71
Wat zal er komende zomer
in Workoeta gebeuren?
KAN IHIIT
r~
Golf van depressie na het einde
der populaire staking
RU ROL
Frankrijk stalt zijn export uit
op fraaie postzegels
ZATERDAG 29 MEI 1954
OPSTAND DER VERTRAPTEN (Slot)
(Door Joseph Soholmer)
OP DE DERDE stakingsdag wordt tegen de middag door *de „nadsiratel"
plotseling bekend gemaakt, dat binnen enkele minuten op het plein
voor het clubhuis een meeting zo wordt dit algemeen genoemd
plaats vindt, waarop generaal Derewianko het woord zal voeren. Snel
verzamelen zich meer dan duizend mensen om een kleine tafel, waar
achter twee stoelen staan. De generaal komt met de kampcommandant,
zonder verdere begeleiding. Hij is ongeveer 50 jaar, middelgroot, stevig,
met een yolle grijzende kortgeknipte haardos en een intelligent, breed,
Russisch gezicht. Hij draagt een elegante uniform, zijn gouden epauletten
schitteren in de zon. Nog weten wij niet, dat hij gisteren op de stakers
van schacht 29 heeft laten schieten. Het gemurmel van de gevangenen
verstomt. De generaal houdt een naar inhoud zeer gewiekste rede in
vaderlijke toon. Hij kent zijn „moesjiks". „In de afgelopen dagen hebben
zich in enige kampen gebeurtenissen afgespeeld, wier uitwerking tegen
de belangen van alle behoorlijke kameraden ingaat. Gewetenloze pro
vocateurs hebben de werkwillige kameraden opgeruid het werk te wei
geren en in staking te gaan. Daardoor ontstaat alleen onrust en nadelen
voor de kampen.
Jullie weet zelf het. beste hoe1 zeer
kampleiding .zi,ch be?ft ingespannen
nog inspant*-
a dé toestand te verbeteren.
Zij laat de slechte, oude barakken afbre
ken en bouwt nieuwe, grotere en betere.
Een nieuwe ambulance is al gebouwd.
Grote nieuwe ziekenbarakken worden in
gericht. Er is geen dystrophie en geen
scheurbuik meer. In de stolowaja staat
het brood op tafels. Jullie kunt ervan
nemen zoveel je wilt, 'niemand behoeft
meer honger te lijden. En dat is alleen
pas een begin. Nog meer verbeteringen
zullen volgen. De materiële welstand van
ons vaderland neemt-zeer snel toe, ook in
de kampen. De bedragen, die jullie voor
werk betaald krijgt, zullen door de rege
ring worden verhoogd.
Het is onverstandig, dat jullie je door
een paar opruiers en provocateurs hebt
laten meeslepen het werk neer te leg
gen. Daardoor verhinderen jullie de
verbeteringen, die voor de mannen zul
len worden geschapen. Ik weet, dat jul
lie daaraan niet schuldig bent. Schuldig
zijn die vijanden van ons volk
de Sowjet-macht, die anderen hebben
opgehitst.
In de andere kampen heben deze in
dividuen al hun rechtvaardige straf ge
kregen. Hier zal dat ook gebeuren. Weest
verstandig! Gaat morgen we/
werk! Berokkent je zelf geen moeilijkhe
den! In alle andere mijnen is de zaak
al ten einde. Het is zinloos voor jullie,
door te gaan.
„Wie wenst er Iets te zeggen?"
Een van de gevangenen meldt zich.
„U kunt", zegt de generaal, „alleen in
eigen zaak spreken, alleen
soonlijk".
De gevangene zet zijn zaak uiteen De
generaal antwoordt:
„Schijf een verzoek
schrift".
De man antwoordt:
„Ik heb in de afge
lopen twee jaren al
zeven verzoekschrif
ten geschreven. Deze
zijn of afgewezen of
helemaal niet- beant
woord".
„Schrijf nog van
daag een verzoek
schrift aan mij per
soonlijk! Ik zal een
ogenblikkelijke be
handeling bevelen".
De gevangene zegt:
„Spassibo" (Dank u
wel).
„Wie heeft nog wat
te vragen?" zegt de
generaal.
Een Duitser meldt
zich. „Waarom mo
gen wij niet schrij-
„Ik verwonder mij
er over, dat u nog niet
hebt geschreven. De
regering heeft haar
principiële toestem
ming al gegeven".
