
Breng de mensen tot een beslissing
en steun datarbij niet op eigen persoon
lijkheid of organisatie hoe belangrijk
een goed teamwork ook is! maar op
Gods Geest. Veel mensen praten over
Billy Graham. Maar Graham is slechts
één man; zijn team bestaat uit een reeks
van mensen, allen specialisten. Zij heb
ben tot taak om hen. die tot een keuze
kwamen, met raad en daad bij te staan
en naar de kerken te verwijzen. Want
dat is het doel: de mensen naar de kerk
en naar Christus brengen. Zou een do
minee een adres van een heilbegerig
mens naast zich neerleggen, dan gaat
een comitélid er op af. In Engeland
vermaande de aartsbisschop een Angli
caanse geestelijke, z'n best tc doen:
„Anders gaat de kaart naar de Baptis
ten." zo werd hem te verstaan gegeven!
De oogst is rijp, in Korea, in Japan,
in de Ver. Staten, in Zuid-Amerika en
in Rusland. Dit is de grootste kans. De
kerk der eerste eeuwen had geen geld.
geen gedrukte bijbels, geen hulpmidde
len. Maar sij heeft de wereld omver
geworpen. Dat kan ook nu. ook in
Nederland. Het is oogsttijd. Als de kerk
j op dit moment faalt, krijgen we mis
schien nooit meer xo'n kans. Wij xijn
verantwoordelijk voor ons geslacht.
J Dr. Graham legde er tenslotte de
nadruk op. dat een evangelisatie-bijeen-
komst pas een begin is. De nazorg is
het allerbelangrijkste. Wij zetten de do
minees aan het werk maar de ge-
I meenteleden mogen het werk niet alleen
aan de predikanten overlaten. Er is
maar één wachtwoord; evangeliseren!