„Wanneer zullen wij
naar huis terug
keren?"
..Alle buitenlanders,
ook de Duitsers, zul
len in de komende
maanden op transport
naar hun land gaan.
Ik denk, dat u voor
eind Augustus al op
transport bent- Heeft
nog iemand vragen?"
Niemand meldt zich
meer.
Het stakingscomité
heeft of geen tijd
gehad in de paar mi
nuten tussen aankon
diging en begin een
spreker aan te wijzen, voor deze zonder
twijfel met opzet zo- verlossend bijeen
geroepen vergadering, 'of het heeft ei
afgezien nog een man als spreker af
te vaardigen, omdat het wist, dat n;
atten van het werk in de andere
mijnen, ook in schacht 6. de staking niet
ïeer zou kunnen worden volgehouden.
Dezelfde dag nog schrijft een deel var
de Duitsers brieven naar huis. „De gene
raal heeft het toch zelf toegestaan!"
De brieven liggen drie maanden onge-
:zen bij de censor en worden dan terug-
Tegen eind Augustus zullen we allemaal
weg naar huis zijn? Toen wij op reis
gingen op 10 December 1953, negen Duit
sers uit schacht 6, lieten wij nog 112
Duitse kameraden in het kamp achter. De
laatste veertien van hen, daaronder stu
denten van de Vrije Universiteit van Ber-
van de Hogeschool voor Politiek
de Technische Universiteit, zijn in het
voorjaar'van 1953 gearresteerd en eind
November in ons kamp binnengebracht.
In het gehele gebied van Workoeta leven
in dé regime-kampen thans nog ongeveer
drieduizend Duitsers. En Workoeta is
slechts één gebied. Wie weet precies, hoe
veel dergelijke gebieden er in de Sowjet-
Unie zijn?
De gevangenen hebben tijdelijk opge
houden naar de werkelijke mogelijkheden
van succes te vragen. Zij zijn als het ware
in een roes door hun staking. Een jaren
lang opgekropte spanning ontlaadt zich.
Voor alle deelnemers is deze staking de
eerste daad van verzet, Iets ongehoords,
dat niet eens in de droom mogelijk
geacht. Degenen met iets meer inzicht
vermoeden echter, dat deze actie nog
geen zichtbaar resultaat zal opleveren.
Het blijven van de stakers In het kamp
.alleen al 50% van de ko-
lendelving en bijna 80% van
de houtverzorging ligt in de
handen van het millioenen
leger van dwangarbeiders....
gal de MGB-leiding de mogelijkheid, de
actieve elementen van de staking op te
sporen, te isoleren en te verwijderen, en
algemene intimidatie-propaganda
en. door het doen van beloften en
uitstrooien van geruchten het moreel
de stakers aan te tasten en de staking
tenslotte door een gehele reeks maatrege
len te wurgen.
Uit deze belangrijkste organisatorische
fouten bleek zonder twijfel duidelijk het
k aan ervaring van de stakingslei
dingen. Op andere punten hebben de ka
ders van de verzetsgroepen verbazing
wekkend goed werk gedaan en zo gezegd
de vuurproef doorstaan. Vooral hebben
de gebeurtenissen echter geleerd, dat
en opstand van de gevangenen
lp af zeer veel voorzichtiger
geert, dan men eigenlijk had kunnen
wachten. omdat door een reusachtig
bloedbad alleen de voortgang van de pro
ductie zou kunnen worden geschaad.
Het einde van de staking komt met
dezelfde spookachtige geruisloosheid als
haar begin, 's Avonds bolderen de eersti
beladen kolepwftgons van de nabij gele
gen mijnen voorbij. De generaal Tieeft ge
lijk, de andere mijnen werken weer. De
stakers van schacht 6 begrijpen, dat zij
aan de andere mijnen zijn gebonden. Al
leen kunnen zij de staking niet voortzet-
Onze veertiendaagse prijsvraag
toon in de barakken van de stakers wor
den gevoerd, wint de opvatting veld, dat
de staking moet worden beëindigd. De ge
vangenen zijn terneergeslagen. Er was
i'n goede stemming voor de staking. Zij
as zo populair!
Een golf van depressie gaat door de ba
rakken. Wat kan men nog doen om de
zaak te redden? Niets, helemaal niets.
Ieder denkt aan de 25 jaren gevangenis
straf, die bijna allen hier als een vaste
kregen toebedeeld, en die nu weer
met dodelijke onverbiddelijkheid voor hen
staan. De gevangenen liggen 's nachts op
hun strozakken en denken: wat zou men
toch kunnen doen?
Als de volgende morgen om vijf uur het
hoornsignaal voor „opstaan" klinkt, staan
zij op en gaan naar het werk. Niemand
blijft achter, het is alsof er nooit staking
was. Was het slechts een mooie droom?
Had het anders kunnen aflopen? De So-
wjet-regering beschikt over het sterkste
binnenlandse machtapparaat ter wereld:
een leger, dat groter is dan elk ander, een
veiligheidspolitie, over wier omvang nie
mand iets weet, een militie en half-mili-
taire formaties. Had de staking anders
kunnen aflopen dan zonder wezenlijke
concessies der regering?
Nu is zij ten einde, de mijnen leveren
weer kolen. De voorziening van Lenin
grad is niet langer in gevaar.
Wat blijft er van de hele actie hangen?
Het belangrijkste resultaat is het feit,
dat de staking kon plaatshebben. Zij heeft
bij de gevangenen en bij de bevolking
sterke weerklank gevonden. Twee maan
den later werken in schacht 6, jonge stu
denten van een mijnbouw-academie in
Leningrad voor hun practicum.
„Wij hoorden gauw, dat bij jullie werd
gestaakt", vertellen zij. „Het wegblijven
van de kolen was direct te merken. Bij
ons zijn geen voorraden, er is alleen maar
het plan. En iedereen weet hoe gevoelig
De staking van Workoeta wordt spoe
dig populair in Leningrad. Wat het trein
personeel vertelt, wordt vlijtig verder ge
colporteerd. Steeds meer bijzonderheden
Huidgenezing
ten.
In de gesprekken, die op fluisterende
worden bekend. De uit Leningrad afkom
stige gevangenen krijgen na enige tijd
voorzichtige vragen in de brieven van
hun familie.
De staking is de eerste zichtbare, ge
sloten demonstratie tegen de regering,
sindt. de opstand .van de matrozen van
Kroonstad in 1921.- Zij heeft de nimbus
de onaantastbaarheid van het sys
teem vernield, want dit systeem is
tastbaar, zodra zijn arbeidersklasse
dezelfde methoden van de klassenstrijd
gebruik maakt tegen de bovenste laag als
toe de communisten in de „kapitalis
tische" landen altijd opwekken! Meer
nog: de industriële productie van de So-
wjet-Unie is door het plan-systeem veel
veel gevoeliger voor iedere storing,
dan ieder ander economisch systeem. In
de handen van het millioenenleger der
dwangarbeiders ligt tenslotte de grond-
stoffenindustrie (alleen al ongeveer 50 pet
van de kolendelving en bijna 80 procent
van de houtverzorging). Een staking, die
niet alleen in Workoeta, doch alle gebie
den van de MGB-kampen zou omvatten,
zou inderdaad het gehele gebouw vi
Sowjet-economie in zijn grondvesten doen
wankelen.
De voorwaarden voor een staking zijn
onveranderd gebleven. De straffen van de
gevangenen zijn niet verminderd, een al
gemene amnestie is niet gevoled. Als
voorheen leven de dwangarbeiders van
Workoeta, evenals die in alle andere
kampen van de Sowjet-Unie, achter
prikkeldraad.
Daarom zal de strijd voortgaan. Na be
ëindiging van de staking zijn de illegale
groepen er mee begonnen de gemaakte
fouten te analyseren. Zij hebben uit de
fouten geleerd en hun consequenties ge
trokken.
Begin Juni smolt in Workoeta de laatste
sneeuw. Alleen in de zomer is het klimaat
een bondgenoot van de gevangene. Alleen
in de zomer kunnen zij staken.
Wanneer zullen wij horen wat er In de
1954 in Workoeta is gebeurd?
ze het nooit eens:
ouderwets of modern.
„Moet je die gedrochten
zien, die ze nu beeld
houwwerk noemen," vond moeder.
„Geen handen en geen hals. Niets
dan een dikke klomp."
„Die overmatig' brede schou
ders duiden juist kracht aan,
moeder. Voelt u dat niet?"
„Maar dat is onnatuurlijk. Ner
gens zou je iemand met zulke
schouders kunnen vinden."
Lex zuchtte. .,Dat is symbolisch be
doeld. Niets is gemakkelijker dan pre
cies de natuur nabootsen. Maar dat is
geen kunst! Werkelijke kunst spreekt
in raadselen en geeft iets te denken!"
Moeder schudde het hoofd. ..Die
ideeën van tegenwoordig!"
Ze opende de deur om met het blad
vol kopjes te verdwijnen. Maar Lex
liet haar niet gaan.
„Die ideeën van
tegenwoordig? En wie
schimpte er laatst op
niemand minder dan
op Molière? Ver
ouderd noemde U die.
Altijd toevallig zo'n
mannetje achter een boom. die alles
heeft afgeluisterd (beweerde u toen).
En dan komt die heel gedienstig het
publiek alles uitleggen. Maar wij mo
derne mensen
Moeder viel hem in de rede. .,Ik
weet. wat je zeggen wilt. Wij mensen
van tegenwoordig willen ons niet alles
laten voorkauwen. Wij willen zelf
..Nu dan?" De stem van Lex klonk
triomfantelijk.
„Maar het is heel iets anders. Bij
zulke gekke steenklompen valt niet
veel te denken."
Lex keek zijn moeder medelijdend
aan. ..Als U ook alles met twee maten
yiJ WILDE wederom verdwijnen.
Maar Lex versperde haar de weg.
,.Dat is flauw. Nu u ziet. dat u ver
liest, gaat u weg."
..Verliest? Ik heb helemaal niet ver
loren."
..Waarom blijft u dan niet?"
„Omdat er nog steeds geen kabou
tertjes bestaan, die het werk doen, Ik
moet opschieten. Het is bijna negen
„Eventjes nog", vleide Lex. En toen
weer dogmatisch: „U bent het dus met
mij eens, dat u op het toneel andere
Een verhaal door
ten Houte de Lange
normen erkent dan vroeger?"
Moeder knikte onwillig.
..En vindt u het gek. als wij de mu
ziek uit uw tijd sentimenteel vinden?"
Nu werd Moeder aanvallend. „Als
je die jank-en-schreeuw-wijsjes van
jullie er ook nog bij haalt...."
LEX VOELDE, dat hij het gesprek
in verkeerde banen had geleid.
Hij bedacht zich.
„Herinnert u zioh niet. dat oma be
ledigd was. omdat u dat antieke bu
reautje niet kon plaatsen? En dat u
toen zei: ,.Ik zou je dankenZo'n
tjokvol huis. waarin jc je niet kunt
roeren."
,.Nu dan, moeder. Zo vinden wb
ouderwetse schilderijen: tjok- en tjok
volAlles uitgebeeld. Geen ruimte.
waarin je weg kunt dromen."
Moeder zette het blad met kopjes
Niet alleen oom Karei
tante Suze waren er
die bewuste avond bi] ge
vraagd, maar ook hun hele
nageslacht. Ter opluiste
ring van het verjaars-dlner
had oom twee zelf gescho
ten patrijzen laten bezorgen.
neer. Ze had ineens alle tijd. „Wat
valt er nu te dromen over die brute
halen vanHoe heet hij ook al
weer? En die andereWaar jij het
altijd over hebtDie Prat. Je ziet
nauwelijks wat zijn werk voorstelt.
Alles wijst op een ontredderde geestes
gesteldheid."
Lex fronste de wenkbrauwen. „U
bent hopeloos."
Moeder trok zich deze aantijging
geenszins aan. Snel ordende ze haar
gedachten. Hij moest eens een lesje
hebbendie domme Lex van haar!
Domzo oud als hij was!
Zelf zou ze eens voor schildertje
Prat gaan spelen. Je had alleen een
penseel nodig, een stukje bordpapier
en verder een paar tubetjes verf. Rits-
rats, liefst met je ogen dicht. ,.In
trance", noemde je dat. Puntjes ston
den er misschien ook grappig bij. Die
Prat. waar Lex mee dweepte, was zelfs
heel scheutig met zulke stippeltjes. De
lijst moest natuurlijk met zorg worden
gekozen.
Dat vond ook de winkelier. „Voor
al voor een Prat." zo zeide hij. „U
hebt er toch geen haast mee?"
.Juist wel. Morgen is het de ver
jaardag van mijn zoon."
De winkelier keek bedenkelijk, maar
beloofde tenslotte: „Ik zal mijn uiter
ste best doen."
naar de voordeur en kwam terug met
een krat.
..Of het hier goed bezorgd is," had
volgens haar dc besteller laten vra
gen." Een schilderij van Prat.
„Van Prat"?
Lex verslikte zich bijna in zijn kluif.
„Wat een verjaarscadeau!"
Zenuwachtig opende hij het pak. En
in verrukking staarde hij toen naar
die onversneden kleuren rood, geel en
blauw.
„Maar MoederHet is werkelijk
geweldig!" Hij haalde oma's portret
van de wand en hing er zijn nieuw
verworven geschenk voor in de plaats.
•Een blos bekroop zijn wangen, ter
wijl hij zwijgend het schilderij be
wonderde. Tante Suze
liet echter een spot
lach horen. „Is dat r
die Prat, waar ieder
een het over heeft? Ik
kan er het moois niet
Zij bevond zich terstond in een vij
andelijk kamp. De hele jeugd kantte
zich tegen haar.
Ook oom Karei schaarde zich aan
gene zijde. „Praat niet over dingen,
waar jc geen verstand van hebt." Ze
gevierend keek hij om zich heen. Hij
was gelukkig iemand, die met zijn tyd
wist mee te gaan.
„Dus jij vindt het ook mooi?" On
gelovig staarde tante Suae haar zuster
aan. „Want anders had je het toch ze
ker niet gekocht."
Moeder zocht naar woorden.
„Jij vindt het zelf ook mooi, hè
moeder?" herhaalde Lex. „Want tegen
je overtuiging had je er toch zeker
niet zoveel geld voor uitgegeven. Zelfs
niet om mij een plezier te doen
Er volgde een pijnlijke stilte
WELKE HOUDING MOEST MOE
DER AANNEMEN?
DHJE PRIJZEN
staande vraag laten wij weer
aan onze lezers over. Oplossingen
in te zenden aan onze redactie,
tot Woensdag 2 Juni, eerste post.
Er zijn ook nu drie prijzen: f 10.-,
f 5.- en f 2.50!
Voor de philatelisten
'Y'ERLEDEN JAAR begon Frankrijk
een serie zegels, die propaganda
moesten maken voor al de typische Fran
se producten, die het een wereldnaam
bezorgden.
Een export-stimulans reeks, zoals ze
met een mooie term aangekondigd werd.
Die eerste zegel-uitgifte in deze serie
konden wc toen voor U afbeelden, n 1.
die. gewijd aan de haute-couture. Namen
als Fath en Dior, aan de Franse mode
verbonden, betekenen zoveel, dat dure
modeshows, door hen geleid, in het bui
tenland de belangstellende dames even
zeer trekken, als voor de sportliefheb
bers een interland-wedstrijd. Om be'de
soorten plaatsbewijzen werden veld
slagen geleverd! Thans wordt deze seite
voortgezet met een vijftal nieuwe zegels-
Afb. 1 gewijd aan de beroemde Frinse
gobelin-kunst- Het oude kasteel op de
achtergrond onderstreept, dat van de
vroegste tijden af, het Franse gobelin al
in trek was. Afb. 2 wijst op de Franse
kunstuitgaven, en bindwerken. Wij ken
nen de meeste Franse romans in de slap
pe ingenaaide uitgaven, minder bekend
zijn juist de prachtig gebonden luxe
edities, waarin de Franse uitgevers en
boekbinders ware meesters zijn- Afb. 3
brengt de Franse porselein en aardewerk
prestaties naar voren: sierlijke kelken,
glazen en karaffen, naast exquis servies
goed. Afb- 4: zilversmeedkunst en sie
raden. armbanden, colliers, en clips, en
Van de toestanden In de kampen krijgt men De slachtoffers in deze kampen zijn niet alleen,
enigermate een beeld, wanneer men weet dat Velen hebben vrouw en kinderen b(j stch.
het sterftecijfer er ruim 129ó is. Dit betekent hetgeen de ellende nog vergroot. Want deze
dat na acht Jaar de oorspronkelijke bevolking vrouwen en kinderen staan aan dezelfde on-
van de kampen is uitgestorven en geleidelijk menselijke behandeling bloot als de mannen,
is vervangen door nieuwe slachtoffers. En Ook zij teren weg door volstrekt onvoldoende
men dient dan wel te beseffen, dat die b?vol- voedsel, ook zij moeten hun kleren dragen tot
WIJ GOEDWILLENDE MENSEN ZULLEN INTERNATIONAAL MOETEN king 14 millioen mensen omvat. Elke acht Jaar deze hun van het lichaam vallen, ook zij
t?n slotte afb. 5. de hoogste waarde van
deze serie, n-1- 75 frs, gewijd aan mis
schien wel de meest bekende Franse luxe
export: de parfums' Wie denkt aan al
iiiiiiiiiiiiiiuiiiii door iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijk
G. J. Peelen
de schone namen, waaronder dit geurig
reukwerk de damesharten sneller doet
kloppen: rêve d'amour. soir de Paris,
fleur de nuit. rêve au soleil, enz-, zal
deze ereplaats in de serie, gereserveerd
voor de parfums, wel verdiend vinden.
niet opthouden. Allereerst afb. 6 van
UgandaTanganyika, waar koningin
Elizabeth de machtige stuwdam van
Owen-falls, afgebeeld op dit zegel, in
werking stelde. Daarna volgde Aden. be
langrijk Brits steunpunt, bij de ingang
van de Rode Zee, belangrijk voor de
scheepvaart, envoor de olie! (afb. 7).
Vervolgens, afb- 8, Malta, dat -reeds bij
een vorig bezoek, toen prinses Elizabeth
haar man daar kwam bezpeken, die op
vlootmanoeuvre in Malta gestationneerd
was, een serie aan Elizabeth wijdde-
Israël houdt vast aan de tot traditie ge
worden gewoonte, om jaarlijks op dc dag
van dc proclamatie van de zelfstandige
staat Israël, een herdenkingsserie uit te
geven. Thans voor de 6e maal!
Op afb- 9 zien we de brug over de
Jorda^n in Gesher, omlijst door narcissen
en op afb- 10 de ruïne van Yehlam. in
het Westelijk deel van Galilea- Deze
zegels zijn ook van belang voor de vele
Wie Huygcns, Rotgans. Simon van
Beaumont en andere schrijvers en dich
ters uit vorige eeuwen er op naleest, be
seft. hoe Frankrijk al sinds mensen
heugenis op dit terrein een naam had,
tot ergernis van de mannen, die deels
misschien uit zedelijke overwegingen,
maar deels waarschijnlijk ook om de
financiële offers, die deze ..franse mode
kraam" van hen vroeg, in proza en poëzie
tegen deze reukoffers opkwamen. ,.Ze
kocht den winkel leeg van Maitre Jean
Lafleur; Grand perruquier royal en geu
rig parfumeur" (Lucas Rotgans in
„Boerekermis").
Deze „luxe-serie" kwam juist uit
op de dag dat Dien Bien Phoe viel! Het
Engelse Koningspaar is intussen van zijn
wereldreis teruggekeerd in het vader
land. De zegels van de verschillende
etappen van hun reis komen binnen. We
hebben U heel de reis per postzegel mee
laten leven, en willen U de laatste ook
beeldverzamelaars, die bloemen als htm
onderwerp kozen. Zy zullen ook met
vreugde een grote bloemenserie van Ifnl
begroeten, een Spaanse kolonie, meer een
enclave, aan de ZuidwestzUde van Frans
Marokko. In afb. 11 en 12 geven we een
paar voorbeelden uit deze mooie reeks*
van bloeiende cacteeën.
Voor hen. die leiding zoeken bU de op
zet van hun bloemenverzameling, kan ik
thans een goede handleiding noemen.
Vaak werd mij er om gevraagd door
lezers, die ik toen nog teleur moest stel
len. Maar nu verscheen in Oostenrijk een
uitstekende gids: Tiere, Blumen, Trach
ten, dat uw postzegelhandelaar of boek
handelaar U zal kunnen leveren. Zoals
de titel al zegt, is het een gecombineerde
uitgave voor: dieren, bloemen en kleder
drachten Alle zegels met deze motieven
worden uitvoerig besproken en afge
beeld.
